Οι λευκοί σκλάβοι

Η Maria Dimitriou κοινοποίησε ένα σύνδεσμο.

 

Οι λευκοί σκλάβοι των κουρσάρων στη Μεσόγειο. Οι άντρες στις γαλέρες και οι γυναίκες σκλάβες του σεξ

Περισσότερο από ένα εκατομμύριο Ευρωπαίοι πουλήθηκαν σε σκλαβοπάζαρα και είχαν την ίδια τύχη με εκείνη των δούλων της Αφρικής.

mixanitouxronou.gr

Παραδοσιακό σπανακόρυζο

Η Maria Dimitriou κοινοποίησε ένα σύνδεσμο. ·

 

Παραδοσιακό σπανακόρυζο - iCookGreek

Κάντε κλικ στον τίτλο ή τη φωτογραφία για να δείτε τα υλικά και την εκτέλεση.

icookgreek.com|Από Konstantina Athanasiou

http://www.icookgreek.com/%CF%83%CF%85%CE%BD%CF%84%CE%B1%CE%B3%CE%AD%CF%82/item/%CF%80%CE%B1%CF%81%CE%B1%CE%B4%CE%BF%CF%83%CE%B9%CE%B1%CE%BA%CF%8C-%CF%83%CF%80%CE%B1%CE%BD%CE%B1%CE%BA%CF%8C%CF%81%CF%85%CE%B6%CE%BF

Υλικά

• ρύζι καρολίνα ή μακρύκοκκο: 300 γρ.
• φρέσκο σπανάκι: 1 κιλό
• ελαιόλαδο: 2/3 φλιτζανιού του τσαγιού
• κρεμμύδια φρέσκα: 4 ψιλοκομμένα
• κρεμμύδι ξερό: 1 μικρό, ψιλοκομμένο
• σκόρδο: 2 σκελίδες κομμένες σε φετάκια
• άνηθος: 1 ματσάκι ψιλοκομμένο
• χυμός λεμονιού: 3-4 κουταλιές της σούπας
• αλάτι: λίγο
• πιπέρι: φρεσκοτριμμένο

Εκτέλεση

1. Πλένετε καλά το σπανάκι και το ψιλοκόβετε. Μέσα σε κατσαρόλα σοτάρετε στο μισό λάδι τα κρεμμύδια (φρέσκα και ξερό) και το σκόρδο. Προσθέτετε το ρύζι και ανακατεύετε 3΄-4΄. Ρίχνετε κατόπιν το σπανάκι και τον άνηθο και συνεχίζετε το σοτάρισμα, ανακατεύοντας 1΄-2΄.
2. Περιχύνετε με το χυμό του λεμονιού, το υπόλοιπο λάδι και 3 φλιτζάνια νερό και αφήνετε το φαγητό να βράσει σε χαμηλή φωτιά, 40΄-45΄. Λίγο πριν ολοκληρωθεί το μαγείρεμα αλατοπιπερώνετε το σπανακόρυζο. Το σερβίρετε ζεστό ή κρύο.

Τηνιακά μηνύματα

Η Maria Dimitriou κοινοποίησε ένα σύνδεσμο.

Κυκλοφόρησαν τα Τηνιακά μηνύματα

Η εφημερίδα Τηνιακά Μηνύματα έχετε την δυνατότητα να την διαβάζετε Online μέσα από το Τήνος Today. Τα Τηνιακά μηνύματα είναι η διμηνιαία έκδοση των Καθολικών Εκκλησιών Νάξου-Τήνου-Μυκόνου-Άνδρου & Χίου Διαβάστε ΕΔΩ την εφημερίδα…

tinostoday.gr|Από Τήνος Today

http://www.tinostoday.gr/2015/12/blog-post_33.html

Κυκλοφόρησαν τα Τηνιακά μηνύματα 

 Τήνος Today     Δευτέρα, Δεκεμβρίου 07, 2015

Η εφημερίδα Τηνιακά Μηνύματα έχετε την δυνατότητα να την διαβάζετε Online μέσα από το Τήνος Today.  Τα Τηνιακά μηνύματα είναι η διμηνιαία έκδοση των Καθολικών Εκκλησιών Νάξου-Τήνου-Μυκόνου-Άνδρου & Χίου

Διαβάστε ΕΔΩ την εφημερίδα για τον μήνα, Δεκέμβριο

ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΛΟΓΙΑ

Η Maria Dimitriou κοινοποίησε το βίντεο του Ferries Travelguide.

