Ο βιολογικός πόλεμος του Βυζαντίου και οι μέλισσες

Η Maria Dimitriou κοινοποίησε φωτογραφία από Bυζαντινών Ιστορικά.

3 Ιουλίου 

 

 

Bυζαντινών Ιστορικά

Ο βιολογικός πόλεμος του Βυζαντίου και οι μέλισσες
ΜΑΡΤΥΡΙΕΣ ΙΣΤΟΡΙΚΩΝ ΠΗΓΩΝ ΚΑΙ ΑΡΧΑΙΟΛΟΓΙΚΩΝ ΕΥΡΗΜΑΤΩΝ ΓΙΑ ΜΙΑ ΜΟΡΦΗ «ΒΙΟΛΟΓΙΚΟΥ» ΠΟΛΕΜΟΥ ΜΕ ΤΗ ΧΡΗΣΗ ΜΕΛΙΣΣΩΝ ΣΤΟ ΒΥΖΑΝΤΙΟ
Η λέξη ‘βόμβα’ προέρχεται από τον βόμβο των μελισσών… πιθανότατα, αυτά τα έντομα χρησίμευαν ως ζωντανές βόμβες, εξ ου και η λέξη!
Η μετατροπή των έμβιων όντων της Φύσης σε καθοδηγούμενα πολεμικά μέσα δεν αποτέλεσε ασφαλώς ανακάλυψη του Μεσαίωνα, αλλά επινόηση χρόνων πολύ προγενέστερων -αντίθετα από ότι πιστεύεται ευρέως.
Η εκμετάλλευση των φυσικών δυνάμεων των ζώων μπορεί να μην εξασφάλιζε το άμεσο αποτέλεσμα των καθιερωμένων πολεμικών τακτικών, αλλά μεγιστοποιούσε τα δεινά του αντιπάλου πολύ περισσότερο από τις συμβατικές μεθόδους τόσο στο επίπεδο της σωματικής καταπόνησης όσο, κυρίως, της ad hoc κάμψης του ηθικού και της ψυχολογικής επιβάρυνσης
Στις βυζαντινές πηγές η πολεμική χρήση ιοβόλων εντόμων και των εστιών τους, ενδεχομένως των μελισσών και των κυψελών, απαντά σε χωρία στρατιωτικών εγχειριδίων, ακολουθώντας την παράδοση αντίστοιχων ρωμαϊκών πραγματειών….
Κείμενο και εικόνες … http://vizantinaistorika.blogspot.gr/2014/07/blog-post_3771.html

Kεράσι: όσα δεν ξέρατε για την τροφή-φάρμακο

Η Maria Dimitriou κοινοποίησε ένα σύνδεσμο.

3 Ιουλίου 

 

 

Kεράσι: όσα δεν ξέρατε για την τροφή-φάρμακο

Διατροφή - Kεράσι: όσα δεν ξέρατε για την τροφή-φάρμακο - Χαρίζουν στον οργανισμό μας ποικιλία θρεπτικών ...

biologikaorganikaproionta.com

Χαρίζουν στον οργανισμό μας ποικιλία θρεπτικών συστατικών, βιταμινών και ιχνοστοιχείων, ενώ παράλληλα ένα κεράσι έχει μόνο 4 θερμίδες.

Γνωρίζατε ότι για να έχετε «χειλάκι πετροκέρασο» πρέπει να τιμάτε το συγκεκριμένο φρούτο; Περιέχουν μεταλλικά άλατα, φυτικές ίνες και ελαγικό οξύ. Επιπλέον είναι ιδιαίτερα πλούσια σε βιταμίνη Α, βιταμίνη C, βιταμίνη B, σε κάλιο, ασβέστιο, φώσφορο, σίδηρο, μαγνήσιο και χαλκό. Πολλές όμως έρευνες έχουν δείξει ότι η πρόσληψη επαρκών ποσοτήτων φυτοστερολών, την οποία περιέχουν τα κεράσια σε αφθονία οδηγεί στη μείωση των επιπέδων ολικής χοληστερόλης στο αίμα..
Ασπίδα κατά των λοιμώξεων
Οι ερευνητές ανακάλυψαν πρόσφατα πως ο χυμός τους αποτελεί ένα ισχυρό αντιβακτηριακό παράγοντα ενάντια στην τερηδόνα των δοντιών.
Πιο συγκεκριμένα, διαπιστώθηκε ότι ο χυμός κερασιών καταστέλλει κατά 89% τη δραστηριότητα των ενζύμων εκείνων που οδηγούν στο σχηματισμό πλάκας, δηλαδή, το αρχικό σύμπτωμα της τερηδόνας.
 Κεράσι, ο εχθρός της κόπωσης
Φάτε τα κερασάκια σας και το μυαλό σας θα στροφάρει πιο γρήγορα. Μειώνουν αισθητά την πνευματική κόπωση, και είναι ιδιαίτερα χρήσιμα για τους μαθητές σε περιόδους εξετάσεων, στο τέλος της σχολικής χρονιάς, όπου υπάρχουν σε αφθονία. Είναι ό,τι πρέπει για τους αθλητές, γιατί λόγω της τέφρας των μεταλλικών αλάτων που περιέχουν, αυξάνουν τα αλκαλικά αποθέματα του οργανισμού.

η συνέχεια στο σύνδεσμο

Η Maria Dimitriou κοινοποίησε μια δημοσίευση.

