Η μοναξιά

Αναδημοσίευση άρθρου από Νέα Ακρόπολη

πηγή http://www.nea-acropoli-ioannina.gr/filosofias/h-monaxia.html

Η μοναξιά

Delia Steinberg Guzmάn,
Πρόεδρος του Διεθνούς Οργανισμού Νέα Ακρόπολη, Σταυρός των Παρισίων του Πανεπιστημίου της Σορβόνης σε Επιστήμες, Τέχνες και Γράμματα

Από το βιβλίο: "ΠΑΙΧΝΙΔΙΑ ΣΤΟΝ ΚΑΘΡΕΦΤΗ"
Φιλοσοφικά δοκίμια για την απατηλότητα του κόσμου Εκδόσεις Νέα Ακρόπολη

Στην ημιτονοειδή πορεία της ύπαρξης υπάρχουν στιγμές, οι οποίες ξεχωρίζουν από τη μέση γραμμή, αυτές που ονομάζουμε στιγμές της ζωής και υπάρχουν άλλες που μένουν κάτω από τον ορίζοντα και τις λέμε θάνατο. Στην πραγματικότητα, όλα είναι ύπαρξη, είτε πρόκειται για τη μία είτε για την άλλη πλευρά της διαχωριστικής γραμμής. Το θεμελιώδες είναι το πέρασμα αυτής της γραμμής, είτε για να πεθάνουμε είτε για να γεννηθούμε.Tόσο στη γέννηση όσο και στο θάνατο, είμαστε μόνοι. Δεν έχει σημασία πόσα όντα υπάρχουν γύρω μας αυτές τις στιγμές. Στην πραγματικότητα είμαστε μόνοι. Και το πιο πιθανό είναι ότι είμαστε μόνοι σε όλη τη ζωή μας. Όχι γιατί δεν μπορούμε να μοιραστούμε τις ώρες μας με κάποιον, αλλά γιατί, κατά βάθος, κανένας δεν μπορεί να μπει στην ψυχή μας, που κι αυτή είναι από τη φύση της μοναχική.

Είναι δύσκολο να αποκαλύψουμε το μυστήριο της ζωής και του θανάτου. Αν ο θάνατος είναι κάτι που μας συγκλονίζει λόγω της άγνοιάς μας, η ζωή και το «γιατί» ήρθαμε στη ζωή δεν παύουν να είναι προβλήματα, σχεδόν άλυτα για την ανθρώπινη νοοτροπία.

Είναι πιθανό, κάποια στιγμή, η ψυχή μας να αποχωρίστηκε από κάτι πολύ μεγαλύτερο που την περιείχε. Αποχωρίστηκε σε αναζήτηση νέων εμπειριών, οδηγημένη από την αφελή έλλειψη γνώσης που έχουν οι αθώες ψυχές. Κι έτσι έφτασε στη γη, μόνη, τρομερά μόνη και ξεριζωμένη από την ουράνια κοιτίδα της. Κι από τότε περιπλανιέται στη γη, άλλοτε καλυμμένη από ύλη, άλλοτε όχι, σε αναζήτηση του κλειδιού που θα της επιτρέψει να επιστρέψει στην πρώτη της πηγή, εκεί όπου δεν ήταν μόνη, γιατί δεν ήταν διαιρεμένη. Αυτό το κλειδί είναι η Γνώση. Γνώση σημαίνει Δύναμη. Καμιά φορά, έτσι όπως φεύγουμε, μπορούμε επίσης να επιστρέψουμε. 

Η μοναξιά είναι ένας μεγάλος σύμμαχος της Μάγια. Όσο περισσότερο μόνοι νιώθουμε, τόσο παραδινόμαστε στα παιχνίδια της ψευδαίσθησης, για να σβήσουμε αυτήν την αίσθηση της εσωτερικής αγωνίας.

Αρχίζει το νέο δράμα: αυτό της συνύπαρξης. Ψυχές μόνες που θέλουν να ζήσουν μαζί με άλλες μοναχικές ψυχές, αν και δεν φτάνουν ποτέ να καταλάβουν εντελώς η μία την άλλη, καθώς η μοναξιά είναι το σημάδι που μας σημαδεύει όλους.

Η συνύπαρξη δημιουργεί διάφορες μορφές, από την απλή αγάπη που ενώνει δύο όντα μέχρι τα πιο περίπλοκα συναισθήματα που χαρακτηρίζουν μία κοινωνία αλλά και την ανθρωπότητα. Εμφανίζονται στο προσκήνιο οικογένειες, ομάδες, πόλεις, αγορές, εκκλησίες, πολιτικά κόμματα... Όλα είναι δίχτυα της Μάγια, στα οποία ο άνθρωπος πέφτει παγιδευμένος, πιστεύοντας ότι επιτέλους έχει νικήσει τη μοναξιά. Όμως όσο περισσότερο ψάχνει ο άνθρωπος στο βάθος της ψυχής του τόσο περισσότερο είναι μόνος.

