Η ΡΩΜΑΙΚΗ ΕΠΑΥΛΗ ΣΤΟΝ ΜΑΚΡΥΓΙΑΛΛΟ

http://kritipoliskaihoria.blogspot.gr/2013/10/blog-post_2614.html?spref=fb

Η ΡΩΜΑΙΚΗ ΕΠΑΥΛΗ ΣΤΟΝ ΜΑΚΡΥΓΙΑΛΛΟ

Τριάντα (30) χλμ. ανατολικά της Ιεράπετρας και τριαντατρία (33) νότια της Σητείας, πάνω στο νότιο οδικό άξονα Σητείας-Ιεράπετρας, βρίσκεται ο Μακρύ Γιαλός στο Λυβικό πέλαγος. Το όνομα του προέρχεται από την μεγάλη αμμώδη παραλία που υπάρχει εκεί. Ήδη από την Προϊστορική Εποχή κατοικήθηκε η περιοχή αφήνοντας σημαντικά λείψανα του παρελθόντος. Ένα από αυτά είναι τα θεμέλια μιας ρωμαϊκής έπαυλης, η οποία αποκαλύφθηκε στην θέση Κατωβίγλι, δίπλα από την εκκλησία της Κοιμήσεως της Θεοτόκου. Οι συστηματικές ανασκαφές απέδειξαν την ύπαρξη μεγάλης εγκατάστασης (έπαυλη) που χρονολογείται από τον 1ο π.Χ. ως τον 3o αι. μ.Χ. 

www.explorecrete.com

Εκτός των δωματίων και αποθηκευτικών χώρων, η έπαυλη διέθετε λουτρικό συγκρότημα με υπαίθρια δεξαμενή. Η διάταξη των χώρων δεν είναι απλή και συνθέτει ένα σύνολο που καταλαμβάνει προς το παρόν έκταση 1,5 στρεμμάτων, η έρευνα του οποίου δεν επιτρέπει ακόμη ασφαλή συμπεράσματα. Τα δωμάτια βρίσκονται γύρω από μια υπαίθρια αυλή, ενώ οι είσοδοι διαθέτουν μεγάλα πώρινα κατώφλια. Διάδρομοι και αυλές λειτουργούν ως κεντρικοί άξονες γύρω από τους οποίους εκτείνονται τα δωμάτια και οι βοηθητικοί χώροι. Ένα μεγάλο δωμάτιο με πολυτελές δάπεδο χρησίμευε ως αίθουσα υποδοχής. Η είσοδος της έπαυλης είχε ψηφιδωτό δάπεδο με γεωμετρικό και φυτικό διάκοσμο. Τα δάπεδα και οι τοίχοι των κυρίως δωματίων είναι επενδυμένα με μαρμάρινες πλάκες. Ταφικό δωμάτιο με κτιστό τον χώρο της κύριας ταφής, φούρνος με αψιδωτό άνοιγμα και χαρακτηριστική ύπαρξη στάκτης, αποτελούν χώρους εκτός των κυρίων δωματίων. 

Στο νοτιοανατολικό τμήμα της έπαυλης ήταν το λουτρικό συγκρότημα, το γνωστό βαλανείο, με το χαρακτηριστικό υπόκαυστο και την πεταλόσχημη πισίνα, διαστάσεων 3,90 x 3,15 μ., που το δάπεδό της και τα σκαλοπάτια της ήταν επενδυμένα με μάρμαρο. Πρόκειται για τμήμα ενός εντυπωσιακού λουτρικού συγκροτήματος (βαλανείου) που κάλυπτε ένα μεγάλο μέρος της έπαυλης. Το νερό διοχετευόταν από τις δεξαμενές στο βαλανείο με ένα σύστημα κτιστών και σωληνωτών αγωγών. Ένα μεγάλο ψηφιδωτό με γεωμετρικές παραστάσεις βρέθηκε στον υπαίθριο χώρο δίπλα στην πισίνα. Ανάμεσα στους διάφορους χώρους του βαλανείου εντοπίστηκε ένα δωμάτιο με ταφική χρήση και μια ταφή. Εντύπωση προκάλεσε ωστόσο η ανυπαρξία σχεδόν κινητών ευρημάτων ή αρχιτεκτονικών μελών μέσα στα εντυπωσιακά αυτά αρχιτεκτονικά ερείπια. Μια συστηματική σύληση του χώρου ίσως και από πειρατές των βυζαντινών χρόνων μαζί με πρόσφατες αρπαγές συνάδουν σε μια τέτοια υπόθεση. 

Οι ανασκαφές στο χώρο της ρωμαϊκής έπαυλης ξεκίνησαν το 1977 με υπεύθυνο τον αρχαιολόγο Ν. Παπαδάκη. Στον περιβάλλοντα χώρο της έπαυλης, η οποία βρίσκεται σε μικρή χερσόνησο, έχουν ανασκαφεί τάφοι ρωμαϊκής περιόδου. Ήδη ο Pendlebury (BSA χχχlll p. 100) είχε σημειώσει την ύπαρξη ρωμαικού συνοικισμού. Το 1937 από την ίδια περιοχή περισυνελέγη επιτύμβια ενεπίγραφη στήλη του 4ου μ.Χ. αι.

Μεγάλη η χάρη ντου!!

Festivalaki: Cretan festival of Arts & Culture.

Kαλημέρα Χωριανοί ! Κερνούμε καφέ !!
Σε ένα από τα πλέον "ευλογημένα" καφενεία της Κρήτης ... στο Καφενείο του Κώστα στο Σίβα . Μεγάλη η χάρη ντου!!

A blessed" Kafeneion in the village of Siva

-Γιάννης Ρίτσος, «Και εσύ να λείπεις»

ΤΑ ΡΑΝΤΙΣΜΕΝΑ(Ομάδα καλλιτεχνικών, λογοτεχνικών, αναζητήσεων).

-Γιάννης Ρίτσος, «Και εσύ να λείπεις»

«Σκέψου η ζωή να τραβάει το δρόμο της,

Και εσύ να λείπεις,

Να’ ρχονται οι Άνοιξες

με πολλά διάπλατα παράθυρα,

Και εσύ να λείπεις,

Να’ ρχονται τα κορίτσια στα παγκάκια του

κήπου

με χρωματιστά φορέματα,

Και εσύ να λείπεις,

Οι νέοι να κολυμπάνε το μεσημέρι,

Και εσύ να λείπεις,

Ένα ανθισμένο δέντρο να σκύβει στο νερό,

Πολλές σημαίες ν’ ανεμίζουν στα μπαλκόνια,

Και εσύ να λείπεις,

Και ύστερα ένα κλειδί να στρίβει

Η κάμαρα να’ ναι σκοτεινή,

Δύο στόματα να φιλιούνται στον ίσκιο,

Και εσύ να λείπεις,

Σκέψου δυο χέρια να σφίγγονται

Και σένανε να σου λείπουν τα χέρια,

Δυο κορμιά να παίρνονται,

Και συ να κοιμάσαι κάτου απ’ το χώμα,

Και τα κουμπιά του σακακιού σου

ν’ αντέχουν πιότερο από σένα,

Κάτου από το χώμα,

Και η σφαίρα σφηνωμένη στην καρδιά σου

να μην λιώνει..

Όταν η καρδιά σου,

που τόσο αγάπησε τον κόσμο,

θα έχει λιώσει.

Να λείπεις –δεν είναι τίποτα να λείπεις .

