Κάνοε / Καγιάκ

Για μεγέθυνση πατάτε ροδάκι και ανοίγει νέα καρτέλα με φακό +- 

Τι παθαίνει κανείς όταν καπνίζει πριν τον ύπνο

 





















► Τι παθαίνει κανείς όταν καπνίζει πριν τον ύπνο

Μέχρι τώρα ξέραμε τις θανατηφόρες επιπτώσεις του καπνίσματος στον ανθρώπινο οργανισμό. Το τσιγάρο είναι υπεύθυνο για χίλια μύρια κακά, που ξεκινάνε από το έμφραγμα και καταλήγουν στους καρκίνους διαφόρων μορφών. Τώρα οι επιστήμονες ανακάλυψαν ότι το κάπνισμα καταστρέφει και κάτι άλλο. Τον ήρεμο ύπνο...

Οι καπνιστές κοιμούνται λιγότερες ώρες και κάνουν γενικά χειρότερο ύπνο, σε σχέση με όσους δεν καπνίζουν, σύμφωνα με μια νέα γερμανική επιστημονική έρευνα. Μια άλλη αμερικανική μελέτη ανακάλυψε ότι οι καπνιστές που έχουν πάθει καρκίνο των πνευμόνων, έχουν κατά μέσο όρο δεκαπλάσιες γενετικές μεταλλάξεις στους όγκους τους, σε σχέση με όσους ποτέ δεν είχαν καπνίσει.

Οι γερμανοί ερευνητές, με επικεφαλής τον Στέφαν Κορς της ιατρικής σχολής του πανεπιστημίου Charite του Βερολίνου, που έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο περιοδικό για θέματα βιολογίας του εθισμού "Addiction Biology", μελέτησαν πάνω από 2.000 άτομα.

Όπως διαπιστώθηκε, το 17% των καπνιστών κοιμούνταν λιγότερο από έξι ώρες κάθε βράδυ και το 28% ανέφεραν διαταραχές κατά τον ύπνο τους. Τα αντίστοιχα σαφώς χαμηλότερα ποσοστά για τους μη καπνιστές ήσαν 7% και 19%.

«Η μελέτη αναδεικνύει για πρώτη φορά την αυξημένη πιθανότητα διαταραχών στον ύπνο των καπνιστών σε σύγκριση με τους μη καπνιστές», δήλωσε ο Στέφαν Κορς. Πάντως η έρευνα δεν αποδεικνύει ότι είναι το κάπνισμα που ευθύνεται άμεσα για τα προβλήματα του ύπνου, καθώς οι καπνιστές συνήθως έχουν κι άλλες συνήθειες που δεν τους βοηθούν να κοιμηθούν, όπως να βλέπουν έως αργά τηλεόραση ή να μην ασκούνται αρκετά σωματικά.

Όμως οι Γερμανοί ερευνητές πιστεύουν ότι η νικοτίνη έχει τη δική της ευθύνη, καθώς διεγείρει τον οργανισμό. «Αν κανείς καπνίζει και δυσκολεύεται να κοιμηθεί, έχει ένα ακόμα λόγο να το κόψει», ανέφερε ο Γερμανός επικεφαλής της έρευνας. Παλαιότερες έρευνες έχουν συσχετίσει τον ελλιπή ή κακό ύπνο με άλλα προβλήματα υγείας, όπως την παχυσαρκία, το διαβήτη και την καρδιοπάθεια.

Στη δεύτερη έρευνα, οι αμερικανοί επιστήμονες, με επικεφαλής τον Ρίτσαρντ Γουίλσον της Ιατρικής Σχολής του πανεπιστημίου της Ουάσιγκτον, που έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο περιοδικό βιολογίας "Cell" (Κύτταρο), διαπίστωσαν ότι οι καρκινοπαθείς με όγκο στους πνεύμονες και ιστορικό καπνίσματος έχουν δέκα φορές περισσότερες μεταλλάξεις στον όγκο τους σε σχέση με τους καρκινοπαθείς που ποτέ δεν υπήρξαν καπνιστές.

