Τετάρτη 23 Νοεμβρίου 2016

σχέδια ρομαντικά

 
 
 
 
 
 
Φωτογραφία της Margarida Dos Reis Oliveira.
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
Φωτογραφία της Margarida Dos Reis Oliveira.
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
Φωτογραφία της Margarida Dos Reis Oliveira. 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
Η Margarida Dos Reis Oliveira πρόσθεσε 58 νέες φωτογραφίες στο άλμπουμ: Caminho de Mesa. — με την Marli Santos και 7 ακόμη.
Fotos da Internet
Φωτογραφίες από το διαδίκτυο
·

Μυστικός υπόγειος σταθμός του μετρό

Η Maria Dimitriou κοινοποίησε τη δημοσίευση του Vasilis Mavrodakos.
Όπως αναφέρουν αστυνομικές πηγές, η ανακάλυψη έγινε τυχαία όταν ο 23χρονος Λύσσανδρος, φοιτητής Παιδαγωγικής, πήρε το μετρό το βράδυ της περασμένης Πέμπτης για να πάει στο σπίτι φίλων του στην περιοχή του Νέου Ψυχικού. Ο Λύσσανδρος επιβιβάστηκε σε συρμό με κατεύθυνση την Εθνική Άμυνα αλλά δυστυχώς για τον ίδιο, νυσταγμένος καθώς ήταν αποκοιμήθηκε μέσα στο βαγόνι.
«Όταν ξύπνησα είδα έναν σταθμό που δεν είχα ξαναδεί ποτέ στο παρελθόν» αφηγείται ο Λύσσανδρος. «Ήταν κυριολεκτικά ένας λαβύρινθος, με δεκάδες σκάλες και διαδρόμους που διασταυρώνονταν, αδιέξοδα και μονόδρομους παντού καθώς και πινακίδες σχεδιασμένες για να σε παραπλανήσουν. Είχε λιγοστό κόσμο, κυρίως ασιατικής καταγωγής αλλά και Έλληνες δασκάλους που πήγαιναν για ιδιαίτερα, προσωπικούς γυμναστές, σεφ με άσπρους σκούφους, μπάτλερ και κλόουν για παιδικά πάρτυ. Κανείς δεν μιλούσε, επικρατούσε μια απόκοσμη σιωπή. Όλοι περπατούσαν σκυφτοί και πριν προλάβεις να τους μιλήσεις εξαφανίζονταν, βρίσκοντας με κάποιο μαγικό τρόπο τον δρόμο για την έξοδο» συνεχίζει ο νεαρός.
«Έμεινα κλεισμένος εκεί μέσα για πάνω από 40 ώρες, περιπλανόμενος σε κύκλους και με το κινητό μου να μην έχει σήμα. Ευτυχώς τελικά βρήκα έναν συντηρητή πισίνας που με λυπήθηκε και μου έδειξε πώς να βγω» καταλήγει.
Αφού βγήκε στην επιφάνεια της γης, ο 23χρονος κάλεσε την οικογένειά του που γυρνούσε τα νοσοκομεία για να τον εντοπίσει και στη συνέχεια την Αστυνομία, την οποία και οδήγησε στα ίχνη του άγνωστου έως σήμερα 66ου σταθμού του αθηναϊκού μετρό. Σε επικοινωνία του με το «Κουλούρι», ο υπαστυνόμος που είναι επικεφαλής των ερευνών δήλωσε: «Πρόκειται σίγουρα για ένα εντυπωσιακό εύρημα. Είναι νωρίς για να πούμε περισσότερα, σκεφτείτε ότι ακόμη δεν έχουμε χαρτογραφήσει ούτε το 10% του σταθμού. Ελπίζουμε μόνο να μην βρούμε εκεί μέσα τα πτώματα άλλων αγνοούμενων πολιτών, που τους πήρε ο ύπνος όπως τον Λύσσανδρο».
«Τουλάχιστον τώρα γνωρίζουμε γιατί στα δρομολόγια με κατεύθυνση την Εθνική Άμυνα τοποθετούνται αποκλειστικά τυφλοί οδηγοί» συμπλήρωσε με νόημα ο υπαστυνόμος.
Τα περισσότερα άρθρα είναι αναδημοσιεύσεις που αξίζει να διαβαστούν επειδή κατά τη γνώμη μας ακόμα και μέσα σε κάποιο ψέμα κρύβεται πάντα μια αλήθεια. Στόχος είναι μέσα από την πολύπλευρη ενημέρωση να αποκαλυφθεί. Ή κρίση είναι πάντα δική σας.
 
ori81ori.blogspot.com|Από nero bloom
 

Μυστικός υπόγειος σταθμός του μετρό «ανακαλύφθηκε» στο Παλαιό Ψυχικό !!!!!!!!!


