Κυριακή 19 Ιουνίου 2016

Το Μυστήριο Μαυσωλείο του Αντίοχου

Η Maria Dimitriou κοινοποίησε ένα σύνδεσμο.
 
 
Πριν από σαράντα επτά χρόνια μια Ελληνική εφημερίδα αναφέρθηκε για πρώτη φορά στο ξεχασμένο Βασίλειο της Κομμαγηνής. Αφορμή στάθηκε οι αρχαιολογικές
enallaxnews.gr
Πριν από σαράντα επτά χρόνια μια Ελληνική εφημερίδα αναφέρθηκε για πρώτη φορά στο ξεχασμένο Βασίλειο της Κομμαγηνής. Αφορμή στάθηκε οι αρχαιολογικές επισημάνσεις της εποχής για το τεράστιο μαυσωλείο του βασιλιά Αντίοχου του Α΄του επονομαζόμενου Θεού.

Πηγή EnallaxNews : https://www.enallaxnews.gr/2016/03/05/kommagini-to-mystyrio-mavswleio-tou-antioxou/
 
Κομμαγηνή – Το Μυστήριο Μαυσωλείο του Αντίοχου By Enallaxnews.gr on 05/03/2016 15:45 Πολιτισμος Πριν από σαράντα επτά χρόνια μια Ελληνική εφημερίδα αναφέρθηκε για πρώτη φορά στο ξεχασμένο Βασίλειο της Κομμαγηνής. Αφορμή στάθηκε οι αρχαιολογικές επισημάνσεις της εποχής για το τεράστιο μαυσωλείο του βασιλιά Αντίοχου του Α΄του επονομαζόμενου Θεού. Το Μαυσωλείο Το δημοσίευμα έχει τον τίτλο: Ελληνικό Μαυσωλείο στα βάθη της Ασίας και γράφει διευκρινιστικά: «Στην κορυφή του Νεμρούτ Νταγκ, επάνω στον Αντίταυρο, στα Ν.Α. της Τουρκίας, βρίσκεται ένα παράξενο μνημείο, σε ύψος 2.500 μέτρων. Για πρώτη φορά το ανακάλυψε μια μικτή αρχαιολογική αποστολή γερμανοτουρκική, το 1882. Είναι περίεργο, ωστόσο πως από τότε, ως σήμερα, δεν έγινε δυνατόν να ερευνηθεί το εσωτερικό του. Είναι το μαυσωλείο του Αντιόχου Α΄ , του βασιλέως της Κομμαγηνής, ενός μικροσκοπικού βασιλείου, που δεν είχε πολύχρονη ζωή, και που απλώς στάθηκε, η τελευταία ηχώ της μεγάλης περιπέτειας του Αλέξανδρου στην Ασία. » Πρόκειται για ένα μνημείο εκπληκτικό, που θυμίζει πολύ και ανάλογα έργα περσικά, αλλά και αιγυπτιακά μαζί. Η ομοιότητά του, εξ άλλου, με τα αιγυπτιακά μνημεία παραξένεψε τους πρώτους ερευνητές, που ακόμη δεν είχαν προσέξει πως ό, τι μνημειακό κατασκευάστηκε στην Ανατολή, μιμήθηκε πολύ τα έργα της Αιγύπτου. Στην Περσέπολη, τα μνημεία του Αρταξέρξη και του Δαρείου, σκαλισμένα πάνω στο βράχο, θυμίζουν απόλυτα τους ναούς της κοιλάδας του Νείλου. Στο Νεμρούτ Νταγκ, τα κολοσσιαία αγάλματα που στήθηκαν πάνω στο μνημείο του Αντιόχου του Α΄, μοιάζουν πολύ με τους κολοσσούς των ναών των Θηβών». Η ονομασία Κομμαγηνή Ερευνώντας διάφορες πηγές σχετικά με την ονομασία του βασιλείου αυτού διαπιστώσαμε πως η ονομασία εκπορεύεται από τις λέξεις κόμμα-γένος που σημαίνει τμήμα ή μέρος μιας μεγαλύτερης γενιάς (γένος). Σε ένα τουρκικό κείμενο αναφέρεται πως είναι από τις λέξεις Κομμούν και Γένες, που τις αναφέρει ως ελληνικές λέξεις. Το μικρό κρατίδιο προήλθε μετά την αποσύνθεση της αυτοκρατορίας των Σελευκιδών (γνωστή ως ελληνο-συριακό βασίλειο) το 162 π.Χ. Άλλοι ιστορικοί λέγουν πως υπάρχει η ονομασία Kummuhu στα κείμενα των Ασσυρίων, που είναι σχετική με την Κομμαγηνή,. Πρώτος βασιλιάς της Κομμαγηνής ήταν ο πρώην σατράπης (διοικητής) της όταν έπαψε να βρίσκεται υπό της αυτοκρατορίας των Σελευκιδών. Με τη διάλυση της ελληνο-συριακής αυτοκρατορίας ανακήρυξε την Κομμαγηνή ανεξάρτητη με πρωτεύουσα τη Σαμόσατα (που είχε κτίσει παλαιότερα ο Σάμης στις όχθες του Ευφράτη-σημερινή πόλη Σάμσατ της Τουρκίας). Στο βασίλειό του ενσωματώθηκαν ελληνικοί και περσικοί πληθυσμοί της περιοχής. Η ίδρυση του βασιλείου Ο Πτολεμαῖος σύμφωνα με επιγραφή που βρέθηκε στον τύμβο του όρους Νεμρούτ ήταν απόγονος του βασιλιά Δαρείου του Α΄ της Περσίας. Τον διαδέχτηκε ο γιος του ο Σάμης ο Β΄ ο επονομαζόμενος Θεοσεβής Δικαίος. Από την μετέπειτα βασιλεία του Μιθριδάτη του Α΄του Καλλίνικου (100 έως 69 π.Χ.) η Κομμαγηνή απέβαλλε το περσικό παρελθόν της, αφού κυριάρχησε σε όλα τα επίπεδα ο ελληνικός πολιτισμός. Καθιερώθηκε ως επίσημη γλώσσα του κράτους η ελληνική. Ο Μιθριδάτης νυμφεύθηκε την πριγκίπισσα του ελληνοσυριακού βασιλείου Λαοδίκη Ζ΄ την Θεά και ο γιος τους ο Αντίοχος ο Α΄ ο ‘Θεός της Κομμαγηνής’ ανέλαβε το βασίλειο το 70 π.