Σήμερα... 12/5

ΤΑΞΙΑΡΧΗΣ ΜΑΝΤΑΜΑΔΟΥ

Maria Dimitriou

9 Μαΐου στις 11:59 μ.μ. ·

 

ekklisiaonline.gr

Γιορτάζει η Λέσβος, γιορτάζει ο Ταξιάρχης Μανταμάδου στις 12 Μαΐου - ΕΚΚΛΗΣΙΑ ONLINE

 

ΤΑΞΙΑΡΧΗΣ ΜΑΝΤΑΜΑΔΟΥ: Το πανηγύρι του Ταξιάρχη γίνεται την Κυριακή των Μυροφόρων (14 μέρες μετά το Πάσχα)και η μεγάλη θρησκευτική λαμπρότητα προσελκύει πλήθος πιστών.

Την Κυριακή λοιπόν 12 Μαΐου 2019 , ο Μανταμάδος βάζει τα γιορτινά του και κόσμος από κάθε σημείο της Ορθοδοξίας θα καταφθάσει στη Χάρη του!
Είναι η τοπική πανήγυρις που εορτάζεται η επέτειος από τα εγκαίνια του Ναού και ο επαρχιακός δρόμος Μυτιλήνης – Μανταμαδου θα γεμίσει κόσμο που θα περπατήσει πολλές ώρες για να σταθεί έστω για λίγο μπροστά στην ανάγλυφη εικόνα του, για να τον ασπαστεί, να παρακαλέσει, να δοξάσει.
Αναλυτικά το πρόγραμμα:
Την 11η Μαΐου ημέρα Σάββατο – την προηγούμενη της Κυριακής των Μυροφόρων – στις 7 το απόγευμα, στον Ι.Ν. Παμμεγίστων Ταξιαρχών Μανταμάδου, θα τελεστεί ο Μέγας Εσπερινός.
Την Κυριακή 12/05 ημέρα εορτασμού των εγκαινίων του Ναού,
-στις 7:30 το πρωί θα ψαλλεί ο Όρθρος
-στις 9:30 π.μ. θα τελεστεί Θεία Λειτουργία και
-στις 11 το πρωί θα γίνει η Λιτάνευση της Ιεράς Εικόνας του Αρχάγγελου Μιχαήλ πέριξ του Ναού.
Μετά το πέρας της Λιτανεύσεως, θα ψαλλεί από τον Σεβασμιώτατο Μητροπολίτη Μηθύμνης και τους λοιπούς προσκεκλημένους Αρχιερείς, τρισάγιο στον τάφο του Μητροπολίτη Σερρών και Μυτιλήνης Πορφυρίου του εκ Μανταμάδου και θα ευλογηθούν τα καθιερωμένα εδέσματα.
 

Γιορτάζει η Λέσβος

Maria Dimitriou

9 Μαΐου στις 11:59 μ.μ. ·

 

ekklisiaonline.gr

Γιορτάζει η Λέσβος, γιορτάζει ο Ταξιάρχης Μανταμάδου στις 12 Μαΐου - ΕΚΚΛΗΣΙΑ ONLINE

Παγκόσμια Ημέρα της Μητέρας σήμερα!

Maria Dimitriou

14 Μαΐου ·

-0:41

https://www.facebook.com/maria.dimitriou.5/posts/2169770649786372?__tn__=-R

204.789 προβολές

Finos Film Official

12 Μαΐου ·

Παγκόσμια Ημέρα της Μητέρας σήμερα!
Χρόνια πολλά υπέροχες, ακούραστες, τρυφερές, μοναδικές μαμάδες!
#finosfilm #worldmothersday #mama
Μητρικά αποσπάσματα από τις ταινίες της Φίνος Φιλμ: «Νύχτα Γάμου», «Ο Κλέαχρος, η Μαρίνα και ο Κοντός», «Δικτάτωρ Καλεί Θανάση», «Η Θεία μου η Χίπισσα», «Ο Θόδωρος και το Δίκαννο», «Μια Τρελλή Τρελλή Οικογένεια» και «Ξύπνα Βασίλη».

