Μωσαϊκό

Τρίτη 22 Δεκεμβρίου 2020

Το ρόδι συμβάλλει στην καλή εγκεφαλική λειτουργία

Το ρόδι συμβάλλει στην καλή εγκεφαλική λειτουργία και την πρόληψη της άνοιας!

Μια σειρά νέων ερευνών αποκάλυψαν ένα σημαντικό όπλο ενάντια στους μηχανισμούς της γήρανσης του εγκεφάλου, το οποίο προέρχεται από τη φύση. Το ρόδι και η υψηλή περιεκτικότητα του σε ισχυρότατα αντιοξειδωτικά είναι επίσημα αντικείμενο ενδιαφέροντος και έρευνας, τα τελευταία χρόνια.

Ο λόγος που έχει προσελκύσει έντονα το επιστημονικό και ερευνητικό ενδιαφέρον είναι οι ενδείξεις πως, το έλαιο που προκύπτει από την επεξεργασία των σπόρων του ροδιού μπορεί να αποδειχθεί ισχυρός αντίπαλος των σοβαρών νευροεκφυλιστικών ασθενειών του εγκεφάλου, όπως είναι το Αλτσχάιμερ και το Πάρκινσον.

Η άνοια ανησυχεί ιδιαίτερα τους ειδικούς καθώς αφορά όλο και περισσότερους ανθρώπους και τα νούμερα δείχνουν πως τα περιστατικά αυξάνονται διαρκώς. Από τα 75 εκατομμύρια που καταγράφηκαν διεθνώς το 2010, μέσα σε 30 χρόνια -δηλαδή το 2050- αναμένεται να διπλασιαστούν, αγγίζοντας τα 131,5 εκατομμύρια, σύμφωνα με τη Διεθνή Εταιρεία της Νόσου Αλτσχάιμερ.

Στο διεθνές επιστημονικό περιοδικό «Nanomedicine» δημοσιεύθηκαν πρόσφατα δυο μελέτες που αποδεικνύουν ότι το έλαιο των σπόρων του ροδιού (seed oil - PSO) είναι, όχι μόνον ένα από τα πλέον ισχυρά αντιοξειδωτικά φάρμακα που διαθέτει η φύση, αλλά μπορεί παράλληλα να λειτουργήσει και ως φυσικό ενδυναμωτικό για την εγκεφαλική λειτουργία.

Η αρχή αυτής της καινοτόμου ιδέας ξεκίνησε από την ισραηλινή καθηγήτρια Ruth Gabizon, ερευνήτρια στον τομέα των εκφυλιστικών νόσων του εγκεφάλου στο Τμήμα Νευρολογίας του Πανεπιστημιακού Νοσοκομείου Hadassah της Ιερουσαλήμ, η οποία βρέθηκε τον περασμένο Σεπτέμβριο στην Κρήτη και παρουσίασε τα ελπιδοφόρα αποτελέσματα των μελετών της σε Συνέδριο που διοργάνωσε η Ελληνική Εταιρεία Σκλήρυνσης κατά Πλάκας σε συνεργασία με την Εταιρεία Σκλήρυνσης κατά Πλάκας του Ισραήλ.

Στην παρουσίασή της η Dr. R.Gabizon επισήμανε πως «η πρόκληση ήταν να βεβαιωθούμε ότι το έλαιο ροδιού που τρώμε -το οποίο φιλτράρεται από το συκώτι μας όπως και οι υπόλοιπες τροφές- καταλήγει πράγματι στα μέρη του σώματός μας που μπορούν να επωφεληθούν από αυτό. Κι αυτό, γιατί το μεγαλύτερο πρόβλημα με τις αντιοξειδωτικές ουσίες, είναι το γεγονός ότι αυτές δεν απορροφώνται σε επαρκείς ποσότητες από τον οργανισμό».

Για να υπάρχει η βεβαίωση πως τελικά το σώμα μας απορροφά σε ικανοποιητικές ποσότητες τα πολύτιμα αντιοξειδωτικά η Dr. R.Gabizon συνεργάστηκε με τον καθηγητή Shlomo Magdassi, ειδικό στον τομέα της νανοτεχνολογίας από το Ινστιτούτο Εφαρμοσμένης Χημείας του Πανεπιστημίου της Ιερουσαλήμ. Από κοινού μελέτησαν και κατέληξαν σε έναν τρόπο να διασπάσουν το έλαιο ροδιού σε μικροσκοπικά σωματίδια, τόσο μικρά, ώστε να μπορούν να «γλιστρήσουν» μέσω του ήπατος, να μην διυλιστούν από αυτό και να φτάσουν τελικά στον εγκέφαλο. Η έρευνά τους απέδειξε επίσης ότι το έλαιο του ροδιού -το οποίο περιέχει ωμέγα 5 και ένα από τα πλέον ισχυρά φυσικά αντιοξειδωτικά, το πουνισικό οξύ (Punicic Avid-PA)- έχει, όχι μόνο πολύ καλή απορρόφηση από το έντερο, αλλά και ότι καταλήγοντας στον εγκέφαλο έχει σημαντική αντιοξειδωτική επίδραση.

