Κυριακή 28 Μαΐου 2017

Verbascum sinuatum Βερμπάσκο

Βερμπάσκο... στο Ηράκλειο....
Φωτογραφία της Maria Dimitriou.
Φωτογραφία της Maria Dimitriou.
Έψαξα και βρήκα πληροφορίες σε ένα καταπληκτικό site

https://kentromeletisarxaiasthourias.wordpress.com/2013/07/10/verbascum-sinuatum/

Verbascum sinuatum Βερμπάσκο

Verbascum sinuatum αρχαια Θουρια Ανθεια 10 Ιούνη 2013
Verbascum sinuatum αρχαια Θουρια Ανθεια 10 Ιούνη 2013
Verbascum sinuatum αρχαια Θουρια Ανθεια 10 Ιούνη 2013
Verbascum sinuatum αρχαια Θουρια Ανθεια 10 Ιούνη 2013
Verbascum sinuatum αρχαια Θουρια Ανθεια 10 Ιούνη 2013
Verbascum sinuatum αρχαια Θουρια Ανθεια 10 Ιούνη 2013
Verbascum sinuatum αρχαια Θουρια Ανθεια 10 Ιούνη 2013
Verbascum sinuatum αρχαια Θουρια Ανθεια 10 Ιούνη 2013

Είναι αειθαλείς και ημιαειθαλείς, ετήσιες η πολυετείς πόες, που φτάνουν και τα 2m αλλά συνήθως κυμαίνεται από 50 έως 120cm. Ο βλαστός είναι χνουδωτός με βελούδινος, με ωοειδή φύλλα, που αναπτύσσονται σε μορφή ροζέτας. Τα άνθη τους αναπτύσσονται σε ταξιανθίες και είναι κίτρινου χρώματος και ο καρπός είναι μία ωοειδής κάψα με σπόρους ακανόνιστους. Ευδοκιμεί σε αλκαλικά, στραγγισμένα, μέτρια υγρά εδάφη και ηλιόλουστες θέσεις. Πολλαπλασιάζεται μόνο του σε όλη την Ελλάδα και αναπτύσσεται σε χέρσα εδάφη, αναχώματα, ξηρά λιβάδια, χαλάσματα, ερείπια, ανάμεσα σε βράχους και στις άκρες των αγροτικών δρόμων.
Οι αρχαίοι Έλληνες χρησιμοποιούσαν τη ρίζα του φυτού σε περιπτώσεις αναπνευστικών προβλημάτων, διάρροιας, κράμπας, φλεγμονών των ματιών και ως επουλωτική. Ο Πλίνιος (77 μ.Χ.) αναφέρει πως «τα υποζύγια που δεν υποφέρουν μόνο από βήχα, αλλά και από σπασμένα πλευρά, ανακουφίζονται αν πιουν λίγο από το βότανο αυτό». Στη λαϊκή ιατρική του τόπου μας γνώριζαν τις θεραπευτικές ιδιότητες του φυτού και το χρησιμοποιούσαν κύρια για διαταραχές του αναπνευστικού.  Χρησιμοποιείται επίσης για να εξορίσει δαίμονες και αρνητικότητα.
Δρα ως αποχρεμπτικό, μαλακτικό, ήπιο διουρητικό, ήπιο ηρεμιστικό και επουλωτικό. Τα άνθη του είναι ευεργετικά για το αναπνευστικό σύστημα τονώνοντας τις βλεννογόνους, μειώνοντας τις φλεγμονές και διεγείροντας την παραγωγή υγρών. Θεωρούνται ειδικό ίαμα για τη βρογχίτιδα, όταν υπάρχει έντονος βήχας με ερεθισμό του λαιμού. Οι αντιφλεγμονώδεις και μαλακτικές ιδιότητες κάνουν αποτελεσματικό το φυτό σε περιπτώσεις φλεγμονής της τραχείας και άλλων παρόμοιων καταστάσεων. Δρα θετικά σε παθήσεις του εντερικού σωλήνα και των ουροφόρων οδών. Για εξωτερική χρήση έγχυση εν ψυχρώ του βοτάνου σε ελαιόλαδο είναι εξαιρετικό για να καταπραΰνει και θεραπεύσει κάθε φλεγμένουσα επιφάνεια στην επιφάνεια του δέρματος. Το αφέψημα των φύλλων βοηθά εξωτερικά σε πλύσεις για περιπτώσεις διάρροιας και δυσεντερίας, για επαλείψεις εγκαυμάτων, κνησμών ή λειχήνων, ενώ το ίδιο αφέψημα είναι καθαρτικό, υπακτικό. Τονώνει και καθαρίζει τα μάτια και κατευνάζει τις φλεγμονές των βλεφάρων.
Περιέχει γλίσχρασμα, κόμμι, σαπωνίνες, κιτρινόχρωμο πτητικό έλαιο, οξύ όμοιο με το ελαϊκό, μαλικό και φωσφορικό ασβέστιο, οξικό κάλιο, σάκχαρο, χλωροφύλλη, κίτρινη χρωστική (κροζετίνη, ξανθοφύλλη), ρητινώδη ύλη, μεταλλικά στοιχεία, φλαβονοειδή (εσπεριδίνη, βερβασκοσίδη) και γλυκοσίδια (οκουμπίνη).
Στην ομοιοπαθητική το χρησιμοποιούν για τους ίδιους λόγους που αναφέραμε καθώς επίσης και για τα παιδιά που συνεχίζουν να έχουν νυκτερινή ενούρηση όταν μεγαλώνουν. Τα φύλλα του φυτού βερμπάσκο έχει ιδιότητες μαλακτικές, τονωτικές των πνευμόνων, αποχρεμπτικές και αντισπασμωδικές.
ellinikabaharika
Οι σπόροι του φυτού χρησιμοποιούνται για την αποβολή της ταινίας από το σώμα. Πρέπει να χορηγούνται με συνταγή ειδικού διότι περιέχουν σαπωνίνες. Οι σαπωνίνες είναι φυτοχημικά που βρίσκονται σε πολλά βότανα και τις περισσότερες φορές δεν ενεργούν άμεσα στον ανθρώπινο οργανισμό, αλλά σαν πρώτες ύλες για να συνθέσει τις κατάλληλες ενώσεις. Εκτός από τις απορρυπαντικές ιδιότητες, μελέτες δείχνουν τα ευεργετικά οφέλη στα επίπεδα χοληστερόλης στο αίμα, στον καρκίνο, στην υγεία των οστών, και στην διέγερση του ανοσοποιητικού συστήματος.   Οι σαπωνίνες προκαλούν την μείωση της χοληστερόλης αίματος αποτρέποντας την επαναπορρόφησή της. Μελέτες δείχνουν ότι οι σαπωνίνες έχουν αντι-νεοπλασματικές και αντι-μεταλλαξιογόνες δραστηριότητες κα μπορούν να μειώσουν τις πιθανότητες καρκίνων αποτρέποντας την ανάπτυξη των καρκινικών κυττάρων. Ακόμα έχουν αντιοξειδωτικές και αντιφλεγμονώδεις ιδιότητες.
Grieve. A Modern Herbal
Μια έγχυση χρησιμοποιείται εσωτερικά στην θεραπεία διαφόρων αναπνευστικών ασθενειών συμπεριλαμβανομένων του  βήχα, της βρογχίτιδας, του άσθματος και των ερεθισμών του λαιμούΗ έγχυση από  νωπά ή αποξηραμένα λουλούδια σε ελαιόλαδο χρησιμοποιείται για τη θεραπεία των ωτίτιδων ελκών, πληγών κ.λπ.  Η συλλογή τωνλουλουδιών πρέπει να γίνεται κατά την διάρκεια της  ανθοφορίας και θα πρέπει να ξηραίνονται γρήγορα και με προσοχή για να μην χάσουν τις θεραπευτικές τους ιδιότητες.
Bown. D. Encyclopaedia of Herbs and their Uses
Τα εκχυλίσματα αιθανόλης των εναερίων μερών του φυτού παρουσιάζουν έντονη αντιμικροβιακή δράση και χρησιμοποιούνται στην θεραπεία των Ουρολοιμώξεων και σε άλλες ασθένειες που οφείλονται σε ισχυρά μικρόβια.(Canakkale Onsekiz Mart University). Την αντιμικροβιακή δράση των μερών του φυτού τεκμηρίωσαν επίσης σχετικές μελέτες  του Department of Chemistry of Natural Products, University of Naples , Italy
University of Naples
Canakkale Onsekiz Mart University
Κατεβάστε  την πλήρη μελέτη εδώ
Σε σχετική έρευνα του Πανεπιστημίου του Düsseldorf της Γερμανίας, διαπιστώθηκε ότι το φυτό είναι πλούσιο σε ιριδοειδή. Εχει αποδειχθεί επιστημονικά ότι τα ιριδοειδή αποβάλλουν τις βλαβερές ελεύθερες ρίζες, ελέγχουν την χοληστερίνη, αυξάνουν την ενέργεια, βοηθούν την υγεία της καρδιάς, ενισχύουν το ανοσοποιητικό σύστημα, μειώνουν τις φλεγμονές, αποτρέπουν την μετάλλαξη κυττάρων, και βοηθούν την υγιή λειτουργία του μυαλού.Τα ιριδοειδή είναι ισχυρές βιοχημικές ουσίες που παράγονται από τα φυτά ως άμυνα κατά της μόλυνσης και άλλων απειλών. Ενώ τα ιριδοειδή υπάρχουν σε μεγάλο ποσοστό των φυτών, δεν είναι όμως κοινά στα φρούτα
Universität Düsseldorf, Bundesrepublik Deutschland
Σε σχετική μελέτη του  .Πανεπιστημίου Irandar Abbas, του Iran., τεκμηριώθηκε ότι το Verbascum sinuatum περιέχει το υψηλότερο επίπεδο των φαινολικών ενώσεων και μπορεί να συμβάλει στην μείωση της ισχύος των ελευθέρων ριζών σε σύγκριση με τα άλλα εκχυλίσματα φυτών. Συνεπώς, αυτό το φυτό είναι ένας πολύ καλός υποψήφιος ως φυσικό αντιοξειδωτικό.
Department of Biochemistry, Faculty of Medicine and Research Center for Molecular Medicine, Hormozgan University of Medical Sciences, Bandar Abbas, IR Iran.
Τα εισπνεόμενα φύλλα του φυτού σαν υποκατάστατα του τσιγάρου χρησιμοποιούνται για την θεραπεία των βρογχικών ερεθισμών, των νευρικών βρογχικών ερεθισμών με βραχνό ξηρό βήχα,  της βραχνάδας κατά την κατάκλιση, τον πονόλαιμο και το άσθμα.
 Εγχύλισμα του φυτού χρησιμοποιείται στην θεραπεία των ερεθισμών του ουρογεννητικού και γαστρεντερικού συστήματος,  των σπασμών και της χρόνιας κυστίτιδας , και στην επιβράδυνση του  καρκίνου του ουροποιογεννητικού συστήματος.
 Τα φύλλα συνθλίβονται αφού  έχουν εμβαπτιστεί σε με νερό και χρησιμοποιούνται εξωτερικά για την ανακούφιση από τον πόνο της ωτίτιδας,  των ρευματικών αρθρώσεων,  των αιμορροΐδων,  των πληγών και των όγκων. Ακόμη ανακουφίζουν από τους πόνους της   αμυγδαλίτιδας και της παρωτίτιδας (κατάπλασμα).
Godfrey Anthony Botanical and Homeopathic Medicines (2011) CCNM Press, Toronto
Boon Heather, Smith Michael (2009) Institute of Naturopathic Education and Research, CCNM Toronto.
The wiki of the Naturopathic Medicine Profession
Read Full Post »