Ferries Travelguide

30 Απριλίου ·

ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΛΟΓΙΑ ΚΑΙ ΣΧΟΛΙΑ ΓΙΑ ΑΥΤΟ ΤΟ ΒΙΝΤΕΟ .............
ΔΙΑΔΩΣΤΕ ΤΟ ............................. ΚΑΙ ..............................................
ΚΟΙΝΟΠΟΙΗΣΤΕ ΤΟ .

Η καλή πράξη

Η Maria Dimitriou κοινοποίησε το βίντεο του χρήστη My Mind.

 

My Mind

31 Ιανουαρίου ·

Η καλή πράξη πάντα ανταμείβεται, αλλά ανταμείβεται καλύτερα όταν δεν αποβλέπει στην ανταμοιβή.
Περισσότερα .. www.MyMind.gr

Χοιρινές μπουκιές με πιπεριές

Η Maria Dimitriou κοινοποίησε ένα σύνδεσμο.

 

Χοιρινές μπουκιές με πιπεριές - iCookGreek

Κάντε κλικ στον τίτλο ή τη φωτογραφία για να δείτε τα υλικά και την εκτέλεση.

icookgreek.com|Από Christina Tsamoura

http://www.icookgreek.com/%CF%83%CF%85%CE%BD%CF%84%CE%B1%CE%B3%CE%AD%CF%82/item/%CF%87%CE%BF%CE%B9%CF%81%CE%B9%CE%BD%CE%AD%CF%82-%CE%BC%CF%80%CE%BF%CF%85%CE%BA%CE%B9%CE%AD%CF%82-%CE%BC%CE%B5-%CF%80%CE%B9%CF%80%CE%B5%CF%81%CE%B9%CE%AD%CF%82

Υλικά

• ½ κιλό ψαρονέφρι
• 160 γρ. βούτυρο
• 1 πράσινη, 1 κόκκινη και 1 κίτρινη πιπεριά κομμένες σε μέτρια κομμάτια
• 1 κλωνάρι σέλερι κομμένο σε μικρά κομμάτια
• 1 κρεμμύδι ξερό κομμένο σε μέτριες φέτες
• 1 κοφτό κουταλάκι του γλυκού ρίγανη
• 1 ποτηράκι λευκό ξηρό κρασί
• 1 κύβος βοδινού
• 1 κουταλιά της σούπας κορν φλάουρ
• αλάτι, πιπέρι

Εκτέλεση

1. Πλένουμε και κόβουμε το ψαρονέφρι σε κύβους. Τους αφήνουμε σε απορροφητικό χαρτί να στραγγίξουν.
2. Βάζουμε μια κατσαρόλα σε μέτρια προς δυνατή θερμοκρασία με 1 λίτρο χλιαρό νερό, ρίχνουμε μέσα το ψαρονέφρι και βράζουμε για 20΄. Κατά περιόδους το ξαφρίζουμε.
3. Σουρώνουμε το κρέας και το στραγγίζουμε καλά. Ζεσταίνουμε το βούτυρο σε καθαρό σκεύος, προσθέτουμε τα λαχανικά και το ψαρονέφρι και σοτάρουμε έως ότου το κρέας πάρει χρώμα και τα λαχανικά μαραθούν. Στη συνέχεια σβήνουμε με κρασί, ρίχνουμε τον κύβο και ανακατεύουμε έως ότου διαλυθεί και μειωθούν τα υγρά. Προσθέτουμε 1 ποτήρι καυτό νερό και αφήνουμε να βράσουν όλα τα υλικά για 10-15 λεπτά.
4. Ρίχνουμε το κορν φλάουρ σε ένα ποτηράκι με 3 κουταλιές της σούπας νερό. Το ανακατεύουμε, το προσθέτουμε στο φαγητό μας και ανακατεύουμε ξανά. Χαμηλώνουμε τη θερμοκρασία και συνεχίζουμε το μαγείρεμα μέχρι να δέσει η σάλτσα. Προσθέτουμε τη ρίγανη και το αλατοπίπερο και σερβίρουμε.

Punto Ladrillo

Η Maria Dimitriou κοινοποίησε ένα σύνδεσμο.

 

Crochet : Punto Ladrillo

Un lindo punto multicolor en Crochet, el Punto Ladrillo

youtube.com

Τιραμισού

Η Maria Dimitriou κοινοποίησε ένα σύνδεσμο.