«Αποτέλεσε έκπληξη που είδαμε τόσες περισσότερες μεταλλάξεις. Η ανακάλυψη έρχεται να ενισχύσει το παλαιό μήνυμα: Μην καπνίζετε», τόνισε ο Ρίτσαρντ Γουίλσον.

iatropedia.com

20 Μαρτίου: Παγκόσμια ημέρα αφήγησης

• 
• 

To Κέντρο Μελέτης και Διάδοσης Μύθων και Παραμυθιών, μέλος του διεθνούς δικτύου για την Παγκόσμια Ημέρα Αφήγησης, διοργανώνει, σε συνεργασία με το Κέντρο Μελέτης Νεώτερης Κεραμεικής «Ίδρυμα Οικ. Γ. Ψαρόπουλου», τον Πολιτιστικό Σύλλογο Αγίου Γεωργίου Νηλείας "Ο Κένταυρος" και την «Πήλιον Όρος», εκδήλωση για τον εορτασμό της "Παγκόσμιας ημέρας αφήγησης", που θα γίνει την Τετάρτη 20 Μαρτίου και ώρα 18:00, στην Αθήνα, στους χώρους του Μουσείου Νεώτερης Κεραμεικής (Μελιδώνη 4-6 και Αγίων Ασωμάτων στο Θησείο).

Το πρόγραμμα θα διαρκέσει πέντε ώρες και είναι χωρισμένο σε ημίωρες παραστάσεις αφηγήσεων. Στο πλαίσιο της εκδήλωσης θα πραγματοποιηθούν και Ομιλίες με θέμα:
Α) «Η παγκοσμιότητα των παραμυθιών» από τη λαογράφο Μαρία Βραχιονίδου. Β) «Γιορτή Παραμυθιών 2003 – 2013. Το πεπρωμένο φυγείν αδύνατον» από το Γιώργο Ευγενικό. Γ) «Όταν ο Κένταυρος ξετυλίγει το κουβάρι των παραμυθιών στα καλντερίμια του Πηλίου» από τον Δημήτρη Προύσαλη.

Οι αφηγητές που θα συμμετάσχουν είναι:
Βέρα Αισώπου, Σύνη Αστρά, Μαρούσα Απειρανθίτου, Μαρία Βραχιονίδου, Άννα Γιάνκου, Γιώργος Ευγενικός, Μαρία Καναβάκη, Κάτια Καντούρη, Ναυσικά Καψαλά, Βασιλική Κοφινά, Χρύσα Πορίχη, Δημήτρης Προύσαλης, Μαρία Σιταροπούλου, Λουκία Σουγιά, Άννα Σταματούκου, Σοφήλια Τσορτέκη, Βασιλική Ψαρρά.
Θα συμμετάσχουν επίσης οι μαθητές της Σχολής Αφηγηματικής Τέχνης:
Γεωργία Λαζάρου, Ελίνα Μενούνου, Εμμανουέλλα Παπακωνσταντίνου, Μαρία Πάντου.
Η λίστα των αφηγητών είναι μεγάλη και εμπλουτίζεται συνεχώς. Θα παραμείνει ανοιχτή για όποιον θέλει εκείνη την ημέρα να μοιραστεί μαζί μας τις ιστορίες του.

Ένα ζεστό τσάι ή ένα ποτήρι κρασί θα σας κρατήσει συντροφιά ... γιατί η νύχτα μπορεί να είναι μακριά...

Φέτος το θέμα των εκδηλώσεων είναι "Η τύχη και η μοίρα "

συνέχεια   http://www.independent.gr/%CE%B4%CE%B9%CE%AC%CF%86%CE%BF%CF%81%CE%B1/%CE%B7%CE%BC%CE%B5

20/03

http://blogs.sch.gr

20/03: Διεθνής Ημέρα της Γης, Παγκόσμια Ημέρα Αποχής από το Κρέας, Διεθνής Ημέρα Αστρολογίας, Παγκόσμια Ημέρα Θεάτρου για τα Παιδιά και τους Νέους, Διεθνής Ημέρα Γαλλοφωνίας, Παγκόσμια Ημέρα Αφήγησης

Μαρτίου20

Η Διεθνής Ημέρα της Γης καθιερώθηκε το 1970 με πρωτοβουλία της δημοτικής αρχής του Σαν Φρανσίσκο, για να γιορταστεί το θαύμα της ζωής στον πλανήτη Γη. Ήταν μια ιδέα του ακτιβιστή Τζον ΜακΚόνελ, που υιοθετήθηκε και από τον ΟΗΕ. Η Διεθνής Ημέρα της Γης είναι το αντίπαλο δέος της Ημέρας της Γης, που γιορτάζεται στις 22 Απριλίου.