3 Ιουλίου · 

 

 

Από την Παλιά στη Νέα Αλικαρνασσό - Candia News

Γράφει ο Ανδρέας Τσεπαπαδάκης, Διπλ. Ηλεκτρονικός Μηχ- Πληροφορικής, Εκπαιδευτικός Ο τίτλος του άρθρου δείχνει μια ιστορική πορεία...

www.candianews.gr

 

Από την Παλιά στη Νέα Αλικαρνασσό

Πρόσφυγες Νέας Αλικαρνασσού 1930, μεταφέρουν σωλήνες για το δίκτυο ύδρευσης, με το καπελάκι ο κοινοτάρχης Ελευθεριάδης Μ. (αρχείο Καλλιόπης Νίχλου)

• 

Κατηγορία: CANDIANEWS ΕΠΙΛΕΓΜΕΝΑ, ΣΕΛΙΔΕΣ ΙΣΤΟΡΙΑΣ 02/07/2014 - 17:56 0

Γράφει ο Ανδρέας Τσεπαπαδάκης, 

Διπλ. Ηλεκτρονικός Μηχ- Πληροφορικής, Εκπαιδευτικός 

Ο τίτλος του άρθρου δείχνει μια ιστορική πορεία ονομασίας και μετακίνησης Ελληνικού πληθυσμού από μια τοποθεσία της Μικράς Ασίας και μία αρχική πόλη σε μία νέα πόλη με τους ίδιους ανθρώπους πρόσφυγες της μητέρας πόλης στο νησί της Κρήτης λίγο έξω από την πόλη του Ηρακλείου. Σήμερα αυτή η πόλη των 20000 περίπου κατοίκων είναι δημοτική ενότητα στο δήμο Ηρακλείου και όπως έχει χαρακτηριστεί ο παλιός Δήμος σήμερα σε Ιστορικό δήμο Νέας Αλικαρνασσού. Η διοικητική αυτονομία αυτής της νέας πόλης και των κατοίκων της δυστυχώς δεν στάθηκε ποτέ ένα ευτυχές και ήρεμο γεγονός, εκτός μικρών χρονικών διαστημάτων.
Η αρχαία Αλικαρνασσός είναι πόλης της Καρίας της Μικράς Ασίας, ήταν μια αποικία Δωρική από τις πόλεις του Άργους και της Τροιζηνίας στην Ιωνία που κτίστηκε περίπου το 1000 π.χ. Αρχηγός αυτής της αποικίας ήταν ο Άνθης γιός του Ποσειδώνα κατά την μυθολογία. Η πόλις της Αλικαρνασσού στην μακραίωνη ιστορία της είχε λαμπρές περιόδους ακμής και παρακμής μια πορεία ύπαρξης δύσκολη, πολλές φορές όχι ευχάριστη αλλά ένδοξη.
Η Αλικαρνασσός υπήρξε πατρίδα του Ηροδότου πατέρα της Ιστορίας και του ποιητή Διονυσίιου θείου του Ηροδότου (αδελφός της μητέρας του), αλλά και της Αρτεμισίας Α’, του Μαύσωλου και της γυναίκας του Αρτεμίσιας Β’ που κατασκεύασε το περίφημο Μαυσωλείο της Αλικαρνασσού ένα από τα 7 θαύματα της Αρχαιότητας. Από εκείνη την εποχή μέχρι και την μεταβυζαντινή εποχή δεν υπάρχει κάτι ιστορικό να αναφερθεί. Με την κατάρρευση της Βυζαντινής Αυτοκρατορίας και την έλευση της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας είχαμε νέα γεγονότα και η Αλικαρνασσός άρχισε να ξαναεμφανίζεται στο προσκήνιο.

Οι Ιωαννίτες Ιππότες μοναστικό τάγμα της λατινικής εκκλησίας, κατέλαβαν την Αλικαρνασσό γνωστή τότε με το όνομα Μέσι (Mesy) οχυρώνοντας τη κατεστραμμένη αυτή πόλη. Κατασκεύασαν ένα μεγάλο φρούριο το 1402 το οποίο υπάρχει μέχρι σήμερα. Χρησιμοποιήθηκαν πολλά υλικά από τα κατεστραμμένο Μαυσωλείο καθώς και αγάλματα για τον διάκοσμο του. Το φρούριο που έφτιαξαν ήταν αφιερωμένο στον προστάτη του τάγματος Άγιο Πέτρο δίνοντας και το όνομα του στην πόλη που ονομάστηκε Πετρόνεουμ (Petroneum) από το όνομα του φρουρίου. Αργότερα με παράφραση το Πετρόνεουμ έγινε από τους Έλληνες στο Ελληνικότερο Πετρούμι γιαυτό και οι Αλικαρνασσώτες λέγονταν Πετρουμιανοί. Το 1842 μετά από συμφωνία Σουλτάνου Βάγιατζητ Β’ και του Μεγάλου Δάσκαλου των Ιπποτών Πιέρ ντ’ Ωμπουσόν το φρούριο θα μπορούσε να χρησιμοποιηθεί σαν δεσμωτήριο πολιτικών καταδίκων, το δε παρεκκλήσι έγινε Τζαμί προσθέτοντας και μιναρέ. Όλα αυτά είχαν σαν αποτέλεσμα από Πετρούμι να αλλάξει όνομα και να γίνει  Μπόντρουμ (Φυλακή) στα Τούρκικα όπως είναι πλέον γνωστή η Αλικαρνασσός μέχρι σήμερα. Οι Αλικαρνασώτες όμως δεν άλλαξαν το όνομα και ακόμη σήμερα αποκαλούνται Πετρουμιανοί (στις μεταξύ τους συζητήσεις) έχοντας έλθει σαν πρόσφυγες στο Ηράκλειο της Κρήτης και στη δημοτική ενότητα Νέας Αλικαρνασσού συνηθίζεται να αποκαλούνται πλέον σήμερα Αλικαρνασσώτες από την πλειοψηφία του κόσμου, όμως στις συζητήσεις μεταξύ των οι Αλικαρνασσώτες ακόμη και σήμερα προτιμούν το Πετρουμιανοί.
Οι Αλικαρνασσώτες ή Πετρουμιανοί λόγο της γειτνίασης με την Νήσο Κω και άλλα νησιά των Δωδεκανήσων που ήταν υπό Ιταλική κατοχή έμαθαν από συγγενείς και φίλους Έλληνες και ειδικά από Ιταλούς μετά το 1914 ότι θα γίνουν μεγάλες ανακατατάξεις κυρίως εις βάρος των χριστιανών. Στο Πετρούμι – Αλικαρνασσό το πρώτο κύμα προσφυγιάς έγινε τότε με τους περισσότερους να φεύγουν προς Ευρώπη και Αμερική και λιγότερους στην Ελλάδα.  Δεύτερο κύμα φυγής ήταν το 1919-1920 όταν πλέον οι Ιταλοί ήταν πολλοί σίγουροι γιαυτό που επρόκειτο να ακολουθήσει, γνώριζαν τις διαθέσεις των μεγάλων δυνάμεων που μάλλον έψαχναν αφορμή να αλλάξουν σύμμαχο και η εκστρατεία της Μεγάλης Ιδέας στο Σαγγάριο έδωσε την αναμενόμενη αφορμή. Οι Δωδεκανήσιοι μαθαίνοντας το από τους Ιταλούς αλλά και οι Ιταλοί ενημέρωσαν όλους του Ιταλούς υπηκόους που ζούσαν στην Μικρά Ασία να μετακινηθούν διότι θα υπάρξουν ριζικές αλλαγές ίσως και με βίαιο τρόπο. Οι 5000 περίπου Έλληνες της Αλικαρνασσού αλλά και των τριγύρω περιοχών μια μεγάλη μερίδα άρχισε να φεύγει ενώ μέχρι το 1922 είχαν φύγει όλοι.

