Απλές λύσεις.
► Κλείστε την πόρτα του σπιτιού σας στη σκόνη με πέντε κινήσεις
Εκτός από άσθμα ή αλλεργίες, η οικιακή σκόνη μπορεί να προκαλέσει πολλά προβλήματα στην υγεία μας.
Η συγκεντρωμένη σκόνη αποτελεί ιδανικό καταφύγιο για τα ακάρεα, ζωύφια αόρατα με γυμνό μάτι, που προκαλούν αλλεργίες και βρίσκονται σε όλα τα σπίτια. Βρίσκονται κυρίως σε υφάσματα, κουρτίνες, χαλιά και κλινοσκεπάσματα.
Όσο λιγότερη σκόνη έχει, λοιπόν, το περιβάλλον στο οποίο ζούμε, τόσο ελαχιστοποιούνται οι πιθανότητες να εκδηλώσουμε προβλήματα στο μέλλον.
Προκειμένου να περιορίσετε τη σκόνη στο σπίτι σας, σιγουρευτείτε ότι κάνετε τα παρακάτω:
Ξεσκονίζετε όλες τις επιφάνειες δύο φορές την εβδομάδα
Αν δεν έχετε ειδικά πανάκια που μαγνητίζουν τη σκόνη, ακόμη και μία υγρή πετσέτα θα κάνει τη δουλειά.
Μην ξεχνάτε τα σώματα των καλοριφέρ
Η σκόνη συσσωρεύεται στα ανοίγματα των σωμάτων θέρμανσης, καθώς καθαρίζονται σπάνια, αφού η πρόσβαση είναι δύσκολη.
Πλένετε συχνά τα φίλτρα των κλιματιστικών
Τα φίλτρα των κλιματιστικών συγκεντρώνουν μεγάλες ποσότητες σκόνης, οι οποίες τελικά καταλήγουν στον αέρα που αναπνέουμε. Βεβαιωθείτε ότι τα καθαρίζετε ανά τακτά χρονικά διαστήματα.
Βάζετε ηλεκτρική σκούπα, τουλάχιστον μία φορά την εβδομάδα
Ιδιαίτερα τα χαλιά συγκεντρώνουν μεγάλες ποσότητες σκόνης, καθώς περπατάμε πάνω τους, μεταφέροντας σωματίδια από το εξωτερικό περιβάλλον.
Αν έχετε τη δυνατότητα, χρησιμοποιείτε ιονιστή
Οι συσκευές αυτές φιλτράρουν τον αέρα στο εσωτερικό του σπιτιού, συγκρατώντας τα σωματίδια.
Πηγή: onmed.gr
Εκτός από άσθμα ή αλλεργίες, η οικιακή σκόνη μπορεί να προκαλέσει πολλά προβλήματα στην υγεία μας.
Η συγκεντρωμένη σκόνη αποτελεί ιδανικό καταφύγιο για τα ακάρεα, ζωύφια αόρατα με γυμνό μάτι, που προκαλούν αλλεργίες και βρίσκονται σε όλα τα σπίτια. Βρίσκονται κυρίως σε υφάσματα, κουρτίνες, χαλιά και κλινοσκεπάσματα.
Όσο λιγότερη σκόνη έχει, λοιπόν, το περιβάλλον στο οποίο ζούμε, τόσο ελαχιστοποιούνται οι πιθανότητες να εκδηλώσουμε προβλήματα στο μέλλον.
Προκειμένου να περιορίσετε τη σκόνη στο σπίτι σας, σιγουρευτείτε ότι κάνετε τα παρακάτω:
Ξεσκονίζετε όλες τις επιφάνειες δύο φορές την εβδομάδα
Αν δεν έχετε ειδικά πανάκια που μαγνητίζουν τη σκόνη, ακόμη και μία υγρή πετσέτα θα κάνει τη δουλειά.
Μην ξεχνάτε τα σώματα των καλοριφέρ
Η σκόνη συσσωρεύεται στα ανοίγματα των σωμάτων θέρμανσης, καθώς καθαρίζονται σπάνια, αφού η πρόσβαση είναι δύσκολη.
