Τετάρτη 12 Δεκεμβρίου 2018

ρολό φιλέτο με κρεμμύδια και κονιάκ

Ο χρήστης Maria Dimitriou κοινοποίησε ένα σύνδεσμο.
 
icookgreek.com
ΓΙΟΡΤΙΝΟ ΤΡΑΠΕΖΙ | Συνταγή για ρολό φιλέτο με κρεμμύδια και κονιάκ
 

Υλικά συνταγής

  • 900 γρ. μοσχαρίσιο φιλέτο ή νουά (κομμάτι άκοπο)
  • 160 ml κονιάκ
  • 2 σκελίδες σκόρδου κομμένες στη μέση κατά μήκος
  • 450 γρ. κρεμμυδάκια στιφάδου καθαρισμένα
  • 2 κουταλιές της σούπας βούτυρο
  • 100 ml κρέμα γάλακτος
  • 1 κρεμμύδι ψιλοκομμένο
  • 2 κουταλιές της σούπας παρμεζάνα φρεσκοτριμμένη
  • 1 κουταλιά της σούπας γούστερ σος
  • 3 κουταλιές της σούπας ελαιόλαδο
  • αλάτι, πιπέρι

Εκτέλεση συνταγής

  1. Αλατοπιπερώνετε το φιλέτο. Μ’ ένα μαχαίρι του κάνετε σχισμές σε διάφορα σημεία και μπήγετε εκεί το σκόρδο. Κατόπιν το δένετε με σπάγκο για να κρατήσει το σχήμα του.
  2. Τοποθετείτε το φιλέτο σε αντικολλητικό ταψί το οποίο έχετε βουτυρώσει ελαφρά. Το περιχύνετε με το μισό κονιάκ και ψήνετε 35’. Βγάζετε το κρέας από το ταψί και το διατηρείτε ζεστό.
  3. Ρίχνετε στο ταψί το υπόλοιπο κονιάκ και ανακατεύετε και κατόπιν φιλτράρετε αυτό το ζουμί. Ζεσταίνετε το υπόλοιπο βούτυρο και το λάδι και σοτάρετε τα κρεμμυδάκια  για 6΄-7΄ανακατεύοντας προσεκτικά.
  4. Προσθέτετε στα κρεμμυδάκια το φιλτραρισμένο ζουμί και τη γούστερ σος και τα βράζετε 10’. Τα ξαναρίχνετε στο ταψί μαζί με κρέας και ψήνετε μέχρι να αρχίσουν να ροδίζουν.
  5. Ανακατεύετε την κρέμα γάλακτος με την παρμεζάνα και περιχύνετε το μείγμα τα κρεμμύδια.. Ανακατεύετε προσεκτικά για να μη λιώσετε τα κρεμμύδια και ψήνετε 2΄-3΄ακόμη. Σερβίρετε το φιλέτο κομμένο σε φέτες με τα κρεμμύδια και τη σάλτσα τους.
 

Δεν γίνεται πιο γλυκιά...

Ο χρήστης Maria Dimitriou κοινοποίησε μια δημοσίευση.
DayNight
Δεν γίνεται πιο γλυκιά... Να σε καμαρώνουν οι γονείς σου!

Απόψε_σιωπηλοί_Νίκος_Παπάζογλου

Έκπληξη ογκρατέν!

Ο χρήστης Maria Dimitriou κοινοποίησε ένα βίντεο.
Chefclub
Gratin surprise ! La patate étonne !
Έκπληξη ογκρατέν! Η πατάτα έκπληκτη!

Η Ελλάδα κέρδισε 53 βραβεία

Ζακλίν ντε Ρομιγί

Η ΧΑΜΕΝΗ ΑΝΑΓΝΩΣΤΡΙΑ

Ο χρήστης Maria Dimitriou κοινοποίησε μια δημοσίευση.
«Αν τα μυθιστορήματα καταργούν την πραγματικότητα, το κάνουν για να την εκθέσουν, για να καταλάβουμε το πραγματικό πρόσωπο των πραγμάτων.»
 
politeianet.gr
Ένας καινούριος, γοητευτικός λογοτεχνικός χαρακτήρας, ένας άνεργος του σήμερα που απαλύνει τις πνευματικές ή σωματικές παθήσεις των ανθρώπων, προτείνοντάς τους τ....
 

