Ο χρήστης Maria Dimitriou κοινοποίησε ένα σύνδεσμο.
6 ώρες ·
katoikidiaendrasi.gr
Γράφει ο Δημήτρης Γραμματικάκης, Πτυχιούχος εκπαιδευτής σκύλων, Σύμβουλος καθημερινής συμβίωσης, Ιδιοκτήτης pet Driver, Ιδρυτής Homefreetraining
Αν ο
άνθρωπος και ο σκύλος μπορούσαν να μιλήσουν στην ίδια γλώσσα, να
συζητούν και μάλιστα να αναπτύσσουν επιχειρήματα στη συνομιλία τους για
κάθε γεγονός ή διαδικασία, σκεφτείτε τι θα μπορούσαν άραγε να λένε ο
ένας στον άλλον στην καθημερινότητά τους! Σίγουρα πολλά και κυρίως αυτό
το οποίο περιμένει καθημερινά κάθε σκύλος! Τη βόλτα του στον έξω κόσμο!
Η διαδικασία της βόλτας του σκύλου με τον οδηγό (λουρί) του, συνήθως ξεκινά με μία ανταλλαγή απόψεων, για το εάν είναι σωστό να βγει ο σκύλος χωρίς να είναι δεσμευμένος με τον απαραίτητο οδηγό έως το πάρκο. Καθίστε αναπαυτικά, λοιπόν, και προτού διαβάσετε ολόκληρο το άρθρο μεταφερθείτε σε ένα καθιστικό σπιτιού όπου εκεί υπάρχει ένας άνθρωπος και ένας σκύλος! Έχουν ήδη προετοιμαστεί και εξοπλιστεί με τα κατάλληλα εφόδια, η πόρτα ανοίγει και ο σκύλος ενώ έχει φορέσει τον οδηγό αντιδρά και λέει:
– Μα γιατί είμαι ήδη περιορισμένος και δεν μπορώ να τρέξω ελεύθερος έως το πάρκο; Γιατί δεν με αφήνεις, ενώ έχω δει άλλους κηδεμόνες σκύλων να τους το επιτρέπουν;
– Μήπως χρειάζεται να έχω την επίβλεψή σου σε κάθε σου βήμα, μιας που ο ενθουσιασμός σου σε αναγκάζει να μην σκέφτεσαι σωστά; Επίσης, μήπως δεν χρειάζεται να αντιγράφουμε κάτι λάθος που βλέπουμε να κάνουν οι άλλοι; Δεν αντιλαμβάνεσαι ότι κινδυνεύεις ή το θεωρείς αυτό αμελητέο;
– Κατάλαβα… Όμως κάποια στιγμή θα ήθελα να τρέξω ελεύθερος. Πότε θα γίνει αυτό;
– Μπορείς να μου αποδείξεις ότι θα κάνεις ό,τι σου ζητήσω; Μπορείς σίγουρα να με ακολουθείς δίπλα μου χωρίς τον οδηγό σε όλη τη διάρκεια της βόλτας μας;
Η διαδικασία της βόλτας του σκύλου με τον οδηγό (λουρί) του, συνήθως ξεκινά με μία ανταλλαγή απόψεων, για το εάν είναι σωστό να βγει ο σκύλος χωρίς να είναι δεσμευμένος με τον απαραίτητο οδηγό έως το πάρκο. Καθίστε αναπαυτικά, λοιπόν, και προτού διαβάσετε ολόκληρο το άρθρο μεταφερθείτε σε ένα καθιστικό σπιτιού όπου εκεί υπάρχει ένας άνθρωπος και ένας σκύλος! Έχουν ήδη προετοιμαστεί και εξοπλιστεί με τα κατάλληλα εφόδια, η πόρτα ανοίγει και ο σκύλος ενώ έχει φορέσει τον οδηγό αντιδρά και λέει:
– Μα γιατί είμαι ήδη περιορισμένος και δεν μπορώ να τρέξω ελεύθερος έως το πάρκο; Γιατί δεν με αφήνεις, ενώ έχω δει άλλους κηδεμόνες σκύλων να τους το επιτρέπουν;
– Μήπως χρειάζεται να έχω την επίβλεψή σου σε κάθε σου βήμα, μιας που ο ενθουσιασμός σου σε αναγκάζει να μην σκέφτεσαι σωστά; Επίσης, μήπως δεν χρειάζεται να αντιγράφουμε κάτι λάθος που βλέπουμε να κάνουν οι άλλοι; Δεν αντιλαμβάνεσαι ότι κινδυνεύεις ή το θεωρείς αυτό αμελητέο;
– Κατάλαβα… Όμως κάποια στιγμή θα ήθελα να τρέξω ελεύθερος. Πότε θα γίνει αυτό;
– Μπορείς να μου αποδείξεις ότι θα κάνεις ό,τι σου ζητήσω; Μπορείς σίγουρα να με ακολουθείς δίπλα μου χωρίς τον οδηγό σε όλη τη διάρκεια της βόλτας μας;
– Νομίζω ότι μπορώ!