Πανοραμική θέα της Παλιάς Αλικαρνασσού ή Πετρούμι
Στο πρώτο κύμα που έφυγε από Μικρά Ασία το 1914 κάποιοι ήλθαν στο Ηράκλειο ένα τμήμα του πήγε στην σημερινή Νέα Αλικαρνασσό και πήρε Τούρκικες κατοικίες που υπήρχαν και ήταν ακατοίκητες. Επίσης υπήρξε και σχολείο που λειτούργησε από το 1917 που στεγάστηκε σε στάβλους που ανακαινίστηκαν κατάλληλα για να μπορούν να χρησιμοποιηθούν σαν σχολείο.

Ο Ελευθεριάδης Μιχαήλ από το Πετρούμι και συνεργάτης του Βενιζέλου, σε συνάντηση που είχε μαζί του το 1922 ζήτησε την μεταφορά των Αλικαρνασσωτών στην Ελλάδα και του δόθηκε χώρος στην Αθήνα. Ο ίδιος ο Ελευθιεριάδης Μιχαήλ γνώριζε ότι στο Ηράκλειο Κρήτης υπήρχαν καλύτερες προϋποθέσεις εγκατάστασης και του δόθηκε τελικά η σχετική άδεια να μεταφερθούν στην Κρήτη. Η περιοχή της σημερινής Νέας Αλικαρνασσού συνδύαζε πολλά κοινά στοιχεία με το Πετρούμι η θάλασσα δίπλα, ύψωμα αμφιθεατρικό όπως και το Πετρούμι. Όταν πλέον ήλθε ο περισσότερος πληθυσμός άρχισαν οι διαδικασίες για την κατασκευή του νέου οικισμού της Νέας Αλικαρνασσού που ολοκληρώθηκε το 1929 έχοντας κατασκευαστεί 600 κατοικίες σε οικόπεδο η κάθε μια περίπου 11Χ24 m² χωρίς ηλεκτρικό ρεύμα και νερό. Επίσης δημιουργήθηκαν 300 περίπου οικόπεδα χωρίς κατοικίες συν τους γεωργικούς κλήρους που πήραν όσοι δήλωσαν ότι ήταν γεωργοί.  Έτσι η περιοχή της νέας Αλικαρνασσού διαμορφώθηκε σε ένα Αστικό κέντρο με όμορφη ρυμοτομία τετραγώνων μεγάλων δρόμων, ίσως το καλύτερο νέο προάστιο του Ηρακλείου. Η βόρεια πλευρά του ήταν τα Θαλασσινά με τους περισσότερους κατοίκους επαγγελματίες αλιείς, το νότιο τμήμα ήταν τα Γεωργικά με τους γεωργούς κατοίκους όπως το δήλωσαν που εκτός της γης τους δόθηκαν και μικρές αγροικίες. Τέλος ανάμεσα των θαλασσινών και των Γεωργικών υπήρχε ο αστικός ιστός του προαστίου. Στην αρχή δεν υπήρξε πρόβλημα στέγασης κανενός, μάλιστα πολυπληθείς οικογένειες πήραν κατοικία και έξτρα οικόπεδο για να καλύψουν τις ανάγκες τους. Παρατηρήθηκε ότι σιγά – σιγά έφθαναν νέοι πρόσφυγες καλύπτοντας όλα τα οικόπεδα του αστικού ιστού αλλά και του μη αστικού δημιουργώντας νέες κατοικίες αρχίζοντας έτσι την επέκταση της πόλης ίσως με λίγο άναρχο τρόπο. Ο συνοικισμός επεκτάθηκε με 1 ή 2 τετράγωνα από όλες τις μεριές του όπως δυτικά, ανατολικά, νότια και βόρεια. Για ότι τους δόθηκε είναι γεγονός ότι οι πρόσφυγες πλήρωσαν ένα σχετικά μικρό αντίτιμο για όλη αυτή την περιουσιακή υποδομή που δημιουργήθηκε όπως οικήματα, οικόπεδα ή αγροικίες με αγροτική γη.

Σχέδιο πόλις Νέας Αλικαρνασσού 1931
Στο ιστό της πόλης είχε προβλεφτεί χώρος για την εκκλησία του Αγίου Νικολάου (πολιούχου στο Πετρούμι πολιούχου και στην  Νέα Αλικαρνασσό), νέου σχολείου η Ηροδότεια σχολή (1^ο  Δημοτικό Σχολείο αργότερα και σήμερα το ίδιο κτήριο στεγάζει δύο νηπιαγωγεία), χώρος για αγορά (σ’ αυτόν τον χώρο κτίστηκε το τελευταίο Δημαρχείο και τώρα στεγάζονται όλες οι τεχνικές υπηρεσίες του δήμου Ηρακλείου), χώρος πλατείας που έγινε τελικά πάρκο και ένας χώρος για κάποιο δημόσιο κτήριο που τελικά έγινε το κτήριο που κατασκευάστηκε για την Νεολαία αλλά στέγασε την κοινότητα και μετά το πρώτο Δημαρχείο ενώ σήμερα στεγάζει το ΚΑΠΗ.
                     