Μωσαϊκό: Μανώλης Γλέζος - Οι Γερμανοί μας έκλεψαν και αρχαί...

Μωσαϊκό: Μανώλης Γλέζος - Οι Γερμανοί μας έκλεψαν και αρχαί...: http://arxaia-ellinika.blogspot.gr/2013/04/manwlhs-glezos-germanoi-eklepsan-arxaia-fon-list-katoxh-ermh.html Μανώλης Γλέζος - Οι Γερμ...

Μωσαϊκό: Νηστίσιμη υγρή σοκολατόπιτα

Μωσαϊκό: Νηστίσιμη υγρή σοκολατόπιτα: Κρήτη:γαστρονομικός περίπλους Αφού όλα τα περιοδικά μαγειρικής του κυριακάτικου τύπου είχαν σήμερα αφιέρωμα στην παραδοσιακή κ...

Αγροσελίδα: Τί μπορούμε να καλλιεργήσουμε στη σκιά

Αγροσελίδα: Τί μπορούμε να καλλιεργήσουμε στη σκιά: Ας δούμε ποιά φυτά και λαχανικά που μπορούν να καλλιεργηθούν στη σκιά. Τα περισσότερα λαχανικά απαιτούν πλήρες ηλιακό φως για να αν...

Τί μπορούμε να καλλιεργήσουμε στη σκιά

Ας δούμε ποιά φυτά και λαχανικά που μπορούν να καλλιεργηθούν στη σκιά. Τα περισσότερα λαχανικά απαιτούν πλήρες ηλιακό φως για να αναπτυχθούν και να παράγουν υγιή φυτά και καρπούς, αλλά εάν ο κήπος σας δεν έχει φως όλη την ημέρα, μπορείτε ακόμα να φυτέψετε ένα λαχανόκηπο αν επιλέξετε προσεκτικά τα λαχανικά που θα καλλιεργείστε.

Φυλλώδη πράσινα λαχανικά
Τα φυλλώδη λαχανικά καλλιεργούνται για το πράσινο φύλλωμα τους και είναι ιδανικά για κατανάλωση σε σαλάτες , σούπες και βραστά . Αυτοί οι τύποι των φυτών είναι παραδοσιακά δροσερής εποχής λαχανικά , που σημαίνει ότι μεγαλώνουν το φθινόπωρο ή την άνοιξη , όταν οι θερμοκρασίες είναι πιο δροσερές. Λόγο αυτού, τα πράσινα φυλλώδη λαχανικά είναι καλά για καλλιέργεια σε μερική σκιά.

Λαχανικά που περιλαμβάνονται σε αυτή την κατηγορία είναι:
Μαρούλια, κατσαρά λάχανα , σπανάκια , σέσκλα, λάπατα, ραβέντι, σινάπια, ραδίκια (κιχώριο), αντίδια, ρόκα, σπαράγγια και άλλα φαγώσιμα χόρτα για σαλάτα.

Ριζώδη λαχανικά
Τα ριζώδη λαχανικά παράγουν και αυτά φύλλωμα πάνω από το έδαφος , αλλά το φαγώσιμο μέρος τους είναι η ρίζα που βρίσκεται κάτω από το έδαφος. Τα ριζώδη λαχανικά είναι επίσης ανεκτικά σε χαμηλότερες θερμοκρασίες και ως εκ τούτου , είναι ιδανικά στον κήπο με σκιά και λιγότερο ήλιο.

Ριζώδη λαχανικά είναι:
Πατάτες , γλυκοπατάτες , καρότα, παντζάρια, ραπανάκια, γογγύλια, παστινάκες (ελαφόβοσκο), κρεμμύδια, σκόρδα, πράσα, αγκινάρες Ιερουσαλήμ.