Οι δοκιμές σε πειραματόζωα έδειξαν τελικά πως το έλαιο του ροδιού καθυστέρησε την εξάπλωση βλαβών στον εγκέφαλο και μείωσε σημαντικά την ένταση των συμπτωμάτων. Μένει τώρα να αποδειχθεί πως τα θετικά εργαστηριακά αποτελέσματα μπορούν να φανούν χρήσιμα και αποδοτικά και για τον ανθρώπινο εγκέφαλο.

https://www.therapies.gr/%CE%B9%CE%B1%CF%84

Δευτέρα 21 Δεκεμβρίου 2020

Θεραπευτικές ιδιότητες κάθε βοτάνου

Θεραπευτικές ιδιότητες κάθε βοτάνου. Αλφαβητικός κατάλογος των βοτάνων της ελληνικής φύσης!

Αγγελική – για τόνωση, φλέγμα, σπασμούς, φουσκώματα, τυμπανισμό, ρευματισμούς, αρθρίτιδα

Αγριμόνιο – για πονόλαιμο, λαρυγγίτιδα, φαρυγγίτιδα, αμυγδαλίτιδα, ουλίτιδα, άφθες, πληγές, μυκητιάσεις, τραύματα, ημικρανίες, διάρροια

Αλόη – για διαβήτη, τραύματα, αντισηψία, έκζεμα, έγκαυμα, τόνωση

Αμαμελίδα – για κιρσούς, αιμορραγίες, αντισηψία, πονοκεφάλους, δερματίτιδες, στοματίτιδα αμυγδαλίτιδα

Αψιθιά ή Αρτεμισία – για διαβήτη, ακανόνιστη έμμηνος ρύση, εμετούς

Βασιλικός – για πονοκεφάλους, νεύρα, άφθες, σπασμούς, στομαχόπονο

Βαλεριάνα – για ηρεμιστικό, αυπνίες, νεύρα

Βάλσαμο ή Σπαθόχορτο – για τραύματα, αντισηψία, πόνους, αυπνίες, φλεγμονές, ηρεμιστικό

Γαϊδουράγκαθο – για κίρρωση του ήπατος, αποτοξίνωση του συκωτιού

Γαρύφαλλο – για πονόδοντο, δυσπεψία, απολύμανση, ναυτία, αντισηψία

Γλυκάνισος – για κολικούς, χωνευτικό, αδυνάτισμα, κοιλιακά άλγη, αέρια

Γλυκόριζα – για φλεγμονές

Δάφνη – για συνάχι, πυρετό, φουσκώματα, βρογχίτιδα, αντισηπτικό, άλατα, ορεκτικό, ρευματισμούς

Δενδρολίβανο – για χοληστερίνη, πονόδοντος, τονωτικό, τριχόπτωση, πιτυρίδα

Δίκταμο – για συνάχι, γρίπη, ρευματισμούς, πονοκεφάλους, πεπτικό, επούλωση τραυμάτων, μώλωπες

Δυόσμος – για στομαχικούς πόνους, ταχυπαλμίες, σπασμούς, αυπνίες, ναυτία, ημικρανίες, τρέμουλο

Ευκάλυπτος – για άσθμα, αναπνευστικά, έρπη χειλιών, αντισηψία, βήχα, φλεγμονές, ψείρες κεφαλής, εξανθήματα (καλόγερους, σπυριά)

Ελαιόλαδο – για δερματικούς ερεθισμούς, σύγκαμα, ουλίτιδα, ωτίτιδα, τριχωτό της κεφαλής

Ζαμπούκος – για φλέγματα, εφίδρωση, καταρροή, συνάχι, γρίπη, κρύωμα, πονόδοντο, αμυγδαλίτιδα, διουρητικό

Θρούμπι – για χώνεψη, εντερικά παράσιτα, τυμπανισμό, φούσκωμα

Θυμάρι – για αντισηψία, πυρετό, δερματικές λοιμώξεις, πεπτικό, τόνωση, νευρικές συσπάσεις εντέρων και στομάχου

Ιβίσκος – για πεπτικά προβλήματα, δυσκοιλιότητα, αυξημένα λιπίδια

Ιτιά – για αντισηψία, πόνους, ρευματισμούς, συνάχι, κρύωμα

Καλαμπόκι (φούντες φυτού) – για ουρικό οξύ, προστάτη, πέτρες νεφρών, κύστη χολής

Καλέντουλα – για δερματικούς ερεθισμούς, έκζεμα, ακμή, εγκαύματα

Κανέλα – για σπασμούς, αντισηψία, αντιβακτηριδιακό, παράσιτα εντέρου, μύκητες

Κάρδαμο (ή κακουλέ) – για λεύκανση δέρματος, τόνωση οργανισμού

Κόλιανδρος – για πόνους, αδυνάτισμα, τόνωση, άγχος, πονοκεφάλους, κρύωμα, ημικρανίες, αρθριτικά, μυικούς πόνους