Παρουσίαση

Ένας καινούριος, γοητευτικός λογοτεχνικός χαρακτήρας, ένας άνεργος του σήμερα που απαλύνει τις πνευματικές ή σωματικές παθήσεις των ανθρώπων, προτείνοντάς τους τα κατάλληλα βιβλία. Και κάπως έτσι τα μυθιστορήματα, τα διηγήματα και η ποίηση παύουν πλέον να είναι ένα χαρτί γραμμένο με μελάνη και μεταλλάσσονται σε θεραπείες, φάρμακα, ακόμη και σε εργαλεία έρευνας που φωτίζουν σκοτεινά εγκλήματα.
Ο Βίντσε Κόρσο, σωσίας του Ζεράρ Ντεπαρντιέ, είναι ένας άνεργος καθηγητής, καρπός της φευγαλέας σχέσης της μητέρας του με έναν άγνωστο ταξιδιώτη. Το μοναδικό ενθύμιο που έχει από τον πατέρα του είναι τρία βιβλία που ξέμειναν στο δωμάτιο ενός ξενοδοχείου: μια κληρονομιά που του σημάδευσε τη ζωή. Για να επιβιώσει, καταφεύγει στη βιβλιοθεραπεία, ως επάγγελμα. Όταν όμως ανακαλύπτει ότι η γειτόνισσά του, μανιώδης αναγνώστρια, εξαφανίζεται, ο Βίντσε αρχίζει να μελετά τη ζωή της γυναίκας μέσα από τα βιβλία που διάβασε, πεπεισμένος ότι με την εξαφάνισή της γράφει μια ιστορία που μόνο εκείνος μπορεί να αποκωδικοποιήσει.
Ένα συναρπαστικό μυθιστόρημα που αναζητά τα όρια της μοιραίας σχέσης μεταξύ λογοτεχνίας και πραγματικότητας. (Από την παρουσίαση στο οπισθόφυλλο του βιβλίου)

«Ο Βίντσε ενδυναμώνει την πίστη του (και μαζί του και οι αναγνώστες) στη λογοτεχνία ως αναπόφευκτο εργαλείο γνώσης» (Ernesto Ferrero - La Stampa)
«Το μεγαλείο της Ρώμης και του λογοτεχνικού κόσμου συναντούν την παραγωγική δημιουργικότητα του Φάμπιο Στάσι» (Il Foglio)
«Ένα δομικά και υφολογικά άρτιο βιβλίο που διεγείρει την ευφυΐα του αναγνώστη» (Corriere di Bologna)
«Ο συγγραφέας καταφέρνει να παντρέψει άψογα το νουάρ με την "υψηλή" λογοτεχνία, το σασπένς με την ειρωνεία, χαρίζοντάς μας τη φιγούρα ενός τυχαίου αυτοσχέδιου ντετέκτιβ που θα μείνει βαθιά χαραγμένη στο μυαλό του αναγνώστη» (Επιτροπή για το βραβείο Scerbanenco 2016)
Λεπτομέρειες
Ξενόγλωσσος τίτλοςLA LETTRICE SCOMPARSA
ISBN139789605722395
ΕκδότηςΙΚΑΡΟΣ
Χρονολογία ΈκδοσηςΜάιος 2018
Αριθμός σελίδων272
Διαστάσεις21x14
ΜετάφρασηΔΟΤΣΗ ΔΗΜΗΤΡΑ
ΕπιμέλειαΚΟΨΙΔΑ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ
Συγγραφέας/Δημιουργός (Ελληνικά)ΣΤΑΣΙ ΦΑΜΠΙΟ
Κωδικός Πολιτείας2010-0655
Θέμα
 

Melomakarona and kourabiedes

Ο χρήστης Maria Dimitriou κοινοποίησε ένα σύνδεσμο.
 