Ο σοφός Πλάτων έλεγε ότι ο άνθρωπος έχει σχηματιστεί "από το ένα και το άλλο". Τίποτε πιο σίγουρο. Το ένα είναι το αδιαίρετο που κείται στο εσωτερικό: είναι η ψυχή μόνη της. Το άλλο είναι η μάσκα που βγαίνει προς τον κόσμο και σχετίζεται με πολλαπλούς τρόπους, ξεφεύγοντας από τη μοναξιά.

Βάζοντας τη μάσκα, μπορεί κανείς να παίξει με πολλούς τρόπους το ρόλο αυτού που έχει σύντροφο. Έτσι γεννιέται η φιλία, ο έρωτας, το αδελφικό και πατρικό συναίσθημα, η αγάπη για όλους τους ανθρώπους, ακόμα και για τα ζώα και τα φυτά. Σε λεπτότερες διαβαθμίσεις, η αγάπη στρέφεται προς το άπειρο των άστρων, και τότε ο άνθρωπος μπορεί να συλλάβει την ιδέα του Θεού και να τον αγαπήσει για την τελειότητα με την οποία εκδηλώνεται ο Κόσμος Του.

Όμως, πόσες είναι οι απογοητεύσεις! Υπάρχουν φιλίες που φθείρονται, έρωτες που πεθαίνουν με τον καιρό, παιδιά που προδίδουν τους γονείς τους, γονείς που εγκαταλείπουν τα παιδιά, όντα που δεν νοιάζονται καθόλου για τους άλλους...Υπάρχει μια επιστήμη που παγώνει τη ρομαντική λάμψη των αστεριών και πολλές θρησκείες που αντιμάχονται για τον ίδιο Θεό. Τι να γίνει;

Εδώ είναι που ο άνθρωπος πετάει αηδιασμένος την εξωτερική του μάσκα και κλείνεται στον εαυτό του απελπισμένος, σκεπτόμενος ότι δεν θα αποφύγει ποτέ τη μοναξιά. Κι εδώ είναι που παρουσιάζεται η μεγάλη έκπληξη.

Είναι το ίδιο το Εγώ στο εσωτερικό «είναι» που συναντάει τον αληθινό φίλο, αυτόν που πάντα συντροφεύει, αυτόν που είναι πάντα παρών κι ο ίδιος, τόσο όταν υποφέρουμε, όσο όταν χαιρόμαστε, αυτόν που μας κοιτάζει χωρίς να μουρμουρίζει και που μας πηγαίνει ψηλά χωρίς να ζητάει καμία ανταμοιβή για αυτό.Το θαύμα συνεχίζεται.  

Όταν ανακαλύπτουμε αυτόν τον αληθινό φίλο, πατέρα και αδερφό, όλα αποκτούν ξανά νόημα. Το να διαβάζουμε, να ακούμε μουσική, να απολαμβάνουμε τη γοητεία της φύσης δεν είναι πια δραστηριότητες του μοναχικού που επικεντρώνεται στον εαυτό του, αλλά του ανθρώπου που τον συντροφεύει το αληθινό του Εγώ. Τώρα πια είναι δυνατό να σχετιστούμε με τους άλλους ανθρώπους, γιατί σε καθέναν από αυτούς υπάρχει το άλλο Εγώ, που συμμερίζεται τις ίδιες ανησυχίες με το φίλο που μόλις ανακαλύψαμε. Τώρα ασφαλώς είναι δυνατό να καταλαβαίνουμε και να αισθανόμαστε. Αυτός που δεν έχει περάσει από τη δική του εσωτερική ενδοσκόπηση, δύσκολα θα μπορέσει να στοχεύσει στην ελάχιστη γνώση αυτού που είναι ο εξωτερικός κόσμος. Πρώτα προς τα μέσα, και μετά προς τα έξω. Δεν είναι ότι έτσι θα εξαφανιστεί η μοναξιά. Αυτή είναι κατάσταση της ψυχής. Όμως σίγουρα μπορούν να ενωθούν οι μοναξιές και να παίξουν με τα πέπλα της Μάγια όσο διαρκεί η ζωή. Το να μοιραζόμαστε μια δυστυχία είναι μια μορφή ένωσης.

Κι ακόμα είναι δυνατόν να αναζητούν οι ψυχές την ένωση μπροστά στην κοινή δυστυχία της απώλειας της πρώτης αρχής, και να επιθυμούν διακαώς την επιστροφή στο σημείο που δεν υπάρχει η διαίρεση.

Η μοναξιά είναι προϊόν της διαίρεσης. Όταν όλα είναι Ένα, τότε πού χωράει η μοναξιά; Η Μοναξιά είναι λοιπόν χωρισμός, μη ένωση, διαίρεση. Όσο περισσότερο διαιρούμαστε, τόσο περισσότερη μοναξιά υπάρχει, καθώς έχουμε δημιουργήσει νέα σωματίδια που με τη σειρά τους είναι μόνα και χωρισμένα από τα υπόλοιπα.