Πλένετε συχνά τα φίλτρα των κλιματιστικών
Τα φίλτρα των κλιματιστικών συγκεντρώνουν μεγάλες ποσότητες σκόνης, οι οποίες τελικά καταλήγουν στον αέρα που αναπνέουμε. Βεβαιωθείτε ότι τα καθαρίζετε ανά τακτά χρονικά διαστήματα.
Βάζετε ηλεκτρική σκούπα, τουλάχιστον μία φορά την εβδομάδα
Ιδιαίτερα τα χαλιά συγκεντρώνουν μεγάλες ποσότητες σκόνης, καθώς περπατάμε πάνω τους, μεταφέροντας σωματίδια από το εξωτερικό περιβάλλον.
Αν έχετε τη δυνατότητα, χρησιμοποιείτε ιονιστή
Οι συσκευές αυτές φιλτράρουν τον αέρα στο εσωτερικό του σπιτιού, συγκρατώντας τα σωματίδια.
Πηγή: onmed.gr
![Φωτογραφία: Σαν σήμερα γεννίεται ο ποιητής Γεώργιος Δροσίνης ..
...Πουλί γεννιέται ο άνθρωπος και δέντρο θα πεθάνει:
ρίζες απλώνει γύρω του και τα φτερά του χάνει....
Γεώργιος Δροσίνης ( 9 Δεκεμβρίου 1859 - 3 Ιανουαρίου 1951)
Φωτ : Γεώργιος Ροϊλός, Οι ποιητές (π. 1919). Λάδι σε μουσαμά, 130x170εκ. Φιλολογικός Σύλλογος «Παρνασσός». Μεγάλοι ποιητές της γενιάς του 1880. Στα δεξιά της σύνθεσης απεικονίζεται ο Α. Προβελέγγιος να διαβάζει κάποιο ποίημά του, ενώ από τα αριστερά προς τα δεξιά διακρίνονται οι Γ. Στρατήγης, Γ. Δροσίνης, I. Πολέμης, K. Παλαμάς και Γ. Σουρής
Ο Γεώργιος Δροσίνης (9 Δεκεμβρίου 1859 - 3 Ιανουαρίου 1951) ήταν Έλληνας ποιητής, πεζογράφος και δημοσιογράφος. Ήταν ένας από τους πρωτοπόρους της ανανεωτικής Νέας Αθηναϊκής Σχολής στην ποίηση και της ηθογραφίας στην πεζογραφία. Η πρώτη ποιητική του συλλογή Ιστοί Αράχνης σηματοδότησε την εμφάνιση της Νέας Αθηναϊκής Σχολής ενώ το διήγημά του Χρυσούλα κέρδισε το πρώτο βραβείο στον πρώτο διαγωνισμό διηγήματος του περιοδικού «Η Εστία» το 1883.
Γεννήθηκε σε ένα αρχοντικό της Πλάκας στην Αθήνα από γονείς Μεσολογγίτες. Ήταν γιος του Χρήστου Δροσίνη, που εργαζόταν ως ανώτατος υπάλληλος στο Υπουργείο Οικονομικών και της Αμαλίας Πετροκόκκινου, της οποίας η οικογένεια είχε κατεβεί στην Αθήνα με τον Καποδίστρια. Η οικογένεια του Δροσίνη, εκτός από εύπορη ήταν και γνωστή για τη συνεισφορά της στον εθνικοαπελευθερωτικό αγώνα του 1821. Παππούς του ήταν ο Γιώργης Καραγιώργης, που σκοτώθηκε στην Έξοδο του Μεσολογγίου το 1826 ενώ ο προπάππος του ήταν ο Καπετάν-Αναστάσης Δροσίνης, γνωστός και ως ο Πρωτοκλέφτης των Αγράφων.
Σπούδασε νομικά στο Πανεπιστήμιο των Αθηνών και μεταγράφηκε στη φιλοσοφική σχολή μετά από σύσταση του Νικόλαου Πολίτη. Το 1885 συνέχισε τις σπουδές του στην Ιστορία της τέχνης στο εξωτερικό, στα Πανεπιστήμια της Λειψίας, της Δρέσδης και του Βερολίνου, στη Γερμανία,[1] χωρίς όμως να πάρει κάποιο πτυχίο.
