Κυριακή 12 Οκτωβρίου 2014

Τα παραμύθια του Σαββάτου…

Τα παραμύθια του Σαββάτου…γράφει, προτείνει, παρουσιάζει και σχολιάζει η Ελένη Μπετεινάκη....
http://www.cretalive.gr/culture/view/ta-paramuthia-tou-sabbatou34/179713
Μια αχώριστη παρέα τριών παιδιών. Εφηβικοί έρωτες και παντοτινές φιλίες. Η ζωή στα μαθητικά χρόνια με όλα της τα προβλήματα, τις αγωνίες αλλά και τις χαρές. Μια ιστορία που εξελίσσεται στον σύγχρονο κόσμο με πρωταγωνιστή τον Θέμη, έναν πανέξυπνο νέο που όμως η ζωή το θέλησε να ζει πάνω σε ένα αναπηρικό καροτσάκι. Αυτό δεν θα τον εμποδίσει να εξελιχθεί και να ζει μια απόλυτα φυσιολογική κατάσταση, όπως όλα τα παιδιά της ηλικίας του. Θα βοηθήσει πολύ σε ακραίες καταστάσεις που συχνά, δυστυχώς, συναντούμε στα σημερινά σχολεία. Καταστάσεις βίαιες απέναντι σε πιο αδύναμα παιδιά, τη λεγόμενη σχολική βία, τον αποκλεισμό και τον ρατσισμό. Θα δώσει προτάσεις και λύσεις και ο ίδιος θα καταφέρει πράγματα που ίσως να μην έκαναν παιδιά που δεν είχαν το δικό του κινητικό πρόβλημα.
Βιβλίο άρρηκτα δεμένο με την εφηβική φιλία αλλά και με τον έρωτα. Τον έρωτα που φοβάται να φανερωθεί σ αυτήν την ηλικία , μήπως και υπάρχει απόρριψη αλλά που σαν « ειπωθεί» γίνεται ακόμα δυνατότερος και συχνά παντοτινός. Ο Θέμης , η Όλγα, η Ειρήνη, ο Γρηγόρης και οι τρεις « Νταήδες» συνθέτουν ένα υπέροχο νεανικό μυθιστόρημα κατάλληλο για εφήβους και μεγάλους, ύμνο στην φιλία, στον έρωτα και στην αντιμετώπιση δυσκολιών. Γραμμένο με μαεστρία και πλοκή τέτοια που μόνο οι πολύ μεγάλοι συγγραφείς ξέρουν. Κι εμείς ξέρουμε επίσης πόσο πιο δύσκολο είναι να γράφει κανείς βιβλία για παιδιά και νέους .
Γιατί όπως πολύ όμορφα λέει η κ. Λότη στο βιβλίο της :
« Τα παιδιά τις νοιώθουν τις λέξεις. Είναι απαλές ; Σκληρές; Στρογγυλές; Αιχμηρές; Τα παιδιά τις γεύονται τις λέξεις. Είναι γλυκές; Αλμυρές; Ξινές; Πικρές; Τα παιδιά τις μυρίζουν τις λέξεις. Οι λέξεις είναι η γύρη στ΄άνθη των πραγμάτων… Μπόρις Νόβακ»

ΚΑΛΛΙΕΡΓΕΙΑ ΖΕΑΣ ΣΤΟ ΑΡΚΑΛΟΧΩΡΙ

ΜΑΣΚΑ ΠΡΟΣΩΠΟΥ ΜΕ ΑΡΓΙΛΟ

Διαλύουμε σε μη χλωριωμένο νερό ή χαμομήλι πράσινη άργιλο σε σκόνη. Ανακατεύουμε με ξύλινο ή πλαστικό κουταλάκι.
atlantida.com.gr
Διαλύουμε σε μη χλωριωμένο νερό ή χαμομήλι πράσινη άργιλο σε σκόνη. Ανακατεύουμε με ξύλινο ή πλαστικό κουταλάκι.
argilos skonh
Προσθέτουμε 3 σταγόνες αιθέριο έλαιο της προτίμησής μας. Απλώνουμε ένα παχύ στρώμα στο πρόσωπο και ξεβγάζουμε όταν αρχίσει να στεγνώνει.


