Μωσαϊκό: Αγκινάρες γεμιστές: Για μεγέθυνση πατάτε ροδάκι και ανοίγει νέα καρτέλα με φακό +- Από ένθετο του ΖΑΠΙΝΓΚ Πολίτικα Νηστίσιμα απο την Μίμα Καρβούνη ...
Εδώ θα βρείτε ένα μωσαϊκό θεμάτων . Κλείσαμε 10ετία και γι αυτό κάποιες αναρτήσεις έχουν αλλοιωθεί. Οι σελίδες που αναφέρω είναι τα νέα μου ιστολόγια που αλληλοστηρίζονται με αυτό εδώ το παλιό ... Σας ευχαριστώ!
Δευτέρα 1 Ιουλίου 2019
Μωσαϊκό: Το σύμπαν δεν συνωμοτεί υπέρ σας
Μωσαϊκό: Το σύμπαν δεν συνωμοτεί υπέρ σας: ► Το σύμπαν δεν συνωμοτεί υπέρ σας (ούτε κατά σας) Από τον «Αλχημιστή» μέχρι το «Μυστικό», έχω βαρεθεί να βλέπω ανθρώπους (πελάτες μου ...
Αγροσελίδα: Ψήνουμε αράπικα φιστίκια ! Και από τούτα παράγουμε...
Αγροσελίδα: Ψήνουμε αράπικα φιστίκια ! Και από τούτα παράγουμε...: Ενα πολύ ενδιαφέρον άρθρο που διαβάσαμε στο http://cretangastronomy.blogspot.gr/ Το ξέρατε ότι στην Νοτιοανατολική Κρήτη και σ...
Ψήνουμε αράπικα φιστίκια ! Και από τούτα παράγουμε στην Κρήτη!
Ενα πολύ ενδιαφέρον άρθρο που διαβάσαμε στο http://cretangastronomy.blogspot.gr/
Το ξέρατε ότι στην Νοτιοανατολική Κρήτη και συγκεκριμένα στα χωριά της Ιεράπετρας καλλιεργούνται και παράγονται αράπικα φιστίκια; Καλλιέργειες ξεχασμένες που είχαν περιοριστεί σε πολύ μικρές εκτάσεις μόνο για οικογενειακή κατανάλωση, αρχίζουν σιγά σιγά να επεκτείνονται ...
Είχα την τύχη να προλάβω σ’ ένα πάγκο της λαϊκής της περιοχής μου μια Γεραπετρίτισσα με αρκετές σακούλες αράπικα φιστίκια πρόσφατης συγκομιδής. Οι ερωτήσεις βροχή! «Καλλιεργείτε αράπικα φιστίκια;» «Πώς να τα φτιάξω;» « Πού τα χρησιμοποιείτε;» Η γυναίκα μάλλον θεώρησε αδιανόητη την έκπληξή μου και την άγνοιά μου για την καλλιέργεια της αραχίδας , του φυτού που παράγει αυτό που λέμε «αράπικο φιστίκι» στην Ιεράπετρα. Οπότε οι πληροφορίες της ήταν ελλιπείς όπως όταν περιγράφουμε κάτι που εμείς το ξέρουμε καλά χωρίς να φανταζόμαστε πόσο άσχετος είναι ο άλλος…
Ψάχνοντας περισσότερες λεπτομέρειες στο διαδίκτυο για τον τρόπο που έπρεπε να διαχειριστώ το δυσεύρετο προϊόν μου, τρόπο δεν βρήκα, βρήκα όμως αρκετές πληροφορίες για την καλλιέργεια της αραχίδας στα χωριά της Ιεράπετρας. Αυτά τα ευλογημένα χωριά που προμηθεύουν όλη την Ελλάδα κηπευτικά και που υπέστησαν μεγάλες ζημιές από καταστροφική πυρκαγιά τις τελευταίες μέρες.
Μέχρι την δεκαετία του 1970 η παραγωγή του αράπικου φιστικιού έδινε υπολογίσιμο εισόδημα στους αγρότες της περιοχής. Παρήγαγαν τόνους εκλεκτής ποιότητας φιστίκι και προμήθευαν τους ζαχαροπλάστες και τους ξηροκαρπάδες των πόλεων και των κωμοπόλεων της Κρήτης.
Η καλλιέργεια πολλών στρεμμάτων εκείνης της εποχής κατέληξε σε μικρές εκτάσεις το πολύ μισού στρέμματος , και μόνο για οικογενειακή κατανάλωση. Όπως το σουσάμι, το ρύζι, και πολλά άλλα δημητριακά και όσπρια, η αραχίδα εγκαταλείφθηκε σιγά σιγά και έδωσε χώρο σε πιο αποδοτικές καλλιέργειες κηπευτικών και φρούτων.
Τώρα οι αγρότες στον Κουτσουρά της Ιεράπετρας αυξάνουν χρόνο με το χρόνο την παραγωγή τους .Οι αραχίδες σπέρνονται τον Απρίλιο και η συγκομιδή γίνεται το φθινόπωρο , στα καζανέματα! Τυχαίο ότι τα φιστίκια είναι το πιο απλό συνοδευτικό της ρακής και ένα από τα πιο συνηθισμένα στα καφενεία της Κρήτης;
Το φιστίκι είναι από τους πιο οικονομικούς και πιο αγαπημένους ξηρούς καρπούς. Η διατροφική του αξία είναι μεγάλη και θεωρείται ο ιδανικός ξηρός καρπός για την μείωση της χοληστερίνης αφού έχει διπλάσιες στερόλες από τους υπόλοιπους.
Τελικά δεν μπορώ να σκεφτώ ένα προϊόν που να βρίσκει τον τόπο του στο νησί μας (παρεμπιπτόντως, εδώ και χρόνια η θεία μου με προμηθεύει παπάγιες από τον κήπο της και μια φίλη μου μου έφερε πέρυσι μια μεγάλη ποσότητα φρέσκα goji berries !!!).
Ας πάμε όμως στη συνταγή της σημερινής ανάρτησης. Αφού η βόλτα στο διαδίκτυο για το ψήσιμο του φιστικιού δεν έδωσε κανένα αποτέλεσμα, εγώ αυτοσχεδίασα! Σας παραθέτω λοιπόν τη διαδικασία που έδωσε κατά γενική ομολογία άριστα αποτελέσματα, εν γνώσει μου ότι ελάχιστοι θα χρειαστούν την συνταγή αυτή αφού … πού θα βρεθούν τα φιστίκια; Αν όμως βρεθούν;
Υλικά:
Άψητα φιστίκια αράπικα
Άλμη (με σύσταση 2 κουταλιές χοντρό αλάτι ανά λίτρο νερού)
Προαιρετικά, λίγο ακόμη χοντρό αλάτι (κατά προτίμηση θαλασσινό, αφρίνα )
Επί το έργον:
Πλένουμε τα φιστίκια και τα αφήνουμε να στραγγίξουν εντελώς το νερό τους . Τα βάζουμε σε ευρύχωρη λεκάνη και τα καλύπτουμε με την άλμη. Τα αφήνουμε για 5-6 ώρες.
Θα δούμε ότι φουσκώνουν, ρουφάνε την άλμη.
Τα στραγγίζουμε πολύ καλά. Εν ανάγκη τα απλώνουμε σε χαρτί κουζίνας να στεγνώσουν όσο γίνεται.
Τα απλώνουμε σε ταψί σε λεπτή στρώση, και αν θέλουμε τα πασπαλίζουμε και με λίγο ακόμη αλάτι. Ανάβουμε το φούρνο στους 170 βαθμούς στον αέρα και βάζουμε το ταψί μας. Σε 15 λεπτά περίπου, έχουν στεγνώσει από την εμφανή υγρασία. Τότε ανάβουμε τις αντιστάσεις, χαμηλώνουμε στους 150 βαθμούς τη θερμοκρασία και αφήνουμε τα φιστίκια να ψηθούν και να γίνουν τραγανά.