Μια συγκλονιστική ανακάλυψη έφεραν στο φως οι άνδρες του τμήματος αγνοούμενων προσώπων της Ελληνικής Αστυνομίας, οι οποίοι...
 στα πλαίσια ερευνών κατά τη διάρκεια του σαββατοκύριακου ανακάλυψαν έναν μυστικό, δαιδαλώδη σταθμό του μετρό που βρισκόταν κρυμμένος στο κέντρο ενός γιγαντιαίου λαβύρινθου στο Παλαιό Ψυχικό.

Όπως έγινε γνωστό στη συνέχεια, ο σταθμός είχε κατασκευαστεί υπό άκρα μυστικότητα πριν από τους Ολυμπιακούς Αγώνες της Αθήνας το 2004 με σκοπό να εξυπηρετεί τις ανάγκες του υπηρετικού προσωπικού της προέδρου της οργανωτικής επιτροπής των Αγώνων, Γιάννας Αγγελοπούλου-Δασκαλάκη, η οποία διαμένει στο Παλαιό Ψυχικό. Έκτοτε χρησιμοποιείται μόνο από όσους γνώριζαν την ύπαρξη του — κυρίως φιλιππινέζες οικιακές βοηθούς σε σπίτια της περιοχής, δασκάλους του τένις και συγγενείς χτυπημένους από την οικονομική κρίση, οι οποίοι είχαν αναγκαστεί να μετακομίσουν μακριά από το προνομιούχο προάστιο.

Σύμφωνα με πληροφορίες από αστυνομικούς κύκλους που ερευνούν την υπόθεση, ένα στα πέντε τρένα της γραμμής 3 που φθάνουν μόνο μέχρι την Εθνική Άμυνα και όχι έως το αεροδρόμιο «Ελ. Βενιζέλος», αφού περιμένουν εκεί για περίπου 20 λεπτά κάνουν επί τόπου στροφή και κατευθύνονται με σβηστά τα φώτα προς το σταθμό του Ψυχικού. Όσο για την επίγεια πρόσβαση, αυτή είναι πρακτικά ανέφικτη για τους μη μυημένους καθώς η μοναδική είσοδος στον λαβύρινθο που οδηγεί στον σταθμό είναι κρυμμένη κάτω από ένα πλακόστρωτο στην Τρίτη Πλατεία του Παλαιού Ψυχικού στην οποία δεν φθάνει δρόμος και είναι, ακόμη κι αυτή, άγνωστη σε όσους δεν κατοικούν στην περιοχή.

Όπως αναφέρουν αστυνομικές πηγές, η ανακάλυψη έγινε τυχαία όταν ο 23χρονος Λύσσανδρος, φοιτητής Παιδαγωγικής, πήρε το μετρό το βράδυ της περασμένης Πέμπτης για να πάει στο σπίτι φίλων του στην περιοχή του Νέου Ψυχικού. Ο Λύσσανδρος επιβιβάστηκε σε συρμό με κατεύθυνση την Εθνική Άμυνα αλλά δυστυχώς για τον ίδιο, νυσταγμένος καθώς ήταν αποκοιμήθηκε μέσα στο βαγόνι.

«Όταν ξύπνησα είδα έναν σταθμό που δεν είχα ξαναδεί ποτέ στο παρελθόν» αφηγείται ο Λύσσανδρος. «Ήταν κυριολεκτικά ένας λαβύρινθος, με δεκάδες σκάλες και διαδρόμους που διασταυρώνονταν, αδιέξοδα και μονόδρομους παντού καθώς και πινακίδες σχεδιασμένες για να σε παραπλανήσουν. Είχε λιγοστό κόσμο, κυρίως ασιατικής καταγωγής αλλά και Έλληνες δασκάλους που πήγαιναν για ιδιαίτερα, προσωπικούς γυμναστές, σεφ με άσπρους σκούφους, μπάτλερ και κλόουν για παιδικά πάρτυ. Κανείς δεν μιλούσε, επικρατούσε μια απόκοσμη σιωπή. Όλοι περπατούσαν σκυφτοί και πριν προλάβεις να τους μιλήσεις εξαφανίζονταν, βρίσκοντας με κάποιο μαγικό τρόπο τον δρόμο για την έξοδο» συνεχίζει ο νεαρός.

«Έμεινα κλεισμένος εκεί μέσα για πάνω από 40 ώρες, περιπλανόμενος σε κύκλους και με το κινητό μου να μην έχει σήμα. Ευτυχώς τελικά βρήκα έναν συντηρητή πισίνας που με λυπήθηκε και μου έδειξε πώς να βγω» καταλήγει.