– Το επιχείρημά σου δεν μου αρκεί όμως! Νομίζεις ή είσαι σίγουρος;
– Όχι δεν είμαι σίγουρος, γιατί ίσως βρω έναν αγαπημένο φίλο ή μία ενδιαφέρουσα μυρωδιά στην οποία μπορεί και να μην μπορέσω να αντισταθώ!
– Ωραία, οπότε μου απάντησες μόνος σου γιατί να μην σε αφήσω ελεύθερο! Και ας υποθέσω ότι θα ήσουν δίπλα μου, μπορείς να μου εγγυηθείς ότι, όταν ακούσεις ή δεις κάτι που μπορεί να είναι καινούριο για εσένα, θα συνεχίσεις να είσαι
κοντά μου; – Μα αν είναι ένας αγαπημένος άνθρωπος απέναντι θα θέλω να πάω σίγουρα να τον χαιρετίσω και εσένα θα σε ξεχάσω προς στιγμήν, αλλά δεν
έγινε και κάτι! Εάν ακούσω ή δω κάτι καινούριο δεν θα μου προξενήσει το ενδιαφέρον να πάω;
– Και εάν πηγαίνοντας εκεί κινδυνέψεις από κάποιο ατύχημα στον δρόμο, επειδή είσαι ελεύθερος; Ποιος θα είναι υπεύθυνος για όλο αυτό; Εάν προκαλέσεις ατύχημα ποιος θα την «πληρώσει»;
– Εσύ…
– Άρα;
– Άρα πρέπει να κάνω υπομονή! Αλλά, όμως, θέλω να τρέξω, μην ξεχνάς ότι περπατάω πιο γρήγορα από εσένα και θέλω να πάω στο πάρκο όσο πιο σύντομα γίνεται και για αυτό άλλωστε και σε τραβώ στον οδηγό.
– Θα τρέξεις, όταν θα φτάσουμε στο αγαπημένο σου πάρκο όπου δεν κινδυνεύεις και επίσης θα μπορώ να χαλαρώσω και εγώ μαζί σου.
– Εντάξει, μην ξεχνάς όμως ότι η βόλτα είναι μόνο
για εμένα! Μου ανήκει έτσι;
– Και βέβαια η βόλτα σου ανήκει, απλώς χρειάζεται να έχεις υπομονή και να αρχίσεις να μαθαίνεις ότι ο οδηγός βρίσκεται εδώ για να μας ενώνει, σαν να περπατούσαμε χέρι-χέρι και όχι για να μας εκνευρίζει ή να μας περιορίζει!
– Το δέχομαι! Συμφωνώ!
– Το επιχείρημά σου δεν μου αρκεί όμως! Νομίζεις ή είσαι σίγουρος;
– Όχι δεν είμαι σίγουρος, γιατί ίσως βρω έναν αγαπημένο φίλο ή μία ενδιαφέρουσα μυρωδιά στην οποία μπορεί και να μην μπορέσω να αντισταθώ!
– Ωραία, οπότε μου απάντησες μόνος σου γιατί να μην σε αφήσω ελεύθερο! Και ας υποθέσω ότι θα ήσουν δίπλα μου, μπορείς να μου εγγυηθείς ότι, όταν ακούσεις ή δεις κάτι που μπορεί να είναι καινούριο για εσένα, θα συνεχίσεις να είσαι
κοντά μου; – Μα αν είναι ένας αγαπημένος άνθρωπος απέναντι θα θέλω να πάω σίγουρα να τον χαιρετίσω και εσένα θα σε ξεχάσω προς στιγμήν, αλλά δεν
έγινε και κάτι! Εάν ακούσω ή δω κάτι καινούριο δεν θα μου προξενήσει το ενδιαφέρον να πάω;
– Και εάν πηγαίνοντας εκεί κινδυνέψεις από κάποιο ατύχημα στον δρόμο, επειδή είσαι ελεύθερος; Ποιος θα είναι υπεύθυνος για όλο αυτό; Εάν προκαλέσεις ατύχημα ποιος θα την «πληρώσει»;
– Εσύ…
– Άρα;
– Άρα πρέπει να κάνω υπομονή! Αλλά, όμως, θέλω να τρέξω, μην ξεχνάς ότι περπατάω πιο γρήγορα από εσένα και θέλω να πάω στο πάρκο όσο πιο σύντομα γίνεται και για αυτό άλλωστε και σε τραβώ στον οδηγό.