Το κτήριο της πρώτης κοινότητας ήταν επί της οδού Ικάρου που σήμερα κατασκευάζεται εξ αρχής ένα νέο κτήριο αγνώστου χρήσης. Ίσως αν γίνει παρέμβαση από τους τοπικούς δημοτικούς συμβούλους της δημοτικής ενότητας Νέας Αλικαρνασσού να πάρει σάρκα και οστά η απόφαση του δημοτικού συμβουλίου του 1994 για την δημιουργία Μουσείου και Βιβλιοθήκης Μικρασιάτικης Ιστορίας.

Η πρώτη γενιά προσφύγων όσοι ήταν πάνω από την ηλικία του σχολείου έμειναν με γραμματικές γνώσεις που είχαν από το Πετρούμι. Οι άλλοι που ήταν σε ηλικία σχολείου φοίτησαν αλλά λόγω της μεγάλης φτώχειας γρήγορα εγκατέλειπαν τα σχολεία για να πάνε σε εργασίες. Όσοι κατάφερναν να τελειώσουν το δημοτικό γνώριζαν τουλάχιστο ανάγνωση και γραφή ενώ υπήρχαν πολλοί που δεν τα κατάφεραν ποτέ. Η δεύτερη γενιά πήγαν όλοι σχολείο και τέλειωσαν τουλάχιστον τον δημοτικό στην πλειοψηφία τους. Το πρόβλημα της φτώχειας δεν είχε ξεπεραστεί πλήρως. Από την Τρίτη γενιά και πέρα δηλαδή τους γεννηθέντες μετά το 1950 σχεδόν όλοι πήγαιναν στο Γυμνάσιο και αρκετοί στο πανεπιστήμιο. Η τρίτη γενιά ήταν τυχερότεροι όλων, η φτώχεια είχε ξεπεραστεί στην πλειοψηφία των κατοίκων και τα παιδιά μπορούσαν να ατενίζουν με αισιοδοξία τις σπουδές τους.
Πρόσφυγες Νέας Αλικαρνασσού 1930, μεταφέρουν σωλήνες για το δίκτυο ύδρευσης, με το καπελάκι ο κοινοτάρχης Ελευθεριάδης Μ. (αρχείο Καλλιόπης Νίχλου)



Η πρώτη φωτογραφία είναι η πραγματική η δεύτερη έχει δεχθεί επεξεργασία για να φύγουν οι φθορές του χρόνου
Οι πρόσφυγες της Νέας Αλικαρνασσού αν και έζησαν σε ξεχωριστό δικό τους χώρο δυστυχώς γιαυτούς έζησαν μια ιδιότυπη σχέση με του γηγενείς Κρητικούς. Όλα ξεκίνησαν με τις ανεπιθύμητες κατασκευές που επιλέχθηκε η Νέα Αλικαρνασσός να τις φιλοξενήσει χωρίς ποτέ να ερωτηθούν οι κάτοικοι της. Η πρώτη ανεπιθύμητη κατασκευή ήταν οι Φυλακές Νέας Αλικαρνασσού που εκτός του οικοπέδου που κατέλαβαν μετά από χρόνια αποδείχτηκε ότι είχαν καταπατήσει διπλάσιο χώρο από αυτόν που τους παραχωρήθηκε άσε δε τα προβλήματα που δημιουργούν οι φυλακές σε γειτνιάσει με πόλη.

Αμέσως μετά έγινε ένα βοηθητικό αεροδρόμιο που έπρεπε να γίνει και δυστυχώς έγινε στην περιοχή της Νέας Αλικαρνασσού διότι εκεί υπήρχε χώρος που δεν έθιγε συμφέροντα ενώ τα συμφέροντα των προσφύγων είχαν αρχίσει όπως φαίνεται να μην υπάρχουν και οι πρόσφυγες να θεωρούνται πλέον ότι ήταν κάτοικοι β’ κατηγορίας. Τα αεροδρόμιο ήταν αυτό που έδιωξε για δεύτερη φορά από τα σπίτια τους το 1941 του Πετρουμιανούς Νεοαλικαρνασσώτες και ελλοχεύει ο κίνδυνος σήμερα που είναι διεθνές αεροδρόμιο ενός αεροπορικού ατυχήματος αφού το αεροδρόμιο απέχει μόλις 50 μέτρα από τις κατοικίες των πολιτών και της πόλης της Νέας Αλικαρνασσού. Σήμερα το αεροδρόμιο αυτό έχει την μεγαλύτερη κίνηση σε τσάρτερς πτήσεις στην Ελλάδα. Η ηχορύπανση, η αέρια ρύπανση και ο κίνδυνος ατυχήματος είναι 3 εφιάλτες που ζουν καθημερινά οι κάτοικοι της.

