Τετάρτη 26 Μαρτίου 2014

λουλούδια με βελόνες

Η Maria Dimitriou κοινοποίησε τη φωτογραφία του χρήστη KUTSALCEYİZ.
çiçek örgünün yapım aşamaları
Στάδια παραγωγής του πλεξίματος των λουλουδιών

Ας ερχόσουν για λίγο Δανάη

Η Maria Dimitriou κοινοποίησε σύνδεσμο από Voula Kapiri.



Ας ερχόσουν για λίγο Δανάη (remix) ★♥ இڿڰۣ-ڰۣ★
Disclaimer: No copyright infringement intended. The audio content doesn't belong to me I don't make profit out of this video, I do not own copyright of the p...


Εκκλησία της Παναγίας Καπνικαρέας

Η Maria Dimitriou κοινοποίησε μια φωτογραφία του χρήστη ΜΟΝΑΣΤΗΡΙΑΚΑ.


Εορτάζει στις 21 Νοεμβρίου
Σύναξη της Παναγιάς της Καπνικαρέας στην Αθήνα.

Καπνικαρέα ή Εκκλησία της Παναγίας Καπνικαρέας ονομάζεται μικρή, βυζαντινή εκκλησία που χρονολογείται από τον 11ο μ.Χ. αιώνα και η οποία βρίσκεται στο κέντρο της Αθήνας, στην οδό Ερμού, τον εμπορικότερο δρόμο του ιστορικού κέντρου της πόλης. Η εκκλησία είναι αφιερωμένη στα Εισόδια της Θεοτόκου και ανήκει στο Πανεπιστήμιο Αθηνών, έτσι λοιπόν ονομάζεται «Ιερός Πανεπιστημιακός Ναός».

Ο αρχιτεκτονικός της ρυθμός είναι Βυζαντινός, σταυροειδής με τρούλο. Αναφέρεται ότι έχει κτιστεί στη θέση παλαιότερης εκκλησίας την οποία είχε αναγείρει η Ευδοκία, Αθηναία σύζυγος του αυτοκράτορα Θεοδόσιου του Μικρού. Η αρχική εκκλησία είχε χτιστεί με τη σειρά της (όπως συνηθιζόταν) πάνω στα θεμέλια αρχαίου ελληνικού ναού, αφιερωμένου σε γυναικεία θεότητα, πιθανότατα την Αθηνά ή την Δήμητρα. Στο ναό βρίσκονται ενσωματωμένα οικοδομικά στοιχεία όπως κίονες με ρωμαϊκά κιονόκρανα και εντοιχισμένα γλυπτά και επιγραφές. Στη βόρεια πλευρά του ναού έχει προστεθεί παρεκλήσσι με τρούλο στη μνήμη της Αγίας Βαρβάρας.

Το όνομα της εκκλησίας θεωρείται ότι προέρχεται από αυτόν που την έκτισε, ο οποίος εισέπραττε ένα φόρο οικοδομών στα χρόνια του Βυζαντίου, τον καπνικό φόρο. Πιο παλιά είχε το όνομα Καμουχαρέα, από το όνομα των χρυσοΰφαντων υφασμάτων (καμουχάς) τα οποία πιθανότατα έφτιαχναν σε εργαστήρια στην περιοχή.

Κατά την Τουρκοκρατία ονομαζόταν εκκλησία της Βασιλοπούλας και του Πρέντζα. Το 1834 μ.Χ. υπήρξε σχέδιο κατεδάφισης του ναού το οποίο δεν εκτελέσθηκε με παρέμβαση του Λουδοβίκου της Βαυαρίας, του πατέρα του Όθωνα και του Μητροπολίτη Αθηνών Μισαήλ Α΄.

Ο Φώτης Κόντογλου έχει αγιογραφήσει την εικόνα της Πλατυτέρας στο Ιερό του Ναού.
http://www.saint.gr/3513/saint.aspx

Χάντρα Θαλασσιά

Καρυδόπιτα της γιαγιάς

Η Maria Dimitriou κοινοποίησε σύνδεσμο από Χωριό.


