Κυριακή 3 Μαρτίου 2013

Σεισμική Μόνωση

http://arxaia-ellinika.blogspot.gr/2013/03/seismikh-monosi-to-mystiko-ton-arxaion-ktismaton.html

Σεισμική Μόνωση - Το μυστικό των αρχαίων κτισμάτων


Τα τελευταία χρόνια είναι χρόνια κατακλυσμιαίων καταστροφών. Κύρια πηγή τους… ο Εγκέλαδος. Χώρες όπως η Αϊτή, είδαν πόλεις τους να ισοπεδώνονται μέσα σε λίγα δευτερόλεπτα. Χιλιάδες οι ανθρώπινες απώλειες, ανυπολόγιστο το ύψος των καταστροφών. Μεγάλα πλήγματα δέχθηκαν επίσης η Χιλή, η Ιαπωνία, η Ινδονησία, η Κίνα, και το Μεξικό.
Η δομική τεχνολογία -ως επιστήμη- ανέκαθεν αναζητούσε την απάντηση στο θέμα της τέλειας σεισμικής μόνωσης και ασφάλειας των κτιρίων. Πολλές έρευνες διενεργήθηκαν κι ακόμη περισσότερα χρήματα δαπανήθηκαν, προκειμένου χώρες με βαρύ ιστορικό σεισμικών καταστροφών, να βρουν εκείνη τη φόρμουλα που θα επιτρέψει στους πολίτες, ακόμη και της πλέον σεισμογενούς περιοχής, να κοιμούνται ήσυχα και χωρίς το βασανιστικό φόβο μιας πιθανής επιδρομής του Εγκέλαδου.
Μήπως όμως τα πιο πολύτιμα πράγματα, είναι τελικά και τα πιο απλά; Μήπως η απάντηση στην πολύχρονη και πολυδάπανη αυτή αναζήτηση, βρίσκεται πιο κοντά απ’ όσο νομίζαμε; Παίρνοντας σαν παράδειγμα την κοντινή Ελλάδα, θα δούμε ότι, αν και δεν ανήκει στην κόκκινη ζώνη σεισμογενών περιοχών (π.χ. Ιαπωνία), δεν είναι λίγα τα πλήγματα που δέχθηκε από σεισμούς που χτύπησαν κατά καιρούς διάφορες περιοχές της (π.χ. Πάτρα, Καλαμάτα, Αττική, Ζάκυνθο κλπ.).
Το παράδοξο, όμως, εντοπίζεται στο γεγονός ότι, ενώ στην Ελλάδα από ισχυρούς σεισμούς έχουν πέσει εργοστάσια, έχουν καταρρεύσει πολυώροφα κτίρια, μονοκατοικίες έχουν γίνει ερείπια, ένα από τα αρχαιότερα και σπουδαιότερα κτίσματα του κόσμου, ο Παρθενώνας, εξακολουθεί να παραμένει όρθιος και άθικτος!
Μήπως τελικά, αντί να ψάχνουμε την απάντηση ανάμεσα στα τεχνολογικά επιτεύγματα του 21ου αιώνα, θα πρέπει να μελετήσουμε περισσότερο τη δομική τεχνολογία των αρχαίων ημών προγόνων; Κάποιοι που εδώ και χρόνια έχουν συνειδητοποιήσει τη σημαντικότητα τέτοιων οικοδομημάτων, δεν παραλείπουν στις έρευνές τους, να «κλέβουν» λίγη από τη γνώση αρχαίων πολιτισμών (Ελλήνων, Περσών, Βαβυλωνίων, Αιγυπτίων) και να την υιοθετούν στο σήμερα.

