3 Νοεμβρίου 1898

Candia News.

3 Νοεμβρίου

• 3 Νοεμβρίου 1898- Η ημέρα που αναχώρησε κι ο τελευταίος Τούρκος στρατιώτης απ' την Κρήτη -...

  
  

  www.candianews.gr
  

  Τρίτη 3 Νοεμβρίου 1898. Η τουρκική σημαία κατεβαίνει από τον ιστό που βρισκόταν για μια ολόκληρη ιστορική περίοδο, στο φρούριο Φιρκά των Χανίων. Την ίδια ημέρα ο τελευταίος Τούρκος στρατιώτης αναχωρεί από το λιμάνι της Σούδας. Είναι η ημέρα που η Ιστορία θα γράψει πως η Κρήτη απελευθερώθηκε από την…

ΛΑΙΚΑ: Ο ΠΡΩΤΟΣ ΑΣΤΡΟΝΑΥΤΗΣ

http://lefobserver.blogspot.gr/2008/04/blog-post_11.html?spref=fb

LAIKA: SOVIET SPACE DOG - ΛΑΙΚΑ: Ο ΠΡΩΤΟΣ ΑΣΤΡΟΝΑΥΤΗΣ

Λάικα:

η σκυλίτσα αστροναύτης

Η Λάικα (στα Ρώσικα Лайка, "Αυτή που γαβγίζει") ήταν μια σκυλίτσα που χρησιμοποιήθηκε στο Σοβιετικό Διαστημικό Πρόγραμμα. Στις 4 Νοέμβρη 1957, έγινε ο πρώτος ζωντανός οργανισμός που μπήκε σε τροχιά γύρω από τη Γη.
Πριν γίνει πειραματόζωο της Σοβιετικής Διαστημικής Υπηρεσίας ήταν αδέσποτο στη Μόσχα. Ήταν ημίαιμη, περίπου τριών ετών. Το όνομά της στην αρχή ήταν Kudryavka (μικρή σγουρομάλλα στα Ρώσικα) ενώ την φώναζαν και Zhuchka ("Ζουζούνι") και Limonchik ("Λεμόνι"). Πέρασε μια εκπαίδευση εξοικείωσης με περιορισμένους χώρους και με τους θόρυβους και την επιτάχυνση της εκτόξευσης και στις 4 Νοέμβρη του 1957 (για να γιορταστούν τα σαραντάχρονα της Ρωσικής Επανάστασης) εκτοξεύτηκε με το Σπούτνικ 2. Το σχέδιο ήταν να μείνει δέκα μέρες σε τροχιά, τρεφόμενη με ένα τζελ που περιείχε θρεπτικά συστατικά, και ύστερα να της γίνει ευθανασία με δηλητήριο. Οι αισθητήρες που ήταν τοποθετημένοι πάνω της έδειξαν ότι επιβίωσε απ' την εκτόξευση, οι παλμοί της όμως έφτασαν τους τριπλάσιους απ' το κανονικό λόγω του φόβου και επανήλθαν μετά από πολλή ώρα. Το Σπούτνικ 2 είχε κατασκευαστεί στα γρήγορα, προκειμένου να προλάβει να εκτοξευτεί στην επέτειο της Επανάστασης, κι έτσι λίγο μετά την εκτόξευση παρουσιάστηκε μια βλάβη στο σύστημα θερμομόνωσης και εξαερισμού, με αποτέλεσμα η θερμοκρασία στο χώρο που βρισκόταν η Λάικα να ανέβει πάνω απ' τους σαράντα βαθμούς Κελσίου. Μη μπορώντας να αντέξει, η Λάικα πέθανε από την καταπόνηση και την υπερθέρμανση περίπου πέντε με εφτά ώρες μετά την εκτόξευση. Το Σπούτνικ 2 καταστράφηκε κατά την επανείσοδό του στην ατμόσφαιρα στις 14 Απριλίου 1958, μετά από 2.570 τροχιές γύρω απ' τη Γη.
Το Σπούτνικ 2 δεν ήταν σχεδιασμένο για επανείσοδο, κι έτσι η Λάικα ήταν καταδικασμένη απ' τη στιγμή που άρχισε το ταξίδι της. Εκτός απ' τον πρώτο ζωντανό οργανισμό σε τροχιά, έγινε και το πρώτο θύμα της εξερεύνησης του διαστήματος. Η πτήση της όμως απέδειξε ότι οι ζωντανοί οργανισμοί μπορούσαν να επιβιώσουν από μια εκτόξευση και απ' τις συνθήκες που επικρατούν σε τροχιά κι έδωσε τα πρώτα στοιχεία για το πως συμπεριφέρονται τα έμβια όντα στο διάστημα. Παρόλα αυτά, ο τότε εκπαιδευτής της Όλεγκ Γκαζένκο, το 2000 δήλωσε ότι "Όσο ο καιρός περνάει, μετανιώνω πιο πολύ γιαυτό. Αυτά που μάθαμε απ΄αυτή την αποστολή δεν ήταν τόσα ώστε να δικαιολογούν το θάνατο του σκυλιού".
Το σύντομο ταξίδι της Λάικα την έκανε ένα απ' τα πιο διάσημα σκυλιά του κόσμου. Απεικονίστηκε σε γραμματόσημα σε πολλές χώρες και μάρκες από τσιγάρα και σοκολάτες είχαν τ' όνομά της. Τις τελευταίες δεκαετίες έχει γίνει και όνομα συγκροτημάτων και τραγουδιών. Το Νοέμβρη του 1997, σαράντα χρόνια μετά την πτήση της Λάικα, ένα μνημείο πεσόντων αστροναυτών ανεγέρθηκε στην Αστρόπολη, το κέντρο εκπαίδευσης των Σοβιετικών αστροναυτών κοντά στη Μόσχα. Σε μια γωνιά του μνημείου υπάρχει η εικόνα της Λάικα.

