Σάββατο 20 Σεπτεμβρίου 2014

Οι όψεις της τεμπελιάς

 
Οι όψεις της τεμπελιάς Γράφει ο Βλαδίμηρος Κατρανίδης Ο τεμπέλης ήταν πάντα ένα πρόσωπο που προκαλούσε έντονα συναισθήματα στις κοινωνίες, νέες και μη. Ξεκινώντας από την αρχαιότητα έχουμε την πασίγνωστη ρήση του Σόλωνα «αργία μήτηρ πάσης κακίας». Λαμβάνοντας υπόψιν την καταγωγή και την πολιτική θέσ…
logiosermis.net

Καλύμνιοι σφουγγαράδες

Σφουγγαράδες έμποροι έξω από το κατάστημα "Αφοι Λαμπρόπουλοι" αρχές δεκαετίας 1960.
Καλύμνιοι σφουγγαράδες. Οι ήρωες των βυθών !
Η Κάλυμνος έχει αποκτήσει παγκόσμια φήμη ως τόπος δυτών και σφουγγαράδων. Για τους ντόπιους το κυνήγι των σφουγγαριών ήταν πηγή βιοπορισμού∙ μια «επικίνδυνη αποστολή», που μόνο οι ικανοί και τολμηροί μπορούσαν να βγάλουν εις πέρας.
Η μακραίωνη παράδοση της σπογγαλιείας καθόρισε την ταυτότητα του νησιού και συνέβαλε σημαντικά στην οικονομική ευημερία των κατοίκων της. Οι δραστήριοι Καλύμνιοι έμποροι πουλούσαν την πολύτιμη σοδειά αρχίζοντας από τη Σύρο, το Ναύπλιο, την Κωνσταντινούπολη για να φτάσουν μέχρι την Οδησσό, την Πετρούπολη, τη Μόσχα, την Τεργέστη, τη Μέση Ανατολή.

Μέθοδοι κατάδυσης.
Από ιστορικές πηγές του 1800 πληροφορούμαστε για τα «ταξίδια ζωής ή θανάτου» των τολμηρών σφουγγαράδων, που αρχές της άνοιξης, με λίγες προμήθειες και μόνο εφόδιο την αντοχή της αναπνοής τους, ξεκινούσαν για να ψαρέψουν σφουγγάρια. Ήταν οι θρυλικοί γυμνοί δύτες, που βουτούσαν σε βάθος μέχρι και 30 μέτρων ζωσμένοι με μια βαριά σκανδαλόπετρα – ένα κομμάτι μαρμάρου που τους βοηθούσε να καταδυθούν γρήγορα και βαθιά. Το φθινόπωρο, όταν η κρύα θάλασσα δεν επέτρεπε την κατάδυση, επέστρεφαν στο νησί που τους περίμενε με δάκρια συγκίνησης και χαράς.
Κατά τη δεκαετία του 1860 εφαρμόστηκε μια νέα - επαναστατική για τα χρόνια εκείνα - μέθοδος κατάδυσης, το σκάφανδρο ή φόρεμα. Με το σύστημα αυτό, ο δύτης έφερε πλήρη ενδυμασία (στολή, περικεφαλαία σκάφανδρου, χάλκινο θώρακα, παπούτσια, βαρίδια στο στήθος), που του επέτρεπε την παραμονή στο βυθό για πολύ περισσότερη ώρα. Κατά τη διάρκεια της κατάδυσης, μια χειροκίνητη αεραντλία με έμβολα έστελνε μέσω ενός σωλήνα, που ονομαζόταν μαρκούτσι, φυσικό αέρα στην περικεφαλαία του δύτη. Όσο αποτελεσματική ήταν η μέθοδος αυτή, άλλο τόσο αποδείχτηκε και επικίνδυνη καταγράφοντας χιλιάδες θανάτους και παραλύσεις (νόσος των δυτών), λόγω της άγνοιας των κανόνων κατάδυσης – κυρίως στο στάδιο της ανάδυσης – από τους δύτες.
Στα 1920 υιοθετήθηκε ένας νέος αναπνευστικός μηχανισμός, η μέθοδος Φερνέζ, χάρη στην οποία ελαττώθηκαν τα ατυχήματα. Τα πλεονεκτήματα του μηχανισμού ήταν: η χρήση μικρού αερόσακου φορεμένου στην πλάτη του δύτη που του εξασφάλιζε ομαλή ροή αέρα, η κατάργηση της βαριάς στολής και ο ελαφρύς σωλήνας τροφοδοσίας αέρα.
Τη δεκαετία του 1970 όλες οι παλαιότερες μέθοδοι κατάδυσης αντικαταστάθηκαν από το σύγχρονο σύστημα του ναργιλέ, όπου ο δύτης φορά στολή βατραχανθρώπου και ένας αεροσυμπιεστής του παρέχει αέρα από το σκάφος. Παράλληλα, οι δύτες εκπαιδεύονται στην Κρατική Σχολή Δυτών της Καλύμνου – μοναδική στο είδος της στην Ελλάδα – που τους παρέχει κρατικό επαγγελματικό δίπλωμα δύτη.