Αφού βγήκε στην επιφάνεια της γης, ο 23χρονος κάλεσε την οικογένειά του που γυρνούσε τα νοσοκομεία για να τον εντοπίσει και στη συνέχεια την Αστυνομία, την οποία και οδήγησε στα ίχνη του άγνωστου έως σήμερα 66ου σταθμού του αθηναϊκού μετρό. Σε επικοινωνία του με το «Κουλούρι», ο υπαστυνόμος που είναι επικεφαλής των ερευνών δήλωσε: «Πρόκειται σίγουρα για ένα εντυπωσιακό εύρημα. Είναι νωρίς για να πούμε περισσότερα, σκεφτείτε ότι ακόμη δεν έχουμε χαρτογραφήσει ούτε το 10% του σταθμού. Ελπίζουμε μόνο να μην βρούμε εκεί μέσα τα πτώματα άλλων αγνοούμενων πολιτών, που τους πήρε ο ύπνος όπως τον Λύσσανδρο».


«Τουλάχιστον τώρα γνωρίζουμε γιατί στα δρομολόγια με κατεύθυνση την Εθνική Άμυνα τοποθετούνται αποκλειστικά τυφλοί οδηγοί» συμπλήρωσε με νόημα ο υπαστυνόμος.

 Τα περισσότερα άρθρα είναι αναδημοσιεύσεις που αξίζει να διαβαστούν επειδή κατά τη γνώμη μας ακόμα και μέσα σε κάποιο ψέμα κρύβεται πάντα μια αλήθεια. Στόχος είναι μέσα από την πολύπλευρη ενημέρωση να αποκαλυφθεί. Ή κρίση είναι πάντα δική σας.



loading...

 

Είμαστε ελεύθεροι να είμαστε ο εαυτός μας;

 
Ένα site επιστήμης και φιλοσοφίας με στόχο τη δόμηση ενός αξιακού συστήματος, το οποίο, σεβόμενο τη διαφορετικότητα της προσωπικότητας, θα λειτουργήσει ως…
lecturesbureau.gr
 

Είμαστε ελεύθεροι να είμαστε ο εαυτός μας; Η απάντηση είναι όχι.

Είμαστε ελεύθεροι να είμαστε ο εαυτός μας; Η απάντηση είναι όχι. Η αληθινή ελευθερία έχει να κάνει με το ανθρώπινο πνεύμα – ισοδυναμεί με το να είναι κανείς ο εαυτός του.
Ποιος μας εμποδίζει να είμαστε ελεύθεροι; Κατηγορούμε την κυβέρνηση, τον καιρό, τους γονείς μας, τη θρησκεία, το Θεό. Ποιος, όμως, είναι ο πραγματικός ένοχος; Μα ο εαυτός μας – εμείς εμποδίζουμε τον εαυτό μας. Τι σημαίνει να είναι κανείς ελεύθερος; Συχνά, όταν παντρευόμαστε, λέμε ότι χάσαμε την ελευθερία μας, όταν, όμως, παίρνουμε διαζύγιο, πάλι δεν είμαστε ελεύθεροι. Τι μας εμποδίζει; Γιατί δεν μπορούμε να είμαστε ο εαυτός μας;
Έχουμε αναμνήσεις από πολύ παλιά, από μια εποχή που υπήρξαμε ελεύθεροι και που απολαμβάναμε την ελευθερία μας, αλλά έχουμε ποια ξεχάσει τι σημαίνει στ’ αλήθεια ελευθερία.
Ας πάρουμε ένα παιδί δύο, τριών ή και τεσσάρων ετών – να ένας ελεύθερος άνθρωπος. Γιατί είναι ελεύθερος αυτός ο άνθρωπος; Επειδή εξακολουθεί να κάνει αυτό που επιθυμεί. Το παιδί είναι ένα άγριο πλάσμα – ένα λουλούδι, ένα δέντρο ή ένα ζώο που δεν έχει ακόμα εξημερωθεί! Κι αν παρατηρήσουμε ανθρώπους ηλικίας δύο χρόνων, θα προσέξουμε ότι τις περισσότερες φορές αυτοί οι άνθρωποι διασκεδάζουν κι έχουν ένα φωτεινό χαμόγελο ζωγραφισμένο στα χείλη. Εξερευνούν τον κόσμο. Δεν φοβούνται να παίξουν. Φοβούνται όταν πονούν, όταν πεινάνε, όταν κάποιες ανάγκες τους μένουν ανικανοποίητες, αλλά δεν ανησυχούν για το παρελθόν, δεν ενδιαφέρονται για το μέλλον – ζουν μονάχα στην παρούσα στιγμή.
Τα πολύ μικρά παιδιά δεν διστάζουν να εκφράσουν τα συναισθήματά τους. Διαπνέονται από τόση αγάπη, ώστε όταν την αντιληφθούν γύρω τους, αφήνονται απόλυτα σε αυτήν. Δεν φοβούνται ούτε για μια στιγμή να αγαπήσουν. Αυτή είναι η περιγραφή ενός φυσιολογικού ανθρώπινου όντος. Όταν είμαστε παιδιά, δεν φοβόμαστε το μέλλον ούτε ντρεπόμαστε για το παρελθόν. Η φυσιολογική ανθρώπινη τάση είναι η ευχαρίστηση, το παιχνίδι, η εξερεύνηση, η ευτυχία και η αγάπη.