Λόγος του Αυτοκράτωρος Κωνσταντίνου ΙΑ' Παλαιολόγου

Η Maria Dimitriou κοινοποίησε τη δημοσίευση του χρήστη Ἑλληνοϊστορεῖν.
Σαν σήμερα, στα 1453, οι συγκλονιστικότερες στιγμές της χιλιετίας.
Η τελευταία λειτουργία στην Αγιά-Σοφιά, ο εμψυχωτικός λόγος τού Αυτοκράτορος στους στρατιώτες του και η επιστροφή στα τείχη για το μεγάλο καθήκον. Όλοι, με πλήρη συναίσθηση των στιγμών, αποφασισμένοι να φανούν αντάξιοι τού χρέους τής Ιστορίας, αγωνιζόμενοι ως Έλληνες.
«Αι προπαρασκευαί των τούρκων διά την τελική εξόρμησιν κατά της Κωνσταντινουπόλεως έχουν ολοκληρωθή και αναμένεται μόνον το σύνθημα τού σουλτάνου. Ο Κωνσταντίνος ΙΑ’ διέταξε να γίνη την ημέραν αυτήν μεγάλη λειτουργία εις τον ναόν της Αγίας Σοφίας, και αφού μετέλαβε των Αχράντων Μυστηρίων, αποχαιρέτισε εν μέσω λυγμών και δακρύων τους οικείους και συμπολεμιστάς του:
"Υμείς μεν, ευγενέστατοι άρχοντες και εκλαμπρότατοι δήμαρχοι και στρατηγοί και γενναιότατοι συστρατιώται και πας ο πιστός και τίμιος λαός, καλώς οίδατε ότι έφθασεν η ώρα ... στήτε ανδρείως και μετά γενναίας ψυχής ... Παραδίδωμι δε υμίν την εκλαμπροτάτην και περίφημον ταύτην πόλιν και πατρίδα ημών και βασιλεύουσαν των πόλεων. Καλώς ουν οίδατε, αδελφοί, ότι διά τέσσαρά τινα οφειλέται κοινώς εσμέν πάντες ίνα προτιμήσωμεν αποθανείν μάλλον ή ζήν· πρώτον μεν υπέρ της πίστεως ημών και ευσεβείας, δεύτερον δε υπέρ της πατρίδος, τρίτον δε υπέρ του βασιλέως ως χριστού κυρίου, και τέταρτον υπέρ συγγενών και φίλων… Λοιπόν, αδελφοί και συστρατιώται, κατά νουν ενθυμήθητε ίνα το μνημόσυνον υμών και η μνήμη και η φήμη και η ελευθερία αιωνίως γενήσηται.»
Μετέβη κατόπιν εις την πύλην τού Ρωμανού, που ήτο το ασθενέστερον σημείον, και καθ’ όλην την νύκτα, παρέμεινε άγρυπνος, αναμένων τον εχθρόν εις την θέσιν ην είχε προκαθορίσει διά τον εαυτόν του».
_____________________________________
— [Κείμενο: Λόγος του Αυτοκράτωρος Κωνσταντίνου ΙΑ' Παλαιολόγου προς τους συμπολεμιστές του, κατά την μαρτυρία του Φραντζή (http://ellinoistorin.gr/?p=6730)]
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
[Ἑλληνικό Ἡμερολόγιο - http://ellinoistorin.gr/]
 
«Τὸ νὰ σοῦ παραδώσω τὴν πόλη, δὲν εἶναι θέμα οὔτε δικὸ μου οὔτε ἄλλου κατοίκου της, καθὼς μὲ κοινὴ ἀπόφαση, ὅλοι αὐτοπροαίρετα θὰ πεθάνουμε…
ellinoistorin.gr
Ο Κωνσταντίνος Παλαιολόγος μιλάει στους συμπολεμιστές του
 
«Το να σου παραδώσω την πόλη, δεν είναι θέμα ούτε δικό μου ούτε άλλου κατοίκου της, καθώς με κοινή απόφαση όλοι αυτοπροαίρετα θα πεθάνουμε και δε θα λογαριάσουμε τη ζωή μας»

Ακούσαμε λοιπόν εμείς μέσα στην πόλη τόσο μεγάλη οχλοβοή, σαν ήχο έντονης θαλασσοταραχής, και σκεφτόμασταν άραγε τι είναι. Μετά από λίγο βεβαιωθήκαμε και επαληθεύτηκε ότι για την επαύριο ο αμιράς ετοίμασε χερσαίο και θαλάσσιο πόλεμο για την πόλη, με όση σφοδρότητα μπορούσε. Κι εμείς βλέποντας το τόσο μεγάλο πλήθος των ασεβών  (όπως μου φάνηκε, πραγματικά για κάθε έναν από εμάς αντιστοιχούσαν πεντακόσιοι και περισσότεροι από αυτούς), αναθέσαμε όλες μας τις ελπίδες στην Πρόνοια του Θεού.
Και με προσταγή του βασιλιά, ιερείς, αρχιερείς και μοναχοί, γυναίκες και παιδιά κρατώντας τις άγιες και σεπτές εικόνες καθώς και τα «θεία εκτυπώματα», γύριζαν στα τείχη της πόλης και με δάκρυα φώναζαν το «Κύριε ελέησον» και ικέτευαν τον Θεό να μη μας παραδώσει για τις αμαρτίες μας σε χέρια εχθρών άνομων και αποστατών και των πιο πονηρών σε όλη τη γη, αλλά να μας λυπηθεί.
 
Και κλαίγοντας, ο ένας στον άλλον έδιναν θάρρος, για να αντισταθούν γενναία στους εχθρούς την ώρα της μάχης. Παρόμοια και ο βασιλιάς, το ίδιο οδυνηρό δειλινό της δευτέρας, αφού συγκέντρωσε όλους τους αξιωματούχους, τους άρχοντες και αρχομένους, δημάρχους και εκατόνταρχους και άλλους εκλεκτούς στρατιώτες, είπε τα εξής:
 
«Εσείς λοιπόν ευγενέστατοι άρχοντες και εκλαμπρότατοι δήμαρχοι και στρατηγοί και γενναιότατοι συμπολεμιστές και όλος ο πιστός και τίμιος λαός, γνωρίζετε καλά ότι ήρθε η ώρα και ο εχθρός της πίστης μας θέλει, με κάθε μέσο και τέχνασμα, να μας φέρει σε πολύ δυσκολότερη θέση και με όλη του τη δύναμη να μας πολεμήσει σφοδρά με μεγάλη συμπλοκή στην ξηρά και στη θάλασσα, για να μας δηλητηριάσει, αν μπορεί, σαν το φίδι και να μας καταπιεί σαν το λιοντάρι.
 
