Η Σωκρατική μέθοδος της κάθαρσης της ψυχής

Η Maria Dimitriou κοινοποίησε φωτογραφία από Μυθικη Αναζητηση.

 

 

Μυθικη Αναζητηση

Η Σωκρατική μέθοδος της κάθαρσης της ψυχής
<..Καθημερινό παράδειγμα της διπλής άγνοιας μας δίνει ο Πλάτων στο "Συμπόσιο" δια στόματος της Διοτίμας λέει τα εξής: "Διότι ακριβώς αυτό είναι διπλή άγνοια, το να μην είναι κάποιος ούτε ωραίος, ούτε καλός, ούτε σώφρων αλλά να νομίζει ότι τα έχει όλα αυτά σε ικανοποιητικό βαθμό."..http://mythiki-anazitisi.blogspot.gr/2014/01/blog-post_19.html

Αθανάσιος Παλιούρας

Η Maria Dimitriou κοινοποίησε ένα σύνδεσμος.

13 Οκτωβρίου 

 

 

Αθανάσιος Παλιούρας | Ιστορικοί Περίπατοι

Αθανάσιος Παλιούρας 12/10/2014Το πρόσωπο της ημέραςistorikos Ο Αθανάσιος Παλιούρας ήταν επίτιμος καθηγητής Βυζαντινής Αρχαιολογίας του Πανεπιστημίου Ιωαννίνων. Δίδαξε, για μεγάλο χρονικό διάστημα, στην Φιλοσοφική Σχολή του...

istorikoiperipatoi.gr

Ο ευαγγελιστής Λουκάς ζωγραφίζει ...

Η Maria Dimitriou κοινοποίησε φωτογραφία από Bυζαντινών Ιστορικά.

3 Αυγούστου 

 

 

Bυζαντινών Ιστορικά

Ο ευαγγελιστής Λουκάς ζωγραφίζει την εικόνα της Παναγιάς, μικρογραφία χειρογράφου, Μονή της Αγίας Αικατερίνης στο Σινά, 13ος αιώνας
Την πρώτη εικόνα της Παναγίας ζωγράφισε ο ευαγγελιστής Λουκάς, ενώ η Παναγία βρισκόταν ακόμα στη ζωή, δηλαδή απέδιδε την αυθεντική μορφή της. Και όταν η Παναγία είδε το πορτρέτο της, ευχαριστήθηκε τόσο πολύ από το αποτέλεσμα, που ευλόγησε και την ίδια την εικόνα και τον ζωγράφο της.
Η παράδοση αυτή εμφανίζεται στις βυζαντινές πηγές από τον 9ο αιώνα και μετά, και μάλιστα σε κείμενα που γράφονται προς υπεράσπιση της λατρείας των εικόνων. Σε μικρογραφία χειρογράφου του 13ου αιώνα (εικ.), που φυλάσσεται στη Μονή της Αγίας Αικατερίνης στο Σινά, ο ευαγγελιστής Λουκάς καθισμένος σε σκαλιστό ξύλινο κάθισμα βάζει τις τελευταίες πινελιές σε εικόνα της Παναγίας με τον Χριστό στην αγκαλιά της. Η εικόνα είναι τοποθετημένη σε καβαλέτο και τα εργαλεία του ζωγράφου (πινέλα και χρώματα) βρίσκονται σε κιβωτίδιο στη βάση του καβαλέτου. Το όνομα του ευαγγελιστή "ο άγιος Λουκάς" είναι γραμμένο στα αριστερά της παράστασης.

Μαμά και γιος (2002) 1ο Επεισόδιο [Οίκος Ευγηρίας]

Παναγία - Ἡ Χαρά τῶν Χριστιανῶν, Φώτης Κόντογλου

Η Maria Dimitriou κοινοποίησε φωτογραφία από Bυζαντινών Ιστορικά.

