23 Οκτωβρίου 2013 στις 2:35 μ.μ.
Έρωντα ‘σαι αρματωμένος
Και για μάχη ορδινιασμένος.
Πάντα νικητής λογάσαι
δε δειλιάς και δε φοβάσαι.
Γέροντες μα και μικιούς,
θηλυκούς κι αρσενικούς
σκλάβους σου και δουλευτές σου
τσι ‘χεις βάλει στσι δουλειές σου.
Μπαίνεις, πόρτα δε χτυπάς
εις την κατοικιά τση νιας
και ξωμένεις στο λαιμό τζη
στ’ όμορφο το μάγουλό τζη.
781-- 790
Μικιός=μικρός, ξωμένω= διανυκτερεύω.
Φίλοι και συντοπίτες μου, προβάλετε να ιδείτε
Τη στράτα που πορεύγομαι να μεταδιγηθείτε.
Εδά το ύστερο ν-τως φως τ’ αμάθια μου θωρούνε
και ήλιο δεν θα ξαναϊδούν, στον Άδη με λαλούνε.
Ο ύπνος ο παντοτινός στον Άδη θα με βάλει
να κολυμπήσω αζωντανή στου Χάρου τ’ ακρογιάλι.
Νύφη δεν εστολίστηκα, δεν ήρθαν οι δικοί μου
να πούνε νυφοτράγουδα, να κάτσουν στην αυλή μου.
Σήμερα στεφανώνομαι, πέστε μου το παινάδι,
το Χάρο κάνω ταίρι μου και πεθερό τον Άδη.
806-816
Εδά=τώρα, λαλούνε=οδηγούν.
Ο Πολυχρόνης Στιβακτάκης είναι από τα ορεινά Βορίζα του νομού Ηρακλείου (μπορείτε να δείτε τον χάρτη της Κρήτης). Είναι φωτογράφος, ορειβάτης, παίζει μαντολίνο, κάνει και μαντινάδες. Ξέρει να πήζει τυρί, ξέρει να κάνει και ξινόχοντρο. Είναι homo universalis Cretensis. Η μεταγραφή της Αντιγόνης στο κρητικό ιδίωμα της κεντρικής Κρήτης (έχει τελειωμένο και τον Οιδίποδα Τύραννο) συνεχίζει την ωραία παράδοση του Γιώργη Ψυχουντάκη και του Παύλου Κοτανίδη που μεταγράφουν, αντίστοιχα, Όμηρο στα κρητικά και στα ποντιακά.