Αν έχεις λείψει για ό, τι πρέπει,

Θα ‘σαι για πάντα μέσα σ’ όλα εκείνα

που για αυτά έχεις λείψει,

Θα’ σαι για πάντα μέσα σε αυτόν τον κόσμο…»

(Γιάννης Ρίτσος, Ποιήματα, τ. Β’, Κέδρος)

Παντζάρια, ένα ισχυρό φάρμακο που μας δώρισε η φύση

http://www.agrotikabook.gr/%CF%80%CE%B1%CE%BD%CF%84%CE%B6%CE%AC%CF%81

Παντζάρια, ένα ισχυρό φάρμακο που μας δώρισε η φύση

Σάβ, 2012-10-27 20:45

Τα παντζάρια είναι πλούσια σε μια ισχυρή φυτική χρωστική και αντιοξειδωτική ουσία την βητακυανίνη, η οπαία δίνει το βαθύ κόκκινο χρώμα σε αυτό το λαχανικό. Η βητακυανίνη μπορεί να περιορίσει τη βλάβη που προκαλούν στον οργανισμό οι ελεύθερες ρίζες αλλά και να αναστείλει τη δημιουργία καρκινικών κυττάρων στο στομάχι, το έντερο, τους πνεύμονες, και το νευρικό σύστημα, σύμφωνα με κάποιες έρευνες. Βελτιώνει τη φυσική άμυνα του οργανισμού βοηθώντας στην αναγέννηση κυττάρων του ανοσοποιητικού συστήματος. Επίσης περιέχουν διοξείδιο του πυριτίου, ζωτικής σημασίας για το υγιές δέρμα, τα νύχια, τους συνδέσμους, τους τένοντες και τα οστά.

Το παντζάρι (Beta vulgaris)  ανήκει στην ίδια οικογένεια με το σπανάκι. Tο παντζάρι ή αλλιώς κοκκινογούλι είναι βολβοειδές λαχανικό και αναπτύσσεται μέσα στο χώμα. Θεωρείται υπερφάρμακο λόγω των πολλών και θρεπτικών συστατικών, βοηθώντας μας έτσι να αντιμετωπίσουν αρκετές ασθένειες χωρίς να καταφύγουμε σε φάρμακα.

Το παντζάρι, περιέχει σε μεγάλη ποσότητα κάλιο, φώσφορο, ασβέστιο, θείο, ιώδιο, σίδηρο, χαλκό, αλλά και ίχνη από σπάνια μέταλλα, όπως ρουμπίνιο και κάσιο. Παράλληλα περιέχει βιταμίνες Β1 και Β2 και φυσικά υδατάνθρακες, ίνες, αλλά και πρωτεΐνες. 

Οι Ρωμαίοι είναι εκείνοι που φρόντισαν για την συστηματική καλλιέργεια του στην Νότια Ευρώπη. Στην αρχαιότητα οι βολβοί του άγριου παντζαριού χρησιμοποιούνταν ως φάρμακο σε περιπτώσεις πονοκεφάλων και οδοντόπονων. Ο Γαληνός και ο Διόσκουρος, πίστευαν ότι είχε μια ισχυρή αιμοποιητική δύναμη, κάτι που και σήμερα έχει αποδειχθεί. Γι αυτό συστήνουν, τα παιδιά που έχουν αναιμία να πίνουν χυμό παντζαριού. Αναφέρονται επίσης περιστατικά ατόμων που έπασχαν από λευχαιμία, να θεραπεύονται καταναλώνοντας ένα κιλό παντζάρια την ημέρα. Ακόμη οι βολβοί του παντζαριού έχουν χρησιμοποιηθεί ευεργετικά σε πολλές ηπατικές δυσλειτουργίες, αφού ενεργοποιούν την ηπατική αποτοξίνωση. Επίσης περιέχουν μια χρωστική που ονομάζεται βήτα-κυανίνη που παρέχει ισχυρή προστατευτική δράση έναντι διαφόρων εκφυλιστικών καταστάσεων. Η βητακυανίνη, βοηθάει στην αντιμετώπιση γνωστικών ασθενειών όπως το Αλτσχάιμερ και τη γεροντική άνοια.

 Οι ίνες που μας προμηθεύουν έχουν δείξει ότι υποστηρίζουν την εντερική λειτουργία και την εξισορρόπηση των επιπέδων χοληστερόλης.

Ο συνδυασμός των ινών που περιέχουν και της βήτα-κυανίνης φαίνεται να προστατεύουν τον εντερικό σωλήνα από εκφυλιστικά φαινόμενα. Η βητακυανίνη αποτρέπει τη συσσώρευση λίπους στο συκώτι, η οποία μπορεί να προκληθεί από την αυξημένη κατανάλωση αλκοόλ, την παχυσαρκία, την ανεπάρκεια πρωτεϊνών, το διαβήτη κτλ.

Σε μελέτες που έγιναν πάνω σε ζώα, οι ίνες του βολβού έδειξαν ότι ενισχύουν τα επίπεδα των αντιοξειδωτικών ενζύμων της υπεροξειδάσης και s-τρανσφεράσης της γλουταθειόνης, ενώ αυξάνεται ο αριθμός των εξειδικευμένων λευκοκυττάρων που είναι υπεύθυνα για την απομάκρυνση των μη φυσιολογικών κυττάρων.

Ο χυμός των βολβών προστατεύει ακόμη από κυτταρικές αλλοιώσεις του στομάχου, σε περιπτώσεις κατανάλωσης επεξεργασμένων τροφών πλουσίων σε νιτρικά άλατα (κυρίως επεξεργασμένα κρέατα), επειδή εμποδίζει το σχηματισμό νιτροζαμινών.

Ακόμα πολύ ωφέλιμος θεωρείται ο χυμός γι αυτούς που πάσχουν από ρευματισμούς και αρθριτικά. Θεωρείται ότι συμβάλλει στην αποτοξίνωση του ήπατος και σε αυτό οφείλονται πολλές από τις ευεργετικές δράσεις του.

Τα κόκκινα παντζάρια έχουν αρκετές ποσότητες μαγνησίου κι έτσι βοηθούν στην καλύτερη απορρόφηση του ασβεστίου. Προσοχή όμως, τα πράσινα παντζάρια περιέχουν οξαλικό οξύ, το οποίο δυσχεραίνει την απορρόφηση του ασβεστίου.

Ο χυμός των παντζαριών έχει την ιδιότητα να αυξάνει τις αντοχές των ατόμων κατά 16%. Η υψηλή περιεκτικότητα των παντζαριών σε νιτρικά ιόντα μειώνει τις απαιτήσεις του οργανισμού για οξυγόνο, καθιστώντας την γυμναστική πιο εύκολη. Υπεύθυνη για την βελτίωση των αντοχών κατά αυτόν τον τρόπο, είναι η μετατροπή των νιτρικών ιόντων σε μονοξείδιο του αζώτου. Τα θρεπτικά συστατικά που προσφέρει στον οργανισμό ο χυμός του παντζαριού  δημιουργεί λιγότερη κούραση και περισσότερες αντοχές, Αθλητές, άτομα που επιτελούν επίπονες και κουραστικές εργασίες, ηλικιωμένοι, άτομα που πάσχουν από διάφορες παθήσεις βλέπουν την κατάστασή τους και την ποιότητα ζωής τους να βελτιώνεται με ένα ποτήρι παντζαρόζουμο την ημέρα.