χ, μέχρι το θάνατό του, το 38 π.Χ. Φωτό: Οι λίθινες αυτές κεφαλές έχουν ύψος 3 μέτρα! Τεράστια μεγέθη: Οι αρχαιολόγοι έχουν εντυπωσιαστεί από το μαυσωλείο του, το οποίο έχει περίμετρο 30 μέτρα και βρίθει επιγραφών. Η επιλογή του τόπου για την ανέγερσή του, έγινε από τον ίδιο το βασιλιά, με σκοπό να το κάνει μνημείο τόπο περισυλλογής και προσκυνήματος για το λαό του. Στους πρόποδες του όρους αυτού ο πατέρας του Μιθριδάτης ίδρυσε την πόλη Αρσεμεία. Σύμφωνα με τις επιγραφές ο ίδιος ο Αντίοχος ήταν υπερήφανος για την καταγωγή του αφού δήλωνε πως ήταν απόγονος του Αλέξανδρου και του Δαρείου! Στο ανατολικό ανάχωμα του μνημείου υπάρχει ένας βωμός, ενώ στην κορυφή του έργου είχαν στηθεί 25 κολοσσιαία αγάλματα στα οποία μόνο τα κεφάλια ήταν δουλεμένα με περισσή λεπτομέρεια. Σε αυτά ξεχωρίζουμε τον ίδιο τον Αντίοχο και γύρω από αυτόν το θεό Ήλιο, τον Απόλλωνα των Ελλήνων, ο Μίδας των Περσών, η Φορτούνα, η θεά της γονιμότητας, ο Άχουρα Μάλδα, ο πατέρας των θεών, προσωποποίηση του Διός, ο Ηρακλής κ.ά. Σήμερα τα λίθινα κεφάλια βρίσκονται σκορπισμένα στον περίγυρο του τύμβου. Είναι τεράστια, πάνω από τρία μέτρα το καθένα, και εντυπωσιάζουν τους επισκέπτες. Η ματαιοδοξία του Αντίοχου με την ανέγερση του μνημείου αυτού είναι φανερή, αφού ανακήρυξε τον εαυτό του εκπρόσωπο των θεών επί της γης! Θεοποίησε, μάλιστα, τον εαυτό του πριν πεθάνει και προσδιόρισε κάθε λατρευτική λεπτομέρεια γύρω από τον τάφο του. «Πίστευα πάντοτε ότι η ευσέβεια είναι το σπουδαιότερο αγαθό κι αυτό δίνει την πιο γλυκιά χαρά στους θνητούς» γράφει σε μια επιγραφή στο μνημείο του. Θεωρείται πως από σεισμό έπεσαν τα τεράστια αγάλματα του μνημείου που έφταναν τα 15 μέτρα ύψος. Οι αρχαιοκάπηλοι, βέβαια, ανά τους αιώνες ,που ψάχνουν μανιωδώς για έναν ποθητό θησαυρό, σήκωσαν όλα τα λατρευτικά σκεύη που ήταν φτιαγμένα από πολύτιμο μέταλλο. Δεν κατάφεραν όμως να πλησιάσουν στο εσωτερικό του μνημείου, ώστε να λεηλατήσουν το εσωτερικό του. Οι πέτρινοι όγκοι είναι ασήκωτοι και σε αυτά τα απομακρυσμένα μέρη, προς το παρόν τουλάχιστον, είναι αδύνατη η χρησιμοποίηση σύγχρονων μηχανικών μέσων. Κάποια προσπάθεια που έγινε παλαιότερα δεν έφερε αποτέλεσμα γιατί κύλησαν επικίνδυνα τα πιο πάνω πετρώματα. Σε μια επιγραφή φαίνεται να γράφει ο Αντίοχος: «Συνέλαβα το σχέδιο να υψώσω κοντά στους ουράνιους θρόνους και σε θεμέλια απροσπέλαστα και απρόσβλητα από τον καιρό αυτό το ‘οροθέσιον’ μνημείο αφιερωμένο τους θεούς όπου το σώμα μου, αφού γεράσει θα κοιμηθεί τον αιώνιο ύπνο, αποχωρισμένο από την ευλαβή ψυχή μου, που θα πετάξει προς τα ουράνια βασίλεια του Διός-Άχουρα Μάγδα». Ενώ σε μία άλλη θα σημειώσει: «Εγώ ο Αντίοχος, έστησα αυτό το μνημείο για να δοξάσω τον εαυτό μου και τους θεούς μου». Χαρακτηριστική είναι μια άλλη επιγραφή που βρίσκεται όπως ανεβαίνει κανείς προς την είσοδο του τύμβου: «Αυτός είναι ο δρόμος προς το ιερό. Εκείνοι που έχουν κακές προθέσεις πρέπει να φύγουν αμέσως». Μέχρι σήμερα δεν έχουν μπει οι αρχαιολόγοι μέσα στον τύμβο. Ίσως να περιμένουν να τολμήσουν πρώτοι οι αρχαιοκάπηλοι! Έτσι όμως, θα μπορέσουμε να μάθουμε το μυστήριο του τύμβου του αρχαίου βασιλιά; Επισημάνσεις : Γνωστός αρχαίος συγγραφέας που γεννήθηκε στη Σαμόσατα της Κομμαγηνής, είναι ο Λουκιανός, ο πρώτος στον κόσμο συγγραφέας του διαστήματος. Έχουμε αναφέρει παλαιότερα, δες για το ταξίδι του: Το διαστημικό ταξίδι του Λουκιανού. Είναι, επίσης, η πόλη που γεννήθηκε ο Παύλος ο Σαμοσάτης ο τρίτος ηγέτης των Ελκασιτών, αιρετικών Εβραίων μια έκφραση, της ‘ύπαρξης των γνωστικών’, που αναφέρεται και από τον Ιώσηφο. Περιηγηθείτε τον ιστορικό χώρο με το παρακάτω Video: ΠΗΓΗ: Η ΛΙΣΤΑ ΜΟΥ