Μια δεύτερη υποδομή που έπρεπε να πάει στους πρόσφυγες αφού εκεί υπήρχε πάλι χώρος που δεν έθιγε πάλι συμφέροντα αλλά τα ανύπαρκτα πλέον των προσφύγων. Τα σφαγεία του Ηρακλείου και αυτά στην Αλικαρνασσό, οι Στρατώνες Στρατού και Αεροπορίας καθώς και αεροπορική βάση πολεμικών αεροπλάνων (εκκωφαντική ηχορύπανση πάνω από τα όρια πόνου) και αυτά στην Αλικαρνασσό.
Το αποκορύφωμα της υποκρισίας ήταν όταν χρειάστηκε το Επιμελητήριο Ηρακλείου οικόπεδο για να φτιάξει τεχνικές σχολές με αντάλλαγμα κάθε έτος ένας – δύο Αλικαρνασσώτες θα φοιτούσαν δωρεάν στις σχολές. Αυτό διατηρήθηκε για μερικά χρόνια (μέρος της συγχωνεύτηκε στα ΤΕΙ και το άλλο στην Μέση Τεχνική Εκπαίδευση) έκτοτε δεν ισχύει και όλο το τεράστιο οικόπεδο οικειοποιήθηκε από το Επιμελητήριο Ηράκλειο χάνοντας ο δήμος Νέας Αλικαρνασσού ένα περιουσιακό στοιχείο και κατοίκους που δεν θα φοιτούσαν πλέον.  Σήμερα τα κτίρια φιλοξενούν ένα Τεχνικό Σχολείο Μέσης Εκπαίδευσης και άλλες υπηρεσίες.
Η συνέχεια δεν έχει τελειωμό χρειάστηκαν οικόπεδα για να κάνουν δεξαμενές καυσίμων και αυτές στην βόρεια πλευρά του προσφυγικού προαστίου. Χρειάστηκε να γίνει χαβούζα στο Ηράκλειο και αυτή στην Νέα Αλικαρνασσό καταστρέφοντας παράλληλα και την παραλία της καθώς και την παραλία Καρτερού από τις ακαθαρσίες που έπεφταν χωρίς ιδιαίτερη επεξεργασία στην ανατολική θαλάσσια περιοχή της Αλικαρνασσού.
Χρειάστηκε Βιομηχανική περιοχή πάλι το προσφυγικό προάστιο έπρεπε να παραχωρήσει ζωτικό χώρο του και ίσως από του καλύτερους, στο μοναδικό ύψωμα που δεσπόζει της πόλης του Ηρακλείου.
Όταν παρουσιάστηκε πρόβλημα με του Ρομά νομάδες πάλι η Νέα Αλικαρνασσός έπρεπε να δώσει  ... η συνέχεια στο σύνδεσμο

Ο γέρος και η θάλασσα

Η Maria Dimitriou κοινοποίησε ένα σύνδεσμο.

3 Ιουλίου 

 

 

Ο γέρος και η θάλασσα

Με ελληνικούς Υπότιτλους. Ο Alexandre Petrov κατέχει ιδιαίτερη και περίοπτη θέση στο ρωσικό animation. Η τεχνική που χρησιμοποιεί με εντυπωσιακό τρόπο είναι ...

youtube.com

Εάν οι εξωγήινοι μας επισκεφθούν...

Η Maria Dimitriou κοινοποίησε ένα σύνδεσμο.

3 Ιουλίου 

 

 

Όταν τα UFO εμφανίστηκαν στην Ελλάδα

Ο Γιάννης Γεωργόπουλος με αφορμή την παγκόσμια ημέρα UFO σταχυολογεί τις πιο κραυγαλέες περιπτώσεις εμφάνισης ATIA στην Ελλάδα. Από την αρχαιότητα, τον Μέγα Αλέξανδρο μέχρι την πτήση 266 από Αθήνα με προορισμό το Λονδίνο το...

news247.gr

Του Γιάννη Γεωργόπουλου
"Εάν οι εξωγήινοι μας επισκεφθούν, το αποτέλεσμα θα είναι όπως όταν Χριστόφορος Κολόμβος έφτασε στην Αμερική - Οι ιθαγενείς δεν είχαν καλό τέλος" προειδοποιεί ο Στίβεν Χόκινγκ. “Οι εξωγήινοι είναι σχεδόν βέβαιο ότι υπάρχουν, αλλά οι άνθρωποι θα πρέπει να αποφύγουν την επαφή” προσθέτει ο διάσημος αστροφυσικός.
Η δεύτερη ημέρα του Ιουλίου κάθε έτους είναι αφιερωμένη στα UFO, με αφορμή το περίφημο περιστατικό του Ρόσγουελ, το καλοκαίρι του 1947
Πολλοί υποστηρικτές της ύπαρξης των ΑΤΙΑ (Άγνωστης Ταυτότητας Ιπτάμενα Αντικείμενα) πιστεύουν ότι τα συντρίμμια ανήκαν σε εξωγήινο σκάφος που κατέπεσε στη περιοχή Ρόσγουελ του Νιου Μέξικο και ότι η ανάκτηση του σκάφους συγκαλύφθηκε από τον στρατό.

  Το περιστατικό έχει αναχθεί σε παγκοσμίως γνωστό και από τα πλέον δημοφιλή στη λαϊκή κουλτούρα και για κάποιους το Ρόσγουελ είναι συνώνυμο με τα ΑΤΙΑ. Θεωρείται ως ένα από τα πλέον διαφημισμένα περιστατικά με UFO.
Στην Ελλάδα έχουν αναφερθεί εκατοντάδες μαρτυρίες σχετικές με θεάσεις UFO που έχουν τις ρίζες τους από την αρχαιότητα και φτάνουν μέχρι τις μέρες μας.
Τα μέρη στα οποία έχει καταγραφεί έντονη δραστηριότητα UFO είναι: Ο Όλυμπος, ο Λόφος Γορίτσας, οι Δελφοί, τα EADS Kρήτης, η πυραμίδα του Ταύγετου, το Καλαμίτσι Γεωργιούπολης, η Στάγειρα Χαλκιδικής, το σπήλαιο Κουκλεσίου και οι Χαράδρες Κρήτης.
Ο Πλούταρχος είχε πει σε ανθρώπους του περιβάλλοντος του πως ο Λούκουλλος είχε παρατάξει τα στρατεύματα του σε θέση μάχης όταν ξαφνικά ο αέρας σχίστηκε και ανάμεσα στα δύο στρατεύματα έπεσε ένα φλεγόμενο σώμα σε σχήμα πιθαριού. Οι δύο παρατάξεις εγκατέλειψαν τη μάχη μετά την εμφάνιση του αγνώστου ταυτότητας ιπτάμενου αντικειμένου.