Tα παντζάρια είναι πλούσια στο ένζυμο καταλάση, ένα από τα βασικότερα αντιοξειδωτικά ένζυμα το οποίο έχει την ιδιότητα να υπερασπίζεται τον οργανισμό μας από τις ελεύθερες ρίζες η δε ανεπάρκειά της-της καταλάσης- σχετίζεται 
με το άσπρισμα των μαλλιών, την αρθρίτιδα, την οστεοαρθρίτιδα και άλλες εκφυλιστικές νόσους του οργανισμού. Επίσης έχει αντικαρκινικές ιδιότητες και γι αυτό θεωρείται ότι προστατεύει από τον καρκίνο του προστάτη.

Tο φολικό οξύ που βρίσκεται στις φυτικές ίνες των παντζαριών, μπορεί να μειώσει τόσο τη χοληστερίνη, όσο και τα τριγλυκερίδια.

Τα παντζάρια περιέχουν μια ουσία, τη βηταΐνη, η οποία μειώνει τα επίπεδα ομοκυστεΐνης και θωρακίζει απέναντι σε διάφορες καρδιαγγειακές παθήσεις. Μεγάλες ποσότητες ομοκυστεΐνης στον οργανισμό μπορεί να ευθύνονται για φλεγμονές στα αιμοφόρα αγγεία. Η βηταΐνη είναι μια χολίνη η οποία συντελεί αποτελεσματικά στην μείωση της ομοκυστεΐνης και έτσι θωρακίζει την καρδιά μας.

Τα παντζάρια αποτελούν ένα φυσικό καθαρτικό και βοηθούν σε προβλήματα όπως η δυσκοιλιότητα και οι αιμορροΐδες. Επίσης, ο χυμός πατζαριού θεωρείται καλός σε προβλήματα όπως ο ίκτερος, κατά την οποία το σώμα χρειάζεται υγρά και υδατάνθρακες.

Ο βολβός παντζαριού και ιδιαίτερα τα φυλλώδη τμήματα του παντζαριού περιέχουν υψηλή συγκέντρωση οξαλικών αλάτων, οπότε τουλάχιστον η εκτεταμένη χρήση του δεν συνίσταται σε άτομα με ιστορικό οξαλικών λίθων ασβεστίου στους νεφρούς. Επίσης καλό είναι να γίνεται επαρκής αραίωση του πολτού με ικανή ποσότητα καθαρού νερού.

Καλό είναι να επισημάνουμε ότι τα ούρα, αλλά και τα κόπρανα, γίνονται κόκκινα σε όσους καταναλώνουν παντζάρια, γι αυτό να μην ανησυχήσουν και νομίσουν ότι είναι αίμα.

Πηγή: ftiaxno.gr

Μαυροδάφνη..η µαύρη ντίβα

http://www.agrotikabook.gr/%CE%BC%CE%B1%CF%85%CF%81%CE%BF%CE%B4%CE%AC%CF%86%CE%BD%CE%B7%CE%B7-%C2%B5%CE%B1%CF%8D%CF%81%CE%B7-%CE%BD%CF%84%CE%AF%CE%B2%CE%B1

Μαυροδάφνη..η µαύρη ντίβα

Σάβ, 2013-10-05 10:45

Από ταπεινό γλυκό κρασί του λαού η αχαϊκή ποικιλία αναδεικνύεται, με ξηρές οινοποιήσεις, σε μία από τις «πρωταγωνίστριες» του ελληνικού αμπελώνα.

Έχει περάσει σχεδόν ενάμισης αιώνας από τότε που ο Γουσταύος Κλάους εμπνεύστηκε το σπουδαίο γλυκό κρασί, κατέγραψε την περίφημη συνταγή και δημιούργησε στον πύργο του Πετρωτού Πατρών τη μοναδική Μαυροδάφνη· ένα όνομα που ακόμα και σήμερα έρχεται αυτόματα στα χείλη κάθε απλού οινόφιλου, όποιο γλυκό κρασί και αν τυχαίνει να δοκιμάζει.
Αυτή η φοβερή δύναμη της «Μαυροδάφνης Πατρών» -τόσο μεγάλη, που τείνει να τη μετατρέψει από ονομασία προέλευσης σε brand name- ίσως να ευθύνεται για το παράδοξο γεγονός ότι η ίδια η ομώνυμη ποικιλία για πολλά χρόνια παρέμεινε στην αφάνεια. Την τελευταία δεκαετία, ωστόσο, όχι μόνο έχει βρεθεί ξανά στο προσκήνιο, αλλά με τη χρησιμοποίησή της στην παραγωγή ξηρών κρασιών αναδεικνύεται σε νέα ντίβα του ελληνικού αμπελώνα.
Αν και πειραματικές φυτεύσεις μπορεί να συναντήσουμε σε κάθε γωνιά της Ελλάδας, η «καρδιά» της χτυπά σε όλη τη ΒΔ Πελοπόννησο και στα Ιόνια νησιά, με την Πάτρα αλλά και την Κεφαλονιά να διαθέτουν ομώνυμες ονομασίες προέλευσης για τα γλυκά κρασιά τους.  Μέτρια παραγωγική και σχετικά πρώιμη -αφού ο τρύγος συνήθως πραγματοποιείται το πρώτο δεκαπενθήμερο του Σεπτεμβρίου-, η Μαυροδάφνη καταλήγει απευθείας στις δεξαμενές οινοποίησης και, πριν ολοκληρωθεί η ζύμωση, ενισχύεται για να δώσει τα επιδόρπια-«διαμάντια» που όλοι έχουμε απολαύσει. Ή μάλλον κατέληγε, αφού πλέον ολοένα και περισσότεροι παραγωγοί πιστεύουν στην ικανότητά της να δώσει όχι μόνο σπουδαία γλυκά, αλλά και ξηρά κρασιά.

• Η Achaia Clauss τη χρησιμοποιούσε μαζί με το Cabernet Sauvignon στο ομώνυμο Château.
• Το Κτήμα Μερκούρη μάς έκανε να την αγαπήσουμε αναμειγνύοντάς την με το Refosco· όμως, ακόμα και αυτοί ήταν διστακτικοί στο να μας προσφέρουν αυτούσιο τον μοναδικό της χαρακτήρα.
• Να όμως που το «τσουνάμι» που δημιούργησε ο Ευρυβιάδης Σκλάβος με το «Οργίων» δεν έπληξε μόνο την Κεφαλονιά -βλέπε «Gentilini Eclipse»-, αλλά και την Πελοπόννησο, με αποτέλεσμα τη δημιουργία μιας εξαιρετικής ομάδας από μονοποικιλιακές Μαυροδάφνες: από τον «Ταό» του Θανάση Παρπαρούση και τον «Μορφέα» των αμπελώνων Αντωνόπουλου μέχρι την πειραματική «Nera Daphne» του Κτήματος Μερκούρη.

