ΜΟΛΙΕΡΟΣ ( 15 Ιανουαρίου 1622 - Παρίσι 17 Φεβρουαρίου 1673)

Η Maria Dimitriou κοινοποίησε φωτογραφία από ΤΑ ΡΑΝΤΙΣΜΕΝΑ(Ομάδα καλλιτεχνικών, λογοτεχνικών, αναζητήσεων).

18 Φεβρουαρίου · 

ΜΟΛΙΕΡΟΣ ( 15 Ιανουαρίου 1622 - Παρίσι 17 Φεβρουαρίου 1673)

Ο Μολιέρος (γαλλικά: Molière – Μολιέρ, κανονικό όνομα Jean-Baptiste Poquelin – Ζαν-Μπατίστ Ποκλέν, Παρίσι 15 Ιανουαρίου 1622 - Παρίσι 17 Φεβρουαρίου 1673) ήταν Γάλλος θεατρικός συγγραφέας, διευθυντής θεάτρου και ηθοποιός. Οι Γάλλοι τον θεωρούν ως τον καλύτερο κλασσικό ποιητή τους, ενώ για πολλούς είναι και ο καλύτερος Γάλλος λογοτέχνης. Μπόρεσε και έφερε την κωμωδία σε ίση θέση με την τραγωδία, και αυτό είναι το μεγαλύτερο κατόρθωμά του. Ανήκε στο καλλιτεχνικό κίνημα του κλασσικισμού.

Ο θάνατος

Μια από τις πιο γνωστές στιγμές της ζωής του Μολιέρου είναι και η τελευταία του η οποία έγινε θρύλος. Ο Μολιέρος δεν πέθανε, όπως πιστεύεται, πάνω στη σκηνή. Κατά τη διάρκεια στης παράστασης «Ο κατά φαντασίαν ασθενής» κατέρρευσε στην σκηνή βήχοντας και αιμορραγώντας και παρά τις πιέσεις του βασιλιά Λουδοβίκου XIV για ξεκούραση, εκείνος συνέχισε να παίζει μέχρι το τέλος του έργου. Ύστερα από αυτό κατέρρευσε ξανά έχοντας μεγαλύτερη αιμορραγία αυτή τη φορά και πέθανε λίγες ώρες αργότερα στο σπίτι του. Ενταφιάστηκε χωρίς χριστιανική κηδεία και όντας ηθοποιός απαγορευόταν εκ νόμου να ταφεί στο ιερό χώμα ενός νεκροταφείου. Η σύζυγός του ζήτησε από το βασιλιά Λουδοβίκο XIV να επιτρέψει μια απλή τελετή αργά τη νύχτα. Εκείνος δέχτηκε και ο Μολιέρος τοποθετήθηκε στο μέρος του νεκροταφείου που προοριζόταν για τα αβάπτιστα βρέφη. Σε εκείνη την μυστική κηδεία παραβρέθηκαν πάνω από 800 άτομα. Το 1792 τα οστά του μεταφέρθηκαν στο μουσείο μνημείων της Γαλλίας και το 1817 μεταφέρθηκαν στο νεκροταφείο Le Père Lachaise. Λέγεται πως τη νύχτα που πέθανε, ο Μολιέρος φορούσε πράσινα ρούχα και έκτοτε υπάρχει η προκατάληψη πως το πράσινο χρώμα φέρνει κακοτυχία στους ηθοποιούς.ΒΙΚΙΠΑΙΔΕΙΑ

Το 'Ουζερί Τσιτσάνης'

Η Maria Dimitriou κοινοποίησε μια φωτογραφία του χρήστη ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΠΑΤΑΚΗ - PATAKIS PUBLICATIONS.