Τιραμισού - iCookGreek

Κάντε κλικ στον τίτλο ή τη φωτογραφία για να δείτε τα υλικά και την εκτέλεση.

icookgreek.com|Από Christina Tsamoura

http://www.icookgreek.com/%CF%83%CF%85%CE%BD%CF%84%CE%B1%CE%B3%CE%AD%CF%82/%CE%B3%CE%BB%CF%85%CE%BA%CE%AF%CF%83%CE%BC%CE%B1%CF%84%CE%B1/item/%CF%84%CE%B9%CF%81%CE%B1%CE%BC%CE%B9%CF%83%CE%BF%CF%8D

Υλικά

• 24 μπισκότα σαβαγιάρ
• 1 φλιτζάνι του τσαγιού δυνατό καφέ φίλτρου
• 3 κουταλιές της σούπας λικέρ του καφέ (Kalhua κ.λπ.)
• 500 γρ. φρέσκο τυρί κρέμα (mascarpone ή ricotta ή Philadelphia)
• 5 κουταλιές της σούπας ζάχαρη άχνη
• 2 κρόκοι αυγών και 4 ασπράδια
• λίγο κακάο σκόνη για το πασπάλισμα

Εκτέλεση

1. Σ’ ένα μπολ ανακατεύετε τον καφέ φίλτρου με το λικέρ του καφέ. Βυθίζετε εκεί τα μισά σαβαγιάρ για λίγο και τα τοποθετείτε σε βαθύ ταψάκι το ένα δίπλα στο άλλο μέχρι να καλυφτεί ο πάτος.
2. Χτυπάτε στο μίξερ το τυρί κρέμα μέχρι να αφρατέψει καλά. Ρίχνετε τη ζάχαρη άχνη και συνεχίζετε το χτύπημα μερικά λεπτά. Προσθέτετε έναν έναν τους κρόκους των αυγών, ενώ συνεχίζετε το χτύπημα. Με τα ασπράδια των αυγών ετοιμάζετε σφιχτή μαρέγκα χτυπώντας στο μίξερ με λίγο αλάτι και την ενσωματώνετε στο μείγμα του τυριού με απαλές κινήσεις.
3. Απλώνετε τη μισή κρέμα πάνω από τα σαβαγιάρ και επαναλαμβάνετε βάζοντας μια στρώση σαβαγιάρ και άλλη μια στρώση κρέμα. Αφήνετε το γλυκό στο ψυγείο αρκετές ώρες για να σφίξει. Πασπαλίζετε με κακάο και σερβίρετε.

Μπισκοτάκια

Η Maria Dimitriou κοινοποίησε ένα σύνδεσμο.

 

Μπισκοτάκια με άρωμα ελληνικού καφέ - iCookGreek

Κάντε κλικ στον τίτλο ή τη φωτογραφία για να δείτε τα υλικά και την εκτέλεση.

icookgreek.com|Από Christina Tsamoura

http://www.icookgreek.com/%CF%83%CF%85%CE%BD%CF%84%CE%B1%CE%B3%CE%AD%CF%82/%CE%B3%CE%BB%CF%85%CE%BA%CE%AF%CF%83%CE%BC%CE%B1%CF%84%CE%B1/item/%CE%BC%CF%80%CE%B9%CF%83%CE%BA%CE%BF%CF%84%CE%AC%CE%BA%CE%B9%CE%B1-%CE%BC%CE%B5-%CE%AC%CF%81%CF%89%CE%BC%CE%B1-%CE%B5%CE%BB%CE%BB%CE%B7%CE%BD%CE%B9%CE%BA%CE%BF%CF%8D-%CE%BA%CE%B1%CF%86%CE%AD

Υλικά

• Για 40 μπισκότα περίπου
• 350 γρ. αλεύρι για όλες τις χρήσεις
• 50 γρ. ελληνικός καφές
• 250 γρ. ζάχαρη καστανή
• 250 γρ. βούτυρο
• 1 αυγό