Κύμινο – για δυσπεψία, χιονίστρες

Κυπαρισσάκι – για πέτρες νεφρών, διαβήτη, προστάτη, κυστίτιδα

Λάβδανο – για φλέγματα, καταρροή, αυπνίες, πονόδοντο

Λεβάντα – για καρδιά, αυπνίες, γενικούς πόνους, ίλλιγο

Λεμόνι – για αδυνάτισμα, λεύκανση δέρματος, αντισηψία

Λιναρόσπορος – για πέτρες χολής, δυσκοιλιότητα, αιμορροΐδες

Λουΐζα – για δυσκοιλιότητα, αδυνάτισμα, τυμπανισμό

Λυκίσκος – για διαβήτη, χοληστερίνη, νεύρα, αυπνίες

λάβδανο, βότανα, alfavita.gr

Μαϊντανός – για διουρητικό, κυτταρίτιδα, φλεγμονές, πόνους, τσιμπήματα εντόμων, λεύκανση δέρματος

Μαντζουράνα – για στομαχικούς πόνους, τυμπανισμό, αυπνίες, κοιλόπονους

Μάραθος – για αδυνάτισμα, πέτρες στα νεφρά

Μαστίχα Χίου – για στομαχόπονο, έλκος, διαβήτη, χοληστερίνη, διουρητικό

Μελισσόχορτο – για αυπνίες, υπέρταση, ουρικό οξύ, ταχυκαρδίες

Μέντα – για αντισηψία, πονόλαιμο, χώνεψη, συνάχι, ξερόβηχα, γρίπη, κακοσμία στόματος

Μολόχα – για πονόλαιμο, βήχα, άσθμα, γαστρίτιδα, φαρυγγίτιδα, λαρυγγίτιδα

Παπαρουνόσπορος – για βήχα, αυπνίες, σπασμούς, νεύρα

Πασιφλώρα – για αυπνίες, νεύρα, άγχος

Ρίγανη – για δυσκοιλιότητα, πεπτικά προβλήματα, βρογχίτιδα, κόπωση

Σαλέπι – για βήχα, πονόλαιμο, συνάχι, γρίπη

Σέλινο – για αδυνάτισμα, καρδιά, συκώτι, νεφρούς

Σκόρδο – για αντισηψία, μολύνσεις, παράσιτα εντέρων, χώνεψη, χοληστερίνη, υπέρταση, φλεγμονές, ρευματισμούς

Τίλιο – για ημικρανίες, ίλιγγο, ζαλάδες, αυπνίες, συνάχι, δυσπεψία, αρθριτικά

Τσουκνίδα – για τραύματα, άγχος, κόπωση, διουρητικό, καθαρτικό

Τζίνσενγκ – για κόπωση, τόνωση

Φασκόμηλο – για τόνωση, διαβήτη, εύκολη πέψη, πρόωρη εμμηνόπαυση, μυικούς πόνους, υπερβολική εφίδρωση

Φύλλα Αλεξάνδρειας – για δυσκοιλιότητα

Χαμομήλι – για αυπνίες, πονοκεφάλους, πονόδοντο, νευρώσεις, συνάχι, αντισηψία, καθαρισμό δέρματος, φλεγμονές βλεφάρων.

https://votanatherapeutika.blogspot.com/p/blog-page_18.html?fbclid=IwAR0vKGL_H4qE0V8mUu4

Το δυνατό καί τo αδύνατο ... [Αριστοτέλης]

Το δυνατό καί τo αδύνατο ... [Αριστοτέλης]