Μετά την επιστροφή του στην Ελλάδα ανέλαβε τη διεύθυνση του περιοδικού "Η Εστία", το οποίο μετέτρεψε σε καθημερινή εφημερίδα το 1894. Παράλληλα με την λογοτεχνική προσφορά του, συνεισέφερε σημαντικά σε πολλούς τομείς της πνευματικής και κοινωνικής ζωής της χώρας: ήταν γραμματέας του "Συλλόγου προς διάδοση ωφελίμων βιβλίων" που είχε ιδρύσει ο Δημήτριος Βικέλας από το 1899. Ιδρυτής του Ημερολογίου της Μεγάλης Ελλάδας το 1922, διευθυντής του Τμήματος Γραμμάτων και Καλών Τεχνών του Υπουργείου Παιδείας (1914-1920) και 1922-1923 και τακτικό μέλος της Ακαδημίας Αθηνών από την ίδρυσή της το 1926.
Το 1918 αγόρασε μαζί με τον αδελφό του το σπίτι του θείου τους Διομήδη Κυριακού στην Κηφισιά και από το 1939 έμενε μόνιμα στο οίκημα αυτό που είχε μετονομασθεί σε έπαυλη Αμαρυλλίδα. Έζησε εκεί τα δύσκολα χρόνια του πολέμου και της κατοχής μέχρι το τέλος της ζωής του την 3 Ιανουαρίου 1951. Το σπίτι αυτό έχει αναπαλαιωθεί, είναι σήμερα ιδιοκτησία του Δήμου Κηφισιάς και στεγάζει τη Δημοτική Βιβλιοθήκη Κηφισιάς από το 1991 και το Μουσείο Δροσίνη από το 1997.
Στο μουσείο αυτό υπάρχει μέσα ολόκληρο το έργο του Δροσίνη και το οποίο περιλαμβάνει: Τις πρώτες εκδόσεις των βιβλίων του, Περιοδικά και λεξικά, προσωπικά αντικείμενα του ποιητή και πλούσιο λαογραφικό υλικό.
Στον 1ο όροφο βρίσκεται ή δανειστική βιβλιοθήκη και το τμήμα των ηλεκτρονικών υπολογιστών με ελεύθερη πρόσβαση στο Ίντερνετ.
Η αριστερή αίθουσα του 2ου ορόφου περιλαμβάνει: Συλλογές βιβλίων παλιά αναγνωστικά, οικογενειακές φωτογραφίες και τις πρώτες εκδόσεις του Ιστορικού λεξικού της Νέας Ελληνικής της Ακαδημίας των Αθηνών, το Εθνικό Αριστείο Γραμμάτων και Τεχνών που απονεμήθηκε στον Δροσίνη, την ιδιόγραφη διαθήκη του και διάφορα άλλα προσωπικά αντικείμενά του.
Η δεξιά αίθουσα του 2ου ορόφου περιλαμβάνει: Ολόκληρο το λογοτεχνικό έργο του καθώς φυλάσσονται μεταφρασμένα παραμύθια, παρτιτούρες με μελοποιημένα ποιήματα, παλιοί τόμοι των εικονογραφημένων περιοδικών Εστία, της Διάπλασης Των Παίδων, Σχολικά Βοηθήματα, την λαογραφική βιβλιοθήκη, Το Ημερολόγιο Της Μεγάλης Ελλάδας, Χειρόγραφα, Επιστολές, Σχετικά άρθρα από ελληνικές και ξένες εφημερίδες, Προσωπικά του είδη και το Παράσημο της Λεγεώνας της Τιμής που του απονεμήθηκε για την πνευματική του προσφορά.
Ο 3ος όροφος είναι ειδικά διαμορφωμένος για τις επισκέψεις μαθητών. Περιλαμβάνει αφιερώματα του ίδιου του λογοτέχνη και των ηρώων των ποιημάτων του όπως της Αμαρρυλίδος, της Αμυγδαλιάς και του Μπάρμπα-Δήμου, ένα παλιό γραμμόφωνο με δίσκους, λαογραφικό υλικό και αφίσες από πίνακες γνωστών ζωγράφων και οι οποίες τυπώθηκαν στην Λειψία για λογαριασμό του περιοδικού της Εστίας.