3 Δεκεμβρίου

«Γεννήθηκα το 1953 στη Θεσσαλονίκη. Μεγάλωσα μεταξύ Χαριλάου και Βούλγαρη, δίπλα στη γειτονιά όπου μεγάλωσε και η Ζωή Σαμαρά, γυναίκα του Τσιτσάνη κι όπου για ένα διάστημα έζησε κι ο συνθέτης. Περπατώ ακόμα στα ίδια χώματα. Μια Συννεφιασμένη Κυριακή του 1993 μου γίνεται έμμονη ιδέα να μπω, για λίγες σελίδες, στην ψυχή του κουνιάδου του Βασίλη Τσιτσάνη, Αντρέα Σαμαρά, με τον οποίο ο συνθέτης ανοίγει το 1942 ένα ουζερί, στην οδό Παύλου Μελά 22, στο κέντρο της Θεσσαλονίκης – δεν ζούσα τότε για να είμαι στην παρέα τους: μέρες γερμανικής κατοχής, αντίστασης, εμφυλίου, εξόντωσης των Εβραίων, πείνας και μέσα σ’ όλα αυτά ο Τσιτσάνης να γράφει τα καλύτερα τραγούδια του. Το 'Ουζερί Τσιτσάνης' δουλεύει ακριβώς στο μάτι της καταιγίδας, κόντρα και ταυτόχρονα έξω απ’ αυτήν και συνεχίζει, μετά τη φυγή του συνθέτη στην Αθήνα το ’46, να ζει θρυλικά μέσα στο μυαλό μου, σε διάφορες παραλλαγές. Η ιστορία, επομένως, που ακολουθεί είναι τόσο πραγματική και τόσο φανταστική όσο κι ο τεκές του Σιδέρη και τα περιγιάλια της Παραγουάης του Τσιτσάνη – της δικής του Παραγουάης…»

(Γιώργος Σκαμπαρδώνης)

http://bit.ly/1jfXsaK

ΕΓΚΑΤΑΛΕΛΕΙΜΕΝΑ ΧΩΡΙΑ

Η Maria Dimitriou κοινοποίησε σύνδεσμο από Κρήτη Πόλεις και χωριά.

3 Δεκεμβρίου

ΚΡΗΤΗ ΠΟΛΕΙΣ ΚΑΙ ΧΩΡΙΑ: ΕΓΚΑΤΑΛΕΛΕΙΜΕΝΑ ΧΩΡΙΑ

kritipoliskaihoria.blogspot.com

ΕΠΙΣΚΕΦΤΕΙΤΕ ΤΗΝ ΣΕΛΙΔΑ ΜΑΣ ΣΤΟ http://facebook.com/KRITI.POLIS.KAI.HORIA.2 http://www.youtube.com/user/KRITIPOLISKAIHORIA / twitter.com/kritipolis και την σελίδα μας (http://kritipoliskaihoria.webnode.com/

ΡΩΤΗΣΑ ΤΟΝ ΘΕΟ ΚΑΙ ΑΥΤΟΣ ΜΟΥ ΕΙΠΕ...

Η Maria Dimitriou κοινοποίησε μια φωτογραφία του χρήστη Απλές λύσεις.
3 Δεκεμβρίου

► ΡΩΤΗΣΑ ΤΟΝ ΘΕΟ ΚΑΙ ΑΥΤΟΣ ΜΟΥ ΕΙΠΕ...

Ο Θεός πήρε το χέρι μου στο δικό του, μείναμε για λίγο σιωπηλοί και μετά ρώτησα...

- «Σαν γονιός, ποια είναι τα μαθήματα ζωής που θα θέλατε να μάθουν τα παιδιά σας;»

Ο Θεός απάντησε χαμογελώντας:
- «Να μάθουν ότι δεν μπορούν να αναγκάσουν τους άλλους να τους αγαπήσουν. Αυτό που μπορούν να κάνουν είναι να γίνουν άξιοι να αγαπηθούν.

- Να μάθουν ότι δεν μετράνε περισσότερο τα πράγματα που έχουμε στη ζωή... μας, αλλά οι άνθρωποι που έχουμε στη ζωή μας.

- Να μάθουν ότι δεν ωφελεί να συγκρίνουμε τους εαυτούς μας με τους άλλους.

- Να μάθουν ότι πλούσιος δεν είναι αυτός που έχει τα περισσότερα, αλλά, αυτός που χρειάζεται τα λιγότερα.

- Να μάθουν ότι μέσα σε ελάχιστες στιγμές μπορείς ν’ ανοίξεις στον άλλο πληγές που μετά παίρνει χρόνια πολλά να τις γιατρέψεις.

- Να μάθουν τη συγχώρεση συγχωρώντας.

- Να μάθουν πως υπάρχουν άνθρωποι που τους αγαπούν πραγματικά, που όμως δεν ξέρουν πώς να δείξουν ή να εκφράσουν τα αισθήματά τους.

- Να μάθουν ότι τα χρήματα μπορούν να αγοράσουν τα πάντα …ΕΚΤΟΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΥΤΥΧΙΑ!!!!

- Να μάθουν ότι δύο άνθρωποι μπορεί να κοιτούν το ίδιο πράγμα και να βλέπουν δύο διαφορετικά πράγματα.