argilos-maska

Προσφέρει βαθύ καθαρισμό, σύσφιξη και αναζωογόννηση της επιδερμίδας.
Σαν κατάπλασμα σε περιπτώσεις ελαφρών καψιμάτων, εφαρμόζοντας ένα παχύ στρώμα πάνω στη πάσχουσα περιοχή.. Όταν ο άργιλος αρχίσει να στεγνώνει, την αφαιρούμε με άφθονο τρεχούμενο νερό.

Τέλος ένα μπάνιο μια φορά την εβδομάδα βοηθά στη λιποδιάλυση. Διαλύουμε 2-3 κουταλιές της σούπας άργιλο στο νερό της μπανιέρας μας βαι βυθιζόμαστε μέσα σε αυτό, αλλά μόνο για 5 λεπτά.
ΠΗΓΗ : http://www.ladygreen.gr/

Μαρμελάδα ροδάκινο ή νεκταρίνι



Ελληνική Κουζίνα, Συνταγές μαγειρικής και ζαχαροπλαστικής. Οδηγίες για σίγουρη επιτυχία από το Νο 1 περιοδικό μαγειρικής I COOK GREEK. ΣΥΝΤΑΓΕΣ sintages online, Ελληνικές Συνταγές, συμβουλές μαγειρικής, greek recipes, syntages
icookgreek.com|Από Christina Tsamoura
  • Δυσκολία: μέτριο



Υλικά

  • 1 κιλό νεκταρίνια ή ροδάκινα μεγάλα
  • 1 κιλό ζάχαρη
  • ¼ ποτηριού του νερού
  • 1 βανίλια
  • 1 φλιτζανάκι του καφέ κονιάκ
  • ο χυμός 1 λεμονιού
η συνέχεια στο σύνδεσμο

Παγωτό σοκολάτα

 
Ελληνική Κουζίνα, Συνταγές μαγειρικής και ζαχαροπλαστικής. Οδηγίες για σίγουρη επιτυχία από το Νο 1 περιοδικό μαγειρικής I COOK GREEK. ΣΥΝΤΑΓΕΣ sintages online, Ελληνικές Συνταγές, συμβουλές μαγειρικής, greek recipes, syntages
icookgreek.com|Από Christina Tsamoura
  • Αναμονή: 8-10 ώρες συνολικά
  • Δυσκολία: μέτριο

Υλικά

  • 500 γρ. γάλα πλήρες
  • 300-330 γρ. κουβερτούρα
  • 5 κρόκους αυγών
  • 150-180 γρ. ζάχαρη
  • 300 ml κρέμα γάλακτος
  • 1 δόση βανίλια σε σκόνη
  • η συνέχεια στο σύνδεσμο

Στον άγιο Πορφύριο βρίσκουν καταφύγιο οι παλαιστίνιοι της Γάζας

 
Στον άγιο Πορφύριο βρίσκουν καταφύγιο οι παλαιστίνιοι της Γάζας.freepen
freepen.gr

Χυμός κατά των φλεγμονών και πρησμένων άκρων

 
Υγεία - Χυμός κατά των φλεγμονών και πρησμένων άκρων - Είναι ένα ισχυρό θεραπευτικό τονωτικό ποτό ...