Τα δικά μου τα άφησα 40 λεπτά αλλά σε άλλους μπορεί να αρέσουν λιγότερο ψημένα. Αφήνουμε να κρυώσουν εντελώς και τα αποθηκεύουμε σε δοχεία που κλείνουν αεροστεγώς.
Παρατηρήσεις:
1)Η γυναίκα που με προμήθευσε τα φιστίκια μου είπε να τα αλατίσω και να μην τα αφήσω σε άλμη. Ένα μέρος που έκανα με αυτόν τον τρόπο μας άρεσαν λιγότερο.
2)Έψησα και μια μικρή ποσότητα χωρίς αλάτι ή άλμη για να τα χρησιμοποιήσω σε γλυκά (ήδη έχω κατά νου κάποιες εφαρμογές…).
3)Το πρόσθετο αλάτι που τα πασπάλισα ήταν αφρίνα (ανθός αλατιού) από τη Χρυσή, το νησάκι που βρίσκεται απέναντι από την Ιεράπετρα. Τους πηγαίνει πολύ αλλά ίσως είναι πολύ αλμυρά για όσους αποφεύγουν το περίσσιο...
4)Πληροφορίες για την καλλιέργεια της αραχίδας στα χωριά της Ιεράπετρας (κυρίως στον Κουτσουρά που δυστυχώς αυτές τις μέρες δοκιμάζεται απόμεγάλη πυρκαγιά) , βρήκα στα παρακάτω sites :
http://www.radiovereniki.gr/index.php/145-koutsouras-lasithiou-fystiki-arapiko-i-kalliergeia-tou-den-ksexastike
http://www.neakriti.gr/?page=newsdetail&DocID=1158152
http://www.creteplus.gr/news/trela-gia-tin-arahida-to-fistiki-pou-kalliergeitai-pleon-kai-stin-kriti-97236.html
Οι φωτογραφίες είναι από τα sites:
http://www.prota4u.org/protav8.asp?p=Arachis+hypogaea
http://el.wikipedia.org/wiki/%CE%91%CF%81%CE%B1%CF%87%CE%AF%CE%B4%CE%B1
http://www.fytokomia.gr/permalink/3873.html
Read more: Κρήτη:γαστρονομικός περίπλους http://cretangastronomy.blogspot.com/
Το ξέρατε ότι στην Νοτιοανατολική Κρήτη και συγκεκριμένα στα χωριά της Ιεράπετρας καλλιεργούνται και παράγονται αράπικα φιστίκια; Καλλιέργειες ξεχασμένες που είχαν περιοριστεί σε πολύ μικρές εκτάσεις μόνο για οικογενειακή κατανάλωση, αρχίζουν σιγά σιγά να επεκτείνονται ...
Είχα την τύχη να προλάβω σ’ ένα πάγκο της λαϊκής της περιοχής μου μια Γεραπετρίτισσα με αρκετές σακούλες αράπικα φιστίκια πρόσφατης συγκομιδής. Οι ερωτήσεις βροχή! «Καλλιεργείτε αράπικα φιστίκια;» «Πώς να τα φτιάξω;» « Πού τα χρησιμοποιείτε;» Η γυναίκα μάλλον θεώρησε αδιανόητη την έκπληξή μου και την άγνοιά μου για την καλλιέργεια της αραχίδας , του φυτού που παράγει αυτό που λέμε «αράπικο φιστίκι» στην Ιεράπετρα. Οπότε οι πληροφορίες της ήταν ελλιπείς όπως όταν περιγράφουμε κάτι που εμείς το ξέρουμε καλά χωρίς να φανταζόμαστε πόσο άσχετος είναι ο άλλος…
Ψάχνοντας περισσότερες λεπτομέρειες στο διαδίκτυο για τον τρόπο που έπρεπε να διαχειριστώ το δυσεύρετο προϊόν μου, τρόπο δεν βρήκα, βρήκα όμως αρκετές πληροφορίες για την καλλιέργεια της αραχίδας στα χωριά της Ιεράπετρας. Αυτά τα ευλογημένα χωριά που προμηθεύουν όλη την Ελλάδα κηπευτικά και που υπέστησαν μεγάλες ζημιές από καταστροφική πυρκαγιά τις τελευταίες μέρες.
Μέχρι την δεκαετία του 1970 η παραγωγή του αράπικου φιστικιού έδινε υπολογίσιμο εισόδημα στους αγρότες της περιοχής. Παρήγαγαν τόνους εκλεκτής ποιότητας φιστίκι και προμήθευαν τους ζαχαροπλάστες και τους ξηροκαρπάδες των πόλεων και των κωμοπόλεων της Κρήτης.
Η καλλιέργεια πολλών στρεμμάτων εκείνης της εποχής κατέληξε σε μικρές εκτάσεις το πολύ μισού στρέμματος , και μόνο για οικογενειακή κατανάλωση. Όπως το σουσάμι, το ρύζι, και πολλά άλλα δημητριακά και όσπρια, η αραχίδα εγκαταλείφθηκε σιγά σιγά και έδωσε χώρο σε πιο αποδοτικές καλλιέργειες κηπευτικών και φρούτων.
Τώρα οι αγρότες στον Κουτσουρά της Ιεράπετρας αυξάνουν χρόνο με το χρόνο την παραγωγή τους .Οι αραχίδες σπέρνονται τον Απρίλιο και η συγκομιδή γίνεται το φθινόπωρο , στα καζανέματα! Τυχαίο ότι τα φιστίκια είναι το πιο απλό συνοδευτικό της ρακής και ένα από τα πιο συνηθισμένα στα καφενεία της Κρήτης;
Το φιστίκι είναι από τους πιο οικονομικούς και πιο αγαπημένους ξηρούς καρπούς. Η διατροφική του αξία είναι μεγάλη και θεωρείται ο ιδανικός ξηρός καρπός για την μείωση της χοληστερίνης αφού έχει διπλάσιες στερόλες από τους υπόλοιπους.
Τελικά δεν μπορώ να σκεφτώ ένα προϊόν που να βρίσκει τον τόπο του στο νησί μας (παρεμπιπτόντως, εδώ και χρόνια η θεία μου με προμηθεύει παπάγιες από τον κήπο της και μια φίλη μου μου έφερε πέρυσι μια μεγάλη ποσότητα φρέσκα goji berries !!!).
Ας πάμε όμως στη συνταγή της σημερινής ανάρτησης. Αφού η βόλτα στο διαδίκτυο για το ψήσιμο του φιστικιού δεν έδωσε κανένα αποτέλεσμα, εγώ αυτοσχεδίασα! Σας παραθέτω λοιπόν τη διαδικασία που έδωσε κατά γενική ομολογία άριστα αποτελέσματα, εν γνώσει μου ότι ελάχιστοι θα χρειαστούν την συνταγή αυτή αφού … πού θα βρεθούν τα φιστίκια; Αν όμως βρεθούν;
Υλικά:
Άψητα φιστίκια αράπικα
Άλμη (με σύσταση 2 κουταλιές χοντρό αλάτι ανά λίτρο νερού)
Προαιρετικά, λίγο ακόμη χοντρό αλάτι (κατά προτίμηση θαλασσινό, αφρίνα )
Επί το έργον:
Πλένουμε τα φιστίκια και τα αφήνουμε να στραγγίξουν εντελώς το νερό τους . Τα βάζουμε σε ευρύχωρη λεκάνη και τα καλύπτουμε με την άλμη. Τα αφήνουμε για 5-6 ώρες.