  Ο Διόδωρος Σικελιώτης σε αναφορά του ισχυρίστηκε πως πριν την μάχη των Λεύκτρων φάνηκε στον ουρανό επί πολλές νύχτες μια φλεγόμενη λαμπάδα που από το σχήμα της ονομάστηκε πύρινη δοκός.
Aκόμη και ο Μέγας Αλέξανδρος έγινε μάρτυρας θέασης UFO το 332 π.Χ. Ο W.Raymond Drake, στο βιβλίο «Θεοί και Αστροναύτες στην Ελλάδα και Ρώμη», αναφέρει για δύο σκάφη που προκάλεσαν πανικό στον στρατό του Μακεδόνα στρατηλάτη. Επρόκειτο για δύο μεγάλες φωτεινές ασπίδες, που εκτόξευαν φωτιά.
Από τον ουρανό ήρθαν και εκεί επέστρεψαν.
Μαρτυρίες από τη σύγχρονη εποχή
Την Πέμπτη 14 Φεβρουαρίου 1734, στη Χίο εμφανίστηκαν για πολύ ώρα τρεις Ήλιοι, ο ένας κατά ανατολάς, ο άλλος βορινά , ο άλλος νότια, και οι δυο είχαν ακτίνες σαν εκείνες που έχει η Σελήνη.
Το 1940 η Ελληνική Πολεμική Αεροπορία υπό άκρα μυστικότητα διεξήγαγε έρευνες για ύπαρξη άγνωστων ιπτάμενων αντικειμένων στον ελληνικό εναέριο χώρο έχοντας την βοήθεια ξένης υπερδύναμης.
Εφτά χρόνια αργότερα ιπτάμενα αντικείμενα εντοπίστηκαν από τον Ελληνικό Στρατό. Αρχικά υπήρχε η υποψία πως επρόκειτο για σοβιετικούς πυραύλους ωστόσο σύντομα αντιλήφθηκαν πως ήταν ΑΤΙΑ. Ήταν η εποχή του Ρόσγουελ. Η αμερικανική κυβέρνηση έδωσε κατευθύνσεις και το θέμα ξεχάστηκε...

  Το 1952 ο αρχηγός του ελληνικού Στράτου, σμηναγός Χρήστος Δεμέστιχας περιέγραφε μυστηριώδη αεροσκάφη που παρέπεμπαν σε ιπτάμενους δίσκους, οι οποίοι εθεάθησαν στη διάρκεια του Β’ Παγκόσμιου Πολέμου.
Στις 24 Οκτωβρίου του 1954, ο γεωργός Ηλίας Κορομηλάς, 84 χρονών, κατήγγειλε στο αστυνομικό τμήμα της Βαδούσας Αιγίου ότι είδε ένα διαστημόπλοιο στον ουρανό. Η μαρτυρία του έχει καταγραφεί σε δεκάδες ελληνικά και ξένα βιβλία, ενώ ουδείς τον αμφισβήτησε...
Τον Αύγουστο του 1966, κοντά στη Πρέβεζα, συγκεκριμένα στη περιοχή του αεροδρομίου στο Άκτιο, 8 σμηνίτες είδαν στον ουρανό μία φωτεινή κουκίδα που ερχόταν από την μεριά του Ιόνιου Πελάγους, αυξάνοντας την διάμετρο της. Το φαινόμενο διήρκεσε 2 ώρες. Το ΑΤΙΑ στη συνέχεια άρχισε να βγάζει ένα είδος σύννεφου, το οποίο σκέπασε το αντικείμενο και μετά από αρκετή ώρα το σύννεφο διαλύθηκε δίχως να αφήσει κανένα ίχνος!
Στις 3 Σεπτεμβρίου 1967, άγνωστο φωτεινό αντικείμενο εντοπίστηκε από ραντάρ πάνω από την λίμνη των Ιωαννίνων.
Ειδοποιήθηκε η αεροπορία και απογειώθηκαν δυο αεροσκάφη για αναγνώριση. Όταν τα αεροσκάφη έφτασαν σε απόσταση 15 μιλίων το αντικείμενο έκανε ελιγμό προς τα αριστερά κι άρχισε να κατευθύνεται με τρομακτικούς ρυθμούς προς τα πάνω.
Ο εντοπισμός της κίνησης έγινε από ραντάρ και στην δεύτερη σάρωση δεν υπήρχε πουθενά. Το φαινόμενο επαναλήφθηκε και την επόμενη μέρα.
Στις 5 Μαΐου 1975 στα Χανιά Κρήτης, φωτογραφήθηκε UFO να πετάει πάνω από το χωριό Βαρύπετρο. Συμπτωματικά πραγματοποιήθηκε φωτογράφηση για το αξιοθέατο του χωριού, χωρίς να έχει πέσει στην αντίληψη των μαρτύρων
Στις 18 Ιανουαρίου 1977, στην αεροπορική βάση της Λάρισας, οι εργάτες που εργάζονταν στο αεροδρόμιο είδαν ένα μεταλλικό αντικείμενο να κατεβαίνει μέσα από χαμηλά σύννεφα, να πετά κατά μήκος του διαδρόμου και να αιωρείται πάνω από ένα υπόστεγο επισκευών.
Πάνω από το Αιγαίο ανοιχτά του Βόλου, το 1977, ένας υποσμηναγός πετούσε σε ύψος 17.000μ. Βρισκόταν σε πτήση ρουτίνας διακρίνοντας μία κουκίδα που μετετράπη σε δισκοειδή σκάφος. Το UFO..  η συνέχεια στο σύνδεσμο...

Carl Schmitt: Η έννοια του Πολιτικού Καρλ Σμιτ 1888-1985

Η Maria Dimitriou κοινοποίησε φωτογραφία από Φιλοσοφείν περιοδικό.

