Γαζία: Άρωμα και νοσταλγία

http://www.agrotikabook.gr/%CE%B3%CE%B1%CE%B6%CE%AF%CE%B1-%CE%AC%CF%81%CF%89%CE%BC%CE%B1-%CE%BA%CE%B1%CE%B9-%CE%BD%CE%BF%CF%83%CF%84%CE%B1%CE%BB%CE%B3%CE%AF%CE%B1

Γαζία: Άρωμα και νοσταλγία

Δευ, 2012-10-22 16:30

Τον παλιό εκείνο τον καιρό οι γειτονιές της Αθήνας τέτοια εποχή μοσχοβολούσαν γαζία. Ένα δέντρο άγνωστο πλέον, το οποίο συναντάς μόνο από σύμπτωση τριγυρνώντας σε δρομάκια με κήπους. Έχει μικρά σφαιρικά, χνουδάτα, κατακίτρινα άνθη που σκορπίζουν μια μοναδική γλυκιά ευωδιά.
Όαση αρωμάτων
Όσοι μεγάλωσαν κοντά σε μονοκατοικίες με κήπους (ακόμα και δύο βήματα από το κέντρο, όπως στα Πατήσια και το Κουκάκι) θα θυμούνται με νοσταλγία το εξαίσιο άρωμά της. Σε όσους/ες το γνωρίζουν (δε χρειάζεται να το έχεις μυρίσει περισσότερο από μια φορά) ξυπνάει ευχάριστες μνήμες και ανασκαλεύει τα αθώα χρόνια της νεότητας. Ανθίζει μόλις μπει η άνοιξη και στην αρχή του φθινοπώρου σκορπίζει τις τελευταίες νότες από τη μεθυστική μυρωδιά της. Αν τολμήσεις όμως να την πλησιάσεις για να κόψεις τα απαλά ιδιόμορφα λουλούδια της, σε περιμένει η αγκάθινη πανοπλία της. Τα φύλλα της μοιάζουν με φτερούγες και είναι εξαιρετικά πρωτεϊνούχα (περιεκτικότητα 18% σε πρωτεΐνες). Επίσης παίρνει αρκετό μπόι (μπορεί να ξεπεράσει τα 4 μέτρα).
Τροπική και άκακη
Η καταγωγή της γαζίας είναι τροπική (Καραϊβική και Κεντρική Αμερική). Είναι ιδιαίτερα ανθεκτική στην ατμοσφαιρική μόλυνση και την αλατότητα και το μόνο που ζητάει είναι νερό (1-3 φορές τον μήνα), καθώς και ήλιο. Φτιάχνει ωραιότατες δεντροστοιχίες και είναι εντελώς… άκακη, όπως υποδηλώνει και το επίσημο όνομά της (acacia farnesiana ή γλυκιά ακακία – η λέξη ακακία προέρχεται από τη λέξη ακίδα, λόγω των αγκαθιών της). Ίσως πρόκειται για το πιο αρωματικό… ζιζάνιο, αφού έτσι τη θεωρούν στα εξωτικά νησιά Φίτζι, επειδή αναπτύσσεται και εξαπλώνεται εύκολα. Το απόσταγμα των λουλουδιών της χρησιμοποιείται από χρόνια στην ευρωπαϊκή αρωματοποιία και δη τη γαλλική, όπου το αιθέριο έλαιό της είναι γνωστό ως cassie. Η γαζία προσφέρει επίσης μια κολλώδη ουσία που υποκαθιστά το αραβικό κόμμι στην κεραμική τέχνη.
Θεραπευτική και αφροδισιακή
Αυτόχθονες της Κολομβίας, του Μεξικού, της Κούβας, της Αυστραλίας και της Ινδίας (γιατί μέχρι εκεί έχει φτάσει η χάρη της) χρησιμοποιούν παραδοσιακά τις ρίζες, τον φλοιό και τα λουλούδια του φυτού για θεραπεία διαφόρων ασθενειών (δερματικά, διάρροια, ελονοσία, πυρετός, ρευματισμοί, αρθριτικά, τύφος, δυσπεψία, επιπεφυκίτιδα, πονόλαιμος, στομαχικές διαταραχές) και ως διεγερτικό-αφροδισιακό, ενώ λέγεται ότι στη Βραζιλία χρησιμοποιούν τους δηλητηριώδεις σπόρους της για να σκοτώσουν τα λυσσασμένα σκυλιά. Πάντως ο λοβός, τα φύλλα και οι αποξηραμένοι σπόροι της περιέχουν πολλά αξιοπρόσεκτα συστατικά: Από 7 διαφορετικές πολυφαινόλες (και τανίνη) έως σαλικυλικό και ασκορβικό οξύ.
Για βέλη και μανταλάκια
Άλλες χρήσεις της, ειρηνικές ή μη; Εξαρτάται πού κατοικείς. Στην Ακτή Ελεφαντοστού, για παράδειγμα, χρησιμοποιείται για να φτιάχνουν δηλητηριασμένα βέλη. Οι Ινδοί την αξιοποιούν για οδοντόβουρτσες. Οι ήσυχοι οικογενειάρχες των τροπικών και εύκρατων χωρών χρησιμοποιούν τις γαζίες ως φράκτες, ενώ άλλοι φτιάχνουν από το ανθεκτικό της ξύλο άροτρα και μανταλάκια.

Golden Magazine

ΑΓΙΟΣ ΘΩΜΑΣ - ΝΟΜΟΣ ΗΡΑΚΛΕΙΟΥ

http://kritipoliskaihoria.blogspot.gr/2011/05/blog-post_4303.html?spref=fb

ΑΓΙΟΣ ΘΩΜΑΣ - ΝΟΜΟΣ ΗΡΑΚΛΕΙΟΥ

Χωριό του Δήμου Αγίας Βαρβάρας, σε υψόμετρο 530μ. Βρίσκεται 30 χλμ από το Ηράκλειο, σε ωραία θέση με πανοραμική θέα στην ευρύτερη περιοχή. Πολύ παλιός οικισμός τον συναντάμε σε έγγραφο του 1371, σαν φέουδο πεζικό του Petrus de Medio, καθώς και σε άλλο του 1380. Αναφέρεται στις βενετσιάνικες απογραφές του 16ου και 17ου αιώνα. Σήμερα έχει περίπου 850 κατοίκους.