Καρυδόπιτα της γιαγιάς
Μια παραδοσιακή συνταγή είναι πάντα λαχταριστή. Πόσο μάλλον η σιροπιαστή καρυδόπιτα της γιαγιάς, φτιαγμένη με μεράκι και Χωριό λιωμένο βούτυρο γάλακτος.

ΕΚΤΕΛΕΣΗ

  1. Σε ένα μπολ χτυπάμε τους κρόκους με τη ζάχαρη και το Χωριό Λιωμένο Πρόβειο βούτυρο γάλακτος. Παράλληλα, χωριστά, σε άλλο μπολ, χτυπάμε τα ασπράδια ώστε να γίνουν μαρέγκα.
  2. Αδειάζουμε και τα δύο σε μια λεκάνη ώστε να γίνει ένα, ενιαίο μίγμα.
  3. Διαλύουμε τη σόδα στο κονιάκ και την προσθέτουμε στο μίγμα.
  4. Στη συνέχεια ρίχνουμε την κανέλα, το γαρύφαλλο και τη φρυγανιά λίγη-λίγη και τα ανακατεύουμε.
  5. Ρίχνουμε τα καρύδια χοντροκοπανισμένα και ανακατεύουμε ώσπου να γίνει το μίγμα αφράτο.
  6. Βουτυρώνουμε ένα ταψί και βάζουμε μέσα σε αυτό το μίγμα.
  7. Ψήνουμε για 10 λεπτά στους 250C σε προθερμασμένο φούρνο και στη συνέχεια μειώνουμε τη θερμοκρασία στους 150C. Συνεχίζουμε το ψήσιμο για 20 με 30 λεπτά ακόμη.
  8. Αφήνουμε το γλυκό να κρυώσει καθώς ετοιμάζουμε το σιρόπι ως εξής: Βράζουμε τη ζάχαρη με το νερό και το λεμόνι για 5 λεπτά και καθώς το γλυκό είναι κρύο, το περιχύνουμε με το σιρόπι.
  9. Αφήνουμε να πιεί η καρυδόπιτα το σιρόπι, την κόβουμε σε μπακλαβαδωτά κομμάτια και σερβίρουμε.

εικόνες με εργόχειρα

Η Maria Dimitriou κοινοποίησε ένα άλμπουμ του χρήστη Nadide Umut Özkan.

Ανώνυμο άλμπουμ (552 φωτογραφίες)

Φακές µε σπανάκι και κόλιαντρο

Τεστ Προσωπικότητας με εικόνες

Γιατί τρώμε μπακαλιάρο την 25η Μαρτίου;

     
     
     
     
Η 25η Μαρτίου έχει συνδυαστεί γαστρονομικά με τον μπακαλιάρο με σκορδαλιά. Κατά τη διάρκεια της Σαρακοστής, η Εκκλησία επέτρεπε... στους πιστούς μονάχα δύο φορές να φάνε ψάρι, συγκεκριμένα του...

Λέων Τολστόι

Η Maria Dimitriou κοινοποίησε μια φωτογραφία του χρήστη Bigbook.gr.


Ο Λέων Τολστόι (ρωσ. Лев Николаевич Толстой, προφέρεται [lʲef nʲɪkɐˈlaɪvʲɪtɕ tɐlˈstoj] - Λεφ Νικολάιεβιτς Τολστόι) 9 Σεπτεμβρίου 1828 – 20 Νοεμβρίου 1910 (ή με το τότε ισχύον ημερολόγιο στη Ρωσία 28 Αυγούστου 1828 - 7 Νοεμβρίου 1910) ήταν Ρώσος συγγραφέας.