2 Αυγούστου 

 

 

Bυζαντινών Ιστορικά

Παναγία - Ἡ Χαρά τῶν Χριστιανῶν, Φώτης Κόντογλου
Τό κάλλος τῆς Παναγίας δέν εἶναι κάλλος σαρκικό, ἀλλά πνευματικό, γιατί ἐκεῖ πού ὑπάρχει ὁ πόνος κ' ἡ ἁγιότητα, ὑπάρχει μονάχα κάλλος πνευματικό. Τό σαρκικό κάλλος φέρνει τή σαρκική ἔξαψη, ἐνῶ τό πνευματικό κάλλος φέρνει κατάνυξη, σεβασμό κι ἁγνή ἀγάπη. Αὐτό τό κάλλος ἔχει ἡ Παναγία. Κι' αὐτό τό κάλλος εἶναι ἀποτυπωμένο στά ἑλληνικά εἰκονίσματά της πού τά κάνανε ἄνθρωποι εὐσεβεῖς ὁπού νηστεύανε καί ψέλνανε καί βρισκόντανε σέ συντριβή καρδίας καί σέ πνευματική καθαρότητα.
Στήν ὄψη τῆς Παναγίας ἔχει τυπωθεῖ αὐτό τό μυστικό κάλλος πού τραβᾶ σάν μαγνήτης τίς εὐσεβεῖς ψυχές καί τίς ἡσυχάζει καί τίς παρηγορᾶ. Κι' αὐτή ἡ πνευματική εὐωδία εἶναι τό λεγόμενο Χαροποιόν Πένθος (1) πού μᾶς χαρίζει ἡ θρησκεία τοῦ Χριστοῦ, ἕνα βότανο ἄγνωστο στούς ἀνθρώπους πού δέν πήγανε κοντά σ' αὐτόν τόν καλόν ποιμένα.
Ολόκληρο το κείμενο … http://vizantinaistorika.blogspot.gr/

Κατάληψη Βαβυλώνας

Η Maria Dimitriou κοινοποίησε ένα σύνδεσμο.

 

Κατάληψη Βαβυλώνας | Ιστορικοί Περίπατοι

 

Κατάληψη Βαβυλώνας 12/10/2014Το γεγονός της ημέρας Περσική Ιστορία istorikos Την 12η Οκτωβρίου 539 π. Χ., ο περσικός στρατός, υπό την ηγεσία του βασιλέως Κύρου Β΄, κατέλαβε την Βαβυλώνα. Το γεγονός αυτό σηματοδοτεί την οριστική...

istorikoiperipatoi.gr

Την 12η Οκτωβρίου 539 π. Χ., ο περσικός στρατός, υπό την ηγεσία του βασιλέως Κύρου Β΄, κατέλαβε την Βαβυλώνα. Το γεγονός αυτό σηματοδοτεί την οριστική κατάλυση του βαβυλωνιακού βασιλείου και την επικράτηση των Περσών στην περιοχή.

Η Βαβυλώνα, στις όχθες του ποταμού Ευφράτη, ήταν η πρωτεύουσα του βαβυλωνιακού κράτους (Μεσοποταμία). Στην Βίβλο, αναφέρεται οτι ιδρύθηκε από τον δισέγγονο του Νώε, Νεμρώδ. Η αρχαιολογική έρευνα κατέδειξε οτι ιδρύθηκε το 1894 π. Χ., από τον βασιλέα Sumu-abum. Ιδιαιτέρα ακμή γνώρισε κατά την περίοδο διακυβερνήσεως του βασιλέως Hammurabi, διαδόχου του Sumu-abum. Κατά τις ανασκαφικές έρευνες που πραγματοποιήθηκαν στην περιοχή, αποκαλύφθηκαν σημαντικά κτήρια και κινητά ευρήματα, μεταξύ των οποίων ένα σχεδιάγραμμα της αρχαίας πόλεως, σε πήλινη πλάκα. Στην πόλη, τοποθετείται ο βιβλικός πύργος της Βαβέλ, ο οποίος αναγνωρίστηκε στα κατάλοιπα του ναού του θεού Bel Marduk.

Η αχαιμενιδική δυναστεία κυριάρχησε στην περιοχή έως τον 4ο αι. π. Χ. Μετά την μάχη της Ισσού (333 π. Χ.), ο Μέγας Αλέξανδρος κατέλαβε την Βαβυλώνα και εγκαταστάθηκε στο ανάκτορο του Ναβουχοδονόσορος Β΄. Στην Βαβυλώνα, πέθανε ο Μακεδόνας βασιλέας.

12/10/1944: 70 χρόνια από την απελευθέρωση της Αθήνας

Η Maria Dimitriou κοινοποίησε ένα σύνδεσμο.