Η 20η Μαρτίου καθιερώθηκε ως Παγκόσμια Ημέρα Αποχής από το Κρέας το 1985 με πρωτοβουλία της αμερικανικής οργάνωσης FARM (Farm Animal Reform Movement) και έχει εξαπλωθεί και εκτός των ορίων των ΗΠΑ. Η καμπάνια στοχεύει στην ενημέρωση του κοινού από τις συνέπειες της διατροφής που βασίζεται στα ζωικά προϊόντα. Εστιάζεται στην κακοποίηση των ζώων στα σφαγεία, στα περιβαλλοντικά προβλήματα από τις μεγάλες φάρμες αλλά και στα προβλήματα υγείας που σχετίζονται με την κατανάλωση ζωικών προϊόντων.

Η 20η Μαρτίου καθιερώθηκε ως Διεθνής Ημέρα Αστρολογίας από την AFAN, την Παγκόσμια Ένωση των Αστρολόγων, για να γιορταστεί ο ερχομός της άνοιξης αλλά και να ενημερωθεί η διεθνής κοινή γνώμη για την αστρολογία.

Η Παγκόσμια Ημέρα Θεάτρου για τα Παιδιά και τους Νέους γιορτάζεται κάθε χρόνο στις 20 Μαρτίου από το 1965, με πρωτοβουλία του Παγκόσμιου Θεατρικού Δικτύου για τα παιδιά και τους νέους (Assitej), για να τιμήσει τους καλλιτέχνες και τους φορείς που μοχθούν σε όλο τον κόσμο για την ανάπτυξη αυτού του ευαίσθητου τομέα της θεατρικής τέχνης.

500 εκατομμύρια άνθρωποι σε όλο τον κόσμο γιορτάζουν στις 20 Μαρτίου τους δεσμούς τους με τη Γαλλία, μέσω της γαλλικής γλώσσας. Πρόκειται για πολίτες χωρών, που αποτελούν παλιές αποικίες της Γαλλίας. Η Διεθνής Ημέρα Γαλλοφωνίας καθιερώθηκε το 1998.

Η προφορική αφήγηση συνδέεται με την κοινωνικότητα των ανθρώπων, όταν τα βράδια μαζεύονταν γύρω από τη φωτιά, για να διηγηθούν τις εμπειρίες της ημέρας. Η αφήγηση είναι παλιά όσο ο λόγος. Ιστορίες, μύθοι, θρύλοι, λαϊκά παραμύθια έχουν μεταφερθεί από γενιά σε γενιά μέσω της προφορικής αφήγησης. Η προφορική αφήγηση αποτελεί τον πυρήνα της Παγκόσμιας Ημέρας Αφήγησης (World Storytelling Day), που γιορτάζεται κάθε χρόνο στις 20 Μαρτίου. Η Παγκόσμια Ημέρα Αφήγησης έχει τις ρίζες της στην εκδήλωση αφήγησης Η Ημέρα όλων των Παραμυθάδων, που διοργανώθηκε για πρώτη φορά στη Σουηδία, στις 20 Μαρτίου 1991. Η ιδέα βρήκε ενθουσιώδεις υποστηρικτές σε όλο τον κόσμο και από το 2005 απέκτησε παγκόσμιο χαρακτήρα. Στην Ελλάδα η Παγκόσμια Ημέρα Αφήγησης γιορτάστηκε για πρώτη φορά το 2010.