3 Ιουλίου 

 

 

Φιλοσοφείν περιοδικό

Carl Schmitt: Η έννοια του Πολιτικού
Καρλ Σμιτ 1888-1985
Το Πολιτικό: αντίθεση φίλου και εχθρού
§1
Ο Κ. Σμιτ είναι ένας από τους πιο σημαντικούς αλλά και αμφιλεγόμενους ταυτόχρονα Γερμανούς διανοητές του 20ου αιώνα. Σήμερα λογίζεται ως ένας από τους κλασικούς της πολιτικής σκέψης. Οι ιδέες του διακρίνονται για τη μοναδική τους σαφήνεια και συλλαμβάνουν με ασύλληπτη διεισδυτικότητα την κρίση της δεκαετίας του 1920. Πρόκειται για μια καθολική και εκρηκτική κρίση, βασικά χαρακτηριστικά της οποίας επανέρχονται, με τις σύγχρονες αναλογίες, στην παρούσα οδυνηρή περίοδο κρίσης. Η θεμελιώδης αντίθεση του Πολιτικού ενυπάρχει, στην υπαρξιακή της σύσταση, ως αντίθεση ή αντιπαράθεση φίλου και εχθρού. Ετούτη η σύλληψη τινάζει στον αέρα όλες τις κανονιστικές θεμελιώσεις των σύγχρονων κοινωνιών. Οποιαδήποτε επίκληση του κανονιστικού θεμελίου ή κριτηρίου αποδεικνύεται ένας ελιγμός επικάλυψης –ή παραλυτική αδυναμία διάγνωσης– της φοβερής φθοράς και διαφθοράς της δημόσιας σφαίρας. Η τελευταία τούτη είναι σε τέτοιο βαθμό διαβρωμένη από τα πολυσχιδή συμφέροντα τάξεων, συντεχνιών και ιδιωτών, ώστε οι κυβερνήσεις να έχουν μόνο ένα ρόλο: να υπηρετούν τα ιδιωτικά συμφέροντα των εκάστοτε ισχυρών. Έτσι, η χροιά του Πολιτικού, κατά τον Σμίτ, υπερβαίνει την ορισμένη και περιορισμένη λογική των ταξικών συμφερόντων, για να θέσει το πρόβλημα σε μια ευρύτερη και βαθύτερη διάσταση: η πολιτική, κυβερνητική, κρατική έκφραση υπηρετεί ιδιοτελή συμφέροντα των εκάστοτε ανερχομένων στην εξουσία τάξεων ή συντεχνιών χωρίς χρώμα και διάκριση.
§2
Εάν υποθέσουμε ότι η αντιπαράθεση φίλου και εχθρού συμβολίζει την αντιπαράθεση κράτους και ιδιωτικών συμφερόντων, τότε τα τελευταία είναι εκείνα πάντοτε, που επιβάλλουν την κυριαρχία τους με ολοκληρωτικό τρόπο. Ολοκληρωτικά σημαίνει πως η θετική συμβολή του κράτους, το ευρύτερο καλό του, ταυτίζεται πλήρως με τις βλέψεις και επιλογές αυτών των συμφερόντων. Το δημόσιο συμφέρον, κατ’ αυτό το πνεύμα, δεν μπορεί πλέον να προσδιοριστεί ούτε κατ’ ελάχιστο ως κάτι το καθολικό, ως υπερβαίνον το ιδιωτικό, με αποτέλεσμα να λείπει εκείνο το συνεκτικό αγαθό, που είναι σε θέση να συντονίσει την κοινωνία και να διασφαλίσει την τάξη της. Ως εκ τούτου, οποιαδήποτε πολιτική είναι θνησιγενής και οι εκάστοτε κοινότητες ή κοινωνίες δεν μπορούν να έχουν προδιαγεγραμμένες αξίες και να κινούνται πάνω σε αυτές. Με βάση επομένως την αρχή του φίλου και του εχθρού, ό,τι μπορεί ίσως να εγγυάται ένα είδος συνέχειάς μας ως κοινότητας είναι η δική μας απόφαση υπεράσπισης του εαυτού μας, τουτέστι η εναντίωσή μας και η επικράτησή μας έναντι των άλλων. Μια τέτοια επικράτηση, σε κάθε περίπτωση, δεν μπορεί να είναι απλώς ένας πόλεμος όλων εναντίον όλων, παρά μια προσήλωση στην πολιτική τάξη, στο κράτος, που αυτό καθεαυτό αποτελεί την εγγύηση για τη διασφάλιση οποιασδήποτε άλλης απόλαυσής μας. Ο καθένας λοιπόν, είτε είναι μέλος της μιας ή της άλλης ιδιωτικής οργάνωσης προσβλέπει και πάντοτε προσβλέπει στην επικράτηση της πολιτικής τάξης. Και τούτο ισχύει ακόμη περισσότερο, όταν π.χ. η δημοκρατία ή ο φιλελευθερισμός δεν μπορούν να λειτουργήσουν ως αξίες πολιτικής τάξης, γιατί δεν συμφωνούν αντικειμενικά όλοι οι ορθόφρονες άνθρωποι. Συμπερασματικά: Η αναγκαία πολιτική τάξη μπορεί να επιβληθεί μόνο μέσα από τη διαθέσιμη δύναμη ή ισχύ μιας δεδομένης κοινότητας, καθώς η λεγόμενη συναίνεση, σε επίπεδο κοινωνίας, δεν είναι αρκούντως βαθιά, για να λειτουργήσει ως δικαιοκριτικό έρεισμα της πολιτικής τάξης. http://hegel-platon.blogspot.gr/
Αναρτήθηκε από Δημήτρης Τζωρτζόπουλος

Η ΜΑΧΗ ΤΗΣ ΜΑΝΤΙΝΕΙΑΣ

Η Maria Dimitriou κοινοποίησε ένα σύνδεσμο.

3 Ιουλίου 

 

Η ΜΑΧΗ ΤΗΣ ΜΑΝΤΙΝΕΙΑΣ

. .. Η ΜΑΧΗ ΤΗΣ ΜΑΝΤΙΝΕΙΑΣ . (τέλος Ιουνίου ή αρχή Ιουλίου του 362 π. Χ.) .. .. Ό Επαμεινώνδας έδωσε εντολή σε ένα τμήμα ιππικού να διατηρήσει όλη τη νύκτα φωτιές σε ένα ύψωμα ορατό από τη Σπ...

eistorias.wordpress.com

 

Η ΜΑΧΗ ΤΗΣ ΜΑΝΤΙΝΕΙΑΣ

17/08/2012

.

..

Η ΜΑΧΗ ΤΗΣ ΜΑΝΤΙΝΕΙΑΣ

.

      (τέλος Ιουνίου ή αρχή Ιουλίου του 362 π. Χ.)
..

..