Αυτό είναι ένα από τα παιχνίδια της Μάγια. Να διαιρούμαστε μέχρι το άπειρο, να πολλαπλασιάζονται οι μορφές και να εμψυχώνουμε τους εαυτούς, να επαναλαμβάνουμε το ίδιο, κάνοντάς μας να πιστεύουμε ότι στην ποσότητα βρίσκεται το γιατρικό για τη μοναξιά. Δεν είναι η ποσότητα αυτή που εξαλείφει τη μοναξιά, το πολύ-πολύ να έρθει ο κορεσμός, και να χάσει από ποιότητα, δεδομένου ότι οι παρουσίες έχουν πολλαπλασιαστεί από την ίδια ουσία. Πρέπει να ψάχνουμε λίγο και καλά, βαθιά και συγχρόνως ψηλά. Έτσι είναι δυνατόν, γνωρίζοντας το παιχνίδι της Μάγια, να κατορθώσουμε να ξεπεράσουμε την ψευδαίσθηση και να αναγνωρίσουμε τα κομμάτια που λείπουν από την ψυχή μας, αυτά που έχασε στην κάθοδό της προς τη γη κι αυτά που πρέπει να ξαναποκτήσει για να ξαναγίνει μία και για να μη ξανανιώσει μόνη ποτέ.

- Είσαι μόνος;
- Ναι...
- Θέλεις να είσαι μαζί μου;
- Καλά...

Κι έτσι πηγαίνουν δυο-δυο, πιασμένοι από το χέρι, με ενωμένες τις σαρκικές μάσκες τους, ενώ οι ψυχές κοιτάζονται με περιέργεια στα μάτια για να δουν αν αυτό το ον είναι το δίδυμο εγώ τους που έχασαν στην πρώτη διαίρεση.

Άρθρο από το περιοδικό "Νέα Ακρόπολη"

Τεύχος : 114

Joomla SEF URLs by Artio

σημ. Αν δεν ανοίγουν οι σύνδεσμοι κάντε τους μαρκάρισμα, αντιγραφή, επικόλληση πάνω

Μπιφτέκια γεμιστά

 Μπιφτέκια γεμιστά

• 1 κιλό κιμά
• 1 κρεμμύδι ξερό, χοντροκομμένο
• 1 αυγό

• 4 φέτες ψωμί μπαγιάτικο
• λίγο μαϊντανό πρόχειρα κομμένο
• λίγη ρίγανη ή θυμάρι
• 200 γρ. τυρί μετσοβόνε, κομμένο σε 12 μπαστούνια
• 12 φέτες σαλάμι μπίρας
• αλάτι, πιπέρι
• λίγη γλυκιά πάπρικα
• λίγο ελαιόλαδο
• 1 κουτ. της σούπας μουστάρδα

Μουσκεύετε το ψωμί σε νερό. Το στραγγίζετε καλά, στύβοντας το με τα χέρια σας, και το ρίχνετε σε λεκανίτσα.
Βάζετε το κρεμμύδι και τον μαϊντανό στο μπλέντερ, προσθέτετε λίγο ελαιόλαδο και χτυπάτε για να γίνουν ένα μείγμα.

Ρίχνετε αυτό το μείγμα στη λεκανίτσα με το στυμμένο ψωμί, προσθέτετε τον κιμά, την ανάλογη ποσότητα αλατοπίπερου, την πάπρικα, τη μουστάρδα, τη ρίγανη και ζυμώνετε μέχρι να ενωθούν όλα τα υλικά.

Αφήνετε το μείγμα του κιμά για 1 ώρα στο ψυγείο, και μετά πλάθετε 12 πλατιά μπιφτέκια.

Τοποθετείτε από ένα μπαστουνάκι μετσοβόνε στο κέντρο και 1 φέτα σαλάμι μπίρας στη μία άκρη. Διπλώνετε τα μπιφτέκια και τα ξαναπλάθετε δίνοντας τους στρογγυλό σχήμα και φροντίζοντας να κλείσετε μέσα τη γέμιση, ώστε να μη φύγει στο ψήσιμο.

Ψήνετε τα μπιφτέκια στα κάρβουνα, στο γκριλ ή σε γκριλιέρα στο μάτι της κουζίνας σας, μέχρι να ροδίσουν πρώτα από τη μία και μετά από την άλλη πλευρά.

Σερβίρετε τα γεμιστά μπιφτέκια με πατάτες ψημένες στο αλουμινόχαρτο, χαραγμένες και περιχυμένες με φρέσκο βούτυρο και μυρωδικά.

myworld.gr

ΣΩΚΡΑΤΗΣ: Ο ΒΙΟΣ ΚΑΙ Η ΕΠΟΧΗ ΤΟΥ ΚΑΙ Η ΔΙΚΗ ΜΑΣ

7 Ομόκεντροι Κύκλοι Αυτογνωσίας

ΣΩΚΡΑΤΗΣ: Ο ΒΙΟΣ ΚΑΙ Η ΕΠΟΧΗ ΤΟΥ ΚΑΙ Η ΔΙΚΗ ΜΑΣ

Ως «αλογόμυγα», ο Σωκράτης ενόχλησε και έγινε αντικείμενο χλεύης και διώξεων.