Εκτέλεση

1. Ανακατεύουμε σε ένα μπολ το αλεύρι με τη ζάχαρη και τον ελληνικό καφέ. Προσθέτουμε το Flora κομμένο σε κυβάκια κι αρχίζουμε να ανακατεύουμε με τα δάχτυλα μέχρι να αποκτήσουμε μία ζύμη με υφή σαν ψίχουλα. Προσθέτουμε το αυγό και ανακατεύουμε μέχρι να γίνει ομοιογενής και εύπλαστη η ζύμη.  Ίσως χρειαστεί να προσθέσουμε 1-2 κουταλιές κρύο νερό.
2. Πλάθουμε τη ζύμη σε μία μπάλα, την τυλίγουμε με πλαστική μεμβράνη και την αφήνουμε στο ψυγείο να «σταθεί» για μισή ώρα.
3. Προθερμαίνουμε τον φούρνο στους 175°C. Χωρίζουμε τη ζύμη σε τρία ή τέσσερα μέρη. Παίρνουμε ένα - ένα τα κομμάτια και τα πλάθουμε πάλι σε μπάλα. Πιέζουμε την κάθε μπάλα να πλατύνει και την τοποθετούμε ανάμεσα σε δύο φύλλα από αντικολλητικό χαρτί. Με τη βοήθεια του πλάστη την ανοίγουμε σε φύλλο πάχους περίπου 0,5 εκ.
4. Με ένα μαχαίρι ή οδοντωτή ροδέλα, κόβουμε τη ζύμη σε τετράγωνα μπισκότα με πλευρά 3 εκατοστά. Επαναλαμβάνουμε μέχρι να χρησιμοποιήσουμε όλη τη ζύμη. Μεταφέρουμε τα μπισκότα σε 2 ρηχά ταψάκια στρωμένα με αντικολλητικό χαρτί και τα ψήνουμε για 15 λεπτά περίπου. Αφήνουμε να κρυώσουν πριν τα ξεκολλήσουμε από το χαρτί για να μην σπάσουν.

Ηλιούγεννα

Η Maria Dimitriou κοινοποίησε ένα σύνδεσμο.

 

"Ηλιούγεννα - Το αρχαίο Ελληνικό έθιμο των Χριστουγέννων..."

ellaniapili.blogspot.com|Από Ελεύθερος Πολιορκημένος

http://ellaniapili.blogspot.gr/2015/12/blog-post_93.html

"Ηλιούγεννα - Το αρχαίο Ελληνικό έθιμο των Χριστουγέννων..."

Ο Διόνυσος αποκαλούταν «σωτήρ» και θείο «βρέφος», το οποίο γεννήθηκε από την παρθένο Σέμελη. Ήταν ο καλός «Ποιμήν», του οποίου οι ιερείς κρατούν την ποιμενική ράβδο, όπως συνέβαινε και με τον Όσιρη. 

 

 
Σταδιακά λοιπόν τα γενέθλια του θεού Ήλιου μετατράπηκαν σε γενέθλια του Υιού του Θεού.
Οι Έλληνες γιόρταζαν τον Διόνυσο αλλά και τον Φωτοφόρο Απόλλωνα-Ηλίου παριστάνοντας τον πάνω στο ιπτάμενο άρμα του, να μοιράζει το φως.
Το άρμα έγινε έλκηθρο, τα άλογα έγιναν τάρανδοι και το "δώρο" του φωτός που μοίραζε στους ανθρώπους ...έγινε κυριολεκτικά "μοίρασμα δώρων".
Τέλος το κόψιμο της βασιλόπιτας αποτελεί εξέλιξη του αρχαιο Ελληνικού εθίμου του εορταστικού άρτου, τον οποίο οι αρχαίοι Έλληνες πρόσφεραν στους θεούς σε μεγάλες αγροτικές γιορτές, όπως τα Θαλύσια και τα Θεσμοφόρια. 

Ηλιούγεννα - Το αρχαίο Ελληνικό έθιμο των Χριστουγέννων...
Τα Χριστούγεννα η εορτή της ανάμνησης της γεννήσεως του Ιησού Χριστού δηλαδή, αποτελούν την μεγαλύτερη γιορτή του Χριστιανισμού, αποτελώντας ημέρες χαράς για όλον τον Χριστιανικό κόσμο. Λόγω βέβαια της «οικονομικής εκμετάλλευσης» και του τεράστιου «οικονομικού τζίρου της εορτής» τα Χριστούγεννα εορτάζονται πλέον σχεδόν σε όλο τον κόσμο.

Ιχνηλατώντας την ιστορικότητα της εορτής ανακαλύπτουμε ενδιαφέροντα στοιχεία που αφορούν την ημερομηνία της εορτής, αλλά και συσχετίσεις με συνήθειες στον αρχαίο κόσμο.
Αναζητώντας την ακριβή ημερομηνία γενέσεως του Ιησού ανακαλύπτουμε ότι αφενός στην καινή Διαθήκη δεν γίνεται αναφορά για την εορτή Χριστουγέννων και αφετέρου ότι κανείς από τους Αποστόλους δεν τήρησε την 25η Δεκεμβρίου ως γενέθλια ημέρα του.