- Να μάθουν ότι δεν φτάνει πάντα να σε συγχωρούν οι άλλοι! Πρέπει να μπορείς να συγχωρήσεις κι ο ίδιος τον εαυτό σου.

Πηγή: orthodoxos.com.gr

22 Μαΐου 1885 απεβίωσε ο Βικτόρ Ουγκό

Η Maria Dimitriou κοινοποίησε φωτογραφία από Εκδόσεις ΜΙΝΩΑΣ.

22 Μαΐου 

 

 

Εκδόσεις ΜΙΝΩΑΣ

Στις 22 Μαΐου 1885 απεβίωσε ο Βικτόρ Ουγκό, ο πλέον σημαντικός και προβεβλημένος εκπρόσωπος του κινήματος του γαλλικού ρομαντισμού. Πέρα από το πλούσιο έργο του, ο Βικτόρ Ουγκό ήταν ένας από τους πλέον όψιμους Ευρωπαίους διανοούμενους που έλαβαν φιλελληνική στάση και ο συνεπέστερος των υποστηρικτών του νεότευκτου ελληνικού κράτους. Το πλέον γνωστό του μυθιστόρημα, Οι Άθλιοι, κυκλοφορεί σε δύο τόμους στη σειρά Γαλάζια Βιβλιοθήκη.
http://www.minoas.gr/book-3206.minoas ‪#‎διαβάζω‬ ‪#‎diavazo‬

Θόδωρος Αγγελόπουλος (1935 - 2012)

Η Maria Dimitriou κοινοποίησε φωτογραφία από Σταυρούλα Κουγιουμτσιάδη.

14 Φεβρουαρίου · 

Θόδωρος Αγγελόπουλος (1935 - 2012) -

Σας εύχομαι υγεία και ευτυχία αλλά δεν μπορώ να κάνω το ταξίδι σας
Είμαι επισκέπτης
Το κάθε τι που αγγίζω με πονάει πραγματικά
κι έπειτα δεν μου ανήκει
Όλο και κάποιος βρίσκεται να πει "δικό μου είναι"
Εγώ δεν έχω τίποτε δικό μου είχα πει κάποτε με υπεροψία
Τώρα καταλαβαίνω πως το τίποτε είναι τίποτε
Ότι δεν έχω καν όνομα
Και πρέπει να γυρεύω ένα κάθε τόσο
Δώστε μου ένα μέρος να κοιτάω
Ξεχάστε με στη θάλασσα
Σας εύχομαι υγεία και ευτυχία
(ανέκδοτο ποίημα του Θόδωρου Αγγελόπουλου γραμμένο το 1982 λίγο πριν από την έναρξη συγγραφής του σεναρίου της ταινία «Ταξίδι στα Κύθηρα»)

Κνουτ Χάμσουν (4 Αυγούστου 1859- 19 Φεβρουαρίου 1952) , Η πείνα (απόσπασμα)

Η Maria Dimitriou κοινοποίησε φωτογραφία από ΤΑ ΡΑΝΤΙΣΜΕΝΑ(Ομάδα καλλιτεχνικών, λογοτεχνικών, αναζητήσεων).

19 Φεβρουαρίου · 

Κνουτ Χάμσουν (4 Αυγούστου 1859- 19 Φεβρουαρίου 1952) , Η πείνα (απόσπασμα)

Ξαφνικά, μου έρχεται η ιδέα να πάω στην Κρεαταγορά και να ζητήσω ένα κομμάτι ωμό κρέας. Σηκώνομαι, κατεβαίνω τα σκαλιά και κατευθύνομαι προς την Αγορά. Μόλις φτάνω στους πρώτους πάγκους, αρχίζω να φωνάζω και να χειρονομώ, σαν να μιλούσα σε ένα σκυλί που βρισκόταν πίσω μου. Και με θράσος, απευθύνομαι στον πρώτο κρεοπώλη που συναντώ.

— Θα είχατε την καλοσύνη να μου δώσετε ένα κόκαλο για το σκυλί μου, λέω. Μόνον ένα κόκαλο, δεν χρειάζεται να έχει κρέας πάνω του· έτσι, για να έχει κάτι να κουβαλάει στο στόμα του.

Μου έδωσε ένα κόκαλο, ένα υπέροχο μικρό κόκαλο, όπου είχε μείνει λίγο κρέας, και το έχωσα κάτω απ΄το σακάκι μου. Ευχαρίστησα εκείνον τον άνθρωπο, τόσο θερμά, που με κοίταξε έκπληκτος...