Στο μουσείο οργανώνονται εκπαιδευτικές ξεναγήσεις σε ομάδες επισκεπτών και σε μαθητές σχολείων.
Κατά τον Ελληνοϊταλικό πόλεμο του 1940 ο Γεώργιος Δροσίνης μαζί με άλλους Έλληνες λογίους προσυπέγραψε την Έκκληση των Ελλήνων Διανοουμένων προς τους διανοούμενους ολόκληρου του κόσμου με την οποία αφενός μεν καυτηριαζόταν η κακόβουλη ιταλική επίθεση, αφετέρου δε, διέγειρε την παγκόσμια κοινή γνώμη σε επανάσταση συνειδήσεων για κοινό νέο πνευματικό Μαραθώνα.
Τιμήθηκε με το Αριστείο Γραμμάτων και Τεχνών της «Ακαδημίας Αθηνών», ενώ το 1947 προτάθηκε από το Ελληνικό Κράτος[2] για το βραβείο Νόμπελ, σε αναγνώριση της αξίας του έργου του, το οποίο τελικά απονεμήθηκε στο Γάλλο λογοτέχνη Αντρέ Ζιντ (André Gide).
Έργο
Ο Γ. Δροσίνης ασχολήθηκε εξίσου με την πεζογραφία και την ποίηση, αλλά σημαντικότερο θεωρείται το ποιητικό του έργο. Άρχισε να δημοσιεύει τα πρώτα ποιήματά του το 1878 στην εφημερίδα "Ραμπαγάς", με το ψευδώνυμο "Αράχνη". Ανήκε στον κύκλο των προοδευτικών ποιητών (μαζί με τους Νίκο Καμπά και Κωστή Παλαμά), που επεδίωκαν να ανανεώσουν τον ποιητικό λόγο, να τον απαλλάξουν από τον στόμφο και την απαισιοδοξία της Α' Αθηναϊκής Σχολής και να καθιερώσουν την δημοτική ως επίσημη γλώσσα της λογοτεχνίας. Η χρονολογία έκδοσης της πρώτης του ποιητικής συλλογής, το 1880, είναι το ορόσημο της εμφάνισης της Νέας Αθηναϊκής Σχολής. Ο Δροσίνης συνέχισε να υπηρετεί την ποίηση ως το τέλος της ζωής του, χωρίς όμως η ποιητική του τέχνη να παρουσιάσει κάποια εξέλιξη.
Τα πεζογραφικά έργα του Δροσίνη εντάσσονται στον χώρο της ηθογραφίας: απεικονίζουν σκηνές από την αγροτική ζωή, ήθη, έθιμα και παραδόσεις του λαού της υπαίθρου. Ο συγγραφέας εξ άλλου ενδιαφερόταν ιδιαίτερα για τη Λαογραφία (ήταν ιδρυτικό μέλος της Ελληνικής Λαογραφικής Εταιρείας) και είχε ασχοληθεί με τη συλλογή τραγουδιών, εθίμων και παραδόσεων. Το κύριο γνώρισμά των μυθιστορημάτων και των διηγημάτων του είναι ο ειδυλλιακός χαρακτήρας. Παρ' όλο που στην ποίηση ήταν ένας από τους πρωτοπόρους του δημοτικισμού, οι γλωσσικές του επιλογές στην πεζογραφία ήταν συντηρητικότερες, κάτι που αποτελεί μια από τις βασικές αδυναμίες του πεζογραφικού του έργου.
http://el.wikipedia.org/wiki/%CE%93%CE%B5%CF%8E%CF%81%CE%B3%CE%B9%CE%BF%CF%82_%CE%94%CF%81%CE%BF%CF%83%CE%AF%CE%BD%CE%B7%CF%82](https://fbcdn-sphotos-g-a.akamaihd.net/hphotos-ak-prn1/p480x480/1503904_675415325826511_1014823855_n.jpg)