Πηγή EnallaxNews : https://www.enallaxnews.gr/2016/03/05/kommagini-to-mystyrio-mavswleio-tou-antioxou/
 

Spring fairy garden!

Η Maria Dimitriou κοινοποίησε το βίντεο του χρήστη Garden Answer.

Spring fairy garden! 😊🌱🌸

Επώνυμο "κλικ" στον πολιτισμό μας

Η Maria Dimitriou κοινοποίησε το άλμπουμ του χρήστη Τό Κέρας τής Αμάλθειας.

Ο χρήστης Τό Κέρας τής Αμάλθειας πρόσθεσε 273 νέες φωτογραφίες στο άλμπουμ: ΣΕ ΤΟΥΤΑ ΔΩ ΤΑ ΜΑΡΜΑΡΑ........
Επώνυμο "κλικ" στον πολιτισμό μας.

Η Ελλάδα των ψυχών… οι ψυχές των Ελλήνων…

Η Maria Dimitriou κοινοποίησε ένα σύνδεσμο.

Η Ελλάδα των ψυχών… οι ψυχές των Ελλήνων…

31

Η πίστη σε μια ζωή μετά τη ζωή είναι άρρηκτα συνδεδεμένη με την Ελλάδα και ακρογωνιαίος λίθος για την επίγεια της υπόσταση. Πρώτο παράδειγμα του ρόλου που ανέκαθεν είχε στη ζωή ο κόσμος των κεκοιμημένων είναι η συμμετοχή του στην ίδια τη δημιουργία.
Στην βαθιά πεποίθηση ότι υπάρχει Άλλος κόσμος (κάτω για τους αρχαίους, πάνω για τους σύγχρονους) και ότι αυτός ο κόσμος επικοινωνεί με τον δικό μας, στηρίχθηκε η ερμηνεία για την εναλλαγή των εποχών: το ταξίδι της νεκραναστημένης Περσεφόνης από την Άδη στη γη και από τη γη στον Άδη, γέννησε- λέει ο μύθος- το καλοκαίρι και το χειμώνα.
Τόση είναι η πίστη σε τούτα τα μέρη ότι ο κόσμος των ψυχών είναι μακριά και συνάμα κοντά μας, που από τότε που υπάρχει η προϊστορία μας, όλοι οι μύθοι και όλες οι παραδόσεις και όλες οι νεκρικές συνήθειες στηρίζονται πάνω της: οι νεκροί των Ελλήνων δεν είναι άψυχοι, ούτε ανενεργοί. … είναι ασώματοι, αλλά όχι άψυχοι… χωρίς γήινες αισθήσεις, αλλά όχι χωρίς ενέργεια.
Ακόμα και η πίστη στην Ανάσταση, είναι πολύ πιο παλιά από την χριστιανική της ολοκλήρωση: στα νερά της Στύγας, του ποταμού που δρόσιζε τον Άδη, βάφτισε(!) η Θέτιδα το νεογέννητο Αχιλλέα προκειμένου να του χαρίσει Αθανασία! (άντε τώρα να εξηγήσεις στον Βορειοευρωπαίο πόσο δεμένος με την ύπαρξή μας είναι ο νηπιοβαπτισμός). Αυτό το ποτάμι που νικούσε το θάνατο, βρισκόταν στο βασίλειο των νεκρών, γιατί μόνο μέσα από το σωματικό θάνατο, μπορούσε κανείς να λουστεί το νερό που τον νικούσε!
Ένα ποτάμι Αθανασίας χώριζε τον Ελληνικό θάνατο από την Ελληνική ζωή… ένα ποτάμι που για να το διασχίσει η ψυχή έπρεπε να έφερε μαζί της τον οβολό, το νόμισμα για να πληρώσει τον βαρκάρη που θα την περνούσε απέναντι. Ακόμα και στο θάνατο, φακελάκι; Για τον Έλληνα, ναι… αλλά ακόμα και σ’ αυτή τη συνήθεια, φαίνεται η ζωντάνια του νεκρού και η συνεργασία του με τους ζώντες προκειμένου να αναπαυθεί: ο νεκρός στην Ελλάδα ανέκαθεν φέρει το θησαυρό του – νόμισμα για τους αρχαίους, καλές πράξεις για τους σύγχρονους – και με αυτό το θησαυρό πληρώνει τα τελώνια ( για κάθε ταξίδι πρέπει κανείς να λάβει υπόψη το τελωνείο).
Δίπλα του, σύντροφος και οδηγός, ένας ψυχοπομπός, ο Ερμής για τους αρχαίους, ο Αρχάγγελος για τους χριστιανούς, καλύπτει το νεκρό στο ταξίδι του και αποτρέπει τις αδικίες. Μόνο ένας άνθρωπος κατόρθωσε να τρελάνει το βαρκάρη και να μπερδέψει αυτή την Τάξη: ο κυνικός φιλόσοφος Μένιππος, λέει ο Λουκιανός, κατόρθωσε να περάσει χωρίς τον οβολό, εκβιάζοντας το Χάροντα με λογικά επιχειρήματα και αποδεικνύονας τη ζωντάνια της ψυχής μετά το θάνατο: «Ουκ αν λάβεις παρά του μή έχοντος!».
Υποπολλαπλάσιο του οβολού ήταν ο .. κόλλυβος! Χάλκινο νόμισμα, δώρο των ζώντων στον κεκοιμημένο, για να αγοραστεί το έδεσμα που θα γλυκάνει το ταξίδι του και θα του θυμίζει τα αγαθά της ζωής: στάρι, σύμβολο της γης, και της ζωής που γεννιέται μέσα στο χώμα (!), ρόδι, σαν αυτό που κέρασε ο Πλούτωνας την Περσεφόνη για να τη δελεάσει και σύμβολο ευδαιμονίας, καρποί σπόροι, παιδιά της ζωής που πεθαίνει και ανασταίνεται… το κόλλυβο, το γλυκό των νεκρών, βρήκε ξεχωριστή θέση στη χριστιανική Ελλάδα, γιατί ήταν κομμάτι της πολύ πιο παλιά. Τη θέση του διατήρησε και το νευκύσιο: μόνο που ο λαός, το ονομάζει πια μνημόσυνο: είναι τόσο μεγάλη η πίστη ότι οι νεκροί μας δεν είναι νεκροί που η λαϊκή παράδοση αρνήθηκε να ονομάσει την προσευχή της για εκείνους με παράγωγο του θανάτου. Προτίμησε να την ονοματίσει με παράγωγο της μνήμης, για να θυμάται το χρέος της προς αυτούς.
Ψυχοσάββατο σήμερα και η Ελλάδα θυμάται και προσεύχεται για τις ψυχές όσων έχουν φύγει: τις θυμάται και προσεύχεται και τους στέλνει δώρα, γιατί η ίδια της η ύπαρξη, η ιστορία της, η παράδοσή της, στηρίζονται σε μια αλήθεια που μοιάζει παράλογη για τον σύγχρονο κόσμο, μα που για μας είναι απολύτως αληθινή: μπορεί ο Χριστιανισμός να άνοιξε τις πύλες του παραδείσου και να έβγαλε κάποιες ψυχές από τα Τάρταρα, αλλά χρέος των ζώντων είναι να στείλουν τα δώρα τους στους νεκρούς τους, όπου κι αν βρίσκονται. Από άκρη σ’ άκρη του σύμπαντος: από τα Ουράνια, ως τα έγκατα της γης, οι δικοί μας άνθρωποι, όσοι γνωρίσαμε κι όσοι δε γνωρίσαμε, περιμένουν ένα χάδι, μια σταγόνας δροσιάς, δώρο της γης και της καρδιάς μας… Ψυχοσάββατο σήμερα, κι ακόμα κι αν ο Δυτικός πολιτισμός θεωρεί όλα αυτά γραφικά ή παράλογα, η αντοχή τους στους αιώνες αποδεικνύει τη γνησιότητα και την αξία τους στη δική μας ύπαρξη…
Μ. Σιδέρη

Θεοδόσης Τάσιος: Η καλή Παιδεία είναι θέμα εθνικής επιβίωσης

 
 