Λαχανικά ανθέων
Το μπρόκολο, το κουνουπίδι, το λάχανο (μάπα) και τα λαχανάκια Βρυξελλών που καλλιεργούνται για τα «κεφάλια» τους, είναι δροσερής εποχής λαχανικά. Είναι ανθεκτικά σε μερική σκιά και κάποιες ποικιλίες τους είναι ανεκτικές σχεδόν σε πλήρη σκιά.

Λαχανικά φρούτων
Βατόμουρα, φραγκοστάφυλα, λαγοκερασιά, μύρτιλλα, άγριες φράουλες.

Όσπρια
Μπιζέλια, φασόλια θάμνοι.

Βότανα και αρωματικά φυτά
Μαϊντανός, μέντα, μάραθος, άνηθος, κάρδαμο, σαμπούκος, μπόρανγκο, χαμομήλι, κόλιανδρο, ρίγανη, φασκόμηλο, θυμάρι.

Να θυμάστε ωστόσο, ότι ενώ αυτά τα λαχανικά μπορούν να καλλιεργηθούν και να παράγουν σε μερική σκιά, δεν θα παράγουν τόσο πολύ όπως θα έκαναν σε περισσότερο ήλιο.

Λαχανικά που πρέπει να αποφεύγεται για καλλιέργεια στη σκιά
Ορισμένα λαχανικά δεν ανέχονται τη μερική σκιά ή καθόλου ήλιο. Αυτά τα λαχανικά, δεν θα παράγουν κάτω από αυτές τις συνθήκες και ίσως τελικά πεθαίνουν όταν καλλιεργούνται με ακατάλληλο φως . Απαιτούν ηλιόλουστες και ζεστές θερμοκρασίες για να ευδοκιμήσουν. Τα λαχανικά σε αυτή την κατηγορία περιλαμβάνουν κυρίως τις ντομάτες, τις πιπεριές, τα κολοκύθια και τις μελιτζάνες. Καλλιεργείστε αυτά τα λαχανικά μόνο σε ηλιόλουστα σημεία στον κήπο σας.

Πηγή:http://koinos--nous.blogspot.gr

Αγροσελίδα: Πως ζευγαρώνουν οι κότες;

Αγροσελίδα: Πως ζευγαρώνουν οι κότες;: Αναρωτηθήκατε ποτέ σας πως αυτά τα υπέροχα κοτοπουλάκια έχουν έρθει στον κόσμο; Εμείς αναρωτηθήκαμε και ψάξαμε και βρήκαμε πληροφορ...

Πως ζευγαρώνουν οι κότες;

Αναρωτηθήκατε ποτέ σας πως αυτά τα υπέροχα κοτοπουλάκια έχουν έρθει στον κόσμο; Εμείς αναρωτηθήκαμε και ψάξαμε και βρήκαμε πληροφορίες που είναι εντυπωσιακές! 

Που στο καλό έχουν κρυμμένα ταγεννητικά τους όργανα οι κότες και οι κόκκορες και πως τελείται το "μυστήριο"; 

Πάντως δεν είναι και τίποτα τρομερό αλλά έχει ενδιαφέρον, ας δούμε λοιπόν τι γίνεται! 

Πως ξεκινάει το ζευγάρωμα;

Όταν ένας κόκκορας θέλει να ζευγαρώσει, έχει "εξάψεις" κοινώς, θα κάνει έναν μικρό χορό γύρω από την υποψήφια κότα. Συνήθως οι κότες δεν ενδιαφέρονται για κάτι "πονηρό" και φέυγουν. 

Τώρα αν ο κόκκορας θέλει να ζευγαρώσει, θα την πάρει στο κυνήγι! Αν είναι αρκετά γρήγορος για να την πιάσει, θα την γραπώσει από τα πούπουλα και θα την καθηλώσει. Έτσι, θα αρπάξει την πλάτη της με τα νύχια του και το κεφάλι της με το ράμφος του και θα σκαρφαλώσει από πίσω της. Κατά την πράξη αυτή, ανασηκώνονται τα πούπουλα της κότας και έρχονται και τα δυο τους σε πιο στενή επαφή, χωρίς σχεδόν τα πούπουλα. 