Θα δούμε ότι φουσκώνουν, ρουφάνε την άλμη.
Τα στραγγίζουμε πολύ καλά. Εν ανάγκη τα απλώνουμε σε χαρτί κουζίνας να στεγνώσουν όσο γίνεται.
Τα απλώνουμε σε ταψί σε λεπτή στρώση, και αν θέλουμε τα πασπαλίζουμε και με λίγο ακόμη αλάτι. Ανάβουμε το φούρνο στους 170 βαθμούς στον αέρα και βάζουμε το ταψί μας. Σε 15 λεπτά περίπου, έχουν στεγνώσει από την εμφανή υγρασία. Τότε ανάβουμε τις αντιστάσεις, χαμηλώνουμε στους 150 βαθμούς τη θερμοκρασία και αφήνουμε τα φιστίκια να ψηθούν και να γίνουν τραγανά.
Τα δικά μου τα άφησα 40 λεπτά αλλά σε άλλους μπορεί να αρέσουν λιγότερο ψημένα. Αφήνουμε να κρυώσουν εντελώς και τα αποθηκεύουμε σε δοχεία που κλείνουν αεροστεγώς.
Παρατηρήσεις:
1)Η γυναίκα που με προμήθευσε τα φιστίκια μου είπε να τα αλατίσω και να μην τα αφήσω σε άλμη. Ένα μέρος που έκανα με αυτόν τον τρόπο μας άρεσαν λιγότερο.
2)Έψησα και μια μικρή ποσότητα χωρίς αλάτι ή άλμη για να τα χρησιμοποιήσω σε γλυκά (ήδη έχω κατά νου κάποιες εφαρμογές…).
3)Το πρόσθετο αλάτι που τα πασπάλισα ήταν αφρίνα (ανθός αλατιού) από τη Χρυσή, το νησάκι που βρίσκεται απέναντι από την Ιεράπετρα. Τους πηγαίνει πολύ αλλά ίσως είναι πολύ αλμυρά για όσους αποφεύγουν το περίσσιο...
4)Πληροφορίες για την καλλιέργεια της αραχίδας στα χωριά της Ιεράπετρας (κυρίως στον Κουτσουρά που δυστυχώς αυτές τις μέρες δοκιμάζεται απόμεγάλη πυρκαγιά) , βρήκα στα παρακάτω sites :
http://www.radiovereniki.gr/index.php/145-koutsouras-lasithiou-fystiki-arapiko-i-kalliergeia-tou-den-ksexastike
http://www.neakriti.gr/?page=newsdetail&DocID=1158152
http://www.creteplus.gr/news/trela-gia-tin-arahida-to-fistiki-pou-kalliergeitai-pleon-kai-stin-kriti-97236.html
Οι φωτογραφίες είναι από τα sites:
http://www.prota4u.org/protav8.asp?p=Arachis+hypogaea
http://el.wikipedia.org/wiki/%CE%91%CF%81%CE%B1%CF%87%CE%AF%CE%B4%CE%B1
http://www.fytokomia.gr/permalink/3873.html
Read more: Κρήτη:γαστρονομικός περίπλους http://cretangastronomy.blogspot.com/
Μωσαϊκό: Όμορφη και παράξενη πατρίδα
Μωσαϊκό: Όμορφη και παράξενη πατρίδα: Όμορφη και παράξενη πατρίδα Odysseas Elytis . Όμορφη και παράξενη πατρίδα Ωσάν αυτή που μου 'λαχε δεν είδα ...
Αγροσελίδα: Η πεπονιά και η καλλιέργειά της
Αγροσελίδα: Η πεπονιά και η καλλιέργειά της: Γράφει η Κατερίνα Καπώνη Η πεπονιά ανήκει στην οικογένεια των κολοκυνθοειδών ή αλλιώς στην οικογένεια Cucurbitaceae. Είναι κυ...
Το φυτό είναι ετήσιο, κυρίως μόνοικο δίκλινο με βλαστούς μακρύς τριχωτούς, διακλαδιζόμενους και έρποντες που φέρουν έλικες. Τα φύλλα είναι μεγάλα, τριχωτά, έλλοβα ή απλά πενταγωνικά ή καρδιόσχημα, συνήθως οδοντωτά.
Η άνθηση γίνεται κατά τις πρωινές ώρες και διαρκεί για τα αρσενικά άνθη μία μόνο ημέρα και για τα θηλυκά, εφόσον δεν έχουν γονιμοποιηθεί, επί 2-3 ημέρες. Κάθε καρπός που σχηματίζεται από γονιμοποίηση δίνει μέσα σε κοιλότητα συνήθως 400-600 σπόρους κιτρινωπούς, ελλειψοειδείς και πλατύς, με τους οποίους γίνεται ο πολλαπλασιασμός του φυτού.
Η πεπονιά καλλιεργείται στις τροπικές μέχρι και τις εύκρατες περιοχές της γης. Κατά τη διάρκεια της καλλιέργειάς της απαιτούνται σχετικά υψηλές θερμοκρασίες, οι μέσες μηνιαίες να κυμαίνονται μεταξύ 18-24oC. Εάν οι θερμοκρασίες είναι χαμηλότερες, θα πρέπει να δοθεί προστασία στα φυτά όλη την περίοδο που διαρκούν οι χαμηλές θερμοκρασίες με καλλιέργεια σε χαμηλά τούνελ. Ο παγετός καταστρέφει τα φυτά. Η πεπονιά απαιτεί καλά στραγγιζόμενο έδαφος και δεν ευδοκιμεί σε βαριά αργιλώδη ή τυρφώδη εδάφη. Το νερό είναι ένα κρίσιμο στοιχείο στην καλλιέργεια της πεπονιάς. Πρέπει να λαμβάνεται μέριμνα έτσι ώστε να μην κατακλύζονται με νερό το φυτό κατά τη διάρκεια ανάπτυξης του καρπού, διαφορετικά οι καρποί θα είναι πτωχοί σε γεύση λόγω μικρής περιεκτικότητας σε διαλυτά άλατα. Η άρδευση συχνά διακόπτεται όταν έχουμε πρώιμη ανάπτυξη των καρπών κα συνήθως διακόπτεται και κατά τη διάρκεια της συγκομιδής, εκτός αν πρέπει να διατηρηθεί το φύλλωμα για να προστατευτεί ο καρπός από τα εγκαύματα.
Η θερμοκρασία του εδάφους πρέπει να είναι τουλάχιστον 20oC για καλό φύτρωμα και 32oC για άριστο. Η πεπονιά απαιτεί καλά στραγγιζόμενο έδαφος και δεν ευδοκιμεί σε βαριά αργιλώδη ή τυρφώδη εδάφη. Η ποσότητα εδαφικής λίπανσης πρέπει να είναι μέτρια και το άζωτο επαρκές για μια δυναμική βλαστική ανάπτυξη, αλλά όχι τόσο πολύ ώστε να αναζωογονήσει την βλαστική ανάπτυξη κατά την περίοδο ανάπτυξης των καρπών.Αν απαιτούνται μικρές ποσότητες φωσφόρου, τότε η εφαρμογή σε δόσεις είναι καλύτερη διότι ο φώσφορος κινείται ελάχιστα στο έδαφος. Το καλίο πρέπει να χορηγείται σε δυο δόσεις, όπως και το άζωτο. Οι διαφυλλικοί ψεκασμοί δευτερευόντων στοιχείων ή μικροστοιχείων μπορεί να βοηθήσουν στο να μετριαστούν οι ελλείψεις. Σε οποιαδήποτε περίπτωση πρέπει να εφαρμόζονται μόνο όταν είναι απολύτως αναγκαίο και σε ποσότητες που συνιστώνται. Η θερμοκρασία του εδάφους πρέπει να είναι τουλάχιστον 20oC για καλό φύτρωμα και 32oC για άριστο.