Κι άς μιλήσουμε πρώτα γιά τό δυνατό καί τό αδύνατο. "Αν λοιπόν από δυο αντίθετα πράγματα τό ενα είναι δυνατόν ή να ύπάρχη ή νά συμβή, τότε καί τό άλλο φαίνεται εξ ϊσου δυνατό. Έπί παραδείγματι, αν είναι δυνατόν ό άνθρωπος να άνακτήση την υγεία του, τότε είναι δυνατό καί νά άρρωστήση. Γιατί τά αντίθετα έχουν την ϊδια δυνατότητα, καθ' όσον είναι άντίθετα. Επίσης, αν άπό δυο δμοια πράγματα, το ένα είναι δυνατό, το ιδιο δυνατό είναι καί τό άλλο. Καί αν είναι δυνατό τό δυσκολώτερο, είναι δυνατό (κατά μείζονα λόγο) καί τό εύκολώτερο Καί αν κάτι είναι δυνατό νά γίνη εξαίρετο καί ώραΐο, είναι δυνατό καί άπλώς νά γίνη. Γιατί είναι δυσκολώτερο νά ύπάρχη ώραία οικία παρά νά ύπάρχη άπλώς οικία. Καί όποιο πράγμα μπορει νά εχη άρχή, μπορεί νά εχη καί τέλος. Γιατί τίποτε άπό τά άδύνατα ούτε γίνεται ούτε αρχίζει νά γίνεται, έπί παραδείγματι, ή διάμετρος (τετραγώνου) ούτε είναι ούτε μπορει νά άρχίση νά είναι σύμμετρος (με την πλευρά αύτου). Καί όποιου πράγματος είναι δυνατή ή άρχή, είναι δυνατό καί τό τέλος του. Γιατί όλα γίνονται άπό τήν άρχή. Καί αν ό,τι επακολουθεί στην ΰπαρξι ή στή γένεσι είναι δυνατό νά γίνη, τότε είναι δυνατό νά γίνη καί αύτό πού προηγείται. Έπί παραδείγματι, αν είναι δυνατό νά ύπάρξη άνδρας, είναι δυνατό νά ύπάρξη καί παιδί, (γιατί αύτό προηγείται στή γένεσι). Καί αν είναι δυνατό νά ύπάρξη παιδί, είναι δυνατό νά ύπάρξη καί άνδρας. Γιατί τό παιδί είναι μιά άρχή. Καί τά πράγματα πού άγαπάμε ή επιθυμούμε είναι δυνατά έκ φύσεως. Γιατί κανείς δεν άγαπά τά άδύνατα, ούτε τά επιθυμεί ώς έπί τό πλειστο. Καί ό,τι είναι άντικείμενο επιστήμης ή τέχνης, είναι δυνατό καί νά ύπάρχη καί νά γίνη.

Δυνατά είναι καί εκείνα, πού ή άρχή τής ύπάρξεώς τους βρίσκεται στά αποτελεσματικά μέσα εξαναγκασμού ή πειθούς πού θά χρησιμοποιήσουμε, όταν πρόκειται γιά άνθρώπους των οποίων είμαστε ανώτεροι ή κύριοι ή φίλοι. Των πραγμάτων πού είναι δυνατά τα μέρη, είναι δυνατό και τό δλο. Καί των πραγμάτων πού είναι δυνατό τό δλον, είναι δυνατά καί τά μέρη ως επί τό πλεΐστο. Άν δηλ. μπορει νά γίνη «πρόσχισμα καί κεφαλίς καί χιτών» τότε μπορούν νά γίνουν καί υποδήματα. Καί αν μπορούν νά γίνουν υποδήματα, τότε μπορει νά γίνη καί «πρόσχισμα καί κεφαλίς καί χιτών». Καί αν δλο τό γένος των δυνατών μπορει νά γίνη, τότε μπορει νά γίνη καί τό είδος, καί άντίστροφα, αν μπορή νά γίνη τό είδος, μπορει νά γίνη καί τό γένος. Έπί παραδείγματι, αν είναι δυνατό νά γίνη πλοίο, τότε μπορει νά γίνη καί τριήρης, καί άντίστροφα, αν μπορει νά γίνη τριήρης, μπορει νά γίνη κάθε είδους πλοίο. Καί αν είναι δυνατό νά γίνη τό ενα άπό δυο πράγματα πού έχουν φυσική σύνδεσι μεταξύ τους, μπορει νά γίνη καί τό άλλο. Έπί παραδείγματι, αν είναι δυνατό τό διπλάσιο, είναι δυνατό καί τό μισό, καί αν είναι δυνατό τό μισό, είναι δυνατό καί τό διπλάσιο. Καί αν ενα πράγμα μπορει νά γίνη χωρίς τέχνη καί προετοιμασία, πολύ περισσότερο μπορει νά γίνη μέ τέχνη καί επιμέλεια. Όπου καί τό ρητό τού Άγάθωνος:

Αλήθεια, πολλά πράγματα πρέπει νά τά κάνουμε με τέχνη, ενώ άλλα μάς έρχονται άπό την άνάγκη κι άπό την τύχη.

H διατροφή μας επηρεάζει το DNA !

Τελευταίες έρευνες δείχνουν ότι η τροφή μας θα μπορούσε να επηρεάσει ενδότερα κυτταρικά κέντρα, καθορίζοντας έτσι τη γενετική έκφραση.

Η μελέτη που έγινε από τον Chen Yu Zhang του Πανεπιστημίου Nanjing στην Κίνα, «μιλάει» για μεταφορά microRNA μεταξύ φυτών και ζώων. Τα microRNAs που είναι μικρές ακολουθίες νουκλεοτιδίων, είναι τα δομικά στοιχεία του γενετικού υλικού.
Παρά το γεγονός ότι τα microRNAs δεν κωδικοποιούν πρωτεΐνες, αποτρέπουν όμως συγκεκριμένα γονίδια να εκδηλωθούν όσον αφορά στις πρωτεΐνες που κωδικοποιούν.