Ο Σωκράτης μπορεί να διέθετε το αξιοθαύμαστο χάρισμα να κάνει φίλους, δεν ήταν όμως ο τύπος που θα κολάκευε τους άλλους’ ακριβώς το αντίθετο, μάλιστα. Οι αδιάκοπες και επίμονες ερωτήσεις του θύμιζαν στους συμπολίτες του τα ακατάπαυστα τσιμπήματα των εντόμων που συνωστίζονταν βουίζοντας γύρω από τα οπίσθια των ζώων, στον καυτό ήλιο του αττικού καλοκαιριού. Αυτά τα τσιμπήματα, όπως και οι ερωτήσεις του Σωκράτη, μπορούσαν να τρελάνουν το ζώο’ και ο Σωκράτης επί τριάντα χρόνια έκανε το ίδιο στις πιο επιφανείς προσωπικότητες των Αθηνών.

Οι συμπολίτες του, ωστόσο, ανταπέδιδαν τα τσιμπήματα. Φαντασθείτε πώς πρέπει να ένιωσε ο Σωκράτης στην πρώτη διδασκαλία της κωμωδίας του Αριστοφάνη Νεφέλες, ανακαλύπτοντας πως το νέο έργο του μεγάλου κωμικού ποιητή είχε ως θέμα τον ίδιο! Ο Αριστοφάνης παρουσίαζε τον Σωκράτη ως τον καυχησιάρη κάτοχο ενός «στοχασμού». Παρουσίαζε τον φιλόσοφο να αιωρείται σε ένα καλάθι, στην κυριολεξία με το «κεφάλι του στα σύννεφα», να μωρολογεί ενώπιον των εκστασιασμένων μαθητών του.

Οι Αθηναίοι λάτρευαν αυτό το είδος ελευθερόστομης σάτιρας, ως μέρος της ελευθερίας του λόγου που χαρακτήριζε την πολιτική και κοινωνική τους ζωή. Λέγεται πως και ο ίδιος ο Σωκράτης απολάμβανε δεόντως την εις βάρος του σάτιρα, και μια φορά μάλιστα, στα μισά μιας παράστασης, σηκώθηκε όρθιος για να γίνει «πιο εύκολος στόχος».

Ο Σωκράτης δεν το έβαλε ποτέ κάτω’ αγαπούσε πάρα πολύ τους συμπολίτες του για να τους επιτρέψει να καταστρέψουν τη ζωή τους, επειδή δεν άντεχαν τα σκληρά ερωτήματα που οδηγούσαν στην αλήθεια. Οι Αθηναίοι όμως είχαν γίνει λιγότερο ανεκτικοί μετά τον καταστροφικό πόλεμο και την ήττα από τη Σπάρτη’ η πόλη περνούσε πραγματικά πολύ δύσκολες ημέρες. Στα εβδομήντα του χρόνια, ο Σωκράτης παραπέμφθηκε σε δίκη κατόπιν μηνύσεως τριών συμπολιτών του. Οι κατηγορίες περιλάμβαναν την υποτιθέμενη άρνησή του να λατρεύσει τους θεούς της πόλης, την εισαγωγή νέων θεοτήτων «καινών δαιμονίων» (με τα οποία υπονοούσαν την πίστη του στην προσωπική συνείδηση του ανθρώπου) και διαφθορά της νεολαίας. Ο Σωκράτης καταδικάσθηκε σε θάνατο διά κωνείου. Πέθανε όπως έζησε. συνομιλώντας μέχρι την τελευταία στιγμή με φίλους του.

Η μόρφωση φαίνεται στη συμπεριφορά

Ευαγγελία Τσακίρη.

Marina Pappa

Μπροστά στους άλλους να στέκεσαι χαμογελαστός. Μπροστά στον ευατό σου να στέκεσαι αυστηρός. Στην ανάγκη να στέκεσαι γενναίος. Στην καθημερινή βιοπάλη πρόσχαιρος Οταν σε χειροκροτούν να στέκεσαι απαθής.

Όταν ρωτήθηκε ο μεγάλος Σωκράτης γιά να δώσει τον ορισμό του μορφωμένου ανθρώπου δεν ανέφερε τίποτε για τη συσσώρευση γνώσης. Η μόρφωση φαίνεται στη συμπεριφορά είπε, και πρόσθεσε : 

 

«Αυτούς τους ανθρώπους θεωρώ μορφωμένους: Αυτούς που ελέγχουν τις δυσάρεστες καταστάσεις, αντί να ελέγχονται από αυτές. Αυτούς που αντιμετωπίζουν όλα τα γεγονότα με γενναιότητα και λογική. Αυτούς που είναι έντιμοι σε όλες τις συνδιαλλαγές τους. Αυτούς που αντιμετωπίζουν καλοπροαίρετα γεγονότα δυσάρεστα και ανθρώπους αντιπαθείς. Αυτούς που δε νικήθηκαν από τις ατυχίες και τις αποτυχίες τους. Αυτούς που δεν έχουν φθαρεί από τις επιτυχίες και την δόξα τους.»