Στην πραγματικότητα δεν γνωρίζουμε πότε ακριβώς γεννήθηκε ο Ιησούς Χριστός, (υπολογίζεται πως γεννήθηκε μεταξύ του 6 - 2 π. X.) Υπάρχουν όμως ενδείξεις που συνηγορούν στην Φθινοπωρινή γέννηση του, και όχι στην χειμερινή.
Το εδάφιο από το Ευαγγέλιο του Λουκά παραδείγματος χάριν αναφέρει: «Οι ποιμένες ήσαν κατά το αυτό μέρος διανυκτερεύοντες εν τοις αγροίς, και φυλάττοντες φύλακας της νυκτός επί το ποίμνιον αυτών» (2: 8).

Η φράση αυτή έρχεται σε αντίθεση με τις πρακτικές των βοσκών καθώς τον χειμώνα λόγω του ψύχους οι ποιμένες δεν διανυκτερεύουν στους αγρούς.
Αυτό μας οδηγεί στο συμπέρασμα ότι η γέννηση του Ιησού δεν έγινε το Δεκέμβριο αλλά το Φθινόπωρο εφόσον τα κοπάδια δεν ήταν στις στάνες.
Γνωρίζουμε επίσης ότι η γέννηση συνέπεσε, με την απογραφή, που συνήθως γινόταν μετά την συγκομιδή, κατά τις αρχές Οκτωβρίου.

Ο Ευαγγελιστής Ιωάννης επίσης συσχετίζει την γέννηση του Ιησού Χριστού με την εορτή της «Σκηνοπηγίας», η οποία γινόταν τον Οκτώβρη.

Στην Αγία Γραφή γενέθλιες και ονομαστικές εορτές δεν συνιστούνται.
Στην πραγματικότητα τα Χριστούγεννα δεν συμπεριλαμβάνοντα στις αρχαίες γιορτές της Χριστιανικής Εκκλησίας και μάλιστα η τήρηση των γενεθλίων καταδικάζονταν σαν ένα αρχαίο Ελληνικό "ειδωλολατρικό" έθιμο απεχθές στους Χριστιανούς. Ημέρα μνήμης των αγίων και μαρτύρων όριζαν αυτή του θανάτου.

Η Καθολική Εγκυκλοπαίδεια αναφέρει σχετικά : «Τα Χριστούγεννα δεν ήταν ανάμεσα στις πρώτες εορτές της Εκκλησίας. Ο Ειρηναίος και ο Τερτυλλιανός την παραλείπουν από τους καταλόγους των εορτών» Έτσι Τα Χριστούγεννα ως εορτή των γενεθλίων του δεν γιορτάζονταν τα πρώτα 300 χρόνια.

Η καθιέρωση της 25ης Δεκεμβρίου ως ημέρα των Χριστουγέννων έγινε στη Ρώμη από τον Πάπα Ιούλιο τον Α, τον 4ο μ.χ. αιώνα, μετά από έρευνα που έγινε στα αρχεία της Ρώμης για την χρονιά επί Αυγούστου απογραφής, και κατόπιν υπολογισμών βάση των Ευαγγελίων. Ένα στοιχείο που λήφθηκε υπόψιν είναι το η φράση από το κατ’ Ιωάννη γ’30«Εκέινον δει αυξάνειν, εμέ ελατούσθαι»

Στην πραγματικότητα όμως αυτό συνέβη διότι η συγκεκριμένη ημερομηνία συνέπεφτε με τις αρχαίες εορτές του Χειμερινού Ηλιοστασίου και την «Επιστροφή» του Ηλίου.
Έκτοτε ο Χριστός όφειλε να είναι ο Ήλιος ο δίδων το φως εις τον κόσμο. Πριν εορταζόταν στις 6 Ιανουαρίου μαζί με τη βάπτιση του Ιησού (Θεοφάνεια).
Αργότερα το έθιμο πιθανολογείται ότι μεταφέρθηκε στην Ανατολή, πιθανόν από τον Γρηγόριο τον Ναζιανζηνό το 378-381 περίπου μ.Χ. Ο Ιωάννης Χρυσόστομος (345-407 μ.Χ.) σε ομιλία του για τη γέννηση του Χριστού, αναφέρει ότι είχε αρχίσει στην Αντιόχεια να γιορτάζονται τα Χριστούγεννα στις 25 Δεκεμβρίου. Το σίγουρο είναι ότι την εποχή του Ιουστινιανού, τον 6ο αιώνα, ο εορτασμός των Χριστουγέννων στις 25 Δεκεμβρίου είχε εξαπλωθεί σχεδόν σε όλη την Ανατολή.


