Κυριακή 1 Ιουνίου 2014

ΑΝΔΡΕΑΣ ΔΙΛΒΟΗΣ - Της Δάφνης τα φύλλα

ΒΙΚΤΩΡ ΟΥΓΚΩ ( (26 Φεβρουαρίου 1802 – 22 Μαΐου 1885) ΠΟΙΗΜΑ - Αύριο την αυγή ( (Γραμμένο το 1847 για την κόρη του που χάθηκε το 1843)


ΒΙΚΤΩΡ ΟΥΓΚΩ ( (26 Φεβρουαρίου 1802 – 22 Μαΐου 1885)
ΠΟΙΗΜΑ - Αύριο την αυγή ( (Γραμμένο το 1847 για την κόρη του που χάθηκε το 1843)
Αύριο την αυγή, όταν η εξοχή παίρνει χρώμα λευκό,
Θα ξεκινήσω. Βλέπεις, το ξέρω πως με περιμένεις.
Θα φύγω για το δάσος, θα περάσω στο βουνό.
Άλλο μακριά δεν γίνεται να μένω και να μένεις.
Θα περπατήσω με τα μάτια μου σε σκέψεις καρφωμένα,
Χωρίς ν’ακούω θορύβους, ούτε τίποτα να βλέπω πέρα,
Μόνος και άγνωστος, σκυφτός, με χέρια σταυρωμένα,
Θλιμένος, και σαν νύχτα θά’ναι πια για μένα η μέρα.
Της νύχτας το χρυσάφι θ’αψηφήσω,
Και στα καράβια του Αρφλέρ τα ιστία δεν θα δω,
Μόνο όταν φτάσω, στο δικό σου μνήμα θ’ακουμπήσω
Ένα μπουκέτο από γκι και αγριολούλουδων ανθό.
Βίκτωρ Ουγκώ (1802-1885)
(μετάφραση Λητώ Σεϊζάνη)

Η ζωή που περισσεύει...



«Υπάρχουν δύο είδη μοναξιάς: αυτή που προέρχεται από τον εαυτό μας και αυτή που προέρχεται από τους άλλους.»
(Maurice Chapelan)
Ο δάσκαλος θα πρέπει να ενημερωθεί από τον γονιό πως το παιδί δεν θέλει να πηγαίνει στο σχολείο. Το άγχος για τα μαθήματα και η δυσκολία που αντιμετωπίζουν κάποια παιδιά είναι ένας συνηθισμένος λόγος που μπορεί να εντοπιστεί σχετικά εύκολα γιατί είναι αρκετά εμφανής. Αν όμως το παιδί είναι ένας καλός μαθητής, ο λόγος μπορεί να είναι άλλος. Η μοναξιά, η κοροϊδία, το bullying.
Αν εντοπιστεί η αιτία ο δάσκαλος με κουβέντα γενική μέσα στην τάξη κι έπειτα σε προσωπικό επίπεδο με τον γονιό και το παιδί μπορούν να λύσουν το πρόβλημα.
Δεν πρέπει ποτέ κάποιο παιδί να κάθεται μόνο στην τάξη. Εκτός αν είναι ένα είδος τιμωρίας, η οποία θα πρέπει να διαρκεί όμως συγκεκριμένο χρονικό διάστημα.
Πολλές φορές οι εκπαιδευτικοί κάνουν το λάθος να βάζουν το ζωηρό παιδί «αυτό που μιλάει όλη την ώρα», σαν τιμωρία, να κάτσει με το ήσυχο παιδί. Πώς να νιώθει άραγε το ήσυχο παιδί; Αυτή είναι η επιβράβευσή του που είναι ήσυχο; Να είναι η τιμωρία ενός συμμαθητή του;
Ένα υπέροχο βιβλιαράκι για τη Ζωή που δεν ήθελε να πάει σχολείο: http://bit.ly/1czqLhz

Σιρόπι θυμαριού για βήχα και πονόλαιμο

Ο ΙΔΡΥΤΗΣ ΤΗΣ ΒΑΡΚΕΛΩΝΗΣ

24 Φεβρουαρίου του 1786...γεννιέται ο Βίλχεμ Καρλ Γριμ...