Ο αγέρωχος Παρθενώνας
Ο Παρθενώνας χτίστηκε στα μέσα του 5ου αι. π.Χ. προς τιμή της προστάτιδος της πόλης, θεάς Αθηνάς, και αποτέλεσε το επιστέγασμα της συνεργασίας σημαντικών αρχιτεκτόνων και γλυπτών εκείνης της εποχής.
Στην προσπάθειά μας να μελετήσουμε το μυστικό της δομικής τεχνολογίας του, συνομιλήσαμε με την Πολιτικό Μηχανικό, Νίκη Τιμοθέου, η οποία και μας πληροφόρησε ότι μελέτες της όλης αρχιτεκτονικής και δομικής του φόρμας, κατέδειξαν πως οι αρχαίοι είχαν από τότε ανακαλύψει, αυτό που σήμερα ονομάζουμε σεισμική μόνωση.
Ο ναός αυτός, σύμφωνα με την κ. Τιμοθέου, κοντράρει επιτυχώς τη θεωρία της σύγχρονης πολιτικής μηχανικής, διότι χωρίς να έχει καν θεμέλια, είναι τριπλά μονωμένος σεισμικά! Αυτή η τριπλή μόνωση, όπως μας εξήγησε, εντοπίζεται σε διαφορετικά σημεία του οικοδομήματος.
Το πρώτο σημείο βρίσκεται στις στρώσεις τεράστιων οριζόντιων και εξαιρετικά λείων μαρμάρων πάνω στις οποίες πατάει ο Παρθενώνας.
Το δεύτερο παρατηρείται στους μεταλλικούς ελαστικούς συνδέσμους οι οποίοι συνδέουν τις πλάκες κάθε στρώματος, και που στο κέντρο τους εντοπίζονται μικροί σιδηροπάσσαλοι γύρω από τους οποίους έχει χυθεί μολύβι (το μολύβι έχει την ιδιότητα να προστατεύει το σίδηρο από τη σκουριά και να εξασθενεί με την ελαστικότητά του, το όποιο κύμα, αφού μέρος της κινητικής του αυτής ενέργειας μετατρέπεται σε θερμική).
Και το τρίτο εντοπίζεται στις κολώνες του κτίσματος, οι οποίες δεν τοποθετήθηκαν μονοκόμματες, αφού οι αρχαίοι Έλληνας ήξεραν πως για να αντέξουν στους κραδασμούς της γης, θα έπρεπε να τοποθετηθούν σε φέτες μαρμάρου, τέλεια εφαρμοσμένες η μία πάνω στην άλλη.
Το αποτέλεσμα αυτής της τριπλής μονωτικής φόρμουλας, όπως σημείωσε η κ. Τιμοθέου, ήταν τα επιφανειακά σεισμικά κύματα να κινούν το ένα στρώμα των μαρμάρινων πλακών, επάνω στο άλλο, την ίδια ώρα που οι σύνδεσμοι εκτόνωναν την κινητική ενέργεια που ανέπτυσσε ο Εγκέλαδος. Οι κολώνες -τέλος- με τον τρόπο που ήταν τοποθετημένες, επέτρεπαν στο όλο οικοδόμημα να ταλαντώνεται, αλλά να μην καταρρέει!