Κώστας Μπομπόσης

Παγκόσμια Ημέρα Αποχής από το Κρέας 20 Μαρτίου

http://www.pemptousia.gr

Παγκόσμια Ημέρα Αποχής από το Κρέας

Η καθιέρωση της 20^ης Μαρτίου ως Ημέρας Αποχής από το Κρέας (Meat Out) έγινε με πρωτοβουλία της αμερικανικής οργάνωσης FARM (Farm Animal Reform Movement) το 1985. Έκτοτε διαδόθηκε και εκτός συνόρων των Η.Π.Α. βρίσκοντας πρόσφορο έδαφος σε αρκετές χώρες του δυτικού μοντέλου ζωής και πολιτισμού. Η Ελλάδα συμμετέχει στο κίνημα αυτό από το 2009, κυρίως μέσω της οργάνωσης ΠΟ.ΦΥ.ΖΩ. (Πολίτες για τα δικαιώματα της φύσης και της ζωής).

Η Παγκόσμια Ημέρα Αποχής από το Κρέας προωθεί την χορτοφαγία προβάλλοντας τα οφέλη της στον άνθρωπο και το περιβάλλον. Ταυτόχρονα στηλιτεύει ως βάρβαρο τον τρόπο προσπορισμού των ζωικών προϊόντων όπως οι κακές συνθήκες διαβίωσης και μεταφοράς ζώων, η απάνθρωπη συμπεριφορά και η επώδυνη σφαγή.

Σε επίπεδο διατροφολογίας η χορτοφαγία υπό τις σωστές προϋποθέσεις , μπορεί να έχει οφέλη για την υγεία (μείωση επιπέδων χοληστερόλης, υπέρτασης, διατήρηση χαμηλού σωματικού βάρους κλπ). Ωστόσο όταν κάποιος ακολουθεί χορτοφαγική διατροφή πρέπει να μεριμνά για την λήψη διαφόρων συστατικών προκειμένου να αποφύγει την έλλειψη σε ορισμένα θρεπτικά συστατικά όπως η βιταμίνη Β12, ο σίδηρος, το ασβέστιο κ.α. η οποία μπορεί να οδηγήσει σε επιπλοκές τον οργανισμό.

Θεολογική και ποιμαντική προσέγγιση

Στην Εκκλησία η χορτοφαγία και η αποχή από το κρέας έχει συνδεθεί στενά με όλες τις νηστείες του έτους. Η στόχευση όμως είναι διαφορετική από αυτήν που θέτουν τόσο η αμερικανική FARM  όσο και η ελληνική ΠΟ.ΦΥ.ΖΩ. Οι δύο αυτές οργανώσεις, όπως και άλλες όμοιες κινούνται επάνω στους άξονες του κινήματος των φιλόζωων και των φυτοφάγων υγιεινιστών. Έχουν δηλαδή ως πρόταγμά τους είτε την αναγνώριση και την προστασία των φερόμενων ως δικαιωμάτων των ζώων αφ’ ενός και την προώθηση της σωματικής υγείας του ανθρώπου αφ΄ετέρου.

Σεβασμός προς την κτίση εναντίον σύγχρονης «φιλοζωίας»

Απέναντι στα ζώα η ορθόδοξη θεολογία τηρεί στάση σεβασμού όπως και απέναντι σ ολόκληρη την κτίση, αναγνωρίζοντας μέσα σε αυτήν τους δημιουργικούς λόγους των όντων που εναπέθεσε ο ίδιος ο Θεός. Έτσι, όπως δίδασκε ο Άγιος Σιλουανός ο Αθωνίτης ο άνθρωπος του οποίου η καρδιά αγάπησε διαπύρως τον Κτίστη είναι αδύνατον να μην καίεται από ευσπλαχνία προς κάθε κτίσμα. Παρόμοια αντίληψη βλέπουμε στην διδασκαλία, αλλά και στο προσωπικό παράδειγμα πολλών Πατέρων και Αγίων της Εκκλησίας μας.

Ωστόσο η αντίληψη αυτή δεν οδηγεί σε απολυτοποιήσεις και σε ειδωλοποιήσεις της κτίσης, έμψυχης ή άψυχης, ζωικής ή φυτικής. Η εκκλησία θεωρεί την κτίση με σεβασμό, η οποία όμως δημιουργήθηκε για τον άνθρωπο, την κορωνίδα της δημιουργίας. Ο άνθρωπος πρέπει να «φυλάσσει» την κτίση, αλλά ταυτόχρονα να ζει μέσα σε αυτήν και από αυτήν.