Τι εόρταζαν οι Αρχαίοι Έλληνες την περίοδο των Χριστουγέννων;

Οι αρχαίοι Έλληνες κατά την χειμερινή τροπή του ήλιου γιόρταζαν την γέννηση του Διονύσου.

Ο Διόνυσος αποκαλούταν «σωτήρ» και θείο «βρέφος», το οποίο γεννήθηκε από την παρθένο Σέμελη.

Ήταν ο καλός «Ποιμήν», του οποίου οι ιερείς κρατούν την ποιμενική ράβδο, όπως συνέβαινε και με τον Όσιρη.
Τον χειμώνα θρηνούσαν το σκοτωμό του Διονύσου από τους Τιτάνες, αλλά στις 30 Δεκεμβρίου εόρταζαν την αναγέννησή του. Οι γυναίκες-ιέρειες ανέβαιναν στην κορυφή του ιερού βουνού και κρατώντας ένα νεογέννητο βρέφος φώναζαν «ο Διόνυσος ξαναγεννήθηκε. Ο Διόνυσος ζει» , ενώ σε επιγραφή αφιερωμένη στον Διόνυσο αναγράφεται: «Εγώ είμαι που σε προστατεύω και σε οδηγώ, εγώ είμαι το 'Αλφα και το Ωμέγα».

Αυτή η αρχαία Ελληνική γιορτή, είχε επίσης ταυτιστεί και με την γιορτή του Ηλίου, τον οποίο οι αρχαίοι λαοί είχαν θεοποιήσει. Συγκεκριμένα στους Έλληνες, είχε ταυτιστεί με τον Φωτοφόρο Απόλλωνα του Ηλίου, ο οποίος απεικονιζόταν πάνω στο ιπτάμενο άρμα του να μοιράζει το φως του Ηλίου.

Οι αρχαίοι λαοί αναπαριστούσαν την κίνηση του ήλιου με την ζωή ενός ανθρώπου που γεννιόταν κατά την χειμερινή τροπή του ήλιου που μεγάλωνε βαθμιαία καθώς αυξάνονταν και οι ώρες που ο ήλιος φωταγωγούσε την Γη, και πέθαινε ή ανασταίνονταν τον Μάρτιο την ημέρα της Εαρινής Ισημερίας, συμβολίζοντας με αυτόν τον τρόπο την αναγέννηση του φυτικού βασιλείου μέσα από την μήτρα της Γης.

Το χειμερινό Ηλιοστάσιο 22-25 Δεκεμβρίου σημαίνει την αρχή του χειμώνα, και ο Ηλιος αρχίζει βαθμιαία να αυξάνει την ημέρα έως ότου εξισωθεί με την νύχτα, κατά την Ιση-μερία τον Μάρτιο. Τότε ο Ήλιος νικά το σκοτάδι, και έρχεται η άνοιξη, η εποχή της αναγέννησης για την φύση.

Η εορτή αυτή πέρασε και στην αρχαία Ρώμη με τις δημοφιλείς γιορτές των Σατουρνάλιων, προς τιμήν του Κρόνου τον Δεκέμβριο αλλά και της θεάς Δήμητρας, γι΄ αυτό και έκαναν θυσίες χοίρων για την ευφορία της γης . Τα Σατουρνάλια ήταν από τις σημαντικότερες και ονομάζονταν:

« DIES INVICTI SOLIS », δηλαδή «Ημέρα του αήττητου ήλιου». Μια γιορτή που φυσικά την είχαν πάρει απο την γιορτή του Φωτοφόρου Απόλλωνα - Ηλίου!

Στην αρχαία Ρώμη, η εορτή άρχιζε στις 17 Δεκεμβρίου και διαρκούσε επτά ήμερες. Στην εορτή αυτή αντάλλασσαν δώρα, συνήθως λαμπάδες και στα παιδία έδιναν πήλινες κούκλες και γλυκά σε σχήμα βρέφους για να θυμίζουν το Κρόνο, που τρώει τα παιδιά του.