ΟΙ ΤΕΣΣΕΡΙΣ ΣΥΜΦΩΝΙΕΣ DON MIGUEL RUIZ

Εικόνα: SusanneFlink installation

πολλές όμορφες και ζεστές επιλογές

Η Maria Dimitriou κοινοποίησε το άλμπουμ του χρήστη Tejidos a crochet, palitos y otros.


Φωτογραφία του χρήστη Tejidos a crochet, palitos y otros.
Φωτογραφία του χρήστη Tejidos a crochet, palitos y otros.
Φωτογραφία του χρήστη Tejidos a crochet, palitos y otros.
 Ο χρήστης Tejidos a crochet, palitos y otros πρόσθεσε 40 νέες φωτογραφίες στο άλμπουμ: REVISTA DE PURAS PASTILLAS — με την Rita Granado Sanchez και 4 ακόμη.

IMPRIMELO PARA QUE LO TENGAS A MANO¡¡¡¡

Τυπώστε το για να έχεις το πάνω χέρι

·

Η ιστορία της λέξης ευθύνη

 
Ένα site επιστήμης και φιλοσοφίας με στόχο τη δόμηση ενός αξιακού συστήματος, το οποίο, σεβόμενο τη διαφορετικότητα της προσωπικότητας, θα λειτουργήσει ως άξονας για τη δημιουργία καλών σχέσεων σε όλους τους τομείς της ζωής. Φιλοσοφία |…
lecturesbureau.gr
Η ευθύνη παράγεται από το θέμα του ρήματος είμι.
Το ρήμα είμι, που σημαίνει πορεύομαι, θα έλθω, θα πάω, είναι από τα πιο δύσκολα της γλώσσας μας.
Όλοι οι τύποι της οριστικής -είμι, εί, είσι, ίμεν, ίτε, ίασιν- χρησιμοποιούνται πάντοτε ως μέλλων του ρήματος έρχομαι και από εκεί το θα έλθω θα πάω του είμι. Τα θέματά του είναι δύο: ει- (ισχυρό) και κατά μετάπτωση ι (ασθενές).
Οι παράγωγες λέξεις είναι πολλές:
Ι-τός, λ.χ., είναι αυτός που μπορείς να τον διαβείς, ο αμαξιτός (ο βατός σε άμαξες) ο προσ-ιτός και ο απρόσ-ιτος. Επίσης:
Εισ-ι-τήριο, εξ-ι-τήριο, ί-της (τολμηρός), ι-ταμός (θρασύς), εξ-ί-τηλος, ανεξ-ι-τηλος και ι-θύς. Σ’ αυτή τη λέξη θα μείνουμε.
Ι-θύς είναι ο ιωνικός και επικός τύπος του επιθέτου ευ-θύς που είναι ο ίσιος, ο ντόμπρος, ο ευθύς χαρακτήρας, σε αντίθεση προς τον στρεψόδικο.
Ιθύς, ευθύς είναι αυτός που μιλάει χωρίς περιστροφές ή υπεκφυγές, δηλαδή ευθέως. Ευθύνη σημαίνει ιθύνω, δηλαδή ισιάζω, διευθύνω, εις λογοδοσίαν φέρω και από κει και η ευθύνη του ιθύνοντος νου.
Ι-θύς, λοιπόν (από το είμι, το θα έλθω, θα πάω, θα πορευτώ) ονομάζεται ο κατευθείαν στραμμένος, ο κατευθείαν βαίνων, ο ευθύς, δίκαιος, ορθός και ειλικρινής. Ι-θύς –ύος είναι η κατευθείαν γραμμήν πορεία.
Ιθύνω σημαίνει καθιστώ τι ευθύ, ευθυγραμμίζω, διευθύνω, διοικώ, κυβερνώ ως υπεύθυνος πλοηγός.
Ευθυντηρία ονόμαζαν τη γέφυρα του πλοίου, ώστε το κατευθείαν πορευόμενο πλοίο να καταπλέει ευθέως, δηλαδή ταχέως στον προορισμό του και κατά τρόπο υπεύθυνο. Έχει ευθύνη ο ευθυντήριος πλοηγός, ο ευθυντήριος κυβερνήτης, ο ευθυντήριος πρόεδρος.
Η ευθύνη του έγκειται στο να επιλέγει σωστά ανάμεσα από ξέρες, από υφάλους, από ρηχά νερά και από ρουφήχτρες, ώστε το πλοίο του ή το πλοίο της πόλης να φθάνει στον προορισμό του. Αν το βουλιάξει, αν δεν αποφύγει κακοκαιρίες, αν δεν υπολογίσει το φορτίο, την ηλικία του σκάφους και τόσες άλλες παραμέτρους, τότε, μόνο υπεύθυνος δεν είναι…
Το ι-θύς λοιπόν, παράγεται από το ρήμα είμι και από το επίθετο ευ-θύς παράγεται η ευθύνη· η δυνατότητα επιλογών μέσα στο κράτος της ανάγκης, που άγχει και πνίγει.
Ο άνθρωπος πνίγεται μέσα σε μια κουταλιά νερό όσο πορεύεται στα τυφλά, ανεύθυνα, χωρίς ευ-θύνη, χωρίς δυνατότητα επιλογής.
Είμι = θα έλθω, θα πάω
Θέματα
ει- (ισχυρό) ι- (ασθενές)
ι-τός
αμαξ-ιτός
προσ-ιτός
απρόσ-ιτος
εισ-ι-τήριο
εξ-ι-τήριο
ί-της (=τολμηρός)
ι-ταμός (=θρασύς)
εξ-ί-τηλος, ανεξ-ί-τηλος