Σήμερα...

ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ

ΛΟΥΚΙΑΝΟΣ

Άγιος Λουκιανός ο ιερομάρτυρας Πρεσβύτερος της Εκκλησίας της Αντιοχείας

Ημερομηνία εορτής:	15/10/2012
Τύπος εορτής:	Σταθερή. Εορτάζει στις 15 Οκτωβρίου εκάστου έτους.
Άγιοι που εορτάζουν: Αγιος Λουκιανος Ο Ιερομαρτυρας Πρεσβυτερος Της Εκκλησιας Της Αντιοχειας

Βιογραφία
Ο Άγιος Λουκιανός καταγόταν από τα Σαμόσατα της Συρίας και ήταν γόνος ευσεβούς οικογενείας. Έλαβε την απαραίτητη μόρφωση και μετά το θάνατο των γονέων του, σε ηλικία 12 ετών, μοίρασε την περιουσία του στους πτωχούς. Εντρύφησε στην μελέτη της Αγίας Γραφής και όντας γνώστης της εβραϊκής, διόρθωσε και συμπλήρωσε τις μεταφράσεις των Ο΄, του Ακύλα, του Συμμάχου και του Διοκλητιανού επί τη βάσει του πρωτοτύπου, δωρίζοντας την μετάφρασή του στην εκκλησία της Νικομηδείας. Χειροτονήθηκε πρεσβύτερος στην Αντιόχεια και διακρίθηκε για την ζέση του κηρύγματός του, με το οποίο παρακινούσε τους πιστούς στο μαρτύριο. Όταν πληροφορήθηκε ότι ο Διοκλητιανός καταδίωκε στη Νικομήδεια τους Χριστιανούς εγκατέλειψε την Αντιόχεια και πήγε εκεί για να τους συμπαρασταθεί. Συνελήφθη όμως από τον Διοκλητιανό, φυλακίσθηκε και ετελεύτησε από πείνα.

σημ. Αν δεν ανοίγουν οι σύνδεσμοι κάντε τους μαρκάρισμα, αντιγραφή, επικόλληση πάνω

«15η Οκτωβρίου: Παγκόσμια Ημέρα Γυναίκας Αγρότισσας»

πηγή http://www.anatolh.com

«15η Οκτωβρίου: Παγκόσμια Ημέρα Γυναίκας Αγρότισσας»

Γράφει ο Λευτέρης Αυγενάκης

Η 15η Οκτωβρίου έχει καθιερωθεί από το Παγκόσμιο Ίδρυμα Κορυφής για τις γυναίκες ως ημέρα εορτασμού της γυναίκας της «υπαίθρου». Ο στόχος της πρωτοβουλίας αυτής είναι διττός: αφενός αποσκοπεί στην αφύπνιση της διεθνούς κοινής γνώμης ως προς τα προβλήματα που καλούνται οι γυναίκες της «υπαίθρου» να αντιμετωπίσουν στον καθημερινό τους βίο, αφετέρου στοχεύει στον εορτασμό και στην απόδοση τιμής στις γυναίκες αυτές ως προς τη συνεισφορά τους στο σύνολο της αγροτικής οικονομίας.
Γυναίκα αγρότισσα: δύο λέξεις με πολλαπλούς ρόλους, σύνθετο περιεχόμενο, βαθιά νοήματα..Η προσφορά της «μοναδική», η αξία της «διαχρονική», ο ρόλος της «πολύπλευρος»: «μαχητής της ζωής», «στυλοβάτης της ελληνικής οικογένειας», «πρωταγωνιστής της οικονομικής ζωής».
Η Γύναικα αγρότισσα είναι ο ιστός, η βάση της παραγωγικής δραστηριότητας. Είναι αυτή που διατελεί ως ο 'διευθυντής-επιβλέπων' της σοδειάς, ο σταθερός φρουρός της «βιοποικιλότητας». Ο τομέας της «γεωργίας» δεν θα είχε εξελιχθεί στο βαθμό που έχει ως σήμερα, χωρίς τη βαρυσήμαντη και την μοναδική προσφορά της γυναίκας αγρότισσας, η οποία καθημερινά δίνει τον δικό της αγώνα για την επιβίωση, παραγωγή, καταξίωση, αναγνώριση.