Σύμφωνα με το μοντέλο της διπλής έλικας το μόριο του DNA παρουσιάζεται με τα ακόλουθα τρία βασικά χαρακτηριστικά:

Αποτελείται από δύο πολυνουκλεοτιδικές αλυσίδεςσε μορφή δύο αντιτακτών κλώνων που σχηματίζουν δεξιόστροφη διπλή έλικα.
Οι αζωτούχες βάσεις (ή πρωτεϊνικές) κάθε κλώνου είναι κάθετες ως προς τον άξονα του μορίου και προεξέχουν προς το εσωτερικό της συστροφής.
Οι δύο δημιουργούμενοι κλώνοι συγκρατούνται μεταξύ τους με δεσμούς υδρογόνου. Τα δε ζευγάρια των αζωτούχων βάσεων όπου αναπτύσσονται μεταξύ τους δεσμοί υδρογόνου είναι καθορισμένα: η αδενίνη με τη θυμίνη και η γουανίνη με την κυτοσίνη.
Μεταξύ της αδενίνης και της θυμίνης σχηματίζονται δύο δεσμοί υδρογόνου , ενώ μεταξύ της γουανίνης και της κυτοσίνης τρεις δεσμοί υδρογόνου

Δείγματα αίματος 21 εθελοντών εξετάστηκαν για την παρουσία μέσα σε αυτό microRNA από καλλιεργούμενα φυτά, όπως ρύζι, σιτάρι, πατάτες και λάχανο.

Τα αποτελέσματα, που δημοσιεύθηκαν στο περιοδικό «Cell Research»,

Καλέντουλα

Aπό τα πορτοκαλοκίτρινα λουλούδια του φυτού καλέντουλα, που προς το τέλος του χειμώνα συχνά στολίζουν τα βάζα μας, παρασκευάζεται ένα από τα πιο καταπραϋντικά και επουλωτικά έλαια βάσης για το δέρμα. Tο όνομα του φυτού στα λατινικά, συμβολικά, σημαίνει την αρχή κάθε ρωμαϊκού μήνα, γιατί το φυτό ανθίζει τις πρώτες μέρες του κάθε μήνα. H καλέντουλα χρησιμοποιούνταν στον αρχαίο ελληνικό, ρωμαϊκό, αραβικό και ινδικό πολιτισμό ως θεραπευτικό βότανο, αλλά και ως συστατικό σε φαγητά και καλλυντικά, ακόμη και σε υφάσματα. Tο λάδι της είναι γνωστό για τις αντιφλογιστικές, αντιβακτηριδιακές, αντιμυκητιασικές και κυρίως για τις επουλωτικές του ιδιότητες.

Xρήσιμα μέρη
Tο λάδι καλέντουλας εξάγεται με εκχύλιση από τα άνθη του φυτού, που είναι πλούσια σε φλαβονοειδή και καροτενοειδή, ουσίες με ευεργετικές για το δέρμα ιδιότητες.

Iδιότητες
Tο λάδι της καλέντουλας βοηθά ιδιαίτερα στη θεραπεία ήπιων δερματικών ερεθισμών που οφείλονται στον κρύο αέρα και στις απότομες εναλλαγές της θερμοκρασίας. Bοηθάει, επίσης, στην καταπράυνση του ερεθισμένου δέρματος, επουλώνει τσιμπήματα, κοψίματα και πληγές. Aποτελεί εξαιρετική βάση για κρέμες, φυτικές αλοιφές, λοσιόν και πολλά άλλα φυσικά καλλυντικά. Mπορεί να εφαρμοστεί απευθείας στο δέρμα και θεωρείται ιδανικό λάδι για όλα τα μασάζ αρωματοθεραπείας, καθώς αποτελεί άριστο φορέα που επιδέχεται την προσθήκη αιθέριων ελαίων. Eίναι κατάλληλο για όλους τους τύπους δέρματος, αλλά ιδιαίτερα ενδείκνυται για ξηρές, πολύ ξηρές και ευαίσθητες επιδερμίδες. Tέλος, μπορεί να χρησιμοποιηθεί και ως βρεφικό λάδι.

Πως χρησιμοποιείται

συνέχεια

«Θωρηκτό Ποτέμκιν»

Ασπρόμαυρη κινηματογραφική ταινία του Σεργκέι Αϊζενστάιν (1898 - 1948), σοβιετικής παραγωγής 1925. Θεωρείται η πληρέστερη ταινία του βωβού κινηματογράφου και ένα από τα αριστουργήματα της έβδομης τέχνης.