Γεννήθηκε στη Γιάσναγια Πολιάνα το 1828 και από το 1844 ως το 1847 σπούδασε στο πανεπιστήμιο του Καζάν. Προσπάθησε να βρει το αληθινό νόημα του Χριστιανισμού, πιστεύοντας πως σκοπός της ζωής δεν είναι να εξυπηρετεί την κατώτερη ζωική φύση, αλλά τη φωτεινή δύναμη, που βρίσκεται στα βάθη της ανθρώπινης ψυχής και η οποία βοηθάει τον άνθρωπο να αναγνωρίζει το αγαθό. Εκτός όμως από αυτές τις αντιλήψεις, ο Τολστόι κατάφερε ν' απεικονίσει με απαράμιλλο τρόπο τη ρωσική κοινωνία της εποχής του και με την αναπαραστατική δύναμη της τέχνης του να δώσει εκπληκτικούς πίνακες από τη ζωή της τσαρικής Ρωσίας του 19ου αιώνα. Αν και καταγόταν από πλούσια οικογένεια, αφοσιώθηκε με μεγάλη αγάπη στους μουζίκους, βοηθώντας τους και μελετώντας τη ζωή τους. Γεμάτος θρησκευτική έξαρση και δεμένος με τα προβλήματα της εποχής του, προσπάθησε να βρει γιατί υποφέρουν οι άνθρωποι και προσπάθησε να απελευθερώσει τον άνθρωπο και να αποκαταστήσει την ανθρώπινη αξιοπρέπεια. Ως καλλιτέχνης ο Τολστόι διακρίνεται για τη βαθιά γνώση των κρυφών πτυχών της ψυχής και την άμεση καθαρότητα του αισθήματος. Το έργο του είχε τεράστια σημασία και άσκησε γόνιμη επίδραση στη ρωσική και στην παγκόσμια λογοτεχνία.

Στον πόλεμο της Κριμαίας πήρε μέρος ως αξιωματικός του πυροβολικού και του απονεμήθηκαν πολλές ανώτερες διακρίσεις. Ο αποτροπιασμός για τις φρικαλεότητες του πολέμου αυτού καθρεφτίστηκε στα «Διηγήματα της Σεβαστούπολης(1855-1859)». Στα διηγήματα αυτά ο Τολστόι δείχνει φανατικά την έχθρα του προς τον πόλεμο και παράλληλα εγκωμιάζει τον ηρωισμό των συμπατριωτών του στρατιωτών. Από το τέλος της δεκαετίας 1850-1860 ο Τολστόι εγκαταστάθηκε στη Γιάσναγια Πολιάνα, άνοιξε σχολείο για τα αγροτόπαιδα και ίδρυσε το περιοδικό «Γιάσναγια Πολιάνα». Προηγουμένως ταξίδεψε στη Γαλλία, Ελβετία, Ιταλία και Γερμανία.

Στα 1862 ο Τολστόι παντρεύτηκε τη Σοφία Αντρέγιεβνα Μπερς. Το 1863 τέλειωσε το διήγημά του «Οι Κοζάκοι», στο οποίο απεικόνισε τους ανθρώπους και τη φύση του Καυκάσου. Από το 1863 ως το 1869 ασχολήθηκε με τη συγγραφή του μυθιστορήματος «Πόλεμος και Ειρήνη». Το έργο αυτό αποτελεί έξοχη απεικόνιση της ζωής και των συνθηκών της Ρωσίας στην περίοδο των ναπολεόντειων πολέμων. Το βάθος της ψυχολογικής ανάλυσης, η αριστοτεχνική απεικόνιση ανθρώπινων μορφών και τοπίων και ο πλούτος της γλώσσας, κάνουν το «Πόλεμος και Ειρήνη» ένα από τα κορυφαία επιτεύγματα της ρεαλιστικής πεζογραφίας του 19ου αιώνα. Στο άλλο του μεγαλειώδες μυθιστόρημα, την «Άννα Καρένινα» (1873), αντικατοπτρίζεται ανάμεσα στα άλλα η τραγωδία μιας γυναίκας που έπεσε θύμα της ψεύτικης και απάνθρωπης ηθικής της κοινωνίας. Η δύναμη του κριτικού ρεαλισμού του Τολστόι εκδηλώθηκε στις σελίδες του μυθιστορήματός του «Ανάσταση» (1889). Ο Τολστόι έγραψε και θεατρικά έργα όπως «Το κράτος του ζόφου», «Το ζωντανό πτώμα», «Οι καρποί της Παιδείας» (κωμωδία). Άλλα έργα του στα οποία εκφράζεται η ιδιότυπη θρησκευτικότητά του είναι «Ο θάνατος του Ιβάν Ιλίτς» (1884), «Αφέντης και δούλος» (1895), «Τι πιστεύω», «Τι να κάνουμε λοιπόν» και η περίφημη πραγματεία του «Τι είναι τέχνη». Με τα θρησκευτικά κείμενά του ήρθε όμως σε αντιδικία με την εκκλησία της Ρωσίας, η οποία τον απέβαλε από τις τάξεις της το 1901.[1]