Στη σημερινή, οικονομική συγκυρία, ο ρόλος της γυναίκας «αγρότισσας» είναι πιο επίκαιρος από ποτέ. Καθώς, η γυναίκα «αγρότισσα» είναι αυτή που μέσω των γεωργικών δραστηριοτήτων της θα συντηρίσει την οικογένεια, προσφέροντας τροφή στο σπίτι, θα βοηθήσει σημαντικά τον άντρα «αγρότη» στις σύνθετες και πολλαπλές, καθημερινές του δουλειές και θα συμβάλλει στην ενίσχυση και ενδυνάμωση της τοπικής παραγωγής. Είναι, επίσης, το «μέσο»-ο «φορέας» της επανεκκίνησης της εθνικής οικονομίας. Η Γυναίκα «αγρότισσα» στη σημερινή, δύσκολη συγκυρία είναι η πρωταγωνίστρια του «εργασιακού», «οικονομικού», «κοινωνικού», «δομικού» μετασχηματισμού, καθώς με τη σωστή αξιοποίηση του πρωτογενούς τομέα, θα επιτευχθεί η οικονομική ανάταση της χώρας, η ενίσχυση ενός εργασιακού κλάδου, αυτού των «Νέων Αγροτισσών» και η μετάλλαξη της οικονομικής και κοινωνικής ζωής.
Η Ελληνίδα αγρότισσα αποτελεί κοιτίδα του πολιτισμού μας, σημαντικό τμήμα της εργασιακής ζωής, θεμέλιο του κοινωνικού βίου. Είναι αυτή που διαιωνίζει τα ήθη και έθιμα, τις παραδόσεις μας και διαμέσου της οποίας αναπάραγεται η ιστορία μας από γενιά σε γενιά.
Η σημερινή μέρα που είναι αφιερωμένη στις γυναίκες «αγρότισσες» αξίζει όχι μόνο να τις επαινέσουμε αλλά να τις ευχαριστήσουμε και να τις ευχηθούμε να είναι πάντα το ίδιο δημιουργικές, καθώς χάρη σ'αυτές απολαμβάνουμε όλοι μας κάτι, είτε είναι υλικής είτε ηθικής αξίας.

Παγκόσμια Ημέρα Πλυσίματος Χεριών η 15η Οκτωβρίου

πηγή www.agorapress.gr

Παγκόσμια Ημέρα Πλυσίματος Χεριών η 15η Οκτωβρίου

Η Παγκόσμια Ημέρα Πλυσίματος Χεριών γιορτάζεται από το 2008, στις 15 Οκτωβρίου κάθε χρόνου.

Η πρωτοβουλία ανήκει στη Σύμπραξη Δημόσιου και Ιδιωτικού Τομέα για το Πλύσιμο των Χεριών (PPPHW), που συσπειρώνει δημόσιους φορείς και γνωστές πολυεθνικές εταιρείες του ιδιωτικού τομέα (Unilever, Procter&Gamble), που κατασκευάζουν προϊόντα ατομικής υγιεινής.

Στόχος των εμπνευστών της, που έχουν την υποστήριξη του ΟΗΕ, είναι η διαφώτιση και η κινητοποίηση εκατομμυρίων ανθρώπων σε όλο τον κόσμο για να πλένουν τα χέρια τους με σαπούνι, μια καθημερινή και απλή δραστηριότητα, που σώζει ζωές, κυρίως στον Τρίτο Κόσμο.

Σύμφωνα με έρευνες, το πλύσιμο των χεριών με σαπούνι μειώνει κατά 50% τις πιθανότητες να προσβληθεί κάποιος από μολυσματικές ασθένειες, που στις φτωχές χώρες του πλανήτη είναι συχνά θανατηφόρες.

Ολες ανεξαρτήτως οι Υγειονομικές Αρχές επισημαίνουν ότι τα καθαρά χέρια σώζουν ζωές, ενώ βοηθούν και στην προστασία από τη γρίπη Η1Ν1.

Το πλύσιμο των χεριών με σαπούνι και νερό επιβάλλεται, σύμφωνα με τους ειδικούς, μετά τη χρήση της τουαλέτας και πριν το φαγητό, γιατί βοηθά να μειωθούν τα κρούσματα διάρροιας πάνω από 40% και οι αναπνευστικές λοιμώξεις σε ποσοστό  25%. Κάθε χρόνο, οι διαρροϊκές ασθένειες και οι οξείες αναπνευστικές λοιμώξεις γίνονται αιτία για το θάνατο πάνω από 3,5 εκατομμυρίων παιδιών κάτω των 5 ετών.

Παρά τις μεγάλες δυνατότητες που έχει το πλύσιμο των χεριών με σαπούνι, σπάνια εφαρμόζεται και δεν είναι πάντα εύκολη υπόθεση. Παρά το γεγονός ότι το σαπούνι είναι διαθέσιμο στα περισσότερα νοικοκυριά σε όλο τον κόσμο, τα ποσοστά χρήσης του - στις περιστάσεις που είναι κρίσιμο - κυμαίνονται από μηδέν έως 34%. Οσο για το νερό, πολύ λίγες είναι οι περιοχές που είναι πραγματικά καθαρό.