Για αυτό σας μιλώ και σας παρακαλώ να σταθείτε με ανδρεία και γενναία ψυχή, όπως κάνατε πάντα ως τώρα, ενάντια στους εχθρούς της πίστης μας. Σας παραδίδω λοιπόν την εκλαμπρότατη και περίφημη αυτή πόλη και πατρίδα μας και βασιλεύουσα των πόλεων. 
Γνωρίζετε βέβαια καλά, αδελφοί, ότι για τέσσερα πράγματα οφείλουμε από κοινού να προτιμήσουμε περισσότερο να πεθάνουμε παρά να ζούμε. Πρώτα για την πίστη μας και την ευσέβεια, δεύτερον για την πατρίδα, τρίτον για τον βασιλιά σαν χρισμένο από τον Κύριο και τέταρτον για τους συγγενείς και φίλους.
 
Λοιπόν, αδελφοί, αν οφείλουμε να αγωνιζόμαστε ως το θάνατο για ένα μόνο από τα τέσσερα, πολύ περισσότερο για όλα αυτά μαζί, καθώς, όπως ολοφάνερα το βλέπετε, όλα πρόκειται να τα στερηθούμε. 
Αν για τα δικά μου πλημμελήματα παραχωρήσει ο Θεός τη νίκη στους ασεβείς, αγωνιζόμαστε για την πίστη μας την αγία, την οποία ο Χριστός με το δικό του αίμα μας χάρισε. Κι αν ακόμα κερδίσει κάποιος όλο τον κόσμο και χάσει την ψυχή του, ποιο το όφελος; Δεύτερον, με τον ίδιο τρόπο θα χάσουμε την περίφημη πατρίδα και την ελευθερία μας. Τρίτον, χάνουμε και τη βασιλεία, την κάποτε περίλαμπρη και τώρα ταπεινωμένη και ντροπιασμένη και αποδυναμωμένη, και εξουσιάζεται από τύραννο και ασεβή. Τέταρτον, στερούμαστε και τα πολυαγαπημένα μας παιδιά, και τις συζύγους μας και τους συγγενείς.». 
 
Γεώργιος Φραντζής , (J.Ρ. ΜΙGΝΕ, Patrologia Graeca)
Απόδοση στα νέα ελληνικά: Τέζας Γεώργιος
Ιερά Μονή Παντοκράτορος Μελισσοχωρίου


Print-icon
 

Ο ηρωικός Ιερομόναχος

Ο Δήμος Μινώα Πεδιάδας, το Τοπικό Συμβούλιο της Τοπικής Κοινότητας Σκινιά και ο Πρόεδρος της Επιτροπής ανέγερσης της προτομής του Ήρωα Μακεδονομάχου-Οπλαρχηγού- Εθνομάρτυρα Ιερομόναχου Ευγενίου Ιωάν. Πανακάκη πραγματοποίησαν σήμερα Κυριακή 28 Μαίου τα αποκαλυπτήρια της προτομής του, σε μια σεμνή τελετή με πλήθος κόσμου στην Τοπική Κοινότητα Σκινιά στην πλατεία του Ιερού Ναού Αγ.Αντωνίου.
Ο Δήμος Μινώα Πεδιάδας,  το Τοπικό Συμβούλιο  της Τοπικής Κοινότητας Σκινιά και ο Πρόεδρος της Επιτροπής ανέγερσης της  προτομής  του  Ήρωα Μακεδονομάχου-Οπλαρχηγού- Εθνομάρτυρα Ιερομόναχου Ευγενίου Ιωάν. Πανακάκη  πραγματοποίησαν σήμερα Κυριακή 28 Μαίου τα αποκαλυπτήρια  της προτομής του, σε μια σεμνή τελετή με πλήθος κόσμου στην Τοπική Κοινότητα Σκινιά στην πλατεία του Ιερού Ναού Αγ.Αντωνίου.
Ο ηρωικός Ιερομόναχος
Ο κατά κόσμον Κωνσταντίνος Πανακάκης του Ιωάννου και της Ζαμπίας, το γένος Θεόδωρου Θεοδοσάκη, γεννήθηκε στο Σχινιά Μονοφατσίου το 1875. Ήταν το πρώτο παιδί της οικογένειας - τ' αδέλφια του Γεώργιος, Μαρία, Αικατερίνη και Ελένη. Βαπτίστηκε Ευγένιος όταν αποφάσισε να γίνει ιερομόναχος.
Από την παιδική του ηλικία διακρινόταν για τη ζωηρότητά του, το θάρρος και την αγάπη του για τα γράμματα και τα όπλα. Έφηβος ακόμη, ήθελε διακαώς να έχει δικό του όπλο, να είναι πολεμιστής, να λαμβάνει ενεργό μέρος στις επαναστατικές κατά των Τούρκων κινήσεις, να είναι ένας επαναστάτης.
Κατά την Επανάσταση του 1896-1897, ως ένοπλος επαναστάτης πλέον, εντάσσεται στη σχινιανή επαναστατική δύναμη του οπλαρχηγού Εμμ. Αντ. Μαρκατάτου.
Μεταβαίνει στις Αρχάνες, όπου ήταν το Επαναστατικό Κέντρο, και λαμβάνει ενεργό μέρος στις μάχες κατά των Τούρκων, στις οποίες επέδειξε απαράμιλλο θάρρος και μαχητικότητα. Εκεί, στις Αρχάνες, γνώρισε και τον Ιωάννη Νταφώτη, αρχηγό του Τάγματος των Επιλέκτων Κρητών, όπου και εντάσσεται ως εθελοντής.
Το 1899 ο Κων/νος Ιωαν. Πανακάκης προσήλθε στην Ιερά Μονή Κουδουμά, που ήταν ξακουστή την περίοδο εκείνη, όπου σ' αυτήν μόναζαν οι όσιοι Πατέρες Παρθένιος και Ευμένιος, και τους ζήτησε να γίνει μοναχός. Στη Μονή Κουδουμά έμεινε δύο χρόνια ως δόκιμος.
Οι όσιοι Πατέρες, εκτιμώντας την ωριμότητά του και τους αγώνες του στην τελευταία επανάσταση, τον χειροτονούν μοναχό το 1901, με το όνομα Θεοδόσιος.
Το 1908 ο μοναχός Θεοδόσιος Πανακάκης ζήτησε την ευλογία του Ηγουμένου Ευγενίου ν' αναχωρήσει για τα Ιεροσόλυμα, όπου επιθυμούσε διακαώς να μεταβεί και να προσκυνήσει, ζήτησε δε ένα πιστοποιητικό έγγραφο και τη σχετική άδεια.
Κατά τη διάρκεια του ταξιδιού προς τα Ιεροσόλυμα, πέρασε από το νησί της Καρπάθου, όπου προσήλθε να χαιρετήσει το Μητροπολίτη του νησιού Ευγένιο Μαστοράκη.
Ο Μητροπολίτης, εκτιμώντας την επαναστατική του δράση και τη σοβαρότητά του, τον κράτησε στη Μητρόπολη και στις 8/4/1909 στο Μητροπολιτικό Ναό της Κοιμήσεως της Θεοτόκου, στην κωμόπολη Απέρι Καρπάθου, τον χειροτόνησε διάκονο με το όνομα Ευγένιος. Στη συνέχεια επισκέπτεται τη Μονή Σταυρού Ιεροσολύμων και έμεινε σε αυτήν επτά μήνες, εκτελών χρέη εφημερίου.
Ελληνοβουλγαρικός πόλεμος
Τη 17η/6/1913 κηρύσσεται ο Ελληνοβουλγαρικός πόλεμος. Ο ιερομόναχος-οπλαρχηγός Ευγένιος Πανακάκης με το σώμα του φεύγει από την απελευθερωμένη Μυτιλήνη και περνά στη Μακεδονία. Εκεί, σε συνεργασία με τον Ελληνικό Στρατό, αναλαμβάνει την καταδίωξη των Βουλγάρων-κοτζαμπάσηδων (ανταρτών).
Ο ιερομόναχος-οπλαρχηγός Ευγένιος Ιωαν. Πανακάκης, ο Ελληνοχριστιανός καλόγερος, ο φλογερός και αγνός πατριώτης υπέστη τα σκληρότερα βασανιστήρια.

Παλιά Πατζούρια

Η Maria Dimitriou κοινοποίησε τη δημοσίευση του χρήστη idiva.gr.
Έχετε στην αποθήκη σας Παλιά Πατζούρια; Μην κάνετε το λάθος και τα πετάξετε!
 