— Παρακαλώ, είπε.

— Μην το λέτε, ψέλισα, είναι πολύ ευγενικό εκ μέρους σας.

Κι έφυγα. Η καρδιά μου χτυπούσε δυνατά.

Χώθηκα στην πάροδο των Σιδηρουργών, όσο πιο μακριά μπορούσα, και σταμάτησα μπροστά στη σαραβαλιασμένη πόρτα μιας αυλής. Δεν υπήρχε καθόλου φως, ένα ευλογημένο σκοτάδι βασίλευε γύρω μου· άρχισα να μασουλάω το κρέας που υπήρχε πάνω στο κόκαλο. Δεν είχε γεύση· έβγαζε μια αηδιαστική μωρωδιά αίματος που μ’ έκανε να ξεράσω αμέσως. Προσπάθησα πάλι. Αν τουλάχιστον το στομάχι μου κρατούσε εκείνο το κομματάκι κρέας θα ένοιωθα καλύτερα· το πρόβλημα ήταν να το κάνω να μείνει μέσα. Όμως πάλι μου ήρθε τάση για εμετό. Έγινα έξαλλος, δάγκωσα άγρια το κρέας, ξεκόλλησα ένα κομματάκι και το κατάπια με το ζόρι. Όμως δεν χρησίμευε σε τίποτα· μόλις έμεινε για λίγο στο στομάχι μου άρχισε πάλι ν΄ανεβαίνει. Έσφιξα με λύσσα τις γροθιές, άρχισα να κλαίω από απόγνωση και να δαγκώνω το κόκαλο σαν δαιμονισμένος· έκλαψα τόσο που το κόκαλο μούσκεψε από τα δάκρυα, ξέρασα, έβριζα και μασουλούσα βάζοντας τα δυνατά μου, έκλαιγα λες και η καρδιά μου είχε σπάσει, και ξέρασα γι’ άλλη μια φορά. Τότε, με δυνατή φωνή, καταράστηκα όλες τις δυνάμεις του κόσμου να πάνε στο πυρ το εξώτερο.

βιβλία βιβλία βιβλία....

Η Maria Dimitriou κοινοποίησε σύνδεσμο από Εκδόσεις Διόπτρα - Dioptra Publications.

Τα κατορθωματα της Ροζας Δελλατολα - Υποθεση Laurus - Savoir Ville

www.savoirville.gr

Είτε έχεις μικρό αδερφάκι, είτε ανηψάκι, είτε είσαι ο ίδιος γονιός εφήβου, είτε θες να ανακαλύψεις ξανά το παιδί μέσα σου, να βρεις την...

-------------------------

Η Maria Dimitriou κοινοποίησε μια φωτογραφία του χρήστη Εκδόσεις ΜΙΝΩΑΣ.

Το Σπάταλο Τερατάκι δεν μπορεί να κρατήσει ούτε ένα τερατονόμισμα από το καθημερινό του χαρτζιλίκι. Τα ξοδεύει όλα! Μα όλα όμως! Και το κατακόκκινο ποδήλατο που είδε σε μια βιτρίνα; Πώς θα γίνει δικό του αφού δεν έχει κανένα τερατονόμισμα –.. ή μήπως έχει και δεν το ξέρει;

Ένα διασκεδαστικό #βιβλίο για παιδιά 3-6 ετών που μιλά για την αξία της αποταμίευσης και τη σημασία που έχουν οι στόχοι στη ζωή μας!
http://minoas.gr/book-3837.minoas #diavazo #διαβάζω

-----------------------------------

Η Maria Dimitriou κοινοποίησε μια φωτογραφία του χρήστη Εκδόσεις Καζαντζάκη - Kazantzakis Publications.

Εκδόσεις Καζαντζάκη - Kazantzakis Publications

Είχα φτάσει ως το δρόμο, δεν μπόρεσα να τον περάσω, ήταν ποταμός, και στάθηκα και κοίταζα: μαζί με τα νερά κυλούσαν αγκαλιές αγκαλιές τα μεσοξεραμένα σταφύλια, ο μόχτος της χρονιάς, έτρεχαν κατά τη θάλασσα και χάνουνταν. Ο θρήνος δυνάμωνε, μερικές γυναίκες είχαν χωθεί ως τα γόνατα μέσα στα νερά και μάχουνταν να περισώσουν λίγη σταφίδα· άλλες, όρθιες στην άκρα του δρόμου, είχαν βγάλει τις μπολίδες τους και συρομαδιούνταν.