Με το σύνθημα «Τα καθαρά χέρια σώζουν ζωές» η παγκόσμια εκστρατεία της Ημέρας Πλυσίματος των Χεριών έχει ως στόχο να αλλάξει ριζικά τον τρόπο που αντιμετωπίζουν το συγκεκριμένο θέμα, τόσο μεγάλοι, όσο  κυρίως  παιδιά, και στα σχολεία, αλλά και στα σπίτια τους

15 Οκτωβρίου Διεθνής ημέρα του ''Λευκού Μπαστουνιού''

πηγή http://www.arcadiaportal.gr

15 Οκτωβρίου Διεθνής ημέρα του ''Λευκού Μπαστουνιού''

Δευ, 15 Οκτ 2012 - 16:34

Η σημερινή ημέρα έχει παγκοσμίως καθιερωθεί ως η ημέρα εορτασμού του «Λευκού Μπαστουνιού», με απώτερο σκοπό  τη διάδοση της μεγάλης σημασίας της χρήσης του και την ευαισθητοποίηση του κοινού απέναντι στην καθημερινή προσπάθεια που καταβάλλουν τα άτομα με προβλήματα όρασης για μια πιο ανεξάρτητη και αξιοπρεπή διαβίωση.

Η ιστορία του " Λευκού Μπαστουνιού'' ξεκίνησε μετά τη λήξη του Α' Παγκόσμιου Πολέμου στην Αμερική, όπου εκεί αναπτύχθηκε ένα κίνημα για την αποκατάσταση και επανένταξη των ατόμων που τυφλώθηκαν από ατυχήματα κατά τη διάρκεια του πολέμου. Αρωγός αυτού του κινήματος ήταν ο οφθαλμίατρος Richard Hoover, ο οποίος πρώτος χρησιμοποίησε ένα μακρύ καλάμι για τη βοήθεια της κίνησης των τυφλών βετεράνων του πολέμου.

Αν και η όραση για όλους όσους μπορούν και διαβάζουν αυτό το άρθρο είναι δεδομένη, για μια μερίδα συνανθρώπων μας η μερική ή ολοκληρωτική απώλειά της αποτελεί καθημερινό γεγονός και μια κατάσταση με την οποία έμαθαν ή πρέπει να μάθουν να ζουν.

Αυτή η ημέρα είναι αφιερωμένη στους ανθρώπους που βλέπουν με τα '' μάτια της ψυχής'' και καθιερώθηκε για να υπενθυμίζει σε όλους τους υπόλοιπους ανθρώπους, ότι οφείλουν να διευκολύνουν και να ομορφαίνουν με οποιοδήποτε τρόπο  την καθημερινότητα αυτών που άθελά τους ζουν στο '' σκοτάδι''.

Κ.Θ.

Little Nemo 107η επέτειο

Bigbook.gr

Η Google σήμερα 15 Οκτωβρίου γιορτάζει την 107η επέτειο του Little Nemo, του εικονογραφημένου ήρωα του Αμερικάνου σκιστογράφου Winsor McCay με ένα από τα πιο περίτεχνα doodle που δημιούργησε η Google.

Ο Μικρός Νέμο, όπου nemo σημαίνει «κανένας» στα λατινικά, είναι ένα μικρό αγόρι, που ζει μέσα από τα βραδινά του όνειρα. Σκοπός του είναι να φθάσει στην Slumberland = δηλαδή στη Χώρα του Ελαφρού Ύπνου, την οποία κυβερνά ο Βασιλιάς Μορφέας και ο οποίος τον χρειάζεται για να κάνει παρέα στην κόρη του, την Πριγκίπισσα. Η κάθε περιπέτεια ολοκληρώνεται με τον Μικρό Νέμο να ξυπνά στο κρεββάτι του ή κοντά σε αυτό, συχνά με ένα εφιάλτη από τις περιπέτειες που βίωσε για να φθάσει στην Σλάμπερλαντ και να τον παρηγορεί ένα από τα ενήλικα πρόσωπα της οικογένειάς του.

Το σημερινό doodle αναπλάθει την περιπέτεια του κύριου αυτού ήρωα των κόμικς, ο οποίος εμφανίστηκε για πρώτη φορά στις 15 Οκτωβρίου 1905 στο New York Herald.

Η σειρά δημοσιεύτηκε στις εφημερίδες New York Herald (15/10/1905-23/7/1911) υπό τον τίτλο «Little Nemo in Slumberland» («Ο Μικρός Νέμο στην Σλάμπερλαντ») και New York American (3/9/1911-26/7/1914) υπό τον τίτλο «In the Land of Wonderful Dreams» («Στην Χώρα των Υπέροχων Ονείρων»)
Το κόμικ , αρχικά, δεν γνώρισε σημαντική επιτυχία αλλά κατά τη διάρκεια του 20ου αιώνα και πολύ περισσότερο στις αρχές του 21ου αιώνα, συγκέντρωσε μεγαλύτερη αναγνώριση.