Είναι ένα ισχυρό θεραπευτικό τονωτικό ποτό που βοηθάει στη μείωση των φλεγμονών στο σώμα και αλκαλοποιεί το αίμα.
Υλικά για περίπου ένα λίτρο
1 μεγάλο Αγγούρι
2 λεμόνια ξεφλουδισμένα
1 φλιτζάνι σπανάκι
1 φλιτζάνι μαϊντανό
1 πράσινο μήλο
6 κλωνάρια Σέλινο
1 μικρό κομμάτι τζίντζερ (1 με 1,5 εκατοτό)
Βάζετε όλα τα υλικά στο μπλέντερ και είναι έτοιμο! Αν είναι πολύ ξυνό για το γούστο σας προσθέστε λίγο μέλι…

Αν πίνετε ένα τονωτικό όπως αυτό καθημερινά, τότε σε 30 μέρες θα δείτε πολύ μεγάλη διαφορά στο δέρμα σας. Τα πρησμένα σας πόδια και δάχτυλα θα ξεπρηστούν. Σε 90 μέρες οι φλεγμονές στο σώμα σας θα μειωθούν σημαντικά. Για θεαματικά αποτελέσματα κάντε τη διατροφή σας περισσότερο αλκαλική.

Προσοχή:Συμβουλευτείτε το γιατρό σας πριν το φτιάξετε και το  καταναλώσετε
mystikavotana.gr

Προσευχή στον Αρχάγγελο Μιχαήλ


Προσευχή στον Αρχάγγελο Μιχαήλ
 

Άγιε Μιχαήλ Αρχάγγελε,
υπεράσπισέ μας την ημέρα της μάχης,
γίνε ο φρουρός μας ενάντια στην κακία
και τις παγίδες του διαβόλου.
Ο Θεός ας τον επιτιμήσει,
παρακαλούμε ταπεινά, και κάνε Εσύ,
Πρίγκιπα της Επουρανίου Στρατιάς,
με τη δύναμη του Θεού,
να κατακρημνιστεί στην κόλαση ο διάβολος
και όλα τα πονηρά πνεύματα
που περιφέρονται στον κόσμο,
αναζητώντας τον όλεθρο των ψυχών.
Αμήν.


Μεσκίνηδες στο Ρέθυμνο


Μεσκίνηδες στο Ρέθυμνο Του Δημήτρη Δαμασκηνού * Και το Ρέθυμνο τον 19ο αιώνα ήταν τόπος απομάκρυνσης των λεπρών – μεσκίνηδων. Η Μεσκινιά (προσδιορίζεται στη βόρεια πλευρά του λόφου του Τιμίου Σταυρού) είχε σπηλιές...
e-mesara.gr|Από Super User
http://www.e-mesara.gr/index.php/2014-01-29-19-21-29/3279-meskinides-sto-rethymno
Μεσκίνηδες στο Ρέθυμνο

  Του Δημήτρη Δαμασκηνού *


 

Και το Ρέθυμνο τον 19ο αιώνα ήταν τόπος απομάκρυνσης των λεπρών – μεσκίνηδων. Η Μεσκινιά (προσδιορίζεται στη βόρεια πλευρά του λόφου του Τιμίου Σταυρού) είχε σπηλιές που οι λεπροί τις μετέτρεψαν σε κατοικίες και με την πάροδο του χρόνου έχτισαν μικρά χαμόσπιτα: «Δράμα ολόκληρο η μάλλον Αισχύλος τραγωδία, η μεσκινιά στο καιρό της. Άνθρωποι με πεσμένες μύτες, με σαπισμένα αυτιά με ιώβιες πληγές στα πόδια στα χέρια, με μαδημένα φρύδια και μαλλιά αφήνοντες στα γύρω τη βαριά δυσωδία της λέπρας, ζούσαν εκεί μέσα σε ανήλια καθυγρά και ακάθαρτα σπιτάκια, χωρίς καμιά φροντίδα. Άλλοι μπορούσαν να σύρουν το πληγιασμένο πτώμα τους… ζητώντας λίγο ψωμί ή καμιά δεκάρα, άλλοι ακίνητοι σε μια καρέκλα στη πόρτα του σπιτιού των, με τα χέρια πεσμένα από τη λεπρική γάγραινα με τα πόδια ολόπρηστα από τη λεπρική ελεφαντίαση, έβλεπαν να σαπίζουν κάθε μέρα με την μέρα, παρουσιάζοντες στον ήλιο, το δράμα που κλείνει κάθε νιόσκαπτος τάφος»1.

            Ο Ρεθυμνιώτης συγγραφέας Αντρέας Νενεδάκης (1918-2006) στο μυθιστόρημά του: «Οι Βουκέφαλοι – 1922″ αναφέρεται στο Ρέθυμνο των παιδικών και εφηβικών του χρόνων, στην εποχή δηλαδή που αρχίζει με την Αυτονομία της Κρήτης και τελειώνει με τη Μικρασιατική Καταστροφή το 1922 και την έλευση των προσφύγων στην πόλη.

Στο περιθώριο της ιστορίας του Ρεθύμνου υπάρχουν και οι λεπροί, οι μεσκίνηδες, που παραμένουν έξω από την πόλη. Εμφανίζονται στις σελίδες του μυθιστορήματος -έστω και στο πλαίσιο ενός θεμιτού λογοτεχνικού αναχρονισμού- ως μια υπαρκτή κοινωνική ομάδα που παρακολουθεί βουβά την ιστορία ν’αλλάζει στο διάβα της τη μοίρα αυτής της πόλης.

Μια πρώτη αναφορά γίνεται καθώς ο συγγραφέας ακολουθεί τα βήματα μέσα στην πόλη της Κονσολίνας, μιας ξεπεσμένης γριάς κοκότας που περιφέρεται όλη τη μέρα, ζητιανεύει και βρίζει όσους συναντά στο δρόμο της μέχρι να χαθεί ο ήλιος εκεί στη Μεσαμπελίτισσα, οπότε μεθυσμένη και βραχνιασμένη μπαίνει «σ’ ένα ερείπιο μισόσκεπο πάνω από τα τελευταία μνήματα, στη μεσκινιά, απέναντι στο Φόρο και κοιμάται ως τα ξημερώματα, για να ξυπνήσει μόλις χαράξει και ν’ αρχίσει πάλι το καθημερινό δρομολόγιο, να πει και να στριγκλίσει τις ίδιες βρισιές, τις ίδιες κατάρες»2.

Η Μεσκινιά, λοιπόν, ήταν στον λόφο που ’ναι πάνω από το νεκροταφείο, απέναντι από το Φόρο, που: «τα παλιά χρόνια ο τόπος αυτός ήταν η Φούρκα3 των Βενετσιάνων. Εκεί κρεμούσαν τους καταδικασμένους και τους θανατοποινίτες»4.

«Άνθρωπος δεν πλησίαζε σ’ αυτά τα σπίτια από τον φόβο της αρρώστιας και γιατί οι λεπροί τριγυρνούσαν στα δρομάκια, έβγαιναν στα παράθυρα των μικρών σπιτιών και ζητούσαν ελεημοσύνη. Ομως επειδή είναι το νεκροταφείο κάτω από τον λόφο προς τη θάλασσα, αναγκαστικά όλοι περνούσαν δίπλα τους και τους χαιρετούσαν καμιά φορά γιατί εκείνοι ήταν αποκλεισμένοι και δεν μπορούσαν να μπουν στην πολιτεία»5.

Σ’ αυτόν τον τόπο του μαρτυρίου, στη μικροκοινωνία των απόκληρων η πραγματικότητα είναι σκληρή, έλεος δεν υπάρχει, ο καθένας πορεύεται μονάχος στη ζωή και τον θάνατο. Γι’ αυτό, όταν βρήκε η Ερωφίλη την Κονσολίνα να κοιμάται τον αιώνιο ύπνο στο παλιό ερείπιο δίπλα στα μνήματα μια βδομάδα είχε περάσει.    Μια βδομάδα «δεν είχε ακουστεί η κραυγή της στη Μεγάλη Πόρτα… Ο Φόρος ήταν έρημος και σκοτεινός και στο Λωβοχώρι οι Μεσκίνηδες είχαν μεσάνυχτα. Και πριν διαβεί την πόρτα είχε διαισθανθεί τι θα ’βλεπε. Τη βρήκε ξέσκεπη με τα ξερά της πόδια γυμνά να κείτεται ανάσκελα με ορθάνοιχτα τα μάτια κοιτάζοντας από την τρύπια οροφή τον ουρανό. Έτρεξε στον παπά του νεκροταφείου, του είπε για τη νεκρή και κείνος μίλησε του Χαρίδημου. Εκείνος τη συμμάζεψε γρήγορα, τη σήκωσε και την απίθωσε στον πρώτο τάφο. Ποιος θα ρωτούσε για την Κονσολίνα; Και ο παπάς μουρμούρισε μιαν ευχή έτσι για να μην πάει αδιάβαστη» 6.

Οι λεπροί κυκλοφορούσαν ζητιανεύοντας στην πόλη του Ρεθύμνου και άρπαζαν κάθε ευκαιρία που τους παρουσιαζόταν για να ξεγελάσουν την πείνα τους, όπως έκαναν στην κηδεία του Αλατσά, όπου: «ένα σύνταγμα διακονιάρηδες και μεσκίνηδες περίμεναν στη Μεσαμπελίτισσα τον «τύρον και τον άρτον» για να συγχωρέσουν»7.
            Καμία διέξοδος για να ξεφύγουν απ’ την κατάστασή τους δεν φαινόταν στον ορίζοντα: κουβαλούσαν σα στίγμα την αρρώστια τους, αντιμετώπιζαν τη φτώχεια και τον κοινωνικό αποκλεισμό κι ήταν η καρδιά τους - σαν νεκροί- θαμμένη, όπως θα έγραφε και ο ποιητής…

            Άλλωστε οργανωμένη ιατροφαρμακευτική αντιμετώπιση της ασθένειάς τους δεν υπήρχε και οι θεραπευτικές πρακτικές που χρησιμοποιούνταν ήταν προεπιστημονικές, κυρίως στόχευαν στην εκμετάλλευση της άγνοιας και της απελπισίας των λεπρών. Ο ψευτογιατρός π.χ. κατεβαίνει στη θάλασσα «την ώρα που ανατέλλει ο ήλιος να βρει ιππόκαμπους, το αρχαίο φάρμακο της λύσσας και της λώβας, πηγαίνει στο σπίτι του και το κατασκεύασμα που κάνει το βάζει σε πήλινα δοχεία και το μοιράζει στους λεπρούς»8.

            Νερό οι λεπροί έπαιρναν από τη Βρύση που σήμερα είναι κολλημένη στη ΒΔ γωνιά του Δημοτικού κήπου, τη μεσκινόβρυση, που βρισκόταν στη δυτική πλευρά της πόλης: «εκεί που κάθονταν μέρα νύχτα Τούρκοι και χριστιανοί και ξεκουράζονταν όσοι έμπαιναν στην πολιτεία, μαζί με τους ζητιάνους και τους χασομέρηδες»9. 

Εκεί κατέληξε και το Λιακόνι, ο γυφτότουρκος, ο βοηθός του Σκυλάραπα που τριγύριζε με τους γονείς του όλο το νησί αγοράζοντας και πουλώντας μπακιρικά, «ώσπου μια μέρα τον βρήκαν στη Μεσκινόβρυση να κλαίει πάνω στα φουσκωμένα κορμιά τους από μια αρρώστεια που την είπαν χολέρα οι μεσκίνηδες και δεν τους πλησίαζε άνθρωπος. Κι ένας γιατρός της πολιτείας είπε πως είχαν δυσεντερία και η χωροφυλακή επιστράτεψε με το ζόρι το Χόρταγα για να τους θάψει στα μεζάρια» 10.