Κοινοποιήστε στο Facebook Με τη δύναμη των αυτοσχέδιων κατασκευών, τα παλιά αντικείμενα του σπιτιού σου μπορούν να μεταμορφωθούν σε οτιδήποτε…
idiva.gr
Έχετε στην αποθήκη σας Παλιά Πατζούρια; Μην κάνετε το λάθος και τα πετάξετε! July 13, 2016 / no comments */ / 8838 views Κοινοποιήστε στο Facebook Με τη δύναμη των αυτοσχέδιων κατασκευών, τα παλιά αντικείμενα του σπιτιού σου μπορούν να μεταμορφωθούν σε οτιδήποτε θελήσεις. Οι γκαραζόπορτες μπορούν να γίνουν πανέμορφα τραπέζια, τα παπούτσια μπορούν να μεταμορφωθούν σε πορτατίφ και οι βαλίτσες σε χαριτωμένα κρεβατάκια για γάτες. Όπως επίσης και τα παλιά πατζούρια, ένα σημαντικό σπιτικό αξεσουάρ στο παρελθόν, που τώρα το τρώει η σκόνη στα γκαράζ και τα υπόγεια – ενώ στην πραγματικότητα είναι ένας θησαυρός για τους φιλότεχνους! Όταν η Diana εντόπισε σε ένα παζάρι κάποια πατζούρια προς πώληση, κοίταξε μέσα τους και είδε (τρόπος του λέγειν) γλάστρες! Με λίγη δουλειά τα μετέτρεψε σε υπέροχες ζαρντινιέρες! Δείτε παρακάτω πως κατάφερε να μεταμορφώσει κάτι τόσο παλιό σε κάτι τόσο όμορφο και μοναδικό. Όλα ξεκίνησαν όταν είδε αυτά τα πατζούρια προς πώληση σε ένα παζάρι. Ποιός ξέρει, μπορεί κι εσείς να έχετε κάποια στο υπόγειο ή στη σοφίτα σας! Παλιά Πατζούρια 2 τα μουντά παραθυρόφυλλα ανανεώθηκαν με τη βοήθεια του άνδρα της και μερικά κομμάτια από φράχτες. Παλιά Πατζούρια 3 Η συναρμολόγησή τους δε θα μπορούσε να είναι πιο εύκολη. Τα πατζούρια έγιναν οι πλευρές των κουτιών και με τη βοήθεια ενός πιστολιού καρφώματος ενώθηκαν όλα τα ξύλινα κομμάτια. Παλιά Πατζούρια 4 Η κατασκευή ήταν τόσο εύκολη που έκαναν μια τεράστια στοίβα από ζαρντινιέρες μέσα σε λίγα μόλις λεπτά. Παλιά Πατζούρια 5 Τα παραθυρόφυλλα απέκτησαν ένα τόνο ρουστίκ και τα πόμολα στο κέντρο τα έκαναν να μοιάζουν με μικρά συρτάρια. Παλιά Πατζούρια 6 Τα διαφορετικά μεγέθη και σχήματα φτιάχνουν κιβώτια τα οποία μπορείτε να γεμίσετε με όλες τις απαραίτητες προμήθειες κηπουρικής – χώμα, λουλούδια, εργαλεία! Παλιά Πατζούρια 7 Με πολλή φαντασία και λίγη βοήθεια από ένα πιστόλι καρφώματος, η Diana έχει τώρα μια συλλογή από υπέροχα κουτιά τα οποία θα κάνουν τον καθένα να ζηλέψει! Παλιά Πατζούρια 8 Η μεταμόρφωση πάντως των πατζουριών δεν χρειάζεται να σταματήσει στα κιβώτια και τις ζαρντινιέρες. Λόγω του συμμετρικού σχεδιασμού τους, είναι η ιδανική βάση για πολλές άλλες κατασκευές, όπως αυτό το όμορφο ράφι μπάνιου. Παλιά Πατζούρια 9 Τα πατζούρια μπορούν επίσης να γίνουν ένα όμορφο διακοσμητικό για το κρεβάτι. Παλιά Πατζούρια 10 Μπορούν επίσης να ενωθούν και να φτιάξουν ράφια για τις γωνίες. Παλιά Πατζούρια 11 Μπορείτε επίσης να τους προσθέσετε μερικά βαζάκια και να τα μετατρέψετε σε ένα κρεμαστό κήπο, ιδανικό για τη βεράντα σας την άνοιξη. Παλιά Πατζούρια 12 Ή μπορείτε να τα μετατρέψετε σε γραμματοκιβώτια και κλειδοθήκες! Παρόλο που μπορεί να μη σας γεμίζουν το μάτι εξαρχής, με λίγη σκέψη αυτά τα πατζούρια μεταμορφώνονται σε τέλεια διακοσμητικά για μέσα και έξω από το σπίτι! Πηγή: diaforetiko

Πηγή: http://idiva.gr/echete-stin-apothiki-sas-palia-patzouria-min-kanete-to-lathos-ke-ta-petaxete/
Έχετε στην αποθήκη σας Παλιά Πατζούρια; Μην κάνετε το λάθος και τα πετάξετε! July 13, 2016 / no comments */ / 8838 views Κοινοποιήστε στο Facebook Με τη δύναμη των αυτοσχέδιων κατασκευών, τα παλιά αντικείμενα του σπιτιού σου μπορούν να μεταμορφωθούν σε οτιδήποτε θελήσεις. Οι γκαραζόπορτες μπορούν να γίνουν πανέμορφα τραπέζια, τα παπούτσια μπορούν να μεταμορφωθούν σε πορτατίφ και οι βαλίτσες σε χαριτωμένα κρεβατάκια για γάτες. Όπως επίσης και τα παλιά πατζούρια, ένα σημαντικό σπιτικό αξεσουάρ στο παρελθόν, που τώρα το τρώει η σκόνη στα γκαράζ και τα υπόγεια – ενώ στην πραγματικότητα είναι ένας θησαυρός για τους φιλότεχνους! Όταν η Diana εντόπισε σε ένα παζάρι κάποια πατζούρια προς πώληση, κοίταξε μέσα τους και είδε (τρόπος του λέγειν) γλάστρες! Με λίγη δουλειά τα μετέτρεψε σε υπέροχες ζαρντινιέρες! Δείτε παρακάτω πως κατάφερε να μεταμορφώσει κάτι τόσο παλιό σε κάτι τόσο όμορφο και μοναδικό. Όλα ξεκίνησαν όταν είδε αυτά τα πατζούρια προς πώληση σε ένα παζάρι. Ποιός ξέρει, μπορεί κι εσείς να έχετε κάποια στο υπόγειο ή στη σοφίτα σας! Παλιά Πατζούρια 2 τα μουντά παραθυρόφυλλα ανανεώθηκαν με τη βοήθεια του άνδρα της και μερικά κομμάτια από φράχτες. Παλιά Πατζούρια 3 Η συναρμολόγησή τους δε θα μπορούσε να είναι πιο εύκολη. Τα πατζούρια έγιναν οι πλευρές των κουτιών και με τη βοήθεια ενός πιστολιού καρφώματος ενώθηκαν όλα τα ξύλινα κομμάτια. Παλιά Πατζούρια 4 Η κατασκευή ήταν τόσο εύκολη που έκαναν μια τεράστια στοίβα από ζαρντινιέρες μέσα σε λίγα μόλις λεπτά. Παλιά Πατζούρια 5 Τα παραθυρόφυλλα απέκτησαν ένα τόνο ρουστίκ και τα πόμολα στο κέντρο τα έκαναν να μοιάζουν με μικρά συρτάρια. Παλιά Πατζούρια 6 Τα διαφορετικά μεγέθη και σχήματα φτιάχνουν κιβώτια τα οποία μπορείτε να γεμίσετε με όλες τις απαραίτητες προμήθειες κηπουρικής – χώμα, λουλούδια, εργαλεία! Παλιά Πατζούρια 7 Με πολλή φαντασία και λίγη βοήθεια από ένα πιστόλι καρφώματος, η Diana έχει τώρα μια συλλογή από υπέροχα κουτιά τα οποία θα κάνουν τον καθένα να ζηλέψει! Παλιά Πατζούρια 8 Η μεταμόρφωση πάντως των πατζουριών δεν χρειάζεται να σταματήσει στα κιβώτια και τις ζαρντινιέρες. Λόγω του συμμετρικού σχεδιασμού τους, είναι η ιδανική βάση για πολλές άλλες κατασκευές, όπως αυτό το όμορφο ράφι μπάνιου. Παλιά Πατζούρια 9 Τα πατζούρια μπορούν επίσης να γίνουν ένα όμορφο διακοσμητικό για το κρεβάτι. Παλιά Πατζούρια 10 Μπορούν επίσης να ενωθούν και να φτιάξουν ράφια για τις γωνίες. Παλιά Πατζούρια 11 Μπορείτε επίσης να τους προσθέσετε μερικά βαζάκια και να τα μετατρέψετε σε ένα κρεμαστό κήπο, ιδανικό για τη βεράντα σας την άνοιξη. Παλιά Πατζούρια 12 Ή μπορείτε να τα μετατρέψετε σε γραμματοκιβώτια και κλειδοθήκες! Παρόλο που μπορεί να μη σας γεμίζουν το μάτι εξαρχής, με λίγη σκέψη αυτά τα πατζούρια μεταμορφώνονται σε τέλεια διακοσμητικά για μέσα και έξω από το σπίτι! Πηγή: diaforetiko

Πηγή: http://idiva.gr/echete-stin-apothiki-sas-palia-patzouria-min-kanete-to-lathos-ke-ta-petaxete/

Σταματά τον Πόνο & Φυτρώνει Μόνο του

Η Maria Dimitriou κοινοποίησε τη δημοσίευση του χρήστη ΕΛΛΑΝΙΑ ΠΥΛΗ.
Το Βότανο του Ιπποκράτη που Σταματά τον Πόνο & Φυτρώνει Μόνο του σε Κάθε Αυλή
 
Η ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΑ ΔΕΝ ΚΟΣΤΙΖΕΙ, ΑΣ ΤΗΝ ΜΟΙΡΑΣΤΟΥΜΕ!
ellaniapili.blogspot.com

Το Βότανο του Ιπποκράτη που Σταματά τον Πόνο & Φυτρώνει Μόνο του σε Κάθε Αυλή

Υπάρχει ένα βότανο που μπορεί να ανακουφίσει τον πόνο με τον ίδιο τρόπο που το κάνει το όπιο και τα παυσίπονα του φαρμακείου. Οι ιδιότητες του βοτάνου είναι γνωστές ήδη από την αρχαιότητα με τον Ιπποκράτη να κάνει αναφορά σε αυτό.
Μιλάμε για το αγριομάρουλο, ένα συγγενικό είδος της πικραλίδας και του γαϊδουράγκαθου. Το επιστημονικό του όνομα είναι Lactuca virosa και είναι επίσης γνωστό στο εξωτερικό σας το «όπιο του φτωχού», λόγω της φαρμακευτικής του δράσης.