Βίρα τις άγκυρες.
Η μέρα της αναχώρησης ήταν δύσκολη και φορτισμένη από έντονα συναισθήματα. Μανάδες, γυναικόπαιδα, ηλικιωμένοι σφουγγαράδες μαζεύονταν στο λιμάνι για να αποχαιρετήσουν τους δικούς τους ανθρώπους. Τα καΐκια σαλπάρανε και ο ορίζοντας γέμιζε από άσπρα μαντήλια του αποχαιρετισμού και ευχές για καλό ταξίδι.
Ο στόλος των σκαφών ήταν προσαρμοσμένος στις εκάστοτε ανάγκες των εφαρμοζόμενων σπογγαλιευτικών μεθόδων. Τις σκάφες, τα καΐκια δηλαδή που χρησιμοποιούσαν οι «γυμνοί δύτες» διαδέχτηκαν οι αχταρμάδες ή μηχανοκάικα, η γυαλάδικη βάρκα, η καγκάβα, το ντεπόζιτο, το μπακέτο.
Ο «βούτος» για σφουγγάρια γνώρισε τεράστια άνθηση στα μέσα του 19ου μέχρι τις αρχές του 20ου αιώνα. Αξιόλογος αλιευτικός στόλος αναπτύχθηκε σε όλα τα Δωδεκάνησα (πρωτίστως, όμως, στη Σύμη και την Κάλυμνο), αλλά και στην Αίγινα, την Ύδρα, την Πάρο, τη Χαλκίδα, το νησί Κούταλη της θάλασσας του Μαρμαρά… Κόντρα στα μανιασμένα κύματα, τους αέρηδες, τις ξέρες και τις κακοτοπιές των ακτών, οι σφουγγαράδες «κουρσεύουν» τα βαθιά αιγαιοπελαγίτικα νερά, τα αλιευτικά πεδία της Μεσογείου και της Βόρειας Αφρικής.

Πηγή : visitgreece.gr.

κέικ γιαουρτιού

Το πιο εύκολο κέικ γιαουρτιού με μια συνταγή που δύσκολα ξεχνιέται. Φυσικά με ελαιόλαδο! Ιδανικό άρωμα το ξύσμα -ή έστω η εσάνς- περγαμόντου: http://cretangastronomy.blogspot.gr/2014/04/1-2-3-4.html
Καλό βράδυ και καλή εβδομάδα!

Ο Σον Κόνερι απαγγέλει την Ιθάκη του Καβάφη

Η Maria Dimitriou κοινοποίησε ένα σύνδεσμο.
 
 
Μετάφραση-ἀπὸδοση στὰ ἑλληνικά ἀπὸ www.agiazoni.gr O Sean Connery απαγγέλει την Ιθάκη του Καβάφη σε μουσική υπόκρουση Παπαθανασίου. ΚΩΝ/ΝΟΣ ΚΑΒΑΦΗΣ - ΙΘΑΚΗ (...
youtube.com


Τα μυστικά του πλεξίματος

 
Secreto 30 del tejido crochet
crochet.com.ar

Δύο αγαπημένα βιβλία


Δύο αγαπημένα βιβλία της μοναδικής Σώτης Τριανταφύλλου κυκλοφορούν με νέο εξώφυλλο!

Ο Άνεμος Γέννησε Τη Νύχτα ~ Μίκης Θεοδωράκης

ΛΑΧΑΝΟΝΤΟΛΜΑΔΕΣ ΜΕ ΚΡΕΜΑ ΑΥΓΟΛΕΜΟΝΟ

 
ΛΑΧΑΝΟΝΤΟΛΜΑΔΕΣ ΜΕ ΚΡΕΜΑ ΑΥΓΟΛΕΜΟΝΟ
Συστατικά:
για τους ντολμάδες

1 μεγάλο λάχανο ή 2 μεσαία
750 γρ. κιμάς χοιρινός ή μοσχαρίσιος (αν χρησιμοποιήσετε χοιρινό κιμά ή αν ο κιμάς σας έχει αρκετό λίπος, μειώστε λίγο την ποσότητα του λαδιού)
1 ματσάκι μαϊντανό, μόνο τα φύλλα, ψιλοκομμένα
1 φλιτζάνι ρύζι καρολίνα
2 κρεμμύδια
1 φλιτζάνι ελαιόλαδο
αλάτι, πιπέρι

για την κρέμα αυγολέμονου
2 κ.σ. κορν φλάουρ
4 αβγά μεγάλα
25 γρ. βούτυρο
χυμός από 2 λεμόνια