Υπάρχουν πολλές ποικιλίες πεπονιών, που ξεχωρίζουν από το χρώμα του φλoιού από το σχήμα ή από το βάρος. Ανάλογα με την ποικιλία τα πεπόνια διαφέρουν στο σχήμα, στο μέγεθος, στο χρώμα της φλούδας και της σάρκας, στο άρωμα και στη γεύση. Έτσι έχουμε σχήμα στρογγυλό ή ωοειδές, φλούδα παχιά ή λεπτή, χρώμα κίτρινο ή πρασινωπό, επιφάνεια φλούδας λεία ή με γραμμώσεις, γεύση γλυκιά και αρωματική, σάρκα στερεή, χυμώδη, μαλακιά ή σκληρή που στο κέντρο της σχηματίζει κενό και εκεί βρίσκονται πολυάριθμοι σπόροι.
Η πεπονιά είναι ένα φυτό ιδιάιτερα ευαίσθητο σε ασθένειες που προκαλούνται από μύκητες, ιούς, βακτήρια. Ασθένειες, όπως το φουζάριο, η αλτενάρια, η βερτισιλλίωση, το ωΐδιο, ο περονόσπορος, δημιουργούν σημαντικά προβλήματα στην καλλιέργεια της πεπονιάς, με αποτέλεσμα να υπάρχουν προβλήματα στην παραγωγή των πεπονιών και ποιοτικά και ποσοτικά. Προσβάλλεται επίσης από σοβαρούς εχθρούς με κυριότερους τον τετράνυχο και τον κομβονηματώδη.
Η συγκομιδή γίνεται σχεδόν αποκλειστικά με το χέρι, παρόλο που μερικές φορές χρησιμοποιούνται βοηθοί που συλλέγουν τα κουτιά με τα πεπόνια από τον αγρό. Η συγκομιδή με τα χέρια είναι απαραίτητη διότι τα ώριμα και τα ανώριμα φυτά δεν μπορούν να διαχωριστούν μηχανικά και επειδή οι αγροί πεπονιών συγκομίζονται περισσότερες από μια φορές και οι περισσότερες μηχανές συγκομιδής καταστρέφουν τους μίσχους. Οι μέσες αποδόσεις κυμαίνονται από 4-8 τόνοι/στρέμμα, ανάλογα με την ποικιλία ή υβρίδιο που καλλιεργείται.
Για περισσότερες λεπτομέρειες ακολουθήστε στο GAIApedia (www.gaiapedia.gr) τους παρακάτω συνδέσμους:
Η πεπονιά και η καλλιέργειά της
Γράφει η Κατερίνα Καπώνη
Η πεπονιά ανήκει στην οικογένεια των κολοκυνθοειδών ή αλλιώς στην οικογένεια Cucurbitaceae. Είναι κυρίως φυτό των ζεστών κλιμάτων με τροπική ή ημιτροπική καταγωγή, το οποίο ευδοκιμεί σε ζεστές και υγρές συνθήκες.
Η πεπονιά ανήκει στην οικογένεια των κολοκυνθοειδών ή αλλιώς στην οικογένεια Cucurbitaceae. Είναι κυρίως φυτό των ζεστών κλιμάτων με τροπική ή ημιτροπική καταγωγή, το οποίο ευδοκιμεί σε ζεστές και υγρές συνθήκες.
Το φυτό είναι ετήσιο, κυρίως μόνοικο δίκλινο με βλαστούς μακρύς τριχωτούς, διακλαδιζόμενους και έρποντες που φέρουν έλικες. Τα φύλλα είναι μεγάλα, τριχωτά, έλλοβα ή απλά πενταγωνικά ή καρδιόσχημα, συνήθως οδοντωτά.
Η άνθηση γίνεται κατά τις πρωινές ώρες και διαρκεί για τα αρσενικά άνθη μία μόνο ημέρα και για τα θηλυκά, εφόσον δεν έχουν γονιμοποιηθεί, επί 2-3 ημέρες. Κάθε καρπός που σχηματίζεται από γονιμοποίηση δίνει μέσα σε κοιλότητα συνήθως 400-600 σπόρους κιτρινωπούς, ελλειψοειδείς και πλατύς, με τους οποίους γίνεται ο πολλαπλασιασμός του φυτού.
Η πεπονιά καλλιεργείται στις τροπικές μέχρι και τις εύκρατες περιοχές της γης. Κατά τη διάρκεια της καλλιέργειάς της απαιτούνται σχετικά υψηλές θερμοκρασίες, οι μέσες μηνιαίες να κυμαίνονται μεταξύ 18-24oC. Εάν οι θερμοκρασίες είναι χαμηλότερες, θα πρέπει να δοθεί προστασία στα φυτά όλη την περίοδο που διαρκούν οι χαμηλές θερμοκρασίες με καλλιέργεια σε χαμηλά τούνελ. Ο παγετός καταστρέφει τα φυτά. Η πεπονιά απαιτεί καλά στραγγιζόμενο έδαφος και δεν ευδοκιμεί σε βαριά αργιλώδη ή τυρφώδη εδάφη. Το νερό είναι ένα κρίσιμο στοιχείο στην καλλιέργεια της πεπονιάς. Πρέπει να λαμβάνεται μέριμνα έτσι ώστε να μην κατακλύζονται με νερό το φυτό κατά τη διάρκεια ανάπτυξης του καρπού, διαφορετικά οι καρποί θα είναι πτωχοί σε γεύση λόγω μικρής περιεκτικότητας σε διαλυτά άλατα. Η άρδευση συχνά διακόπτεται όταν έχουμε πρώιμη ανάπτυξη των καρπών κα συνήθως διακόπτεται και κατά τη διάρκεια της συγκομιδής, εκτός αν πρέπει να διατηρηθεί το φύλλωμα για να προστατευτεί ο καρπός από τα εγκαύματα.
Η θερμοκρασία του εδάφους πρέπει να είναι τουλάχιστον 20oC για καλό φύτρωμα και 32oC για άριστο. Η πεπονιά απαιτεί καλά στραγγιζόμενο έδαφος και δεν ευδοκιμεί σε βαριά αργιλώδη ή τυρφώδη εδάφη. Η ποσότητα εδαφικής λίπανσης πρέπει να είναι μέτρια και το άζωτο επαρκές για μια δυναμική βλαστική ανάπτυξη, αλλά όχι τόσο πολύ ώστε να αναζωογονήσει την βλαστική ανάπτυξη κατά την περίοδο ανάπτυξης των καρπών.Αν απαιτούνται μικρές ποσότητες φωσφόρου, τότε η εφαρμογή σε δόσεις είναι καλύτερη διότι ο φώσφορος κινείται ελάχιστα στο έδαφος. Το καλίο πρέπει να χορηγείται σε δυο δόσεις, όπως και το άζωτο. Οι διαφυλλικοί ψεκασμοί δευτερευόντων στοιχείων ή μικροστοιχείων μπορεί να βοηθήσουν στο να μετριαστούν οι ελλείψεις. Σε οποιαδήποτε περίπτωση πρέπει να εφαρμόζονται μόνο όταν είναι απολύτως αναγκαίο και σε ποσότητες που συνιστώνται. Η θερμοκρασία του εδάφους πρέπει να είναι τουλάχιστον 20oC για καλό φύτρωμα και 32oC για άριστο.