Στο στέλεχος του βλαστού περιέχει γαλακτώδη πικρό χυμό, ο οποίος περιέχει λακτόνες σεσκιτερπενίων που αποτελούν το δραστικό συστατικό των οπιούχων και παυσίπονων ιδιοτήτων του. Σύμφωνα με μια μελέτη, μόλις μια δόση των 30 mg/Kg αυτής της ουσίας μπορεί να έχει τα ίδια αποτελέσματα με μια δόση των 60 mg/Kg ιβουπροφαίνης (1).

Οι ιδιότητες του άγριου μαρουλιού ήταν γνωστές από την αρχαιότητα
Στην Αρχαία Ελλάδα, γύρω στο 430 π.Χ., ο Ιπποκράτης, ο πατέρας της Ιατρικής, περιέγραψε τις φαρμακευτικές ιδιότητες του χυμού του άγριου μαρουλιού. Επίσης, οι Αιγύπτιοι χρησιμοποιούσαν αυτό το ισχυρό βότανο για να αυξήσουν τις σεξουαλικές επιδόσεις τους, λόγω της διέγερσης που προκαλεί το βότανο όταν λαμβάνεται σε μεγάλες δόσεις (2).
Μέχρι τον 19ο αιώνα, οι γιατροί χρησιμοποιούσαν το αγριομάρουλο στη θέση του οπίου για τον πόνο, όταν το τελευταίο ήταν σε έλλειψη (3).

Οι Πολωνοί μελέτησαν εκτενώς κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου το αγριομάρουλο, καθώς παρατήρησαν ότι αν κι είχε οπιοειδείς ιδιότητες, δεν παρουσίαζε καμία από τις παρενέργειες του εξαιρετικά εθιστικού οπίου. Τα αποτελέσματα αυτών των ερευνών δημοσιεύθηκαν σε διάφορα πολωνικά περιοδικά του 19ου αιώνα. «Η δράση της ουσίας ήταν ασθενέστερη από εκείνη του οπίου, αλλά χωρίς τις παρενέργειες του τελευταίου. Η εφαρμογή του έδειξε ότι σε ορισμένες περιπτώσεις το αγριομάρουλο είχε καλύτερα θεραπευτικά αποτελέσματα από το όπιο.» (4).
Το αγριομάρουλο σταδιακά πέρασε στο περιθώριο και έχασε το ενδιαφέρον της ιατρικής κοινότητας τη δεκαετία του 1940, αλλά από τη δεκαετία του 1970, ανέκτησε τη δημοτικότητά του μεταξύ των «χίπις» ως νόμιμη ψυχότροπη ουσία.
Επί του παρόντος, το αγριομάρουλο αναφέρεται ως μια έκτακτη φαρμακευτική αγωγή από την Υπηρεσία Τροφίμων και Φαρμάκων των ΗΠΑ (FDA), πράγμα που σημαίνει ότι η χρήση του είναι νόμιμη, όπως και η διάθεσή του στην αγορά χωρίς να απαιτείται ιατρική συνταγή ή κάποια άλλη άδεια.
Το αγριομάρουλο εκτός από τις παυσίπονες ιδιότητές του, είναι επίσης γνωστό για αρκετά ακόμα θεραπευτικά οφέλη για την υγεία μας.

Τα οφέλη που έχει το αγριομάρουλο για την υγεία μας

1. Έχει αγχολυτική δράση

Είναι αρκετά αποτελεσματικό στο να κατευνάζει τη νευρικότητα και να μειώνει το άγχος, ειδικά στους εφήβους. Υπάρχουν πηγές που αναφέρουν πως μπορεί να βοηθήσει τους ασθενείς με σύνδρομο ανήσυχων ποδιών (5).

2. Είναι ήπια διουρητικό

Διευκολύνει και αυξάνει τη ροή των ούρων. Αυτός είναι και ο λόγος που συχνά χρησιμοποιείται για λοιμώξεις του ουροποιητικού συστήματος και για την υδρωπικία (το οίδημα) (6).

3. Διευκολύνει τον ύπνο και αντιμετωπίζει την αϋπνία


Όπως κάθε οπιούχο, έχει ισχυρές ηρεμιστικές ιδιότητες. Μπορείτε να συνδυάσετε το αγριομάρουλο με βαλεριάνα, για να ενισχύσετε την ηρεμιστική του δράση (7).

4. Αντιμετωπίζει την αρθρίτιδα

Η ιδιότητά του να ανακουφίζει από τον πόνο βρίσκει εφαρμογή στους μυϊκούς πόνους και τον πόνο των αρθρώσεων που προκαλούνται από αρθρίτιδα. Πιείτε εκχύλισμα-τσάι αγριομάρουλου λίγο πριν πέσετε στο κρεβάτι και ανακουφιστείτε από αυτούς τους πόνους, ενώ παράλληλα θα κοιμηθείτε αμέσως (8).

5. Θεραπεύει τις ημικρανίες

Μπορεί να μειώσει τη συχνότητα εμφάνισης της ημικρανίας και τη σοβαρότητά της, ειδικά αν λαμβάνεται σε μορφή βάμματος (9).

6. Για το βήχα και το άσθμα

Το αγριομάρουλο μπορεί να χρησιμοποιηθεί για τον ερεθισμένο λαιμό, τους πνεύμονες και τον βήχα. Επιπλέον, έχει αποχρεμπτικές ιδιότητες, δηλαδή βοηθά στην ανακούφιση από την βρογχίτιδα, το άσθμα και τον ξηρό ενοχλητικό βήχα βοηθώντας στην απομάκρυνση του φλέγματος από την αναπνευστική οδό.


Πώς να χρησιμοποιήσετε το αγριομάρουλο

Μπορείτε να προμηθευτείτε αγριομάρουλο ως τσάι αποξηραμένο, βάμμα ή με την μορφή συμπληρωμάτων. Εδώ παραθέτουμε μερικές πληροφορίες για το πώς μπορείτε να το χρησιμοποιήσετε (10)
  • Για τον πόνο, η δόση είναι 1,5 γραμμάριο αποξηραμένου  βοτάνου με το οποίο παρασκευάζετε τσάι.
  • Για να το καπνίσετε σε πίπα απαιτούνται μόλις 0,25 γραμμάρια, καθώς είναι πολύ πιο ισχυρό σε αυτή τη μορφή.
  • Αν βρείτε συμπληρώματα σε φαρμακείο, πάρτε 30 με 120mg πριν πέσετε στο κρεβάτι.
  • Σε μορφή βάμματος, χρησιμοποιήστε 12-24 σταγόνες ημερησίως για οξύ στρες ή άγχος.
  • Για την αϋπνία, πάρτε 12-24 σταγόνες κάθε 15 λεπτά για 1 ή 2 ώρες πριν πέσετε στο κρεβάτι.


Οι παραπομπές του άρθρου:
(1)http://www.sciencedirect.com/science/article/pii/S0378874106001280
(2)http://www.abc.net.au/science/news/stories/s1403295.htm
(3)http://69.89.234.13/pdf/PureHerbs/Wild%20Lettuce.pdf
(4)https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/17153150
(5)http://articles.mercola.com/sites/articles/archive/2009/01/06/8-natural-remedies-that-may-help-you-sleep.aspx
(6)http://www.herbalextractsplus.com/wild-lettuce.html
(7)http://www.webmd.com/vitamins-supplements/ingredientmono-342-wild%20lettuce.aspx?activeingredientid=342&activeingredientname=wild%20lettuce
(8)http://www.anniesremedy.com/herb_detail364.php
(9)https://books.google.ca/books?id=2oceR6E228EC&pg=PA140&lpg=PA140&dq=%E2%80%9CPrescription+for+Nutritional+Healing%E2%80%9D+wild+lettuce&source=bl&ots=fBF27NtSbE&sig=hPVEJ2kapxnzTuktp139_VrNMeg&hl=en&sa=X&ved=0ahUKEwiBlKjyirvQAhUjxFQKHT4lCFsQ6AEIJDAC#v=onepage&q=wild%20lettuce&f=false
(10)https://books.google.ca/books?id=2oceR6E228EC&pg=PA140&lpg=PA140&dq=%E2%80%9CPrescription+for+Nutritional+Healing%E2%80%9D+wild+lettuce&source=bl&ots=fBF27NtSbE&sig=hPVEJ2kapxnzTuktp139_VrNMeg&hl=en&sa=X&ved=0ahUKEwiBlKjyirvQAhUjxFQKHT4lCFsQ6AEIJDAC#v=onepage&q=wild%20lettuce&f=false