Σταδιακά λοιπόν τα γενέθλια του θεού Ήλιου μετατράπηκαν σε γενέθλια του Υιού του Θεού.
Θα πρέπει επίσης να σημειωθεί ότι οι «εθνικοί» αποκαλούσαν την Πρώτη Ημέρα της εβδομάδας Ημέρα του θεού-Κυρίου Ήλιου, ορολογία την οποία αργότερα χρησιμοποίησαν και οι εκκλησιαστικοί Πατέρες για λόγους σκοπιμότητας ίσως. Κάτι που διασώζεται έως σήμερα στα Αγγλικά ως SUN-DAY, στα Γερμανικά SONN-TAG.
Ο Ιουστίνος ο μάρτυς (114-165 μ.Χ.) γράφει στη 2η απολογία του για τον Ιησού «...σταυρώθηκε, πριν το Σάββατο, ΠΟΥ ΗΤΑΝ Η ΗΜΕΡΑ ΤΟΥ "ΚΡΟΝΟΥ" και την επόμενη ημέρα ΠΟΥ ΗΤΑΝ Η ΗΜΕΡΑ ΤΟΥ (θεού) "ΗΛΙΟΥ" και η οποία μετονομάσθηκε σε ΚΥΡΙΑΚΗ, αναστήθηκε και εμφανίσθηκε στους μαθητές Του...»

Οι Αιγύπτιοι στις 25 Δεκεμβρίου εόρταζαν την γέννηση του θεού-ήλιου Όσιρη. Μετά την δολοφονία του ένα δένδρο ξεφύτρωσε στο οποίο ο Ίσις,σε κάθε επέτειο της γέννησης του στις 25 Δεκεμβρίου, άφηνε δώρα γύρω από το δένδρο.
Οι Βαβυλώνιοι, και οι Φοίνικες ονόμαζαν το θεό-ήλιο Βαάλ , οι Πέρσες λάτρευαν τη γέννηση του Αήττητου-ήλιου και θεού Μίθρα Βασιλιά, ενώ οι Βραχμάνοι στην γέννηση του ψάλλουν: «Εγέρσου ω βασιλιά του κόσμου, έλα σε μας από τις σκηνές σου».

Εκτός όμως της ημέρας της γέννησης και πολλές από τις παραδόσεις που συνδέονται με τα Χριστούγεννα (ανταλλαγή δώρων, στολισμοί, κάλαντα, Χριστουγεννιάτικο δέντρο κλπ.) έχουν τις ρίζες τους σε παλαιότερες θρησκείες. Πιο συγκεκριμένα τα κάλαντα!
Πίσω από τα κάλαντα κρύβεται ένα αρχαίο Ελληνικό έθιμο με το όνομα Ειρεσιώνη, που αναφέρεται ήδη από τον Όμηρο, ο οποίος ευρισκόμενος στην Σάμο, σκάρωσε διάφορα τραγούδια τα οποία μαζί με μια ομάδα παιδιών τα τραγουδούσαν στα σπίτια των πλουσίων ευχόμενοι πλούτο, χαρά και ειρήνη.

Συμβόλιζε την ευφορία και γονιμότητα της γης και εορτάζονταν δυο φορές το χρόνο, μια την άνοιξη με σκοπό την παράκληση των ανθρώπων προς τους θεούς κυρίως του Απόλλωνος-ήλιου και των Ωρών για προστασία της σποράς και μια το φθινόπωρο, για να τους ευχαριστήσουν για την συγκομιδή των καρπών. Ταυτόχρονα με τις ευχαριστίες προς τους θεούς, έδιναν ευχές και στους συνανθρώπους.

Τα παιδιά γύριζαν από σπίτι σε σπίτι, κρατώντας ελιάς ή δάφνης στολισμένα με μαλλί (σύμβολο υγείας και ομορφιάς) και καρπούς κάθε λογής, τραγουδώντας για καλύτερη τύχη και γονιμότητα της γης.

Πολλά από τα παιδιά έφεραν τον κλάδο σπίτι τους και τον κρεμούσαν στην πόρτα όπου έμενε όλο το έτος (κάτι που συνηθίζουμε να κάνουμε σήμερα την Πρωτομαγιά).