Υπάρχουν πολλές ποικιλίες πεπονιών, που ξεχωρίζουν από το χρώμα του φλoιού από το σχήμα ή από το βάρος. Ανάλογα με την ποικιλία τα πεπόνια διαφέρουν στο σχήμα, στο μέγεθος, στο χρώμα της φλούδας και της σάρκας, στο άρωμα και στη γεύση. Έτσι έχουμε σχήμα στρογγυλό ή ωοειδές, φλούδα παχιά ή λεπτή, χρώμα κίτρινο ή πρασινωπό, επιφάνεια φλούδας λεία ή με γραμμώσεις, γεύση γλυκιά και αρωματική, σάρκα στερεή, χυμώδη, μαλακιά ή σκληρή που στο κέντρο της σχηματίζει κενό και εκεί βρίσκονται πολυάριθμοι σπόροι.
Η πεπονιά είναι ένα φυτό ιδιάιτερα ευαίσθητο σε ασθένειες που προκαλούνται από μύκητες, ιούς, βακτήρια. Ασθένειες, όπως το φουζάριο, η αλτενάρια, η βερτισιλλίωση, το ωΐδιο, ο περονόσπορος, δημιουργούν σημαντικά προβλήματα στην καλλιέργεια της πεπονιάς, με αποτέλεσμα να υπάρχουν προβλήματα στην παραγωγή των πεπονιών και ποιοτικά και ποσοτικά. Προσβάλλεται επίσης από σοβαρούς εχθρούς με κυριότερους τον τετράνυχο και τον κομβονηματώδη.
Η συγκομιδή γίνεται σχεδόν αποκλειστικά με το χέρι, παρόλο που μερικές φορές χρησιμοποιούνται βοηθοί που συλλέγουν τα κουτιά με τα πεπόνια από τον αγρό. Η συγκομιδή με τα χέρια είναι απαραίτητη διότι τα ώριμα και τα ανώριμα φυτά δεν μπορούν να διαχωριστούν μηχανικά και επειδή οι αγροί πεπονιών συγκομίζονται περισσότερες από μια φορές και οι περισσότερες μηχανές συγκομιδής καταστρέφουν τους μίσχους. Οι μέσες αποδόσεις κυμαίνονται από 4-8 τόνοι/στρέμμα, ανάλογα με την ποικιλία ή υβρίδιο που καλλιεργείται.
Για περισσότερες λεπτομέρειες ακολουθήστε στο GAIApedia (www.gaiapedia.gr) τους παρακάτω συνδέσμους:
Χρησιμοποιήθηκαν οι πηγές: «Ιστοσελίδα plantpro, Μορφολογία
πεπονιού», «Ιστοσελίδα plantpro, Ανάπτυξη και εξέλιξη του πεπονιού»,
«Ασθένειες πεπονιάς και τρόποι αντιμετώπισής του», πτυχιακή εργασία της
φοιτήτριας Κοκκινάκη Ζαχαρένιας, Ηράκλειο 2009, « Η τεχνική της
καλλιέργειας των κηπευτικών στα θερμοκήπια», του Χρήστου Ολύμπιου,
Καθηγητή Γεωπονικού Πανεπιστημίου Αθηνών, Αθήνα 2001, «Ιστοσελίδα Γενική
Φυτοτεχνική Αθηνών, Υβρίδια και Ποικιλίες πεπονιάς».
Πηγή>https://www.c-gaia.gr
Μωσαϊκό: Μοναδική και Ασύγκριτη
Μωσαϊκό: Μοναδική και Ασύγκριτη: http://arxaia-ellinika.blogspot.gr/2013/05/pagkosmios-thavmasmos-gia-thn-anwterothta-ths-ellhnikhs.html Παγκόσμιος θαυμασμός ...
Μωσαϊκό: Η Αργοναυτική εκστρατεία - προσπάθεια ανίχνευσης τ...
Μωσαϊκό: Η Αργοναυτική εκστρατεία - προσπάθεια ανίχνευσης τ...: http://www.istorikathemata.com/2013/05/Argonaytiki-ekstratia-effort-to-find-History-behind-the-myth.html#.UZeA8RmICPA.facebook Η Αργοναυ...
Αγροσελίδα: Τα «σκουλήκια της γης»
Αγροσελίδα: Τα «σκουλήκια της γης»: . Τα «σκουλήκια της γης» ή «της βροχής», όπως κοινώς ονομάζονται, είναι ταπεινά πλάσματα, που παίζουν όμως βασικό ρόλο στην εδα...
Τα «σκουλήκια της γης»
. Τα «σκουλήκια της γης» ή «της βροχής», όπως κοινώς ονομάζονται, είναι
ταπεινά πλάσματα, που παίζουν όμως βασικό ρόλο στην εδαφική οικολογία
και οικονομία. Η συμβολή τους στον αερισμό, στην δόμηση και στον
εμπλουτισμό των καλλιεργημένων εδαφών, στην αποσύνθεση των οργανικών
καταλοίπων και στην παρασκευή κοπροχώματος ή κομπόστας από απορρίμματα
έχει αναγνωριστεί από τους βιολόγους και τους εδαφολόγους· τέλος, η
προσφορά τους ως τροφικής πηγής πρωτεϊνών για την πανίδα και τα
κατοικίδια ζώα καθιστά επιτακτική την επιστημονική μελέτη της βιολογίας
τους και την οικολογική τους προστασία. Χρησιμοποιούνται και ως δόλωμα
για την ερασιτεχνική κυρίως αλιεία.
Οι γεωσκώληκες είναι ερμαφρόδιτοι, δηλαδή τα δύο φύλα είναι ενωμένα στο
ίδιο άτομο. Η γονιμοποίηση των ωαρίων όμως είναι αμοιβαία· γίνεται
σύζευξη δύο ατόμων και το σπέρμα του ενός γονιμοποιεί τα ωάρια του
άλλου. Το γεννητικό σύστημα αποτελείται από 2 ζευγάρια αρσενικών αδένων
(όρχεις), που βρίσκονται στους δακτυλίους 10 και 11, και ένα ζευγάρι
θηλυκών αδένων (ωοθήκες) στον δακτύλιο 13. Οι σπερματαγωγοί των όρχεων
εκβάλλουν στον 15ο δακτύλιο και οι ωαγωγοί των ωοθηκών στον 14ο
δακτύλιο. Υπάρχουν ακόμη ογκώδεις σπερματοκύστες, πάνω από τους
γεννητικούς αδένες, όπου συγκεντρώνονται το ώριμο σπέρμα, και δύο
ζευγάρια σπερματοθηκών, που επικοινωνούν με το εξωτερικό περιβάλλον, με
ισάριθμους πόρους, στους δακτυλίους 9 και 10.