– Θα τρέξεις, όταν θα φτάσουμε στο αγαπημένο σου πάρκο όπου δεν κινδυνεύεις και επίσης θα μπορώ να χαλαρώσω και εγώ μαζί σου.
– Εντάξει, μην ξεχνάς όμως ότι η βόλτα είναι μόνο
για εμένα! Μου ανήκει έτσι;
– Και βέβαια η βόλτα σου ανήκει, απλώς χρειάζεται να έχεις υπομονή και να αρχίσεις να μαθαίνεις ότι ο οδηγός βρίσκεται εδώ για να μας ενώνει, σαν να περπατούσαμε χέρι-χέρι και όχι για να μας εκνευρίζει ή να μας περιορίζει!
– Το δέχομαι! Συμφωνώ!
Η παραπάνω
συζήτηση μπορεί να ανήκει στη σφαίρα της φαντασίας ή σε έναν μαγικό
κόσμο παραμυθιού, ίσως όμως και όχι. Γιατί; Γιατί αν τη μεταφράσουμε
στον δικό μας κόσμο θα δούμε ότι όλα τα παραπάνω γίνονται – όχι ως
λεκτική συζήτηση, αλλά πρακτικά. Κάθε σκύλος που ξεκινά τη βόλτα του
έχει ανυπομονησία και συνήθως μας φέρνει σε δύσκολη θέση, κάνοντάς μας
να χάσουμε την ψυχραιμία μας και να εκνευριστούμε.
Είναι λάθος τελικά, λοιπόν, να ξεκινήσει τη βόλτα του ελεύθερος χωρίς καμία δέσμευση μαζί μας; Εάν έχει εκπαιδευτεί να περπατά δίπλα μας ή να επιστρέφει κοντά μας κάθε φορά που του το ζητούμε, τότε μπορεί, πιστεύετε, να είναι ελεύθερος χωρίς «λουρί»; Όπως είδαμε στην παραπάνω συζήτηση πιθανότατα δεν θα πάει καλά η βόλτα ή κάποια από τις βόλτες μας, για τον απλούστατο λόγο ότι ένας ελεύθερος σκύλος θα έρθει εύκολα σε μία θέση την οποία δεν έχει μάθει να διαχειρίζεται σωστά.
Ας δούμε, όμως τους βασικούς λόγους για τους οποίους ένας σκύλος δεν πρέπει να κυκλοφορεί χωρίς να είναι κοντά μας με τον οδηγό και την επίβλεψή μας:
• Κινδυνεύει να προκαλέσει ή να εμπλακεί σε τροχαίο ατύχημα.
• Κινδυνεύει να τρομάξει, να απομακρυνθεί λόγω φόβου, να μην επιστρέφει ή ακόμη και να χαθεί οριστικά.
• Να κυνηγήσει σκύλο, γάτα, μία μυρωδιά ή οτιδήποτε του είναι ενδιαφέρον ερέθισμα, με αποτέλεσμα να μας αγνοήσει, ακόμη και εάν τον καλέσουμε πίσω (με μία εντολή, με την οποία ίσως δεν είναι ακόμα εντελώς εξοικειωμένος).
• Να φέρει σε δύσκολη θέση έναν άλλο σκύλο ή ακόμη και έναν άνθρωπο που δεν θέλει ιδιαίτερες επαφές με ζώα λόγο φόβου ή αδιαφορίας.
• Να πάρει μέρος σε καβγά σκύλων, καθώς δεν είναι όλοι οι σκύλοι μαθημένοι σε γνωριμίες ή άριστα κοινωνικοποιημένοι, κυρίως όμως γιατί κάποιοι σκύλοι μπορεί να είναι φοβικοί, κακοποιημένοι ή και επιθετικοί προς άλλους σκύλους.
• Είναι παράνομο βάσει του άρθρου 46, του νόμου 4235/2014 και υπάρχει διοικητικό πρόστιμο 300 ευρώ.