ΑΠΟ ΤΗ ΒΙΚΙΠΑΙΔΕΙΑ

3 Νοεμβρίου 1944....χαρτονόμισμα των 100 δισεκατομμυρίων δραχμών

Bigbook.gr.

3 Νοεμβρίου

3 Νοεμβρίου 1944....
Κυκλοφορεί το μεγαλύτερο σε ονομαστική αξία ελληνικό χαρτονόμισμα των 100 δισεκατομμυρίων δραχμών, το οποίο φέρει την υπογραφή του τότε διοικητή της Τραπέζης της Ελλάδος Ξενοφώντα Ζολώτα. Είναι το τελευταίο χαρτονόμισμα κατοχικών δραχμών, έστω και αν οι Γερμανοί έχουν αποχωρήσει ήδη από την Ελλάδα.

Διαβάστε περισσότερα: http://www.sansimera.gr/almanac/0311#ixzz2jYs8Kg8H

Ο Άγιος Γεώργιος στους Αποστόλους

Άγνωστη Κρήτη - Unknown Crete.

2 Νοεμβρίου

Ο Άγιος Γεώργιος στους Αποστόλους (St George, Apostoli) (44 φωτογραφίες)

Ο Άγιος Γεώργιος στους Αποστόλους (St George, Apostoli)