Οι γεωσκώληκες αναπαράγονται ολόκληρο τον χρόνο. Η σύζευξη γίνεται την
νύχτα και διαρκεί 2-3 ώρες· δύο άτομα ενώνονται με τις κοιλιακές τους
επιφάνειες αλλά βλέποντας προς αντίθετη κατεύθυνση, δηλαδή το κεφάλι του
ενός βλέπει προς την ουρά του άλλου. Τα δύο επισάγματα εκκρίνουν από
ένα δακτυλίδι βλέννας που «δένει» τα άτομα σε σύζευξη. Το ώριμο σπέρμα
του καθενός βγαίνει από τους αρσενικούς γεννητικούς πόρους του και
γλιστρά προς τις σπερματοθήκες του άλλου, μέσα από τον βλεννώδη
δακτύλιο. Εκεί το σπέρμα αποθηκεύεται· ακολουθεί ο διαχωρισμός των δύο
συντρόφων, που ο καθένας τους έχει πια στις σπερματοθήκες του το σπέρμα
του άλλου. Μέσα σε 24 ώρες το επίσαγμα εκκρίνει 2-10 βομβύκια, που καθώς
ο γεωσκώληκας γλιστρά οπισθοχωρώντας, περνούν εμπρός από τον 14ο
δακτύλιο και δέχονται όσα ωάρια βγαίνουν από τους θηλυκούς γεννητικούς
πόρους· μπρος από τον 9ο και 10ο δακτύλιο, όπου ανοίγουν οι
σπερματοθήκες, χύνονται τα σπερματοζωάρια και γονιμοποιούν τα ωάρια. Το
βομβύκιο που απελευθερώνεται με την προς τα πίσω ολίσθηση του γεωσκώληκα
και εγκαταλείπεται στο έδαφος περιέχει έναν μεγάλο αριθμό αυγών, καθώς
και μια λευκωματώδη ουσία (εκτός από την βλέννα), χρήσιμη για την
διατροφή των εμβρύων. Η εμβρυϊκή ανάπτυξη γίνεται μέσα στο βομβύκιο, από
το οποίο εκκολάπτονται μικροσκοπικοί γεωσκώληκες, σε 2-4 εβδομάδες. Οι
νεαροί γεωσκώληκες ωριμάζουν σεξουαλικά σε διάστημα 2-3 μηνών και
συμπληρώνουν την σωματική τους αύξηση σε 1 περίπου έτος
Είδος προς εξαφάνιση, ειδικά στα καλλιεργούμενα εδάφη, όπου η χρήση
αγροχημικών, η έντονη κατεργασία του εδάφους και η έλλειψη οργανικής
ουσίας καθιστά αδύνατη τη ζωή στους εξαιρετικά πολύτιμους για το
οικοσύστημα γαιοσκώληκες. Βελτιώνουν τη δομή και τη γονιμότητα του
εδάφους, προστατεύουν από τη διάβρωση και βοηθούν στη διαδικασία
κομποστοποίησης στη φύση. Σε συστηματικά καλλιεργούμενα εδάφη, μόνο στα
βιολογικά αγροκτήματα μπορεί να βρει κάποιος γαιοσκώληκες, οι οποίοι
όμως και εκεί κινδυνεύουν μιας και είναι ευαίσθητοι στο χαλκό, χημική
ένωση που επιτρέπεται στη βιολογική γεωργία και ο οποίος μειώνει
σημαντικά την αναπαραγωγική τους δραστηριότητα.
Κυκλοφορούν στη φύση πάνω από 3.000 είδη γαιοσκωλήκων, κάποιοι ζουν στην
επιφάνεια του εδάφους και αποσυνθέτουν οργανικά στοιχεία όπως φύλλα
κλπ, άλλοι ζουν μέσα στο έδαφος και οι οποίοι τρώνε χώμα και ανοίγουν
συνεχώς οριζόντιες στοές και κάποιοι πιο μεγαλόσωμοι κάνουν κατακόρυφες
στοές που μπορεί να φτάσουν και τα 2 μέτρα.
Για να πάρουμε μια εικόνα του πόσο τρώει ένα γαιοσκώληκας να αναφέρουμε
ότι μπορεί να καταναλώσει 300 γραμμάρια εδάφους και τα οποία στη
συνέχεια τα αποβάλλει. Αν σε ένα τετραγωνικό μέτρο εδάφους κυκλοφορούν
100-250, αυτό σημαίνει ότι σε ένα στρέμμα εδάφους οι γαιοσκώληκες
επεξεργάζονται 30-75 τόνους χώμα και συνήθως το ίδιο το χώμα το
καταναλώνουν παρά πολλές φορές.
Το σπουδαιότερο είναι ότι το χώμα που αποβάλλουν είναι κατά πολύ
βελτιωμένο ως προς τη δομή του και τη σύνθεση του με περισσότερη
οργανική ουσία και αφομοιώσιμα για τα φυτά μεταλλικά στοιχεία. Το έδαφος
που αποβάλλουν είναι πιο λεπτόκοκκο και πλούσιο σε μικροοργανισμούς, οι
οποίοι και αυτοί με τη δραστηριότητα τους βελτιώνουν κατά πολύ τη δομή
του εδάφους και βοηθούν στη καλύτερη τροφοδοσία και ανάπτυξη του ριζικού
συστήματος των φυτών. Ακόμη και ο ίδιος ο γαιοσκώληκας μετά το θάνατο
του και την αποδόμηση του αποτελεί μια εξαιρετική πηγή οργανικού αζώτου
για το έδαφος, αφού αποτελείται κυρίως από πρωτεΐνες και αυτός είναι και
ο λόγος που είναι ανάρπαστος μεζές για τα πουλιά και τις κότες.
Το έδαφος στον πλανήτη γη ποτέ δεν θα γινόταν εύφορο αν δεν υπήρχαν οι
γαιοσκώληκες γι” αυτό τους αξίζει και ένα τρελό respect για τη δουλειά
που κάνουν και τις μοναδικές υπηρεσίες που προσφέρουν.
Πηγές
laspistasteria.wordpress.com
wikipedia.gr
Πηγές
laspistasteria.wordpress.com
wikipedia.gr
Αγροσελίδα: Τι νοιώθει ο σκύλος για εμάς;
Αγροσελίδα: Τι νοιώθει ο σκύλος για εμάς;: Λατρεύουμε τα μαλλιαρά παιδιά μας. Και το ξέρουμε πως μας λατρεύουν και αυτά. Η αγάπη και η μοναδική αφοσίωση του σκύλου στον άνθρω...
Ο σκύλος είναι επίσης το μόνο μη πρωτεύον θηλαστικό που κοιτά τον άνθρωπο στα μάτια. Αυτό είναι κάτι που ο Άντιτς, μαζί με άλλους ερευνητές, ανακάλυψαν περίπου μία δεκαετία πριν όταν μελέτησαν την εξημέρωση λύκων, οι οποίοι νόμιζε πως θα μοιράζονται αυτό το χαρακτηριστικό. Όμως, αυτή είναι μία μοναδική συμπεριφορά μεταξύ σκύλου και ανθρώπου: Οι σκύλοι επιζητούν την επαφή με τα μάτια με τους ανθρώπους, όχι τους βιολογικούς γονείς τους.
Οι ερευνητές έχουν εξετάσει τη σχέση ανθρώπου-ζώου και από την άλλη πλευρά. Σε μελέτη που δημοσιεύτηκε τον Οκτώβριο στην επιθεώρηση της Public Library of Science (PLOS) , ερευνητές στο Γενικό Νοσοκομείο της Μασσαχουσέττης εξέτασαν την εγκεφαλική δραστηριότητα ως «απάντηση» σε φωτογραφίες σκύλων και παιδιών.
Οι μετέχοντες στη μελέτη ήταν γυναίκες που είχαν σκυλιά και παιδιά για τουλάχιστον δύο χρόνια. Αμφότερες οι φωτογραφίες σκύλων και παιδιών κέντρισαν τις περιοχές του εγκεφάλου που σχετίζονται με συναίσθημα, επιβράβευση, στοργή, οπτική επεξεργασία και κοινωνική αλληλεπίδραση. Βασικά, τόσο τα μαλλιαρά όσο και τα μη μαλλιαρά μέλη της οικογένειας μάς κάνουν εξίσου χαρούμενους...
Τι νοιώθει ο σκύλος για εμάς;
Λατρεύουμε τα μαλλιαρά παιδιά μας. Και το ξέρουμε πως μας λατρεύουν και
αυτά. Η αγάπη και η μοναδική αφοσίωση του σκύλου στον άνθρωπό του
έρχεται όμως τώρα να αποδειχθεί και επιστημονικά μέσω νευροαπεικόνισης.
Ναι, οι επιστήμονες μελετούν τον εγκέφαλο των τετράποδων. Και ο
μαγνητικός τομογράφος έρχεται να επιβεβαιώσει πως οι σκύλοι μας αγαπάνε,
μας χρειάζονται, μας συναισθάνονται, είμαστε η οικογένειά τους...