«Ουσιαστικά είμαστε μαστροποί των παιδιών μας, διότι δανειστήκαμε αφειδώς για να περάσουμε καλά, αλλά τα δανεικά θα τα πληρώσουν οι επόμενες γενιές.…
antikleidi.com

Θεοδόσης Τάσιος: Η καλή Παιδεία είναι θέμα εθνικής επιβίωσης

tasios 

«Ουσιαστικά είμαστε μαστροποί των παιδιών μας, διότι δανειστήκαμε αφειδώς για να περάσουμε καλά, αλλά τα δανεικά θα τα πληρώσουν οι επόμενες γενιές. Προτάξαμε μια ηθική προτεραιότητα που συγκεφαλαιωνόταν στο “εγώ, εδώ και τώρα”, ενώ η λυδία λίθος του ηθικού ενεργήματος είναι το “εσύ, αλλού και ύστερα”. Το στένεμα της αντίληψής μας για το πώς πρέπει να λειτουργεί η κοινωνία μας, συνιστά την αποτυχία μας» συνοψίζει χαρακτηριστικά ο Θεοδόσης Τάσιος.
Ο λόγος του πανεπιστημιακού ήταν πάντα καίριος στα χρόνια της μεταπολίτευσης - τόσο από τα έδρανα του ΕΜΠ όσο και από άλλα εσωτερικά και διεθνή φόρα. Εχει δημοσιεύσει 430 επιστημονικές εργασίες και συγγράψει 49 βιβλία σε διάφορες γλώσσες και είναι επίτιμος διδάκτωρ έξι πανεπιστημίων. Μετά άλλον έναν δύσκολο για την Ελλάδα χρόνο, στην κουβέντα μας ανέδειξε την πίκρα του για την πορεία της χώρας τις τελευταίες δεκαετίες, αλλά και τη δική του δύναμη να κοιτάζει μπροστά, συμπυκνώνοντας τη σοφία της ηλικίας και της ευρύτατης -σπάνιας-παιδείας. «Νιώθω την ίδια ταπείνωση, που ένιωθα κατά τη δικτατορία.
Εχω δώσει περί τις χίλιες διαλέξεις, στην προσπάθειά μου να συμβάλω στη βελτίωση της γνωσιακής και της ηθικοπολιτικής αυτοσυνειδησίας. Τα ίδια υποστήριζα και λίγο μετά την πτώση της Χούντας, όταν αρχίσαμε να ξεχνάμε τα ιδεώδη μας, όμως φτάσαμε σήμερα και τίποτε δεν έχει αλλάξει. Κατά έναν τρόπο απέτυχα», ήταν τα πρώτα του λόγια στο εντευκτήριο του Πανεπιστημίου Αθηνών, όπου συναντηθήκαμε.
«Ωστόσο...» λέει, και αφήνει μετέωρο τον λόγο του με μια μικρή παύση. «Ωστόσο, είμαι αγωνιστικά απαισιόδοξος. Επ’ αγαθώ η διάψευση της απαισιοδοξίας» προσθέτει χαμογελώντας.
Ο παράγων άνθρωπος
«Πολλοί πολιτικοί και επιστήμονες φαντάζονται ότι οι κοινωνίες είναι κουρδισμένα κουτιά, απουσία του ανθρώπου. Δεν πιστεύω ότι είναι έτσι. Ο Ινδός οικονομολόγος Αμάρτια Σεν πήρε το 1998 το Νομπέλ Οικονομικών Επιστημών για τη θεωρία της κοινωνικής επιλογής, ουσιαστικά επειδή υπέδειξε ότι η πολιτική είναι ηθική. Ο Αριστοτέλης έλεγε πως ό,τι κάνεις για τον άλλον, το κάνεις για σένα, για να εισπράττεις χαρά. Για να ενεργήσουμε με σοβαρότητα και προς όφελος όλων, δεν χρειάζεται να ζούμε επαίνους μετά θάνατον. Το κέρδος μας ως πολίτες πρέπει να το εισπράττουμε τώρα, σαν μια μπροστάντζα της χαράς που προσφέρουμε στον άλλο. Βέβαια, ο Μπέρτραντ Ράσελ είχε κατηγορήσει τον Αριστοτέλη για εγωισμό. Φαίνεται ότι και οι μεγαλοφυΐες δεν εμποδίζονται να λένε πότε-πότε και καμιά σαχλαμάρα, γιατί είναι δεσμευμένοι από τα δεσμά υψηλών θεωριών» παρατηρεί. «Αλλο αν ο Ράσελ -Βρετανός, φιλόσοφος και ειρηνιστής με Νομπέλ Λογοτεχνίας το 1950- έχει αφήσει εμβληματική κληρονομιά εναντίον κάθε είδους φανατισμού, τη φράση του: “Δεν θα πέθαινα ποτέ για τις ιδέες μου, γιατί μπορεί να έκανα λάθος”» συμπληρώνει.
– Τι είναι, λοιπόν, η ηθικοπολιτική αυτοσυνειδησία;
– Η αντίληψη του πρακτέου κατά τέτοιον τρόπο ώστε να βελτιστοποιηθούν όλες οι ανάγκες του λαού για την παρούσα και κυρίως για τις επόμενες γενιές. Σε αυτόν τον στόχο, το ελληνικό κράτος και η κοινωνία απέτυχαν, και δη τις τελευταίες δεκαετίες. Τα δείγματα ότι η κοινωνία δεν πάει καλά δεν ήταν άγνωστα. Επί χρόνια όλες οι συντεχνίες κατάφερναν να παίρνουν αυξήσεις έτσι ώστε να φτάσουμε να έχουμε απολαβές 30% υψηλότερες από την Ισπανία, παρότι τα οικονομικά της χώρας χειροτέρευαν. Οι πολιτικοί έκαναν αυτό που ήθελε ο λαός, με απόλυτη ακρίβεια. Από κάτω ήταν η πίεση. Δείτε, για παράδειγμα, την κατάληξη της πρότασης Γιαννίτση για μεταρρύθμιση στο ασφαλιστικό σύστημα. Ο Γιαννίτσης πρότεινε «στερήσεις εδώ και τώρα για χάρη του εκεί και ύστερα». Απέτυχε, διότι ξεσηκώθηκε ο λαός που δεν μπορούσε να διανοηθεί μια τέτοια στάση.