Το όνομα του χωριού οφείλεται στην παλιά τρίκλητη βασιλική μετά τρούλου, εκκλησία, με υπολείμματα τοιχογραφιών, πού βρίσκεται στο κέντρο του χωριού. Το βόρειο κλίτος είναι αφιερωμένο στον Άγιο Νικόλαο το κεντρικό στον Άγιο Θωμά, και το νότιο στον Άγιο Χαράλαμπο. Στην περιοχή του χωριού υπάρχουν πολλά λαξευτά σπήλαια, λαξευτές δεξαμενές και πατητήρια. Ο Άγιος Θωμάς είναι γενέτειρα τουΚήρυκα Χαιρέτη Καλαμαρά, καθώς και του γιατρού αγωνιστή Λόγιου.

Ο Άγιος Θωμάς, ανήκει σήμερα στο Δήμο Αγίας Βαρβάρας, με 850 κατοίκους, σύμφωνα με την τελευταία απογραφή (2001). Βρίσκεται 30 χλμ από το Ηράκλειο, σε ωραία θέση με πανοραμική θέα Η περιοχή είναι γεμάτη γιγαντιαία βράχια (χαράκια).
       Πολύ παλιός οικισμός τον συναντάμε σε έγγραφο του 1371, σαν φέουδο πεζικό του Petrus de Medio, καθώς και σε άλλο του 1380. Αναφέρεται στις βενετσιάνικες απογραφές του 16ου και 17ου αιώνα.
       Το 1881, αναφέρεται στο Δήμο Μεγάλης Βρύσης, με 344, κατοίκους, καθώς επίσης και το 1900. Από το 1928 και μετά, απογράφεται σε δική του ομώνυμη κοινότητα, και μάλιστα με συνεχώς αυξανόμενο πληθυσμό. Σήμερα έχει πάνω από 850 κατοίκους.    

ΑΓΙΟΣ ΙΩΑΣΑΦ

ΠΑΝΑΓΙΑ ΚΑΡΔΙΩΤΙΣΑ

       Σε κάποια περιοχή στη θέση του Αγίου Θωμά ήταν η αρχαία πόλη  Πάννονα. Στη διάρκεια της Ενετοκρατίας ήταν ένα από τα μεγαλύτερα χωριά του Μονοφατσίου. Το 1953 αναφέρεται στην απογραφή του Καστροφύλακα (Κ100) με το όνομα Santa Thoma  με 521 κατοίκους. Κατά την Τουρκοκρατία εκχωρήθηκε στον πορθητή του Χάνδακα Κιοπρουλί, ο οποίος το αφιέρωσε στο Βεζίρ Τζαμί (Άγιος Τίτος).  Κατά την Επανάσταση του 1866 οι Τούρκοι κατέστρεψαν το χωριό και έκοψαν τα οπωροφόρα δέντρα.

        Σύμφωνα με πληροφορίες στις αρχές του 20ού αιώνα φιλοξενήθηκαν στον Άγιο Θωμά δύο Βρετανοί, οι οποίοι έκαναν κρυφά ανασκαφές στο Σπήλιο της Ρογαλιάς, σε βραχώδες ύψωμα βόρεια του χωριού. Αυτοί ανακάλυψαν άγαλμα θεάς το οποίο έκλεψαν και σήμερα βρίσκεται στη Βοστόνη.

        Το όνομα του χωριού οφείλεται στην παλιά τρίκλητη βασιλική μετά τρούλου, εκκλησία, με υπολείμματα τοιχογραφιών, πού βρίσκεται στο κέντρο του χωριού. Το βόρειο κλίτος είναι αφιερωμένο στον Άγιο Νικόλαο το κεντρικό στον Άγιο Θωμά, και το νότιο στον Άγιο Χαράλαμπο.
        Υπάρχουν στον Άγιο Θωμά 40 εκκλησίες, και πράγματι ο σημερινός επισκέπτης μπορεί να δει πάρα πολλές. Αξίζει να επισκεφτείτε, την Αγία Παρασκευή με υπολείμματα τοιχογραφιών, τον Μιχαήλ Αρχάγγελο στο δρόμο για το νεκροταφείο με αρχαϊκές τοιχογραφίες του 12ου αιώνα, τον Άγιο Παντελεήμονα, τον Άγιο Ιωάννη, τον Άγιο Ιωάσαφ, την Κερά Σπηλιώτισσα στο δρόμο για τον παλιό οικισμό Αρδάχθια,όπου κατά την παράδοση υπήρχε θέατρο και αρχαίος βωμός,και μην ξεχάσετε το εξωκλήσι της Παναγίας της Καρδιώτισσας καθώς και η εκκλησία της Κεράς Μελισσανής και του Αγίου Πνεύματος στα ερείπια του χωριού Αξέντι.

      Στην περιοχή του χωριού υπάρχουν πολλά λαξευτά σπήλαια, πού χρησιμοποιήθηκαν ως τάφοι. Υπάρχουν επίσης λαξευτές δεξαμενές νερού. Ο Άγιος Θωμάς είναι γενέτειρα του Κήρυκα Χαιρέτη Καλαμαρά, καθώς και του γιατρού αγωνιστή Λόγιου.
          Στον Άγιο Θωμά γεννήθηκε το 1770 ο Δημήτρης Λόγιος. Όταν ήταν 10 χρονών οι Τούρκοι σκότωσαν τον πατέρα του και τον ανέλαβε υπό την προστασία του ο αδερφός του πατέρα του, ιερομόναχος στις Απεζανές, Δωρόθεος. Αλλά και αυτόν κυνήγησαν οι Τούρκοι και αναγκάστηκε να φύγει στην Πάδουα της Ιταλίας με τον προστατευόμενο ανιψιό, ο οποίος σπούδασε γιατρός στο εκεί Πανεπιστήμιο. Το 1800 επέστρεψε στον Άγιο Θωμά προσφέροντας τις υπηρεσίες του σε Χριστιανούς και Τούρκους αδιακρίτως. Ένας γενίτσαρος από το Αξέντι φόνευσε τον άνδρα της αδερφής του, Δημήτρη Κοσμαδάκη. Ο Λόγιος, εκδικούμενος το θάνατό του, σκότωσε το φονιά του κουνιάδου του. Από τότε έζησε ως χαΐνης τιμωρώντας τους γενιτσάρους. Ο πασάς έστειλε 50 εκλεκτούς γενιτσάρους να τον συλλάβουν. Αυτούς τους φιλοξένησαν στο κονάκι του Σελίμ Αγά Κονταξή που σώζεται σήμερα. Ο Λόγιος πληροφορήθηκε την άφιξή τους και τη νύχτα μπήκε στον οντά, όπου κοιμόντουσαν και κατάσφαξε έξι από αυτούς. Οι υπόλοιποι σκοτώθηκαν μεταξύ τους μέσα στο σκοτάδι και στη σύγχυση. Ο Λόγιος ήθελε να εξοντώσει τον αγριότερο γενίτσαρο της Μεσαράς Αγριολίδη από το χωριό Άγιος Ιωάννης, νότια της Φαιστού. Όμως προδόθηκε από τον υπηρέτη του Αγριολίδη και σκοτώθηκε από αυτόν.