Τα ζώα και τα φυτά χρησιμεύουν ως τροφή για τον άνθρωπο και κανένα από αυτά δεν μπορεί να αποκλειστεί. Έτσι οι ίδιοι οι Άγιοι και οι Πατέρες, οι οποίοι εξέφραζαν την αγάπη και τον σεβασμό για την φύση πουθενά δεν κατακρίνουν ούτε απαγορεύουν την κατανάλωση κρέατος, ιχθύος ή οποιουδήποτε άλλου αγαθού. Επίσης ποτέ δεν αναγνωρίζουν στα ζώα αυτονομημένα δικαιώματα σε σημείο που αυτά να εξισώνονται με τον ίδιο τον άνθρωπο. Σε κανένα βιβλικό ή πατερικό κείμενο δεν μπορούν να θεμελιωθούν οι ακραίες θέσεις που ακούγονται στις μέρες μας και προβάλλουν κάποιες φιλοζωικές οργανώσεις.

Ο σεβασμός και η τιμή της κτίσεως έχει για την Εκκλησία βαθύ θεολογικό περιεχόμενο. Είναι συνδεδεμένος άρρηκτα με την λατρεία και την τιμή του «Κτίστου των απάντων». Παρά την σαφή διαφοροποίηση ωστόσο, θα πρέπει να συμφωνήσει κανείς ότι η βάναυση μεταχείριση, η ταλαιπωρία και η άσκοπη θανάτωση των ζώων βρίσκει αντίθετο το βιβλικό και το πατερικό ορθόδοξο πνεύμα.

Νηστεία εναντίον Χορτοφαγίας

Όπως ήδη είπαμε στην ζωή της Εκκλησίας συχνά συναντά κάποιος την χορτοφαγία. Στους βίους των Αγίων Ασκητών το «λάχανα εσθίειν» προβάλλει ως μια από πιο συνηθισμένες διατροφικές συνήθειες. Αλλά και στην περίπτωση αυτή δεν έχουμε απολυτοποίηση της διατροφικής συνήθειας. Η νηστεία κατέχει κεντρική θέση στην ορθόδοξη πνευματική ζωή ως τρόπος κατευνασμού των παθών και αγιασμού. Ωστόσο δεν αποτελεί αυτοσκοπό αλλά μέσο. Γι’ αυτό και ο εκκλησιαστικός ασκητικός χρόνος περιέχει τόσο νηστείες όσο και καταλύσεις. Και όπου στους βίους των ασκητών απαντούν ακραίες μορφές νηστείας με καθολική ξηροφαγία ή αποκλειστική χορτοφαγία, αυτό δεν γίνεται για λόγους αποστροφής προς το κρέας, αλλά για λόγους ασκήσεως.

Τα πιθανά οφέλη στην υγεία τα οποία προκύπτουν από την χορτοφαγία δεν αποτελούν πρόταγμα για την πατερική σκέψη, χωρίς βέβαια να παραθεωρούνται εντελώς. Η χορτοφαγία προβάλλεται ως κίνημα υγείας και ως πολιτική και ηθική επιλογή από τις διάφορες σχετιζόμενες οργανώσεις. Για την Εκκλησία αποτελεί πνευματική πράξη με την συμμετοχή του σώματος. Χωρίς πνευματικό περιεχόμενο, χωρίς αρετή, χωρίς προσευχή και μυστηριακή ζωή η νηστεία μένει κενό γράμμα.

Αποχή από το κρέας, χορτοφαγία και προστασία των ζώων για τον Χριστιανό έχουν νόημα μόνο υπό το φως της ορθόδοξης άσκησης και της τιμής προς την δημιουργία του Θεού. Διαφορετικά μένουν πράξεις και κινήσεις επιφανειακές οι οποίες μέσα από την εκκοσμικευμένη αυτονόμηση και η απολυτοποίηση οδηγούν σε αντιλήψεις και καταστάσεις προβληματικές τόσο πνευματικά όσο και κοινωνικά.