kahn-image-2-following
 
– Είναι θέμα παιδείας μας; Μήπως την κύρια ευθύνη την έχουν οι πολιτικοί;
– Η λύση δεν μπορεί να είναι μονόπλευρη. Ας θυμηθούμε τι θα πει «πολιτική λύση». Μια τέτοια λύση εκφράζει αξιακές προτεραιότητες. Π.χ. θυσιάζουμε την αύξηση των συντάξεων για χάρη της βελτίωσης του οδικού δικτύου. Καμιά επιστήμη δεν μπορεί να λάβει τέτοιες αποφάσεις. Η επιστήμη οφείλει να περιγράφει λεπτομερώς το κόστος και τις συνέπειες μιας τέτοιας προτίμησης. Από την πλευρά του, πολιτικός που «αναγγέλλει» την απόφασή του, χωρίς πλήρη περιγραφή των συνεπειών της είναι απατεών (αθελήτως βέβαια...).
Αυξήσεις στους δασκάλους και συνεχής αξιολόγηση
«Αρχίζει να ακούεται έντονα ο “ξύλινος λόγος” μόλις διαβάσεις τις πρώτες σελίδες των σχολικών βιβλίων της Αγωγής» λέει, τονίζοντας μία πρότασή του η οποία συχνά επανήλθε κατά τη διάρκεια της κουβέντας μας:
«Μας χρειάζεται ένα δεκαπενταετές πλάνο ηθοπαιδείας. Η ηθοπαιδεία είναι η μύηση στο γλυκό κρασί της φιλότητας. Δεν είναι κατάλογος φρονηματισμού, ούτε μετακένωση γνώσεων, όπως επιχειρεί το σημερινό σχολείο. Αγωγή σημαίνει μαθητεία, μύηση, συμμετοχή, παράδειγμα, βίωμα. Αυτά είναι ανεπαρκή στο σημερινό εκπαιδευτικό σύστημα και για να μπορέσουν να περάσουν από τη μία γενιά στην άλλη και να αποκτήσουν στέρεες βάσεις στην κοινωνία, χρειάζονται μία δεκαπενταετία παλλαϊκής προσπάθειας». Ο κ. Τάσιος προσθέτει: «Είναι μάλλον προφανές ότι χρειαζόμαστε όξυνση του ηθικού ενεργήματος για να δημιουργήσουμε καλύτερους πολίτες. Μία αίσθηση πειστικού καθήκοντος. Αλλιώτικα, δεν δομείται κοινωνία. Θα υποφέρουμε, αλλά με το παράδειγμά μας θα μειώσουμε τις δυσμενείς συνέπειες της αθλιότητας που άλλοι προκάλεσαν, και αυτό, ανακουφίζοντας την επόμενη γενιά, θα μας δώσει χαρά και ικανοποίηση. Είναι ζήτημα αξιακών, δηλαδή πολιτικών προτεραιοτήτων για τη χώρα». Εστιάζει στην πρωτοβάθμια εκπαίδευση: «στα Νηπιαγωγεία διαμορφώνονται οι άνθρωποι με το πολιτικό ήθος» λέει. Του επισημαίνω ότι για να γίνουν ουσιαστικές και με θεμέλια αλλαγές στην εκπαίδευση, χρειάζονται εκτός από την πολιτική στρατηγική, και εκπαιδευτικοί που να μπορέσουν να την κάνουν πράξη. Και αυτό ίσως δεν απαιτεί μόνο επιμόρφωση των εκπαιδευτικών, αλλά και αλλαγή της κουλτούρας τους.
«Είναι πράγματι εξαιρετικά δύσκολο να βρεις σήμερα τους 120.000 (όσοι δηλαδή υπηρετούν στα σχολεία) πολύ καλούς δασκάλους – δημόσιους λειτουργούς, που χρειαζόμαστε. Φοβούμαι ότι κάμποσοι απ’ αυτούς είναι ίσως βαλτωμένοι στην ήσσονα προσπάθεια, όπως και κάμποσοι από εμάς. Ωστόσο, η δουλειά τους έχει αμεσότερη συνέπεια για το μέλλον της χώρας μας. Αρα, και τους μισθούς τους οφείλουμε να αυξήσουμε και τις διαδικασίες πρόσληψης και συνεχούς αξιολόγησής τους να ουσιαστικοποιήσουμε. Οπως φαίνεται ότι έγινε στην Κύπρο πριν από λίγες δεκαετίες με λαμπρά αποτελέσματα στη στάθμη μόρφωσης σε όλες τις εκπαιδευτικές βαθμίδες. Είναι δυσανάλογα μεγάλες οι επιπτώσεις για το μέλλον των πολιτών. Ολα τα σημερινά προβλήματα της παιδείας πάντως, είναι καθρέφτισμα των προβλημάτων του λαού».
Είναι όνειδος να θέλουμε να διοικούν το πανεπιστήμιο παιδιά λυκείου
– Πώς βλέπετε την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ με τη σύμπλευση των Ανεξάρτητων Ελλήνων για δεύτερη φορά;
– Δεν άκουσα έναν συγκροτημένο πολιτικό λόγο, με το υπόβαθρο του Ορθού Λόγου της Κοινωνικής Αριστεράς που δεν αλληθωρίζει με ολοκληρωτισμούς. Αντ’ αυτού, ακούγοντας τις αντιφατικές φλυαρίες ορισμένων -λίγων, ευτυχώς- υπουργών, αγωνιούσα μήπως μας φέρουν πίσω στην ευδαίμονα Βενεζουέλα. Ωστόσο, αποδεικνύεται τώρα εντονότερα το ευρύτερο έλλειμμα πολιτικής αυτοσυνειδησίας μας, για το οποίο μιλούσα τον περασμένο Γενάρη στο περιοδικό Economist.