Χάρη στις σύγχρονες μεθόδους νευροαπεικόνισης αρχίζουμε να έχουμε μία καλύτερη εικόνα για ό,τι συμβαίνει στο χνουδωτό κεφάλι των τετράποδων παιδιών μας, γράφει η Τερίσα Φίσερ στον ενημερωτικό δικτυακό τόπο Mic που εδρεύει στη Νέα Υόρκη.
Όχι μόνο οι σκύλοι μας αγαπούν όσο κι εμείς, αλλά στην πραγματικότητα μας νοιώθουν και είμαστε οικογένειά τους. Οι σκύλοι βασίζονται στους ανθρώπους περισσότερο για στοργή και προστασία απ’ ότι στο δικό τους είδος.
Η πιο άμεσα συνδεδεμένη με τον εγκέφαλο απόδειξη ότι οι σκύλοι είναι απελπιστικά αφοσιωμένοι στους ανθρώπους έρχεται από πρόσφατη μελέτη νευροαπεικόνισης για την επεξεργασία της οσμής στον εγκέφαλο του σκύλου.
Επιστήμονες ειδικευμένοι στις γνωστικές λειτουργίες των ζώων στο Πανεπιστήμιο Έμορι της πολιτείας της Τζόρτζια εκπαίδευσαν τους σκύλους να καθίσουν ακίνητοι στον μαγνητικό τομογράφο και χρησιμοποίησαν τη μη επεμβατική μέθοδο της λειτουργικής μαγνητικής τομογραφίας (fMRI) για να μετρήσουν την αντίδραση του νευρικού συστήματος στην μυρωδιά ανθρώπων και ζώων, τόσο οικείων όσο και αγνώστων.
Καθώς οι σκύλοι καθοδηγούνται στον κόσμο μέσω της μύτης τους, ο τρόπος με τον οποίο επεξεργάζονται τις μυρωδιές προσφέρει πολλές δυνατότητες ερμηνείας της κοινωνικής συμπεριφοράς.
Οι επιστήμονες εντόπισαν ότι η μυρωδιά των ιδιοκτητών των σκύλων πράγματι πυροδότησε ενεργοποίηση του ‘κέντρου επιβράβευσης’ στον εγκέφαλό τους (κερκοφόρος πυρήνας). Από όλες τις μυρωδιές, οι σκύλοι όντως έδωσαν πρώτη προτεραιότητα σε εκείνη του ανθρώπου –πάνω από ο,τιδήποτε και οποιονδήποτε άλλον.
Τα αποτελέσματα της μελέτης του Πανεπιστημίου του Έμορι συμφωνούν με άλλες έρευνες τετράποδης νευροαπεικόνισης.
Στη Βουδαπέστη, ερευνητές στο Πανεπιστήμιο Έοτβος Λόραντ έχουν μελετήσει επίσης μέσω της μεθόδου της fMRI την εγκεφαλική δραστηριότητα των σκύλων στο άκουσμα ανθρώπινων και σκυλίσιων ήχων -φωνές, γέλια, κλάματα, γαβγίσματα, αναστεναγμούς, σφυρίγματα.
Πριν από αυτή τη μελέτη, την πρώτη στον κόσμο, δεν είχαμε καμία ιδέα τι συμβαίνει μέσα στο κεφάλι του σκύλου όταν οι άνθρωποι κάνουν... θόρυβο.
Και το πιο εντυπωσιακό που μάθαμε είναι ότι υπάρχουν μεγάλες ομοιότητες στον τρόπο με τον οποίο ο εγκέφαλος ανθρώπου και σκύλου επεξεργάζεται συναισθηματικά φορτισμένους ήχους.
Οι σκύλοι όχι μόνο καταλαβαίνουν από τη φωνή τη διάθεση και τη συναισθηματική μας φόρτιση, αλλά στην πραγματικότητα είναι «σχεδιασμένοι» να μας συναισθάνονται, καθώς περιοχές του εγκεφάλου τους είναι, ακριβώς όπως και στον άνθρωπο, αφιερωμένες στην επεξεργασία της φωνής.
«Είναι ενδιαφέρον να κατανοήσουμε τον μηχανισμό που βοηθά μία τόσο επιτυχή φωνητική επικοινωνία μεταξύ δύο ειδών. Δεν χρειαζόμασταν την νευροαπεικόνιση για να δούμε ότι αυτή η επικοινωνία [μεταξύ ανθρώπου και σκύλου) λειτουργεί, αλλά χωρίς αυτήν, δεν καταλαβαίναμε γιατί λειτουργεί. Τώρα, αρχίζουμε πραγματικά να την κατανοούμε» δήλωσε στο Mic o νευροεπιστήμονας Ατίλα Άντιτς, επικεφαλής της ερευνητικής μελέτης.
Η συμπεριφορική μελέτη υποστηρίζει επίσης τα ευρήματα της νευροαπεικόνισης. Σύμφωνα με τον Άντιτς οι σκύλοι αλληλεπιδρούν με τους ανθρώπους με τον ίδιο τρόπο που κάνουν τα μωρά με τους γονείς τους. Όταν οι σκύλοι φοβούνται ή ανησυχούν τρέχουν στους ιδιοκτήτες τους, όπως τα νήπια τρέχουν προς τους γονείς τους. Αυτό έρχεται σε απόλυτη αντίθεση με άλλα εξημερωμένα ζώα: οι γάτες, καθώς και τα άλογα, θα τρέξουν μακριά.
Χάρη στις σύγχρονες μεθόδους νευροαπεικόνισης αρχίζουμε να έχουμε μία καλύτερη εικόνα για ό,τι συμβαίνει στο χνουδωτό κεφάλι των τετράποδων παιδιών μας, γράφει η Τερίσα Φίσερ στον ενημερωτικό δικτυακό τόπο Mic που εδρεύει στη Νέα Υόρκη.
Όχι μόνο οι σκύλοι μας αγαπούν όσο κι εμείς, αλλά στην πραγματικότητα μας νοιώθουν και είμαστε οικογένειά τους. Οι σκύλοι βασίζονται στους ανθρώπους περισσότερο για στοργή και προστασία απ’ ότι στο δικό τους είδος.
Η πιο άμεσα συνδεδεμένη με τον εγκέφαλο απόδειξη ότι οι σκύλοι είναι απελπιστικά αφοσιωμένοι στους ανθρώπους έρχεται από πρόσφατη μελέτη νευροαπεικόνισης για την επεξεργασία της οσμής στον εγκέφαλο του σκύλου.
Επιστήμονες ειδικευμένοι στις γνωστικές λειτουργίες των ζώων στο Πανεπιστήμιο Έμορι της πολιτείας της Τζόρτζια εκπαίδευσαν τους σκύλους να καθίσουν ακίνητοι στον μαγνητικό τομογράφο και χρησιμοποίησαν τη μη επεμβατική μέθοδο της λειτουργικής μαγνητικής τομογραφίας (fMRI) για να μετρήσουν την αντίδραση του νευρικού συστήματος στην μυρωδιά ανθρώπων και ζώων, τόσο οικείων όσο και αγνώστων.
Καθώς οι σκύλοι καθοδηγούνται στον κόσμο μέσω της μύτης τους, ο τρόπος με τον οποίο επεξεργάζονται τις μυρωδιές προσφέρει πολλές δυνατότητες ερμηνείας της κοινωνικής συμπεριφοράς.