Σήμερα... 20/3

ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ!

ΚΛΩΝΤΙΑ  ΡΟΔΙΑΝΟΣ

ΝΙΚΗΤΑΣ ΜΥΡΩΝ

Ελένη Μπούκουρα-Αλταμούρα

 

Η Ελένη Μπούκουρα-Αλταμούρα (Σπέτσες, 1821 – Σπέτσες, 19 Μαρτίου 1900) ήταν Ελληνίδα ζωγράφος του 19ου αιώνα, της οποίας η τραγική ζωή έγινε το θέμα ενός μυθιστορήματος και ενός θεατρικού έργου.

Η Μπούκουρα-Αλταμούρα ήταν κόρη του καπετάν Γιάννη Μπούκουρα ή Μπούκουρη, του μετέπειτα πρώτου θεατρώνη της Αθήνας. Παιδί ακόμα, έκλεβε αποκέρια και ζωγράφιζε φίλες της που της πόζαραν στην αυλή του παρθεναγωγείου. Ο πατέρας της, αναγνωρίζοντας το ταλέντο της, προσέλαβε δάσκαλο στο σπίτι τον καθηγητή του Σχολείου των Τεχνών, Ραφαέλο Τσέκκολι. Με συστατική επιστολή του, η Ελένη έφυγε στην Ιταλία το 1848 για σπουδές.

Στην Ιταλία, παρακολούθησε μαθήματα ζωγραφικής στην Νεάπολη, στην Ρώμη και ίσως στην Φλωρεντία, μεταμφιεσμένη σε άντρα. Ερωτεύθηκε τον ιταλό ζωγράφο και γαριβαλδινό επαναστάτη Φραντσέσκο Σαβέριο Αλταμούρα (Franceso Saverio Altamura) και απέκτησε μαζί του τρία εξώγαμα παιδιά: τον Ιωάννη, την Σοφία και τον Αλέξανδρο. Προκειμένου να νομιμοποιήσει την σχέση της με τον Αλταμούρα, ασπάστηκε τον καθολικισμό και τον παντρεύτηκε. Όμως, το 1857 ο σύζυγός της την εγκατέλειψε και έφυγε με την ερωμένη του, την αγγλίδα φίλη της ζωγράφο Τζέιν Μπένμαν Χέυ (Jaine Benhman Hay), παίρνοντας μαζί του τον μικρότερο γιο τους, τον Αλέξανδρο.

Η Μπούκουρα-Αλταμούρα επέστρεψε κατόπιν στην Ελλάδα με τον Ιωάννη και την Σοφία, και άρχισε να παραδίδει μαθήματα ζωγραφικής σε κοπέλες της Αθήνας. Όμως, το 1872 αρρώστησε από φυματίωση η κόρη της και αναγκάστηκε να πάει στο σπίτι του αδελφού της στις Σπέτσες προκειμένου να αλλάξει αέρα το άρρωστο παιδί της. Τελικά, η Σοφία πέθανε στα τέλη του 1872 σε ηλικία μόνον 18 ετών. Μετά τον θάνατο της κόρης της, η Μπούκουρα-Αλταμούρα επέστρεψε στην Αθήνα.

Το 1876 ο γιος της και ανερχόμενος ζωγράφος Ιωάννης Αλταμούρας ολοκλήρωσε τις σπουδές του στην Κοπεγχάγη και επέστρεψε στην Αθήνα γεμίζοντας με χαρά την χαροκαμένη μητέρα. Όμως η χαρά της διήρκεσε πολύ λίγο· ο Ιωάννης προσβλήθηκε και αυτός από φυματίωση και πέθανε τον Μάιο του 1878. Η απώλεια των δύο νέων προκάλεσε νευρικό κλονισμό στην μητέρα τους και την οδήγησε στην τρέλα. Σε ηλικία 60 ετών περίπου, η Μπούκουρα-Αλταμούρα επέστρεψε στις Σπέτσες, όπου έκαψε όλα — ή σχεδόν όλα — τα ζωγραφικά της έργα. Πέθανε σχεδόν άγνωστη στις Σπέτσες το 1900. Kηδεύτηκε στο κοιμητήριο της Aγίας Άννας στις Σπέτσες. Aργότερα, τα οστά της, όπως και εκείνα της Σοφίας και του Ιωάννη, μεταφέρθηκαν από τους απογόνους της στο A΄ Nεκροταφείο Aθηνών σε κοινό τάφο της οικογενείας Mπούκουρα-Aλταμούρα.