Είναι λάθος τελικά, λοιπόν, να ξεκινήσει τη βόλτα του ελεύθερος χωρίς καμία δέσμευση μαζί μας; Εάν έχει εκπαιδευτεί να περπατά δίπλα μας ή να επιστρέφει κοντά μας κάθε φορά που του το ζητούμε, τότε μπορεί, πιστεύετε, να είναι ελεύθερος χωρίς «λουρί»; Όπως είδαμε στην παραπάνω συζήτηση πιθανότατα δεν θα πάει καλά η βόλτα ή κάποια από τις βόλτες μας, για τον απλούστατο λόγο ότι ένας ελεύθερος σκύλος θα έρθει εύκολα σε μία θέση την οποία δεν έχει μάθει να διαχειρίζεται σωστά.
Ας δούμε, όμως τους βασικούς λόγους για τους οποίους ένας σκύλος δεν πρέπει να κυκλοφορεί χωρίς να είναι κοντά μας με τον οδηγό και την επίβλεψή μας:
• Κινδυνεύει να προκαλέσει ή να εμπλακεί σε τροχαίο ατύχημα.
• Κινδυνεύει να τρομάξει, να απομακρυνθεί λόγω φόβου, να μην επιστρέφει ή ακόμη και να χαθεί οριστικά.
• Να κυνηγήσει σκύλο, γάτα, μία μυρωδιά ή οτιδήποτε του είναι ενδιαφέρον ερέθισμα, με αποτέλεσμα να μας αγνοήσει, ακόμη και εάν τον καλέσουμε πίσω (με μία εντολή, με την οποία ίσως δεν είναι ακόμα εντελώς εξοικειωμένος).
• Να φέρει σε δύσκολη θέση έναν άλλο σκύλο ή ακόμη και έναν άνθρωπο που δεν θέλει ιδιαίτερες επαφές με ζώα λόγο φόβου ή αδιαφορίας.
• Να πάρει μέρος σε καβγά σκύλων, καθώς δεν είναι όλοι οι σκύλοι μαθημένοι σε γνωριμίες ή άριστα κοινωνικοποιημένοι, κυρίως όμως γιατί κάποιοι σκύλοι μπορεί να είναι φοβικοί, κακοποιημένοι ή και επιθετικοί προς άλλους σκύλους.
• Είναι παράνομο βάσει του άρθρου 46, του νόμου 4235/2014 και υπάρχει διοικητικό πρόστιμο 300 ευρώ.
Ας
κεντρίσουμε το ενδιαφέρον του, λοιπόν, δείχνοντας στον σκύλο μας ότι το
να έχει τον οδηγό του είναι ένα γεγονός που δεν χρειάζεται να τον
απασχολεί, δεν χρειάζεται να τον ανησυχεί! Ας του δείξουμε ότι βρίσκεται
εκεί σαν να μην υπάρχει, να διαπιστώσει ότι μπορεί να κάνει
ό,τι θελήσει, χωρίς να το απαιτεί με έντονο τρόπο, αποδεικνύοντάς του
ότι όλα μπορούν να γίνουν, αν έχει την απαραίτητη υπομονή για
μάθηση. Και έπειτα στο μέλλον θα απολαμβάνει όσα επιθυμεί ως ανταμοιβή.
Με λίγα λόγια, πρέπει να αρχίσει να καταλαβαίνει ότι, όταν ο οδηγός είναι χαλαρός και εκείνος δεν τον τραβάει, θα κερδίσει ακριβώς αυτό που χρειάζεται, δηλαδή, να πλησιάσει έναν γνωστό του σκύλο, έναν άνθρωπο ή να είναι ελεύθερος στο πάρκο. Είναι αναγκαίο, λοιπόν, να διδαχθεί πως ο οδηγός είναι απλώς ο θετικός σύνδεσμος μεταξύ μας και να του δώσει την πληροφορία ότι συνοδεύει και συνοδεύεται κατά τη διάρκεια της βόλτας και τίποτα παραπάνω.