 

12/10/1944: 70 χρόνια από την απελευθέρωση της Αθήνας

Εβδομήντα χρόνια πριν η Αθήνα έδιωχνε από πάνω της 1.624 ημέρες κατοχής. Το WE πηγαίνει πίσω το χρόνο, στην ιστορική στιγμή μέσα από ένα μεγάλο αφιέρωμα.

news247.gr

 

http://news247.gr/eidiseis/weekend-edition/12_10_1944_70_xronia_apo_thn_apeleytherwsh_ths_athhnas.3077220.html

 

Κωστής Χριστοδούλου

news247 Οκτώβριος 12 2014 09:35

«Τη νύχτα της 11ης Οκτωβρίου 1944 κοιμήθηκα στο σπίτι μου. Κάτι είχε ακουστεί ότι οι Γερμανοί θα εκκένωναν την πόλη την επομένη, αλλά τα ίδια είχανε πει και την προηγούμενη, τα ίδια και την πιο πριν. Για μέρες περιμέναμε την κάθε αυριανή, να κόψει τον χρόνο στα δύο. Ξύπνησα το πρωί της άλλης και πήρα με τα πόδια τον δρόμο για το Πολυτεχνείο ανύποπτος. Η χαρμόσυνη είδηση έφτασε στ' αυτιά μου από διαβάτες, μπαλκόνια και παράθυρα, καθώς προχωρούσα: "Φεύγουνε - Φεύγουνε!". Ναι φεύγανε. Καθώς βγήκα στην Πατησίων αντίκρισα τις πρώτες σημαίες να ξεπροβάλλουν σε σπίτια και μαγαζιά -σημαιοστολισμός μεγάλης χαράς, χωρίς διαταγή.(...) Θυμάμαι ν' ανεβαίνουν απ' την Ομόνοια προς τη Σταδίου τα τελευταία γερμανικά αυτοκίνητα· ο κόσμος τα συνόδευε με αποδοκιμασίες. Ενας Γερμανός πυροβόλησε στον αέρα. Αρχισαν να εμφανίζονται στους δρόμους τα πρώτα πανό οργανώσεων. Πιο πολύ ΕΑΜ, ΕΛΑΣ, ΕΠΟΝ. Από κοντά του ΚΚΕ. Μα και οι πρώτες περίπολοι από αστυφύλακες με αυτόματο κρεμασμένο απ' τον ώμο. Ο κόσμος τους χειροκροτούσε όλους -και τους αστυφύλακες. Ο λαός ξαναζούσε φωναχτά, με νικητήριες κραυγές και τραγούδια, την ενότητα, τη βουβή των πρώτων ημερών της Κατοχής». Ο Σάκης Πεπονής, φοιτητής τότε στο Πολυτεχνείο, ήταν ένας από τους εκατοντάδες χιλιάδες Αθηναίους που έζησε και ανέπνευσε από κοντά τις πρώτες στιγμές ελευθερίας στο κέντρο της Αθήνας. Μία άλλη μέρα είχε ξημερώσει για την πρωτεύουσα και το μέλλον διαγράφονταν λαμπρό, αν και η ιστορία διέψευσε πολύ σύντομα τα όνειρα για ένα καλύτερο και ειρηνικό αύριο.

  Κατά την αποχώρηση δεν ήταν φυσικά όλα ρόδινα. Φεύγοντας οι Γερμανοί, προκάλεσαν ζημιές σε σημαντικές υποδομές. Χαρακτηριστική η περίπτωση του Λιμένος Πειραιά που υπέστη τεράστιες καταστροφές, με ανατίναξη των σιλό, των κρηπιδωμάτων της ακτής Θεμιστοκλέους και Μιαούλη καθώς και την ανατίναξη των ναυπηγείων και του κτιρίου της Σχολής Ναυτικών Δοκίμων.
Επίσης έβαλαν φωτιά στις αποθήκες των εταιριών πετρελαιοειδών Shell, Socobell και Socony. Επιπλέον, αποπειράθηκαν να καταστρέψουν το εργοστάσιο παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας στο Κερατσίνι. Όμως οι εγκαταστάσεις σώθηκαν, μετά από μάχη που έδωσαν άνδρες του ΕΛΑΣ οι οποίοι έσπευσαν εκεί όταν ειδοποιήθηκαν από εργαζόμενους της Ηλεκτρικής Εταιρίας.
Πίσω όμως στα γεγονότα όπως τα εξιστόρησε το 1986 ο Σπ. Κωστάκης: «Οι Γερμανοί όλη τη νύχτα έφευγαν μαζικά τώρα. Και από την αρτηρία της Ιεράς Οδού κι από τα βόρεια προάστια. Ολη τη νύχτα άδειαζαν καταυλισμούς αποθήκες, ιδρύματα, υπηρεσίες, γραφεία. Καίνε χαρτιά. Φεύγουν. Οι συνοικίες κι οι συνοικισμοί - μαχόμενες μονάδες το έχουν πάρει χαμπάρι και βρίσκονται στο πόδι από τα χαράματα. Τμήματά μας έχουν ακροβολιστεί μέχρι τους πλαϊνούς δρόμους του κέντρου. Σύνταγμα - Ομόνοια. Γύρω στις 10 το πρωί αγγελιοφόρος φέρνει την είδηση ότι οι Γερμανοί κατέβασαν τη σημαία τους από την Ακρόπολη. Και σε λίγο άλλοι: οι Γερμανοί κατέθεσαν στεφάνι στον Αγνωστο Στρατιώτη. "Είμαστε στρατός ιπποτικός", θέλουν να πουν μ' αυτή τη χειρονομία τους. Ομως οι "Ιππότες" καθώς έφευγαν πυροβόλησαν και σκότωσαν άοπλους ανθρώπους στην Ομόνοια και στο τέρμα Ιπποκράτους.