SONY DSC

– Γιατί πιστεύετε ότι τα εκλογικά ποσοστά της Χρυσής Αυγής διατηρήθηκαν σε τέτοια επίπεδα;
– Eχω αναφερθεί στο παρελθόν στο έλλειμμα δημοκρατικότητας ενός μικρού τμήματος του λαού μας, καθώς και στην πολιτική αφέλεια της πίστης σε ολοκληρωτικές δήθεν λύσεις, τρομάρα μας. Δεν ντρέπομαι λοιπόν να παραδεχθώ ότι δεν εκπλήσσομαι από τη σταθερότητα των ποσοστών των οπαδών του ολοκληρωτισμού.
– Ο πρώην υπουργός Παιδείας Αριστείδης Μπαλτάς ήταν συνάδελφός σας στο ΕΜΠ. Ξεκίνησε τη θητεία του με περγαμηνές αλλά γρήγορα απογοήτευσε πολλούς με τις επιλογές του.
– Ο Αριστείδης Μπαλτάς είναι προικισμένος επιστήμων και πολύ καλός δάσκαλος. Πρωτοστάτησα ως εισηγητής στη βράβευσή του με το βραβείο εξαίρετης πανεπιστημιακής διδασκαλίας Ξανθόπουλου – Πνευματικού. Oμως, πρόσφατα σχημάτισα την εντύπωση ότι ενδέχεται να υπόκειται στα δεσμά ορισμένων ιδεοληψιών. Για παράδειγμα, η πρόταση για κατάργηση της ηλεκτρονικής ψηφοφορίας. Αν θέλεις να αποκαταστήσεις τη δημοκρατία στα πανεπιστήμια, οφείλεις να έχεις το θάρρος να παραδεχθείς ότι η εκλογική διαδικασία με τις κάλπες έχει προβλήματα, έχει στοιχεία αντιδημοκρατικότητας. Oλοι γνωρίζουμε τα περιστατικά βίας από μειοψηφίες φοιτητών κατά τη διάρκεια εκλογών με κάλπη. Το τελευταίο που θα φανταζόμουν είναι να χαρακτηρίζεται η ηλεκτρονική ψηφοφορία αντιδημοκρατική στα ελληνικά ΑΕΙ!
– Θεωρείτε επικοινωνιακό του λάθος να χαρακτηρίσει ρετσινιά την αριστεία;
– Το λάθος είναι κατ’ αρχήν φιλοσοφικό. Oταν κάποιος θέλει να χτυπήσει τον ελιτισμό, δεν το κάνει επειδή υπάρχουν παιδιά με μυαλό που θέλουν να φοιτήσουν σε ένα καλύτερο σχολείο. Το κάνει επειδή επιδιώκει να περιορίσει την κοινωνική αδικία ενώπιον της παιδείας. Θα έπρεπε, λοιπόν, να στρέψει τις ενέργειές του εκεί που γεννιέται η αδικία, στο μορφωτικό και οικονομικό επίπεδο των γονέων, δηλαδή. Ο Κένεντι υποκαθιστούσε τη μορφωτική υστέρηση των γονέων με μία πολιτική παρέμβαση μορφωτικού χαρακτήρα στη ρίζα, μέσα στα σπίτια των φτωχών. Τις ίδιες παρεμβάσεις στις γειτονιές έκαναν και οι Γάλλοι σοσιαλιστές. Αντί να κάνει κάτι ανάλογο, η ελληνική κυβέρνηση επέλεξε να εκδικηθεί τα παιδιά που έχουν μυαλό και δεν τα αφήνει να φοιτήσουν, μέσω εξετάσεων, στα Πρότυπα σχολεία για να αναπτύξουν τις ικανότητές τους, όπως δικαιούνται ως πολίτες. Αυτό είναι αυτοκτονικό για τον λαό που περιμένει να φάει ψωμί απ’ τα καλά μυαλά του και απαράδεκτο για τα παιδιά.

kahn-and-selesnick-2 

Τα Συμβούλια Ιδρυμάτων
– Πώς κρίνετε την κατάργηση των Συμβουλίων στα ΑΕΙ, όπου μετείχαν Ελληνες πανεπιστημιακοί που διαπρέπουν στο εξωτερικό;
– Είναι όνειδος να θέλουμε να διοικούν το πανεπιστήμιο τα παιδιά του Λυκείου που μόλις εισήλθαν στην τριτοβάθμια εκπαίδευση, και όχι εκείνα τα παιδιά που βγήκαν από τα ελληνικά πανεπιστήμια και τώρα διαπρέπουν. Εξάλλου, ο εναγκαλισμός κάμποσων πρυτάνεων με τα θλιβερά, ενδοσχολικά παραρτήματα των κομμάτων, πώς αλλιώς θα παταχθεί; Αφήστε λοιπόν τον θεσμό των Συμβουλίων να δοκιμασθεί, και τότε τον ξανακρίνουμε. Εμπειρικά όμως και όχι με ιδεολογικά κριτήρια.
«Οι επιλογές αυτές μπορεί να οφείλονται στο ότι εμείς πιστεύουμε πως είμαστε καλύτεροι από τους δυτικούς που εφαρμόζουν τέτοια συστήματα, και άρα δεν τα χρειαζόμαστε. Αλλωστε, είμαστε απόγονοι του αρχαίου ελληνικού πολιτισμού» παρατηρώ.
«Ας τα αφήσουν αυτά τα ελληναράδικα. Μπορεί να ήταν απαραίτητα για την τόνωση της εθνικής μας ταυτότητας το 1800, αλλά τώρα; Εκμεταλλευόμαστε ένα κλέος στο οποίο δεν συνεργήσαμε. Γιατί; Και αυτή η στάση είναι θέμα παιδείας, κουλτούρας» λέει και αφού κοντοστέκεται λίγο, τονίζει: «Ισως στο παρελθόν, το επαρκές κίνητρο για να αποκτήσει ένας νέος καλύτερη παιδεία από τους γονείς του ήταν να ξεπεράσει την άθλια κοινωνική διαστρωμάτωση. Τώρα πλέον, μετά την πολλαπλή κρίση που έχει βιώσει η χώρα, είναι και θέμα εθνικής επιβίωσης. Άλλωστε, η παιδεία είναι εισπνοή παρελθόντος και εκπνοή μέλλοντος».
Η συνάντηση
Συναντηθήκαμε προ καιρού, μεσημέρι καθημερινής, στο εντευκτήριο του Πανεπιστημίου Αθηνών, στο κτίριο «Κωστής Παλαμάς» επί της οδού Ακαδημίας. Δεν ήταν δύσκολο να επιλέξει χώρο, καθώς όπως μου είπε «κινείται στο κέντρο». Πριν καθήσουμε, περπατώντας παρατηρήσαμε προσωπογραφίες πρυτάνεων και πανεπιστημιακών του ΕΚΠΑ, καθώς και τα υπόλοιπα έργα που εκτίθενται στο διώροφο κτίριο. Επιλέξαμε φιλέτο σολομού και σαλάτα και το γεύμα έκλεισε με γαλλικό καφέ για τον κ. Τάσιο, μια μπίρα χωρίς αλκοόλ για μένα. Ο λογαριασμός ήταν 23 ευρώ.
Oι σταθμοί του
1930
Γεννιέται στην Καστοριά.
1948-1954
Σπουδές Πολιτικού Μηχανικού στο ΕΜΠ και στο Παρίσι.
1955-1965
Μελετητής Γεφυροποιίας και έργων Εδαφομηχανικής.
1964-1997
Καθηγητής ΕΜΠ, πρόεδρος διεθνών επιστημονικών οργανισμών, σύμβουλος στον ΟΗΕ και στην Ευρωπαϊκή Ενωση.
1966
Γάμος με τη Ρέα Ιωαννίδου.
1985
Επίτιμος καθηγητής πανεπιστημίου Νανγκίν (Κίνα).
1986
Μετάλλιο της πόλης των Παρισίων.
2004
Επίτιμος πρόεδρος Ελληνικής Φιλοσοφικής Εταιρείας.
2004
Εκλογή στην Ακαδημία Επιστημών του Τορίνο.
2013
International Award of Merit in Structural Engineering.
ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ ΛΑΚΑΣΑΣ
Πηγήkathimerini
Φωτογραφίες: kahn & selesnick
Αντικλείδι , http://antikleidi.com
Συναφές: 
Η επιτυχία είναι μια άσκηση στην αποτυχία - Δ. Τριχόπουλος
Χρ.Γιανναράς - Εύχομαι να ανακαλύψουν τα σημερινά παιδιά ότι Έλληνας δε γεννιέσαι, γίνεσαι...
 