Η ταινία υπήρξε παραγγελία της Κεντρικής Επιτροπής του Κομμουνιστικού Κόμματος της Σοβιετικής Ένωσης προς τον σκηνοθέτη, στο πλαίσιο των εορτασμών για τα εικοσάχρονα της αποτυχημένης εξέγερσης του 1905 στην τσαρική Ρωσία, που αποτέλεσε προάγγελο της Οκτωβριανής Επανάστασης του 1917. Ο Αϊζενστάιν επικεντρώθηκε σε ένα πραγματικό γεγονός, την εξέγερση στο θωρηκτό Ποτέμκιν (Ποτιόμκιν ακριβέστερα), οι ναύτες του οποίου στασίασαν κατά των αξιωματικών τους και το οδήγησαν στην Οδησσό.

Δόντια και μνήμη: Έχουν κάτι κοινό;

Δόντια και μνήμη: Έχουν κάτι κοινό;

Η απώλεια των δοντιών μπορεί να συνδέεται με το Αλτσχάιμερ και με την άνοια. Μια νέα έρευνα βρήκε σχέση μεταξύ της απώλειας των δοντιών και της απώλειας μνήμης. Τα αποτελέσματα της μελέτης δείχνουν ότι η απώλεια των δοντιών μπορεί να συνδέεται με την εξέλιξη της άνοιας σε ηλικιωμένα άτομα.

Η νέα μελέτη, που δημοσιεύθηκε πρόσφατα στο περιοδικό «Behavioral and Brain Functions», δείχνει ότι οι ηλικιωμένοι που χάνουν τα δόντια τους μπορεί να διατρέχουν αυξημένο κίνδυνο εμφάνισης απώλειας μνήμης ή αναπτυσσόμενης πρώιμου σταδίου, νόσου του Αλτσχάιμερ.

Η απώλεια των δοντιών συνδέεται με την άνοια

Σε μια πρόσφατη μελέτη που πραγματοποιήθηκε στην Ιαπωνία με περισσότερα από 4.200 άτομα εθελοντές ηλικίας άνω των 65 ετών, έγινε μια εκ βαθέων οδοντιατρική εξέταση και ψυχολογική αξιολόγηση. Μετά την ανάλυση, οι ερευνητές διαπίστωσαν ότι όσοι είχαν λιγότερα δόντια είχαν περισσότερες πιθανότητες να πάθουν μιας ήπιας μορφής άνοια ή πάθουν σε πρώιμο στάδιο νόσο του Αλτσχάιμερ.

Οι επιστήμονες πιστεύουν πως οι λοιμώξεις στα ούλα μπορούν να οδηγήσουν σε απώλεια δοντιών και μπορεί έτσι να αποδεσμεύονται ουσίες, οι οποίες με τη σειρά τους να αποδυναμώσουν τον εγκέφαλο, με αποτέλεσμα την επιτάχυνση της απώλειας μνήμης.

Η έρευνα αποκάλυψε επίσης ότι οι συμμετέχοντες με συμπτώματα απώλειας μνήμης, ανάφεραν ότι σπάνια ή ποτέ δεν είχαν πάει στον οδοντίατρο και αυτό μπορεί να είναι μια εξήγηση για τα ευρήματα της μελέτης.

David Furlong. ‘’Ο θεραπευτής είναι μέσα σου’’

Ο εξωτερικός μας κόσμος αντικατοπτρίζει την δική μας πραγματικότητα. Λογικά η επόμενη ιδέα έρχεται σαν συνέπεια αυτής της παρατήρησης. Ο εξωτερικός κόσμος μας στον οποίον περιλαμβάνονται οι φίλοι μας, οι συνάδελφοι μας, οι εχθροί μας και όλα όσα μας συμβαίνουν είναι μια αντανάκλαση του τι υπάρχει μέσα μας.

Αν θέλουμε να κρίνουμε πόσο καλά τα πηγαίνουμε στη ζωή μας,ας κοιτάξουμε όλα τα στοιχεία γύρω μας, τους ανθρώπους και τις καταστάσεις. Είναι ισορροπημένα; Είναι υγιή; Όσα δεν είναι θα μας δείξουν αμέσως που υπάρχουν ανισορροπίες μέσα σας. Και πάντα έχουμε ανισορροπίες στο ένα η στο άλλο επίπεδο.
Για να το δούμε αυτό ας φανταστούμε ότι έχουμε μέσα μας έναν αριθμό από διαφορετικούς χαρακτήρες. Μερικές φορές αυτοί οι χαρακτήρες ονομάζονται υποπροσωπικότητες. Η ενέργεια (τσι, κι, πράνα) από την ψυχή ή τον πνευματικό εαυτό μας κατεβαίνει περνώντας από το κέντρο του «είναι» μας και αντανακλάται προς τα έξω μέσα από αυτές τις υποπροσωπικότητες.
Φανταστείτε τώρα ότι η κάθε μια παίζει ένα διαφορετικό μουσικό κομμάτι. Βάσει του νομού της δόνησης (το όμοιο έλκει το όμοιο), θα προσελκύσουμε κοντά μας τους ανθρώπους που ταιριάζουν περισσότερο με την μουσική που παίζουν οι εσωτερικοί χαρακτήρες μας. Έτσι, μεταφορικά, αν ένας από τους χαρακτήρες σας παίζει μπλουζ θα προσελκύσετε έναν άνθρωπο στον εξωτερικό σας κόσμο ο οποίος παίζει επίσης μπλουζ η απλά αρέσκεται στο να ακούει. Θα δημιουργηθεί δονητική εναρμόνιση και θα υπάρξει ροή ενέργειας ανάμεσά σας. Ένα ακόμα πιο απλό παράδειγμα:

Ηλιούγεννα

Ηλιούγεννα - Το αρχαίο Ελληνικό έθιμο των Χριστουγέννων

Τα Χριστούγεννα η εορτή της ανάμνησης της γεννήσεως του Ιησού Χριστού δηλαδή, αποτελούν την μεγαλύτερη γιορτή του Χριστιανισμού, αποτελώντας ημέρες χαράς για όλον τον Χριστιανικό κόσμο. Λόγω βέβαια της «οικονομικής εκμετάλλευσης» και του τεράστιου «οικονομικού τζίρου της εορτής» τα Χριστούγεννα εορτάζονται πλέον σχεδόν σε όλο τον κόσμο.
Ιχνηλατώντας την ιστορικότητα της εορτής ανακαλύπτουμε ενδιαφέροντα στοιχεία που αφορούν την ημερομηνία της εορτής, αλλά και συσχετίσεις με συνήθειες στον αρχαίο κόσμο. Αναζητώντας την ακριβή ημερομηνία γενέσεως του Ιησού ανακαλύπτουμε ότι αφενός στην καινή Διαθήκη δεν γίνεται αναφορά για την εορτή Χριστουγέννων και αφετέρου ότι κανείς από τους Αποστόλους δεν τήρησε την 25η Δεκεμβρίου ως γενέθλια ημέρα του. Στην πραγματικότητα δεν γνωρίζουμε πότε ακριβώς γεννήθηκε ο Ιησούς Χριστός, (υπολογίζεται πως γεννήθηκε μεταξύ του 6 - 2 π. X.) Υπάρχουν όμως ενδείξεις που συνηγορούν στην Φθινοπωρινή γέννηση του, και όχι στην χειμερινή.Το εδάφιο από το Ευαγγέλιο του Λουκά παραδείγματος χάριν αναφέρει: «Οι ποιμένες ήσαν κατά το αυτό μέρος διανυκτερεύοντες εν τοις αγροίς, και φυλάττοντες φύλακας της νυκτός επί το ποίμνιον αυτών» (2: 8). Η φράση αυτή έρχεται σε αντίθεση με τις πρακτικές των βοσκών καθώς τον χειμώνα λόγω του ψύχους οι ποιμένες δεν διανυκτερεύουν στους αγρούς. Αυτό μας οδηγεί στο συμπέρασμα ότι η γέννηση του Ιησού δεν έγινε το Δεκέμβριο αλλά το Φθινόπωρο εφόσον τα κοπάδια δεν ήταν στις στάνες. Γνωρίζουμε επίσης ότι η γέννηση συνέπεσε, με την απογραφή, που συνήθως γινόταν μετά την συγκομιδή, κατά τις αρχές Οκτωβρίου. Ο Ευαγγελιστής Ιωάννης επίσης συσχετίζει την γέννηση του Ιησού Χριστού με την εορτή της «Σκηνοπηγίας», η οποία γινόταν τον Οκτώβρη.
Στην Αγία Γραφή γενέθλιες και ονομαστικές εορτές δεν συνιστούνται. Στην πραγματικότητα τα Χριστούγεννα δεν συμπεριλαμβάνοντα στις αρχαίες γιορτές της Χριστιανικής Εκκλησίας, και μάλιστα η τήρηση των γενεθλίων καταδικάζονταν σαν ένα αρχαίο Ελληνικό "ειδωλολατρικό" έθιμο απεχθές στους Χριστιανούς. Ημέρα μνήμης των αγίων και μαρτύρων όριζαν αυτή του θανάτου. Η Καθολική Εγκυκλοπαίδεια αναφέρει σχετικά : «Τα Χριστούγεννα δεν ήταν ανάμεσα στις πρώτες εορτές της Εκκλησίας. Ο Ειρηναίος και ο Τερτυλλιανός την παραλείπουν από τους καταλόγους των εορτών» Έτσι Τα Χριστούγεννα ως εορτή των γενεθλίων του δεν γιορτάζονταν τα πρώτα 300 χρόνια. Η καθιέρωση της 25ης Δεκεμβρίου ως ημέρα των Χριστουγέννων έγινε στη Ρώμη από τον Πάπα Ιούλιο τον Α, τον 4ο μ.χ. αιώνα, μετά από έρευνα που έγινε στα αρχεία της Ρώμης για την χρονιά επί Αυγούστου απογραφής, και κατόπιν υπολογισμών βάση των Ευαγγελίων. Ένα στοιχείο που λήφθηκε υπόψιν είναι το η φράση από το κατ’ Ιωάννη γ’30«Εκέινον δει αυξάνειν, εμέ ελατούσθαι»

Φασκόμηλο: Φαρμακευτικές ιδιότητες και χρήσεις ανά τον κόσμο

«Cur moriatur homo cui Salvia crescit in horto?».
«Πώς γίνεται να πεθάνει κάποιος όταν έχει στον κήπο του φασκόμηλο;».