ΣΗΜΕΙΩΣΕΙΣ

1.«Μεσκινιά», χρονογράφημα, Κρητική Επιθεώρηση 1950. Δημοσιογραφική έρευνα – Επιμέλεια – Ρετουσάρισμα: Ιωάννης  Μιχ.  Δογάνης, Συνταξιούχος Βιβλιοθηκάριος.
2. Αντρέας Νενεδάκης, Οι Βουκέφαλοι – 1922, εκδόσεις Λιβάνη. Αθήνα 1991, σελ. 27.
3.φούρκα, η  <ελληνιστική λέξη φοῦρκα: (θηλυκό) ξύλινη κατασκευή σε σχήμα Τ, είδος αγχόνης, κρεμάλα.
4. Αντρέας Νενεδάκης, Οι Βουκέφαλοι – 1922, ο.π., σελ. 255.
5. Αντρέας Νενεδάκης, Οι Βουκέφαλοι – 1922, ο.π., σελ. 206.
6. Αντρέας Νενεδάκης, Οι Βουκέφαλοι – 1922, ο.π., σελ. 29.
7. Αντρέας Νενεδάκης, Οι Βουκέφαλοι – 1922, ο.π., σελ. 315.
8. Αντρέας Νενεδάκης, Οι Βουκέφαλοι – 1922, ο.π., σελ. 38.
9. Αντρέας Νενεδάκης, Οι Βουκέφαλοι – 1922, ο.π., σελ. 100.
10. Αντρέας Νενεδάκης, Οι Βουκέφαλοι – 1922, ο.π., σελ. 78.

*      

  Ο Δημήτρης Δαμασκηνός είναι εκπαιδευτικός Δ.Ε.  negreponte2004@yahoo.gr - Το άρθρο αυτό του Δημήτρη  Δαμασκηνού  δημοσιεύτηκε  για πρώτη φορά στις  22/06/2013, στο ένθετο «Διαδρομές» της εφημερίδας «Χανιώτικα Νέα»

Πηγή: vathikokkino.gr

Μουσακάς με πατάτες και μελιτζάνες

 
Ελληνική Κουζίνα, Συνταγές μαγειρικής και ζαχαροπλαστικής. Οδηγίες για σίγουρη επιτυχία από το Νο 1 περιοδικό μαγειρικής I COOK GREEK. ΣΥΝΤΑΓΕΣ sintages online, Ελληνικές Συνταγές, συμβουλές μαγειρικής, greek recipes, syntages
icookgreek.com|Από Klio Kabouri

  • Μερίδες: 8
  • Δυσκολία: μέτριο

Υλικά

  • 1 κιλό μελιτζάνες
  • 1 κιλό πατάτες
  • 180 γρ. κεφαλοτύρι τριμμένο
  • αλάτι
  • πιπέρι
  • λίγη ζάχαρη
  • ½ ματσάκι μαϊντανό ψιλοκομμένο
  • ΓΙΑ ΤΟΝ ΚΙΜΑ
  • 1 κιλό κιμά
  • 350 γρ. ντομάτες ψιλοκομμένες
  • 1 κουταλιά ντοματοπολτό
  • 125 γρ. κρασί λευκό
  • 2 κρεμμύδια ψιλοκομμένα
  • 75 γρ. ελαιόλαδο
  • 1 κύβο βοδινό διαλυμένο σε 1 φλιτζάνι ζεστό νερό
  • 4 ασπράδια αυγών χτυπημένα ελαφρά
  • αλάτι
  • πιπέρι
  • 2-3 σκελίδες σκόρδο
  • 1 κουταλιά μαϊντανό ψιλοκομμένο
  • 1 κουταλιά δυόσμο ψιλοκομμένο
  • 1.5 λίτρο μπεσαμέλ (με 4 κρόκους αυγών)
  • συνέχεια στο σύνδεσμο

Δημοφιλείς αναρτήσεις