Οδηγίες:
1. Χαράξτε το κοτσάνι του λάχανου περιμετρικά. Σε μια μεγάλη κατσαρόλα με αλατισμένο νερό που κοχλάζει βράστε το λάχανο για 5΄ περίπου από τη μία πλευρά και για άλλα 5΄ από την άλλη και βγάλτε το από το νερό.
2. Αφαιρέστε τα φύλλα που μπορούν να βγουν με ευκολία κι αν χρειαστεί, ξαναβράστε το υπόλοιπο για άλλα 5΄. Σε όλα τα φύλλα κόψτε και αφαιρέστε το σκληρό κοτσάνι. Τοποθετήστε τα κοτσάνια στη βάση της κατσαρόλας, ως πάτο για να μην καούν οι λαχανοντολμάδες. Κόψτε τα μεγάλα φύλλα στη μέση.
3. Ζυμώστε τον κιμά με τον ψιλοκομμένο μαϊντανό, τα κρεμμύδια, μισό φλιτζάνι λάδι, το ρύζι, δύο κουταλάκια του γλυκού αλάτι και λίγο πιπέρι. Προσθέστε και λίγο νεράκι να γίνει αφράτος.
Βάλτε δύο κουταλιές από το μείγμα του κιμά σε κάθε φύλλο (ή και παραπάνω αν τους θέλετε μεγαλύτερους), διπλώστε τις άκρες και τυλίξτε προσεχτικά φτιάχνοντας ένα μακρόστενο πακετάκι. Τοποθετήστε τους κοντά τον ένα δίπλα στον άλλο στην κατσαρόλα με το σημείο ένωσης προς τα κάτω. Το πιο πιθανό είναι πως θα γίνουν δύο στρώσεις.
4. Γεμίστε την κατσαρόλα με ζεστό νερό, έτσι ώστε σχεδόν να σκεπάζει τους λαχανοντολμάδες και ρίξτε το υπόλοιπο μισό φλιτζάνι λάδι. Σκεπάστε τους με ένα πιάτο για να μην χοροπηδούν στο βράσιμο και βράστε τους για περίπου μία ώρα.
Βγάλτε προσεχτικά τους λαχανοντολμάδες από την κατσαρόλα και σουρώστε το ζουμί τους σε ένα δεύτερο μικρότερο κατσαρολάκι. Διατηρήστε το ζουμί σε θερμοκρασία λίγο πριν από το βρασμό.
5. Σε ένα βαθύ πιάτο αραιώστε το κορν φλάουρ με λίγο νερό και χτυπήστε το μαζί με τα αβγά, χρησιμοποιώντας το σύρμα αντί για το πιρούνι. Προσθέστε λίγο λίγο το χυμό λεμονιού και συνεχίζοντας το χτύπημα ρίξτε σταδιακά και το ζεστό ζουμί με τη βοήθεια μιας κουτάλας.
Βάλτε το μίγμα στην κατσαρόλα και σιγοβράστε για 1-2΄ ανακατεύοντας καλά με το σύρμα, ώστε να μη σβολιάσει. Αν η σάλτσα γίνει πολύ πηχτή, αραιώστε τη με λίγο ζεστό, αλλά προσέξτε γιατί όσο κρυώνει πήζει.
6. Κόψτε το βούτυρο πολύ μικρά κομμάτια και όσο είναι ζεστή η σάλτσα ρίξτε τα μέσα ένα ένα ανακατεύοντας παράλληλα. Περιμένετε να λιώσει το πρώτο πριν ρίξετε το δεύτερο κ.λ.π. Επειδή είναι ξεχωριστά οι ντολμάδες από τη σάλτσα τους διατηρούνται άνετα 1-2 μέρες στο ψυγείο. Μπορείτε επίσης να τους καταψύξετε. Σερβίρετε 3-4 λαχανοντολμάδες ανά άτομο περιχυμένους με τη σάλτσα και μπόλικο φρεσκοτριμμένο πιπέρι. Την υπόλοιπη σάλτσα σερβίρετέ τη χωριστά σε σαλτσιέρα.

1ο ΜΙΝΩΙΚΟ ΜΟΝΟΠΑΤΙ

 
1ο ΜΙΝΩΙΚΟ ΜΟΝΟΠΑΤΙ ΜΥΘΩΝ ΙΕΡΑΠΕΤΡΑΣ 27...
youtube.com

Κ ΒΑΡΝΑΛΗΣ - Δειλινό


Κ ΒΑΡΝΑΛΗΣ - Δειλινό
Έξω κατασταλάν τα ύστερα θάμπη·
ριγεί απαλά η ιστορία των φύλλων·
το μάρμαρο θανατερά αίφνης λάμπει·
λες και σ’ εγγίζ’ η θερμασιά των θρύλων.

Ας μην ανάψουμε το φως! Μη σβήσει
απ’ τα μάτια κάποια πάλλευκη οπτασία.
Πλησίασέ μου αργά μη και ξυπνήσει
το σκοτάδι που ζώνει τη[ν] καρδία.

Έλα στο παραθύρι, πώς βουλιάζει
το σύννεφο αμίλητο να δούμε,
τη νυχτερίδα τη[ν] πνοή που αρπάζει·

και κει βαθι’ ας δακρύσουμ’ έν’ αστέρι
τον όρκο χείλη χείλη που θα πούμε
κι ο Θεός να τον ακούσει που μας ξέρει!

ΠΗΓΗ http://www.greek-language.gr/

Δημοφιλείς αναρτήσεις