http://el.wikipedia.org/wiki/Ελένη_Μπούκουρα-Αλταμούρα

Νικόλας Άσιμος

Ο Νικόλας Άσιμος (20 Αυγούστου 1949 - 17 Μαρτίου 1988) ήταν στιχουργός, συνθέτης και τραγουδιστής του ελληνικού ροκ και όχι μόνο. Τραγούδησε και πολλά άλλα τραγούδια σε λαϊκό ύφος. 

Το πραγματικό του επίθετο ήταν Ασημόπουλος. Ήταν περίπτωση ιδιαίτερα αντισυμβατικού καλλιτέχνη, κυρίως όσον αφορά τον τρόπο ζωής. Οι συμπεριφορές του και τα τραγούδια που έγραψε θεωρήθηκαν συχνά προκλητικά. Έντονα πολιτικοποιημένο άτομο, που ιδεολογικά δεν ανήκε σε κάποιο χώρο. O ίδιος ποτέ δεν αποδέχτηκε την "ταξινόμηση" σε κάποια ιδεολογία. Ο Άσιμος ήταν αρχικά αριστερός. Απέκτησε όμως αναρχική συνείδηση λίγο αργότερα και στη συνέχεια ξεπέρασε και τους αναρχικούς, καθώς δεν επιθυμούσε να του "κολλούν ταμπέλες".

Ο Νικόλας Άσιμος γεννήθηκε στη Θεσσαλονίκη στις 20 Αυγούστου του 1949 από γονείς Κοζανίτες. Μικρός υπήρξε αρκετά φιλομαθής. Το 1967 εγγράφεται στη Φιλοσοφική σχολή του Α.Π.Θ.. Τα χρόνια της φοιτητικής του ζωής ασχολήθηκε ενεργά με το θέατρο, ενώ παράλληλα έγραφε τραγούδια και τραγουδούσε σε μπουάτ. Συχνά είχε προβλήματα με την αστυνομία: ήταν η περίοδος της Χούντας και της λογοκρισίας που αυτή επιβάλλει.

Το 1973 φεύγει από τη Θεσσαλονίκη και πηγαίνει στην Αθήνα. Συνεχίζει να ασχολείται με το θέατρο και τελειώνει μια ιδιωτική σχολή Δραματικής Τέχνης. Γράφει τραγούδια τα οποία δε δισκογραφεί επίσημα, αλλά τα γράφει μόνος του σε κασέτες τις οποίες πουλάει σε διάφορους δρόμους της Αθήνας. Δίνει ακόμα μουσικές παραστάσεις σε μπουάτ της Πλάκας, και συνεργάζεται με καλλιτέχνες όπως ο Θανάσης Γκαϊφύλλιας, ο Γιάννης Ζουγανέλης, ο Σάκης Μπουλάς, και η Κατερίνα Γώγου. Το 1976 απέκτησε μία κόρη από τη σχέση του με την Λίλιαν Χαριτάκη, εκτός γάμου.