 

Ο Φίλιππος Βρετάκος Ένα πολύ ενδιαφέρον άρθρο του Αποστόλου Αρβανιτόπουλου, σχετικό με τα έθιμα του χριστουγεννιάτικου δέντρου και των καλάνδων, μας σώζει ο Φίλιππος Βρετάκος στο βιβλίο του "Οι δώδεκα μήνες του έτους και αι κυριώτεραι εορταί των". Σε αυτό το βιβλίο του ο Φίλιππος Βρετάκος μας λέει:
"Το χριστουγεννιάτικον δένδρον συμβολίζει την αιωνιότητα της ζωής, διότι δεν γηράσκει και δεν χάνει, επομένως, την νεότητά του. Το δένδρον όμως των Χριστουγέννων δεν το ευρίσκω, εγώ τουλάχιστον, ως ξενικήν συνήθειαν, ως νομίζεται γενικώς, αλλ' εν μέρει ως αρχαίαν ελληνικήν. Είναι, δηλαδή, υπολείμματα της περιφήμου "ειρεσιώνης", και της "ικετηρίας" των αρχαίων Ελλήνων, και μάλιστα των αρχαίων Αθηναίων.
Ήσαν δε η μεν Ικετηρία κλάδος ελαίας, από του οποίου εκρέμων ποκάρια μαλλιού, και έφερον αυτόν όσοι ήθελον να ικετεύσουν τον Θεόν ομαδικώς, δια την απαλλαγήν του τόπου από δεινού τινός κακού, π.χ. από νοσήματος, πανώλους, χολέρας ή ομοίου. Ως επί το πολύ, όμως, εβάσταζε την Ικετηρίαν άνθρωπος, ο οποίος ήθελε να τεθή υπό την προστασίαν θεού και της ανωτέρας αρχής, για να προβή εις αποκαλύψεις εναντίον ισχυρών ανθρώπων ή αρχόντων." ("Κληρονομία του αρχαίου κόσμου", εφημερίς "Εθνος", 31 Δεκεμ.1937)

Το χριστουγεννιάτικο δέντρο εμφανίστηκε για πρώτη φορά στη Γερμανία στο τέλος του 16ου, αλλά έως τις αρχές του 19ου αιώνα δεν ήταν διαδεδομένο ευρέως - τοποθετούνταν μόνο στις εκκλησίες.
Το δέντρο ως Χριστιανικό σύμβολο, συμβολίζει την ευτυχία που κρύβει για τον άνθρωπο η γέννηση του Χριστού.

Σταδιακά το δένδρο άρχισε να γεμίζει με διάφορα χρήσιμα είδη- κυρίως φαγώσιμα κι αργότερα ρούχα κι άλλα είδη καθημερινής χρήσης, (κάτι που γινόταν στους αρχαίους Ελληνικούς ναούς) συμβολίζοντας την προσφορά των Θείων Δώρων.

Στην σύγχρονη Ελλάδα το έθιμο το εισήγαγαν οι Βαυαροί με τον στολισμό στα ανάκτορα του Όθωνα το 1833. Μετά τον το Β’ παγκόσμιο πόλεμο το δέντρο με τις πολύχρωμες μπάλες μπήκε σε όλα τα ελληνικά σπίτια.

Φυσικά μεγάλη εντύπωση προκαλεί και το μυθολογικό γεγονός του "Αγιοβασίλη" με το έλκηθρο του που το κινούν οι ιπτάμενοι τάρανδοι.
Ούτε αυτό όπως καταλαβαίνετε, δεν θα μπορούσε να μην παρθεί απο την Αρχαία Ελλάδα. Όπως αναφέραμε πιο πρίν , τον μήνα Δεκέμβριο, οι Έλληνες γιόρταζαν τον Διόνυσο αλλά και τον Φωτοφόρο Απόλλωνα-Ηλίου παριστάνοντας τον πάνω στο ιπτάμενο άρμα του, να μοιράζει το φως.
Το άρμα έγινε έλκηθρο, τα άλογα έγιναν τάρανδοι και το "δώρο" του φωτός που μοίραζε στους ανθρώπους ...έγινε κυριολεκτικά "μοίρασμα δώρων".

Τέλος το κόψιμο της βασιλόπιτας αποτελεί εξέλιξη του αρχαιο Ελληνικού εθίμου του εορταστικού άρτου, τον οποίο οι αρχαίοι Έλληνες πρόσφεραν στους θεούς σε μεγάλες αγροτικές γιορτές, όπως τα Θαλύσια και τα Θεσμοφόρια.

  

"Το θείο βρέφος Διόνυσος στη "φάτνη" του (330 πχ)"

 

 Πηγή:
enallaktikos.gr

Εμπλουτίστηκε με εικόνες απο την ΕΛΛΑΝΙΑ ΠΥΛΗ