Πλούτωνας ή Άδης
Ο Ποσειδών είναι θεός νοητικός και δημιουργικός, αυτός που υποδέχεται τις ψυχές που κατεβαίνουν στον κόσμο της γένησης, ενώ ο Άδης είναι θεός νοητικός και δημιουργικός, αυτός που ελευθερώνει τις ψυχές από τον κόσμο της γένεσης. Δεδομένου οτι η σύνολη κυκλική πορεία μας διαιρείται σε τρία μέρη - στην πριν από τον κόσμο της γένεσης ζώνη του Δία, στην εντός του κόσμου της γένεσης ζώνη του Ποσειδώνα και στη μετά τον κόσμο της γένεσης ζώνη του Πλούτωνα -, είναι εύλογο ο Πλούτων, προσδιοριζόμενος βάσει του νου, να στρέφει τα τέλη προς τις αρχές, ολοκληρώνοντας μια κυκλική πορεία χωρίς αρχή και τέλος, όχι μόνο προκειμένου για τις ψυχές αλλά και για τη σύμπασα δημιουργία τόσο των σωμάτων όσο και γενικώς των περιφορών, προκαλώντας την ανέλιξη από το αΪδιο,όπως στην περίπτωση της ανέλιξης των κινήσεων των αστρικών ψυχών και των σχετιζόμενων με τον κόσμο της γένεσης και τα παρόμοια. Ο Δίας εξάλλου, κυβερνά τη ζωή των προ του κόσμου της γένησης των ψυχών.
Ορισμένους που ερμηνεύουν λανθασμένα το όνομα του Πλούτωνα με βάση τον πλούτο που δίνει η γη από τους καρπούς και τα μέταλλα, και το όνομα Άδης με βάση το <<αΪδες>>(αόρατο), το σκοτεινό και το φοβερό επικρίναι στο σημείο αυτό του διαλόγου ο Σωκράτης, οδηγώντας τα δύο ονόματα σε σημασιολογική ταύτιση. Τον Πλούτωνα, αφ ενός, ως νού στον πλούτο της φρόνησης, και τον Άδη αφετέρου, στον νου τον <<ειδότα>>(που γνωρίζει) τα πάντα. Πράγματι, <<ο θεός τούτος είναι σοφός>>, και με την κάθαρση που κάνει μετά θάνατον στις ψυχές τις ελευθερώνει από τον κόσμο της γεννήσεως. Διότι το <<αΪδές>>, καθώς εξηγούν λανθασμένα κάποιοι, δεν είναι κακό, ούτε άλλωστε και ο θάνατος είναι κακό, μολονότι μερικοί θεωρούν υπό το κράτος πάθουν πως είναι αΪδές. Είναι αΪδές και υπέρτερο του εμφανούς. όπως σύμπασα η περιοχή του νοητού. Ο νούς λοιπόν σε κάθε τριάδα των όντων συσπειρώνει τον εαυτό του προς το Όν παριστώντας την πατρική αιτία με κύκλο. (Πρόκλος, Εις τον Κρατύλον Πλάτωνος εκλογαί χρήσιμοι, 152-153)
----------------------------------------------------------------
Γνωρίζει συνεπώς ο Πλάτων ότι στο βασίλειο του Άδη είναι γένη θεών, δαιμόνων και ψυχών οι οποίες, μαγεμένες από τις εκεί Σειρήνες, σχηματίζουν από τον γύρω από τον θεό χορό.(Πρόκλος, Εις τον Κρατύλον Πλάτωνος εκλογαί χρήσιμοι, 158)
------------------------------------------------------------------------
Σύμβολο του Πλούτωνος έκαμαν τον πορφυρό χιτώνα, δηλώνοντας το φως που έχει δύσει κάτω από τη γη, ενώ το ακρωτηριαμένο σκήπτρο το έδωσαν στον Σάραπι ως σύμβολο της κάτω δυνάμεως, οπως και το σχήμα του χεριού που χάνεται στο αφανές. Ο Κέρβερος είναι τρικέφαλος, επειδή τρεις είναι οι άνω οικοθεσίες του Ηλίου: ανατολή, μεσημβρία, δύση. (Πορφύριος, Περί Αγαλμάτων 11)