ιδέες

Η Maria Dimitriou κοινοποίησε το άλμπουμ του χρήστη Manualidades y muchas COSAS MAS.
Φωτογραφία του χρήστη Manualidades y muchas COSAS MAS.
Φωτογραφία του χρήστη Manualidades y muchas COSAS MAS.
Φωτογραφία του χρήστη Manualidades y muchas COSAS MAS.

Σάββατο 18 Ιουνίου 2016

Οι 115 πίνακες που ζωντάνεψαν

Η Maria Dimitriou κοινοποίησε τη δημοσίευση του χρήστη DOC TV.
Ένας καλλιτέχνης κατάφερε να «φυσήξει» ζωή σε αγαπημένα κλασικά έργα μεγάλων ζωγράφων. Δείτε το βίντεο με κλειστά φώτα και σε full screen :) ‪#‎doctvgr‬

www.doctv.gr|Από DOC TV | documenting everyday life

Ρίχνει ένα Ποτήρι Αλάτι μέσα στο Νεροχύτη

Η Maria Dimitriou κοινοποίησε τη δημοσίευση του χρήστη Το Xωνί.

Το αλάτι είναι από πιο συνηθισμένα συστατικά που μπορεί να βρεθεί σε κάθε σπίτι. Αλλά το γνωρίζατε ότι το αλάτι έχει πολλές χρήσεις εκτός από τη μαγειρική;

Στο βίντεο που ακολουθεί, θα μάθετε 7 διαφορετικούς τρόπους για να εκμεταλευτείτε τις χρήσεις του αλατιού, που ποτέ δεν είχατε φανταστεί!
1. Αν κόλλησε κάτι στην επιφάνεια στο σίδερό σας, πάρτε ένα αντικολλητικό φύλλο, και ρίξτε στην επιφάνειά του λίγο αλάτι. Βάλτε στην υψηλή σκάλα το σίδερό σας και περάστε το πάνω από το αλάτι. Το σίδερό σας θα μείνει καθαρό.
2. Σας έσπασε κατά λάθος ένα αυγό; Ρίξτε αρκετή ποσότητα αλατιού πάνω από το αυγό για να το απορροφήσει και αφήστε το για περίπου 10 λεπτά. Στη συνέχεια, απλά χρησιμοποιήστε ένα απορροφητικό χαρτί για να το μαζέψετε εύκολα.
3. Σβήστε φωτιά από λάδι, ρίχνοντας αλάτι πάνω σ “αυτό. Το άλατι θα σβήσει τις φλόγες, διακόπτοντας τη ροή του οξυγόνου.
4. Το τηγάνι σας έχει καμμένα υπολείμματα; Καλύψτε το εσωτερικό του τηγανιού με αλάτι και προσθέστε νερό. Το μείγμα του αλμυρού νερού θα βοηθήσει να αφαιρεθούν τα καμμένα υπολείμματα.
5. Το σφουγγάρι σας είναι βρώμικο; Κανένα πρόβλημα! Γεμίστε ένα δοχείο με νερό και ρίξτε μια ποσότητα αλατιού και βάλτε μέσα να μουλιάσει το σφουγγάρι.
6. Αποκτήστε μια πεντακάθαρη μπανιέρα χωρίς άλατα με ίσα μέρη νέφτι και αλάτι. Θα δείτε θεαματικά αποτελέσματα!
7. Έχουν φράξει τα φρεάτια με τρίχες; Αναμείξτε ¼ φλιτζανιού αλάτι, ¼ φλιτζανιού μαγειρική σόδα, και ανακατέψτε με νερό. Ρίξτε το κατευθείαν στο φρεάτιο. Στη συνέχεια, ρίξτε ½ φλιτζάνι λευκό ξίδι και δείτε τα αποτελέσματα! Δείτε το παρακάτω βίντεο:



press-news.gr

Πέμπτη 16 Ιουνίου 2016

Τι νιώθουν πραγματικά τα σκυλιά για εμάς;

Η Maria Dimitriou κοινοποίησε ένα σύνδεσμο.
 
Επιστήμονες εξέτασαν την εγκεφαλική δραστηριότητα του καλύτερου φίλου του ανθρώπου. Αγαπάμε πολύ τα σκυλιά μας. Στα 30 χιλιάδες χρόνια που άνθρωποι…
toocute.gr|Από Too CuteΑγαπάμε πολύ τα σκυλιά μας. Στα 30 χιλιάδες χρόνια που άνθρωποι και  σκυλιά έχουν ζήσει μαζί, ο καλύτερος φίλος του ανθρώπου έχει γίνει το πιο δημοφιλές και αγαπημένο κατοικίδιο. Σήμερα, τα σκυλιά βρίσκονται σχεδόν στο 50% των αμερικανικών νοικοκυριών όπως αναφέρει το δημοσίευμα του επιστημονικού περιοδικού mic.
Από τον τρόπο που τα σκυλιά κουνούν τις ουρές τους, χώνονται στην αγκαλιά μας και κλέβουν τα μαξιλάρια μας για να ασχοληθούμε μαζί τους, σίγουρα φαίνεται  να μας αγαπούν και αυτά. Αλλά δεδομένου ότι τα σκυλιά δεν μπορούν να μας πουν τι σκέφτονται, μπορούμε ποτέ να είμαστε σίγουροι;
Στην πραγματικότητα, ναι. Χάρη στις πρόσφατες εξελίξεις στην τεχνολογία απεικόνισης του εγκεφάλου, αρχίζουμε να έχουμε μια καλύτερη εικόνα του τι συμβαίνει μέσα στο κρανίο ενός σκύλου.
Και αυτό που οι μελέτες δείχνουν αποτελεί μια ευχάριστη είδηση για όλους τους ιδιοκτήτες σκυλιών: Όχι μόνο τα σκυλιά φαίνεται να μας ανταποδίδουν την αγάπη που νιώθουμε για αυτά,  αλλά πραγματικά μας βλέπουν ως την οικογένειά τους. Αποδεικνύεται ότι οι σκύλοι βασίζονται σε ανθρώπους περισσότερο από ό,τι στο δικό τους είδος για την αγάπη και την προστασία.
Η πιο άμεση απόδειξη με βάση στοιχεία από τον εγκέφαλο, που αποδεικνύει ότι τα σκυλιά είναι απελπιστικά αφιερωμένα στους ανθρώπους προέρχεται από μια πρόσφατη μελέτη νευροαπεικόνισης σχετικά με την επεξεργασία των οσμών στον εγκέφαλο του σκύλου. Οι επιστήμονες της γνωστικής λειτουργίας σε ζώα στο Πανεπιστήμιο Emory εκπαίδευσαν σκυλιά ώστε να υποβληθούν σε μια εξέταση από ένα μηχάνημα μαγνητικής τομογραφίας για να μετρηθούν οι νευρικές αποκρίσεις τους στη μυρωδιά των ανθρώπων και σκύλων, τόσο οικείων όσο και αγνώστων. Επειδή τα σκυλιά καθοδηγούν τον κόσμο μέσα από τη μύτη τους, ο τρόπος με τον οποίο επεξεργάζονται τις μυρωδιές προσφέρει πολλές δυνατότητες απεικόνισης της κοινωνικής τους συμπεριφοράς.
Οι επιστήμονες διαπίστωσαν ότι η μυρωδιά από τους ιδιοκτήτες των σκύλων πυροδότησε πραγματική ενεργοποίηση στο κέντρο ανταμοιβής του εγκεφάλου τους, που ονομάζεται κερκοφόρος πυρήνας. Από όλες τις μυρωδιές στις οποίες εκτέθηκαν τα σκυλιά, προτεραιότητα είχε η ύπαρξη των ανθρώπων πάνω από οτιδήποτε ή οποιονδήποτε άλλον.