ΠΟΛΙΤΙΚΑ
ι-θύς
Είμι θέμα ι-
Ι-θύς: ο ιωνικός και επικός τύπος του επιθέτου
ευ-θύς
ευ-θύνη



ΙΣΤΟΡΙΑ ΜΙΑΣ ΛΕΞΗΣ ΝΙΚΟΣ ΒΑΡΔΙΑΜΠΑΣΗΣ
 

"Πολιτική Οικονομία"

από τον Νικόδημο
1. Και όμως η Πολιτική Οικονομία είναι η ευκολότερη επιστήμη.
Οι ανειδίκευτοι διαβάζουν τα βαρύγδουπα άρθρα δημοσιογράφων ή ακούν εμβριθείς αναλύσεις για ελλείμματα και πλεονάσματα (πρωτογενή κι άλλα), για ΑΕΠ, για ύφεση και πληθωρισμό, λιτότητα, εμπορικό ισοζύγιο, κλπ κλπ, και φυσικά δεν καταλαβαίνουν πολλά και νομίζουν πως αυτή είναι η Πολιτική Οικονομία. Αν μάλιστα υπάρχουν μαθηματικοί τύποι και διαγράμματα με διάφορα ζιγκ-ζαγκ ή καμπύλες, νιώθουν πως δεν πρόκειται ποτέ να κατανοήσουν τίποτα.

Όλα αυτά δεν είναι Πολιτική Οικονομία. Και η ονομασία “Οικονομικά”, που καλύπτει τέτοια στοιχεία και θέματα, δείχνει πως έχει γίνει μια διαφοροποίηση και απομάκρυνση από την Πολιτική Οικονομία. Ακόμα και τα Μακρο-οικονομικά (σε αντιπαραβολή με τα Μικρο-οικονομικά που ασχολούνται με το επίπεδο παραγωγής κι επιχειρήσεων) είναι πολύ απομακρυσμένα από την Πολιτική Οικονομία.

Η Πολιτική Οικονομία ασχολείται με τις βασικές σχέσεις των ανθρώπων στην κοινωνία όπως παρουσιάζονται στην παραγωγή, διάθεση και κατανάλωση του πλούτου (=αγαθά και υπηρεσίες). Οι δυσκολίες στην παγκόσμια οικονομία ή στα οικονομικά μιας χώρας οφείλονται σε προκαταλήψεις και δεισιδαιμονίες που έχουν παρεισφρήσει, έχουν εκδιώξει ή καλύψει τις βασικές αρχές και θεωρούνται  “οικονομική επιστήμη”.

Η επιστήμη της Πολιτικής Οικονομίας, όπως κάθε άλλη, βρίσκεται μπροστά μας στην καθημερινότητα και δεν χρειάζεται ούτε ειδική τεχνολογία, όπως η Φυσική, ούτε περίπλοκες σειρές μαθημάτων σε κολλέγια. Χρειάζεται λίγη όρεξη και καθοδήγηση και πολλή παρατήρηση και στόχαση.

2. Ζούμε σε ένα σύμπαν γεμάτο ζωή και πλούτο. Κάθε πλάσμα έχει τη φύση του - το άλογο, το περιστέρι, το ψάρι, το πεύκο, το νερό, το χώμα, το μέταλλο, όπως κι εμείς οι άνθρωποι.
Ζούμε με όλα και από όλα αυτά, που παρέχονται δωρεάν σε όλους μας, και με τη βοήθεια ή χρήση τους δημιουργούμε τον κόσμο του ανθρώπου όπου υπάρχουμε και κινούμαστε. Μπορούμε να το κάνουμε αυτό γιατί έχουμε τα απαραίτητα όργανα – εκ φύσεως – χέρια, πόδια, μάτια κλπ, και κυρίως νοημοσύνη.