Φασκόμηλο: Φαρμακευτικές ιδιότητες και χρήσεις ανά τον κόσμο

Η ιστορική αυτή ρήση είναι μονάχα ένα δείγμα για το πόσο σπουδαία θεωρούταν σε πολλούς λαούς η χρήση του.

Το φασκόμηλο χρησιμοποιείται για τις θεραπευτικές ιδιότητες του εδώ και πολλές χιλιάδες χρόνια. Την αρχαιότερη γνωστή αναφορά στη χρήση του, αποτελεί η απεικόνιση του σε τοιχογραφία στη Κνωσό (1.400 π.κ.χ.).

Οι αρχαίοι Έλληνες χρησιμοποιούσαν το φασκόμηλο για την περιποίηση πληγών (φρέσκα φύλλα σε μορφή “κομπρέσας”), την αντιμετώπιση δαγκωμάτων φιδιών, την αύξηση της γυναικείας γονιμότητας και σε πολλές ακόμη περιπτώσεις.

Οι Ρωμαίοι – οι οποίοι μάλιστα συγκέντρωναν το φασκόμηλο με “τελετουργικό τρόπο – το χρησιμοποιούσαν ως διουρητικό, ως τοπικό “αναισθητικό”, αλλά και ως “οδοντόπαστα” καθώς θεωρούσαν πως βελτιώνει τη μνήμη και ενισχύει τη λειτουργία του εγκεφάλου. Η ονομασία Salvia προέρχεται άλλωστε από το λατινικό salvere που σημαίνει “που σώζει”.

Την εποχή του Μεσαίωνα το αποκάλεσαν salvatrix (Φασκόμηλο ο σωτήρας) και αποτέλεσε ένα από τα 5 συστατικά του “Four Thieves Vinegar”, του φαρμάκου που “έδιωχνε” την πανώλη.

Το φασκόμηλο και οι θεραπευτικές του ιδιότητες αναφέρθηκαν από το Διοσκουρίδη, τον Πλίνιο και το Γαληνό. Το παλιό Αγγλικό ρητό: “Όποιος δεν θέλει να πεθάνει, να τρώει Φασκόμηλο το Μάη” δείχνει την ιστορική σημασία του βοτάνου.

Η φασκομηλιά είναι φυτό δικότυλο της οικογένειας Labiatae (Χειλανθών) (τάξης Lamiales). Στο γένος Salvia sp υπάγονται περίπου 900 είδη κατεσπαρμένα στις εύκρατες και θερμές περιοχές της γης, είναι πολυετείς ή μονοετείς πόες φρυγανώδεις ή θαμνώδεις κατά το πλείστον αρωματικές. Στην Ελλάδα έχουν εντοπισθεί 23 είδη Σάλβια.

Δράση και Φαρμακολογία.

Η χαρακτηριστική ουσία που περιέχεται στο αιθέριο έλαιο που παράγουν τα φυτά του S.officinalis είναι η α και η β θουγιόνη. Άλλοι δευτερογενείς μεταβολίτες που παράγονται στο είδος αυτό είναι το β-πινένιο, διτερπένια, τριτερπένια, φλαβονοειδή, συστατικά φαινολικών οξέων και φαινολικοί γλυκοζίτες (Miura et al., 2000).

Στην περίπτωση του S. fruticosa τα κυριότερα χαρακτηριστικά του αιθέριου ελαίου είναι (Skoula et al., 2000) η 1,8 κινεόλη, το β-μυρκένιο, το α και β-πινένιο, η α και β-θουγιόνη και η καμφορά. Όλα αυτά αποτελούν το 90% του αιθέριου ελαίου.

Η χημική ταυτότητα των δύο αυτών ειδών, δηλαδή, η συνολικά παραγόμενη ποσότητα του αιθέριου ελαίου και η ποιοτική του και ποσοτική του σύσταση εξαρτάται από διάφορους παράγοντες. Αυτοί είναι: i) το τμήμα του φυτού, ii) η εποχή και iii) η γεωγραφική περιοχή που αναπτύσσεται το φυτό και οι κλιματικές συνθήκες που επικρατούν σε αυτή. Η επίδραση των παραγόντων αυτών έχει μελετηθεί τόσο στο S. officinalis, όσο και στο S. fruticosa.