Πηγή: share24.gr

Σάββατο 27 Μαΐου 2017

Το μυστήριο με την ημερομηνία θανάτου

Το μυστήριο με την ημερομηνία θανάτου των ανθρώπων που δεν έχει προσέξει κανείς!
http://www.toxwni.gr/media/k2/items/cache/d7483e6a04b1f205f41bd8a1c345a022_XL.jpg?t=-62169984000
toxwni.gr
Άλλο ένα αξιοπερίεργο φαινόμενο
Οι ερευνητές, με επικεφαλής τον κοινωνιολόγο δρα Βλαντέτα Αϊντάσιτς-Γκρος του Ινστιτούτου Κοινωνικής και Προληπτικής Ιατρικής του πανεπιστημίου της Ζυρίχης, που δημοσίευσαν τη σχετική μελέτη στο περιοδικό επιδημιολογίας…«Annals of Epidemiology», σύμφωνα με τη βρετανική «Ιντιπέντεντ», ανέλυσαν δεδομένα από 2,4 εκατ. θανάτους που συνέβησαν σε μία περίοδο 40 ετών. Οι άνθρωποι, ιδίως οι ηλικιωμένοι,πεθαίνουν τη μέρα των γενεθλίων τους, συχνότερα από κάθε άλλη μέρα του χρόνου. Όπως προέκυψε, είναι 14% πιο πιθανό να πεθάνει κανείς τη μέρα που έχει τα γενέθλιά του, σε σύγκριση με οποιαδήποτε άλλη μέρα μέσα στο έτος. Ο κίνδυνος αυξάνεται μάλιστα ανάλογα με την ηλικία, με αποτέλεσμα όσοι είναι άνω των 60 ετών, να κινδυνεύουν κατά 18% περισσότερο να πεθάνουν ανήμερα στα γενέθλιά τους.
Όσον αφορά την αιτία του θανάτου τη μέρα των γενεθλίων, για τους ηλικιωμένους ο κίνδυνος για θάνατο από εγκεφαλικό είναι αυξημένος κατά 21,5%, από καρδιά κατά 18,6% και από καρκίνο κατά 10,8%. Ακόμα, στους άνδρες (αλλά όχι στις γυναίκες), είναι αυξημένος κατά 35% περίπου ο κίνδυνος αυτοκτονίας, καθώς επίσης κατά 28,5% ο κίνδυνος θανάτου από ατύχημα και κατά 44% από μοιραία πτώση. Οι Ελβετοί επιστήμονες αποδίδουν το φαινόμενο δε δύο αιτίες. Η πρώτη, η οποία είναι η λιγότερο πιθανή, υποστηρίζει ότι οι άνθρωποι που είναι σοβαρά άρρωστοι, μάχονται να κρατηθούν στη ζωή ως τα γενέθλιά τους για να τα γιορτάσουν.
Η δεύτερη, εντελώς αντίθετη, εξήγηση, που θεωρείται πιο πειστική και φέρει την ονομασία «υπόθεση της αντίδρασης στις επετείους», θεωρεί ότι πολλοί άνθρωποι αντιδρούν αρνητικά σε κάθε επέτειο και ειδικότερα των γενεθλίων τους, με συνέπεια να αγχώνονται υπερβολικά. Αυτό το στρες υποσκάπτει την υγεία τους και αυξάνει την πιθανότητα θανάτου τους τη συγκεκριμένη μέρα. Τα αρχεία των νοσοκομείων επιβεβαιώνουν ότι υπάρχουν αυξημένες εισαγωγές ασθενών για έμφραγμα και άλλα καρδιαγγειακά προβλήματα ακριβώς στις μέρες των γενεθλίων τους.
athensmagazine.gr

Άγιος Ιωάννης ο Ρώσος

Η Maria Dimitriou κοινοποίησε τη δημοσίευση του χρήστη Orthodoxianpress.
Μεγάλη γιορτή η αυριανή!!!
Βοήθειά μας ο Άγιος Ιωάννης ο Ρώσος.

ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ!!!
http://perivolipanagias.blogspot.gr/20…/…/blog-post_316.html
 
Εορτάζει στις 27 Μαΐου εκάστου έτους. Ο Όσιος Ιωάννης γεννήθηκε σε ένα χωριό της λεγομένης Μικράς Ρωσίας, περί το 1690 μ.Χ., από γονείς ...
perivolipanagias.blogspot.comΕορτάζει στις 27 Μαΐου εκάστου έτους.
Ο Όσιος Ιωάννης γεννήθηκε σε ένα χωριό της λεγομένης Μικράς Ρωσίας, περί το 1690 μ.Χ., από γονείς ευλαβείς και ενάρετους. Όταν έφθασε σε νόμιμη ηλικία στρατεύθηκε, ενώ βασίλευε στη Ρωσία ο Μέγας Πέτρος.

Έλαβε μέρος στον πόλεμο που έκανε εκείνος ο τολμηρός τσάρος εναντίον των Τούρκων κατά το 1711 μ.Χ., και συνελήφθη αιχμάλωτος από τους Τατάρους.
Οι Τάταροι τον πούλησαν σε έναν Οθωμανό αξιωματικό Ίππαρχο, που καταγόταν από το Προκόπιον της Μικράς Ασίας, το οποίο βρίσκεται πλησίον στην Καισάρεια της Καππαδοκίας. Ο αγάς τον πήρε μαζί του στο χωριό του. Πολλοί από τους αιχμαλώτους συμπατριώτες του αρνήθηκαν την πίστη του Χριστού και έγιναν Μουσουλμάνοι, είτε γιατί κάμφθηκαν από τις απειλές, είτε γιατί δελεάστηκαν από τις υποσχέσεις και τις προσφορές υλικών αγαθών.

Ο Ιωάννης, όμως, ήταν από μικρός αναθρεμμένος με παιδεία και νουθεσία Κυρίου και αγαπούσε πολύ τον Θεό και την πίστη των πατέρων του. Ήταν από εκείνους τους νέους, όπου τους σοφίζει η γνώση του Θεού, όπως κήρυξε ο σοφός Σολομών, λέγοντας: «Ο δίκαιος είναι γνωστικός και στη νεότητά του. Διότι τιμημένο γήρας δεν είναι το πολυχρόνιο, ούτε μετριέται με τον αριθμό των ετών. Η φρονιμάδα πιο νέους ανθρώπους είναι σεβάσμια ωσάν να είναι φέροντες και ο καθαρός βίος τους κάνει ωσάν να είναι γέροντες πολύμαθοι».

Έτσι, λοιπόν, και ο μακάριος Ιωάννης, έχοντας την σοφία που δίδει ο Θεός σε εκείνους που τον αγαπούν, έκανε υπομονή στη δουλεία και στην κακομεταχείρηση του αφέντη του και στις ύβρεις και τα πειράγματα των Οθωμανών, οι οποίοι τον φώναζαν «κιαφίρη», δηλαδή άπιστο, φανερώνοντάς του την περιφρόνηση και την απέχθειά τους. Στον αφέντη του και σε όσους τον παρακινούσαν να αρνηθεί την πίστη του, αποκρινόταν με σθεναρή γνώμη ότι προτιμούσε να πεθάνει, παρά να πέσει σε τέτοια φοβερή αμαρτία. Στον αγά είπε: «Εάν με αφήσεις ελεύθερο στην πίστη μου, θα είμαι πολύ πρόθυμος στις διαταγές σου. Αν με βιάσεις να αλλαξοπιστήσω, γνώριζε ότι σού παραδίδω την κεφαλή μου, παρά την πίστη μου. Χριστιανός γεννήθηκα και Χριστιανός θα αποθάνω».

Ο Θεός, βλέποντας την πίστη του και ακούγοντας την ομολογία του, μαλάκωσε την σκληρή καρδιά του αγά και με τον καιρό τον συμπάθησε. σε αυτό συνήργησε και η μεγάλη ταπείνωση όπου στόλιζε τον Ιωάννη, καθώς και η πραότητά του.

Έμεινε, λοιπόν, ήσυχος ο μακάριος Ιωάννης από τις υποσχέσεις και απειλές του Οθωμανού κυρίου του, ο οποίος τον είχε διορισμένο στον σταύλο του, για να φροντίζει τα ζώα του. Σε μία γωνιά του σταύλου ξάπλωνε το κουρασμένο σώμα του και αναπαυόταν, ευχαριστώντας τον Θεό, διότι αξιώθηκε να έχει ως κλίνη τη φάτνη στην οποία ανεκλίθη κατά την γέννησή Του ο Κύριός μας Ιησούς Χριστός. Ήταν δε αφοσιωμένος στο έργο του, περιποιούμενος με στοργή τα ζώα του κυρίου του, τα οποία αισθάνονταν τόση την προς αυτά αγάπη του Αγίου, ώστε να τον ζητούν όταν απουσίαζε, να τον προσβλέπουν με αγάπη και να χρεμετίζουν με χαρά όταν τα χάιδευε, ωσάν να συνομιλούσαν μαζί του.