Καθαρίζουμε τη ζούγκλα, δαμάζουμε άγρια ζώα και φυτά, ποτίζουμε στεγνά εδάφη, καλλιεργούμε το χώμα, σκάβουμε για ορυκτά, οικοδομούμε πόλεις. Αρχίσαμε ίσως ως καταναλωτές μα σύντομα γίναμε συμπαραγωγοί με τη Φύση και δημιουργοί.

Όλη την ώρα όμως είμαστε εξαρτημένοι από το περιβάλλον σύμπαν. Χωρίς τη συντροφιά των συνανθρώπων μας θα ζούσαμε πολύ δύσκολα και στερημένα. Χωρίς τα φυτά, τα ζώα και τα νερά θα πεθαίναμε σύντομα. Χωρίς αέρα και στέρεη γη δεν θα υπήρχαμε.

Αυτοί οι περιορισμοί εγείρονται από τη Μεγάλη Φύση. Δεν ξέρουμε γιατί, πώς και πότε παρουσιαστήκαμε στη μορφή που έχουμε, μα έτσι είμαστε για όσο μπορούμε να γνωρίζουμε, εδώ κι εκατοντάδες χιλιετίες.

Είμαστε μάλιστα πλάσματα της γης, της στεριάς, της στέρεης επιφάνειας του πλανήτη. Δεν μπορούμε να ζήσουμε δίχως βοηθητικές συσκευές μέσα στα νερά όπως τα ψάρια ή στον αέρα όπως τα πουλιά.

3. Κι εδώ, σε λίγες προτάσεις βλέπουμε τις βασικές αρχές της Πολιτικής Οικονομίας.
Α. Ο άνθρωπος, εξαρτάται για τη ζωή του πλήρως από το περιβάλλον σύμπαν το οποίο περιέχει όλα όσα χρειάζεται για τη διαβίωσή του – αέρα, φως, νερό, τροφή, ορυκτά και γη – και το σύμπαν του τα δίνει δωρεάν
Β. Όντας πλάσμα της στεριάς περιορίζεται στο στέρεο υπόβαθρο της γης και τις συνθήκες που επικρατούν πάνω σε αυτή την επιφάνεια. Είτε ψηλά στον ουρανό πάει, είτε βαθιά στον ωκεανό, θα πάρει μαζί του αυτές τις συνθήκες. Η γη είναι όντως σαν Μητέρα-θεά.
Γ. Για να αξιοποιήσει τα αγαθά του περιβάλλοντος χρησιμοποιεί τις δυνάμεις και τα όργανα με τα οποία τον προίκισε η φύση – σωματικά και νοητικά.  Ο αέρας είναι άμεσα διαθέσιμος και προσιτός. Αλλά όταν διψά, το νερό δεν θα φύγει από τον ποταμό ή τη λίμνη για να τον δροσίσει και όταν πεινάσει οι καρποί της γης δεν θα έρθουν στο στόμα του για να τον χορτάσουν. Πρέπει ο ίδιος να κινηθεί προς αυτά διακρίνοντας ποια είναι ωφέλιμα και ποια όχι. Ο άνθρωπος επιβιώνει μόνο ασκώντας τις ικανότητές του και συνεισφέροντας με την εργασία του.
Δ. Ζώντας μόνος του, θα ζει φτωχικά, στερημένα. Με τη συντροφιά άλλων όλοι ωφελούνται. Μεμονωμένος, θα έχει μόνο κλάσμα των αγαθών, ανέσεων κι ευτυχίας που απολαμβάνει όταν ζει κοινωνικά με τους συνανθρώπους του. Στην κοινωνική συμβίωση κάθε άνθρωπος μπορεί να εξειδικεύεται σε λίγα και καλά και να ανταλλάσσει αγαθά και υπηρεσίες με άλλους σε αφθονία. Επιπλέον, υπάρχουν δυνατότητες συνεργασίας και ασφάλειας. Σε αυτό το πλαίσιο εκδηλώνεται και ο πολιτισμός που είναι η ανάπτυξη όλων των δυνατοτήτων του ανθρώπου σε πληρότητα σοφίας, αγάπης κι ευτυχίας.
Αυτοί είναι οι πρωταρχικοί φυσικοί νόμοι της Πολιτικής Οικονομίας κι επειδή είναι φυσικοί όλοι μας τους αναγνωρίζουμε. Αλλά στην πυρετώδη πορεία της καθημερινότητας κάτι ξεχνάμε, κάτι παραγνωρίζουμε, και καταλήγουμε σε καταστάσεις περίπλοκες, επώδυνες, ανεπιθύμητες.