greece.greekreporter.com
 
Melomakarona and kourabiedes are two words which, for Greek people, embody Christmas itself. They bring to mind the sweetness of the holiday season, both literally and figuratively. The two traditional Christmas sweets are an integral part of Christmas and New Year’s festivities and are present at almost every table.
The etymology of melomakarono (singular) may bring to mind the Italian macaroni or the French macaroon, but its actual origin goes back to ancient Greece.
The word is derived from the medieval Greek word “Makaronia” (Μακαρωνία), which was a food eaten at a meal after funerals. It was based on pasta, and signified that the deceased was blessed, happy and lucky.
Makaronia, in turn, comes from the ancient Greek word “makaria”, which was a piece of bread having the egg shape of the modern melomakarono. This also was offered after a funeral.
Later, when makaria were dipped in honey (“meli” in Greek), the piece of bread was named melomakarono. This eventually became the most popular sweet eaten during the twelve days of Christmas. Greeks in Asia Minor also ate this delicacy but gave them the name “phoenikia”.
The Romans, and later the Italian people, changed the name to maccarone, which eventually ended up meaning pasta as we know it today.
From the Middle Ages and onward, the word and the sweet spread to France and England. In France, it became “macaroon”, an almond-flavored confection.
Kourabiedes (singular kourabies), the other Greek Christmas staple, originated from Turkey, where they are called kurabiye. In Turkish etymology the word is from the root “kuru” (dry), and “biye” (biscuit). It is a rounded butter cookie with pieces of almond inside, the entire outside covered in powdered sugar.
The word “biscuit” was formed in the Middle Ages, a derivation of the Latin “bis-cuit”, meaning baked twice. But even that word has a Greek etymology, coming from the ancient Greek root “di-pyron”.
The technique of baking things twice, as also evidenced in the modern “biscotti” type cookies, makes them very dry so that they don’t spoil quickly. In times of old, the cookies were made to last a long time so that soldiers and seafarers could take them to sea or eat them on their campaigns.
The Latin version of the bis-cuit traveled to Asia with the Venetian seafarers and merchants. On the way there, the Latin word was corrupted to “biya/biye” and “qura/kuru” (dry in Turkish), forming the word kurabiye.
Today’s melomakarona contain chopped walnuts and are sprinkled with ground walnuts as well. More modern versions have them enrobed in dark chocolate.
Sources: Dogma, Wikipedia
 

"Σταμναγκάθι για το συκώτι, την καρδιά, το στομάχι, το δέρμα"

Ο χρήστης Maria Dimitriou κοινοποίησε ένα σύνδεσμο.
 
ellaniapili.blogspot.com
Η ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΑ ΔΕΝ ΚΟΣΤΙΖΕΙ, ΑΣ ΤΗΝ ΜΟΙΡΑΣΤΟΥΜΕ!
 

"Σταμναγκάθι για το συκώτι, την καρδιά, το στομάχι, το δέρμα"

Το σταμναγκάθι ή κιχωριον το ακανθώδες είναι ουσιαστικά μια άγρια ποικιλία ραδικιού. Η επιστηµονική ονοµασία του σταµναγκαθιού είναι Cichorium spinosum. Πρόκειται όντως για έναν εξάδελφο του ραδικιού που φύεται στη λεκάνη της Μεσογείου, µε την Κρήτη, την Κύπρο, τη Σικελία και τη Μάλτα να είναι ιδιαίτερα πλούσιες σε αυτό.
Αυτοφυές απαντάται στα χιονισμένα δύσβατα μέρη των ορεινών όγκων της Κρήτης αλλά και σε απόκρημνες ακρογιαλιές του νησιού. Το σταμναγκάθι είναι ένα άγριο χόρτο, με οδοντωτά φύλλα, τα οποία περιέχουν μία γλυκόπικρη ουσία, η οποία προσδίδει στο φυτό σημαντικές ιδιότητες.

Την ονομασία σταμναγκάθι την απόκτησε από το αγκάθι που το περιβάλλει και από την χρήση που είχε αυτό στο στόμιο της στάμνας με το νερό τα παλαιότερα χρόνια.
Διότι τον παλιό καλό καιρό που οι άνθρωποι καθημερινά πήγαιναν σε φυσικές πηγές ή σε πηγάδια για να εφοδιαστούν με το νερό της ημέρας, η μεταφορά γίνονταν με πήλινες στάμνες. Επειδή πολλών ειδών ζωύφια πήγαιναν να δροσιστούν και αυτά από το νερό της στάμνας, οι άνθρωποι έκοβαν το αγκάθι και το εφάρμοζαν “σαν καπάκι” στο στόμιο της στάμνας απωθώντας με αυτόν τον τρόπο τους παρείσακτους επισκέπτες.
Έτσι έγινε γνωστό στην κοινωνία σαν..
στάμνα-αγκάθι, το αγκάθι της στάμνας δηλαδή. Το σταμναγκάθι είναι γνωστό ως τροφή αλλά και ως βότανο από την αρχαιότητα και  ήταν πάντα μια αξιοζήλευτη τροφή την οποία λίγοι είχαν την δυνατότητα να αποκτήσουν. Διότι η συγκομιδή του ήταν και είναι μια πολύ επίπονη κουραστική και πολλές φορές επικίνδυνη διαδικασία.