Σημαντικό στοιχείο που δεν είναι ευρέως γνωστό, όμως, είναι ότι ο οδηγός αποτελεί τον συνδετικό κρίκο του ανθρώπου με τον σκύλο και τα πάντα μεταφέρονται μέσα από αυτόν. Είναι πομπός και δέκτης για τα συναισθήματα, τις αισθήσεις, τις διαθέσεις και κυρίως τις κινήσεις. Είναι, δηλαδή, ο «προδότης» και ο πιστός «μεταφορέας» στις αρνητικές και θετικές ενέργειες αντίστοιχα. Το άγχος, η σύγχυση, ο εκνευρισμός και ο φόβος, είναι συναισθήματα που μεταδίδονται μέσω του οδηγού, μεταφέροντας άσχημα μηνύματα στον δέκτη. Όμως, όταν επικρατεί ηρεμία, χαλάρωση και άνεση όλα πηγαίνουν καλά, με αποτέλεσμα ο σκύλος να απολαμβάνει τη βόλτα του με τον οδηγό, γνωρίζοντας ότι δεν συμβαίνει τίποτα ανησυχητικό!
Οι επιθυμητές συμπεριφορές με τον οδηγό διδάσκονται στον σκύλο με συνέπεια, υπομονή και αγάπη, ενώ συνήθως είναι μία εύκολη διαδικασία. Οι επιθυμητές συμπεριφορές με τον οδηγό δεν ενισχύονται με εργαλεία όπως ο «πνίχτης», η αλυσίδα ή το κολάρο με «δόνηση» (τα οποία δεν ενδείκνυνται σε καμιά περίπτωση για την εκπαίδευση του σκύλου γενικότερα), αλλά ούτε και ενισχύονται με φωνές, με κυριαρχικές εντολές και με τραβήγματα του οδηγού. Ενισχύονται με την απαραίτητη ηρεμία σκύλου και του κηδεμόνα του, με το κίνητρο του σκύλου και την επιβράβευση αυτού, με την επανάληψη και τη συνέπεια της μάθησης μέσω της ενίσχυσής της και, τέλος, με τη σωστή κοινωνικοποίηση ή την απευαισθητοποίηση του σκύλου ως προς τα ενδιαφέροντά του.
Ας φροντίσουμε, λοιπόν, να δούμε τι ενδιαφέρει τον σκύλο μας, τι τον ερεθίζει θετικά και ας το χρησιμοποιήσουμε υπέρ μας! Χάδι, επαφή, γνωριμία, περιέργεια για κάτι καινούριο, φαγητό κ.ά. Αυτά είναι τα εργαλεία μας για να του μάθουμε τη διαδικασία της βόλτας με τον οδηγό, ενώ, εάν προσθέσουμε και την υπομονή που θα διδαχθεί να έχει έως το πάρκο, τότε θα έχουμε το τέλειο αποτέλεσμα! Σε πολύ σύντομο χρονικό διάστημα ο σκύλος θα αντιληφθεί ότι η απόλυτη επιβράβευση είναι το ίδιο το πάρκο, όπου θα μπορέσει να τρέξει ελεύθερος μόνος του ή με αγαπημένους του φίλους!
Η βόλτα μας, όμως, στο πάρκο σκύλων δεν σταματά με την άφιξή μας εκεί! Καθώς θα πρέπει να ελέγχουμε προσεκτικά να μην έχει ανοίξει κάποια νέα έξοδος στην περίφραξη, να παραμένει η πόρτα εισόδου κλειστή για όσο διάστημα είναι ο σκύλος μας εκεί, να έχει απόλυτα φιλικές σχέσεις με τους υπόλοιπους σκύλους του πάρκου, εφόσον υπάρχουν, να ερευνούμε εκτενώς το χώρο για δηλητηριασμένα σκευάσματα και, τέλος, να μην κάνουμε κατάχρηση του χώρου, ώστε να είμαστε όλοι, κηδεμόνες σκύλων και σκύλοι, ικανοποιημένοι! Αν αντιληφθούμε τι χρειάζεται ο σκύλος μας στη βόλτα του και εμείς του το προσφέρουμε απλόχερα, τότε μονάχα η βόλτα ΤΟΥ,αλλά και η δική μας, θα είναι απόλυτα ευχάριστη και αξέχαστη καθημερινή εμπειρία!
Με λίγα λόγια, πρέπει να αρχίσει να καταλαβαίνει ότι, όταν ο οδηγός είναι χαλαρός και εκείνος δεν τον τραβάει, θα κερδίσει ακριβώς αυτό που χρειάζεται, δηλαδή, να πλησιάσει έναν γνωστό του σκύλο, έναν άνθρωπο ή να είναι ελεύθερος στο πάρκο. Είναι αναγκαίο, λοιπόν, να διδαχθεί πως ο οδηγός είναι απλώς ο θετικός σύνδεσμος μεταξύ μας και να του δώσει την πληροφορία ότι συνοδεύει και συνοδεύεται κατά τη διάρκεια της βόλτας και τίποτα παραπάνω.