Ο κόκκορας δεν έχει πέος. Έχει όμως μία κύστη με σπέρμα σε μία σχισμή στο κάτω μέρος του σώματός του, όπου, κατά την αναπαραγωγή, προσπαθεί να εκχύσει το σπέρμα αυτό, σε μία αντίστοιχη σχισμή που έχει η κότα, στο πίσω πάνω μέρος της (ουσιαστικά κάτω από τα πούπουλα που ανασηκώθηκαν). 

Έτσι ολοκληρώνεται η διαδικασία της αναπαραγωγής! 

Τι συμβαίνει μετά; Το αυγό;

Μετά, το σπέρμα παραμένει μέσα στην κότα και κατεβάζει η κότα ένα ωάριο(κάθε ~25 ώρες) το οποίο γονιμοποιείται. Με αυτόν τον τρόπο ξεκινάει σιγά σιγά η δημιουργία του αυγού. Έτσι σταδιακά(7-10 ημέρες) αρχίζει και δημιουργείται το αυγό με το "ασπράδι" του, τον κρόκο, τις μεμβάνες, το κέλυφος. Από τη στιγμή που θα ολοκληρωθεί, το αυγό θα βγει από την κότα μέσα σε 24 ώρες. 


Η κότα, παράγει αυγά ανεξάρτητα αν έρθει σε επαφή με τον κόκκορα ή όχι. Απλά αυτά τα αυγά δεν είναι γονιμοποιημένα και είναι τα αυγά τα οποία τρώμε. 

Έτσι, αν η κότα γονιμοποιηθεί, τότε δημιουργείται γονιμοποιημένο αυγό, από το οποίο θα βγεί το κοτοπουλάκι!

Πηγή>http://coolweb.gr/

Αγροσελίδα: Τι έτρωγαν και τι έπιναν οι αρχαίοι Κρητικοί - Μια...

Αγροσελίδα: Τι έτρωγαν και τι έπιναν οι αρχαίοι Κρητικοί - Μια...:  «Μενού» πιο κοντινό σε εκείνο της Μινωικής Κρήτης, από ότι σε αυτό της σημερινής Ελλάδας, εκτιμάται ότι είχαν στο τραπέζι τους οι ...

Τι έτρωγαν και τι έπιναν οι αρχαίοι Κρητικοί - Μια συγκλονιστική ανακάλυψη

 «Μενού» πιο κοντινό σε εκείνο της Μινωικής Κρήτης, από ότι σε αυτό της σημερινής Ελλάδας, εκτιμάται ότι είχαν στο τραπέζι τους οι Κρητικοί πριν από μόλις 100 χρόνια, όπως επισημαίνει, η Αμερικανίδα ανθρωπολόγος και αρχαιολόγος Τζέρολιν Μόρισον (Jerolyn Morrison), η οποία τα τελευταία χρόνια ασχολείται με τη δημιουργία αντίγραφων των μινωϊκών σκευών μαγειρικής, που έφερε στο φως η αρχαιολογική σκαπάνη.
 Μάλιστα, ονειρεύεται να «στήσει» μια μικρή βιοτεχνία παραγωγής τέτοιων σκευών, η οποία θα προσφέρει θέσεις εργασίας στο τοπικό εργατικό δυναμικό και ιδίως σε νεαρούς τεχνίτες και σπουδαστές κεραμικής της Κρήτης.
 Στο εμπορικό κομμάτι της δράσης της, η Αμερικανίδα αρχαιολόγος συνεχίζει να προβάλει διεθνώς τις «μινωικές γεύσεις» (Μinoan Tastes), που χάρη σε αυτή, ταξιδεύουν σε ολόκληρο τον κόσμο, μέσα από τις σελίδες εξειδικευμένων περιοδικών και εκδόσεων στις ΗΠΑ και την Ευρώπη, ενώ στο μη κερδοσκοπικό πεδίο εμπλέκεται στη διοργάνωση ιστορικών συμποσίων (τα οποία ενσωματώνουν και άλλες εποχές).
 Η κυρία Μόρισον μίλησε στο ΑΠΕ-ΜΠΕ με την ευκαιρία ενός ιστορικού συμποσίου, στη Θεσσαλονίκη