---

Πώς μοιάζει όμως μια καλή ξηρή εκδοχή της ποικιλίας;
Φαινομενικά σαν ένα πρωτοκλασάτο Syrah, αφού και άφθονο μαύρο φρούτο διαθέτει, και βοτανικούς αρωματικούς τόνους με κυρίαρχο το φασκόμηλο. Ομως, αρκεί μια γουλιά και το... γλέντι αρχίζει: η Μαυροδάφνη «τραβάει» λυσσαλέα, με δύναμη που θυμίζει αμερικανικό V8 κινητήρα, ωστόσο καταφέρνει να διατηρεί παράλληλα μοναδική φρεσκάδα και νεύρο.
Προφανώς οι οινολόγοι (που υποστηρίζουν ότι ως ποικιλία διαθέτει χαμηλές οξύτητες) είναι πολύ πιο αντικειμενικοί από τον γράφοντα, βασιζόμενοι σε υπεράνω αμφιβολίας μετρήσεις. Προσωπικά, πάντως, βρίσκω σε όλα τα υπέροχα κρασιά της μια οξύτητα που τσακίζει κόκαλα! Αυτή αλλά και η σπάνια ικανότητά της να συνδυάζει μεγάλη συμπύκνωση με σχετικά χαμηλό αλκοόλ (13,5%) ξεμυαλίζουν με σκερτσόζικα γλυκόξινα παιχνίδια πριν το πικάντικα πικρούτσικο τελείωμα αφήσει το αποτύπωμά του στην επίγευση.
Ωραία και καλά όλα τα παραπάνω, όμως κάθε καχύποπτος οινόφιλος σίγουρα θα σκεφτεί ότι δεν μπορεί να είναι όλα τόσο αγγελικά πλασμένα στο «γαλαξία» της Μαυροδάφνης. Και δεν έχουν άδικο, αφού ο λάκκος στη... φάβα της είναι η ροπή της να δημιουργεί αναγωγικά αρώματα. Και το μόνο «φάρμακο», προκειμένου η ισχυρή προσωπικότητά της  να μην καλυφθεί κάτω από την αποπνικτική ατμόσφαιρα που προκαλούν τα αρώματα υδρόθειου και κλούβιου αυγού, είναι η παλαίωση.
Πολλοί μήνες -μερικές φορές ακόμα και 24- απαιτούνται στο βαρέλι, ακόμα δε περισσότεροι στη φιάλη, γεγονός που εξηγεί την παρουσία στην αγορά κρασιών ακόμα και από την εσοδεία του 2005! «Τι το κακό;» θα μου πείτε. «Και τα αναγωγικά φεύγουν, και οι σκληρούτσικες τανίνες μαλακώνουν, και ένα έτοιμο, ώριμο κρασί πίνουμε.» Φυσικά και θα συμφωνήσω, θα υπενθυμίσω, ωστόσο, ότι όλα αυτά έρχονται με το ανάλογο κόστος, γεγονός που πρακτικά αποκλείει τη Μαυροδάφνη από την παραγωγή καθημερινών, ευχάριστων κρασιών. Μια ντίβα, άλλωστε, ποτέ δεν μπορεί να είναι φθηνή, έτσι δεν είναι;
Όπως ήταν φυσικό, ο «πυρετός» γύρω από την ποικιλία έχει επηρεάσει και την κατηγορία των γλυκών κρασιών. Έτσι, κάποιες νέες ετικέτες είναι σχεδόν μονοποικιλιακές -έχοντας παραγκωνίσει την κορινθιακή σταφίδα-, ενώ κάποιες άλλες διαθέτουν πιο μοντέρνο στυλ, θυσιάζοντας την παραδοσιακή, βελούδινη αίσθηση προς όφελος του φρούτου και της δύναμης - στα πρότυπα ενός Vintage Port.
Μπορεί για τον πρωτοπόρο Κλάους η Μαυροδάφνη να ταυτιζόταν με τον πόνο του για τον πρόωρο χαμό της μελαψής μνηστής του, Δάφνης· για τους οινόφιλους του σήμερα όμως ταυτίζεται με τη χαρά, αφού οι μελαψές ξηρές ή γλυκές καλλονές που προσφέρει γεμίζουν τα ποτήρια τους με μοναδικά αρώματα και γεύσεις. Στην υγειά σου, Γουσταύε!

---

---

Αγαπάει τον καφέ και τα πούρα
Μη νομίζετε ότι οι σπουδαίες ξηρές Μαυροδάφνες θα σας ανοίξουν με το «καλημέρα» την ψυχή τους. Ο πυκνός «μαύρος» χαρακτήρας τους απαιτεί μετάγγιση σε καράφα για τουλάχιστον μία ώρα, μεγάλα ποτήρια με σχήμα κλειστής τουλίπας (όπως αυτά του Cabernet ή του Syrah) και υψηλές θερμοκρασίες (18 - 19^o C).
Μαγειρέψτε ένα πλούσιο κρεατικό κατσαρόλας, ένα κυνήγι ή μια πλούσια συνταγή με μελιτζάνες για να τα βάλετε δίπλα σε μια φιάλη της. Όχι σε μαλακά «κρεατάκια» γάλακτος, αφού η δύναμή της  θα τα κάνει μια χαψιά!
Αντίθετα, ένα επιδόρπιο με καφέ, ξηρούς καρπούς, σύκα ή καραμέλα αλλά και ένα μπλε τυρί σαν το Stilton είναι ό,τι αρμόζει σε έναν παλαιωμένο γλυκό θησαυρό, σερβιρισμένο στους 12o C. Τι καλύτερο, τέλος, από ένα 20χρονο «διαμάντι»  από Μαυροδάφνη και ένα πικάντικο, κουβανέζικο πούρο δίπλα του;

.oinoxoos.net

Φτιάξτε το δικό σας bonsai σε 12 βήματα

http://www.agrotikabook.gr/%CF%86%CF%84%CE%B9%CE%AC%CE%BE%CF%84%CE%B5-%CF%84%CE%BF-%CE%B4%CE%B9%CE%BA%CF%8C-%CF%83%CE%B1%CF%82-bonsai-%CF%83%CE%B5-12-%CE%B2%CE%AE%CE%BC%CE%B1%CF%84%CE%B1

Φτιάξτε το δικό σας bonsai σε 12 βήματα

Κυρ, 2013-09-22 11:45

Με τον όρο Bonsai* περιγράφεται μία αρχαία Ιαπωνική τέχνη καλλιέργειας δέντρων-νάνων. Παρακάτω δίνονται 12 απλά βήματα για να πειραματιστείτε στην καλλιέργεια ενός φυτού-bonsai.
Προκαταβολικά, το agri.gr ενημερώνει ότι η καλλιέργεια και η συντήρηση ενός δένδρου bonsai απαιτεί ιδιαίτερες γνώσεις και αρκετό μεράκι. Το παρόν άρθρο προσπαθεί να δώσει μόνο το ερέθισμα για την έναρξη ενασχόλησης με αυτή την τέχνη...

Βήμα 1ο

Διαλέξτε ένα δέντρο. Αρχίστε με συνηθισμένα καλλωπιστικά δέντρα, όπως αζαλέα, πυξάρι, καμέλια, γαρδένια, ιβίσκο, πουρνάρι, άρκευθος, γουνίπερο, πυράκανθος, φίκο. Ψάξτε να βρείτε ένα δενδρύλιο με ύψος γύρω στους 20-30 πόντους, με κλαδιά που είτε αναπτύσσονται προς τα πάνω, είτε κρέμονται προς τα κάτω ανάλογα με τις προτιμήσεις σας.

Βήμα 2ο

Χρησιμοποιήστε ένα κλαδευτήρι και κλαδέψτε επιλεκτικά και προσεκτικά το φυτό όσο αυτό βρίσκεται ακόμη στην παλιά του γλάστρα. Βρείτε τον κεντρικό του κορμό και αφαιρέστε αρκετή βλάστηση μέχρι να δείτε να σχηματίζεται η μορφή που επιθυμείτε από την πλευρά που θέλετε να φαίνεται το Bonsai.