Από τον Άγιο Θωμά κατάγονταν και οι οπλαρχηγοί Δημήτριος και Φραγκίσκος Λυμπρίτης, ο Θεόδωρος και ο γιατρός Ιωάννης Λυμπρίτης, δωρητής της Βικελαίας Βιβλιοθήκης του Ηρακλείου. Από εδώ καταγόταν και ο Γεώργιος Καλαμαράς, τελειόφοιτος του Πανεπιστημίου της Πετρουπόλεως, αξιωματικός του Ρωσικού Ναυτικού, ο οποίος σκοτώθηκε στη Μάχη του Φαλήρου. Από τα Αρδάχθια καταγόταν και ο Γεώργιος Πετρογιαννάκης, υπουργός επί Κρητικής Πολιτείας. ΠΗΓΗ - ΒΙΚΙΠΑΙΔΕΙΑ ΦΩΤ - ΑΝΤΩΝΗΣ ΓΕΝΝΑΡΑΚΗΣ

Συνταγη για λικερ Σταφυλι

Τα Λικερ της "Σοφίας".

Συνταγη για λικερ Σταφυλι

1 κιλο μαυρα σταφύλια
1 λιτρο τσιπουρο
1 κιλο ζαχαρη
2-3 φύλα αρμπαροριζα
1 βανιλια
1/2 χυμο λεμονι
1-2 ξυλα κανελας

-σε μια κατσαρόλα βράζω όλα τα υλικά μαζι (εκτος απο το τσιπουρο) 
για 10 λεπτα ανακατεύοντας συνεχεια, πολυ προσοχη γιατι μπορει να κολησει , πατάμε συνεχεια τα σταφυλια να βγάλουν οσο περισοτερο ζουμι εχουν.. κλεινουμε την φωτια και αφήνουμε να ησηχάσει , 
την άλλη μέρα ριχνουμε όλο το μιγμα + το ρακι σε μια γιάλα 
ανακατευουμε καλά και το αφηνουμε στον ηλιο 
πανω απο 30 ημέρες οσο περισσότερο τοσο καλυτερα.. 
δοκιμάστε το ειναι εξαιρετικό!!!

ΤΟ ΕΡΕΙΠΩΜΕΝΟ ΧΩΡΙΟ ΣΚΑΛΙΑ ΤΗΣ ΕΠΑΡΧΕΙΑΣ ΣΗΤΕΙΑΣ

http://kritipoliskaihoria.blogspot.gr/2013/10/blog-post_8876.html?spref=fb

ΤΟ ΕΡΕΙΠΩΜΕΝΟ ΧΩΡΙΟ ΣΚΑΛΙΑ ΤΗΣ ΕΠΑΡΧΕΙΑΣ ΣΗΤΕΙΑΣ

Ένα μικρό κάστρο υπήρχε κοντά στο χωριό Σίτανος της Επαρχίας Σητείας, στα Σκαλιά. Τα Σκαλιά ήταν ένα μικρό χωριό λίγων κατοίκων κτισμένο στην κορυφή μιας μικρής πλαγιάς, κατά τρόπο που οι εξωτερικοί τοίχοι των σπιτιών του αποτελούσαν το τείχος που περικύκλωνε τον οικισμό, από την βόρεια μεριά του οποίου μάλιστα υπήρχε προστατευτικός γκρεμός.

Οι κάτοικοι των Σκαλιών είχαν αναπτύξει πλούσια αντιστασιακή δράση κατά των Τούρκων, γι’αυτό η Υψηλή Πύλη αποφάσισε στα μέαα του 18^ου αιώνα την εξόντωσή τους. Αποβίβασε λοιπόν στην Κάτω Ζάκρο 2000 άντρες, οι οποίοι, με οδηγό έναν ντόπιο που με τη βία επιστράτευσαν, βάδισαν εναντίον των Σκαλιών. Επειδή όμως τους έπιασε «νύκτα», σταμάτησαν να κοιμηθούν στη θέση «Μαύρα Χώματα». Τότε βρήκε την ευκαιρία ο Έλληνας οδηγός τους κι έτρεξε να ενημερώσει τους Σκαλιώτες. Έτσι, αυτοί έτρεξαν στο Τούρκικο στρατόπεδο πριν ξημερώσει και έσφαξαν όλο το εκστρατευτικό σώμα.

Οι Τούρκοι, προσεταιρίστηκαν τον προδότη παπά Δράκο ή Φραγκιά της Ζήρου, που κάλεσε τους 70 Σκαλιώτες για να τους κοινωνήσει στο ναό της Αγίας Παρασκευής, αφού τους ζήτησε να αφήσουν τα όπλα τους έξω από την Εκκλησία. Οι Τούρκοι, που καιροφυλακτούσαν, εισόρμησαν και έσφαξαν όλους, εκτός από τον Σκαλιωτογιάννη.

Σήμερα τα Σκαλιά είναι ερείπια (σώζεται μόνο η Εκκλησία του Αγ. Γεωργίου και ένα σπίτι) ενώ ο επισκέπτης μπορεί να διακρίνει ακόμη το τείχος του χωριού. Επίσης, κάθε χρόνο στην εορτή της Αγίας Παρασκευής στη Ζήρο, γίνονται εκδηλώσεις μνήμης και κατάθεση στεφανιών στο μνημείο των Σκαλιωτών στρατιωτών.

http://www.cretanbeaches.com

Καλλιέργεια πορτοκαλιάς στον κήπο ή σε γλάστρα

https://www.kalliergo.gr/glastra-tag/7689-kalliergeia-portokalias-ston-kipo-i-se-glastra.html

Καλλιέργεια πορτοκαλιάς στον κήπο ή σε γλάστρα

Τετ, 2012-10-24 09:00

Επιστημονική ονομασία: Citrus sinensis,  Οικ. Aurantiaceae  ή Hesperideae.
Κοινή ονομασία: Πορτοκαλιά.
Στην οικογένεια αυτή ανήκουν πολλά γνωστά είδη όπως η μανταρινιά, η νεραντζιά, η λεμονιά, το περγαμότο και άλλα.
Για έναν καλλιεργητή ο βασικότερος και ουσιαστικότερος παράγοντας είναι το έδαφος ή το χώμα μέσα στη γλάστρα.
Ας δούμε τα βασικά θρεπτικά συστατικά που χρειάζεται η πορτοκαλιά.

Θρέψη φυτών πορτοκαλιάς

Τα κύρια θρεπτικά στοιχεία για τη καλλιέργεια της πορτοκαλιάς είναι:

Άζωτο: απαραίτητο στοιχείο για την ομαλή ανάπτυξη της πορτοκαλιάς, της μανταρινιάς και γενικότερα των εσπεριδοειδών. Το άζωτο είναι περισσότερο αναγκαίο κατά την εποχή της άνθησης και του δεσίματος. Σε συνθήκες έλλειψης αζώτου, τα φύλλα είναι μικρότερα του κανονικού μεγέθους και με χρώμα πράσινο ανοιχτό. Η παραγωγή των καρπών ελαττώνεται αλλά δεν επηρεάζεται η ποιότητα τους. Μια από τις χαρακτηριστικές επιδράσεις του αζώτου στον καρπό είναι η αύξηση του πάχους και της τραχύτητας του φλοιού.
Φώσφορος: αποτελεί βασικό στοιχείο για τη θρέψη των εσπεριδοειδών γιατί είναι σπουδαίο συστατικό για τις οργανικές ουσίες των κυττάρων. Στα φύλλα των εσπεριδοειδών η ποσότητα του φωσφόρου είναι ίση προς το 1/20 περίπου του αζώτου. Όταν υπάρχει έλλειψη φωσφόρου οι καρποί είναι μαλακοί- εύπλαστοι και ο χυμός όξινος.
Κάλιο: το κάλιο, όπως και τα προηγούμενα είναι αναγκαίο. Σε συνθήκες έλλειψης καλίου, έχουμε έντονη φυλλόπτωση (κυρίως την άνοιξη), εμφάνιση μικρών καστανών κηλίδων και το πιο χαρακτηριστικό είναι η εμφάνιση μικρών εξασθενημένων νέων βλαστών.

Δευτερεύοντα θρεπτικά στοιχεία

Μαγνήσιο: έλλειψη μαγνησίου παρατηρείται συχνά στη πορτοκαλιά. Αρχικά τα φύλλα παρουσιάζουν χλωρωτικές κηλίδες, ενώ σε προχωρημένο στάδιο τροφοπενίας σχηματίζεται ένα αντίστροφο V, δηλαδή εμείς το βλέπουμε Λ, πάνω στο φύλλο, αφήνοντας όμως τα φύλλα πράσινα. Πολλές φορές η τροφοπενία μαγνησίου οφείλεται στον ισχυρό ανταγωνισμό με το κάλιο.

Εικόνα 2. Τροφοπενία μαγνησίου σε φύλλα πορτοκαλιάς.

Ιχνοστοιχεία

Σίδηρος: στη πορτοκαλιά απαιτούνται μικρές ποσότητες σιδήρου και για αυτό έλλειψη του παρατηρείται σπάνια. Το πιο χαρακτηριστικό σύμπτωμα της έλλειψης είναι η εμφανής διαφορά χρώματος ανάμεσα στα νεύρα του φύλλου και στο υπόλοιπο τμήμα του.

Εικόνα 3. Τροφοπενία σιδήρου σε φύλλο εσπεριδοειδούς.

Ψευδάργυρος: η έλλειψη ψευδαργύρου είναι πολύ συχνή και εμφανίζεται στα περισσότερα εσπεριδοειδή. Τα φύλλα παραμένουν μικρά και στενά, ενώ στη κορυφή τους γίνονται μυτερά. Η έλλειψη του στοιχείου αυτού οφείλεται κυρίως στο ότι είναι στοιχείο που μετακινείται δύσκολα μέσα στο χώμα και όχι στο ότι κάνουμε εμείς κάτι λάθος.

Εικόνα 4. Τροφοπενία ψευδαργύρου σε φύλλα νεραντζιάς.
Μαγγάνιο: χαρακτηριστικό σύμπτωμα της τροφοπενίας είναι το κιτρίνισμα της περιοχής ανάμεσα στα νεύρα των φύλλων. Παρόλο που η έλλειψη του μαγγανίου είναι συνήθης στη πορτοκαλιά, στη μανταρινιά και σε άλλα εσπεριδοειδή, δεν επηρεάζει τη παραγωγή. Παρατηρείται σε όλους τους τύπους εδάφους/ χώματος γιατί στα ελαφρά εδάφη ξεπλένεται εύκολα και στα βαριά δεσμεύεται και δεν αποδίδεται στα φυτά.

Εικόνα 5. Τροφοπενία μαγγανίου σε φύλλα λεμονιάς.

Λίπανση πορτοκαλιάς

Για να φυτέψουμε πορτοκαλιά ή μανταρινιά ή οποιοδήποτε εσπεριδοειδές στον κήπο ή στη γλάστρα, θα πρέπει το pH να κυμαίνεται μεταξύ 5,5-7,0 να είναι καλά στραγγιζόμενο και να μην περιέχει πάνω από 30% ασβέστη. Αν κάποιος γνωρίζει το pH του κήπου του ή του χώματος της γλάστρας και δεν είναι μέσα σε αυτά τα όρια, μπορεί να κάνει τα εξής: για να το αυξήσει μπορεί να προσθέσει ασβέστη σε σκόνη. Για να το μειώσει, προσθέτει θείο σε καθαρή μορφή.

Τι ακριβώς χρειάζεται το χώμα;

Για να απαντηθεί το ερώτημα αυτό με σαφήνεια, ο καλύτερος τρόπος είναι να γίνει ανάλυση εδάφους και φύλλων σε ένα εργαστήριο, ώστε να αποφευχθεί η υπέρ- λίπανση αλλά και για να γλιτώσετε χρήματα.
Από κει και πέρα, το πρώτο μέλημα ενός καλλιεργητή για να βελτιώσει το χώμα του, να το κάνει αφράτο ώστε να κυκλοφορεί ο αέρας είναι να προσθέσει οργανική ουσία, που βελτιώνει τη γονιμότητα, διευκολύνει τη πρόσληψη των στοιχείων και ταυτόχρονα περιέχει και ποσότητες ιχνοστοιχείων. H εφαρμογή της κοπριάς στον κήπο ή στην γλάστρα γίνεται κάθε δύο με τρία χρόνια, εκτός και αν αλλαχτεί το χώμα οπότε στη περίπτωση αυτή προστίθεται καινούργια κοπριά. Η κατάλληλη ποσότητα κοπριάς για έναν κήπο π.χ. 10 τ.μ. Είναι 3 - 6 κιλά. Έχει διαπιστωθεί ότι συχνότερες αλλά μικρότερες δόσεις κοπριάς έχουν καλύτερα αποτελέσματα. Για τη γλάστρα, με διάμετρο 35 - 40 εκατοστά, που είναι μεγάλη, χρειάζονται 2,5 - 3 κουταλιές της σούπας. Αν το χώμα είναι ελαφρύ, την παραχώνουμε σε βάθος 15 - 20 εκατοστά, αν είναι όμως βαρύ την ενσωματώνουμε επιφανειακά, στα 5 - 10 εκατοστά.

Λιπάσματα και εφαρμογή τους

Η υπερβολική χρήση λιπασμάτων, μπορεί να προκαλέσει παρενέργειες στα δένδρα, στη παραγωγικότητα τους αλλά και στους καρπούς. Η χορήγηση των λιπασμάτων μπορεί να γίνει είτε στο έδαφος, με τη μορφή που έχουν ( κοκκώδη), είτε μαζί με το νερό της άρδευσης ( υδρολίπανση) είτε με ψεκασμό στα φύλλα (διαφυλλική λίπανση). Για τη σωστή λίπανση πρέπει να λαμβάνουμε υπόψη το μέγεθος του δένδρου, αν το χώμα μας είναι γόνιμο, τη ποικιλία της πορτοκαλιάς και άλλα. Σε ελαφρύ χώμα, που μοιάζει με άμμο, χορηγούμε μεγαλύτερη ποσότητα αζώτου διότι σε αυτά ξεπλένεται πιο εύκολα και γρήγορα λόγω ποτίσματος. Σε βαρύ έδαφος, σκουρόχρωμο, ρίχνουμε μεγαλύτερη ποσότητα καλίου γιατί η άργιλος συγκρατεί το στοιχείο και το φυτό δυσκολεύεται να το προσλάβει. Σε εδάφη που είναι “ενδιάμεσα” μετριάζουμε τις ποσότητες και από το ένα στοιχείο και από το άλλο.
Τα κυριότερα απλά αζωτούχα λιπάσματα που μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε για τη λίπανση της πορτοκαλιάς είναι:
Θειική αμμωνία (21% σε άζωτο): Είναι αρκετά ευδιάλυτη και για να απορροφηθεί πρέπει να χορηγηθεί τουλάχιστον πέντε εβδομάδες πριν την άνθηση (δεύτερο δεκαπενθήμερο Μαρτίου). Συνιστάται να παραχώνεται, εκτός και αν το έδαφος είναι ελαφρύ και διαπερατό. Στα βαριά εδάφη, συγκρατείται από την άργιλο και δεν ξεπλένεται εύκολα από το νερό άρδευσης.
Νιτρική αμμωνία (33,5% σε άζωτο): Η περιεκτικότητα του λιπάσματος σε άζωτο, κατά το πρώτο ήμισυ είναι άμεσα απορροφήσιμο διότι είναι στη νιτρική μορφή. Το δεύτερο μισό βρίσκεται στην αμμωνιακή μορφή, όπου είναι πολύ ευδιάλυτη και για αυτό χρησιμοποιείται επιφανειακά. Δεν συγκρατείται όμως καθόλου από Την άργιλο και ξεπλένεται εύκολα. Ασβεστούχος Νιτρική αμμωνία (26% σε άζωτο): Είναι νιτρική αμμωνία αναμεμειγμένη με ασβέστη σε αναλογία 3:1. Το άζωτο είναι και στις δύο μορφές, νιτρικό και αμμωνιακό. Χρησιμοποιείται σε εδάφη που παρουσιάζουν έλλειψη ασβεστίου και εφαρμόζεται επιφανειακά. Είναι χρήσιμο όμως είναι να φτάσει σε βάθος  5-7 εκατοστά.
Νιτροθειική αμμωνία (26% σε άζωτο): Είναι νιτρική αμμωνία αναμεμειγμένη με θειική σε αναλογία 50:50. Έχει 1/4 νιτρικό άζωτο και 3/4 αμμωνιακό. Είναι το κατ εξοχή αζωτούχο λίπασμα που χρησιμοποιείται για να μειώνει το ΡΗ του εδάφους. Πρέπει να καλύπτεται.
Ουρία (46% σε άζωτο): Είναι βραδείας απόδοσης λίπασμα και πρέπει να διασπαστεί πρώτα ώστε να μπορέσει να απορροφηθεί από το έδαφος. Για αυτό χρησιμοποιείται στο έδαφος τουλάχιστον 7-8 εβδομάδες πριν την άνθιση (αρχές Μαρτίου) και σε διαφυλλικούς ψεκασμούς σε δόση κάτω του 1% καθαρής ουρίας, με σκευάσματα, χωρίς διουρία. Πρέπει να καλύπτεται διαφορετικά οι απώλειες αζώτου είναι πολύ μεγάλες.

Εφαρμογή αζωτούχου λίπανσης

Προσθέτουμε στο έδαφος 0,4 - 0,8 μονάδες αζώτου ανά δένδρο, αν έχουμε κήπο ή αλλιώς στη γλάστρα στο δενδρύλλιο, ανάλογα με το μέγεθος του και τη σύσταση του εδάφους.
Η αζωτούχος λίπανση πρέπει να χορηγείται σε μια δόση ή το πολύ σε δυο δόσεις, εκ των οποίων η πρώτη να είναι τα 3/4 του συνόλου και η δεύτερη το 1/4 (μετά τη πτώση των πετάλων από τα άνθη). Δεν πρέπει να ρίχνεται αργότερα γιατί ενδεχομένως να καθυστερήσει την ωρίμανση, να μειώσει την ποιότητα των καρπών, να παρατείνει τη βλάστηση το Φθινόπωρο και έτσι αυξήσει την ευαισθησία των δένδρων στο κρύο (παγετό) κλπ.
Η φωσφορική αμμωνία (16-20-0 ή 20-10-0) πρέπει να αποκλεισθεί από τη λίπανση της πορτοκαλιάς, γιατί έχει σχέση με το κατσάρωμα των καρπών.
Το κυριότερο φωσφορούχο λίπασμα που μπορεί να χρησιμοποιηθεί στην πορτοκαλιά είναι:
Το απλό υπερφωσφορικό (0-0-0): Χρησιμοποιείται ευρέως στη χώρα μας. Έχει τη μεγαλύτερη διαλυτότητα και κινητικότητα στο έδαφος από άλλες ενώσεις φωσφόρου. Επειδή όμως αυτές είναι σχετικά μικρές, επιβάλλεται το λίπασμα να παραχώνεται στο έδαφος.

Εφαρμογή φωσφορικής λίπανσης

Προσθέτουμε στο έδαφος 0,4 - 0,8 μονάδες φωσφόρου κατά το χειμώνα και στη συνέχεια το ενσωματώνουμε σε βάθος όχι μεγαλύτερο των 5-7 εκατοστών. Η επικάλυψη επιβάλλεται λόγω της ελάχιστης κινητικότητας και διαλυτότητας του φωσφόρου στο έδαφος.
Τα κυριότερα καλιούχα λιπάσματα που μπορούν να χρησιμοποιηθούν είναι:
Θειικό κάλιο (0-0-48): Έχει μικρή διαλυτότητα στο νερό και κινητικότητα στο έδαφος, για αυτό δεν χρησιμοποιείται επιφανειακά αλλά εσωτερικά του εδάφους (ενδοεδαφικά) αφού παραχωθεί. Εάν χρησιμοποιηθεί επιφανειακά, η αποτελεσματικότητα του μειώνεται σημαντικά. Θεωρείται η καλύτερα προσαρμοσμένη μορφή καλιούχου λιπάσματος σε όλα τα εδάφη.
Νιτρικό κάλιο (13-0-44/46): Έχει καλύτερη κινητικότητα από όλα τα καλιούχα σκευάσματα, αυξημένη αποτελεσματικότητα και φυσικά 13% άζωτο υπό νιτρική μορφή, που είναι άμεσα αφομοιώσιμο.

Εφαρμογή λίπανσης καλίου

Προσθέτουμε στο έδαφος κατά το χειμώνα 0,5-1 μονάδα καλίου, δηλαδή περίπου 1-2 κιλά θειικού ή νιτρικού καλίου ανά δένδρο και απαραίτητα τα ενσωματώνουμε ελαφρά (5-7 εκατοστά). Σε περίπτωση που έχουμε τη πορτοκαλιά σε γλάστρα, χρησιμοποιούμε τη μισή ποσότητα, από 500 γραμμάρια μέχρι 1 κιλό. Η λίπανση με κάλιο γίνεται κάθε 3-4 χρόνια με ποσότητες 4-5 κιλά θειικού καλίου ανά δένδρο.
Για τη τροφοπενία του μαγνησίου συνιστώνται τα εξής: σε ελαφρύ, αμμώδες χώμα, προσθέτουμε το φθινόπωρο ή στην αρχή της άνοιξης λίγα γραμμάρια( 3- 5 γραμμάρια) θειικού ψευδαργύρου. Βέβαια, δεν θα δώσει αποτελέσματα άμεσα, αλλά θα αρχίσει νε περιορίζει τη τροφοπενία. Σε έδαφος που είναι βαρύ, είναι καλό νε ψεκάζουμε σε κάθε νέα βλάστηση με νιτρικό μαγνήσιο 1%. Προσοχή: στον ψεκασμό πρέπει να προσθέτουμε διαβρεκτικό.
Για τη τροφοπενία του σιδήρου προτείνονται τα εξής: όταν η τροφοπενία είναι ελαφριάς μορφής, ψεκάζουμε με χηλικό σίδηρο ή την άνοιξη ή το φθινόπωρο σε δόση 0,1%. Αν είναι προχωρημένου σταδίου, προσθέτουμε οργανικό σίδηρο στο έδαφος ή στη γλάστρα την άνοιξη, ανάλογα με τη περιεκτικότητα που έχει σε σίδηρο. Επίσης, τα λιπάσματα θειική αμμωνία, θειικό κάλιο και η κοπριά, επειδή κατεβάζουν το PH του εδάφους, βοηθούν και στην αντιμετώπιση της τροφοπενίας.
Για τη τροφοπενία ψευδαργύρου: με την έναρξη της βλάστησης την άνοιξη, όταν το δένδρο μας έχει φθάσει το 1/3 του τελικού μήκους, είναι απαραίτητος ένας ψεκασμός με θειικό ψευδάργυρο 23%, σε δόση 3 γραμμαρίων σε 1 λίτρο νερό, με προσθήκη διαβρεκτικού ή ανάμειξη με 1,5 γραμμάριο σβησμένο ασβέστη. Να γίνεται καλό “λούσιμο” του δένδρου. Είναι σημαντικό ο ψεκασμός αυτός να μην γίνεται κατά την άνθηση και επίσης μπορεί να επαναληφθεί στη μικρή βλάστηση του φθινοπώρου. Μπορεί να χρησιμοποιηθεί και οξείδιο του ψευδαργύρου σε δόση 0,2% και τέλος να χρησιμοποιείται το σκεύασμα ΖΙΝΕΒ σαν μυκητοκτόνος στο ψεκασμό κατά της φυτόφθορας, γιατί βασικό του στοιχείο είναι ο ψευδάργυρος.
Για τη τροφοπενία του μαγγανίου: είναι σημαντικό να λιπαίνουμε με ουσίες που κατεβάζουν το ΡΗ του εδάφους, όπως θειάφι, θειική αμμωνία κ.ά, να χρησιμοποιείται μυκητοκτόνο σκεύασμα που έχει σαν βασικό στοιχείο το μαγγάνιο, όπως το MANCΟΖΕB που κυκλοφορεί στο εμπόριο με τα ονόματα M45 και DITHANE ULTRA και επίσης μπορεί να γίνεται ψεκασμός θεραπευτικά με θειικό μαγγάνιο 1% στη νέα βλάστηση.
Επίσης, εμπορικά λιπάσματα που χρησιμοποιούνται στη λίπανση της πορτοκαλιάς, αλλά και σε όλα τα εσπεριδοειδή, και είναι κατάλληλα και για βιολογική καλλιέργεια είναι:

• Femvigor: υπάρχει σε σκόνη, σάκοι των 40 κιλών και εφαρμόζεται πριν τη σπορά στον κήπο ή τη μεταφύτευση στη γλάστρα, καθώς και στην αρχή της βλαστικής περιόδου.
• Dacota: είναι σε υγρή μορφή, σε δοχεία του 1 λίτρου, εφαρμόζεται μαζί με το νερό για το πότισμα των ριζών και μετά το κλάδεμα όπου κάνουμε επάλειψη των πληγών. Σε κήπο χρησιμοποιούμε 3 ml/ τ.μ. και για τη γλάστρα μας, διαλύουμε λίγο λιγότερο σε νερό.

Ποικιλίες πορτοκαλιάς

Ομφαλοφόρο της Ουάσινγκτον: είναι γνωστή με το όνομα Μέρλιν και είναι η ποικιλία που καλλιεργείται κυρίως στη χώρα μας. Ο καρπός της έχει πλούσιους χυμούς και ωριμάζει στα τέλη Οκτώβρη- αρχές Νοέμβρη.

Εικόνα 6. Πορτοκάλια ποικιλίας Μέρλιν
Γιάφφας ή Κύπρου: καλλιεργείται κυρίως στην Κύπρο αλλά και το Ισραήλ. Ο καρπός της είναι ογκώδης μα ο φλοιός της λίγο “ανώμαλος” στην υφή.
Valencia Late: Ισπανική ποικιλία που διαδόθηκε σε όλο τον κόσμο. Είναι ποικιλία που ωριμάζει τον Μάρτιο και μας δίνει καρπούς το καλοκαίρι.
Άλλες ποικιλίες που καλλιεργούνται αλλά σε πολύ μικρότερη έκταση είναι τα Γλυκοπορτόκαλα ή Νόλτσια ή Σεκέρια, τα Λαϊνάτα Κρήτης και άλλες.

Συμβουλές για καλλιέργεια πορτοκαλιάς σε γλάστρα

Το χώμα πρέπει να στεγνώνει ανάμεσα στα ποτίσματα.
Αντέχει στη ξηρασία αλλά όχι στο κρύο, πρέπει η γλάστρα να είναι τοποθετημένη σε σημείο που να προστατεύεται όσο το δυνατόν περισσότερο από το κρύο.
Σε περίπτωση που αγοράσετε δενδρύλλιο από φυτώριο, για να κάνετε τη μεταφύτευση, θα πρέπει η καινούργια γλάστρα να είναι μεγαλύτερη από τη γλάστρα που βρίσκεται ήδη το φυτό. Προσοχή: κατά τη μεταφύτευση δεν χαλάμε τη μπάλα χώματος που καλύπτει τη ρίζα. Αφού βάλουμε χώμα στη μεγάλη γλάστρα, μεταφυτεύουμε και προσθέτουμε χώμα πιέζοντας το ελαφρά και τέλος ποτίζουμε.
Για καλύτερα αποτελέσματα, στο κάτω μέρος της γλάστρας ανοίγουμε μια τρύπα για καλύτερη στράγγιση αλλά για να μην μας "φεύγε"» χώμα, τοποθετούμε μόνιμα ένα κομμάτι ύφασμα ανάμεσα από τη γλάστρα και από το πιατάκι.

kalliergo.gr/
Σοφία Παπάζογλου
Τεχνολόγος γεωπόνος- Msc “Διαχείριση Περιβάλλοντος”

Λιτές: Οι Θεές της μετάνοιας και των παρακλήσεων

Maria Dimitriou

6 Οκτωβρίου 2013 ·

 

Μυθικη Αναζητηση

6 Οκτωβρίου 2013 ·

Λιτές: Οι Θεές της μετάνοιας και των παρακλήσεων
<..Ακολουθούσαν σιωπηλές την εκδικήτρια αδελφή τους, Άτη, τη θεά της απάτης, η οποία έτρεχε σε όλη τη γη με σκοπό να εκδικηθεί τους θνητούς για τις φιλοδοξίες και τον υπέρμετρο εγωισμό τους.
Στις παρακλήσεις των ανθρώπων οι Λιτές, επειδή ήταν κουτσές, δεν έφταναν εγκαίρως για να τους παρασταθούν γιατί τις προλάβαινε η Άτη.
Γι' αυτό προσπαθούσαν να διορθώσουν τα κακά που είχε προκαλέσει η εκδικητική μανία της αδελφής τους. Οι Λιτές πάντα αποκαθιστούσαν την αδικία... http://mythiki-anazitisi.blogspot.gr/…/…/blog-post_5469.html

Κρίνος της άμμου ...

Festivalaki: Cretan festival of Arts & Culture.

6 ώρες πριν

Κρίνος της άμμου ... απαντάται αυτή την εποχή σε περισσότερες απο 40 αμμουδιές της Κρήτης. Ας μάθουμε δυο πράγματα παραπάνω:
Το λευκό κρινάκι της άμμου (επιστ. Pancratium maritimum), γνωστό κι ως αμαρυλλίς, παγκράτιο, κρίνος της Κνωσού, ζαφορά ή κρόκος είναι ένα πανέμορφο φυτό που κατακλύζει τους αμμόλοφους της Κρήτης κάθε χρόνο, από τον Αύγουστο ως τον Οκτώβριο. Δυστυχώς, τα τελευταία χρόνια η εμφάνιση του έχει περιοριστεί σε λίγες παραλίες, λόγω της συρρίκνωσης των αμμοθινών που ζει. Πλέον, το κρινάκι θεωρείται κινδυνεύον είδος και προστατεύεται από την ελληνική και διεθνή νομοθεσία.

Το κρινάκι είναι πολυετές, βολβώδες φυτό με παχύ κορμό σαν καλάμι που φτάνει σε ύψος τα 40cm, ενώ η ρίζες του φτάνουν το 1,5m βάθος όπου σχεδόν μουλιάζουν στο θαλασσινό νερό. Το φυτό είναι θαμμένο κάτω από την άμμο το μεγαλύτερο μέρος του χρόνου. Ανθίζει το φθινόπωρο, ενώ παράλληλα τα μακρυά ταινιώδη φύλλα του έχουν ξεραθεί. Τα άνθη του είναι λευκά, αρωματικά και μεγάλα με κίτρινους ανθήρες που κάθονται πολύ κομψά πάνω στους στήμονες. Τα άνθη ανοίγουν αργά το απόγευμα, όταν και κάνουν την εμφάνιση τους οι νυχτερινές πεταλούδες του είδους Agrius convolvuli που τα γονιμοποιούν. Μάλιστα είναι χαρακτηριστικό ότι τα φυτά αναπαράγονται εκείνη την περίοδο του έτους, που τότε μόνον εμφανίζονται οι πεταλούδες αυτές, κάνοντας κρίσιμη την αλληλεξάρτηση των δύο ειδών.

Οι μικροσκοπικοί μαύροι και ελαφροί σπόροι του μοιάζουν με μικρά κομμάτια κάρβουνο. Οι σπόροι αυτοί παρασύρονται από τον άνεμο ή επιπλέουν στη θάλασσα, η οποία τους μεταφέρει σε παραλίες που βρίσκονται σε μεγάλη αποστάση. Στις παραλίες αυτές θα ανθίσουν μετά από 4-5 χρόνια. Παράλληλα όμως, το φυτό μπορεί να πολλαπλασιάζεται κι από τους βολβούς του.

Τα γαλάζια πουλιά της Κνωσού.Το φυτό είναι γνωστό από την αρχαιότητα, καθώς αναφέρεται από τον Διοσκουρίδη και τον Θεόφραστο για τις θεραπευτικές του ιδιότητες. Το φυτό χρησιμοποιείται και σήμερα ως τονωτικό και ειδικά ως τονωτικό του καρδιακού και νευρικού συστήματος, ενω είναι αντιβακτηριδιακό, αντιμυκητιακό, αντιφλεγμονώδες, αντιπαρασιτικό. Πολλά συστατικά που έχουν ανιχνευθεί στο Παγκράτιο έχουν αντιβιοτική δράση, τονώνουν τη μνήμη (βοηθούν στο Αλτσχάιμερ), έχουν σηπτικό μαλακτικό και για βοηθούν σε παθήσεις των νεφρών. Οι αρχαίοι χρησιμοποιούσαν το χυμό από το φυτό Παγκράτιο μαζί με μέλι.

Η πρώτη αναπαράσταση του είδους στην ιστορία θεωρείται ότι γίνεται στην τοιχογραφία της Κνωσού με το μπλε πουλί, όπου φαίνονται κρινάκια της άμμου δίπλα στα πόδια του πουλιού. Γι’αυτό το λόγο κάποιοι τα ονομάζουν και κρινάκια της Κνωσού. Ανάλογες τοιχογραφίες υπάρχουν στη μινωϊκή πόλη του Ακρωτηρίου της Σαντορίνης, με τις νεαρές κρoκοσυλλέκτριες που προσφέρουν κρίνους στη θεά ή στο δωμάτιο (χωρίς πέταλα). Επιπλέον, το κρινάκι πιστεύεται ότι είναι το φυτό Μόλυ που αναφέρει ο Όμηρος ως το «φυτό με άνθη άσπρα σαν το γάλα» που έδωσε ο Ερμής στον Οδυσσέα για να αντιμετωπίσει τα μάγια της Κίρκης. Τέλος, λέγεται επίσης ότι το χρησιμοποιούσαν και στις τελετές μύησης των Ελευσίνιων μυστηρίων, ενώ λένε ότι είναι τόσο έντονο το άρωμα του που κρατάει τα πρόβατα μακριά από τις ακτές.

Το φυτό αυτό χρησιμοποιείται μέχρι και σήμερα από τους Μπουσμέν στην Μποτσουάνα σε σαμανιστικές τελετές. Οι σαμανιστές τους ιερείς ξυρίζουν το κεφάλι και τρίβουν τη ρίζα του φυτού προκειμένου να απορροφηθεί για να προσφέρει παραισθητικές και καρδιοτονωτικές ιδιότητες.
Πηγή: Cretanbeaches.com

A beautiful Sea Lily.

Πολύεδρο από στεατίτη με 20 πλευρές

Ancient Greek Civilization - Αρχαία Ελλάς.

6 ώρες πριν

Πολύεδρο από στεατίτη με 20 πλευρές και με ανάγλυφα γράμματα 

του ελληνικού αλφαβήτου από το Άλφα έως το Ύψιλον ! 

Χρησιμοποιούνταν για μαντεύματα και παίγνια !

Πτολεμαϊκή και Ρωμαϊκή περίοδος

Μητροπολιτικό μουσείο τέχνης, Νέα Υόρκη

Steatite polyheadron inscribed with letters of the Greek alphabet.The polyhedron was presumably used in oracular procedures as dice. It has 20 sides, each inscribed with a letter of the Greek alphabet from A (alpha) to Y (upsilon), so that only the last three letters (chi, psi, and omega) are missing.
Ptolemaic and Roman Period
Metropolitan museum of art, New York
http://www.flickr.com/groups/562831@N24/pool/page3/

Πάμε να φτιάξουμε ένα γλυκάκι εποχής για το απόγευμα...

Elizabeth Pentheroudaki.

Πάμε να φτιάξουμε ένα γλυκάκι εποχής για το απόγευμα...

http://bettyscuisine.blogspot.gr/search/label/Γλυκά