Μεταξύ άλλων εκπληκτικών συμπερασμάτων,  η μελέτη έδειξε σημαντικές ομοιότητες στον τρόπο με τον οποίο οι εγκέφαλοι σκύλου και ανθρώπου επεξεργάζονται συναισθηματικά φορτισμένους φωνητικούς ήχους. Οι ερευνητές διαπίστωσαν ότι οι χαρούμενοι ήχοι επιδρούν ομοίως στον ακουστικό φλοιό και στα δύο είδη. Αυτή η ομοιότητα αναφέρεται στο μοναδικό ισχυρό σύστημα επικοινωνίας που διέπει το δεσμό σκύλου-ανθρώπου.
Με λίγα λόγια: Τα σκυλιά δεν φαίνεται μόνο να αντιλαμβάνονται τις μικρές αλλαγές στη διάθεση μας - είναι στην πραγματικότητα εκ φύσεως κατασκευασμένα για το κάνουν αυτό.
"Είναι πολύ ενδιαφέρον να κατανοήσουμε το  εργαλείο που βοηθάει μια τέτοια επιτυχημένη φωνητική επικοινωνία μεταξύ των δύο ειδών" αναφέρει ο  Attila Andics, νευρολόγος και επικεφαλής συγγραφέας της μελέτης. "Δεν χρειάζεται νευροαπεικόνιση για να δούμε πως όντως υπάρχει επικοινωνία,  αλλά χωρίς αυτή, δεν καταλαβαίναμε γιατί λειτουργεί. Τώρα  πραγματικά αρχίζουμε να την κατανοούμε."
 Σύμφωνα με τον Andics, τα σκυλιά αλληλεπιδρούν με τις ανθρώπους που τα φροντίζουν με τον ίδιο τρόπο που τα μωρά το  κάνουν με τους γονείς τους. Όταν τα σκυλιά φοβούνται ή ανησυχούν, τρέχουν στους ιδιοκτήτες τους, όπως ακριβώς και τα νήπια στους γονείς τους. Αυτό έρχεται σε πλήρη αντίθεση με άλλα κατοικίδια ζώα: οι γάτες, καθώς και τα άλογα, θα τρέξουν σχεδόν πάντοτε μακριά.
Τα σκυλιά είναι επίσης τα μόνα μη πρωτεύοντα ζώα που κοιτούν τους ανθρώπους στα μάτια. Αυτό είναι κάτι που ο Andics, μαζί με άλλους ερευνητές, ανακάλυψαν περίπου μια δεκαετία πριν, όταν μελέτησαν την εξημέρωση των λύκων, που νόμιζαν ότι θα διαθέτουν το ίδιο χαρακτηριστικό. Επιχείρησαν τότε να μεγαλώσουν τους λύκους σαν τα σκυλιά. Πρόκειται για μια μοναδική συμπεριφορά μεταξύ σκύλων και ανθρώπων. Τα σκυλιά αναζητούν την επαφή με τα μάτια από τους ανθρώπους, αλλά δεν το κάνουν με τους βιολογικούς γονείς τους.
«Ο δεσμός με τους ιδιοκτήτες είναι πολύ πιο σημαντικός για τα σκυλιά από τα άλλα κατοικίδια ζώα», δήλωσε ο Andics.
 Επιμέλεια άρθρου: Γιώργος Στεφάνου
πηγή:www.akous.gr

Στύλος

 
Ο Στύλος είναι ένα καταπράσινο χωριό του δήμου Αποκορώνου με υπεραιωνόβια πλατάνια, τρεχούμενα νερά και μεγάλη πλατεία. Βρίσκεται σε υψόμετρο 63 μέτρων από την επιφάνεια της θάλασσας, απέχει 18 χιλιόμετρα από τα Χανιά και έχει 309…
checkincreta.comΟ Στύλος είναι ένα καταπράσινο χωριό του δήμου Αποκορώνου με υπεραιωνόβια πλατάνια, τρεχούμενα νερά και μεγάλη πλατεία. Βρίσκεται σε υψόμετρο 63 μέτρων από την επιφάνεια της θάλασσας, απέχει 18 χιλιόμετρα από τα Χανιά και έχει 309 εγγεγραμμένους κατοίκους.
Πρόκειται ουσιαστικά για ένα θησαυρό από ιστορικά μνημεία, φυσικές ομορφιές, παραδόσεις και θρύλους. Ο Στύλος είναι μια περιοχή πλούσια σε φυσικές πηγές, καθώς βρίσκεται στους βόρειους πρόποδες των Λευκών Ορέων, όπου κατά την διάρκεια του έτους υπάρχει έντονη δραστηριότητα του υδάτινου στοιχείου. Ο επισκέπτης που θα βρεθεί εδώ μπορεί να ξεκουραστεί κάτω από τα πανύψηλα πλατάνια και να απολαύσει τον καφέ ή το φαγητό του σε κάποιο από τα καφενεία ή τις παραδοσιακές ταβέρνες. Ο θολωτός τάφος του Στύλου, μνημειακός τάφος τοπάρχη της περιοχής με κυκλικό, λιθόκτιστο θάλαμο, που χρονολογείται περίπου στα 1390-1190 π.Χ. βρίσκεται στο δυτικότερο τμήμα του λόφου Αζοϊρές, νότια της Άπτερας και ανατολικά του επαρχιακού δρόμου που οδηγεί στο Στύλο. Γενικά, πάντως, η περιοχή στην οποία βρίσκεται ο Στύλος πιστεύεται ότι ήταν ιδιαίτερα σημαντική κατά τα μινωικά χρόνια και είναι πιθανό να συνδεόταν με την Άπτερα ή ίσως σε αυτή να βρισκόταν η αρχαία Άπτερα.

Δημοφιλείς αναρτήσεις