Σημαντικό στοιχείο που δεν είναι ευρέως γνωστό, όμως, είναι ότι ο οδηγός αποτελεί τον συνδετικό κρίκο του ανθρώπου με τον σκύλο και τα πάντα μεταφέρονται μέσα από αυτόν. Είναι πομπός και δέκτης για τα συναισθήματα, τις αισθήσεις, τις διαθέσεις και κυρίως τις κινήσεις. Είναι, δηλαδή, ο «προδότης» και ο πιστός «μεταφορέας» στις αρνητικές και θετικές ενέργειες αντίστοιχα. Το άγχος, η σύγχυση, ο εκνευρισμός και ο φόβος, είναι συναισθήματα που μεταδίδονται μέσω του οδηγού, μεταφέροντας άσχημα μηνύματα στον δέκτη. Όμως, όταν επικρατεί ηρεμία, χαλάρωση και άνεση όλα πηγαίνουν καλά, με αποτέλεσμα ο σκύλος να απολαμβάνει τη βόλτα του με τον οδηγό, γνωρίζοντας ότι δεν συμβαίνει τίποτα ανησυχητικό!
Οι επιθυμητές συμπεριφορές με τον οδηγό διδάσκονται στον σκύλο με συνέπεια, υπομονή και αγάπη, ενώ συνήθως είναι μία εύκολη διαδικασία. Οι επιθυμητές συμπεριφορές με τον οδηγό δεν ενισχύονται με εργαλεία όπως ο «πνίχτης», η αλυσίδα ή το κολάρο με «δόνηση» (τα οποία δεν ενδείκνυνται σε καμιά περίπτωση για την εκπαίδευση του σκύλου γενικότερα), αλλά ούτε και ενισχύονται με φωνές, με κυριαρχικές εντολές και με τραβήγματα του οδηγού. Ενισχύονται με την απαραίτητη ηρεμία σκύλου και του κηδεμόνα του, με το κίνητρο του σκύλου και την επιβράβευση αυτού, με την επανάληψη και τη συνέπεια της μάθησης μέσω της ενίσχυσής της και, τέλος, με τη σωστή κοινωνικοποίηση ή την απευαισθητοποίηση του σκύλου ως προς τα ενδιαφέροντά του.
Ας φροντίσουμε, λοιπόν, να δούμε τι ενδιαφέρει τον σκύλο μας, τι τον ερεθίζει θετικά και ας το χρησιμοποιήσουμε υπέρ μας! Χάδι, επαφή, γνωριμία, περιέργεια για κάτι καινούριο, φαγητό κ.ά. Αυτά είναι τα εργαλεία μας για να του μάθουμε τη διαδικασία της βόλτας με τον οδηγό, ενώ, εάν προσθέσουμε και την υπομονή που θα διδαχθεί να έχει έως το πάρκο, τότε θα έχουμε το τέλειο αποτέλεσμα! Σε πολύ σύντομο χρονικό διάστημα ο σκύλος θα αντιληφθεί ότι η απόλυτη επιβράβευση είναι το ίδιο το πάρκο, όπου θα μπορέσει να τρέξει ελεύθερος μόνος του ή με αγαπημένους του φίλους!
Η βόλτα μας, όμως, στο πάρκο σκύλων δεν σταματά με την άφιξή μας εκεί! Καθώς θα πρέπει να ελέγχουμε προσεκτικά να μην έχει ανοίξει κάποια νέα έξοδος στην περίφραξη, να παραμένει η πόρτα εισόδου κλειστή για όσο διάστημα είναι ο σκύλος μας εκεί, να έχει απόλυτα φιλικές σχέσεις με τους υπόλοιπους σκύλους του πάρκου, εφόσον υπάρχουν, να ερευνούμε εκτενώς το χώρο για δηλητηριασμένα σκευάσματα και, τέλος, να μην κάνουμε κατάχρηση του χώρου, ώστε να είμαστε όλοι, κηδεμόνες σκύλων και σκύλοι, ικανοποιημένοι! Αν αντιληφθούμε τι χρειάζεται ο σκύλος μας στη βόλτα του και εμείς του το προσφέρουμε απλόχερα, τότε μονάχα η βόλτα ΤΟΥ,αλλά και η δική μας, θα είναι απόλυτα ευχάριστη και αξέχαστη καθημερινή εμπειρία!