Διακρίνεται για την εικαστική του αρτιότητα, τα ζωντανά χρώματα, τις λεπτομέρειες του σχεδίου και την μεγάλη ποικιλία παράξενων χαρακτήρων και τοπίων.
Ο Winsor Zenic McCay ήταν ένας Αμερικανός σκιτσογράφος και εμψυχωτής, ο πιό γνωστός για τη σειρά κόμικς Little Nemo και το κινούμενο σκίτσο Gertie το Dinosaur (1914).

Ένας παραγωγικός καλλιτέχνης, πρωτοποριακό νωρίς ταινίες κινουμένων σχεδίων της McCay επισκίασε κατά πολύ το έργο των συγχρόνων του, και να ορίσετε ένα πρότυπο που ακολουθείται από την Walt Disney και άλλους αργότερα δεκαετίες. Ένας από τους πιο παραγωγικούς και καινοτόμους δημιουργούς καρτούν ήταν ο Γουίνσορ ΜακΚέι, ο οποίος θεωρείται και πατέρας των κινουμένων σχεδίων. Επηρέασε πολλούς μεταγενέστερους, όπως τον Γουόλτ Ντίσνεϊ, και η ταινία «Γκέρτι ο Δεινόσαυρος» που γύρισε το 1914 έγινε παγκόσμια επιτυχία.

Ευρέως θεωρείται ως μια από τις μεγάλες προσωπικότητες της μορφή κόμικς, τολμηρή και στυλιστικές καινοτομίες McCay του στις αρχές του 20ου αιώνα, επαναπροσδιόρισε το τι το μέσο θα μπορούσε να κάνει και να θέσει ένα πρότυπο που ακολουθείται από την Walt Disney σε δεκαετίες που ακολούθησαν.

Αν και παιδικό κόμικ έχει συχνά ύφος σκοτεινό, σουρεαλιστικό, απειλητικό, ακόμη και βίαιο.

Το 2005 έληξαν τα δικαιώματα πνευματικής ιδιοκτησίας των απογόνων του ΜακΚέι και η αποτελεί πλέον δημόσιο κτήμα. Κάποια από τα πρωτότυπα σχέδια του κόμικ εκτίθενται στο Μητροπολιτικό Μουσείο της Νέας Υόρκης (The Met).

http://www.madata.gr/diafora/technology/229151.html

ΠΩΛ ΕΛΥΑΡ "ΑΘΗΝΑ"

ΤΑ ΡΑΝΤΙΣΜΕΝΑ(Ομάδα καλλιτεχνικών, λογοτεχνικών, αναζητήσεων)

12 ΟΚΤΩΒΡΙΟΥ 1944 
Αρχίζει η αποχώρηση των γερμανικών δυνάμεων από την Αθήνα και η είσοδος σ' αυτή των πρώτων ελληνικών και συμμαχικών τμημάτων.

 
ΠΩΛ ΕΛΥΑΡ "ΑΘΗΝΑ"

Έλληνα λαέ βασιλιά απελπισμένε

Να χάσεις άλλο πια δεν έχεις πάρεξ τη λευτεριά
Τον έρωτα σου για τη λευτεριά και για τη δικαιοσύνη
Και τον άπειρο σεβασμό του ίδιου του εαυτού σου

Βασιλιά λαέ δε σ' απειλεί ο θάνατος
Στον έρωτά σου είσ' όμοιος είσαι αγαθός
Και το κορμί σου κι η καρδιά πεινούν για αιωνιότητα
Βασιλιά λαέ που πίστεψες πως σου χρωστούν το ψωμί

Και πως σου δίναν τίμια τ' άρματα να σηκώσεις
Τίμια δικιά σου σώζοντας βάζοντας το δικό σου νόμο
Λαέ απελπισμένε στα δικά σου μόνο τ' άρματα εμπιστέψου
Ελεημοσύνη σαν τα δώσανε κάνε τα εσύ ελπίδα

Και τη ελπίδα τούτη όρθωσε στο μαύρο φως αντίκρυ
Στον ανελέητο Χάροντα που δίπλα σου δεν βολεύετεια
Λαέ απελπισμένε ήρωα λαέΛαέ πεινασμένων λαίμαργων της πατρίδας

Μικρέ και μεγάλε στα μέτρα του καιρού σου
Έλληνα λαέ αφέντη παντοτινέ των πόθων σου
Συνταιριασμένα το ιδανικό της σάρκας κι η σάρκα η ίδια
Η φυσική λαχτάρα το ψωμί κι η λευτεριά

Η λευτεριά όμοια με τη λιόλουστη θάλασσα
Το ψωμί όμοιο με τους θεούς το ψωμί που σμίγει τους ανθρώπους
Το αληθινό ολόφωτο αγαθό πιο δυνατό απ' όλα
Πιο δυνατό απ' τον πόνο και τους εχθρούς μας όλους