Ενημερώθηκε την Πέμπτη

Στις 3 του Νοέμβρη κάθε χρόνο οι Κρητικοί τιμάνε τη χάρη του Αγίου Γεωργίου του Μεθυστή. Την ημέρα εκείνη ανοίγουν πρώτη φορά τα βαρέλια τους και δοκιμάζουν για πρώτη φορά το καινούριο κρασί από τα σταφύλια που είχαν κόψει πριν δύο μήνες. Κανονικά ο Άγιος Γεώργιος γιορτάζει στις 23 Απριλίου κάθε χρόνο αλλά επειδή ανέκαθεν είχε ξεχωριστή θέση στην καρδιά των Ελλήνων του χάρισαν το πλεονέκτημα να τιμάται δυο φορές το χρόνο. Και επειδή το Νοέμβριο την ημέρα της γιορτής του δοκιμάζουν το φρέσκο κρασί , το κέφι περισσεύει και καμιά φορά οδηγεί σε παραπάνω οινοποσία και ο κόσμος μεθάει. Έτσι προέκυψε το επίθετο μεθυστής. Ένα από τα εκκλησάκια της Κρήτης που γιορτάζουν την ημέρα του Αγίου Γεωργίου του Μεθυστή είναι ο Άγιος Γεώργιος στο χωριό Απόστολοι Πεδιάδος Ηρακλείου, ένα χωριό με μεγάλη παράδοση στην παραγωγή κρασιού. Ο ναός βρίσκεται στο Κάτω Χωριό, την κάτω συνοικία του χωριού. Είναι πετρόκτιστο με την πέτρα εξωτερικά να είναι ακάλυπτη από ασβεστοκονίαμα. Είναι μικρός ναός μονόχωρος που χρονολογείται από την περίοδο της Ενετοκρατίας. Η μπροστινή του πλευρά είναι αρκετά όμορφη με στρογγυλό άνοιγμα και καμπαναριό. Εκείνο όμως που κάνει τον Άγιο Γεώργιο των Αποστόλων εξαιρετικά σημαντικό είναι οι απίστευτες αγιογραφίες που κοσμούν το εσωτερικό του. Όλος ο ναός μέσα είναι κατάγραφος με εντυπωσιακές αγιογραφίες και από άποψη χρωμάτων και τεχνοτροπίας αλλά και επειδή αυτές διατηρούνται σε πραγματικά καλή κατάσταση. Ο ναός είχε τη σπάνια τύχη να δεχτεί τις σωτήριες εργασίες συντήρησης των αγιογραφιών του σε αντίθεση με άλλα μνημεία που παραμένουν στην τύχη τους. Οι αγιογραφίες του Αγίου Γεωργίου θα μπορούσαν να χαρακτηριστούν από τις πλέον σημαντικές ολόκληρης της Κρήτης και από τις καλύτερες σε όλο το νομό Ηρακλείου. Για την προστασία του χώρου ο ναός παραμένει κλειδωμένος.
Κείμενο - Φωτογραφίες Χριστόφορος Χειλαδάκης
-----------------------------------
On November 3rd, every year, Cretans celebrate St. George Methystis (i.e. St George that makes people drunk). On that day they first open the barrels and taste the new wine made of the grapes were collected two months ago. Normally Saint George is celebrated on April 23 every year, but because he was always put in a special place in the hearts of the Greeks they gave the advantage to be honored twice a year. And because in November, during the feast day we experience the fresh wine, it sometimes leads to drunk people, hence the name Methystis. One of the churches of Crete that celebrate on the feast day of St. George Methystis is Agios Georgios at village Apostoli, province Pediada, a village with a long tradition in wine production. The temple is made of stone and externally no plaster has been put. It is a small single-nave church dating back from the Venetian period. The front side is quite beautiful with a round hole and bell tower. What makes St. George of Apostoli extremely important is the incredible frescoes that adorn its interior walls. The entire temple is full of impressive frescoes, in terms of colors and style but also because they are kept in really good condition. The church had the rare good fortune to accept life-saving hagiographic maintenance by the authorities, unlike other monuments in Crete. The frescoes of St. George could be considered among the most important in the entire island and some of the best in the entire prefecture of Heraklion. To protect the site, the church remains locked.
Text - Photos: Christopher Cheiladakis

H άσπρη λέξη της ημέρας

H άσπρη λέξη της ημέρας | Asprilexi.

2 Νοεμβρίου

Νοέμβριος:
Ο ενδέκατος μήνας του έτους είναι ο ένατος μήνας του ρωμαϊκού ημερολογίου (< November < novem = εννέα).
Πολυάριθμες οι λαϊκές του ονομασίες: Σποριάς - καθώς είναι ο κατεξοχήν μήνας της σποράς των δημητριακών και των οσπρίων, Μεσοσπορίτης - επειδή οι αγρότες βρίσκονται τότε στο μέσο της σποράς, Βροχάρης για τις βροχές του, Ανακατωμένος για το “ανακάτεμα” του καιρού, Κρασομηνάς, Σκιγιάτης (< σκιά, νύχτα), Αγιομηνάς, Φιλιππάτης και Αντριάς, από τις γιορτές των Αγίων Μηνά, Φιλίππου και Ανδρέα αντίστοιχα.