Οι επιστήμονες εντόπισαν ότι η μυρωδιά των ιδιοκτητών των σκύλων πράγματι πυροδότησε ενεργοποίηση του ‘κέντρου επιβράβευσης’ στον εγκέφαλό τους (κερκοφόρος πυρήνας). Από όλες τις μυρωδιές, οι σκύλοι όντως έδωσαν πρώτη προτεραιότητα σε εκείνη του ανθρώπου –πάνω από ο,τιδήποτε και οποιονδήποτε άλλον.
Τα αποτελέσματα της μελέτης του Πανεπιστημίου του Έμορι συμφωνούν με άλλες έρευνες τετράποδης νευροαπεικόνισης.
Στη Βουδαπέστη, ερευνητές στο Πανεπιστήμιο Έοτβος Λόραντ έχουν μελετήσει επίσης μέσω της μεθόδου της fMRI την εγκεφαλική δραστηριότητα των σκύλων στο άκουσμα ανθρώπινων και σκυλίσιων ήχων -φωνές, γέλια, κλάματα, γαβγίσματα, αναστεναγμούς, σφυρίγματα.
Πριν από αυτή τη μελέτη, την πρώτη στον κόσμο, δεν είχαμε καμία ιδέα τι συμβαίνει μέσα στο κεφάλι του σκύλου όταν οι άνθρωποι κάνουν... θόρυβο.
Και το πιο εντυπωσιακό που μάθαμε είναι ότι υπάρχουν μεγάλες ομοιότητες στον τρόπο με τον οποίο ο εγκέφαλος ανθρώπου και σκύλου επεξεργάζεται συναισθηματικά φορτισμένους ήχους.
Οι σκύλοι όχι μόνο καταλαβαίνουν από τη φωνή τη διάθεση και τη συναισθηματική μας φόρτιση, αλλά στην πραγματικότητα είναι «σχεδιασμένοι» να μας συναισθάνονται, καθώς περιοχές του εγκεφάλου τους είναι, ακριβώς όπως και στον άνθρωπο, αφιερωμένες στην επεξεργασία της φωνής.
«Είναι ενδιαφέρον να κατανοήσουμε τον μηχανισμό που βοηθά μία τόσο επιτυχή φωνητική επικοινωνία μεταξύ δύο ειδών. Δεν χρειαζόμασταν την νευροαπεικόνιση για να δούμε ότι αυτή η επικοινωνία [μεταξύ ανθρώπου και σκύλου) λειτουργεί, αλλά χωρίς αυτήν, δεν καταλαβαίναμε γιατί λειτουργεί. Τώρα, αρχίζουμε πραγματικά να την κατανοούμε» δήλωσε στο Mic o νευροεπιστήμονας Ατίλα Άντιτς, επικεφαλής της ερευνητικής μελέτης.
Η συμπεριφορική μελέτη υποστηρίζει επίσης τα ευρήματα της νευροαπεικόνισης. Σύμφωνα με τον Άντιτς οι σκύλοι αλληλεπιδρούν με τους ανθρώπους με τον ίδιο τρόπο που κάνουν τα μωρά με τους γονείς τους. Όταν οι σκύλοι φοβούνται ή ανησυχούν τρέχουν στους ιδιοκτήτες τους, όπως τα νήπια τρέχουν προς τους γονείς τους. Αυτό έρχεται σε απόλυτη αντίθεση με άλλα εξημερωμένα ζώα: οι γάτες, καθώς και τα άλογα, θα τρέξουν μακριά.
Ο σκύλος είναι επίσης το μόνο μη πρωτεύον θηλαστικό που κοιτά τον άνθρωπο στα μάτια. Αυτό είναι κάτι που ο Άντιτς, μαζί με άλλους ερευνητές, ανακάλυψαν περίπου μία δεκαετία πριν όταν μελέτησαν την εξημέρωση λύκων, οι οποίοι νόμιζε πως θα μοιράζονται αυτό το χαρακτηριστικό. Όμως, αυτή είναι μία μοναδική συμπεριφορά μεταξύ σκύλου και ανθρώπου: Οι σκύλοι επιζητούν την επαφή με τα μάτια με τους ανθρώπους, όχι τους βιολογικούς γονείς τους.
Οι ερευνητές έχουν εξετάσει τη σχέση ανθρώπου-ζώου και από την άλλη πλευρά. Σε μελέτη που δημοσιεύτηκε τον Οκτώβριο στην επιθεώρηση της Public Library of Science (PLOS) , ερευνητές στο Γενικό Νοσοκομείο της Μασσαχουσέττης εξέτασαν την εγκεφαλική δραστηριότητα ως «απάντηση» σε φωτογραφίες σκύλων και παιδιών.
Οι μετέχοντες στη μελέτη ήταν γυναίκες που είχαν σκυλιά και παιδιά για τουλάχιστον δύο χρόνια. Αμφότερες οι φωτογραφίες σκύλων και παιδιών κέντρισαν τις περιοχές του εγκεφάλου που σχετίζονται με συναίσθημα, επιβράβευση, στοργή, οπτική επεξεργασία και κοινωνική αλληλεπίδραση. Βασικά, τόσο τα μαλλιαρά όσο και τα μη μαλλιαρά μέλη της οικογένειας μάς κάνουν εξίσου χαρούμενους...
Επιμέλεια: Ευαγγελία Μπίφη
Το διαβάσαμε στο .top7news.gr
Μωσαϊκό: Συνταγή για Κερκυραική τσιτσιμπύρα!!!
Μωσαϊκό: Συνταγή για Κερκυραική τσιτσιμπύρα!!!: http://epistrofi-sti-fysi.blogspot.gr/2012/12/blog-post_783.html Συνταγή για Κερκυραική τσιτσιμπύρα!!! Ένα από τα ...
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)
Δημοφιλείς αναρτήσεις
-
Maria Dimitriou 1 Απριλίου στις 3:51 μ.μ. · exypnes-idees.gr 7 Μοναδικά φυτά εσωτερικού χώρου που δεν χρε...
-
Ο χρήστης Maria Dimitriou κοινοποίησε μια δημοσίευση . 17 Ιουλίου 2017 · Η Anna Nikolaidou κοινοποίησε ένα βίντεο σ...
-
Ο Σταφυλίνακας Kλικ στη φωτογραφία για περισσότερα http://toperivoli.com/content/%CF%83%CF%84%CE%B1%CF%86%CF%85%CE%BB%CE%...
-
http://share24.gr/9-tropi-gia-na-antidrasis-otan-kapios-se-pligosi/ 9 Τρόποι για να Αντιδράσεις Όταν Κάποιος σε Πληγώσει - share24.gr...
-
Maria Dimitriou κοινοποίησε μια δημοσίευση του George Styl Όταν ήμουν μικρός η γιαγιά μου τα έβαζε στο καντήλι για φυτίλι !!! Ξε...
-
Η Maria Dimitriou κοινοποίησε ένα σύνδεσμο . 4 σημάδια-καμπανάκια ότι ο μεταβολισμός σας είναι στα κόκκινα και κιν...
-
Η Maria Dimitriou κοινοποίησε τη δημοσίευση του χρήστη Bossnews.gr . · Πως να απαλλαγείτε από το νύχι που μπαίνει μέσα στο δέρμ...
-
Maria Dimitriou 22 Αυγούστου στις 12:22 π.μ. · olympospress.blogspot.com Γιατί οι Δελφοί έστειλαν τους Σ...
-
Ο χρήστης Maria Dimitriou κοινοποίησε ένα σύνδεσμο . http://www.ethnikosmaxitis.gr/chamos-stous-epistimones-ellines-echoume-gonidio-...
-
Η Maria Dimitriou κοινοποίησε τη δημοσίευση του χρήστη Bossnews.gr . ΣΑΜΑΛΙ ΝΗΣΤΙΣΙΜΟ. ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΟΥΤΕ ΛΑΔΙ! ...