Κάθε χρόνο στις 14 Οκτωβρίου,
τα μέλη της Διεθνούς Ηλεκτροτεχνικής Επιτροπής (IEC), του Διεθνούς
Οργανισμού Τυποποίησης (ISO) και της Διεθνούς Τηλεπικοινωνιακής Ένωσης
(ITU), εορτάζουν την Παγκόσμια Ημέρα Προτύπων, προς τιμήν των χιλιάδων
ειδικών σε παγκόσμιο επίπεδο, οι οποίοι συνεργάζονται για την εκπόνηση
των Διεθνών Προτύπων.
Τα Διεθνή Πρότυπα χρησιμοποιούνται σε εθνικό και τοπικό επίπεδο για να καλύπτουν απαιτήσεις της κοινωνίας, της αγοράς και της νομοθεσίας.
Επίσης, βοηθούν στην ανάπτυξη καλών πρακτικών και νέων τεχνολογιών, ενώ αποθαρρύνουν τη δημιουργία τεχνικών εμποδίων στις συναλλαγές μέσω των εθνικών νομοθεσιών.
Τα Διεθνή Πρότυπα προσφέρουν καθολικώς αποδεκτές και αναγνωρισμένες λύσεις, με στόχο την πρόληψη θανάτων και τραυματισμών που οφείλονται στις φυσικές καταστροφές, τις μεταφορές, τα ατυχήματα, τις βιομηχανικές καταστροφές και τις επιδημίες.
Η Παγκόσμια Ημέρα Δωρεάς Οργάνων Σώματος και Μεταμοσχεύσεων καθιερώθηκε το 2005 από τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας και γιορτάζεται κάθε Οκτώβριο (το 2014 στις 14 Οκτωβρίου), με σκοπό να ενημερώσει και να ευαισθητοποιήσει την παγκόσμια κοινή γνώμη για την αξία της δωρεάς οργάνων σώματος, που μέσω της μεταμόσχευσης χαρίζουν το πολύτιμο δώρο της ζωής σε πάσχοντες συνανθρώπους μας.
Εκατομμύρια άνθρωποι σε όλο τον κόσμο έχουν ευεργετηθεί από μια επιτυχημένη μεταμόσχευση και εκατομμύρια ακόμη περιμένουν τη σωτηρία. Το μεγάλο και δυσεπίλυτο πρόβλημα σε παγκόσμιο επίπεδο παραμένει το αυξανόμενο χάσμα μεταξύ των διαθέσιμων οργάνων προς μεταμόσχευση και του αριθμού των ασθενών στις λίστες αναμονής. Μόνο στις χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης, 3.000 άνθρωποι πεθαίνουν κάθε χρόνο, περιμένοντας το μόσχευμα που θα τους χαρίσει τη ζωή.
Στη χώρα μας, η κατάσταση είναι απελπιστική. Σύμφωνα με στοιχεία του Εθνικού Οργανισμού Μεταμοσχεύσεων (2005), που είναι ο αρμόδιος φορέας στην Ελλάδα, η αναλογία του αριθμού μεταμοσχεύσεων από πτωματικούς δότες ανά εκατομμύριο πληθυσμού στην Ελλάδα ήταν 5,4 , τη στιγμή που στην Ισπανία ήταν 33,7 , στην Αυστρία 23,8 , στο Βέλγιο 21,7 , στη Γερμανία 12,2 , στη Σουηδία 11 και στην Ελβετία 10,4.
Αυτό οφείλεται κατά κύριο λόγο στην απροθυμία των συγγενών να συναινέσουν στη δωρεά οργάνων προσφιλών τους προσώπων που χάθηκαν. Οι αιτίες της απροθυμίας αυτής είναι, σίγουρα, πολλές, αλλά οι σημαντικότερες πρέπει να αναζητηθούν:
Τα Διεθνή Πρότυπα χρησιμοποιούνται σε εθνικό και τοπικό επίπεδο για να καλύπτουν απαιτήσεις της κοινωνίας, της αγοράς και της νομοθεσίας.
Επίσης, βοηθούν στην ανάπτυξη καλών πρακτικών και νέων τεχνολογιών, ενώ αποθαρρύνουν τη δημιουργία τεχνικών εμποδίων στις συναλλαγές μέσω των εθνικών νομοθεσιών.
Τα Διεθνή Πρότυπα προσφέρουν καθολικώς αποδεκτές και αναγνωρισμένες λύσεις, με στόχο την πρόληψη θανάτων και τραυματισμών που οφείλονται στις φυσικές καταστροφές, τις μεταφορές, τα ατυχήματα, τις βιομηχανικές καταστροφές και τις επιδημίες.
Η Παγκόσμια Ημέρα Δωρεάς Οργάνων Σώματος και Μεταμοσχεύσεων καθιερώθηκε το 2005 από τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας και γιορτάζεται κάθε Οκτώβριο (το 2014 στις 14 Οκτωβρίου), με σκοπό να ενημερώσει και να ευαισθητοποιήσει την παγκόσμια κοινή γνώμη για την αξία της δωρεάς οργάνων σώματος, που μέσω της μεταμόσχευσης χαρίζουν το πολύτιμο δώρο της ζωής σε πάσχοντες συνανθρώπους μας.
Εκατομμύρια άνθρωποι σε όλο τον κόσμο έχουν ευεργετηθεί από μια επιτυχημένη μεταμόσχευση και εκατομμύρια ακόμη περιμένουν τη σωτηρία. Το μεγάλο και δυσεπίλυτο πρόβλημα σε παγκόσμιο επίπεδο παραμένει το αυξανόμενο χάσμα μεταξύ των διαθέσιμων οργάνων προς μεταμόσχευση και του αριθμού των ασθενών στις λίστες αναμονής. Μόνο στις χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης, 3.000 άνθρωποι πεθαίνουν κάθε χρόνο, περιμένοντας το μόσχευμα που θα τους χαρίσει τη ζωή.
Στη χώρα μας, η κατάσταση είναι απελπιστική. Σύμφωνα με στοιχεία του Εθνικού Οργανισμού Μεταμοσχεύσεων (2005), που είναι ο αρμόδιος φορέας στην Ελλάδα, η αναλογία του αριθμού μεταμοσχεύσεων από πτωματικούς δότες ανά εκατομμύριο πληθυσμού στην Ελλάδα ήταν 5,4 , τη στιγμή που στην Ισπανία ήταν 33,7 , στην Αυστρία 23,8 , στο Βέλγιο 21,7 , στη Γερμανία 12,2 , στη Σουηδία 11 και στην Ελβετία 10,4.
Αυτό οφείλεται κατά κύριο λόγο στην απροθυμία των συγγενών να συναινέσουν στη δωρεά οργάνων προσφιλών τους προσώπων που χάθηκαν. Οι αιτίες της απροθυμίας αυτής είναι, σίγουρα, πολλές, αλλά οι σημαντικότερες πρέπει να αναζητηθούν:
- Στην ελλιπή και πολλές φορές εσφαλμένη ενημέρωση ή παραπληροφόρηση του πληθυσμού, που συχνά πέφτει θύμα διογκωμένης φημολογίας.
- Στην έλλειψη εμπιστοσύνης σε φορείς και γιατρούς και στο φόβο για εμπόριο οργάνων.
- Στις διάφορες προλήψεις και προκαταλήψεις που συνοδεύουν το τέλος της ζωής.