Ακόμα λέγεται και Αϊ - Ταξιάρχης, Αρχαγγελίτης, Αϊ - Στράτης και Αϊ - Στράτηγος από τη γιορτή των Ταξιαρχών στις 8 Νοεμβρίου. Στη διάρκειά του αρχίζει προοδευτικά να θεριεύει το κρύο. Τη μεταβολή αυτή του καιρού προς το χειρότερο τη “μηνάει”, δηλ. την προμηνύει, ο Αγ. Μηνάς που γιορτάζει στις 11 Νοεμβρίου. Το κρύο δυναμώνει του Αγ. Φιλίππου (14 Νοεμβρίου) και τελικά “αντρειεύει” του Αγ. Αντρέα (30 Νοεμβρίου).

«Διακήρυξη Μπάλφουρ»

Bigbook.gr.

2 Νοεμβρίου

2 Νοεμβρίου 1917: Ενώ η εξέγερση κατά των Οθωμανών εξελίσσεται νικηφόρα για τους Άραβες που ονειρεύονται ανεξαρτησία, ο βρετανός υπουργός Εξωτερικών, Άρθουρ Τζέιμς Μπάλφουρ, αποστέλλει μία επιστολή στον ηγέτη της εβραϊκής κοινότητας της Μεγάλης Βρετανίας, Λόρδο Ρότσιλντ, ζητώντας να τη διαβιβάσει στη Διεθνή Σιωνιστική Ομοσπονδία.

Πρόκειται για τη «Διακήρυξη Μπάλφουρ», όπως θα μείνει στην ιστορία, με την οποία δίδεται η υπόσχεση για την εγκαθίδρυση μιας «εβραϊκής πατρίδας» στην Παλαιστίνη, με σεβασμό στα δικαιώματα των λαών που ζουν ήδη στην περιοχή. Ως αντάλλαγμα, η εβραϊκή κοινότητα καλείται να ενθαρρύνει τις ΗΠΑ να εισέλθουν στον Α' Παγκόσμιο Πόλεμο.

Οι συζητήσεις που προηγήθηκαν της Διακήρυξης είχαν να κάνουν με τις λεπτομέρειες στη διατύπωση. Η φράση «εβραϊκή πατρίδα» χρησιμοποιήθηκε εσκεμμένα αντί της λέξης «πολιτεία», μιας και το επίσημο Λονδίνο δεν παραδέχτηκε ποτέ ότι στόχος του ήταν η δημιουργία ενός εβραϊκού κράτους. Επιπλέον, η αλλαγή μιας πρόθεσης οροθετούσε αυτή την πατρίδα μέσα στην Παλαιστίνη προς αποφυγής του εποικισμού όλης της περιοχής, ενώ στο τελικό κείμενο προστέθηκε και η αναφορά στα δικαιώματα των μη εβραϊκών κοινοτήτων.

Όλες αυτές οι αλλαγές ήταν αποτέλεσμα πιέσεων ενός αντι-σιωνιστή εβραίου και υπουργού της ινδικής κυβέρνησης, του Έντουιν Σάμιουελ Μοντάγκου, που πίστευε ότι η Διακήρυξη Μπάλφουρ στην αρχική της μορφή θα ενίσχυε τους αντισημιτικούς διωγμούς.

Η επιστολή περιελήφθη τρία χρόνια αργότερα στη Συνθήκη των Σεβρών, με την οποία διαμοιράστηκαν τα ιμάτια της πάλαι ποτέ κραταιάς Οθωμανικής Αυτοκρατορίας. Η Μ. Βρετανία πήρε υπό την εντολή της τα εδάφη της Παλαιστίνης, κατόπιν αποφάσεως της Κοινωνίας των Εθνών. Οι Εβραίοι της Διασποράς ενθαρρύνθηκαν να μεταναστεύσουν κατά χιλιάδες στη «Γη της Επαγγελίας» και των προγόνων τους, προς μεγάλη αντίδραση των ντόπιων Αράβων.

Η πληθυσμιακή ισορροπία της περιοχής άρχισε να διαταράσσεται, η απελευθερωτική για τους Εβραίους -τρομοκρατική για τους Άραβες- οργάνωση «Χαγκάνα» ανέλαβε δράση και οι Βρετανοί «ένιπταν τας χείρας τους», όταν δεν υποστήριζαν το εβραϊκό στοιχείο. Έτσι φθάσαμε στο 1948, όταν δημιουργήθηκε το κράτος του Ισραήλ σε παλαιστινιακά εδάφη.

Η επιστολή Μπάλφουρ προς Ρότσιλντ δεν ήταν απλώς ένα ευχολόγιο!

Διαβάστε περισσότερα: http://www.sansimera.gr/articles/25#ixzz2jT8F9iLd

Παράδεισος

Ekdoseis Metaixmio.

Σε προηγούμενη επίσκεψή της στα μέρη μας (όταν δεν ήταν ακόμα διάσημη συγγραφέας) η Liza Marklund είχε περιπέτειες: την συνέλαβαν στην Αθήνα με την κατηγορία της αλητείας. Μαζί με άλλους πενήντα νεαρούς από όλα τα μέρη της γης κρατήθηκε σε ένα γκαράζ γεμάτο μηχανάκια. Αφέθηκε ελεύθερη σε ένα τέταρτο∙ είχε ζητήσει να δει τον αρχηγό της αστυνομίας, τον συνεχάρη για το έργο του και του μετέφερε τους χαιρετισμούς του πατέρα της, αρχηγού της αστυνομίας στη Στοκχόλμη. Επρόκειτο για ασύστολο ψέμα∙ ο πατέρας της έχει ένα συνεργείο τρακτέρ στο Πούλμαρκ.

Κάτι τέτοια μαθαίνουμε για τη Liza Marklund κι αναρωτιόμαστε τι θα συμβεί στην επίσκεψή της σε Αθήνα και Θεσσαλονίκη. Με συλλήψεις ή χωρίς (ελπίζουμε χωρίς!) θα έχει, αν μη τι άλλο, ενδιαφέρον...

Η Liza Marklund θα βρίσκεται στην Αθήνα την Τρίτη, 5 Νοεμβρίου 2013, στις 8:30 το βράδυ, στο βιβλιοπωλείο IANOS (Σταδίου 24), και στη Θεσσαλονίκη την Τετάρτη, 6 Νοεμβρίου 2013, στις 7 το βράδυ, στο βιβλιοπωλείο IANOS (Αριστοτέλους 7). Θα μιλήσει για τα βιβλία της, θα απαντήσει στις ερωτήσεις του κοινού, θα υπογράψει αντίτυπα. Απλώς, μην την πιστέψετε αν σας πει ότι πατέρας της είναι αρχηγός της αστυνομίας στη Στοκχόλμη!

*Και μην ξεχνάτε, μόλις κυκλοφόρησε στα ελληνικά ο Παράδεισος:

Ο μήνας που γεμίζουν τα χωράφια σπόρο και τα λιόφυτα καρπό !

Bigbook.gr.

Ο μήνας που γεμίζουν τα χωράφια σπόρο και τα λιόφυτα καρπό ! 

| Cretalive

www.cretalive.gr

Τον λένε Βροχάρη για τις πολλές βροχές του. Νιαστή για τα τελευταία νεάσματα (οργώματα) της γης, Παχνιστή για το κλείσιμο των ζώων στο παχνί. Χαμένο γιατί χάνει κάποιες ώρες τις μέρες αφού νυχτώνει πιο νωρίς. Αιστράτηγο ή Αιταξιάρχη από τη γιορτή των Ταξιαρχών, Αιφίλιππα ή Φιλιππιάτη για τη γιορτή τ...

κέικ καρότου

Κρήτη:γαστρονομικός περίπλους.

Καλή μέρα και καλό μήνα!
Για να καλοπιάσουμε το Νοέμβρη ένα υγιεινό και εύκολο κέικ καρότου με ελαιόλαδο. Χωρίς αυγά, χωρίς βούτυρο, χωρίς μίξερ...

http://cretangastronomy.blogspot.gr/2013/11/blog-post.html

Νοέμβρης το φτωχόπαιδο

Νοέμβρης το φτωχόπαιδο (Με τις ευχές μου για καλό μήνα)

1 Νοεμβρίου 2010 στις 2:30 π.μ.

    
« Όταν ο Νοέμβρης ήρθε στον κόσμο, τα δυο μεγαλύτερα αδέρφια του, ο Σεπτέμβρης και ο Οκτώβρης, είχαν φύγει στην ξενιτιά. Οι γονείς του είχαν φτωχύνει και δύσκολα τα έβγαζαν πέρα. Το αραχνοΰφαντο φουστάνι της μητέρας του της Βροχής είχε τόσο ξεφτίσει, που είχαν μείνει μονάχα τα κρόσσια. Και τα χρώματα που είχε για να ζωγραφίζει ο πατέρας του το Φθινόπωρο είχαν σωθεί από καιρό. ΄Ετσι η κυρα-Βροχή ξενόπλενε, πότε δω, πότε κει, όλη μέρα. Και το Φθινόπωρο είχε παρατήσει τη ζωγραφική κι έβαφε γκρίζα την πλάση με το μεροκάματο.
- Αχ! αναστέναζε κάθε τόσο. Αχ, και να μπορούσα να ξαναπιάσω την τέχνη μου, τι θάλασσες και βουνά θα ζωγράφιζα…
       Τον άκουγε η Βροχή και σπάραζε η καρδιά της. Παραπάνω δε γινότανε να δουλέψει, όσο κι αν προσπαθούσε. Τι άλλο να έκανε, για να ξεφύγει ο καλλιτέχνης ο άντρας της απ’ το μεροκάματο; Δεν μπορούσε να τον ακούει ν’ αναστενάζει. Την έπιανε το παράπονο.
      Και τότε στη γη άρχιζε να βρέχει.
      Ο Νοέμβρης έβλεπε τους γονείς του θλιμμένους και λυπόταν κι αυτός κατάκαρδα. «Μόλις μεγαλώσω λιγάκι, θα βρω μια δουλειά να τους ξεκουράσω» υποσχόταν στον εαυτό του. «Θέλω κάποτε να τους δω και τους δυο να χαμογελάνε».
      Όμως η ζωή γινόταν ολοένα και δυσκολότερη. Το φως λιγόστευε, η μέρα μίκραινε, δυνάμωναν οι αέρηδες και θέριευε το κρύο. Η Βροχή με το πλύσιμο κουραζόταν πολύ. Και το Φθινόπωρο έβαφε, όλο έβαφε, αλλά η πλάση θαρρείς και δεν είχε πουθενά τελειωμό.
- Αχ! βαριαναστέναζε. Πάει η ζωγραφική μου. Πάνε τα ωραία μου χρώματα και τα ωραία σχέδια που είχα στο νου μου. Δε θα ξαναζωγραφίσω ποτέ πια, φαίνεται…
      Τ’ άκουγε τούτα τα λόγια η Βροχή και πολύ πικραινόταν. Ο άντρας της ήταν ζωγράφος σπουδαίος και τα μόνα πινέλα που έπρεπε να πιάνει στα χέρια του ήταν τα πινέλα της ζωγραφικής. Δεν μπορούσε να τον νιώθει να βαριαναστενάζει. Την έπαιρναν τα δάκρυα.
      Και τότε στη γη έπιανε μπόρα γερή… »  

(Από το βιβλίο «Τα παιδιά του Φθινόπωρου», Πατάκης 1988, 19η έκδ. 2012. Εικονογράφηση με κολάζ της Λ.Π.)