.
 Ιστορικό... μπάρμπεκιου σε ρεπλίκα μινωικής σχάρας

 Το συμπόσιο, με μινωικές και βυζαντινές συνταγές, μαγειρεμένες σε σκεύη-ρεπλίκες των αρχαιολογικών ευρημάτων, διοργανώθηκε το περασμένο Σαββατοκύριακο στην Αμερικανική Γεωργική Σχολή, τέρποντας τους ουρανίσκους των συνδαιτυμόνων με ένα αρχαίο μενού: φακές με κόλιανδρο και μέλι, σαλιγκάρια σωτέ με δενδρολίβανο και φιλέτο μαύρου χοίρου με χαρουπόμελο, μαγειρεμένο σε πήλινη ρεπλίκα μινωικής σχάρας.
 Τι έτρωγαν οι Μίνωες;
 Ήταν, λοιπόν, η μινωική διατροφή παρόμοια με τη σύγχρονη ελληνική; «Υπάρχουν πολλά φαγητά που τρώμε σήμερα και τα έτρωγαν και στη μινωική Κρήτη» επισημαίνει. Και ποια ήταν αυτά; «Τόσο στη μινωική εποχή, όσο και στη σύγχρονη Κρήτη, οι άνθρωποι καταναλώνουν τροφές από τη θάλασσα, όπως μικρά και μεγάλα ψάρια, πεταλίδες, σουπιές και θαλασσινά σαλιγκάρια.
 Έτρωγαν επίσης αρκετό κρέας, από ζώα που εξέτρεφαν ή κυνηγούσαν, όπως κατσίκι, πρόβατο, λαγό, χοίρους και βοοειδή, ενώ στις μεταγενέστερες μινωικές περιόδους κατανάλωναν και άγρια ελάφια. Οι ανασκαφές έφεραν επίσης στο φως πολλά όσπρια, όπως φακές και φάβα, δημητριακά, όπως ζέα και κριθάρι, φρούτα και καρπούς, όπως σύκα και αμύγδαλα και, φυσικά, αποδείξεις για παραγωγή ελαιολάδου και κρασιού!
 Πιστεύω ότι η διατροφή στην Κρήτη πριν από 100 χρόνια έμοιαζε περισσότερο με αυτή της μινωικής εποχής, από ό,τι της σύγχρονης. Γι' αυτό ευθυνόταν η έλλειψη ψυγείων, που ανάγκαζε τους κατοίκους του νησιού να χρησιμοποιούν διάφορες παραδοσιακές μορφές συντήρησης των τροφίμων, αλλά και οι μικρής, μόνο, κλίμακας καλλιέργειες λαχανικών, που διαμόρφωναν διατροφικές συνήθειες, ενδεχομένως να ήταν παρόμοιες με αυτές του μινωικού πολιτισμού» σημειώνει.
 Ποιες ήταν οι συνήθειες των αρχαίων Κρητικών την ώρα του φαγητού;
 «Αυτή είναι η συναρπαστική και δημιουργική πλευρά των αρχαιολογικών μελετών! Ο μινωικός πολιτισμός ήταν προϊστορικός και δεν έχουμε γραπτές μαρτυρίες σε σχέση με τις συνήθειες των συνδαιτυμόνων, ούτε έχουν βρεθεί τοιχογραφίες ή αγγειογραφίες, που να απεικονίζουν σκηνές μαγειρικής ή δείπνου.