Ο Λέων Τολστόι πέθανε το 1910 από πνευμονία στην περιοχή Αστάποβο σε ηλικία 82 ετών.[2]
Εκδόσεις στα Ελληνικά

Μυθιστορήματα

ΟΙ ΚΟΖΑΚΟΙ (1863) :
εκδ.Άγκυρας, μτφ.Ιάνη Λο Σκόκκο, 1973
εκδ.De Agostini Hellas,μτφ.Γιάννης Θωμόπουλος,2000
ΠΟΛΕΜΟΣ ΚΑΙ ΕΙΡΗΝΗ (1864-1869) :
εκδ.Γκοβόστης,μτφ.Κοραλία Μακρη,1960 (ανατύπωση 1990)
εκδ.Βιβλιοθήκη για όλους, μτφ.Γιάννης Κουχτσόγλου, 1962
εκδ.Δαμιανός,μτφ.Λίτσα Αγιαλόγλου-Παπαδάκη,1980 **εκδ.Κάκτος,μτφ.Στάθης Πρωταίος,1990
εκδ.Πατάκης,μτφ.Φώντας Κονδύλης,2010 **εκδ.Ζαχαρόπουλος,μτφ.Αντρέας Σαραντόπουλος,2011 **εκδ.Μαλλιάρης,μτφ.Φωτεινή Τζένου,2011
ΑΝΝΑ ΚΑΡΕΝΙΝΑ (1873-1877) :
εκδ. Άλμα, διασκ. Ιάνη Λο Σκόκκο, 1975
εκδ.Δαμιανός,μτφ.Γιάννης Κιουχτσόγλου, χχ. & 1990
εκδ.Γκοβόστη,μτφ.Κοραλία Μακρη-Κων/νος Μακρής,1990
εκδ.Ζαχαρόπουλος,μτφ.Αντρέας Σαραντόπουλος,1993
εκδ.4π Ειδικές Εκδόσεις,μτφ.Κοραλία Μακρή,2011
ΑΝΑΣΤΑΣΗ (1899) :
εκδ.Δ.Δαρεμάς, μτφ.Ν.Ανδρικόπουλος, χχ.
εκδ.Κοροντζής,μτφ(;), 1992
εκδ.Γκοβόστης, μτφ.Μάκης Κυριακάτος,1993
εκδ.Ζαχαρόπουλος,μτφ.Αντρέας Σαραντόπουλος,1997