Ό Επαμεινώνδας έδωσε εντολή σε ένα τμήμα ιππικού να διατηρήσει όλη τη νύκτα φωτιές σε ένα ύψωμα ορατό από τη Σπάρτη και οδήγησε τον κύριο όγκο του στρατού του με μεγάλη ταχύτητα πίσω στην Τεγέα. Φθάνοντας εκεί, επέτρεψε στους πεζούς να αναπαυθούν και διέταξε τους ιππείς να συνεχίσουν την προέλασή τους ως τη Μαντίνεια, για να κατακόψουν τα βοσκήματα, να καταστρέψουν τα σπαρτά και να αιχμαλωτίσουν ή να σκοτώσουν τους ανθρώπους που θα βρίσκονταν στην ύπαιθρο (ήταν εποχή θερισμού).

Οι Θηβαίοι ιππείς έφθασαν στα σύνορα της Μαντινείας σχεδόν συγχρόνως με την είσοδο σ’ αυτή την πόλη των Αθηναίων ιππέων, οι οποίοι διήνυσαν με μεγάλη σπουδή την απόσταση από την Ελευσίνα ως εκεί. Οι Αθηναίοι, μ’ όλο που δεν είχαν ακόμη γευματίσει ούτε είχαν δώσει τροφή στα άλογα τους, δέχθηκαν να αντιπαραταχθούν στους αριθμητικά και ποιοτικά υπέρτερους Βοιωτούς και Θεσσαλούς: εξόρμησαν από τις πύλες, απώθησαν τους εχθρούς και έσωσαν τους ανθρώπους που βρίσκονταν στην ύπαιθρο, καθώς και τα ζώα και τα γεννήματα των Μαντινέων.

Σε λίγο έφθασαν στη Μαντίνεια και οι Αθηναίοι οπλίτες, 6.000 άνδρες, με αρχηγό τον Ήγησίλεω. Με αυτούς οι εκεί συγκεντρωμένές αντιβοιωτικες δυνάμεις συμποσώθηκαν σε 20.000 πεζούς και ως 2.000 ιππείς….
.

.

.

Διαβάστε ολόκληρο το ἄρθρο στὸ : www.e-istoria.com

.
Συντομευμένος σύνδεσμος  —   http://wp.me/p12k4g-1U8

Μιχαήλ Κόρακας

Η Maria Dimitriou πρόσθεσε 5 νέες φωτογραφίες.

4 Ιουλίου 

 

Ο καπεταν Μιχ Κόρακας αγωνιστής του Κρητικού Πολέμου κατά των Οθωμανών και φυσικά η Χανιώπορτα με τα τείχη της που και η πέτρα βλασταίνει.

 

 

 

 

 

 

Μιχαήλ Κόρακας

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια

Το λήμμα (ή η ενότητα) δεν παραθέτει πηγές ή δεν περιέχει επαρκείς παραπομπές. Βοηθήστε το προσθέτοντας την κατάλληλη τεκμηρίωση. Η σήμανση τοποθετήθηκε στις 13/05/2010.

                           Ξυλογραφία του Μιχαήλ         Κόρακα από το περιοδικό Εθνικόν Ημερολόγιον Βρετού του 1868

      



 Ο Μιχαήλ Κόρακας ( Πόμπια Ηρακλείου, 1797 - 7 Σεπτεμβρίου 1882 ) γεννήθηκε στην Πόμπια της Μεσσαράς το 1797 ως Μιχάλης Καρούζος. Σε ηλικία 18 ετών σκότωσε τον Αγά Αλήκο. Η επωνυμία "Κόρακας" του αποδόθηκε ως ένδειξη της επιθετικότητας που έδειχνε ο πατέρας του και αργότερα ο ίδιος εναντία στους Οθωμανούς κατακτητές. Αγωνίστηκε στην Κρητική Επανάσταση του 1821.
Το 1827 με πειρατικό πλοίο και ορμητήριο την Κάρπαθο, πολέμησε τον αιγυπτιακό και οθωμανικό στόλο. Το 1828, συνέχισε τον αγώνα στην Πελοπόννησο και τιμήθηκε με το βαθμό του λοχαγού και το χάλκινο σταυρό του Φοίνικα. Επέστρεψε με τιμές στην Κρήτη το 1834 και πήρε μέρος στην Κρητική Επανάσταση του 1841, στην Κρητική Επανάσταση του 1858 και στην Κρητική Επανάσταση του 1866, πολεμώντας ενάντια σε πολυάριθμες οθωμανικές δυνάμεις. Κήρυξε την επανάσταση του 1878 και κατόπιν τιμήθηκε από το βασιλιά Γεώργιο στην Αθήνα και τον πατριάρχη Αλεξάνδρειας.
Πέθανε υποφέροντας από καρδιακά προβλήματα στην Πόμπια, το Σεπτέμβριο του 1882^[1]

Παραπομπές

1. Εφημερίδα "Πατρίς", Φθινόπωρο του 1882: Ο θάνατος του Μ. Κόρακα και ο λόγος του Α. Μιχελιδάκη, 4-10-2010. ανάκτηση 14-4-2013.

Απολυτίκιο Αγ. Πελαγίας - 8 ΟΚΤΩΒΡΙΟΥ

Η Maria Dimitriou κοινοποίησε ένα σύνδεσμο.

8 Οκτωβρίου στις 9:26 π.μ. ·

 

 

Απολυτίκιο Αγ. Πελαγίας - 8 ΟΚΤΩΒΡΙΟΥ

08 ΟΚΤΩΒΡΙΟΥ ( Απολυτίκιο - Οσία Πελαγία) Για Download http://soundcloud.com/byzantine-music/10-08 Βυζαντινή μουσική Ψάλλει ο αρχ. π. Νικόδημος Καβαρνός - Ka...

youtube.com

σκέψεις ...

Η Maria Dimitriou κοινοποίησε φωτογραφία από Athens Voice (official).

8 Οκτωβρίου στις 10:20 π.μ. 

 

 

Athens Voice (official)

 

Πέθανε σαν σήμερα πριν από τρία χρόνια.
Καληνύχτα με μια σκέψη του...
(Δείτε περισσότερες σκέψεις εδώ: http://www.pinterest.com/athensvoicegr/food-for-thought )