 Ενώ μπορούμε να μάθουμε τι έτρωγαν οι Μίνωες και πώς μαγείρευαν, έχουμε περιορισμένη γνώση για το ποιες ήταν οι κοινωνικές τους συνήθειες και έθιμα, σε σχέση με το φαγητό και την οργάνωση του σπιτιού.
 Για παράδειγμα, ξέρουμε ότι μαγείρευαν και έτρωγαν τόσο μέσα στο σπίτι όσο και έξω από αυτό, ενώ έστηναν τα τραπέζια τους και σε συγκεκριμένους χώρους στην ταράτσα των κατοικιών, αλλά δεν έχουμε ακόμη στοιχεία για το πόσα διαφορετικά πιάτα προσφέρονται σε ένα δείπνο, την ποσότητα του φαγητού που σερβιριζόταν ανά συνδαιτυμόνα, ούτε για το πόσες φορές ημερησίως ή εβδομαδιαίως μαγείρευαν. Δεν γνωρίζουμε αν προτιμούσαν τις αλμυρές, γλυκές ή ξινές γεύσεις» επισημαίνει η κυρία Μόρισον.
 "Μινωιτών γεύσεις" (Minoan Tastes) ανά τον κόσμο
 Η κυρία Μόρισον βαδίζει εδώ και χρόνια πάνω στα ίχνη των αρχαίων Μινωιτών μαγείρων και, βασισμένη στην τρέχουσα επιστημονική γνώση, δημιουργεί γαστρονομικές εμπειρίες που «μεταφράζουν» την αρχαία γλώσσα του φαγητού στον σύγχρονο συνδαιτυμόνα ανά τον κόσμο.
 «Συνολικά, το feedback είναι θετικό και η ιδέα για το άνοιγμα μιας τέτοιας αγοράς, μινωικών γεύσεων, έγινε καλά δεκτή. Η πρόκληση είναι ότι η τυπική επιχείρηση εστίασης σήμερα εστιάζει κυρίως στη μαζική παραγωγή και τη χρήση φθηνότερων υλικών, ώστε να παρασκευάσει ένα φθηνότερο φαγητό, που θα το πουλήσει ακριβότερα στον πελάτη κι έτσι θα έχει μεγαλύτερο κέρδος στην επένδυσή του.
 Αυτό δεν είναι πρόβλημα, όταν είσαι στην αγορά μαζικής παραγωγής, αλλά δεν ταιριάζει με τη φιλοσοφία τής Minoan Tastes. Το είδος της δουλειάς, που είναι απαραίτητο για τις Μινωικές Γεύσεις, απαιτεί χρόνο και προϊόντα υψηλής ποιότητας, κατά προτίμηση τοπικά, κάτι που σημαίνει ότι μια επένδυση σε αυτές συνεπάγεται χρόνο και χρήμα. Βρίσκω πελάτες που συμμερίζονται αυτή τη φιλοσοφία και πιστεύω ότι οι "Μινωιτών γεύσεις" θα συνεχίσουν», προσθέτει.