Είχα γίνει μουσκίδι ως το κόκαλο· πήρα δρόμο κατά το σπιτάκι και μάχουμουν να κρύψω τη χαρά μου· βιάζουμουν να δω τι θα ’κανε ο πατέρας μου· θα ’κλαιγε, θα βλαστημούσε, θα φώναζε; Περνώντας από τον οψιγιά είδα πως όλη μας η σταφίδα είχε φύγει.
Τον είδα να στέκεται στο κατώφλι, ακίνητος, και δάγκανε τα μουστάκια του. Πίσω του, όρθια, η μητέρα μου έκλαιγε.

— Πατέρα, φώναξα, πάει η σταφίδα μας!
— Εμείς δεν πάμε, μου αποκρίθηκε· σώπα!
Ποτέ δεν ξέχασα τη στιγμή ετούτη· θαρρώ μου στάθηκε στις δύσκολες στιγμές της ζωής μου μεγάλο μάθημα· αναθυμόμουν τον πατέρα μου ήσυχο, ασάλευτο, να στέκεται στο κατώφλι, μήτε βλαστημούσε, μήτε παρακαλούσε, μήτε έκλαιγε· ασάλευτος κοίταζε τον όλεθρο, κι έσωζε, μόνος αυτός, ανάμεσα σε όλους τους γειτόνους, την αξιοπρέπεια του ανθρώπου.

Νίκου Καζαντζάκη, ΑΝΑΦΟΡΑ ΣΤΟΝ ΓΚΡΕΚΟ, Εκδόσεις Καζαντζάκη, σσ. 85-86

-----------------------------------------------------

Η Maria Dimitriou κοινοποίησε μια φωτογραφία του χρήστη ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΠΑΤΑΚΗ - PATAKIS PUBLICATIONS.

ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΠΑΤΑΚΗ - PATAKIS PUBLICATIONS

«Τι σόι κόσμος ζει εδώ γύρω;».
«Προς αυτήν την κατεύθυνση» είπε ο Γάτος κουνώντας αόριστα το δεξί του ποδάρι «κατοικεί ένας Καπελάς και προς εκείνη την κατεύθυνση» κουνώντας το άλλο του ποδάρι «μένει ένας Μαρτιάτικος λαγός. Επισκέψου όποιον απ' τους δύο θέλεις: είναι και οι δύο τρελοί».
«Μα δεν θέλω να πάω σε τρελούς» παρατήρησε η Αλίκη.
«Α, ξέρεις αυτό δεν μπορείς να το αποφύγεις» είπε ο Γάτος «είμαστε όλοι τρελοί εδώ. Είμαι τρελός όπως κι εσύ είσαι τρελή».
«Πώς ξέρεις ότι είμαι τρελή;» είπε η Αλίκη.
«Πρέπει να είσαι» είπε ο Γάτος «διαφορετικά δεν θα βρισκόσουν εδώ».

Από το βιβλίο «Οι περιπέτειες της Αλίκης στη χώρα των θαυμάτων», το αγαπημένο παραμύθι του Lewis Carroll (27/1/1832 - 14/1/1898), που μόλις κυκλοφόρησε από τις εκδόσεις μας σε μετάφραση Μένη Κουμανταρέα και εκπληκτική εικονογράφηση από τον ζωγράφο Pat Andrea.

http://bit.ly/KYKEs2

------------------------------------------------------------

Η Maria Dimitriou κοινοποίησε μια φωτογραφία του χρήστη Εκδόσεις ΜΙΝΩΑΣ.

Εκδόσεις ΜΙΝΩΑΣ

#Διαγωνισμός: Το σκοτάδι φοβάται τον Νικόλα!

Ο βραβευμένος συγγραφέας Αντώνης Παπαθεοδούλου δημιούργησε μια νέα ανατρεπτική σειρά παιδικών βιβλίων με τον τίτλο «Οι φόβοι των μικρών απ’ την ανάποδη» και ξεκίνησε με τον φόβο που προκαλεί στα μικρά παιδιά το σκοτάδι!

Όλοι οι γονείς προβληματίζονται όταν τα παιδιά τους φοβούνται. Υπάρχει, όμως, παιδί που δεν φοβάται; Οι φόβοι αποτελούν ένα φυσιολογικό κομμάτι της ανάπτυξης των παιδιών και συνήθως είναι περαστικοί. Αν δούμε τους φόβους ανάποδα, μπορούμε να βοηθήσουμε τα παιδιά να τους αντιμετωπίσουν και να τους ξεπεράσουν!

Ο φόβος αυτός αρχίζει περίπου στις ηλικίες των 2-3 ετών, όπου το παιδί δεν μπορεί να διακρίνει με σαφήνεια την πραγματικότητα από τη φαντασία. Πιστεύετε ότι η τηλεόραση που είναι γεμάτη βίαιες εικόνες και έντονους ήχους δυναμώνει τους φόβους των παιδιών;

Κάντε like στη σελίδα μας, αφήστε το σχόλιό σας και μπείτε στην κλήρωση που θα πραγματοποιηθεί στις 27 Ιανουαρίου. 3 τυχεροί θα κερδίσουν ένα αντίτυπο από το βιβλίο του Αντώνη Παπαθεοδούλου «Το σκοτάδι φοβάται τον Νικόλα», με την υπέροχη εικονογράφηση του Γιώργου Σγουρού!

http://minoas.gr/book-3836.minoas #διαβάζω #diavazo

-----------------------------------------

Η Maria Dimitriou κοινοποίησε μια φωτογραφία του χρήστη Natural History Museum of Crete - Official Page.

Δείτε δείγμα του βιβλίου "Κρήτη Μεσογειακή Μικρογραφία" που κυκλοφόρησε πρόσφατα, εδώ: http://www.photophysis.gr/book-sample.html

------------------------------------------------

Η Maria Dimitriou κοινοποίησε μια φωτογραφία του χρήστη Εκδόσεις Διόπτρα - Dioptra Publications.

Το τρίτο μέρος της μυστηριώδους σειράς αστυνομικών βιβλίων των Nicci French είναι μια κατάδυση στην άβυσσο των ανθρώπινων σχέσεων, με έντονα κοινωνικά και ψυχολογικά στοιχεία που συναρπάζουν!
Έρχεται...www.dioptra.gr/Vivlio/336/711/Skoteini-Tetarti/

-----------------------------------------

JOHNNIE SOCIETY | Δωρεάν Μυθιστόρημα στο Διαδίκτυο...

# Το ανοικτό e-book "Το οροπέδιο ύψος των μυρμηγκιών" του Λευτέρη Κρητικού που εξέδωσε η ανοικτή βιβλιοθήκη OPENBOOK θα παρουσιαστεί την Πέμπτη 13 Φεβρουαρίου στις 7:30 μ.μ. στο Floral της πλατείας Εξαρχείων. Οι παρευρισκόμενοι θα μπορούν να καταθέσουν ότι δύνανται στον κουμπαρά αρωγής των αστέγων των Αθηνών.

https://www.facebook.com/events/274740226011536/

---------------------------------------------------------------

Η Maria Dimitriou κοινοποίησε μια φωτογραφία του χρήστη ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΠΑΤΑΚΗ - PATAKIS PUBLICATIONS.

Όταν ένα σμήνος κοράκια απάγουν τον μικρό αδελφό της Πρου και χάνονται στο Αγριόδασος που περιβάλλει την πόλη, η Πρου αποφασίζει να πάει εκεί για να τον φέρει, παρέα με τον φίλο της, τον Κέρτις. Μόνο που κανείς ως εκείνη τη στογμή δεν είχε επιστρέψει από το Αγριόδασος για να τους ενημερώσει για όλα αυτά που έχουν να αντιμετωπίσουν!

Εκεί οι εκπλήξεις διαδέχονται η μία την άλλη...

http://bit.ly/18DYZTY

μοτίβα για μέτρημα

Η Maria Dimitriou κοινοποίησε μια φωτογραφία του χρήστη ‎إنسج كلماتكُ بِالحرير‎.

— μαζί με Maria Luisa Bertolino.

ΤΑ ΧΩΡΙΑ ΤΟΥ ΝΟΜΟΥ ΗΡΑΚΛΕΙΟΥ

Η Maria Dimitriou κοινοποίησε σύνδεσμο από Κρήτη Πόλεις και χωριά.

ΚΡΗΤΗ ΠΟΛΕΙΣ ΚΑΙ ΧΩΡΙΑ: ΤΑ ΧΩΡΙΑ ΤΟΥ ΝΟΜΟΥ ΗΡΑΚΛΕΙΟΥ

kritipoliskaihoria.blogspot.com

Η ΚΡΗΤΗ ΣΤΟ INTERNET ME ΛΑΟΓΡΑΦΙΚΑ,...