Με τον καιρό ο αγάς τον αγάπησε, καθώς και η σύζυγός του, και του έδωσαν για κατοικία ένα μικρό κελλί κοντά στον αχυρώνα. Όμως ο Ιωάννης δεν δέχθηκε και εξακολούθησε να κοιμάται στον σταύλο, για να καταπονεί το σώμα του με την κακοπέραση και με την άσκηση, μέσα στη δυσοσμία των ζώων και στα ποδοβολητά τους. Κάθε νύχτα ο σταύλος γέμιζε από τις προσευχές του Αγίου και η κακοσμία γινόταν οσμή ευωδίας πνευματικής. Ο μακάριος Ιωάννης είχε εκείνο τον σταύλο ως ασκητήριο, και εκεί πορευόταν κατά τους κανόνες των Πατέρων, επί ώρες γονυπετής και προσευχόμενος, κοιμώμενος για λίγο επάνω στα άχυρα, χωρίς άλλο σκέπασμα παρά μία παλαιά κάπα, γευόμενος με διάκριση, πολλές φορές μόνο λίγο ψωμί και νερό, και νηστεύοντας τις περισσότερες ημέρες.

Συνέχεια έψαλλε τους λόγους του ιερού ψαλμωδού: «Ὁ κατοικῶν ἐν βοηθείᾳ τοῦ Ὑψίστου, ἐν σκέπῃ τοῦ Θεοῦ τοῦ οὐρανοῦ αὐλισθήσεται. Ἐρεῖ τῷ Κυρίῳ· ἀντιλήπτωρ μου εἶ καὶ καταφυγή μου, ὁ Θεός μου καὶ ἐλπιῶ ἐπ’ Αὐτόν. Ὅτι Αὐτὸς ρύσεταί με ἐκ παγίδος θηρευτοῦ καὶ ἀπὸ λόγου ταραχώδους. Ἔθεντο με ἐν λάκκῳ κατωτάτῳ, ἐν σκοτεινοῖς καὶ ἐν σκιᾷ θανάτου. Ἐγὼ δὲ πρὸς τὸν Κύριον ἐκέκραξα ἐν τῷ θλίβεσθαί με καὶ εἰσήκουσέ μου. Κύριος φυλάξει τὴν εἴσοδόν μου καὶ τὴν ἔξοδόν μου ἀπὸ τοῦ νῦν καὶ ἕως τοῦ αἰῶνος. Πρὸς σὲ ἦρα τοὺς ὀφθαλμούς μου Κύριε, τὸν κατοικοῦντα ἐν τῷ οὐρανῷ. Ἰδοὺ ὡς ὀφθαλμοὶ δούλων εἰς χεῖρας τῶν κυρίων αὐτῶν, οὕτως οἱ ὀφθαλμοὶ ἡμῶν πρὸς Κύριον τὸν Θεόν ἡμῶν, ἕως οὗ οἰκτιρῆσαι ἡμᾶς». Ψαλμούς σιγόψαλλε και κατά την ώρα που ακολουθούσε πίσω από το άλογο του αφέντη του.


Με την ευλογία που έφερε ο Άγιος στον οίκο του Τούρκου Ιππάρχου, αυτός πλούτισε και έγινε ένας από τους ισχυρούς του Προκοπίου.

Ο Άγιος ιπποκόμος του, εκτός της προσευχής και της νηστείας, που έκανε ως άλλος Ιώβ, πήγαινε τη νύχτα και έκανε όρθιος αγρυπνίες στο νάρθηκα της εκκλησίας του Αγίου Γεωργίου, η οποία ήταν κτισμένη μέσα σε ένα βράχο και βρισκόταν κοντά στον οίκο του Τούρκου κυρίου του. Εκεί πήγαινε κρυφά τη νύχτα, κοινωνούσε δε κάθε Σάββατο τα Άχραντα Μυστήρια. και ο Κύριος, «ὁ ἐτάζων καρδίας καὶ νεφρούς», επέβλεψε επί τον δούλο του τον πιστό και έκανε, ώστε να πάψουν να τον περιπαίζουν και να τον υβρίζουν οι σύνδουλοί του και οι άλλοι αλλόθρησκοι.

Αφού, λοιπόν, ο αφέντης του Ιωάννη πλούτισε, αποφάσισε να υπάγει για προσκύνημα στη Μέκκα, τη ιερά πόλη των Μωαμεθανών.

Αφού πέρασαν αρκετές ημέρες από την αναχώρησή του, η σύζυγός του παρέθεσε τράπεζα και προσκάλεσε τους συγγενείς και τους φίλους του ανδρός της, για να ευφρανθούν και να ευχηθούν να επιστρέψει υγιής στον οίκο του από την αποδημία. Ο μακάριος Ιωάννης διακονούσε στην τράπεζα. Παρέθεσαν δε σε αυτή και ένα φαγητό, το οποίο άρεσε πολύ στον αγά, το λεγόμενο πιλάφι, το οποίο συνηθίζουν πολύ στην Ανατολή. Τότε η οικοδέσποινα θυμήθηκε τον σύζυγό της και είπε στον Ιωάννη: «Πόση ευχαρίστηση θα ελάμβανε, Γιουβάν, ο αφέντης σου, αν ήταν εδώ και έτρωγε μαζί μας από τούτο το πιλάφι!». Ο Ιωάννης τότε ζήτησε από την κυρία του ένα πιάτο γεμάτο πιλάφι και είπε ότι θα το έστελνε στον αφέντη του στη Μέκκα. Στο άκουσμα των λόγων του γέλασαν οι προσκεκλημένοι. Αλλά η οικοδέσποινα είπε στην μαγείρισσα να δώσει το πινάκιο με το φαγητό στον Ιωάννη, σκεπτόμενη ή ότι ήθελε να το φάει ο ίδιος μόνος του ή να το πάει σε καμιά φτωχή χριστιανική οικογένεια, όπως συνήθιζε να κάνει, δίδοντας το φαγητό του.

Ο Άγιος το πήρε και πήγε στον σταύλο. Εκεί γονυπέτησε και έκανε προσευχή εκ βάθους καρδίας παρακαλώντας τον Θεό να αποστείλει το φαγητό στον αφέντη του με όποιον τρόπο οικονομούσε Εκείνος με την παντοδυναμία Του. Με την απλότητα που είχε στην καρδιά του ο Ιωάννης πίστεψε ότι ο Κύριος θα εισακούσει την προσευχή του και το φαγητό θα πήγαινε θαυματουργικά στη Μέκκα. Πίστευε, «μηδὲν διακρινόμενος» κατά τον λόγο του Κυρίου, χωρίς να έχει κανένα δισταγμό ότι αυτό που ζήτησε θα γινόταν. Και, όπως λέγει ο Άγιος Ισαάκ ο Σύρος, «τὰ ὑπερφυῆ ταῦτα σημεῖα συμβαίνουσι τοῖς ἁπλουστέροις τῇ διανοίᾳ καὶ θερμοτέροις τῇ ἐλπίδι», ότι, δηλαδή, αυτά τα υπερφυσικά θαύματα συμβαίνουν σε εκείνους που έχουν απλούστερη διάνοια και είναι θερμότεροι στην ελπίδα την οποία έχουν προς τον Θεό. Πράγματι! το πιάτο με το φαγητό χάθηκε από τα μάτια του Οσίου. Ο μακάριος Ιωάννης επέστρεψε στην τράπεζα και είπε στην οικοδέσποινα ότι έστειλε το φαγητό στη Μέκκα. Ακούγοντας οι προσκεκλημένοι τον λόγο αυτό γέλασαν και είπαν ότι το έφαγε ο Ιωάννης.

Αλλά ύστερα από λίγες ημέρες γύρισε από την Μέκκα ο κύριός του και έφερε μαζί του το χάλκινο πιάτο, προς μεγάλη έκπληξη των οικίων του. Μόνο ο μακάριος Ιωάννης δεν εξεπλάγη. Έλεγε, λοιπόν, ο αγάς πιο οικίους του: «Την δείνα ημέρα (και ήταν η ημέρα του συμποσίου, κατά την οποία είπε ο Ιωάννης ότι έστειλε το φαγητό στον αφέντη του), την ώρα κατά την οποία επέστρεψα από το μεγάλο τζαμί στον τόπο όπου κατοικούσα, βρήκα επάνω στο τραπέζι, σε έναν οντά (δωμάτιο) όπου τον είχα κλειδωμένο, τούτο το σαχάνι (πιάτο) γεμάτο πιλάφι. Στάθηκα με απορία, σκεπτόμενος, ποίος άραγε είχε φέρει εκείνο το φαγητό και προ πάντων δεν μπορούσα να εννοήσω με τί τρόπο είχε ανοίξει την πόρτα, την οποία είχα κλείσει καλά. Μη γνωρίζοντας πως να εξηγήσω αυτό το παράδοξο πράγμα, περιεργαζόμουν το πιάτο μέσα στο οποίο άχνιζε το πιλάφι και είδα με απορία ότι ήταν χαραγμένο το όνομά μου επάνω στο χάλκωμα, όπως σε όλα τα χάλκινα σκεύη της οικίας μας. Ωστόσο, με όλη την ταραχή όπου είχα από εκείνο το ανεξήγητο περιστατικό, κάθισα και έφαγα το πιλάφι με μεγάλη όρεξη, και ιδού το πιάτο που το έφερα μαζί μου, και είναι αληθινά το δικό μας».