  Εφταναν συνεχώς και καινούργιοι αγγελιοφόροι. Οι συνοικισμοί και οι γειτονιές ξεχύθηκαν στο κέντρο. Συγκεντρώνονται πάνδημα στις δικές τους κεντρικές πλατείες κι από κει ποτάμια κατεβαίνουν μ' ένα πρωτόφαντο ξέσπασμα χαράς. Αγκαλιάζονται, φιλιούνται, τραγουδάνε, χορεύουν, φωνάζουν συνθήματα. Ανεμίζουν κόκκινες κι ελληνικές σημαίες. Σηκώνουν πλακάτ. Ξεπετάγονται φλογεροί ρήτορες. Η Πανεπιστημίου, η Σταδίου, το Σύνταγμα και η Ομόνοια, μια λαοθάλασσα».

  Το ντοκιματέρ του Φίνου
Πριν στραφεί ολοκληρωτικά στον κόσμο του σινεμά ο πατριάρχης του ελληνικού λαϊκού κινηματογράφου, ο Φιλοποίμην Φίνος, έδωσε εξετάσεις και διέπρεψε στα «επίκαιρα», τα Δελτία Ειδήσεων που προβάλλονταν πριν από τις προβολές των ταινιών στις κινηματογραφικές αίθουσες. Η αρχή έγινε με τον ελληνο-ιταλικό πόλεμο. Λίγο μετά το «ΟΧΙ» ο Φίνος μαζί με παλιούς συνεργάτες παρουσιάζονται στη Γεωγραφική Υπηρεσία Στρατού, προσφέροντας τους εαυτούς τους στην υπηρεσία της πατρίδας, συγκροτώντας συνεργείο λήψεων επικαίρων στο Αλβανικό Μέτωπο. Μέσα από αφάνταστες δυσκολίες, άσχημες καιρικές συνθήκες και φτωχό κινηματογραφικό εξοπλισμό, μετακινούνται από πόλη σε πόλη και από βουνό σε βουνό, γυρίζοντας ανελλιπώς τις σκηνές του Αλβανικού Έπους, εκτεθειμένοι διαρκώς σε κίνδυνο για τη ζωή τους. Ο απαράμιλλος ηρωισμός των Ελλήνων στρατιωτών και οι αλλεπάλληλες νίκες κατά των Ιταλών ενθουσιάζουν τους νεαρούς οπερατέρ και τους βοηθούν να αναχαιτίζουν κάθε δυσκολία και κάθε εμπόδιο. Οι ταινίες που γυρίζουν για τα «Επίκαιρα», απαθανατίζοντας τα κατορθώματα του στρατού μας, συναρπάζουν και εμψυχώνουν τον κόσμο. Όμως, στις 6 Απριλίου του 1941, και ενώ οι Ιταλοί έχουν υποστεί τεράστια ταπείνωση και εξευτελισμό, παίρνουν τη σκυτάλη οι Γερμανοί μπαίνοντας στη Μακεδονία. Στις 27 Απριλίου καταλαμβάνουν την Αθήνα, υψώνοντας τη σημαία με τη σβάστικα στην Ακρόπολη και σε όλα τα δημόσια κτήρια της πόλης...