Βήμα 3ο

Βγάλτε το φυτό από την αρχική του γλάστρα και τοποθετήστε τη ρίζα με το χώμα σε ένα κουβά με νερό. Με τον τρόπο αυτό θα είναι ευκολότερο να απομακρύνετε το χώμα απο τις ρίζες προκειμένου να μεταφυτέυσετε αργότερα το φυτό σε ένα ρηχό δοχείο για Bonsai.

Βήμα 4ο

Απομακρύνετε όσο το δυνατό περισσότερο χώμα γύρω από τη ρίζα

Βήμα 5ο

Κλαδέψτε τις ρίζες μέχρι να περιοριστούν στα  2/3 του πραγματικού τους μεγέθους. Όταν ολοκληρώσετε το κλάδεμα θα πρέπει να έχει δημιουργηθεί μια ρηχή μπάλα ρίζας.

Βήμα 6ο

Τοποθετήστε ένα κομμάτι πλαστικό τζάμι πάνω από τις τρύπες αποστράγγισης για να συγκρατήσετε το το χώμα ώστε να μην ξεπλυθεί καθώς ποτίζετε. Το τζάμι επίσης εμποδίζει τα έντομα να μπουν μέσα από τις τρύπες του δοχείου στο χώμα.

Βήμα 7ο

Προσθέστε χώμα στο δοχείο σε ύψος 2-3 εκατοστών.

Βήμα 8ο

Τοποθετήστε το φυτό στο δοχείο, απλώστε  τις ρίζες του πάνω από το στρώμα του χώματος που βάλατε στο προηγούμενο βήμα και σκεπάστε τις ρίζες με επιπλέον χώμα. Σιγουρευτείτε ότι έχετε αφήσει τουλάχιστον 2-3 εκατοστά κενό διάστημα κάτω από το χείλος του δοχείου για να μπορείτε να ποτίζετε.

Βήμα 9ο

Ολοκληρώστε το κλάδεμα στο υπόλοιπο φύλλωμα. Απομακρύνετε βλαστάρια και κλαδιά με τέτοιο τρόπο ώστε η υπόλοιπη βλάστηση να έχει την μορφή δέντρου.

Βήμα 10ο

Ποτίστε το δέντρο καλά μέχρι το χώμα να μουσκέψει τελείως.

Βήμα 11ο

Καλύψτε την επιφάνεια του χώματος με χαλίκι ενυδρείου για ωραιότερη τελική εμφάνιση.

Βήμα 12ο

Προσθέστε μικρή ποσότητα λιπάσματος ανά τακτά χρονικά διαστήματα.
*Η λέξη bonsai είναι γιαπωνέζικη και σημαίνει "δέντρο νάνος σε ρηχό δίσκο". Είναι μία παραλλαγή της αντίστοιχης αρχαίας κινέζικης λέξης "Pen-Zin" που σημαίνει κάτι ανάλογο, δηλαδή "μικρό δέντρο νάνος".

Λυγαριά-Το γυναικείο βότανο

http://www.agrotikabook.gr/%CE%BB%CF%85%CE%B3%CE%B1%CF%81%CE%B9%CE%AC-

Λυγαριά-Το γυναικείο βότανο

Κυρ, 2012-11-18 11:15

Αυτό το μεσογειακό βότανο συγκαταλέγεται στα κορυφαία φυτά της γυναικείας γονιμότητας. Διεγείρει την υπόφυση και συμβάλλει στην παραγωγή και την ισορροπία των ορμονών.

Σύμφωνα με τη δρα Μέριλιν Γκλένιβιλ, συγγραφέα του βιβλίου “Natural solutions to infertility” (“Φυσικές λύσεις για την υπογονιμότητα”), η λυγαριά συμβάλλει στην αντιμετώπιση της δυσμηνόρροιας, της αμηνόρροιας, ρυθμίζει τη διάρκεια του εμμηνορροϊκού κύκλου όταν αυτός είναι πολύ βραχύς, παρέχει ανακούφιση από τη δυσμηνόρροια και αυξάνει την αναλογία των οιστρογόνων έναντι της προγεστερόνης, εξισορροπώντας τις υπερβολικές τιμές των οιστρογόνων.

Η δρ. Γκλένβιλ χορήγησε το βότανο σε μεγαλύτερες γυναίκες που είχαν υψηλές τιμές ωοθυλακιοτρόπου ορμόνης (ένδειξη ότι η εμμηνόπαυση πλησιάζει) και συνεπώς είχαν κριθεί ακατάλληλες για εξωσωματική γονιμοποίηση. Η λυγαριά μείωσε τις τιμές της ωοθυλακιοτρόπου ορμόνης, κι έτσι οι γυναίκες υποβλήθηκαν σε εξωσωματική γονιμοποίηση.

Η γονιμότητα των γυναικών που υποφέρουν από σύνδρομο πολυκυστικών ωοθηκών θα ωφεληθεί σε μεγάλο βαθμό από τη λήψη της λυγαριάς.

Η λυγαριά είναι ισχυρότατο βότανο, και κατά πάσα πιθανότητα θα είναι πιο αποτελεσματική σε σύγκριση με την κρέμα από άγριο γιαμ, στις γυναίκες που έχουν βραχύ εμμηνορροϊκό κύκλο. Σε μια έρευνα στην οποία μετείχαν σαράντα οκτώ γυναίκες με πρόβλημα γονιμότητας που πήραν λυγαριά επί τρεις μήνες, οι επτά έμειναν έγκυες, ενώ είκοσι πέντε από αυτές εμφάνισαν φυσιολογικές τιμές προγεστερόνης, που είναι απαραίτητες για να λάβει χώρα η σύλληψη.

Ένα μειονέκτημα της λυγαριάς είναι ότι ενδέχεται να απαιτηθούν τρεις μήνες προτού γίνει εμφανής η δράση της. Έτσι, μην προσδοκάτε εντυπωσιακές αλλαγές εν μία νυκτί από τη λήψη της λυγαριάς.

Και κάτι ακόμα: φυλάξτε αυτό το βότανο μακριά από το σύντροφό σας!

Κυριολεκτικά «κρεμάει» τη στύση του. Η λατινική ονομασία του βοτάνου προέρχεται από το γεγονός ότι οι μοναχοί το λάμβαναν ως αντιαφροδισιακό, για να θέσουν υπό έλεγχο τη λίμπιντό τους, προκειμένου να στρέψουν τις σκέψεις τους σε πιο πνευματικές ενασχολήσεις. Ορισμένοι Άγγλοι βοτανοθεραπευτές αποκαλούν το βότανο με την παραδοσιακή του ονομασία, «monk’s pepper» (πιπέρι του μοναχού)...

Πηγή: Διατροφή και γονιμότητα-Sarah Dobbyn-δόσεις Διόπτρα

Ρυθμιστής των ορμονών

Η λυγαριά είναι από τα πιο σημαντικά βότανα για την ρύθμιση των γυναικείων ορμονών.

Με το να αυξάνει τη δραστηριότητα της προγεστερόνης, η λυγαριά μπορεί να βοηθήσει στην εξισορρόπηση της παραγωγής προγεστερόνης και οιστρογόνων από τις ωοθήκες κατά τη διάρκεια του εμμηνορροϊκού κύκλου.

Προβλήματα εμμηνόρροιας

Η λυγαριά χορηγείται από τους βοτανοθεραπευτές της δύσης για την θεραπεία των προβλημάτων της εμμηνόρροιας, από το προεμμηνορροϊκό σύνδρομο και πολλά από τα συμπτώματα που το συνοδεύουν έως τις ανωμαλίες του κύκλου ή την απουσία περιόδου. Για το προεμμηνορροϊκό σύνδρομο, το βότανο πρέπει να λαμβάνεται για μερικούς μήνες έως ότου φανούν τα οφέλη του, τα οποία μπορεί να είναι σημαντικά, μείωση των συμπτωμάτων, των φουσκωμάτων, του πρηξίματος και του ερεθισμού του στήθους, της οξυθυμίας και της κατάθλιψης.