 Μαγειρεύοντας σε... μινωικά «γουόκ»

 Για την Τζέρολιν Μόρισον, μινωική μαγειρική δεν σημαίνει πάντως μόνο διαλεχτές πρώτες ύλες, αλλά και παρασκευή του φαγητού στα ίδια σκεύη, που χρησιμοποιούσαν οι αρχαίοι Κρήτες. Για την ακρίβεια, σε αντίγραφα αυτών, που κατασκευάζει η ίδια, με βάση τα ευρήματα των αρχαιολογικών ανασκαφών και με πολύ κόπο.
 Το ιδιαίτερο αυτό ταξίδι στον χρόνο και την τέχνη ξεκίνησε για την Τζέρολιν το 1997, όταν βρέθηκε για πρώτη φορά στην Κρήτη, προκειμένου να δουλέψει ώς κεραμίστρια στο πλευρό της αρχαιολόγου Τζένιφερ Μούντι (Jennifer Moody). Εργάστηκε δίπλα της στα σκάμματα αρχαιολογικών ανασκαφών της Κρήτης για πολλά καλοκαίρια, μέχρι που αποφάσισε και η ίδια να κάνει μεταπτυχιακό στην ανθρωπολογία και διδακτορικό στην αρχαιολογία.
 Αντικείμενο της διπλωματικής της εργασίας ήταν η μελέτη των μαγειρικών σκευών των Μινωιτών, στις αρχαιολογικές ανασκαφές του Μόχλου (όπου η ανασκαφή γινόταν από τους Κώστα Δαβαρα και Jeffrey Soles/Τζέφρι Σόλς) και Παπαδιόκαμπου (Χρύσα Σοφιανού).
 Στον Παπαδιόκαμπο, οι αρχαίοι Κρήτες χρησιμοποιούσαν πολύ τις χύτρες και τα πλάθανα, μινωικά «γουόκ». Στο Μόχλος μαγείρευαν κυρίως σε τριποδικές χύτρες, αλλά και σε πλάθανα.
 Ψάχνοντας τον αρχαίο πηλό. Για μήνες ολόκληρους...
 «Το πειραματικό κομμάτι της εργασίας μου ήταν να κατασκευάσω τέτοια σκεύη, με τον ίδιο πηλό, που το έκαναν οι αρχαίοι τεχνίτες κεραμικών. Αυτό χρειάστηκε τεράστια προσπάθεια! Χρειάστηκε να συγκρίνω τους τοπικούς πηλούς της σύγχρονης Κρήτης με αρχαιολογικό υλικό απ΄ τις ανασκαφές, με μακροσκοπικές και πετρογραφικές μεθόδους ταυτοποίησης και μετά να διαλέξω αυτούς που έκαναν την καλύτερη δουλειά.


 Βρήκα δύο πολύ καλά δείγματα πηλού στο Μόχλος. Τα ξέθαψα, τα καθάρισα, τα αποθήκευσα σε ειδικό χειροποίητο πιθάρι, που έφτιαξε ένας φίλος στο Θράψανο και μετά άφησα τον πηλό να 'καθίσει' σε νερό για αρκετούς μήνες, μέχρι να βεβαιωθώ ότι έχει πλήρως κορεστεί και είναι έτοιμος να δουλευτεί. Στη συνέχεια τον έπαιρνα από εκεί τμηματικά, τον άφηνα να στεγνώσει, τον δούλευα με τη σφήνα και μετά άρχιζα να τον δουλεύω σε τροχό κεραμικής», εξηγεί.

 Για τη διοργάνωση των ιστορικών συμποσίων χρειάζονται πολλά σκεύη, τα οποία η Τζέρολιν φτιάχνει στην πλειοψηφία τους μόνη της, έχοντας όμως και συνεργασίες με τοπικούς τεχνίτες. «Στο μέλλον, θα ήθελα να δουλέψω περισσότερο με σπουδαστές κεραμικής από την Κρήτη, να τους εκπαιδεύσω να φτιάχνουν μαγειρικά σκεύη, ώστε να δημιουργηθεί ένα εργαστήριο, που θα προσφέρει στην τοπική κοινωνία ένα εισόδημα.
 Πιστεύω ότι υπάρχουν πολλοί τρόποι για να δημιουργηθούν θέσεις εργασίας στην Ελλάδα σήμερα και αυτό το είδος εξειδικευμένης εργασίας μπορεί να δημιουργήσει μια μικρή εξοχική βιομηχανία» λέει. Ίσως να είναι κι αυτή μια ευκαιρία εν μέσω κρίσης...




 iefimerida.gr

Αγροσελίδα: Φτιάχνουμε μόνοι μας παραδοσιακό ξυλόφουρνο, με χώ...

Αγροσελίδα: Φτιάχνουμε μόνοι μας παραδοσιακό ξυλόφουρνο, με χώ...: Μια εύκολη κατασκευή που δεν χρειάζεται ιδιαίτερες τεχνικές γνώσεις θα παρακολουθήσουμε σήμερα. Απαραίτητες προϋποθέσεις να «πιάνο...