Νουβέλλες και διηγήματα

ΤΑ ΔΙΗΓΗΜΑΤΑ ΤΗΣ ΣΕΒΑΣΤΟΥΠΟΛΗΣ (1855) :
εκδ.Ροές,μτφ.Ελένη Μπακοπούλου,2005
(ΑΝΑΜΝΗΣΕΙΣ ΑΠΟ ΤΗ ΣΕΒΑΣΤΟΥΠΟΛΗ):απο την Ανθολογία Ρώσικης Κλασικής Πεζογραφίας,εκδ.Γνώση,μτφ.Λάμπρος Πετσίνης,1985
ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑΚΗ ΕΥΤΥΧΙΑ (γνωστό και με τον τίτλο ΚΑΤΙΑ) (1859) :
εκδ.Καστανιώτης (ΚΑΤΙΑ),μτφ.Ευγενία Ζήκου,1979, 1983
εκδ.Ζαχαρόπουλος,μτφ.Αντρέας Σαραντόπουλος,1979
εκδ.Γκοβόστης,μτφ.Κοραλία Μακρή, χχ., 1993
εκδ.Printa, (ΚΑΤΙΑ), μτφ.Ρένα Μουμούρη,1998
ΠΟΛΙΚΟΥΣΚΑ (1863):εκδ.Ζαχαρόπουλος,μτφ.Αντρέας Σαραντόπουλος,1979
Ο ΘΑΝΑΤΟΣ ΤΟΥ ΙΒΑΝ ΙΛΙΤΣ (1886) :
εκδ.Καστανιώτης,μτφ.Ευγενία Ζήκου, 1979, 1983, 1996
εκδ.Ζαχαρόπουλος,μτφ.Αντρέας Σαραντόπουλος,1979
εκδ.Ποντίκι,μτφ.Γιώργος Μπαρουξής,2007
Η ΣΟΝΑΤΑ ΤΟΥ ΚΡΟΪΤΣΕΡ (1889) :
εκδ.Ζαχαρόπουλος,μτφ.Αντρέας Σαραντόπουλος, 1991
εκδ.Σελίδα,(;),(;)
εκδ.Γκοβόστης,μτφ.Κων/νος Ξυλοπαρκιώτης,(;)
ΑΦΕΝΤΗΣ ΚΑΙ ΔΟΥΛΟΣ ΚΑΙ ΑΛΛΑ ΔΙΗΓΗΜΑΤΑ (1895) :
εκδ.Γραφές,μτφ.Αντρέας Ναϊρτος,2002
εκδ.Σελίδα,(;),(;)
εκδ. Εντύποις, μτφ. Βασίλης Μακρίδης, 2012
ΧΑΤΖΗ-ΜΟΥΡΑΤ (1904) :
εκδ.Γκοβόστης,μτφ.Κοραλία Μακρή, χχ.
εκδ.Ζαχαρόπουλος,μτφ.Αντρέας Σαραντόπουλος,1991
ΦΙΟΝΤΟΡ ΚΟΥΖΜΙΤΣ : εκδ.Ηριδανός,μτφ.Κοραλία Μακρή,(;)
ΠΑΤΗΡ ΣΕΡΓΙΟΣ (1911) :
εκδ.ΔΑΜ, μτφ. ;, χχ
εκδ.Ζαχαρόπουλος,μτφ.Αντρέας Σαραντόπουλος,1979
απο την Ανθολογία Ρώσικης Κλασικής Πεζογραφίας, εκδ.Γνώση, μτφ.Λάμπρος Πετσίνης,1985
Ο ΔΙΑΒΟΛΟΣ (1911) :
εκδ.ΔΑΜ, μτφ. ;, χχ
εκδ.Ζαχαρόπουλος,μτφ.Αντρέας Σαραντόπουλος,1979

Θεατρικά

ΤΟ ΚΡΑΤΟΣ ΤΟΥ ΖΟΦΟΥ (1887) :
(Η ΔΥΝΑΜΗ ΤΟΥ ΣΚΟΤΑΔΙΟΥ), εκδ.Δωδώνη,μτφ.Αλέξης Σολωμός,1990
(Η ΔΥΝΑΜΗ ΤΟΥ ΣΚΟΤΟΥΣ) :εκδ.Ροές, μτφ.Αλέξανδρος Αδαμόπουλος,2007
ΤΟ ΖΩΝΤΑΝΟ ΠΤΩΜΑ (1900) :εκδ.Δωδώνη,μτφ.Αλέξης Σολωμός,1990