Η σύγχρονη σεισμική μόνωση
Μέσα λοιπόν απ’ αυτά τα μάρμαρα, οι παππούδες μας, φωνάζουν πως αυτό που χρειαζόμαστε δεν είναι βαθιά θεμέλια, πολύ μπετόν και σίδερα, αλλά το αντίθετο! Όταν ένα ιστιοφόρο βρεθεί σε κόντρα άνεμο, δεν μπαίνει σε διαδικασία σύγκρουσης, τουναντίον, κατεβάζει πανιά κι αφήνει τη δύναμη του ανέμου να εκτονωθεί.
Ακριβώς το ίδιο γίνεται και με το σεισμό. Οι τεράστιες ποσότητες άκαμπτων και ανελαστικών υλικών, όπως το μπετόν και τα βαθιά θεμέλια, δημιουργούν μια ασπίδα προστασίας, η οποία όμως έρχεται σε μετωπική σύγκρουση με την ανίκητη δύναμη της φύσης, με αποτέλεσμα τα ανθρώπινα δημιουργήματα να καταρρέουν. Ωστόσο, αν επιτρέπαμε στον Εγκέλαδο να μας «ταρακουνήσει» με ασφάλεια, μέσα από ένα δομικό μηχανισμό βασισμένο στη θεωρία του Παρθενώνα, τότε θα ήταν σχεδόν αδύνατο να μας ισοπεδώσει.
Συγκεκριμένα, η τεράστια ενέργεια που απελευθερώνει ένας σεισμός, θα πρέπει με κάποιο τρόπο να αποσβέννυται, προκειμένου να μην προκαλεί -εξαιτίας της αδράνειας του κτιρίου- κατάρρευση.
Για να γίνει αυτό, θα πρέπει με κάποιο τρόπο, μέρος της ενέργειας αυτής, να μετατραπεί -μέσω τριβής- σε θερμική. Για να έχουμε τριβή θα πρέπει να έχουμε και δύο σώματα, στην προκειμένη περίπτωση δύο πλάκες από μπετόν, η μία πάνω στην άλλη, και ενδιάμεσά τους τα γνωστά ελαστικά εφέδρανα. Αυτού του είδους η σεισμική μόνωση, παρόλο ότι χρησιμοποιείται κατά κόρον στην κατασκευή γεφυρών, στα κτίρια δεν συνηθίζεται.
Το μυστικό λοιπόν του Παρθενώνα θα μπορούσε με πολύ απλά λόγια να ειπωθεί και μέσα από τη γνωστή ρήση: «μη δίνεις γροθιά στο μαχαίρι»! Αν -λοιπόν- πάψουμε κι εμείς την τακτική της χρησιμοποίησης μεγάλων ποσοτήτων άκαμπτων υλικών προκαλώντας τον Εγκέλαδο, και ενστερνιστούμε τη θεωρία της ήπιας αντίστασης, σίγουρα εικόνες καταστροφής όπως αυτές που είδαμε πρόσφατα, θα γίνονται ολοένα και σπανιότερες.

Ο Μάρτης ή Μαρτιά


 

Ο Μάρτης ή Μαρτιά είναι ένα παμπάλαιο έθιμο, με βαλκανική διασπορά. Πιστεύεται ότι έχει τις ρίζες του στην Αρχαία Ελλάδα, και συγκεκριμένα στα Ελευσίνια Μυστήρια. Οι μύστες των Ελευσίνιων Μυστηρίων έδεναν μια κλωστή, την Κρόκη, στο δεξί τους χέρι και το αριστερό τους πόδι.

Από τη 1η ως τις 31 του Μάρτη, τα παιδιά φορούν στον καρπό του χεριού τους ένα βραχιολάκι, φτιαγμένο από στριμμένη άσπρη και κόκκινη κλωστή, τον Μάρτη ή Μαρτιά. Σύμφωνα με τη λαϊκή παράδοση, ο Μάρτης προστατεύει τα πρόσωπα των παιδιών από τον πρώτο ήλιο της Άνοιξης, για να μην καούν. Τον φτιάχνουν την τελευταία μέρα του Φλεβάρη και τον φορούν την πρώτη μέρα του Μάρτη, πριν βγουν από το σπίτι.

Σε μερικές περιοχές ο Μάρτης φοριέται στο μεγάλο δάχτυλο του ποδιού σαν δαχτυλίδι για να μην σκοντάφτει ο κάτοχός του. Το βραχιολάκι αυτό το βγάζουν στο τέλος του μήνα, ή το αφήνουν πάνω στις τριανταφυλλιές όταν δουν το πρώτο χελιδόνι, για να τον πάρουν τα πουλιά και να χτίσουν τη φωλιά τους.

Το έθιμο του Μάρτη γιορτάζεται ίδιο και απαράλλαχτο στα Σκόπια με την ονομασία Μάρτινκα και στην Αλβανία ως Βερόρε. Οι κάτοικοι των δυο γειτονικών μας χωρών φορούν βραχιόλια από κόκκινη και άσπρη κλωστή για να μην τους «πιάσει» ο ήλιος, τα οποία και βγάζουν στα τέλη του μήνα ή όταν δουν το πρώτο χελιδόνι. Άλλοι πάλι, δένουν τον Μάρτη σε κάποιο καρποφόρο δέντρο, ώστε να του χαρίσουν ανθοφορία, ενώ μερικοί τον τοποθετούν κάτω από μια πέτρα κι αν την επόμενη ημέρα βρουν δίπλα της ένα σκουλήκι, σημαίνει ότι η υπόλοιπη χρονιά θα είναι πολύ καλή.

Τηρώντας παραδόσεις και έθιμα αιώνων, οι Βούλγαροι, την πρώτη ημέρα του Μάρτη, φορούν στο πέτο τους στολίδια φτιαγμένα από άσπρες και κόκκινες κλωστές που αποκαλούνται Μαρτενίτσα. Σε ορισμένες περιοχές της Βουλγαρίας, οι κάτοικοι τοποθετούν έξω από τα σπίτια τους ένα κομμάτι κόκκινου υφάσματος για να μην τους «κάψει η γιαγιά Μάρτα» (Μπάμπα Μάρτα, στα βουλγαρικά), που είναι η θηλυκή προσωποποίηση του μήνα Μάρτη. Η Μαρτενίτσα λειτουργεί στη συνείδηση του βουλγαρικού λαού ως φυλαχτό, το οποίο μάλιστα είθισται να προσφέρεται ως δώρο μεταξύ των μελών της οικογένειας, συνοδευόμενο από ευχές για υγεία και ευημερία.

Το ασπροκόκκινο στολίδι της 1ης του Μάρτη φέρει στα ρουμανικά την ονομασία Μαρτιζόρ. Η κόκκινη κλωστή συμβολίζει την αγάπη για το ωραίο και η άσπρη την αγνότητα του φυτού χιονόφιλος, που ανθίζει τον Μάρτιο και είναι στενά συνδεδεμένο με αρκετά έθιμα και παραδόσεις της Ρουμανίας. Σύμφωνα με την μυθολογία, ο Θεός - Ήλιος μεταμορφώθηκε σε νεαρό άνδρα και κατέβηκε στη Γη για να πάρει μέρος σε μια γιορτή. Τον απήγαγε, όμως, ένας δράκος, με αποτέλεσμα να χαθεί και να βυθιστεί ο κόσμος στο σκοτάδι.

Μια ημέρα ένας νεαρός, μαζί με τους συντρόφους του σκότωσε τον δράκο και απελευθέρωσε τον Ήλιο, φέροντας την άνοιξη. Ο νεαρός έχασε τη ζωή του και το αίμα του -λέει ο μύθος- έβαψε κόκκινο το χιόνι. Από τότε, συνηθίζεται την 1η του Μάρτη όλοι οι νεαροί να πλέκουν το «Μαρτισόρ», με κόκκινη κλωστή που συμβολίζει το αίμα του νεαρού άνδρα και την αγάπη προς τη θυσία και άσπρη που συμβολίζει την αγνότητα.

Διαβάστε περισσότερα: http://www.sansimera.gr/articles/131#ixzz2MGLjmrdI

Μάρτιος: Φυτευτής


Μάρτιος: Φυτευτής

Αποτέλεσμα εικόνας για ► Μάρτιος: Φυτευτής 


Μάρτιος: Προέρχεται από το λατινικό martius (άρειος), γιατί ο μήνας αυτός ήταν αφιερωμένος στη λατρεία του θεού Άρη (Mars).

Ο Μάρτιος λέγεται και Μάρτης, Παλουκοκαύτης (ανάγκαζε, με το απρόοπτο κρύο του, να καίνε ακόμα και τα παλούκια για να ζεσταθούν), Βαγγελιώτης (γιατί γιορτάζουμε τον Ευαγγελισμό της Θεοτόκου), Πουλιαντέρης, Ανοιξιάτης (είναι ο πρώτος μήνας της άνοιξης), Φυτευτής (γιατί φυτεύουμε).

Το Μάρτιο τρώμε: Λεμόνια, τελευταία πορτοκάλια, μήλα (ψυγείου από τη συγκομιδή Οκτωβρίου), αγκινάρες, καρότα, λάχανο, κουνουπίδι, μαρούλια, ραδίκια, σπανάκι, σέλινο.

ρούχα που μοσχοβολούν φρεσκάδα


► Θέλετε ρούχα που μοσχοβολούν φρεσκάδα;

Ξεχάστε τσιγαρίλα και κλεισούρα ακολουθώντας αυτά τα tips

Aν τα ρούχα σας μυρίζουν τσιγαρίλα ή κλεισούρα, φαγητό υπάρχουν κάποια tricks που μπορείτε να δοκιμάσετε για να ξεφορτωθείτε τη δυσοσμία. Για παράδειγμα:

- Το ψεκάζετε με μαγειρική σόδα και το αφήνετε έτσι όλο το βράδυ.
Το πρωί το τινάζετε.

Η μαγειρική σόδα, όπως και το άσπρο ξύδι εξουδετερώνουν τις μυρωδιές.

Όταν το τσιγάρο δε φεύγει βάλτε νερό στη μπανιέρα και προσθέστε 1-2 ποτήρια άσπρο ξύδι. Βάλτε το ρούχο μέσα στο νερό αφήστε το λίγο και μετά το στεγνώνετε. Το άσπρο ξύδι θα αφαιρέσει την τσιγαρίλα από το ρούχο σας.

Μία καλή λύση είναι να βάλετε ένα καπάκι από το αγαπημένο σας μαλακτικό σε ένα μποκαλάκι με vap-air και να το αναμείξετε με νερό. Ψεκάστε ντουλάπες, συρτάρια, ρούχα και κανεπέδες ή κουρτίνες με αυτό και θα έχετε τη φρεσκάδα του φρεσκοπλυμμένου για μέρες.
Ο καλύτερος τρόπος για να συνδυάσετε την όμορφη μυρωδιά των ρούχων σας και την προστασία του δέρματός σας από τα χημικά, βέβαια, είναι να γεμίσετε τα συρτάρια σας με μικρά πουγκιά που περιέχουν αποξηραμένα πέταλα λουλουδιών και αιθέρια έλαια. Θα χρειαστείτε μικρά κομμάτια από τούλι και δαντέλα και κομμάτια από κορδέλα ή έστω και σπάγκο.

Μπορείτε να τα γεμίζετε με τα πέταλα από τα λουλούδια που σας φέρνουν ή εσείς αγοράζετε, τα οποία προηγουμένως θα τα ραντίζετε με λίγες σταγόνες από αιθέριο έλαιο. Τοποθετήστε τα αποξηραμένα φύλλα στο κέντρο του κομματιού από τούλι και μαζέψτε το ύφασμα, έτσι ώστε να σχηματίσετε ένα σακουλάκι. Δέστε το σφικτά με τον σπάγκο και στη συνέχεια τοποθετήστε το τούλινο σακουλάκι πάνω στο δαντελένιο πετσετάκι. Μαζέψτε πάλι τις άκρες, έτσι ώστε να σχηματίζουν σακουλάκι και δέστε το με την κορδέλα σε φιόγκο.

queen.gr

Χωριάτικη Πίτσα

Χωριάτικη Πίτσα

Χωρίς αλλαντικά αλλά με τέλεια πικάντικη γεύση!!!

Υλίκα

1 ζύμη για πίτσα
1 κρεμμύδι μεγάλο
250γρ. τυρί ή όσο εσείς θέλετε
2 πιπεριές πράσινες
μανιτάρια
3 κουταλιές βούτυρο




Υλικά για τη σάλτσα
2 σκελίδες σκόρδο σε κομματάκια
1 κονσέρβα ντοματάκι κονκασέ
λίγο λάδι
αλάτι,πιπέρι,ζάχαρη
ρίγανη
μαϊντανό  

Εκτέλεση

Για τη σάλτσα
Τσιγαρίζουμε τα σκόρδα μέχρι να ροδίσουν,σε χαμηλή φωτιά.Ρίχνουμε το ντοματάκι και τα υπόλοιπα υλικά.Τα αφήνουμε σε χαμηλή φωτιά και σκεπασμένα με το καπάκι για περίπου 30 λεπτά να σιγοβράσουν.

Πίτσα

Απλώνουμε το ζυμάρι σε ένα σχετικά ρηχό ταψί.

Απλώνουμε τη σάλτσα που έχουμε κάνει.
Βάζουμε απο πάνω το τυρί,το κρεμμύδι κομμένο σε φέτες,
την πιπεριά, τα μανιτάρια και στο τέλος βάζουμε πάνω από τα υλικά 3 μεγάλες κουταλιές βούτυρο.
Την ψήνουμε στους 200 βαθμούς,στις αντιστάσεις,ανάλογα με την ώρα που θέλει το ζυμάρι. Εγώ θα σας πρότεινα τη Ζύμη για πίτσα της Αλεξάνδρας η οποία είναι τέλεια!!!

Καλή όρεξη!!!!!!!!!!!!!!!!!!

περισσότερα syntagesapospiti.blogspot.gr/2010/01/blog-post_11.html?spref=fb

Τα Αναφιώτικα

Τα Αναφιώτικα

Τα Αναφιώτικα είναι μια γραφική λιλιπούτεια συνοικία της Αθήνας που βρίσκεται σκαρφαλωμένη στην βορειανατολική πλευρά του βράχου της Ακρόπολης, στα όρια της συνοικίας της Πλάκας. Δημιουργήθηκε στα μέσα του 19ου αιώνα, όταν εγκαταστάθηκαν στην περιοχή εργάτες από την Ανάφη, που είχαν έρθει στην Αθήνα για να εργαστούν ως χτίστες, στην ανοικοδόμηση της πόλης και στην ανέγερση των ανακτόρων του Όθωνα. Η συνοικία χτίστηκε ακολουθώντας την αρχιτεκτονική των Κυκλάδων. Οι Αναφιώτες αναστήλωσαν παράλληλα με την εγκατάστασή τους, τους δύο ναούς που βρίσκονταν στην περιοχή από τον 17ο αιώνα, τον ναό του Αγίου Συμεών και του Αγίου Γεωργίου των Βράχων Μετά το 1922 προστέθηκαν στην περιοχή Μικρασιάτες πρόσφυγες μεταβαλλόντας την σύνθεση του πληθυσμού. Τη δεκαετία του 1950 τμήμα της συνοικίας κατεδαφίστηκε στα πλαίσια ανασκαφών. Τα επόμενα χρόνια πραγματοποιήθηκαν εκτεταμένες απαλλοτριώσεις από το υπουργείο πολιτισμού και σήμερα παραμένουν μόνο 45 οικήματα τα οποία έχουν κηρυχθεί διατηρητέα.

ΤΖΟΝ ΣΤΑΙΝΜΠΕΚ ΤΑ ΣΤΑΦΥΛΙΑ ΤΗΣ ΟΡΓΗΣ (αποσπάσματα)




ΤΖΟΝ ΣΤΑΙΝΜΠΕΚ ( 27 Φεβρουαρίου 1902 – 20 Δεκεμβρίου 1968)
ΤΑ ΣΤΑΦΥΛΙΑ ΤΗΣ ΟΡΓΗΣ (αποσπάσματα)

"Να φοβάσαι και τη μέρα που θα σταματήσουν οι απεργίες, μ’ όλο που θα υπάρχουν ακόμα οι μεγάλοι ιδιοκτήτες-γιατί η κάθε μικροαπεργία που χτυπιέται, είναι μια απόδειξη πως έγινε το βήμα. Πρέπει κι αυτό να ξέρεις-να φοβάσαι τη μέρα που ο Συνειδητός Άνθρωπος θα πάψει να αγωνίζεται και να πεθαίνει για μια ιδέα, γιατί αυτή και μόνο η ιδιότητα είναι το θεμέλιο του Ανθρώπινου Συνειδητού, κι αυτή και μόνο η ιδιότητα κάνει να είναι ο άνθρωπος ένα όν ξεχωριστό μέσα στο σύμπαν.”

" “…Το πρόσεξα όπου κι αν σταθήκαμε. Πεινάνε οι άνθρωποι για κρέας και λαρδί, και όταν το βρούνε δεν τους θρέφει. Κι όταν δεν άντεχαν άλλο την πείνα ζητούσαν προσευχές....Μα δε φελάνε πια οι προσευχές.
Οι προσευχές δεν προμηθέψανε ποτέ λαρδί και κρέας. Για το κρέας και το λαρδί χρειάζονται γουρούνια.(......)
Οι άνθρωποι ζητάνε να ζήσουν μια ζωή πρεπούμενη και να αναθρέψουν τα παιδιά τους. Και σαν γεράσουν πια, να κάθονται στην πόρτα τους και ν’ αγναντεύουν το ηλιοβασίλεμα. Και όσο είναι νέοι, να χορεύουν, να τραγουδούν και να πλαγιάζουν μαζί. Θέλουν να τρώνε, να μεθούν και ναδουλεύουν.”
ΠΗΓΗ http://anagertos.blogspot.gr/

Ἂνθρωποι-πουλιὰ

http://anihneftes.wordpress.com

Ἂνθρωποι-πουλιὰ 8.000 ἐτῶν, στὴ Φθιώτιδα…

Τα ειδώλια που βρέθηκαν στη νεολιθική θέση Κουτρουλού Μαγούλα στη Φθιώτιδα έχουν μέγεθος που ποικίλλει, από 3 έως 12 εκατοστά σε μήκος Αναπαραστάσεις της Μητέρας – Θεάς, παιχνίδια, συμβολικά αντικείμενα επικοινωνίας ή πειραματισμοί νεολιθικών ανθρώπων στην προσπάθειά τους να εξερευνήσουν το ανθρώπινο σώμα;

Τα ειδώλια που βρέθηκαν στη νεολιθική θέση Κουτρουλού Μαγούλα στη Φθιώτιδα έχουν μέγεθος που ποικίλλει, από 3 έως 12 εκατοστά σε μήκος
Το θέμα παραμένει ανοιχτό για τους αρχαιολόγους που μελετούν τα 300 και πλέον πήλινα ειδώλια τα οποία βρέθηκαν στη νεολιθική θέση Κουτρουλού Μαγούλα στη Φθιώτιδα, αριθμός ιδιαίτερα σημαντικός και από τους μεγαλύτερους της περιόδου στη Νοτιοανατολική Ευρώπη.