Ο Ποσειδών είναι θεός νοητικός και δημιουργικός, αυτός που υποδέχεται τις ψυχές που κατεβαίνουν στον κόσμο της γένησης, ενώ ο Άδης είναι θεός νοητικός και δημιουργικός, αυτός που ελευθερώνει τις ψυχές από τον κόσμο της γένεσης. Δεδομένου οτι η σύνολη κυκλική πορεία μας διαιρείται σε τρία μέρη - στην πριν από τον κόσμο της γένεσης ζώνη του Δία, στην εντός του κόσμου της γένεσης ζώνη του Ποσειδώνα και στη μετά τον κόσμο της γένεσης ζώνη του Πλούτωνα -, είναι εύλογο ο Πλούτων, προσδιοριζόμενος βάσει του νου, να στρέφει τα τέλη προς τις αρχές, ολοκληρώνοντας μια κυκλική πορεία χωρίς αρχή και τέλος, όχι μόνο προκειμένου για τις ψυχές αλλά και για τη σύμπασα δημιουργία τόσο των σωμάτων όσο και γενικώς των περιφορών, προκαλώντας την ανέλιξη από το αΪδιο,όπως στην περίπτωση της ανέλιξης των κινήσεων των αστρικών ψυχών και των σχετιζόμενων με τον κόσμο της γένεσης και τα παρόμοια. Ο Δίας εξάλλου, κυβερνά τη ζωή των προ του κόσμου της γένησης των ψυχών.
Ορισμένους που ερμηνεύουν λανθασμένα το όνομα του Πλούτωνα με βάση τον πλούτο που δίνει η γη από τους καρπούς και τα μέταλλα, και το όνομα Άδης με βάση το <<αΪδες>>(αόρατο), το σκοτεινό και το φοβερό επικρίναι στο σημείο αυτό του διαλόγου ο Σωκράτης, οδηγώντας τα δύο ονόματα σε σημασιολογική ταύτιση. Τον Πλούτωνα, αφ ενός, ως νού στον πλούτο της φρόνησης, και τον Άδη αφετέρου, στον νου τον <<ειδότα>>(που γνωρίζει) τα πάντα. Πράγματι, <<ο θεός τούτος είναι σοφός>>, και με την κάθαρση που κάνει μετά θάνατον στις ψυχές τις ελευθερώνει από τον κόσμο της γεννήσεως. Διότι το <<αΪδές>>, καθώς εξηγούν λανθασμένα κάποιοι, δεν είναι κακό, ούτε άλλωστε και ο θάνατος είναι κακό, μολονότι μερικοί θεωρούν υπό το κράτος πάθουν πως είναι αΪδές. Είναι αΪδές και υπέρτερο του εμφανούς. όπως σύμπασα η περιοχή του νοητού. Ο νούς λοιπόν σε κάθε τριάδα των όντων συσπειρώνει τον εαυτό του προς το Όν παριστώντας την πατρική αιτία με κύκλο. (Πρόκλος, Εις τον Κρατύλον Πλάτωνος εκλογαί χρήσιμοι, 152-153)
----------------------------------------------------------------
Γνωρίζει συνεπώς ο Πλάτων ότι στο βασίλειο του Άδη είναι γένη θεών, δαιμόνων και ψυχών οι οποίες, μαγεμένες από τις εκεί Σειρήνες, σχηματίζουν από τον γύρω από τον θεό χορό.(Πρόκλος, Εις τον Κρατύλον Πλάτωνος εκλογαί χρήσιμοι, 158)
------------------------------------------------------------------------
Σύμβολο του Πλούτωνος έκαμαν τον πορφυρό χιτώνα, δηλώνοντας το φως που έχει δύσει κάτω από τη γη, ενώ το ακρωτηριαμένο σκήπτρο το έδωσαν στον Σάραπι ως σύμβολο της κάτω δυνάμεως, οπως και το σχήμα του χεριού που χάνεται στο αφανές. Ο Κέρβερος είναι τρικέφαλος, επειδή τρεις είναι οι άνω οικοθεσίες του Ηλίου: ανατολή, μεσημβρία, δύση. (Πορφύριος, Περί Αγαλμάτων 11)