Ακούγοντας αυτή τη διήγηση οι οικείοι του Ιππάρχου εξέστησαν και απόρησαν, η δε σύζυγός του, του εξιστόρησε πως ζήτησε ο Ιωάννης το πιάτο με το φαγητό και είπε ότι το έστειλε στη Μέκκα, και ότι, ακούγοντάς τον να λέγει ότι το έστειλε, γέλασαν.

Αυτό το θαύμα μαθεύτηκε σε όλο το χωριό και στη γύρω περιοχή και όλοι θεωρούσαν πλέον τον Ιωάννη ως άνθρωπο δίκαιο και αγαπητό στον Θεό, τον έβλεπαν δε με φόβο και σεβασμό, και δεν τολμούσε κανείς να τον ενοχλήσει. Ο κύριός του και η σύζυγός του τον περιποιούνταν περισσότερο και τον παρακαλούσαν πάλι να φύγει από τον σταύλο και να κατοικήσει σε ένα οίκημα, το οποίο ήταν κοντά στον σταύλο, όμως εκείνος δεν ήθελε να αλλάξει κατοικία. Περνούσε, λοιπόν, τον βίο του με τον ίδιο τρόπο, ως ασκητής, εργαζόμενος όπως πριν στην περιποίηση των ζώων και κάνοντας με προθυμία τα θελήματα του αγά.

Αλλά ύστερα από λίγα χρόνια, κατά τα οποία έζησε ο μακάριος Ιωάννης με νηστεία, προσευχή και χαμευνία, πλησιάζοντας στο τέλος της ζωής του, ασθένησε και ήταν ξαπλωμένος πάνω στα άχυρα του σταύλου, τον οποίο είχε αγιάσει με τις δεήσεις του και με την κακοπάθεια του σώματός του για το όνομα και την αγάπη του Χριστού.

Προαισθανόμενος ο Όσιος το τέλος του, ζήτησε να κοινωνήσει των Αχράντων Μυστηρίων και γι' αυτό έστειλε και κάλεσε έναν ιερέα. Αλλά ο ιερεύς φοβήθηκε να μεταφέρει φανερά τα Άγια Μυστήρια στο σταύλο, εξαιτίας του φανατισμού των Τούρκων. Όμως σοφίστηκε, κατά Θεία φώτιση, και πήρε ένα μήλο, το έσκαψε, έβαλε μέσα την Θεία Κοινωνία και έτσι μετέβη στο σταύλο και κοινώνησε τον μακάριο Ιωάννη. Ο Ιωάννης, μόλις έλαβε το Άχραντο Σώμα και το Τίμιο Αίμα του Κυρίου, παρέδωσε την αγία ψυχή του στα χέρια του Θεού, τον Οποίο τόσο αγάπησε. Ήταν το 1730 μ.Χ.

Το 1733 μ.Χ., το ακέραιο και ευωδιάζον ιερό λείψανο του Οσίου Ιωάννου μεταφέρθηκε, μετά την εκταφή του, αρχικά στη λατομημένη σε βράχο εκκλησία του Αγίου Γεωργίου, αργότερα στο νεόδμητο ναό του Αγίου Βασιλείου και τέλος στο ναό που ανεγέρθηκε προς τιμήν του. Τοποθετήθηκε σε λάρνακα στο δεξιό μέρος της Εκκλησίας. Εκεί κατέφθαναν αναρίθμητοι προσκυνητές και πάσχοντες από διάφορα νοσήματα που εύρισκαν την θεραπεία τους.

Όταν, κατά το 1832 μ.Χ., επί σουλτάνου Μαχμούτ του Β', επαναστάτησε εναντίον του ο αντιβασιλέας της Αιγύπτου Ιμπραχήμ πασάς, ο σουλτάνος έστειλε εναντίον του και τον Χαζνετάρ Ογλού Οσμάν πασά με 1.800 στρατιώτες. Ο Οσμάν πασάς, αφού πέρασε την Καισάρεια της Καππαδοκίας, έφθασε κοντά στο Προκόπιο, όπου σκεπτόταν να αναπαυθεί και να αναχωρήσει την άλλη ημέρα. Επειδή όμως οι περισσότεροι από τους Μουσουλμάνους του Προκοπίου, σαν γενίτσαροι που ήσαν, μισούσαν τον σουλτάνο, συμφώνησαν όλοι να μην δεχθούν τον Οσμάν πασά στο Προκόπι ούτε στα σύνορα. Οι Χριστιανοί, που ήσαν πιστοί στον σουλτάνο, προσπάθησαν να πείσουν τους συμπατριώτες τους να πειθαρχήσουν στον σουλτάνο και να δεχθούν τον στρατό που ερχόταν από εκείνον, λέγοντας μάλιστα σε αυτούς ότι μπορεί ο Οσμάν πασάς να αγανακτίσει και να καταστρέψει το χωριό. Εκείνοι όμως δεν άλλαζαν γνώμη. Τότε οι Χριστιανοί πήραν τα γυναικόπαιδα και έφυγαν στα γύρω χωριά και στις σπηλιές, για να μην πέσουν θύματα της ανόητης αντιδράσεως των γενιτσάρων.

Πράγματι, την άλλη ημέρα, όταν ο Οσμάν πασάς εισήλθε στο Προκόπι, το λεηλάτησε και το κατέστρεψε. Κάποιοι από τους στρατιώτες εισήλθαν και στο ναό του Αγίου Γεωργίου. Άρπαξαν τα ιερά σκεύη και άνοιξαν τη λάρνακα του Οσίου ελπίζοντας να βρουν και εκεί χρυσαφικά και ασημικά. δεν βρήκαν όμως τίποτε. Από το κακό τους, που βγήκαν γελασμένοι και για να κοροϊδέψουν τη χριστιανική πίστη, αποφάσισαν να κάψουν το ιερό λείψανο.


Το έβαλαν στο προαύλιο, μάζεψαν πολλά φρύγανα, έβαλαν φωτιά και έριξαν με ασέβεια το ιερό σκήνωμα μέσα στις φλόγες. Το ιερό λείψανο του Οσίου Ιωάννου όχι μόνο έμεινε άφλεκτο, αλλά και φάνηκε στους άπιστους ότι ζούσε, τους φοβέριζε και τους έδιωχνε από τον περίβολο της εκκλησίας.

Την επόμενη ημέρα γέροντες Χριστιανοί βρήκαν τα ασημικά, που είχαν αφήσει από τον τρόμο τους οι Τούρκοι στρατιώτες, πήραν με ευλάβεια το ιερό λείψανο και το τοποθέτησαν πάλι μέσα στη λάρνακα.

Η δεξιά του Οσίου Ιωάννου δόθηκε από τους κατοίκους του παλαιού Προκοπίου το 1881 μ.Χ., στον αντιπρόσωπο της Μονής Παντελεήμονος Αγίου Όρους Ιερομόναχο Διονύσιο, σε αντάλλαγμα για την μεγάλη βοήθεια της Μονής στην ανέγερση του Ναού του Οσίου πάνω στον τάφο του.

Το ιερό λείψανο μεταφέρθηκε στην Εύβοια τον Οκτώβριο του 1924 μ.Χ μαζί με τους πρόσφυγες της Μικράς Ασίας από το πλοίο «Βασίλειος Δεστούνης». και ενώ το πλοίο βρισκόταν στη Ρόδο δεν προχωρούσε, αλλά περιστρεφόταν μέσα στη θάλασσα και έμενε στον ίδιο τόπο. Ο κυβερνήτης του πλοίου φοβήθηκε. Τότε ο Παναγιώτης Παπαδόπουλος, που είχε πάρει μαζί του το ιερό λείψανο κρυφά, εξήγησε στον πλοίαρχο ότι μέσα στο πλοίο και μάλιστα στο αμπάρι ήταν το ιερό λείψανο του Οσίου Ιωάννου του Ρώσου. Αμέσως ο κυβερνήτης διέταξε την μεταφορά του ιερού σκηνώματος στο διαμέρισμα του πλοίου, το οποίο χρησιμοποιούταν ως ευκτήριος οίκος, όπου το εναπέθεσαν και άναψαν το καντήλι.

Ιερά Λείψανα:
Το Λείψανο του Οσίου βρίσκεται αδιάφθορο στο ομώνυμο Προσκύνημα Προκοπίου Ευβοίας.

Η δεξιά του Οσίου βρίσκεται στη Μονή Παντελεήμονος Αγίου Όρους.

Απολυτίκιο:

Ήχος δ’. Ταχύ προκατάλαβε.
Εκ γης ο καλέσας σε προς ουρανίους μονάς, τηρεί και μετά θάνατον αδιαλώβητον το σκήνός σου όσιε. Συ γαρ εν τη Ασία ως αιχμάλωτος ήχθης, ένθα και ωκειώθης τω Χριστώ Ιωάννη. Αυτόν ούν ικέτευε, σωθήναι τας ψυχάς ημών.


Γίνετε μέλη στη σελίδα μας στο Facebook: https://www.facebook.com/perivolipanagias.blogspot.gr

Δημοφιλείς αναρτήσεις