στην Ίκαρο του Κουβέιτ

Μυθικη Αναζητηση.

Ναός της Αρτέμιδος, ελληνικά νομίσματα και επιγραφές 

στην Ίκαρο του Κουβέιτ.

"Στο ταξίδι του από την Ινδία προς τα δυτικά, ο ναύαρχος του Μεγάλου Αλεξάνδρου, Νέαρχος, έφτασε στο νησί Φαϊλάκα, στον κόλπο του Κουβέιτ, 
όπου ίδρυσε μια πόλη, την Ίκαρο. Η ελληνιστική πόλη του 4ου πχ αιώνα έρχεται στο φως, σ’ αυτό το ακατοίκητο νησί του Κουβέιτ, με έκταση 24 τ.χλμ., που το όνομά του προέρχεται από τις λέξεις «Φυλακαί» ή «Φυλακείον», αφού βρισκόταν σ’ ένα στρατηγικό σημείο της Μεσοποταμίας... 
http://mythiki-anazitisi.blogspot.gr/2013/10/blog-post_21.html

Ουρανόπετρα

Ekdoseis Metaixmio.

21 Οκτωβρίου

Ο συγγραφέας Γιάννης Καλπούζος μιλά για την Ουρανόπετρα, το συναρπαστικό του μυθιστόρημα:

—Τι είναι αυτό που σας ελκύει στο είδος αυτό του μυθιστορήματος με ιστορικά στοιχεία;

—Πρόκειται για καμβά με βασικό κορμό τη ζωή των καθημερινών ανθρώπων και λιγότερο με ιστορικά γεγονότα. Πάνω σ’ αυτόν τον καμβά κτίζεται η μυθοπλασία, η οποία αντιφεγγίζει στο σήμερα και στο αύριο μέσα από τα θέματα που πραγματεύεται το εκάστοτε μυθιστόρημα. Με έλκει το δέσιμο με τους προγόνους και η αναπαράσταση της ζωής των απλών ανθρώπων που απάνω τους πατούμε και μαζί το ράμμα της συνέχειας του ελληνισμού· η δυνατότητα που παρέχεται για μια άλλη αποτίμηση των ιστορικών περιπετειών, μέσα και από την πιστή αναπαράσταση μακρινών εποχών ώστε να κρίνουμε με τα μέτρα και τα σταθμά που ίσχυαν τότε κι όχι με τον τρόπο που σκεπτόμαστε σήμερα· η ίδια η ιστορία, η οποία όταν τη γνωρίζουμε καλλιεργεί και διδάσκει· το γεγονός ότι μπορώ να χρησιμοποιώ τη γλώσσα παλαιότερων χρόνων και ίσως με αυτόν τον τρόπο να επαναφέρω στο προσκήνιο γοητευτικότατες λέξεις που έχουν χαθεί· και τέλος τα θέματα με τα οποία κάθε φορά καταπιάνομαι και θεωρώ ότι θα γίνουν πολύ πιο κατανοητά εάν τα τοποθετήσω σε παλαιότερες αποχές καθώς αποστασιοποιούμαστε συναισθηματικά και πλέον γνωρίζουμε πολύ περισσότερα γι’ αυτές.

Διαβάστε ολόκληρη τη συνέντευξη:
http://www.missbloom.gr/living/vivlio-tileorasi/14504/articles/oyranopetra,-toy-gianni-kalpoyzoy-/article.aspx

 

Μα έχουν τα νήπια άγχος;

Απλές λύσεις.

► Μα έχουν τα νήπια άγχος;

Πολλές φορές οι ενήλικες θεωρούμε πως το άγχος είναι δικό μας «προνόμιο», μη μπορώντας να φανταστούμε τι μπορεί να «αγχώνει» το πλήρως προστατευμένο μας νήπιο.

Αν και σαφώς το άγχος ενός μικρού παιδιού, διαφέρει σε περιεχόμενο από των ενηλίκων, ας δούμε μερικούς παράγοντες που μπορεί να «αγχώσουν» ένα νήπιο:

- Ένταση στη σχέση των γονιών: ακόμα κι αν το παιδί είναι πολύ μικρό για να κατανοήσει τις κουβέντες, η ένταση και η ανησυχία στην ατμόσφαιρα, τις οποίες δε μπορεί να επεξεργαστεί, το επηρεάζουν πολύ.

- Ξαφνική εναλλαγή των ατόμων που το φροντίζουν.

- Αλλαγές στην καθημερινότητά του, πολύ συχνά, χωρίς προετοιμασία: Το πρόγραμμα κάνει τα παιδιά να νιώθουν ασφάλεια. Ακόμα κι αν δεν κατανοούν το χρόνο όπως εμείς, σίγουρα καταλαβαίνουν την αλληλουχία ενεργειών και καταστάσεων. Είναι, λοιπόν, σημαντικό να υπάρχουν κάποια σταθερά σημεία στην καθημερινότητα του. Π.χ. η ώρα του φαγητού, ποιος θα το πάρει από το σταθμό κ.α.

- Προβλήματα στον παιδικό σταθμό: Από τη συμπεριφορά της δασκάλας, μέχρι τη δυσκολία του ίδιου να συνηθίσει τους κανόνες, ο παιδικός σταθμός είναι ένα μέρος με πολλά πιθανά αγχογόνα στοιχεία.

Πως εκδηλώνεται το άγχος;
Πέρα από τα συμπεριφορικά συμπτώματα, δηλαδή φωνές, κλάματα, εκρήξεις θυμού,αλλά και προβλήματα και αλλαγές στη διατροφή και τον ύπνο, τα παιδιά έχουν την τάση να εμφανίζουν πολλά σωματικά συμπτώματα που οφείλονται σε άγχος. Μερικά από αυτά είναι: πονοκέφαλοι, πόνος στο στομάχι, δερματικά προβλήματα, αλωπεκίαση κ.α.

Προσοχή! Όταν εμφανίζεται ένα σωματικό σύμπτωμα, ψάχνουμε την αιτία του στον ψυχολογικό τομέα, αφού πρώτα έχουμε αποκλείσει το σωματικό.

Τι κάνουμε;
Όταν παρατηρούμε αλλαγές στη συμπεριφορά του παιδιού, αλλά και σωματικά προβλήματα χωρίς να υπάρχει οργανικό αίτιο, πάντα προσπαθούμε να «σκανάρουμε» τα μέρη όπου το παιδί βρίσκεται, ώστε να μπορέσουμε να εντοπίσουμε τι μπορεί να είναι αυτό που προβληματίζει το παιδί. Εφόσον έχουμε εντοπίσει μια πιθανή αιτία, προσπαθούμε να την τροποποιήσουμε, όσο αυτό είναι δυνατό. Αν όμως, εκ των πραγμάτων, αυτό δεν είναι εφικτό (π.χ. μόνιμη αλλαγή κατοικίας) και βλέπουμε ότι το παιδί δε φαίνεται να προσαρμόζεται, ίσως πρέπει να ζητήσουμε τη συμβουλή ενός ειδικού.

Ευχαριστούμε την συμβολή της Καλλιόπης Σαρρή, Ψυχολόγος, (Απόφοιτος Παντείου Πανεπιστημίου. Ειδικευμένη στην Παιδαγωγική Ψυχολογία) (kalliopisarri87@gmail.com)

Πηγή: jenny.gr

François Perrier , Η Θυσία της Ιφιγένειας

Μυθικη Αναζητηση.

François Perrier , Η Θυσία της Ιφιγένειας

Την τελευταία όμως στιγμή η θεά Άρτεμις λυπήθηκε την Ιφιγένεια, την άρπαξε από τον βωμό της θυσίας και έβαλε στη θέση της ένα ελάφι. Μετά οδήγησε την κόρη στην Ταυρίδα, όπου την έκανε ιέρειά της. Σε άλλες παραλλαγές του μύθου η θεά αντικατέστησε την Ιφιγένεια με αρκούδα, αλλά και η ίδια η κόρη τη στιγμή της θυσίας μεταμορφώθηκε σε ταύρο ή δαμάλι ή αρκούδα ή γριά και με αυτή τη μορφή εξαφανίσθηκε. Η εξαφάνισή της δικαιολογείται από το ότι οι παριστάμενοι έστρεψαν αλλού το βλέμμα τους για να μη δουν ένα τόσο μεγάλο έγκλημα. Τότε ο ιερέας Κάλχας ερμηνεύοντας αυτό τον οιωνό, είπε ότι η θυσία δεν ήταν αναγκαία και ότι οι θεοί δεν συμφωνούσαν.
Κι έτσι η Ιφιγένεια σώθηκε.

Σχέδια για όλα τα γούστα!

Handmade.

Perinute (68 φωτογραφίες)

 

Ανοίξτε το σύνδεσμο να δείτε όλα τα σχέδια . Είναι φανταστικά!

ΒΕΝΕΡΑΤΟ - ΝΟΜΟΣ ΗΡΑΚΛΕΙΟΥ

http://kritipoliskaihoria.blogspot.gr/2013/02/blog-post.html

Σάββατο, 2 Φεβρουαρίου 2013

ΒΕΝΕΡΑΤΟ - ΝΟΜΟΣ ΗΡΑΚΛΕΙΟΥ

Το Βενεράτο (κάτοικοι 917 το 2001) είναι χωριό της επαρχίας Τεμένους και αποτελεί Δημοτικό διαμέρισμα του Δήμου Ηρακλείου. στο Νομό Ηρακλείου. Βρίσκεται σε απόσταση 19,8 χιλιομέτρων από την πρωτεύουσα. Οι κάτοικοι ασχολούνται κυρίως με τη γεωργία . Στο χωριό υπάρχουν ανάμεσα στα άλλα ΚΕΠ, υπηρεσίες του Δήμου, τράπεζες, Νηπιαγωγείο, Δημοτικό Σχολείο, Γυμνάσιο και περιφερειακό ιατρείο.

Η ονομασία του χωριού είναι προφανώς βενετική. Ήταν το θέρετρο των αρχόντων της Βενετίας και μάλιστα επικράτησε να λέγεται ότι ήταν παρά κρομμυδόφυλλο Βενετία. Η πιθανότερη ερμηνεία είναι ότι το όνομα προήλθε από την ιταλική λέξη venerato, που θα πει σεβάσμιο, όπως στη φράση Monasterium venerato =σεβασμία Μονή. Πιστεύεται ότι το όνομα αυτό δόθηκε στην παρακείμενη μονή της Παλιανής και κατ' επέκταση έλαβε το όνομα και το χωριό, το οποίο βρισκόταν κοντά.
Κατά την Ενετοκρατία το Βενεράτο ήταν από τους μεγαλύτερους οικισμούς της επαρχίας. 

Στον Καστροφύλακα αναφέρεται (101) με 593 κατοίκους το 1583, από τους οποίους οι 279 ήταν γυναίκες και οι άνδρες ήταν 160. Οι υπόλοιποι ήταν παιδιά και γέροντες. Το 1833 περιγράφει ένας Άγγλος συγγραφέας, που ήτανε τότε τουρίστας στα γύρω χωριά, ότι τον καιρό εκείνο ήταν το μόνο χωριό στη Κρήτη που είχε καθαρά[1] ενετικό όνομα. Και ότι τότε ζούσαν 12 οικογένειες Χριστιανών και μια μωαμεθανών. Κατά την απογραφή του 1881 κατοικούνταν μόνο από Χριστιανούς. Από το χωριό κατάγονταν ο γενικός οπλαρχηγός των επαρχιών Τεμένους και Μαλεβυζίου Αντώνιος Ξενάκης ή Τσαγκαραντώνης, ο Γενικός Γραμματέας Καγκελαρίας κατά την επανάσταση του 1821 Νεόφυτος Οικονόμου ο Μητροπολίτης Κρήτης Γεράσιμος Λετίτσης και ο οπλαρχηγος Χαράλαμπος Βλαχάκης Αρχηγός Μαλεβιζίου. 

ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ / ΦΩΤ ΟΓΡΑΦΙΕΣ

 ΑΝΤΩΝΗΣ ΓΕΝΝΑΡΑΚΗΣ

«Λώρα, η τελευταία των Μαρξ»

Ekdoseis Metaixmio.

Παρίσι, Νοέμβριος του 1911 και ο Πωλ Λαφάργκ, πρώην βουλευτής των Σοσιαλιστών, και η σύζυγός του Λώρα Μαρξ, κόρη του Καρλ Μαρξ, αυτοκτονούν στα υπνοδωμάτια της οικίας τους στην Ντραβέιγ, μιας αριστοκρατικής έπαυλης αγορασμένης με τα χρήματα της κληρονομιάς του Φρίντριχ Ενγκελς. Έναν αιώνα μετά, μια Ελληνίδα συγγραφέας, η Ζέφη Κόλια, θα αναζητήσει τη ζωή και την εποχή τους και θα γράψει το μυθιστόρημα «Λώρα, η τελευταία των Μαρξ», βιβλίο που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Μεταίχμιο. Η συγγραφέας του μιλά στο «Εθνος της Κυριακής» με φόντο τη βικτωριανή Αγγλία, το Παρίσι της Μπελ Επόκ ή την Κούβα στα χρόνια της δουλείας, για το πώς θα έβλεπε η Λώρα τη σύγχρονη εποχή με την οικονομική κρίση, τις αυτοκτονίες, τη Χρυσή Αυγή.

Διαβάστε τη συνέντευξη: http://www.ethnos.gr/article.asp?catid=22802&subid=2&pubid=63905866

Ψάρι με μπάμιες στο φούρνο

Κρήτη:γαστρονομικός περίπλους.

21 Οκτωβρίου

Καλημέρα!
Ένα νόστιμο, παραδοσιακό πιάτο της κρητικής κουζίνας. 
Βάλτε το στο μενού της εβδομάδας και δοκιμάστε το!
Ψάρι με μπάμιες στο φούρνο:
http://cretangastronomy.blogspot.gr/2013/10/blog-post_21.html

Πηγές έμπνευσης στους δύσκολους καιρούς

Απλές λύσεις.

21 Οκτωβρίου

► Πηγές έμπνευσης στους δύσκολους καιρούς

Δύσκολες μέρες, πολύ δύσκολες μου είπε η ηλικιωμένη γειτόνισσα. Ο μόνος τρόπος να παραβγεις αυτές τις μέρες είναι μαζί μ΄αυτά που σου λείπουν να θυμάσαι κι αυτά που έχεις. Και συνέχισε να σκουπίζει το πεζοδρόμιο. Έμεινα σκεπτική να τη κοιτάω. Σταμάτησε με κοίταξε και χαμογέλασε.

«Αμε μου είπε, ποιο νομίζεις πως είναι το κόλπο κι είμαι ακόμα εδώ; Αν ήταν θα είχα πηδήξει από το μπαλκόνι προ πολλού. Σ΄οτι άσχημο μου τυχαίνει δε του δίνω όλο το χώρο στο μυαλό μου. Ένα τόσο δα μέρος του δίνω. Το υπόλοιπο τοχω για τα καλά»

Δεν ξέρω αν ήταν ο τρόπος που το έλεγε, αλλά ξαφνικά μ΄εκανε να σκεφτώ μονομιάς όλους εκείνους τους ανθρώπους που όταν συναντήθηκαν οι δρόμοι μας, έστω και για μια βιαστική κουβέντα, μια καλημέρα, μετά.. ένοιωθα καλύτερα. Κι όπως τους έφερα στο μυαλό μου σκέφθηκα πως κρυβόντουσαν στα πιο ανώνυμα μέρη.

Στην πραγματικότητα, στο γραφείο απολεσθέντων της ζωής μας δεν θα πάει ο μισθός, η σύνταξη, το δάνειο, η εφορία, η ΔΕΗ... δεν είναι αυτά η ζωή μας. Αυτά είναι οι επιβεβλημένες υποχρεώσεις. Η ζωή μας είναι όλα αυτά που χάρη αυτών των ηλίθιων υποχρεώσεων ξεχάσαμε...

Το κομμάτι του μυαλού μας , το όμορφο , που έχει στριμωχτεί σε μια γωνιά και κοντεύουμε να το σκάσουμε, για να απλώνει την αρίδα της όλη αυτή η ασχήμια ανενόχλητη....

Ένα τόσο δα μέρος δίνει η κυρά Κατερίνα, σ΄αυτή την ασχήμια. Ένα τόσο δα...

Κάποτε στη στάση του λεωφορείου περίμενα κάθε μέρα μαζί μ΄ενα ζευγάρι. Εκείνη ήταν μια κυρία γεροδεμένη που κράταγε από το μπράτσο τον άντρα της που είχε πάθει εγκεφαλικό. Είχε παραλύσει η μισή του μεριά και τον κράταγε να στηρίζεται επάνω της. Εκείνος όταν μ΄εβλεπε με τα λόγια του τα μασημένα που με κόπο καταλάβαινες, γέλαγε και μου έλεγε..

«Τη βλέπεις πως με κρατάει; Ζηλεύει και φοβάται μην της φύγω!» Και γελάγανε κι οι δυο σαν παιδιά. Είχαν αποφασίσει πως η αγάπη ήταν πιο δυνατή από την αρρώστια. Η αγάπη τους έκανε να γελάνε. Ακόμα κι αν ο ένας έμεινε μισός η αγάπη τους ήταν ολόκληρη.

Μην αφήσετε κανέναν αγαπημένο να σηκώσει το φορτίο μόνος. Μην αφήσετε κανέναν να πείσει τους δικούς σας ανθρώπους πως μερικά κ@λόχαρτα μπορούν να γίνουν πιο σημαντικά από την ίδια τη ζωή. Υπάρχουν άνθρωποι που ζαλισμένοι έχουν ξεχάσει πως εκτός από αυτά που έχασαν υπάρχουν πάρα πολλά που έχουν. Πράγματα που μοιάζουν δεδομένα και γι΄αυτό ξεφεύγουν από τη προσοχή, αλλά που χωρίς αυτά, όλα τα υπόλοιπα είναι απλά κούφια τσόφλια.

Η κυρία στη στάση αγωνιζόταν όπως μου έλεγε κάθε μέρα με γιατρούς, φάρμακα, τα ταμεία που έτρεχε για να ζητάει να της επιστρέψουν τα ποσά που της όφειλαν, με νοσοκομεία, με χίλια δυο απαίσια πράγματα. Θα τα έκανε όλα πιο εύκολα αν άφηνε τον άντρα της σε κάποιον στο σπίτι να τον προσέχει.

Πάμε σαν τις χελώνες αλλά κρατώντας το μπράτσο μου νοιώθει πως συμμετέχει σε όλα. Όπως πρώτα...


Πηγή: vasiliskos2.blogspot.gr

Κάθε μέρα ἀποτυγχάνω.

Μυθικη Αναζητηση.

Νὰ κλαίγεσαι ποὺ δὲν ἔχεις πολλά. 

Ποὺ κι ἂν τὰ εἶχες, θὰ ἤθελες περισσότερα. 

Νὰ πιστεύεις ὅτι τὰ ξέρεις ὅλα καὶ νὰ μὴν ἀκοῦς. 

Νὰ μαζεύεις λύπες καὶ ἀπελπισίες, 

νὰ ξυπνᾶς κάθε μέρα ἀκόμη πιὸ βαρύς. 

Λὲς καὶ ὁ χρόνος σου εἶναι ἀπεριόριστος.

Κάθε μέρα προσπαθῶ νὰ μπῶ στὴ θέση σου. 

Κάθε μέρα ἀποτυγχάνω.
Γιατὶ ἀγαπάω ἐκείνους ποὺ ἀγαποῦν τὴ ζωή.
Καὶ ποὺ ἡ λύπη τους εἶναι ἡ δύναμή τους.
Ποὺ κοιτάζουν μὲ μάτια ἄδολα καὶ ἀθῷα, 

ἀκόμα κι ἂν πέρασε ὁ χρόνος ἀδυσώπητος ἀπὸ πάνω τους.
Ποὺ γνωρίζουν ὅτι δὲν τὰ ξέρουν ὅλα, γιατὶ δὲν μαθαίνονται ὅλα.
(Οδυσσέας Ελύτης)