Μια εύκολη κατασκευή που δεν χρειάζεται ιδιαίτερες τεχνικές γνώσεις θα παρακολουθήσουμε σήμερα. Απαραίτητες προϋποθέσεις να «πιάνουν» λίγο τα χέρια μας, να μη «φοβηθούμε» να τα λερώσουμε (ούτε τα πόδια μας) και να διαθέτουμε έστω λίγο από αυτό που λέγεται μεράκι.

Θα δούμε με ποιον τρόπο, δυο γυναίκες από το χωριό Αγράμπελο Αιτωλοακαρνανίας, θα κατασκευάσουν έναν παραδοσιακό φούρνο σαν αυτούς που χρησιμοποιούν στο χωριό τους. Τα υλικά που θα χρειαστούν είναι:

• Τσιμεντόλιθοι με τους οποίους θα σχηματιστεί η βάση του φούρνου.
• Κομμάτια από σπασμένα κεραμίδια, παλιά τούβλα και πέτρες για να κατασκευαστεί ο θόλος του (καλούπι).
• Χώμα που αφού κοσκινιστεί θα γίνει λάσπη (πηλός).
• Άχυρα που θα ανακατευτούν με τον πηλό, οπλίζοντάς τον.
• Νερό.

Στο κτίσιμο του φούρνου παίρνουν μέρος οι γυναίκες και οι άνδρες περιορίζονται μόνο στη μεταφορά των υλικών…..

Στις φωτογραφίες που ακολουθούν, παρακολουθούμε βήμα βήμα την κατασκευή του φούρνου:

Πρώτα φτιάχνουμε τη βάση, χρησιμοποιώντας τσιμεντόλιθους και κομμάτια από παλιά τούβλα ή κεραμίδια.

Με το μεγάλο ταψί του νοικοκυριού παίρνουμε τα μέτρα του φούρνου.

Στη συνέχεια πρέπει να κοσκινίσουμε το χώμα που μαζέψαμε από το βουνό ή οπουδήποτε αλλού.

Κάθε βοήθεια στο κοσκίνισμα, δεκτή.

Αφού ανοίξουμε το χαρμάνι ρίχνουμε το νερό.

Πατώντας με τα πόδια και ανακατεύοντας περιοδικά με την τσάπα, έχοντας προσθέσει και το άχυρο, φτιάχνεται σιγά σιγά η λάσπη-πηλός.

Στη συνέχεια η λάσπη μετατρέπεται σε μπάλες.

Οι μπάλες λάσπης απλώνονται πάνω στην βάση
του φούρνου…

…αφού πεταχτούν με δύναμη από ψηλά.

Ακολουθεί καλό στρώσιμο της λάσπης με τα χέρια.

Για να σχηματιστεί στιλπνή επιφάνεια, το τελευταίο στρώσιμο γίνεται με βρεγμένο χέρι και μετά το σκεπάζουνε γα να μην σκάσει μέχρι να στεγνώσει.

Αφού στεγνώσει η βάση του φούρνου στοιβάζουμε σε σωρό τα σπασμένα, τούβλα ή πέτρες, για να σχηματιστεί το καλούπι του θόλου.

Στη συνέχεια τοποθετούμε τη λάσπη κυκλικά στο καλούπι…

…από κάτω προς τα πάνω…

…χτυπώντας την δυνατά.

Το καλούπι έχει σκεπαστεί παντού με λάσπη.

Χρησιμοποιώντας νερό και χαϊδεύοντάς την με τα χέρια, η λάσπη γυαλίζει.

Ο φούρνος είναι έτοιμος…

και αρχίζει σιγά σιγά να στεγνώνει.

Θα πρέπει να περάσει τουλάχιστον μια εβδομάδα για να στεγνώσει καλά ο φούρνος. Όταν στεγνώσει ο πηλός, αφαιρούμε σταδιακά τα κομμάτια τούβλα, κεραμίδια, πέτρες από το εσωτερικό του και τον ανάβουμε. Φροντίζουμε μια δυνατή φωτιά να τον καίει για περίπου 48 ώρες. Μετά και από αυτήν την διαδικασία, ο φούρνος είναι έτοιμος. Καλά ψησίματα!