αυτοβιογραφικά

ΠΑΙΔΙΚΑ ΧΡΟΝΙΑ-ΕΦΗΒΙΚΑ ΧΡΟΝΙΑ:εκδ.Εστία,μτφ.Βασίλης Ντινόπουλος,1995
ΜΙΑ ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΗ:εκδ.Printa,μτφ.Ματθαίος Βελούδος,2000
Η ΖΩΗ ΜΟΥ:εκδ.Θεωρία,μτφ(;),1985


διάφορα

ΕΤΣΙ ΠΕΘΑΙΝΕΙ Ο ΕΡΩΤΑΣ:εκδ.Ροές,μτφ.Αγγέλα Ρόιδου,2003
ΤΙ ΕΙΝΑΙ ΤΕΧΝΗ:εκδ.Printa,μτφ.Βασίλης Τομανάς,2009
ΤΙ ΕΙΝΑΙ ΘΡΗΣΚΕΙΑ--Ο ΝΟΜΟΣ ΤΗΣ ΑΓΑΠΗΣ ΚΑΙ Ο ΝΟΜΟΣ ΤΗΣ ΒΙΑΣ--ΘΡΗΣΚΕΙΑ ΚΑΙ ΗΘΙΚΗ:εκδ.Printa,μτφ.Ματθαίος Βελούδος,2003
ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΟ ΣΟΦΙΑΣ:εκδ.Printa,μτφ.Νάνσυ Κουβαράκου,2006
ΝΟΥΒΕΛΕΣ ΚΑΙ ΔΙΗΓΗΜΑΤΑ 1851-1863:εκδ.Ροές,μτφ.Ελένη Μπακοπούλου,2005
ΝΟΥΒΕΛΕΣ ΚΑΙ ΔΙΗΓΗΜΑΤΑ 1884-1903:εκδ.Ροές,μτφ.Ελένη Μπακοπούλου,2006
ΠΟΣΗ ΓΗ ΧΡΕΙΑΖΕΤΑΙ Ο ΑΝΘΡΩΠΟΣ;:εκδ.Μαϊστρος,μτφ.Γιάννης Ζερβός,2008
ΓΙΑΤΙ ΟΙ ΑΝΘΡΩΠΟΙ ΚΑΝΟΥΝ ΧΡΗΣΗ ΝΑΡΚΩΤΙΚΩΝ;:εκδ.Καστανιώτη,μτφ.Γιάννης Στρίγκος,1999
Η ΙΣΤΟΡΙΑ ΕΝΟΣ ΑΛΟΓΟΥ ΚΑΙ ΑΛΛΑ ΔΙΗΓΗΜΑΤΑ :εκδ. Ζαχαρόπουλος, μτφ.Αντρέας Σαραντόπουλος,1993
ΓΙΑΤΙ;:εκδ.Γαβριηλίδης,μτφ.Ελένη Μπακοπούλου,2001
ΑΠΟ ΤΙ ΖΟΥΝ ΟΙ ΑΝΘΡΩΠΟΙ;:εκδ.Μαϊστρος,μτφ.Γρηγόρης Κονδύλης,2006
ΟΙ ΤΡΕΙΣ ΕΡΗΜΙΤΕΣ:εκδ.Μαϊστρος,μτφ.Γρηγόρης Κονδύλης,2006
ΑΛΜΠΕΡΤ-ΛΟΥΚΕΡΝΗ:εκδ.Ροές,μτφ.Σταυρούλα Αργυροπούλου,2001
Ο ΑΙΧΜΑΛΩΤΟΣ ΤΟΥ ΚΑΥΚΑΣΟΥ:εκδ.Κοροντζής,μτφ.Μίλτος Κατινάκης,(;)
ΤΟ ΕΥΑΓΓΕΛΙΟ:εκδ.Κυβέλη,μτφ.Σταύρος Οικονομίδης,1999
http://el.wikipedia.org/wiki/Λέων_Τολστόι

Δημοφιλείς αναρτήσεις