Καλλιεργείται ευρέως στην Κρήτη, από όπου και έγινε γνωστό, ωστόσο φαίνεται ότι μπορεί να αναπτύσσεται εξίσου ικανοποιητικά σε παραθαλάσσιες ζώνες αλλά και πλαγιές βουνών και οροπεδίων (πάνω από 1000 μέτρα υψόμετρο) και σε άλλες περιοχές της χώρας.

Διατροφική αξία
Τα χαρίσµατα του σταµναγκαθιού δεν είναι µόνο γευστικά. Γνωστό από την αρχαιότητα για τις διουρητικές του ιδιότητες, αναφέρεται από τον Αριστοφάνη, τον Θεόφραστο και τον Διοσκουρίδη. Η µοντέρνα ανάλυση της σύστασής του επιβεβαίωσε τους αρχαίους που το εκτιµούσαν ιδιαίτερα: κατέδειξε ότι το φυτό είναι πλούσιο σε αντιοξειδωτικές πολυφαινόλες, ω-3 λιπαρά οξέα και πρεβιοτικά, ενώ περιέχει βιταµίνες (C και Ε), β-καροτένιο και γλουταθειονίνη καθώς και µέταλλα και ιχνοστοιχεία (σίδηρος, κάλιο, νάτριο, φώσφορος και µαγνήσιο).
Οι πολυφαινόλες έχουν ισχυρή αντιοξειδωτική δράση και τα Ω-3 λιπαρά οξέα είναι σύμμαχος της καρδιάς και της καλής υγείας του οργανισμού.. Γενικά θεωρείται διουρητικό, χωνευτικό,τονωτικό και χολαγωγό. 

Χολαγωγό – υπακτικό. Στα αρχαία χρόνια το χρησιμοποιούσαν για την θεραπεία προβλημάτων της χολής και του ήπατος. Αυτή η δράση του οφείλεται σε μία ουσία, το «κιχώριο» και βοηθά στην αποσυμφόρηση της χοληδόχου κύστεως και του ήπατος.
Αντιοξειδωτικό. Τα β-καροτένια που περιέχει συμβάλλουν στην αντιμετώπιση των ελεύθερων ριζών, γεγονός που βοηθά στην καρδιαγγειακή προστασία του οργανισμού και προάγει την αντιγήρανση των ιστών.
Τονωτικό – χωνευτικό. Είναι τονωτικό του στομάχου και ευνοεί την πέψη. Βοηθά στην απομάκρυνση της χοληστερίνης από το αίμα, ενώ αναφέρεται πως το αφέψημα των φύλλων του δρα κάτα του διαβήτη και της παχυσαρκίας.
Αντιρευματικό. Όλα τα είδη ραδικιών έχουν διουρητικές ιδιότητες. Εξαιτίας αυτής της ιδιότητας βοηθά και στην αντιμετώπιση των ρευματισμών, αλλά και της κατακράτησης υγρών κατά την διάρκεια της έμμηνου ρύσεως.
Αδένες. Δρα ρυθμιστικά στην λειτουργία πολλών αδένων
Δέρμα. Θεραπεύει πολλές δερματικές παθήσεις. Αναφέρεται πως από τα αρχαία χρόνια το χρησιμοποιούσαν για την θεραπεία κρεατοελιών, σπυριών και κάλων.
Το σταμναγκάθι συνοδεύεται πάντα από εξαιρετικό παρθένο ελαιόλαδο στην κουζίνα των Κρητικών. Μαγειρεύεται με πολλούς τρόπους. Ωμό ή βραστό με λίγο ελαιόλαδο και λεμόνι.
της Αγγελικής Μήλιου, βιολόγος 

Πηγή: medlabnews.gr

Δημοφιλείς αναρτήσεις