Ανωμαλίες περιόδου

Το βότανο βοηθάει να ρυθμιστούν οι ανωμαλίες περιόδου, φροντίζοντας να μικραίνει το μεγάλο κύκλο και να μεγαλώνει το μικρό.

Άλλα εμμηνορροϊκά προβλήματα

Η λυγαριά είναι πολύτιμη στη θεραπεία άλλων προβλημάτων που μπορεί να συνδέονται με τον εμμηνορροϊκό κύκλο, όπως οι ημικρανίες και η ακμή.

Στειρότητα

Η λυγαριά μπορεί να βοηθήσει τις γυναίκες που προσπαθούν να συλλάβουν, όταν η στειρότητα οφείλεται στα χαμηλά επίπεδα προγεστερόνης.

Δυσκολίες στο θηλασμό

Τα μούρα χορηγούνται για να αυξήσουν το γάλα του στήθους στο θυλασμό.

Πηγή: Βοτανοθεραπεία-Μεγάλη Εγκυκλοπαίδεια θεραπευτικών φυτών/Andrew Chevallier M.N.I.M.H

Τι έγραψαν οι Έλληνες 2.000 χρόνια πριν…

Η άγνος ή λυγαριά είναι θάμνος δενδρώδης, που φυτρώνει δίπλα σε ποτάμια και πετρώδεις περιοχές και χαράδρες, με κλαδιά που σπάνε δύσκολα, φύλλα σαν της ελιάς, πιο μαλακά όμως. Άλλη βγάζει λευκό άνθος μαζί με μια ελαφριά πορφυρότητα, ενώ άλλη βγάζει πορφυρό, και σπόρο σαν το πιπέρι.

-Έχει ιδιότητες θερμαντικές και μαλακτικές. Ο καρπός της, όταν πίνεται, βοηθά όσους έχουν δαγκωθεί από  φίδι, όσους πάσχουν από τη σπλήνα και όσους έχουν υδρωπικία.

- Όταν πίνεται σε ποσότητα μιας δραχμής μαζί με κρασί, κατεβάζει γάλα και προκαλεί την έμμηνο ρύση, ενώ ελευθερώνει και το σπέρμα, χτυπάει όμως και το κεφάλι προκαλώντας νάρκη.

-Το αφέψημα του ίδιου του φυτού και του καρπού βοηθά τις παθήσεις και τις φλεγμονές της μήτρας με ατμόλουτρα των γυναικείων οργάνων.

-Ο σπόρος, όταν πίνεται μαζί με γλήχωνα και γίνεται υποκαπνισμός και εισάγεται με βύσμα, προκαλεί την έμμηνο κάθαρση.

-Ως κατάπλασμα διαλύει τον πονοκέφαλο, και γίνονται πλύσεις με αυτόν μαζί με ξίδι και λάδι σε όσους έχουν λήθαργο και φρενίτιδα.

-Και τα φύλλα της, όταν γίνονται θυμίαμα και όταν στρώνονται από κάτω, διώχνουν τα φίδια, και όταν γίνονται κατάπλασμα, βοηθούν όσους έχουν δαγκωθεί από τα φίδια.

-Μαζί με βούτυρο και φύλλα αμπελιού μαλακώνουν τα σκληρώματα των όρχεων.

-O σπόρος ως κατάπλασμα μαζί με νερό καταπραΰνει τις ραγάδες στον πρωκτό.

-Μαζί με τα φύλλα θεραπεύει τα διαστρέμματα και τα τραύματα.

-Μάλιστα φαίνεται ότι εμποδίζει τα συγκάματα κατά τις οδοιπορίες, αν κανείς κρατά στο χέρι του ένα κλαδί της.

Έχει ονομαστεί «άγνος», επειδή οι γυναίκες που παρέμεναν αγνές κατά τα Θεσμοφόρια, τη χρησιμοποιούσαν ως στρώμα. Λέγεται μάλιστα «λυγαριά», επειδή τα κλαδιά της είναι ευλύγιστα.

Πηγή: Διοσκουρίδης–Περί ύλης ιατρικής Α’

Συγκομιδή

Οι καρποί μαζεύονται το Φθινόπωρο, όταν έχουν ωριμάσει πλήρως.

(Στην Ελλάδα είμαστε τυχεροί γιατί βγαίνει παντού σε όλες τις παραθαλάσσιες και πεδινές περιοχές. Λόγο του ζεστού κλίματός μας προλαβαίνει να καρποφορήσει πλήρως, κάτι που δεν συμβαίνει στη κεντρική και βόρεια Ευρώπη.  Ευτυχώς τη λυγαριά , δεν τη τρώνε τα πρόβατα και βρίσκεται παντού.)  

Δοσολογία

Οι σπόροι που μοιάζουν με του πιπεριού, μπορούν να καταναλωθούν κατευθείαν, σπάζοντας δαγκώνοντάς τους αργά στο στόμα ένας μετά τον άλλον. Η δόση είναι περίπου μισό κουτάλι του τσαγιού (περίπου 1 γραμμάριο)  κατά την διάρκεια της ημέρας. 

Εάν θέλετε να το πίνεται σαν τσάι ή να την κάνετε βάμμα, σπάστε τους σπόρους και κάντε τους σκόνη σκόνη.

Αντενδείξεις

Το βότανο χρησιμοποιείτε για τις  εμμηνορροϊκές ενοχλήσεις. Εάν λαμβάνοντας σπόρους λυγαριάς αυξηθούν τα συμπτώματα σταματήστε την χρήση.

Μην παίρνετε κατά την διάρκεια της εγκυμοσύνης ή σε συνδυασμό με αντισυλληπτικά χάπια.

Πηγή: Making plant medicine-Richo Cech

Προφυλάξεις

Πάντα χρησιμοποιείτε τα βότανα υπό την επίβλεψη ενός ειδικού ιατρού και ειδικά όταν λαμβάνετε ταυτόχρονα άλλα φάρμακα, βότανα ακόμα και συμπληρώματα.

Οι πληροφορίες που παρέχονται είναι καθαρά και μόνο για ενημερωτικό σκοπό.

ftiaxno.gr

Κυνίσκα: Η πρώτη γυναίκα Ολυμπιονίκης

Μυθικη Αναζητηση.

Κυνίσκα: Η πρώτη γυναίκα Ολυμπιονίκης

<..Μάλιστα η νεαρή Σπαρτιάτισσα στεφανώθηκε όχι μιά, αλλά δυο φορές για τις νίκες των αρμάτων της μέσα σε τέσσερα χρόνια, δηλ. στην 96η και 97η Ολυμπιάδα.
Εδειξε ακόμα πως ήταν αρκετά γενναία ν' ανταγωνισθεί τ' αρσενικά στον πιο σκληρό ιππικό αγώνα και να βγεί νικήτρια.
Πάνω απ' όλα, η Κυνίσκα έγινε ένα μοναδικό παράδειγμα θηλυκής υπεροχής στην καλύτερη της μορφή, τον αθλητισμό...http://mythiki-anazitisi.blogspot.gr/2013/10/blog-post_3096.html

Τα μυστικά του μπούκοβου

http://www.agrotikabook.gr/%CE%BD%CE%AD%CE%B1-%CF%84%CE%BF

Τα μυστικά του μπούκοβου

Παρ, 2013-03-15 19:45

Όποιος μαγειρεύει, μια δεδομένη στιγμή προσκολλάται τόσο σε κάποια υλικά, που αυτά αρχίζουν να λειτουργούν ως μαγειρικά του φετίχ. Κάτι τέτοιο συνέβη και με μένα μάλιστα, με το μπούκοβο. Παθιάστηκα μαζί του από μικρή. Πιθανολογώ πως το συνέδεσα με την πρώτη, μόνη μου, έξοδο στον κόσμο των μεγάλων. Έγινε, θα έλεγα, ορόσημο της γευστικής μου ενηλικίωσης.

Photo: madameginger.wordpress.com

Ήταν κάποιο μεσημέρι, στα τέσσερα-πέντε μου, όπου η βόλτα με τη νονά μου στην αγορά της Θεσσαλονίκης κατέληξε στα σουτζουκάκια, στο μαγαζί της οδού Ρογκότη, τότε. Θα πρέπει να ένιωσα πως ο κόσμος γύρω μου παραξενευόταν που με έβλεπε να το απολαμβάνω απτόητη. Πιρούνιζα τα σουτζουκάκια, τα βούταγα στο λοφάκι που είχα σχηματίσει στο πιάτο μου με τα σπόρια της κόκκινης καυτερής πιπεριάς, χωρίς να με τρομάζει η κάψα του. Τα μαγικά σποράκια αντί να μου «κάψουν τη γλωσσίτσα», όπως με είχαν προειδοποιήσει, έδιναν στα λιπαρά, κρεάτινα βομβίδια μια παράξενη γευστική ισορροπία. Είχα ξαναδοκιμάσει μπούκοβο κι άλλη φορά κι ήξερα τι είναι. Κάποιους μήνες πριν χάρη σε ένα μπέρδεμα των πιάτων, το έφαγα με τα αβγά μάτια, που προορίζονταν για τον παππού μου.Αυτή τη μνήμη ανακαλώ κάθε που πασπαλίζω με μπούκοβο τα αβγά μου. Εκείνο το γλυκό «κάψιμο», την πρωτόγνωρη αίσθηση θερμότητας και μουδιάσματος, που παρότι ταλαιπώρησε τους άμαθους γευστικούς μου κάλυκες ήταν τόσο απολαυστική χάρη στο «νεύρο» που πρόσθετε στον πηχτό, αν και ακόμα ρευστό, κρόκο. Χρειάστηκε να περάσουν πολλά χρόνια, να κάνω πολλές βόλτες στην Μοντιάνο, στο Καπάνι, στις αγορές της Δράμας και της Κομοτηνής μέχρι να συνειδητοποιήσω πόσο με καθόρισαν εκείνες οι πρώτες εμπειρίες μου από τη γεύση του μπούκοβου. Όταν όμως συνειδητοποίησα ότι είχα εντάξει στην κουζίνα μου ένα υλικό, άγνωστο ακόμα στην Αθήνα των αρχών της δεκαετίας του ’90, όπου στεκόμουν κι όπου βρισκόμουν το αγόραζα με το κιλό. Μετά το 2000, παρότι παραμένει ακόμα άγνωστο για το πλατύ κοινό, απαντάται σε όλα τα κεμπαπτζίδικα που σέβονται τον εαυτό τους αλλά και σε πολλά συνοικιακά μεζεδοπωλεία, καταρχήν χάρη σε εκείνη τη φέτα που ψήνεται στο αλουμινόχαρτο. Κάποτε, στη Φλώρινα, έπιασα κουβέντα με μια γιαγιούλα που πουλούσε στο δρόμο το μπούκοβο που έφτιαχνε μόνη της. Μου εκμυστηρεύτηκε πως εκείνη χρησιμοποιούσε για περισσότερο άρωμα και λίγο καπνιστό «λέπι»- αποξηραμένο φλοιό κόκκινης πιπεριάς. Μου εξιστόρησε, με τα δικά της απλά λόγια, πώς ο νομός της Φλώρινας ταυτίστηκε μεν με τις ερυθρές, ατρακτοειδείς, μακρόκαρπες, υπόγλυκες και ενίοτε και καυτερές πιπεριές του αλλά το άρτυμα μπούκοβο κράτησε το όνομα του χωριού Μπούκοβο (Буково), που βρίσκεται στο Μοναστήρι της FYROM, γιατί οι κάτοικοί του εμπορεύτηκαν πρώτοι, το 19ο αιώνα, τα αποξηραμένα σπόρια μιας πιπεριάς, παρόμοιας με αυτές της Φλώρινας. Τα σποράκια του μπούκοβου δεν ξεχωρίζουν στην όψη από το ιταλικό πεπεροντσίνο αλλά οι πιπεριές τους διαφέρουν. Το μεν πεπεροντσίνο προέρχεται από και μοναδικό ένα είδος πιπεριάς, το chile pepperoncino, ενώ για το μπούκοβο χρησιμοποιείται μια κόκκινη πιπεριά, διασταύρωση πιπεριάς άντσο (ancho/poblano/bell peper), πιπεριάς καγιέν (cayenne) με διάφορα άλλα, λιγότερο γνωστά είδη. Η καυστικότητα σε αυτές τις πιπεριές κυμαίνεται στο 4-5 σε μια δεκαδική κλίμακα- μια κλίμακα που δεν έχει σχέση με την γνωστή κλίμακα καυστικότητας Scoville, που δημιουργήθηκε ειδικά για πιπεριές. Πολλοί πιστεύουν ότι η μεγάλη αναλογία των σπόρων στο μπούκοβο εντείνει την καυστικότητα αυτού του αρωματικού αρτύματος. Στην πραγματικότητα οι ερευνητές έχουν εντοπίσει πως η καυστικότητα της πιπεριάς οφείλεται στην καψικίνη, η οποία βρίσκεται στο περικάρπιο και ιδίως στον πλακούντα της. Το μπούκοβο στη μαγειρική χρησιμοποιείται στην παρασκευή τουρσιών, σε ζεστές σούπες με πρώτη και καλύτερη τον πατσά, όπου προσφέρει την χαρακτηριστική του καυστικότητα, ένα εξίσου σημαντικό εξωγενές στοιχείο, με την οξύτητα που δίνει το «σκορδοστούμπι». Συνήθως το προσθέτουν στον τραχανά και στα άλλα ζυμαρικά ή ρύζια για να εξισορροπήσει με την καυτερή του γεύση την πληθωρική αίσθηση που αφήνει το βρασμένο άμυλο στο στόμα. Πρωταγωνιστεί δίπλα σε διάφορα ψητά κρέατα και πουλερικά της σχάρας, στις καυτερές ή μη κόκκινες σάλτσες αλλά συμμετέχει ενίοτε και στην παρασκευή κάποιων αλλαντικών. Σποράκια πιπεριάς (μπούκοβο) περιέχουν ακόμα και τα τυποποιημένα μείγματα μπαχαρικών για ψητό κοτόπουλο. Παρόλο που δεν κυκλοφορεί ακόμα ευρέως, στο εμπόριο υπάρχει και ελαιόλαδο με μπούκοβο, κατά το πρότυπο του λαδιού με πεπεροντσίνο της ιταλικής τρατορίας. Οι περισσότεροι σεφ της νέας ελληνικής κουζίνας, έχοντας αντιληφθεί πόσο μπορεί το μπούκοβο να τονώσει τη γεύση των υπολοίπων υλικών, το χρησιμοποιούν σε νεωτεριστικούς συνδυασμούς. Αναφέρω ως παραδείγματα το μπούκοβο με κύμινο, στην ανάλαφρη, ως τεμπούρα, κερκυραϊκή φριτούρα του Μποτρίνι-Etrusco και το ευρηματικό γλυκό σιρόπι με το μπούκοβο στο παγωτό καϊμάκι του Πουλιάση, στον Κουκούμαυλο. Όσο για το ίδιο το μπούκοβο, πιστεύω ότι όσο θα διαδίδεται η καλλιέργεια των καψικών στην χώρα μας τόσο θα αυξάνονται και οι δυνατότητες να δούμε κάποια στιγμή και διαφορετικούς τύπους του, που θα κάνουν αναφορά όχι μόνο της τοπωνυμικής του ένδειξης αλλά και της ποικιλίας της πιπεριάς από την οποία θα παράγεται. Οψόμεθα, λοιπόν.
bostanistas

ΤΟ ΧΡΟΝΙΚΟ ΤΗΣ ΖΩΗΣ ΜΟΥ

Bigbook.gr.

Στις 30 Σεπτεμβρίου κυκλοφορεί στην ΕΛΛΑΔΑ (από τον εκδοτικό οίκο ΤΡΑΥΛΟΣ) η επίσημη ΑΥΤΟΒΙΟΓΡΑΦΙΑ της μεγαλύτερης διάνοιας της εποχής μας. Ταυτοχρόνως, κυκλοφορεί η ΑΓΓΛΙΚΗ, η ΑΜΕΡΙΚΑΝΙΚΗ, και η ΓΕΡΜΑΝΙΚΗ έκδοση:
ΠΩΣ ΤΟ ΕΓΡΑΨΕ Μια εντελώς σύγχρονη τεχνολογία βοήθησε τον πιο διάσημο φυσικό του κόσμου να δημιουργήσει το "χειρόγραφό" του χωρίς την παραμικρή βοήθεια.
Εξαιτίας της συνεχιζόμενης επίδρασης της εκφυλιστικής νόσου του, πολλοί φοβούνταν ότι ο Χόκινγκ δεν θα μπορούσε ποτέ ξανά να επικοινωνήσει. Ωστόσο, σήμερα, ο καθηγητής Χόκινγκ, στα 71 χρόνια του
δημοσιεύει μια αφοπλιστικά ειλικρινή αυτοβιογραφία στην οποία περιγράφει με λεπτομέρειες την απίθανη ζωή του - το πρώτο βιβλίο που γράφει αποκλειστικά μόνος του.

ΠΩΣ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΕΙ
Ο καθηγητής Χόκινγκ, ο οποίος συμμετείχε στην τελετή έναρξης των Παραολυμπιακών Αγώνων του
Λονδίνου, (2012) χρησιμοποιεί σήμερα έναν υπολογιστή-ταμπλέτα που φέρει webcam, χάρη στην οποία μπορεί να επικοινωνήσει και μέσω Skype.

Κάτω και πίσω από το αναπηρικό καροτσάκι του είναι
τοποθετημένος ένας ενισχυτής
ήχου και ο συνθετητής φωνής. Οι
συσκευές ελέγχονται από
υπέρυθρους αισθητήρες στα
γυαλιά του και αποκρίνονται στις
συσπάσεις του προσώπου του.
Ο Χόκινγκ συναντήθηκε με τον
Γκόρντον Μουρ, ιδρυτή της Intel, ο
οποίος συμμετείχε στην
κατασκευή του αρχικού συνθετητή φωνής, ζητώντας του να βοηθήσει στη βελτίωση της ταχύτητας της συσκευής με την οποία
επικοινωνεί. Η εταιρεία
αναπτύσσει μια αναβαθμισμένη
συσκευή η οποία χαρακτηρίζεται
από βελτιωμένη ικανότητα
πρόβλεψης της λέξης που ο
χειριστής θέλει να χρησιμοποιήσει
στο κείμενό του.

ΣΤΑ ΜΥΧΙΑ ΤΗΣ ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΗΣ ΔΙΑΝΟΙΑΣ ΤΗΣ ΕΠΟΧΗΣ ΜΑΣ
Στη συγκλονιστική αυτοβιογραφία του ο καθηγητής Χόκινγκ «μιλά» για την ανορθόδοξη παιδική ηλικία του,
τη διάγνωσή του με μια νόσο του κινητικού νευρώνα σε ηλικία 21 ετών, όταν ήταν υποψήφιος διδάκτορας,
το πρωτοποριακό έργο του στην κβαντική κοσμολογία, τους δύο γάμους του, τις αμφιλεγόμενες περιστάσεις
που οδήγησαν στη διάλυσή τους, και τα επαναλαμβανόμενα -ευτυχώς, άκαρπα- ραντεβού του με τον
θάνατο.
Ο φυσικός χώρισε από την πρώτη γυναίκα του Τζέιν, μητέρα των τριών παιδιών του, το 1991. Νυμφεύτηκε τη νοσοκόμα του Ελέιν Μέισον το 1995 αλλά και αυτός ο γάμος κατέρρευσε επεισοδιακά μετά από 11 χρόνια, με την αστυνομία του Κέμπριτζσαϊρ να διερευνά κατηγορίες περί σωματικής κακοποίησης του φυσικού από τη σύζυγό του - τις οποίες ο Χόκινγκ χαρακτήρισε παντελώς εσφαλμένες.

ΣΠΑΝΙΟ, ΑΔΗΜΟΣΙΕΥΤΟ ΥΛΙΚΟ
Το βιβλίο περιλαμβάνει 50 σπάνιες φωτογραφίες από την παιδική ηλικία του, τα εφηβικά του χρόνια, τη ζωή του με την οικογένειά του, τις δραστηριότητές του, τις ευχάριστες αλλά και τις δύσκολες στιγμές του και τις διακρίσεις του.

ΚΑΘΟΛΙΚΗ ΑΠΟΔΟΧΗ
Ο κοσμολόγος Στίβεν Χόκινγκ έχει χαρακτηριστεί ως ένας από τους διαπρεπέστερους θεωρητικούς φυσικούς από την εποχή του Άλμπερτ Αϊνστάιν. Σήμερα, είναι ο πιο διάσημος επιστήμονας της εποχής μας.
Το έργο του σχετικά με την προέλευση και τη δομή του σύμπαντος, από τη Μεγάλη Έκρηξη μέχρι τις μαύρες τρύπες, έφερε επανάσταση στην επιστημονική κοινότητα, ενώ τα ευπώλητα βιβλία του προσέλκυσαν
αναγνώστες που δεν διέθεταν επιστημονικό υπόβαθρο.
Οπουδήποτε, ανά τον κόσμο, ανακοινώνεται ότι ο καθηγητής Στίβεν Χόκινγκ θα μιλήσει ή ότι θα παρευρεθεί
σε κάποια εκδήλωση, πλήθος κόσμου συρρέει για να τον δει και να ακούσει τις καθηλωτικές, συναρπαστικές
ομιλίες του.
Την ελληνική έκδοση του έργου ΤΟ ΧΡΟΝΙΚΟ ΤΗΣ ΖΩΗΣ ΜΟΥ προλογίζει ο φυσικός στοιχειωδών σωματίων στο CERN, Καθηγητής κος Σάββας Δημόπουλος (Πανεπιστήμιο του Στάνφορντ, Καλιφόρνια, Η.Π.Α.)