Η πρώτη του συμμετοχή στη δισκογραφία ήταν το 1974 με το single Ρωμιός-Μηχανισμός σε ηλικία 25 χρόνων. Το 1977 φυλακίστηκε προσωρινά μαζί με άλλους 5 εκδότες και συγγραφείς. Αποφυλακίστηκαν και οι 5 μετά από πρωτοβουλία του Διονύση Σαββόπουλου. Το 1978 κατατάχτηκε στον στρατό. Ωστόσο δεν υπηρέτησε, αλλά πήρε απαλλαγή στράτευσης καταφέρνοντας να του αναγνωριστεί ότι πάσχει από Σχιζοειδή ψύχωση. Κάτι τέτοιο δεν είχε ωστόσο καμία σχέση με την πραγματικότητα γιατί, όπως αναφέρει χαρακτηριστικά στην αυτοβιογραφία του, υιοθέτησε αυτή την συμπεριφορά γιατί ήταν αντίθετος προς τη στράτευση και απλά ήταν ένα σχέδιο για να την αποφύγει. Την περίοδο 1980 - 1981 έγραψε το βιβλίο του Αναζητώντας Κροκάνθρωπους, το οποίο δεν εκδόθηκε επίσημα, αλλά κυκλοφόρησε από τον ίδιο σε φωτοτυπημένα αντίγραφα. Τα τελευταία χρόνια, και μετά τον θάνατό του, το βιβλίο αυτό έχει κυκλοφορήσει και από εκδοτικό οίκο κάτι που ο ίδιος δεν θα ήθελε να συμβεί.

Το 1982 κυκλοφόρησε το πρώτο του δίσκο μακράς διάρκειας με τίτλο Ο Ξαναπές. Μελοποίησε το "Ουλαλούμ" του Γιάννη Σκαρίμπα. Το 1987 κατηγορήθηκε για το βιασμό μίας κοπέλας και οδηγήθηκε για λίγο στο ψυχιατρείο. Το γεγονός αυτό είχε σημαντικές συνέπειες στη ψυχολογία του και στις 17 Μαρτίου του 1988 κρεμάστηκε στο σπίτι του (σε μια σωλήνα καλοριφέρ), που ονόμαζε χώρο προετοιμασίας. Πέθανε σε ηλικία περίπου 39 ετών.

Επίσης, πληροφορίες λένε ότι είχε φτιάξει ένα είδους ημερολόγιο, στο οποίο κατέγραφε τις τελευταίες 15 ημέρες. Σε αυτές τις 15 ημέρες έψαχνε κάτι που θα του "έδινε" λόγο να ζει. Σε όλες τις ημέρες είχε σημειώσει Χ (δηλαδή ότι δεν έβρισκε) και στην 15η ημέρα σημείωσε επίσης X, οπότε και αυτοκτόνησε. Θα μπορούσε να ειπωθεί ότι ο θάνατός του, η αυτοκτονία του, ήταν "σαν" προγραμματισμένα.

http://el.wikipedia.org/wiki/Νικόλας_Άσιμος

\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\

Νικολας Ασιμος Δεν θελω καρδια μου να κλαις

http://youtu.be/YxjF1s2T7GI 

Στίχοι: Νικόλας Άσιμος

Μουσική: Νικόλας Άσιμος

Πρώτη εκτέλεση: Νικόλας Άσιμος

Δε θέλω καρδιά μου να κλαις για όσα περάσαμε χθες,

χαλάσανε τόσα πολλά μα βρες μονοπάτι ξανά,

δεν ξέρει ο κόσμος να ζει, κατέβα να πάμε πεζοί,

εκεί που καθένας ζητά να βρει τη μιλιά του ξανά.

Τον πόλεμο μισώ κι απ' τη ζωή αποζητώ,

να μη μου μείνει μόνο το παράπονο

κι ας ήταν μια φορά να μ' είχες πάρει αγκαλιά,

το ξέρω σου ζητώ πάρα πολλά.

Δε θέλω καρδιά μου να κλαις για όσα περάσαμε χτες,

δανείσου κι εσύ μια φορά και βρες μονοπάτι ξανά

κι αν χάνεις αυτό που σε ζει δεν έφταιξες μόνον εσύ,

αξίζει να ζουν σαν παιδιά εκείνοι που έχουν καρδιά.

Τον πόλεμο ζητώ για μια ζωή που δεν τη ζω,

να μην μου μείνει μόνο το παράπονο

κι ας ήταν μια φορά να δεις μικρέ μου φουκαρά,

πως μαλακώνω σαν δε μου μιλάς σκληρά.

Τον πόλεμο μισώ κι απ' τη ζωή αποζητώ,

να μη μου μείνει μόνο το παράπονο

κι ας ήταν μια φορά να μ' είχες πάρει αγκαλιά,

το ξέρω σου ζητώ πάρα πολλά.

Σήμερα... 19/3

 

 

ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ!