Ποντιακά πιροσκί (νηστίσιμα)

Ποντιακά πιροσκί (νηστίσιμα)

Bαθμολογία:

22 ψήφοι

Προστέθηκε από giotakicv, 20.12.09

Περιγραφή

Υπέροχα σε εμφάνιση, πανεύκολα στην προετοιμασία και καταπληκτικά σε γεύση!

photo: natasawow

Τι χρειαζόμαστε:

Ζύμη

• 1 φακελάκι ξηρή μαγιά
• 1 1/2 κούπα χλιαρό νερό
• 1/2 κ. σ. ζάχαρη
• 1 κ. σ. αλάτι
• 1 κ. σ. λευκό ξύδι
• 5 κ. σ. ελαιόλαδο
• περίπου 500 γρ. αλεύρι

Γέμιση

• 5-6 μεγάλες πατάτες
• 1 μεγάλο κρεμμύδι
• 1 ματσάκι μαϊντανό
• αλάτι, πιπέρι, ρίγανη
• ελαιόλαδο
• προαιρετικά φέτα
• Λάδι για τηγάνισμα

Στα γρήγορα

Κατηγορία

Πίτες με λαχανικά

Μέθοδος

Τηγανιού

Διατροφή

Vegan

Πλούσια σε ενέργεια

Χορτοφαγική

Κουζίνα

Ποντιακή

Νηστίσιμα

Νηστίσιμα με λάδι/αλκοόλ

Φτιάχνει

25-30 κομμάτια

Πως το κάνουμε:

Διαβάστε περισότερο: Ποντιακά πιροσκί (νηστίσιμα)  

http://www.sintagespareas.gr/sintages/pontiaka-piroski-nistisima.html#ixzz22nhLkECe

Σαμσάρα

 Αναδημοσίευση άρθρου από Νέα Ακρόπολη

http://www.nea-acropoli-ioannina.gr/kinhmatografou/samsara.html

Σαμσάρα

«Τι είναι πιο σημαντικό να ικανοποιήσεις 1000 επιθυμίες ή να ελέγξεις έστω και  μία;»


“Samsara“ είναι για τους Βουδιστές ο τροχός των γεννήσεων. Πιο συγκεκριμένα σημαίνει την περιστροφή και την εναλλαγή. Η περιστροφή σχηματίζεται από την δύναμη μιας πρωταρχικής αιτίας που θέτει σε συνεχή κίνηση τον τροχό εναλλασσόμενων αιτιών και αποτελεσμάτων –γνωστό ως νόμο του κάρμα – και οδηγεί την Μονάδα, το Πνεύμα, στον ωκεανό των γεννήσεων και των θανάτων. Στόχος είναι να καταφέρει να μην δημιουργεί πλέον κάρμα κι έτσι να απελευθερωθεί από τα δεσμά αυτού του τροχού και να μην χρειάζεται να ξαναγεννηθεί. Έως τότε όμως κάθε ψυχή είναι αναγκασμένη από αυτό τον νόμο, να μπαίνει μέσα στην ύλη για να πάρει τις εμπειρίες που χρειάζεται, ώστε να συνειδητοποιήσει την θεία της προέλευση, να κατακτήσει την  Φώτιση και τότε δεν θα χρειαστεί να ξαναμπεί στην ύλη.

Ο Βούδας είναι το πρότυπο του ενσαρκωμένου που έγινε θεός, καθώς γλίτωσε από τα δεσμά της Samsara. Για να το καταφέρει αυτό εγκατέλειψε πρώτα τα πλούτη και την δόξα (μια και ήταν πρίγκιπας ενός μικρού κρατιδίου), εγκατέλειψε την  γυναίκα και το παιδί που είχε και ξεκίνησε την αναζήτηση του Δάρμα. Έθεσε το σώμα του σε τρομερές στερήσεις και κακουχίες αλλά δεν έβρισκε την γαλήνη που ποθούσε η ψυχή του. Ώσπου μια μέρα καθισμένος κάτω από το δέντρο Bodhi  (το δέντρο της Σοφίας) άκουσε μια κοπέλα, που τον έσωσε όταν του πρόσφερε ένα ταπεινό φαγητό, να τραγουδά:
…όταν το βίνα είναι πολύ τεντωμένο, το βίνα σπάει. Όταν το Βίνα είναι πολύ χαλαρό το βίνα δεν μπορεί να παίξει….».

Τότε φωτίστηκε και ανακάλυψε τις 4 μεγάλες αλήθειες που οδηγούν στην Ατραπό του Μέσου που είναι σύμφωνη με την Ατραπό του Νόμου, του Δαρμάν.

1) Η Πρώτη αναφέρεται στον Πόνο. Όλα τα εκδηλωμένα επηρεάζονται από τον Πόνο.
2) Η δεύτερη στην Αιτία του πόνου που είναι η Μάγια αυτού του κόσμου. Το να πιστεύει κανείς για αληθινό και αιώνιο ότι είναι πρόσκαιρο και απατηλό.
3) Η Τρίτη αφορά στην εξάλειψη του πόνου, η οποία μπορεί να επιτευθχεί μόνο όταν διοχετεύεται η δίψα για ζωή προς το ανώτερο εγώ.
4) Στην 4 αλήθεια μιλά για αυτή την Ατραπό μέσω της οποίας  μπορεί να το επιτύχει αυτό. Είναι η Ευγενής Οκταπλή Ατραπός που οδηγεί στην εξάλειψη του πόνου και περιέχει τα εξής σκαλοπάτια: Ορθές Αντιλήψεις, Ορθές Αποφάσεις, Ορθές Ομιλίες, Ορθή Συμπεριφορά, Ορθά Μέσα Ζωής, Ορθή Προσπάθεια, Ορθή Σκέψη και Ορθή συγκέντρωση.
Η ταινία διαπραγματεύεται το θέμα του πόνου και της ηδονής. Ο έρωτας κινείται μέσα από αυτές τις δύο καταστάσεις. Άλλωστε εξαιτίας του έρωτα έλκεται μια ψυχή από τον ουρανού να κατέβει στη γη, στον κόσμο της Μάγια. Πόνος και ηδονή είναι πολλές φορές σαν ένα νόμισμα με δύο όψεις. Μπορεί να υπάρξει το ένα χωρίς το άλλο;

Ο πρωταγωνιστής είναι ένας μοναχός που μπήκε στο μοναστήρι από τα 5 του χρόνια και κατάφερε να απομονωθεί σε ένα κελί για 3 χρόνια, 3μήνες, 3βδομάδες και 3 μέρες!. Το 3 είναι ένας ιερός αριθμός στον Βουδισμό. Αποτελεί την ουσία του υψηλότερου Πνευματικού Όντος, του τριπλού ηλιακού λόγου. Τριπλή είναι και η έκφραση της Μονάδας σαν Βούληση, Αγάπη και Διάνοια. Μετά λοιπόν 3 χρόνια έρχονται ο δάσκαλός του κι άλλοι μοναχοί του μοναστηριού να τον βοηθήσουν να επιστρέψει. Τον βρίσκουν σε μια αποστεωμένη και άθλια σωματική κατάσταση. Έχει κυριαρχήσει πάνω στο σώμα του και του επέβαλε να μην τον ενοχλεί στην εξάσκηση του διαλογισμού του. Οι λειτουργίες όμως του σώματος συνέχιζαν να υφίστανται και χωρίς την συνείδηση παρούσα. Έτσι τα μαλλιά του μεγαλώσανε και λαδώσανε με τον καιρό, τα νύχια του γίνανε τεράστια και γαμψά. Οι υπόλοιποι ιερείς καλούνται να καθαρίσουν αυτό το ακάθαρτο σώμα, για να το κάνουν πάλι κάπως αγνό να μπορέσει να επιστρέψει το πνεύμα από τις σφαίρες αναζήτησης και γαλήνης, πιο εξασκημένο πλέον. Οι υπόλοιποι μοναχοί τον τιμούν για την προσπάθεια του και  τον σέβονται.

Όμως ξαφνικά όλα αυτά δεν έχουν πια καμία σημασία για αυτόν στην θέα και μόνο ενός γυναικείου στήθους, μιας μητέρας που θηλάζει το μωρό της. Ο πόθος μέσα του ξεχειλίζει κι όσο και να θέλει να τον πνίξει εκείνος εμφανίζεται στα όνειρά του και σιγά σιγά του γεννά αμφιβολίες.
Για τους Βουδιστές, το σώμα που εμποδίζει την εκδήλωση του πνεύματος δεν αποτελείται μόνο από τον φυσικό φορέα. Υπάρχει το αστρικό σώμα των συναισθημάτων (Λίγκα Ζαρίρα) αλλά και το  νοητικό σώμα, ο νους των επιθυμιών (Κάμα Μάνας). Ο μοναχός μπορεί να κατάφερε να τιθασεύσει για λίγο τις λειτουργίες του πιο υλικού του σώματος, αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι νίκησε την ύλη, γιατί υπάρχουν πιο λεπτές μορφές οι οποίες συνεχίζουν να εγκλωβίζουν το πνεύμα. Νοιώθει οι επιθυμίες και οι ανάγκες που του δημιουργούν αυτοί οι φορείς να είναι τόσο έντονες που να μην μπορεί να τις παλέψει. «….Ακόμη κι εκείνος έζησε ως τα 29 του σαν άνθρωπος! Πώς ξέρουμε ότι η φώτισή του δεν ήταν αποτέλεσμα της γήινής του ύπαρξης;» λέει για τον Βούδα στον δάσκαλό του. «…Πού είναι η ελευθερία που μου υποσχέθηκες μετά από αυστηρή πειθαρχία; Πού είναι η ικανοποίηση από τον όρκο αγαμίας;….» Μιλά η εγκλωβισμένη ψυχή, γεμάτη από 1000 ακατανίκητες επιθυμίες. Θέλει να ζήσει, να αισθανθεί, να ερωτευτεί, να πονέσει ακόμη. Θυμάται τα λόγια του Βούδα «….Δεν πρέπει να δεχτείτε την διδασκαλία μου μέχρι να την καταλάβετε από την δική σας σκοπιά…»
Αποφασίζει να αφήσει την μοναστική ζωή λέγοντας «…υπάρχουν κάποια πράγματα που πρέπει να ξεχάσουμε ώστε να μάθουμε, και υπάρχουν κάποια πράγματα που πρέπει να κατέχουμε για να τα αποκηρύξουμε».

Σε αυτή την πρόταση πιθανά να κρύβεται όλο το νόημα της εξέλιξης έτσι όπως την καταλαβαίνει ο Βουδισμός. Η ψυχή ξεχνάει την θεία της προέλευση για να μάθει, να πάρει εμπειρίες. Όταν βουτηχτεί στην ύλη, κι αποκτήσει αγαθά που θα γίνουν τα δεσμά της θα πρέπει να τα αποκηρύξει για να ελευθερωθεί, όμως τότε πια ξέρει. Αναγνωρίζει την θεία της προέλευση συνειδητά. Έχει κατακτήσει τον στόχο της.

Έτσι λοιπόν ο Πρωταγωνιστής εγκαταλείπει το μοναστήρι νύχτα και φεύγει σαν τον κλέφτη, όπως κάποτε έκανε κι ο Βούδας εγκαταλείποντας το παλάτι του. Όχι όμως για να σώσει την ψυχή του, αλλά για την γνωρίσει. Παντρεύεται, κάνει παιδί, γίνεται γεωργός, παλεύει για το βιός του, αντιμετωπίζει εκμεταλλευτές που θέλουν να τον κοροϊδέψουν, βιώνει κάθε καλή και κακή στιγμή στην ζωή ενός συνηθισμένου ανθρώπου.  Και πέφτει στην πιο κοινή «αμαρτία», την μοιχεία.  Αυτή η πράξη τον οδηγεί στην δεύτερη κρίση. Απογοητεύεται με τον εαυτό του, με τις επιλογές του, αισθάνεται ότι δεν προχωρά, ότι έχει ξεχάσει την πάλη με τις αισθήσεις και αυτό είναι λάθος. Και τότε αποφασίζει πάλι να φύγει. Εγκαταλείπει νύχτα, γυναίκα και παιδί και φεύγει σαν τον κλέφτη για να ξαναγυρίσει στο μοναστήρι, στην γαλήνη του νου, κάτω από την προστασία των πνευμάτων και την καθοδήγηση του δασκάλου. Έχει πάρει πια εμπειρίες, τώρα πλέον ξέρει…. Στη στροφή του δρόμου όμως τον περιμένει η γυναίκα του. Έχει δημιουργήσει κάρμα, έχει δημιουργήσει δεσμά κι αυτά δεν κόβονται μες στη νύχτα τόσο απλά…

«…..Γιοσάνταρα, ξέρεις αυτό το όνομα; Eίχε παντρευτεί τον Βούδα, τον αγαπούσε πολύ. Μια νύχτα ο Σιντάρτα την άφησε με τον γιό της για να αναζητήσει την φώτιση και να γίνει Βούδας. Η Γιοσάνταρα είχε δείξει συμπόνια στους αρρώστους και στους πάσχοντες πολύ πριν ο Σιντάρτα καταλάβει τι θα πει δυστηχία. Όμως πώς μπορεί μια μητέρα να αφήσει το παιδί της μες στη νύχτα; Ποιος δεν μπορεί να πει ότι εκείνη δεν του χάρισε την φώτιση; …» Τα λόγια αυτά ξεσκίζουν την ψυχή του, κάνουν την επιλογή ακόμη πιο δύσκολη. Το κάρμα που δημιούργησε δεν το ξεχρέωσε και τον καλεί πίσω. Αυτός μετανιώνει, καταλαβαίνει το χρέος, αλλά η γυναίκα του τον απαλλάσσει από αυτό το χρέος, φεύγοντας του λέει μια μεγάλη αλήθεια. «Αν σκεφτόσουν το Ντάρμα με την ίδια ένταση αγάπης και πάθους που έχεις δείξει σε μένα, θα γινόσουν ένας Βούδας μέσα σε αυτό το σώμα και σε αυτή την ζωή..» Δεν είναι πια η γυναίκα του, είναι το σύμβολο της σοφίας της ίδιας μας της ψυχής. Από αυτήν δεν μπορεί να κρύψει κανείς τίποτα. Και ποια είναι τελικά η μια επιθυμία που πρέπει να ελέγξει κανείς; Ισως η ικανοποίηση των 1000 επιθυμιών……Η ταινία τελειώνει, αλλά η πραγματική αναζήτηση του πρωταγωνιστή μόλις αρχίζει…

Joomla SEF URLs by Artio

Τέσσερις Χρήσιμες Συμβουλές

Αναδρομές σε προηγούμενες ζωές

Τέσσερις Χρήσιμες Συμβουλές
Έχω γνωρίσει πολλούς ανθρώπους που ταξιδεύουν με το πνεύμα τους. Για μερικούς, η όλη διαδικασία περιορίζεται απλώς στις συναντήσεις και στις συζητήσεις με τους Εσωτερικούς Πλοηγούς. 

Για άλλους, περιλαμβάνει και εξωσωματικές εμπειρίες. Οποιαδήποτε μέθοδος κι αν χρησιμοποιηθεί, βοηθάει στην ένωση του μυαλού, της ψυχής και του σώματος. Ο άνθρωπος που βιώνει αυτή την ένωση βιώνει αισθήματα αρμονίας. Μας δίνει τη δυνατότητα να έρθουμε σε επαφή με ζωτικά μέρη του εαυτού μας και του σώματος μας και να συγκεντρώσουμε ισχυρά αποθέματα ενέργειας στις περιοχές εκείνες που τη χρειάζονται περισσότερο. Οσο πιο πολύ εφαρμόζουμε την τεχνική του πνευματικού ταξιδιού, τόσο περισσότερα οφέλη αποκομίζουμε.

Αν επιθυμείς να πραγματοποιήσεις κι εσύ αυτό το ταξίδι και να έχεις τον πλήρη έλεγχο του, πρέπει να έχεις αναπτύξει μια θετική στάση απέναντι στον εαυτό σου και στη ζωή γενικότερα. Χωρίς αυτή την προϋπόθεση, δεν πρόκειται να πετύχουν οι προσπάθειές σου. Αυτό δε σημαίνει ότιδε θα μπουν στο μυαλό σου και κάποιες απαισιόδοξες σκέψεις, ή στην καρδιά σου κάποια αρνητικά συναισθήματα. Σημαίνει, όμως, ότι πρέπει να βάλεις τα δυνατά σου, για να τα ξεπεράσεις. Για να πετύχεις, οι θετικές ιδέες και πράξεις πρέπει να κυριαρχήσουν στη ζωή σου.

Θεωρώ χρήσιμο να θυμάσαι τέσσερις κανόνες ή χρήσιμες συμβουλές. Όταν μαθαίνω στους ανθρώπους την τεχνική του πνευματικού ταξιδιού, τους προτείνω να γράψουν αυτές τις συμβουλές σε μικρά χαρτάκια και να τα κολλήσουν στον καθρέφτη του μπάνιου τους ή σε κάποιο άλλο σημείο του σπιτιού τους, όπου θα μπορούν να τα βλέπουν κάθε μέρα.
Εν συντομία, εκθέτω παρακάτω τις τέσσερις αυτές συμβουλές. Οι αρχές που τις διέπουν είναι αυτές που έχουν συζητηθεί στα προηγούμενα κεφάλαια.

Συμβουλή Πρώτη: Σε όποια κατάσταση κι αν βρίσκεσαι, στάσου αρκετές φορές τη μέρα και αναλογίσου τη θετική πλευρά αυτού που κάνεις — τη χαρά που αποκομίζεις και πόσο σε ολοκληρώνει ως άτομο.
Κάθε πρωί την ώρα του πρωινού, ο Τεόφιλο Μάτα αδημονούσε για τά θαύματα της καινούργιας μέρας. «Θα είναι μια θαυμάσια μέρα», μπορεί να έλεγε. Ή μπορεί να πήγαινε στην πόρτα της κουζίνας και να κοιτούσε από το άνοιγμά της τον Αμαζόνιο υπό το φως του ανατέλλοντος ηλίου. «Σκέψου πόσες εκπληκτικές πιθανότητες μπορεί να επιφυλάσσει η σημερινή ημέρα.»
Όταν ξυπνάς το πρωί, σκέψου την καινούργια μέρα και τις χαρές που σε περιμένουν. Είσαι ζωντανός και αυτή είναι η δική σου μέρα. Αν βρίσκεσαι εγκλωβισμένος σε μια κατάσταση που εκ πρώτης όψεως φαίνεται απωθητική, σκέψου τις δυνατότητες που υπάρχουν για να διευρύνεις τους ορίζοντες σου. Συνειδητοποίησε ότι οτιδήποτε κάνεις είναι ξεχωριστό. Τίποτα δεν είναι βαρετό, παρά μόνο αν επιτρέπεις στον εαυτό σου να το βλέπει έτσι. Συγκέντρωσε το μυαλό σου στη θετική πλευρά των πραγμάτων και χαιρέτησε την καινούργια μέρα με ενθουσιασμό.
Αργά το πρωί, το μεσημέρι και ξανά αργά το απόγευμα σκέψου όλα όσα έχεις κάνει μέχρι εκείνη τη στιγμή. Σκέψου τη χαρά του να είσαι ζωντανός και να μπορείς να γευτείς αυτά για τα οποία δούλεψες όλη μέρα. Κάτσε ν' αναρωτηθείς τι θα μπορούσες να κάνεις, για να βελτιώσεις την κατάσταση, για να αυξήσεις την ευχαρίστηση που λαμβάνεις από τις πράξεις σου και κάνε μια συμφωνία με τον εαυτό σου ότι τις επόμενες ώρες θα προσπαθήσεις να επιτύχεις ακόμα καλύτερα αποτελέσματα.
Δε θα ξεχάσω ποτέ τη δεύτερη επίσκεψή μου στο σημείο όπου οι Μπούγκις επισκεύαζαν το ελαττωματικό prahu. Μέσα στον πυρετό της δουλειάς τους, ο Μπούλι ήρθε προς το μέρος μας και μας ζήτησε συγγνώμη που δε μας είχε προσκαλέσει για φαγητό.
«Μη σ' απασχολεί για μας», του απάντησα. «Έχετε ήδη αρκετά προβλήματα.»
*" Χαμογέλασε ευγενικά. «Προβλήματα;» Άνοιξε διάπλατα τα χέρια του. «Μα είναι μια όμορφη ημέρα, που έχει τόσα πολλά να διδάξει σ' ένα γέρο σαν κι εμένα.»
Για πολλούς ενηλίκους, μια τέτοιου είδους αντίδραση δεν προκύπτει αυθόρμητα. Επομένως, είναι σημαντικό, τουλάχιστο στην αρχή, να αφιερώνουμε κάποιες στιγμές μέσα στη μέρα αποκλειστικά και μόνο για να επιδιδόμαστε σε τέτοιες σκέψεις συνειδητά. Αργότερα, αυτή η θετική αντιμετώπιση να εισχωρήσει σε άλλα επίπεδα της συνείδησης μας.
Η ώρα για ύπνο μάς προσφέρει μια άλλη ευκαιρία. Μπορείς να κάνεις τον απολογισμό της ημέρας που πέρασε και να νιώσεις ευγνωμοσύνη για όλα τα καλά που συνέβησαν. Προσπάθησε να δεις τη θετική πλευρά όλων των γεγονότων. Αυτά που σου φάνηκαν δυσάρεστα ή ατυχή μπορεί να σου έδωσαν ένα πολύτιμο μάθημα ή να σου άνοιξαν καινούργιες πόρτες. Συγκεντρώσου σε αυτή την εναλλακτική θεώρησή τους. Υποσχέσου στον εαυτό σου ότι, όταν ξυπνάς κάθε πρωί, θα έχεις ανοιχτή καρδιά κι ενθουσιασμό για τη μέρα που σε περιμένει.

Συμβουλή Δεύτερη: Χρησιμοποίησε τη νοερή σύλληψη με θετικό τρόπο. Φρόντισε να έχεις πλήρη επίγνωση πόσες φορές ταξιδεύεις με τη φαντασία σου μέσα στη μέρα και έλεγξε αυτήν τη δραστηριότητα. Διάγραφε διά παντός οποιοδήποτε αρνητικό όραμα και συγκεντρώσου μόνο στα θετικά.
Όλοι μας φαντασιωνόμαστε συχνά. Ουσιαστικά, πριν κάνουμε οτιδήποτε, το βλέπουμε με τη φαντασία μας. Πριν απλώσεις το χέρι σου, για να πιάσεις ένα μολύβι, το μυαλό σου έχει ήδη φανταστεί τη σκηνή. Πρώτα «βλέπεις» το χέρι σου να τεντώνεται και να πιάνει το μολύβι και στη συνέχεια προβαίνεις στην πραγματική κίνηση. Όλοι μας έχουμε βιώσει αυτή την παθητική κίνηση να λαμβάνει χώρα σε ένα άλλο συνειδησιακό επίπεδο και αναφερόμαστε σε αυτό απλώς ως «ονειροπόληση». Η νοερή σύλληψη* σε αντίθεση με την ονειροπόληση, είναι ενεργητική. Μπορεί να ελεγχτεί και, όταν συμβαίνει αυτό, η όλη διαδικασία αποβαίνει πολύ δημιουργική.
Δεν είναι τυχαίο το γεγονός ότι η νοερή σύλληψη είναι το κλειδί για το πνευματικό ταξίδι. Δε χρειάζεται να επιστρατεύεται παραπάνω από μία αίσθηση' πάντως, όσες περισσότερες εμπλέκονται, τόσο πιο ισχυρό είναι το αποτέλεσμα. Όταν διαλογιζόμαστε με τον Χούλιο στις πλαγιές του Πίτσιντσα, μου έμαθε :πώς να συμπεριλαμβάνω στα νοερά μου ταξίδια και τις αισθήσεις της όσφρησης, της γεύσης, της ακοής και της αφής. Αυτά τα μαθήματα έχουν αποδειχτεί πολύ χρήσιμα κατά τη διάρκεια του πνευματικού ταξιδιού.
Η νοερή σύλληψη πρέπει να συνυπάρχει πάντα με τη θετική στάση. Μερικοί από εμάς, όταν αντιμετωπίζουμε ένα πρόβλημα, έχουμε την τάση να δίνουμε έμφαση στην αρνητική πλευρά του. Μπορεί να έχουμε επιβάλει στον εαυτό μας ένα μοντέλο νοερής σύλληψης που παράγει μόνο απαισιόδοξες σκέψεις και λειτουργεί ανασταλτικά στην επίτευξη των στόχων και των ενδιαφερόντων μας. Από τη στιγμή που αυτές οι σκέψεις κολλήσουν στο μυαλό μας, τις σκαφτόμαστε συνέχεια και το μόνο που κάνουμε είναι ν’ ανησυχούμε και να στενοχωριόμαστε. Μπορεί να ξυπνήσουμε στη μέση της νύχτας από την υπερένταση και το άγχος. Το σώμα μας, το μυαλό μας και το πνεύμα μας δε μένουν ανεπηρέαστα από αυτή την κατάσταση. Αντιθέτως, καταβάλλονται από τη δύναμη της αρνητικής σκέψης που έχει ενισχυθεί κι εδραιωθεί πλέον μέσα μας. Το να σκέφτεσαι τρόπους με τους οποίους μια κατάσταση μπορεί να πάει απ' το κακό στο χειρότερο δεν απέχει πολύ από το να το προκαλέσεις. Ακούγεται ειρωνικό, αλλά καμιά φορά εμείς οι ίδιοι «φροντίζουμε» να πραγματοποιηθούν οι χειρότεροι φόβοι μας.
Οι καλύτεροι δικηγόροι εκμεταλλεύονται την αρνητική αυθυποβολή. Ένας φίλος μου νομικός μου είπε κάποτε ξεκάθαρα πως «Η μισή μάχη έχει κερδηθεί τη στιγμή που ο αντίπαλος αρχίζει να φαντάζεται τη ζωή. του μετά την πιθανή ήττα του. Όταν αφήνει τις αρνητικές σκέψεις να τον καταβάλλουν, τον έχω στο χέρι. Η πρώτη και ίσως η πιο σημαντική δουλειά μου — είναι να προκαλέσω τέτοια αρνητικά οράματα».
Διώξε, λοιπόν, οτιδήποτε αρνητικό από το μυαλό σου. Διάγραψέ το μια για πάντα. Μην αφήνεις τους ανθρώπους να σε χρησιμοποιούν με αυτό τον τρόπο και μην πέφτεις στις δικές σου παγίδες. Έλεγξε τις φαντασιώσεις σου. Δες μόνο θετικά αποτελέσματα που ακυρώνουν τα αρνητικά. Έχε πίστη και φαντάσου την έκβαση που επιθυμείς.
Η νοερή σύλληψη μπορεί ν' αποβεί ένα πολύ δραστικό εργαλείο. Καθοδήγησέ την εσύ' χρησιμοποίησέ τη για προσωπικό σου όφελος.
 
Συμβουλή Τρίτη: Εναρμονίσου με τη φύση και κατανόησε βαθιά αυτό που δείχνει τόσο καθαρά — η αποτυχία είναι μια έννοια άγνωστη για τη φύση. Έχουμε μάθει ότι οι λαοί που εφαρμόζουν την τεχνική του πνευματικού ταξιδιού θεωρούν τους εαυτούς τους ως προστάτες της φύσης, σε αντίθεση με τους τεχνολογικά ανεπτυγμένους λαούς, που αρέσκονται στο να κατέχουν το ρόλο του κατακτητή της. Η φύση επιβεβαιώνει συνεχώς τη ^θετική πλευρά της ζωής. Είναι η βάση για τα πάντα. Κάθε μορφή ζωής είναι γέννημα της φύσης και στο τέλος επιστρέφει σε αυτή. Ο Αϊνστάιν απέδειξε ότι, ενώ υπάρχουν εναλλαγές μεταξύ ύλης και ενέργειας, η φύση διέπεται από μια συνέχεια. Έτσι, η ύλη και η ενέργεια δε χάνονται. Η μία παίρνει τη μορφή της άλλης και στη συνέχεια επιστρέφει στην αρχική της κατάσταση. Κάτι τέτοιο μπορεί να συμβεί ξανά και ξανά και μοιάζει με μια ατέρμονη διαδικασία. Ωστόσο, όσες φορές κι αν επαναληφθεί, η βασική συνέχεια διατηρείται ανέπαφη.
Η φύση δε γνωρίζει αποτυχίες, εξελίσσεται. Η γέννηση, η ζωή και ο θάνατος αποτελούν τους σταθμούς της εξελικτικής αυτής πορείας. Υπάρχουν εκβάσεις, αλλά όχι αποτυχίες. Η αποτυχία, απλώς, είναι ανύπαρκτη στη φύση.
Οι άνθρωποι που ζουν κοντά της, όπως οι Σουαροί, οι λαοί της Κέτσουα και οι Μπούγκις, που δεν έχουν υψώσει τεχνολογικά τείχη γύρω τους, για ν' αποκλειστούν από το φυσικό τους περιβάλλον, κατανοούν εις βάθος αυτή την πολύ ουσιαστική θετική πλευρά της φύσης. Δεν κρίνουν τη ζωή και τον κόσμο με βάση τους όρους επιτυχία και αποτυχία,
Ο Δον Χοσέ Κίσπε συνόψιζε αυτή την άποψη. Όποτε αποθαρρυνόμουν από την αποτυχία μου να βρω αγοραστές για τα τούβλα του συνεταιρισμού, εκείνος με συμβούλευε να κάνω υπομονή. «Ο Βιρακότσα δεν καταλαβαίνει τι θα πει αποτυχία"», μου έλεγε. Ο Τεόφιλο Μάτα είχε εκφράσει παρόμοια κοσμοθεωρία ένα πρωί που με πήγε στο σχολείο του. Μου είπε ότι το Ελ Μιλάγκρο δε θα κατέληγε ποτέ να λειτουργεί με ταμιευτήρια και πρόσθεσε ότι οι λόγοι μου ήταν χρήσιμοι κι επιμορφωτικοί και ότι «δε σημαίνει ότι έχεις αποτύχει». Από τότε, ο Τόγιουπ, ο Μπούλι, ο Γιοσούφ και πολλοί άλλοι έχουν επαναλάβει την ίδια φιλοσοφία.
Μου πήρε πολύ καιρό να καταλάβω τι έλεγαν πραγματικά όλοι αυτοί οι άνθρωποι. Αρχικά, αποδεχόμουν τη θέση τους σε μια προσπάθεια ν' απαλλαχτώ από το βάρος των τύψεών μου. Τελικά, συνειδητοποίησα ότι βασιζόταν σε βαθιές φιλοσοφικές πεποιθήσεις. Ο Βιρακότσα δεν έχει τη λέξη «αποτυχία» στο λεξιλόγιο του, γιατί στη φύση η έννοια αυτή είναι ανύπαρκτη.
Ο σύγχρονος τεχνολογικός πολιτισμός μας μαζί με ελάχιστους άλλους στην ιστορία έχει καθορίσει τα γεγονότα με βάση την επιτυχία και την αποτυχία. Ίσως κάτι τέτοιο δε θα έπρεπε να μας εκπλήσσει, δεδομένου ότι ο δικός μας πολιτισμός είναι ταυτόχρονα κι εκείνος που έχει αποξενωθεί από τη φύση περισσότερο από οποιονδήποτε άλλον. Η επιτυχία και η αποτυχία υπάρχουν μόνο στο μυαλό μας. Δεν είναι τίποτε άλλο από μια αντίληψη, μια ιδέα.
Όταν επιχειρήσεις να καλέσεις τους Εσωτερικούς Πλοηγούς σου, μπορεί να συναντήσεις αντίσταση. Διδάξου από αυτή. Δεν έχεις αποτύχει, έχεις κάνει ένα βήμα πιο κοντά στη γνώση. Ακολούθησε αυτό που συμβαίνει στη φύση: Η αποτυχία δεν υφίσταται.

Συμβουλή Τέταρτη: Έχεις τη δυνατότητα να ενεργείς και να ελέγχεις τον εαυτό σου. Εφόσον το κατανοήσεις αυτό, πώς μπορείς να μην είσαι αισιόδοξος;
Η πεποίθηση ότι όλοι έχουμε γεννηθεί ίσοι ενώπιον του Θεού επικρατεί εδώ και πολύ καιρό. Νομίζω ότι αναφέρεται στη δύναμη που έχουμε όλοι ανεξαιρέτως να επενεργούμε στο πεπρωμένο μας και να το καθορίζουμε, ακόμα κι όταν οι ζωές μας περιορίζονται από παράγοντες όπως η ασθένεια, η φυλάκιση και άλλες καταστάσεις. Με τη γέννησή μας, μας παραχωρήθηκε το προνόμιο της ελεύθερης βούλησης. Έχουμε τη δύναμη ν' αλλάξουμε τον εαυτό μας, τις ιδέες μας και τις αντιλήψεις μας. 'Θ,τι κι αν συμβεί, μπορούμε να ενεργήσουμε.
Ο Χούλιο είχε αναφερθεί αρκετές φορές σε αυτό το θέμα. «Με στενοχωρεί», μου είχε πει μια φορά, «όταν ακούω τους ανθρώπους να λένε: Α, αυτό είναι πέρα από τις δυνάμεις μου", ή "Το κάνω επειδή δεν έχω άλλη επιλογή". Ξέρω ότι αυτοί οι άνθρωποι είναι δυστυχισμένοι. Έχουν επιλέξει να αγνοήσουν ένα θεόσταλτο προνόμιο. Γιατί εγκαταλείπουν τη δύναμή τους τόσο εύκολα;»
Όπως μάθαμε στη δεύτερη συμβουλή, οι αρνητικές σκέψεις πρέπει να ξεριζωθούν εντελώς από το μυαλό μας. Καθένας από μας έχει την ικανότητα να ενεργεί. Όποτε επιτρέπουμε στον εαυτό μας να σκεφτεί διαφορετικά, ενθαρρύνουμε την αρνητική ενέργεια να εγκατασταθεί μέσα μας.
Είναι πολύ σημαντικό να θυμόμαστε ότι, στην πραγματικότητα, ο καθένας μας είναι «το αφεντικό». Ένας από τους λόγους που πολλές φορές αδυνατούμε να δούμε τον εαυτό μας έτσι είναι ότι δεν ξέρουμε κι εμείς οι ίδιοι τι ακριβώς θέλουμε. Μπορεί να λέμε «θέλω αυτό» ή «θέλω εκείνο», αλλά η αλήθεια είναι ότι δεν είμαστε καθόλου σίγουροι αν όντως θέλουμε «αυτό» ή «εκείνο» τόσο πολύ, ώστε να δουλέψουμε, για να το αποκτήσουμε. Κατά συνέπεια, διστάζουμε να βάλουμε στόχους, να καταστρώσουμε και να πραγματοποιήσουμε σχέδια. Η αποθάρρυνση είναι το φυσικό επακόλουθο, μαζί με την αρνητική στάση ζωής του τύπου «Δε θα μπορέσω ποτέ να έχω αυτό ή εκείνο».
Όταν αντιληφθείς ότι είσαι εγκλωβισμένος σε αυτή την κατάσταση, θυμήσου ότι έχεις την ικανότητα να ενεργήσεις. Μπορείς να πετύχεις τους στόχους σου. Το μοναδικό εμπόδιο είναι η έλλειψη επιθυμίας ή αποφασιστικότητας ως προς το πόσο αφιερωμένος είσαι σε αυτό που επιδιώκεις.
«Αγαπώ τη ζούγκλα», μου εκμυστηρεύτηκε ο Τεόφιλο ένα πρωί μετά την επίσκεψη του Τάνια και του Μπόμι. «Με κάνει να νιώθω ελεύθερος. Πιστεύω σε αυτό που δίδαξε ο Ιησούς και στη φιλοσοφία του Βιρακότσα. Είμαστε ελεύθεροι — μέχρι τη στιγμή πού θα πείσουμε τον εαυτό μας ότι δεν είναι έτσι. Ακόμα και τότε παραμένουμε ελεύθεροι. Απλώς, δεν το καταλαβαίνουμε. Όσο βρίσκομαι εδώ στη ζούγκλα, ξέρω ότι δε θα το ξεχάσω ποτέ. Κοίτα γύρω σου. Τα πάντα μαρτυρούν αυτή την ελευθερία!»
Είμαστε υπεύθυνοι για τη ζωή μας' έχουμε τη δυνατότητα να παίρνουμε πρωτοβουλίες. Τίποτα από αυτά που θέλουμε πραγματικά δεν είναι ανέφικτο, εφόσον είμαστε πρόθυμοι να παλέψουμε, για να το αποκτήσουμε. Αυτό είναι το μήνυμα του πνευματικού ταξιδιού. Και δεν απευθύνεται μόνο σε ένα μέρος του τριγώνου «μυαλό-σώμα-ψυχή», αλλά και στα τρία μαζί ως σύνολο. Όταν ακούσουμε και κατανοήσουμε αυτό το μήνυμα, πώς είναι δυνατό να νιώσουμε οτιδήποτε άλλο εκτός από αισιοδοξία;
Ως κοινωνία, έχουμε αρχίσει να συνειδητοποιούμε ότι η τεχνολογία μπορεί να φέρει το κακό μαζί με το καλό. Βαθιά μέσα μας ξέρουμε ότι υπάρχουν πιο σημαντικά πράγματα στη ζωή από την υλική πρόοδο. Η ίδια η ιστορία μπορεί να κρίνει την ακατανίκητη έλξη που ασκεί επάνω μας η ύλη και η τεχνολογία όχι μόνο ως τρέλα, αλλά και ως αποτέλεσμα ενός έντονου κυνισμού και μιας απόρριψης αξιών που συνοδεύει την ανθρωπότητα εδώ και χιλιάδες χρονιά. Αυτές οι θετικές αξίες είναι το θνητό σώμα, το μυαλό, η ψυχή, και οι εναπομείναντες πολιτισμοί που ζουν σε αρμονία με τη φύση.
Σήμερα, ανοίγονται μπροστά μας δύο αποκλίνοντες δρόμοι. Πρέπει να διαλέξουμε τον ένα και να προχωρήσουμε μπροστά. Ο δρόμος που βρίσκεται πίσω μας είναι η ιστορία. Τίποτα δε θα αλλάξει ό,τι έχουμε κάνει. Έχουμε εφεύρει πολλές κι εκπληκτικές συσκευές' παράλληλα, όμως, έχουμε εξαντλήσει αναντικατάστατα φυσικά αποθέματα. Δηλητηριάσαμε τον αέρα, τη γη και το νερό μας. Η τεχνολογία μάς έχει βοηθήσει πολύ και μας έχει βλάψει πολύ. Σταματάμε για μια στιγμή, κοιτάζουμε μπροστά μας και προσπαθούμε να βρούμε μια ένδειξη. Ποιος είναι ο σωστός δρόμος;
Ίσως, αρχίζουμε να συνειδητοποιούμε, καθώς κοιτάζουμε προσεκτικά τη διχάλα που ανοίγεται μπροστά μας, ότι δεν τίθεται θέμα ποιο δρόμο να διαλέξουμε. Ίσως το θέμα να είμαστε εμείς οι ίδιοι: η στάση μας, οι αντιλήψεις μας, αυτά που βλέπουμε, μυρίζουμε, γευόμαστε και νιώθουμε, όταν βαδίζουμε στο δρόμο, πόσο καλά ακούμε, ποια είναι η σχέση μας με την πορεία που έχουμε χαράξει και τι επιλέγουμε ν' αφήσουμε πίσω μας, καθώς περνάμε.

Ανρί Ματίς

Ο Ανρί Ματίς (πλήρες όνομα Henri-Emile-Benoit Matisse, 31 Δεκεμβρίου 1869 – 3 Νοεμβρίου 1954) ήταν ένας από τους σημαντικότερους Γάλλους ζωγράφους του 20ου αιώνα. Θεωρείται ιδρυτής του καλλιτεχνικού κινήματος του φωβισμού καθώς και μία από τις σημαντικότερες μορφές της μοντέρνας τέχνης.

Ο Ματίς γεννήθηκε στην επαρχία Λε Κατώ-Καμπρεζί (Le Cateau-Cambrésis) της βόρειας Γαλλίας ενώ μεγάλωσε στην περιοχή Μποέν-εν Βερμαντουά (Bohain-en-Vermandois). Σπούδασε νομικά στο Παρίσι όπου μετακόμισε το 1887 και αφού απέκτησε την δικηγορική άδεια εργάστηκε για ένα διάστημα ως συμβολαιογράφος στην γενέτειρά του. Το 1891 προσβλήθηκε από ασθένεια και κατά το στάδιο της ανάρρωσής του ήρθε για πρώτη φορά σε επαφή με τη ζωγραφική. Την ίδια χρονιά επιστρέφει στο Παρίσι όπου σπουδάζει στην ακαδημία τεχνών Julian, μαθητής του Οντιλόν Ρεντόν (Odilon Redon) και του Γκυστάβ Μορώ.

Ο Ματίς παράγει τους πρώτους του πίνακες επηρεασμένος από τα έργα των Σεζάν, Γκωγκέν, βαν Γκογκ, αλλά και από την παραδοσιακή ιαπωνική τέχνη. Η μεθοδολογία του περιλαμβάνει, σύμφωνα με τον ίδιο, αρχικά την ανεξάρτητη επεξεργασία επιμέρους στοιχείων του πίνακα και στο τελικό μόνο στάδιο την ανάμιξή τους για την παραγωγή της τελικής σύνθεσης. Η τεχνοτροπία του Ματίς είναι αυτή που χαρακτηρίζει το κίνημα των φωβιστών. Η θεματολογία του ήταν διανθισμένη συνήθως με έντονα, φωτεινά χρώματα και αποτελείται κυρίως από προσωπογραφίες, εσωτερικούς χώρους και θέματα νεκρής φύσης.

Η πρώτη ομαδική έκθεση στην οποία συμμετείχε πραγματοποιήθηκε το 1901 ενώ η πρώτη ατομική του έκθεση πραγματοποιήθηκε το 1904. Τα επόμενα χρόνια, ταξιδεύει σε πολλές πόλεις της Ευρώπης. Την περίοδο 1908-1912 εκθέτει επίσης πολλά έργα του σε Μόσχα, Βερολίνο, Μόναχο και Λονδίνο.

Αν και το κίνημα των φωβιστών, του οποίου αποτελεί ηγετική μορφή, χάνει την αίγλη του μετά το 1906, ο ίδιος ο Ματίς γνωρίζει σημαντική καλλιτεχνική αναγνώριση με τα έργα που παράγει την περίοδο 1906-1917 τα οποία ξεφεύγουν από τα όρια του φωβισμού.

Ο Ματίς συνδέθηκε φιλικά με τον Πάμπλο Πικάσο αν και μεταξύ τους υπήρχε πάντα και το στοιχείο του ανταγωνισμού.

Από το 1917 μέχρι την ημερομηνία του θανάτου του, ο Ματίς έζησε στην πόλη Σιμιέ (Cimiez), σημερινό προάστιο της Νις (Nice). Το 1941 διαγνώστηκε πως πάσχει από καρκίνο και ένα μέρος των τελευταίων χρόνων της ζωής του αναγκάστηκε να το περάσει σε αναπηρική καρέκλα. Παρά το γεγονός αυτό, δεν εγκατέλειψε το έργο του, αντιθέτως ασχολήθηκε ενεργά με την τεχνική του κολάζ, μέσω της οποίας κατάφερε να παράγει μερικά από τα ιδιαίτερα αναγνωρίσιμα σήμερα έργα του.

Ιουλιανό και Γρηγοριανό Ημερολόγιο

Ιουλιανό και Γρηγοριανό Ημερολόγιο

Ιουλιανό και Γρηγοριανό Ημερολόγιο Τα χρονολογικά συστήματα που χρησιμοποιήθηκαν ανά τους αιώνες είναι εκατοντάδες. Σχεδόν κάθε πολιτισμός ανέπτυσσε το δικό του, λίγα όμως κατόρθωσαν να επιβιώσουν. Έως τα μέσα του 1ου αιώνα π.Χ. το ημερολόγιο που επικρατούσε ήταν αυτό της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας, το οποίο βασιζόταν στις φάσεις της Σελήνης. Λόγω της ατέλειάς του, όμως, δημιουργήθηκαν μεγάλες αποκλίσεις, κυρίως στην εαρινή ισημερία, με σημαντικές επιπτώσεις στην οικονομία και τη λειτουργία του κράτους.

Έτσι, ο Ιούλιος Καίσαρας ανέθεσε στον αλεξανδρινό αστρονόμο Σωσιγένη την αναμόρφωση του ημερολογίου. Προς την κατεύθυνση αυτή, προστέθηκαν στο έτος 90 μέρες, δηλαδή η 1η Μαρτίου του 44 π.Χ αντικαταστάθηκε από την 1η Ιανουαρίου. Το νέο, ηλιακό, ημερολόγιο ανταποκρινόταν απόλυτα στη διαδοχή των εποχών και η διάρκεια του έτους προσδιορίστηκε στις 365,25 ημέρες. Η μικρή διαφορά καλύπτονταν από μία επιπλέον ημέρα που προσθέτονταν κάθε τέσσερα χρόνια, μετά την «έκτη προ των καλένδων του Μαρτίου», που ονομαζόταν «bis sextus». Έτσι, η ημέρα αυτή, επειδή τη μετρούσαν δυο φορές, ονομάζεται ακόμα και σήμερα «δις έκτη» και το έτος που την περιέχει δίσεκτο.

Όμως και από το Ιουλιανό Ημερολόγιο προέκυπτε ένα σφάλμα 11 λεπτών και 14 δευτερολέπτων το χρόνο. Εξαιτίας της απόκλισης αυτής, μιάμιση χιλιετία αργότερα η εαρινή ισημερία είχε μετατοπιστεί ημερολογιακά 11 μέρες πίσω, σε σχέση με τα αστρονομικά δεδομένα. Μπροστά στον κίνδυνο να εορτάζονται τα Χριστούγεννα φθινόπωρο και το Πάσχα χειμώνα, ο Πάπας Γρηγόριος ο 13ος προχώρησε σε νέα μεταρρύθμιση του συστήματος. Στις 4 Οκτωβρίου του 1582 προστέθηκαν 10 ημέρες, ενώ για να αποφευχθούν ανάλογες ασυμφωνίες και στο μέλλον, αποφασίστηκε κάθε τέσσερις αιώνες να θεωρούνται δίσεκτα, αντί για 100 χρόνια μόνο τα 97.

Το Νέο ή Γρηγοριανό ημερολόγιο συνάντησε έντονες αντιδράσεις. Τα καθολικά κράτη της Ευρώπης το υιοθέτησαν τελικά μέσα στα επόμενα πέντε χρόνια, ενώ τα προτεσταντικά χρειάστηκαν έναν ακόμη αιώνα. Αγγλία και Αμερική το αποδέχτηκαν μόλις το 1752. Το ίδιο συνέβη και στην Ανατολή, όπου όλα τα ορθόδοξα κράτη συνέχισαν να ακολουθούν το Ιουλιανό έως τον 20ο αιώνα.

Η Ελληνική Πολιτεία εφάρμοσε το Γρηγοριανό ημερολόγιο το 1923, ονομάζοντας την 16η Φεβρουαρίου, 1η Μαρτίου. Η Εκκλησία της Ελλάδος το εφάρμοσε στο εορτολόγιό της ένα χρόνο αργότερα.

Διαβάστε περισσότερα: http://www.sansimera.gr/articles/56#ixzz2Gi6yZAhs

Να'φευγα ~ Γιάννης Κότσιρας

INELEHREA

Δημοσιεύτηκε στις 4 Μαρ 2009

 

Ευτυχώς υπάρχουν άξιοι συνεχιστές για το καλό τραγούδι

Λατρεύω να ακούω τέτοιες ερμηνείες

Λεμόνι: 10.000 φορές πιο ισχυρό από την χημειοθεραπεία!

http://proionta-tis-fisis.blogspot.gr/2012/12/b17.html

Λεμόνι: 10.000 φορές πιο ισχυρό από την χημειοθεραπεία! 

Σε μια συνέχεια του άρθρου για την καταπολέμηση του καρκίνου με την χρήση της βιταμίνης B17 ή Αμυγδαλίνης, παραθέτω κι αυτό το πολύ ενδιαφέρον άρθρο που αφορά την χρησιμότητα του λεμονιού στην φυσική καταπολέμηση του καρκίνου.

Το λεμόνι είναι πολύ γνωστό για τις ευεργετικές και αποτοξινωτικές του ιδιότητες, ωστόσο, υπάρχουν κάποια ενδιαφέροντα άρθρα, που δεν είμαι σε θέση να επιβεβαιώσω την εγκυρότητά τους, τα οποία υποστηρίζουν οτι το λεμόνι είναι 10.000 φορές πιο ισχυρό από την χημειοθεραπεία.

Επίσης, να προσθέσω οτι υπάρχουν πολλά πολλά περισσότερα άρθρα στην Αγγλική που αναφέρουν αριβώς το ίδιο με το παρακάτω άρθρο.

Σας παραθέτω το άρθρο:

24 Σεπτεμβρίου, 2010
Ο Χυμός του Λεμονιού είναι 10.000 φορές ισχυρότερος από τη Χημειοθεραπεία και σκοτώνει 11 ειδών Καρκινογόνα Κύτταρα! Σας το μεταφέρω απλά. Όσοι είναι του ιατρικού κλάδου ή γνωρίζουν αντίστοιχα, ας τους το μεταδώσουν. Ίσως να υπάρχει αλήθεια και σκοπιμότητα ταυτόχρονα… Οι ωφελιμότητες του λεμονιού. Το λεμόνι, είναι ένα θαυματουργό προϊόν στο να σκοτώνει τα καρκινογόνα κύτταρα. Είναι 10.000 φορές ισχυρότερο από τη χημειοθεραπεία, γιατί δεν το αποδεχόμαστε αυτό; Διότι υπάρχουν οργανισμοί που ενδιαφέρονται να ανακαλύψουν μια συνθετική ουσία, που να τους επιτρέπει να αποκτήσουν κέρδη φανταστικά!

Για αυτό και από τώρα μπορείς προκαταβολικά να βοηθήσεις έναν φίλο που το χρειάζεται, επιτρέποντάς του να πληροφορηθεί ότι του είναι χρήσιμο να πιει χυμό λεμονιού για την πρόληψη της ασθένειας. Η γεύση του είναι ευχάριστη και φυσικά δεν προξενεί τις φοβερές επιδράσεις της χημειοθεραπείας. Και εφόσον έχει την δυνατότητα να το πράξεις, φύτεψε μια λεμονιά στον κήπο σου. Όλα τα μέρη του είναι ωφέλιμα. Την επόμενη φορά που επιθυμείς να πιεις χυμό, ζήτα φυσικό χυμό λεμονιού χωρίς συντηρητικά. Πόσα άτομα πεθαίνουν ενώ το μυστικό αυτό παραμένει φυλαγμένο, με καχυποψία, ώστε να μη θέσει σε κίνδυνο τα κέρδη εκατομμυρίων των μεγάλων φαρμακευτικών επιχειρήσεων!

Όπως γνωρίζετε πολύ καλά, η λεμονιά είναι χαμηλή. Δεν καταλαμβάνει μεγάλο χώρο. Όλοι τη γνωρίζουν σαν λεμονιά. Το φρούτο του είναι ένα κιτρικό προϊόν με διαφορετικές όψεις, το εσωτερικό του μπορεί να φαγωθεί άμεσα ή να επεξεργαστεί για την παραγωγή ποτών, αναψυκτικών, γλυκισμάτων κλπ. Το σημαντικό σε αυτό το φυτό οφείλεται στα ισχυρά αντικαρκινογόνα αποτελέσματά του. Και ακόμα και εάν του αποδίδονται περισσότερες χημικές ιδιότητες, το σημαντικότερο αυτού είναι δράση του πάνω στις κύστες και τους όγκους. Το φυτό αποτελεί μια θεραπευτική αγωγή για τον καρκίνο, δοκιμασμένο σε καρκίνους όλων των μορφών. Υπάρχουν ορισμένοι που το συνιστούν για όλες τις μορφές καρκίνου. Επιπλέον το θεωρούν σαν έναν παράγοντα αντιμικροβιακού ευρέος φάσματος, κατά των μολύνσεων των βακτηριδίων και όγκων, ικανό στην καταπολέμηση των εσωτερικών παρασίτων και σκουληκιών, ρυθμιστή τη υψηλής αρτηριακής πίεσης, είναι αντικαταθλιπτικό και καταπολεμά το άγχος και τις νευρικές διαταραχές.
Η πηγή αυτής της πληροφορίας είναι εντυπωσιακή: προέρχεται από έναν εκ των μεγαλύτερων φαρμακευτικών εταιρειών στον κόσμο που διαβεβαιώνει ότι μετά από 20 χρόνια εργαστηριακών μελετών, που πραγματοποιήθηκαν από το 1970 και συνακόλουθα έτη.
Τα εξαχθέντα συμπεράσματα ήταν: καταστρέφει τα καρκινογόνα κύτταρα 12 τύπων καρκίνων, συμπεριλαμβανομένων, του εντέρου κόλον, του στήθους, του προστάτη, των πνευμόνων και του παγκρέατος… τα χημικά συστατικά του δένδρου κατέδειξαν ότι δρα 10.000 καλύτερα στην επιβράδυνση ανάπτυξης των καρκινογόνων κυττάρων από το φαρμακευτικό προϊόν adriamycin, ένα χημειοθεραπευτικό φαρμακευτικό προϊόν, που χρησιμοποιείται συνήθως στον κόσμο όλο.
Το πλέον εντυπωσιακό της θεραπείας είναι ότι με τον εξαγόμενο χυμό λεμονιού καταστρέφονται μόνον τα καρκινογόνα κύτταρα και δεν επιδρά στα υγιή. Το κείμενο κυκλοφόρησε από το Ινστιτούτο των Επιστήμων Υγείας, llc 819n, Charles Street, Βαλτιμόρη, MD 1201

Πηγή: alttherapy.blogspot.gr

Η μπουγάτσα του παραδείσου

Η μπουγάτσα του παραδείσου

Bαθμολογία:

48 ψήφοι

Προστέθηκε από Aleksandra, 14.05.09

Περιγραφή

Σήμερα έφτιαξα μια συνταγή για μπουγάτσα από το realfood πιο πολύ γιατί την περιέγραφε ως πολύ εύκολη -όχι ότι δεν ήταν- πιο πολύ όμως ήταν παραδεισένια σε γεύση.

Τι χρειαζόμαστε:

• 1 πακέτο φύλλο κρούστας για γλυκά
• 1 κούπα βούτυρο λιωμένο
• 1 λίτρο γάλα
• 2 κούπες ζάχαρη
• 4 αυγά
• άχνη
• κανελα

Στα γρήγορα

Κατηγορία

Διάφορα γλυκά

Μέθοδος

Φούρνου

Διατροφή

Χορτοφαγική

Δυσκολία

Εύκολο

Περιέχει

Γάλα

Σερβίρει

12 άτομα

Πως το κάνουμε:

Διαβάστε περισότερο: Η μπουγάτσα του παραδείσου 

http://www.sintagespareas.gr/sintages/i-mpougatsa-tou-paradeisou.html#ixzz23536U6Fe

Ο μονομάχος

  Αναδημοσίευση άρθρου από Νέα Ακρόπολη

http://www.nea-acropoli-ioannina.gr/kinhmatografou/o-monomaxos.html

Ο μονομάχος

Μια καθαρά χολυγουντιανή ταινία, που αναφέρεται σε μια πολύ σημαντική εποχή-μεταίχμιο της ιστορίας: στην αρχή της πτώσης της ρωμαϊκής αυτοκρατορίας. Έρχεται να μας θυμίσει για λίγο τη λάμψη της Ρώμης, πολύ πριν αμαυρωθεί στην ιστορία από την πένα των Χριστιανών ιστοριογράφων, οι οποίοι περισσότερο την κατηγόρησαν για την πτώση της, παρά την ύμνησαν για την εποχή της ακμής της. Αυτός είναι και ο λόγος που, ενώ ιστορικά η ρωμαϊκή αυτοκρατορία είναι από τους πολιτισμούς που εντάξανε την ανεξιθρησκία μέσα στο κοινωνικό τους πλαίσιο (στη Ρώμη υπήρχαν μιθραϊκοί, ελληνορωμαϊκοί και  αιγυπτιακοί ναοί), έμεινε στην ιστορία ως διώκτης των Χριστιανών. Αποσιωπάται βέβαια το γεγονός ότι η νέα τότε θρησκεία θέλησε να επιβληθεί πάνω σε όλες τις άλλες (κάτι που ήταν αντίθετο με το πνεύμα της ανεξιθρησκίας) και επίσης, για να το καταφέρει, χρησιμοποίησε μεθόδους χειραγώγησης του απλού λαού με στόχο την πολιτική αστάθεια.

Ήταν μια μάχη εξουσίας.  Αλλά, ό,τι ήταν να γίνει έγινε, και η ιστορία μας αποδεικνύει ότι πάντα υπάρχουν λόγοι πίσω από τις αιτίες. Έτσι, η πραγματική αιτία της πτώσης της ρωμαϊκής αυτοκρατορίας ήταν η διαφθορά που άρχισε να μεγαλώνει μέσα σε αυτούς που θα έπρεπε να είναι οι στυλοβάτες της.  Μια από τις τελευταίες προσωπικότητες που ανήκει στη δοξασμένη σειρά των στωικών φιλοσόφων-αυτοκρατόρων της ήταν ο Μάρκος Αυρήλιος. Στην ταινία τον βλέπουμε να γράφει στη σκηνή του, στο πεδίο της μάχης, το πιο βαθύ ίσως ημερολόγιο του κόσμου: «Τα εις εαυτόν». Ένα βιβλίο μέσα στο οποίο φαίνεται καθαρά η ηθική ποιότητα του αυτοκράτορα. Ένα βιβλίο που δεν γράφτηκε για να διαβαστεί από κάποιους ή για να διδάξει κάποιους, αλλά μόνο για τον ίδιο το συγγραφέα. Γράφτηκε, για να εκφράσει τις σκέψεις του που είναι διδάγματα και παρατηρήσεις προς τον εαυτό του. Γράφτηκε μυστικά, όταν ήξερε ότι κανείς δεν θα τον άκουγε παρά μόνο ο ίδιος του ο εαυτός. Αυτό είναι που κάνει τόσο σημαντικές αυτές τις παρατηρήσεις και τους διαλογισμούς.

Η ταινία τον παρουσιάζει σοφό και δίκαιο, να μεριμνά και να ανησυχεί για τη συνέχεια της αυτοκρατορίας διαισθανόμενος ότι έρχεται η πτώση της. Όλες του τις ελπίδες τις έχει συγκεντρώσει σε ένα πρόσωπο, το οποίο γνωρίζει ότι είναι δίκαιο και ικανό να συνεχίσει το έργο του. Το πρόσωπο αυτό είναι ο στρατηγός Μάξιμος. Ο  Μάξιμος είναι ένας κλασικός ήρωας με ένα προδιαγραμμένο μέλλον, που έρχεται για να τον κάνει να υποφέρει και να τον οδηγήσει τελικά στη δόξα, τη στιγμή που αυτός μόνος του και απαλλαγμένος από φιλοδοξίες ζητά μόνο ένα πράγμα: να ζήσει μια απλή καθημερινή ζωή. Όμως, το «Δάρμα» του, όπως θα έλεγαν στην Ινδία, η Μοίρα του δηλαδή, είναι γραμμένη διαφορετικά. Του ζητά να επιδείξει αρετές, να τις βγάλει από μέσα του, να τις καλλιεργήσει, να τις αναπτύξει σταθερά και, όταν τα πράγματα γίνουν δύσκολα, να τις προσφέρει στους άλλους υπηρετώντας ανώτερους σκοπούς.

Έτσι σιγά σιγά, μεταλλάσσει τον εαυτό του σε υπόδειγμα ηθικής έχοντας για σύνθημά του την παρακάτω πρόταση: «ό,τι κάνεις σ’ αυτήν τη ζωή αντανακλά στην αιωνιότητα».  Όμως, υπάρχει ένα τρίτο πρόσωπο στην ιστορία, αφού πάντα όπου υπάρχει ένας Ήρωας, εκεί κοντά υπάρχει και ένας προδότης. Στην ταινία είναι ο Κόμμοδος, ο υιοθετημένος γιος του αυτοκράτορα. Σαν χαρακτήρας έχει όλες τις ιδιότητες του «κακού». Είναι ανίκανος, διεφθαρμένος, δειλός, φιλόδοξος συκοφάντης. Είναι ο αντίποδας του Ήρωα.  Η ταινία δεν κρατιέται σε αυστηρά ιστορικά πλαίσια, γι’ αυτό ας σημειώσουμε ότι ο ίδιος ο Μονομάχος είναι ένα φανταστικό πρόσωπο. Ο Μάρκος Αυρήλιος δεν δολοφονήθηκε, αλλά πέθανε σε μεγάλη ηλικία. Επίσης, ο Κόμμοδος ήταν ο γιος του, τον οποίο ο ίδιος ο Μάρκος Αυρήλιος ανακήρυξε νέο αυτοκράτορα και αντικαταστάτη του.

Όμως, το ενδιαφέρον στην ταινία αυτή είναι οι συμβολισμοί που βρίσκονται κρυμμένοι μέσα σε κάθε πρόσωπο. Ο προδότης συμβολίζει τα κατώτερα στοιχεία του Ήρωα, με τα οποία πρέπει να έρθει αντιμέτωπος και να τα νικήσει, ακόμα κι αν φαίνονται να έχουν όλη τη δύναμη και την εξουσία. Ο Μονομάχος συμβολίζει τη συνείδηση μέσα σε κάθε άνθρωπο, η οποία θα πολεμήσει με τα κατώτερα στοιχεία της προσωπικότητάς του (που συμβολίζονται από τον Κόμμοδο), παίρνοντας βοήθεια από ένα μεγάλο σύμμαχο και δάσκαλο ταυτόχρονα, που είναι το Ανώτερο ΕΓΩ, το πιο πνευματικό στοιχείο μέσα μας (αυτό συμβολίζεται από το Μάρκο Αυρήλιο).  Έτσι λοιπόν, φαίνεται πως το Χόλυγουντ ίσως να μην μπορεί να μπει στο βάθος μιας Μπαγκαβάτ Γκίτα ή μιας Ραμαγιάνα, αλλά καταφέρνει, αν το θελήσει, να κρατήσει τα κυριότερα στοιχεία αυτών των ηρωικών επών, όπως είναι η ανδρεία, η τιμή, η αξιοπρέπεια, το καθήκον, η προσφορά, η εσωτερική μάχη. Πράγματα που τόσο έχουν υποτιμηθεί στην εποχή μας, αλλά και τόσο ανάγκη τα έχουμε. Αρκεί να θυμόμαστε ότι «ό,τι κάνουμε σε αυτήν τη ζωή αντιστοιχεί στην αιωνιότητα».

Joomla SEF URLs by Artio

Πως γράφτηκε η πρώτη επιστολή,

Bigbook.gr

Πως γράφτηκε η πρώτη επιστολή, Rudyard Kipling, εκδ. ΑΡΑΔΑ
Εικονογράφος : Νικόλας Ανδρικόπουλος

Μόλις κυκλοφόρησε !!!...Βιβλιοπωλείο Δοκιμάκης, Καντανολέων 4, Ηράκλειο (www.bigbook.gr, sales@gmail.com)

-Εξηγήστε! Εξηγήστε ! Εξηγήστε!
φώναξε ο Ανώτατος Αρχηγός της Φυλής και χοροπήδησε στο ένα του πόδι.
Στις όχθες του ποταμού Βαγκάι ένα πολύ ξεχωριστό παιδί αποφασίζει να βοηθήσει τον ξεχασιάρη μαπμπά του, ένας ευγενικός Ξένος μπαίνει σε μπελάδες, έξι κυρίες των σπηλαίων ξεχνούν τους καλούς τους τρόπους και μια ολόκληρη φυλή αναστατώνεται...
Κι όνως ! Ενα φύλλο σημύδας τα εξηγούσε όλα !