24 Φεβρουαρίου του 1786...γεννιέται ο Βίλχεμ Καρλ Γριμ...
Οι αδελφοί Γκριμ γεννήθηκαν σ’ ένα μικρό χωριό της Γερμανίας, ο Γιάκομπ (Jacob Ludwig Carl Grimm) στις 4 Ιανουαρίου του 1785 και ο Βίλχεμ (Wilhelm Carl Grimm) στις 24 Φεβρουαρίου του 1786. Και οι δύο σπούδασαν νομικά, όπως και ο πατέρας τους, ενώ από μικρή ηλικία έδειξαν τεράστιο ενδιαφέρον για τις γερμανικές λαϊκές αφηγήσεις και παραδόσεις.
Συνέλεγαν παραδοσιακές ιστορίες, προσπαθώντας να αποτυπώσουν στο χαρτί όσο πιο πιστά μπορούσαν την τεχνική και τις λέξεις που χρησιμοποιούσαν οι αφηγητές. Από αυτές εμπνεύστηκαν για να γράψουν περισσότερα από 200 παραμύθια, τα οποία σήμερα είναι γνωστά ως Παραμύθια Γκριμ. Ο πρώτος τόμος με 86 παραμύθια κυκλοφόρησε στις 20 Δεκεμβρίου 1812 εν μέσω αντιδράσεων, επειδή ορισμένα από αυτά θεωρήθηκαν ακατάλληλα για παιδιά. Τα παραμύθια των αδελφών Γκριμ έχουν μεταφραστεί σε 160 γλώσσες και αγαπήθηκαν από τα παιδιά όλου του κόσμου. Ανάμεσά τους, Η Κοκκινοσκουφίτσα, Η Σταχτοπούτα, Η Χιονάτη και οι επτά νάνοι, Η ωραία κοιμωμένη, Χάνσελ και Γκρέτελ, Ραπουντζέλ.
Ο Γιάκομπ ως φιλόλογος έδειξε ιδιαίτερο ενδιαφέρον για τη μεσαιωνική λογοτεχνία και γλωσσολογία. Συνέταξε τη Γερμανική Γραμματική, ενώ διατύπωσε και μία γενική αρχή, γνωστή ως Νόμος του Γκριμ, που περιγράφει τη σχέση μεταξύ των διαφόρων γλωσσών. Ο Βίλχελμ ασχολήθηκε περισσότερο με τη λογοτεχνική κριτική.
Το 1829 τα δύο αδέλφια έγιναν βιβλιοθηκάριοι και καθηγητές στο Πανεπιστήμιο του Gottingen. Την ίδια χρονιά, ο Γιάκομπ εξέδωσε άλλο ένα σημαντικό πόνημά του, τις Γερμανικές Μυθολογίες, με όλες τις δοξασίες της προχριστιανικής Γερμανίας.
Το 1840 ο βασιλιάς Φρειδερίκος Ουίλιαμ IV της Πρωσίας τούς κάλεσε στο Βερολίνο, όπου έγιναν μέλη της Βασιλικής Ακαδημίας Επιστημών. Ξεκίνησαν να εργάζονται για τη δημιουργία ενός τεράστιου ιστορικού λεξικού, το οποίο άφησαν ημιτελές, καθώς ο Βίλχεμ πέθανε στις 16 Δεκεμβρίου του 1859 και ο Γιάκομπ στις 20 Σεπτεμβρίου του 1863. Το έργο τους ολοκληρώθηκε από μεταγενέστερους ερευνητές, πολλά χρόνια αργότερα.
ΠΗΓΗ: http://www.sansimera.gr/biographies/34#ixzz2uEBLVOkd

Προηγούμενες ζωές

Η ΑΠΟΚΩΔΙΚΟΠΟΙΗΣΗ ΤΟΥ DNA

Η κούραση αρχίζει απο το μυαλό

Πως κάνω διαλογισμό ?

Δημοφιλείς αναρτήσεις