Ανθρωποι-πουλιά 8.000 ετών  Ειδώλια βρίσκονται και σε άλλες νεολιθικές θέσεις στην Ανατολία και στα Βαλκάνια, όμως τόσο ο αριθμός όσο και η ποικιλία των τύπων κάνουν την Κουτρουλού Μαγούλα να ξεχωρίζει λένε οι αρχαιολόγοι που ασχολούνται με την περιοχή.
Τα ειδώλια έχουν μέγεθος που ποικίλλει, από 3 έως 12 εκατοστά σε μήκος. Κατασκευάζονταν με πολλούς τρόπους. Ενας πολύ συνηθισμένος ήταν αυτός του κεντρικού πήλινου πυρήνα, γύρω από τον οποίο προσέθεταν άλλα κομμάτια πηλού για να δημιουργήσουν τα μέλη του σώματος.
Βρέθηκαν σε διάφορα σημεία των περίπου 40 στρεμμάτων που καταλαμβάνει η νεολιθική θέση ?μία από τις μεγαλύτερες της περιόδου που έχει εντοπιστεί- ακόμα και σε θεμέλια σπιτιών.
Ανθρωποι-πουλιά 8.000 ετών
Η ποικιλία των μορφών τους δίνει περιθώρια για πολλές ερμηνείες, καθώς συχνά δεν δηλώνεται το φύλο, ενώ αρκετά έχουν σχήμα ανθρώπου – πουλιού, που κάποιες φορές καταλήγει σε τετράποδη βάση. Τα παραπάνω συνηγορούν πως η χρήση τους δεν είχε μόνο αισθητικούς σκοπούς, αλλά ότι αντικατοπτρίζουν κάτι πολύ περισσότερο: τον πολιτισμό, την κοινωνία και την ταυτότητα των νεολιθικών κατοίκων στην Κουτρουλού Μαγούλα.
Η θέση κατοικήθηκε στη Μέση Νεολιθική Περίοδο (περίπου 5800-5300 π.Χ.) από μερικές εκατοντάδες ανθρώπων, που έχτισαν προσεγμένα σπίτια από πέτρα και πλιθιά, με πέτρινα υποστρώματα δαπέδων. Αξιοσημείωτο είναι, επίσης, το γεγονός ότι χρησιμοποιήθηκε και αργότερα, την Εποχή του Χαλκού και τα Μεσαιωνικά Χρόνια.
Η ανασκαφή ξεκίνησε το 2001 από την επίτιμη διευθύντρια του ΥΠΑΙΘΠΑ Νίνα Κυπαρίσση. Από το 2010 διενεργείται στο πλαίσιο του νέου προγράμματος συνεργασίας της Αρχαιολογικής Υπηρεσίας και του Πανεπιστημίου του Southampton, μέσω της Βρετανικής Σχολής Αθηνών.
www.ethnos.gr

Γ. ΔΡΟΣΙΝΗΣ "ΚΟΧΥΛΙΑ"


Γ. ΔΡΟΣΙΝΗΣ "ΚΟΧΥΛΙΑ"

Κάποια ξωτικὰ κοχύλια,
Στ' ἀκρογιάλι σκορπιστά,
Μοιάζουν νεκρωμένα χείλια,
Μοιάζουν μάτια σφαλιστά.

Λείψανα πού ριξε ἡ μοῖρα
Ἀπ' ἀγνώριστο νεκρό,
Τὰ ξεδιάλεξα τὰ πῆρα
Μὲ χαμόγελο πικρό.
Κι' ὅταν ἦρθε ἡ μαγεμένη
Ὥρα τοῦ μεσονυχτιοῦ,
Ποὺ ξυπνοῦν οἱ πεθαμένοι
Μὲ τὸν πόθο τοῦ σπιτιοῦ,

Τὰ σβυσμένα μάτια ἀρχίσαν
Νὰ σκορποῦν φεγγοβολιὰ
Καὶ τὰ χείλια ἀντιλαλῆσαν
Κάποια γνώριμη λαλιά.

ΤΟ γλυκό του ψυγείου

ΤΟ γλυκό του ψυγείου
Bαθμολογία:
       
64 ψήφοι
Προστέθηκε από , 20.08.09

Περιγραφή

Αυτό το γλυκό το έφτιαχνε η μαμά μου όταν ήμουν μικρή. Τσακωνόμουν με την αδερφή μου ποια θα πάρει τη κατσαρόλα να τη "καθαρίσει" από τη κρέμα. Τώρα δε το σερβίρω σε πιάτο προτιμώ το πυρέξ αφού ένα κομμάτι δε φθάνει...Photo

Τι χρειαζόμαστε:

  • 1 κορν φλαουερ 200 γρ
  • 2 πακέτα πτιμπερ
  • 2 κρόκους αυγών
  • 1 βανίλια
  • 2 κουτιά γάλα εβαπορέ
  • 2 κουτιά από τα εβαπορέ νερό
  • ½ βιταμ
  • 3 κουταλιές κακάο
  • 2 κούπες ζάχαρη
  • κονιάκ
Στα γρήγορα
Κατηγορία
Εποχιακά
Μέθοδος

 

 

 

 

 

 

 

Πως το κάνουμε:

Δημοφιλείς αναρτήσεις