Πώς, πού, γιατί στραβώνει το πράγμα;

Στη συνέχεια θα ερευνήσουμε την πολιτικο-οικονομική εμπειρία μας με τη βοήθεια αυτής της ερώτησης.
 
 

από τον Νικόδημο
1. Στην εποχή μας η φορολογία είναι γενικά νόμιμη κλοπή εκ μέρους του κράτους. Το κράτος με τους φόρους του ουσιαστικά κατακλέβει τους πολίτες του. Δυστυχώς ούτε οι κυβερνώντες μα ούτε και οι κυβερνώμενοι το αντιλαμβάνονται!
Όλοι πιστεύουμε τις χοντρές ανοησίες που έχουν σωρευθεί τα τελευταία 200 έτη ως “επιστήμη” των Οικονομικών, ως Οικονομολογία ή Πολιτική Οικονομία (=αληθινός τίτλος).

Μόνο οι ελάχιστοι που κατανόησαν (και κατανοούν) την αληθινή φύση της Πολιτικής Οικονομίας, κατανοούν ποια θα έπρεπε να είναι η ορθή φορολογία. Διότι και οι δύο έχουν τις ίδιες απλές αρχές. Ας τις ερευνήσουμε, λοιπόν.

Η ΠΟ εξετάζει γενικά την παραγωγή, διάθεση και κατανάλωση του πλούτου που είναι αγαθά και υπηρεσίες.

Η ενασχόληση με τα δημοσιονομικά (προϋπολογισμός κρατικών δαπανών κι εσόδων, ισοζύγια εμπορικά κλπ) και την επιχειρηματική λειτουργία δεν ανήκουν στην ΠΟ, αλλά το πρώτο στη Λογιστική και το δεύτερο στη Διοίκηση Επιχειρήσεων – ή, όπως αλλιώς λέγονται με δήθεν επιστημονική σοβαροφάνεια, Μακροοικονομικά και Μικροοικονομικά.

2. Η ΠΟ γνωρίζει απλά και σίγουρα πως σε τελευταία ανάλυση μόνο δύο πρωταρχικοί συντελεστές παράγουν πλούτο (αγαθά και υπηρεσίες προς διάθεση και κατανάλωση): αφενός ο Άνθρωπος με την Εργασία του και αφετέρου η περιβάλλουσα Φύση με τους πόρους της.
Πιο απλά, ο πλούτος παράγεται από την εργασία των ανθρώπων πάνω στη γη και τους φυσικούς πόρους κάτω από συγκεκριμένες συνθήκες. Αλλιώτικη ήταν η παραγωγή πλούτου στη Ρωμαϊκή αυτοκρατορία όπου οι πλείστοι εργαζόμενοι ήταν δούλοι, αλλιώτικη στη Γροιλανδία με τις παγωμένες εκτάσεις, αλλιώτικη στις ΗΠΑ στις αρχές του 18ου αιώνα με τις απέραντες σχεδόν, εύφορες πεδιάδες δωρεάν διαθέσιμες και αλλιώτικη στη σύγχρονη Αραβία με τα πετρέλαια και το αυταρχικό καθεστώς της. Εδώ αναφέρω ενδεικτικά 4 διαφορετικά είδη συνθηκών που είναι σε κάθε περίπτωση ένα μείγμα κλιματικών και πολιτικών στοιχείων. Και αυτές συντελούν στην παραγωγή έχοντας στοιχεία από τους δύο άλλους.

Όλα τα εισοδήματα, ιδιωτικά και κρατικά, προέρχοντα τελικά από την παραγωγή πλούτου. Αν δεν υπάρχουν αγαθά και υπηρεσίες δεν υπάρχουν εισοδήματα.

Τα ιδιωτικά εισοδήματα προέρχονται από εργασία ή από ενοίκια, τόκους και παρόμοια.

Το κρατικό εισόδημα προέρχεται ως επί το πλείστον από τη φορολογία που είναι και η φυσιολογική μέθοδος.

3. Αφού δυο είναι οι πρωταρχικοί συντελεστές (Εργασία και Γη), αυτοί θα προσφέρονται και ως αντικείμενα φορολόγησης. Τίποτε άλλο. (Στην πραγματικότητα και οι Συνθήκες είναι ένας πρωταρχικός συντελεστής, αλλά τον παραμερίζουμε  για την παρούσα ανάλυση.)
Σήμερα παντού σχεδόν η σύνολη φορολογία πέφτει πάνω στην Εργασία. Οι συνήθεις φόροι  εισοδήματος, κερδών, πολυτελείας, ΦΠΑ, υπέρ τρίτων κλπ, είναι τελικά επί της Εργασίας.