  Οι Γερμανοί σταμάτησαν αμέσως όλους τους οπερατέρ των «Επικαίρων», επίταξαν τα κινηματογραφικά μηχανήματα του Φίνου και έψαχναν μανιωδώς να βρουν όλα τα νεγκατίφ των σκηνών του Αλβανικού μετώπου για να τα καταστρέψουν. Μπροστά σε αυτήν τη μανία των Γερμανών δεν γλιτώσανε ούτε τα στούντιο στο Καλαμάκι, τα οποία καταστράφηκαν ολοσχερώς. Ωστόσο, χάρη στη διορατικότητα του Φίνου, ο οποίος προέβλεψε τη θέληση των Γερμανών να βρουν τα νεγκατίφ, κατάφερε με τη βοήθεια ενός φίλου να σώσει και να κρύψει αρκετές κόπιες σε ασφαλές μέρος. Έτσι διασώθηκαν πολλά αρχεία με σκηνές από το Αλβανικό μέτωπο, τα οποία αποτελούν μέχρι σήμερα μοναδικά ιστορικά ντοκουμέντα.
Τα επόμενα χρόνια βρίσκουν τον Φίνο απελπισμένο να ψάχνει ξανά τα βήματα του στον κινηματογράφο. Όσο και αν ακούγεται τρελό, το 1943 με την Αθήνα αποδεκατισμένη από την πείνα και οικονομικά εξαθλιωμένη θα κάνει την πρώτη κινηματογραφική του επιτυχία. Μετά από ένα χρόνο γυρισμάτων, η «Φωνή της Καρδιάς» με πρωταγωνιστή τον Αιμίλιο Βεάκη, θα κάνει πρεμιέρα στις 29 Μαρτίου και θα κόψει συνολικά 102.237 εισιτήρια.
Η χαρά αυτή όμως δεν κατάφερε να διαρκέσει πολύ. Στις αρχές του 1944, οι Γερμανοί συλλαμβάνουν τον Φίνο και τον πατέρα του, ο οποίος τροφοδοτούσε αντιστασιακά τμήματα με σιτάρι και κριθάρι από τα κτήματά του στην Κωπαϊδα. Το στρατοδικείο καταδίκασε και τους δύο σε θάνατο. Χάρη όμως στην επιμονή του πατέρα του να πείσει τους Γερμανούς πως ο γιος του δεν είχε καμία ανάμειξη, ο Φιλοποίμην αποφυλακίζεται από τις φυλακές Αβέρωφ, με τον όρο «εθελούσιας δωρεάς των περιουσιακών του στοιχείων στις δυνάμεις της κατοχής». Λίγο αργότερα, τον Ιούλιο του 1944, ο πατέρας του Φίνου εκτελείται από τους Γερμανούς. Η 12η Οκτωβρίου θα βρει τον Φιλοποιμην ξανά με την κάμερα στο χέρι να καταγράφει με τον δικό του τρόπο την απελευθέρωση της Αθήνας. Σε αντίθεση με τα υπόλοιπα ντοκιμαντέρ που στάθηκαν μόνο στους πανηγυρισμούς και στο κλίμα αισιοδοξίας που έφερνε η αποχώρηση του κατακτητή ο Φίνος έδειξε και την άλλη πλευρά. Επισκέφθηκε την Κοκκινιά για να δείξει τις θηριωδίες των κατακτητών αλλά και πολλά σημεία σε όλη την Αττική για να καταγράψει τις δολιοφθορές τους. Είναι άγνωστο αν και για πόσο διάστημα προβλήθηκε στις ελληνικές κινηματογραφικές αίθουσες στα «επίκαιρα».

  Οι λόγοι που δεν βρήκε ποτέ το δρόμο της προς τις αίθουσες είναι σίγουρα πολιτικοί.
Η ταινία έχει καθαρά φιλο-εαμικό προσανατολισμό. Μετά όμως την αποχώρηση των Γερμανών (στα μέσα Οκτωβρίου του 1944) ακολούθησε μια πολύ ταραγμένη περίοδος, που κορυφώθηκε με τη Μάχη της Αθήνας (τον Δεκέμβρη του 1944, γνωστή και ως Δεκεμβριανά) και την έναρξη του μεγάλου διωγμού των αριστερών.
Έτσι, έμεινε στα αζήτητα. Κατά περιόδους κομμάτια της χρησιμοποιήθηκαν σε διάφορες ταινίες. Ποτέ αυτούσια και με το σπηκάζ της εποχής, όμως.
Την ανακάλυψε πολλές δεκαετίες αργότερα σε αρχεία του εξωτερικού, και συγκεκριμένα στις Ηνωμένες Πολιτείες, ο Ροβήρος Μανθούλης όταν ετοίμαζε το 1997 το ντοκιμαντέρ «Ο Ελληνικός Εμφύλιος Πόλεμος». Η ταινία του Φίνου στην πρωτότυπη μορφή της εντάχθηκε ολόκληρη στο ντοκιμαντέρ του Ροβήρου Μανθούλη «Βίοι Παράληλλοι του Εμφυλίου» του 1999 που είναι η εξάωρη εκδοχή του Εμφυλίου Πολέμου. Με αυτό τον τρόπο προβλήθηκε για πρώτη φορά στην Ελλάδα.