Ακόμα και φόροι επί περιουσίας όπως ο ΕΝΦΙΑ και ο φόρος ΜΑΠ είναι φόροι επί της Εργασίας εφόσον κτίσματα, καλλιέργιες και ορυχεία είναι προϊόντα Εργασίας.

Παντού οι φόροι αυτοί όλοι προκαλούν στρεβλώσεις στην οικονομία και μακρόχρονα τις κρίσεις ύφεσης ή κραχ που ξεσπάνε σε συχνά διαστήματα.

Μια πρώτη και άμεση παρενέργεια εμφανίζεται ως μείωση της επιθυμίας για εργασία στους ανθρώπους. Γιατί, σκέφτεται ο κάθε τύπου παραγωγός, πρέπει το κράτος να αφαιρεί από τη φυσική αμοιβή της εργασίας μου; Αφού θα παίρνει από τη εργασία μου, θα κάνω ότι μπορώ να χάνω όσο το δυνατόν λιγότερα.

Όμοια και χειρότερη παρενέργεια προκαλεί το λεγόμενο σύστημα προδευτικής ή αναλογικής φορολογίας με το οποίο όσο περισσότερα κερδίζεις ή έχεις τόσο περισσότερο φόρο εισοδήματος πληρώνεις. Οπότε σκέφτεσαι τώρα «Γιατί να εργάζομαι και να παράγω πιο πολλά; Για την εφορία;»

Τέτοια βλακώδης φορολόγηση λειτουργεί πρώτα ως φρένο στην παραγωγικότητα και ανάπτυξη και μετά ως κίνητρο για φοροδιαφυγή!

4. Απομένει λοιπόν η Γη. Με αυτό εννοώ την επιφάνεια σκέτη προτού γίνει πάνω της κάποια εργασία – φράξιμο, κτίσιμο, καλλιέργεια, σκάψιμο, εξόρυξη κλπ.
Η γη όλη έχει αξία – αλλού μικρή, αλλού μεγάλη. Όσο πιο επιθυμητή είναι μια τοποθεσία (οικόπεδο στην πόλη, αγροτεμάχιο στην ύπαιθρο) τόσο μεγαλύτερη η αξία της. Τη μεγαλύτερη αξία (υπεραξία, κατά πολλούς) την έχουν τοποθεσίες στο κέντρο μεγαλοπόλεων και δη της πρωτεύουσας και περιοχές με πολύτιμους πόρους όπως ευγενή ορυκτά και μέταλλα, πολύτιμοι λίθοι και υλικά καυσίμων.

Τα εδάφη (σκέτη επιφάνεια, είπαμε) πέφτουν σε ζώνες ή περιοχές ίδιας αξίας. Αυτών των αξιών η φορολόγηση δεν επιφέρει καμιά στρέβλωση στην οικονομία – εφόσον μένουν αφορολόγητες οι αξίες περιθωριακών εδαφών – πχ. από 5 ευρώ το τετραγωνικό και κάτω. (Εδώ θα χρειαστούν μερικές διευκρινήσεις στο μέλλον.)

Αυτή η Γεωφορολόγηση (Land Value Taxation), όπως την ονόμασαν 2-3 συγγραφείς που έγραψαν παλαιότερα για το θέμα, ενθαρρύνει την παραγωγικότητα και την ανάπτυξη. (Είναι αξιοπερίεργο κι ενδεικτικό της μεγάλης άγνοιας το ότι σήμερα διάσημοι οικονομολόγοι δεν προωθούν καθόλου αυτή την αρχή παρότι την αναφέρουν σύντομα στα εγχειρίδιά τους!) Επίσης, είναι δίκαιη αφού οι αξίες αυτές (ανα)διαμορφώνονται με τη φυσική ανάπτυξη της κοινωνίας, την αύξηση του πληθυσμού, τη πρόοδο των επιστημών και της τεχνολογίας και την παρουσία και προώθηση των καλών τεχνών (=ο τρίτος συντελεστής). Αυτό επίσης επισημαίνεται μα δεν προωθείται!

Είναι και δίκαιο και φυσικό και αποδοτικότερο αυτές οι αξίες να επιστρέφουν στην κοινωνία που αντιπροσωπεύεται από το κράτος, αφού βασικά δημιουργούνται από την ίδια την ύπαρξη και ανάπτυξη της κοινωνίας. Η επισήμανση είναι πανάρχαια.

Έχω γράψει συχνά στο παρελθόν για το θέμα και θα επανέλθω από νέα σκοπιά.


Δείτε όλα τα άρθρα της σειράς "Πολιτική Οικονομία"
Δημοσιεύτηκε από τον χρήστη

Δημοφιλείς αναρτήσεις