https://www.youtube.com/watch?v=HHA-JLRfAXA#t=28
 
Πηγή για το ντοκυμαντέρ: finosfilm  και sevenart

oles tou kosmou oi Kyriakes_ Haris Alexiou

Η Maria Dimitriou κοινοποίησε ένα σύνδεσμο.

 

oles tou kosmou oi Kyriakes_ Haris Alexiou

Στίχοι: Λευτέρης Παπαδόπουλος Μουσική: Χρήστος Νικολόπουλος Πρώτη εκτέλεση: Χαρούλα Αλεξίου Όλες του κόσμου οι Κυριακές λάμπουν στο πρόσωπό σου... Τι χρώματα...

youtube.com

Αθανάσιος Παλιούρας

Η Maria Dimitriou κοινοποίησε ένα σύνδεσμο.

2 ώρες 

 

 

Αθανάσιος Παλιούρας | Ιστορικοί Περίπατοι

Αθανάσιος Παλιούρας 12/10/2014Το πρόσωπο της ημέραςistorikos Ο Αθανάσιος Παλιούρας ήταν επίτιμος καθηγητής Βυζαντινής Αρχαιολογίας του Πανεπιστημίου Ιωαννίνων. Δίδαξε, για μεγάλο χρονικό διάστημα, στην Φιλοσοφική Σχολή του...

istorikoiperipatoi.gr

Ο Αθανάσιος Παλιούρας ήταν επίτιμος καθηγητής Βυζαντινής Αρχαιολογίας του Πανεπιστημίου Ιωαννίνων. Δίδαξε, για μεγάλο χρονικό διάστημα, στην Φιλοσοφική Σχολή του Πανεπιστημίου Ιωαννίνων και δημοσίευσε πλήθος μελετών και συγγράματα για την βυζαντινή τέχνη.

Ο Αθανάσιος Παλιούρας γεννήθηκε στο Αγρίνιο, το 1937. Σπούδασε Αρχαιολογία και Θεολογία, στο Πανεπιστήμιο Αθηνών. Πραγματοποίησε τις μεταπτυχακές του σπουδές στο Ελληνικό Ινστιτούτο Βυζαντινών και Μεταβυζαντινών ερευνών Βενετίας. Η διδακτορική του διατριβή, που αφορά τον Κρητικό ζωγράφο Γεώργιο Κλόντζα (1540-1608), εκδὀθηκε το 1977, στην Αθήνα. Την 31 Ιουλίου 1978, εξελέγηκε Επιμελητής, στο Πανεπιστήμιο Ιωαννίνων. Διετέλεσε εκπρόσωπος Δ.Ε.Π. του Τμήματος Ιστορίας και Αρχαιολογίας (1990–92), Πρόεδρος του Τμήματος Ιστορίας και Αρχαιολογίας (1993-97, 2001-2003) και Πρόεδρος του Τμήματος Διαχειρίσεως Περιβάλλοντος και Φυσικών Πόρων (1998-2001). Πραγματοποίησε πλούσιο ανασκαφικό έργο στην Ατωλοακαρνανία, αναδεικνύοντας, μεταξύ άλλων, την παλαιοχριστιανική βασιλική στην Κάτω Βασιλική Αιτωλίας και την εγκλείστρα στην θέση Βαράσοβα.

Ανάμεσα στις γνωστότερες εργασίες του Αθανασίου Παλιούρα, συγκαταλέγονται οι εξής: Οδηγός του Μουσείου, των εικόνων και του Ναού του Αγίου Γεωργίου Βενετίας (1976), Βυζαντινή Αιτωλοακαρνανία (1985), Εισαγωγή στην Βυζαντινή Αρχαιολογία (1988),  Τα Βυζαντινά Μνημεία και το Οικουμενικό Πατριαρχείο (1990), Μεταβυζαντινή ζωγραφική: Συλλογή άρθρων (2000).

Στην μνήμη των φοιτητών του, ο Αθανάσιος Παλιούρας εντυπώθηκε ως ένας φιλόπονος επιστήμονας και ακούραστος δάσκαλος. Επέβλεψε αρκετές διδακτορικές διατριβές και επιστημονικές δημοσιεύσεις. Πέθανε στις 11 Οκτωβρίου 2014, σε ηλικία 77 ετών.

Παγκόσμια Ημέρα του Κοριτσιού

Η Maria Dimitriou κοινοποίησε φωτογραφία από UNICEF Greece.

1 ώρα 

 

 

UNICEF Greece

Παγκόσμια Ημέρα του Κοριτσιού σήμερα και δημοσιεύουμε ένα νέο σύνολο στοιχείων που αποκαλύπτουν την έκταση της βίας κατά των κοριτσιών στην εφηβεία και τις ανησυχητικές συμπεριφορές που διαιωνίζουν αυτή την κατάσταση:
- Σχεδόν το ένα τέταρτο των κοριτσιών ηλικίας 15 έως 19 ετών σε όλο τον κόσμο (περίπου 70 εκατομμύρια) αναφέρουν ότι ήταν θύματα κάποιας μορφής σωματικής βίας μέχρι τα 15 τους.
- Περίπου 120 εκατομμύρια κορίτσια κάτω των 20 ετών σε όλο τον κόσμο (περίπου το 1 στα 10) έχουν υποστεί εξαναγκαστική σεξουαλική επαφή ή άλλες εξαναγκαστικές σεξουαλικές πράξεις και το 1 στα 3 κορίτσια στην εφηβεία που έχουν ποτέ παντρευτεί ηλικίας 15 έως 19 ετών (84 εκατομμύρια) έχουν πέσει θύματα συναισθηματικής, σωματικής ή σεξουαλικής βίας από τους συζύγους ή τους συντρόφους τους.
- Τα στοιχεία δείχνουν ότι σε ορισμένες χώρες, μέχρι και τα 7 στα 10 κορίτσια ηλικίας 15 έως 19 ετών, που είχαν πέσει θύματα σωματικής ή/και σεξουαλικής κακοποίησης, δεν αναζήτησαν ποτέ βοήθεια: πολλά είπαν ότι δεν νόμιζαν πως ήταν κακοποίηση ή δεν το βλέπουν ως πρόβλημα.
- Παγκοσμίως, περισσότερα από 700 εκατομμύρια γυναίκες που ζουν σήμερα, είχαν παντρευτεί πριν από τα 18α γενέθλιά τους. Περισσότερες από 1 στις 3 (περίπου 250 εκατομμύρια) παντρεύτηκαν πριν τα 15.
Τα στοιχεία αποκαλύπτουν βλαπτικές αντιλήψεις σχετικά με την αποδοχή της βίας, ιδιαίτερα μεταξύ των κοριτσιών. Σε παγκόσμιο επίπεδο, σχεδόν τα μισά κορίτσια ηλικίας 15 έως 19 ετών πιστεύουν ότι ένας άνδρας δικαιολογείται να χτυπά τη σύζυγο ή σύντροφό του κάτω από ορισμένες συνθήκες, όπως η άρνηση να κάνουν σεξ, να βγουν από το σπίτι χωρίς άδεια, να διαφωνούν, να παραμελήσουν τα παιδιά ή να κάψουν το φαγητό.
Η UNICEF υποδεικνύει συγκεκριμένες δράσεις για την πρόληψη της βίας κατά των κοριτσιών. Αυτές περιλαμβάνουν: την αδιάλειπτη φοίτηση των κοριτσιών στο σχολείο, τον εφοδιασμό τους με κρίσιμες δεξιότητες, την υποστήριξη των γονέων, μεταξύ άλλων και με χρηματική βοήθεια για τον περιορισμό των κινδύνων για τα κορίτσια, την αλλαγή νοοτροπίας και κοινωνικών προτύπων μέσω του διαλόγου και την ενίσχυση των δικαστικών, ποινικών και κοινωνικών συστημάτων και υπηρεσιών.
ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ: UNICEF/Afghanistan/2013/Rajat Madhok