για πλέξιμο και για κέντημα

Η Maria Dimitriou κοινοποίησε ένα άλμπουμ του χρήστη Nadide Umut Özkan.

11 Νοεμβρίου

Ανώνυμο άλμπουμ (201 φωτογραφίες)

«ΕΜΠΡΟΣ ΕΛΑΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ»!

Η Maria Dimitriou κοινοποίησε μια φωτογραφία του χρήστη Σταυρούλα Κουγιουμτσιάδη.

19 Φεβρουαρίου

16 Φλεβάρη 1942: «ΕΜΠΡΟΣ ΕΛΑΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ»!

στις 16 Φλεβάρη του 1942, ιδρύθηκε ο θρυλικός ΕΛΑΣ, ο Ελληνικός Λαϊκός Απελευθερωτικός Στρατός, ο στρατός του ηρωικού Εθνικού Απελευθερωτικού Μετώπου (ΕΑΜ). Την ίδια μέρα κυκλοφόρησε και η ιδρ...Δείτε περισσότερα

ΤΣΙΚΝΟΠΕΜΠΤΗ: ΕΘΙΜΑ ΟΛΟ ΝΟΣΤΙΜΙΑ ΚΑΙ ΤΣΙΚΝΑ

Η Maria Dimitriou κοινοποίησε μια φωτογραφία του χρήστη Παιδικά Χαμόγελα.

ΤΣΙΚΝΟΠΕΜΠΤΗ: ΕΘΙΜΑ ΟΛΟ ΝΟΣΤΙΜΙΑ ΚΑΙ ΤΣΙΚΝΑ
http://akrasakis.blogspot.gr/2012/02/blog-post_16.html

Η Τσικνοπέμπτη είναι μια ετήσια τελετή, της οποίας η αρχή χάνεται μέσα στους αιώνες. Είναι η μέρα που τρώγεται κρέας. Η λέξη Τσικνοπέμπτη προέρχεται από τις λέξεις «τσίκνα» (η μυρωδιά του καμένου ψημένου κρέατος) και «Πέμπτη». Βρίσκεται στο μέσο των 3 εβδομάδων του εορτασμού του καρναβαλιού. Πρόκειται για την Πέμπτη της 2ης εβδομάδας, της Κρεατινής. Γιορτάζεται την Πέμπτη που είναι 11 ημέρες πριν την Καθαρή ∆ευτέρα. Είναι ημέρα χαράς, αλλά και προετοιμασίας για τους Ελληνορθόδοξους χριστιανούς, καθώς πλησιάζει η σαρανταήμερη περίοδος της Σαρακοστής πριν από το Πάσχα. Τη μέρα αυτή επιβάλλεται το ψήσιμο κρέατος στα κάρβουνα…

Διαβάστε περισσότερα, κάνοντας κλικ στον παραπάνω σύνδεσμο (ιστολόγιο "ΠΑΙΔΙΚΑ ΧΑΜΟΓΕΛΑ")

...με σηκωμένα φυλλα...

Η Maria Dimitriou κοινοποίησε μια φωτογραφία του χρήστη Rik Gillette.

11 ώρες πριν

Last one for this week is called Starburst New Millenium, completed 11/10/13, this number 89. Only eleven more to go to reach my goal.

Pattern is at: http://www.ravelry.com/patterns/library/starburst-new-millenium-12-afghan-block

Ζεστό ριχτάρι με σηκωμένα φυλλα για ανάγλυφη επιφάνεια

Σπιτικό (και οικολογικό) απορρυπαντικό ρούχων

Η Maria Dimitriou κοινοποίησε μια φωτογραφία του χρήστη Απλές λύσεις.

► Σπιτικό (και οικολογικό) απορρυπαντικό ρούχων

2 κούπες Αρκάδι σκόνη (είτε Μασσαλίας είτε πράσινο)
1/2 κούπα σόδα πλυσίματος
1/2 κούπα βόρακα
νερό
αιθέριο έλαιο ή άρωμα
ξύλινη κουτάλα
αυγοδάρτης
2 πλαστικά δοχεία 5 λίτρων
κατσαρόλα
1 πλαστικό κουβά

Βάζουμε το σαπούνι σε μια κατσαρόλα με 1,5 λίτρο νερό. Ανακατεύουμε σε χλιαρή φωτιά συνέχεια μέχρι να λιώσει το σαπούνι. Αν κάνει σβώλους ανακατεύουμε με τον αυγοδάρτη.

Όταν λιώσει το σαπούνι κατεβάζουμε από τη φωτιά και αφήνουμε να πέσει η θερμοκρασία.

Μόλις κρυώσει μεταφέρουμε το μίγμα στον πλαστικό κουβά και προσθέτουμε 1 λίτρο νερό, την σόδα, τον βόρακα και το αιθέριο έλαιο ή το άρωμα. Κρατήστε μια απόσταση ή βάλτε μια πετσέτα στη μύτη σας για να μην εισπνεύσετε τους υδρατμούς. Βάζουμε περιπου 20 σταγόνες έλαιο ή μια κουταλιά της σούπας άρωμα.

Ανακατεύουμε με την ξύλινη κουτάλα και μόλις γίνει ομοιογενές το μείγμα προσθέτουμε 4 λίτρα νερό. Συνεχίζουμε το ανακάτεμα μέχρι να γίνει ομοιογενές. Το αφήνουμε όλο το βράδυ. Θα δημιουργηθεί ένα πηχτό ζελέ.

Το μεταφέρουμε στα δοχεία των 5 λίτρων. Αν χρειαστεί προσθέτουμε νερό.

Σε κάθε πλύση για ένα πλυντήριο 7 κιλών βάζουμε 1 κούπα ή 250ml.

Αυτό που πρέπει να ξέρετε είναι ότι δεν θα κάνει αφρό αλλά καθαρίζει καλά. Αν υπάρχουν λεκέδες στα ρούχα τα καθαρίζουμε πριν με λίγη σόδα φαγητού. Αυτά τα 10 λίτρα κρατάνε περίπου και ανάλογα με τη χρήση, για 2 μήνες. Έχω δει σε πολλές ιστοσελίδες να λένε ότι κρατάει για 1 χρόνο. Δεν ξέρω αν αυτό είναι εφικτό. Ακόμα κι αν το αραιώσετε και βάζετε διπλή δόση δεν νομίζω ότι θα κρατήσει 1 χρόνο.

Μπορείτε να το χρησιμοποιήσετε άφοβα στα βρεφικά και παιδικά ρούχα μιας και όλα τα υλικά δεν είναι τοξικά. Ενδεικτικά τα μαλακτικά ρούχων του εμπορίου είναι πιο τοξικά από αυτό το απορρυπαντικό. Επίσης να ξέρετε ότι είτε τα έλαια είτε το άρωμα δεν διαρκούν πολύ στα ρούχα όπως έχουμε συνηθίσει, αφήνουν όμως μια αίσθηση καθαριότητας.

Πηγή: styling-tips-styler.blogspot.gr

Ακρόπολις Μυκηνών - ''Περσεία Κρήνη''

Η Maria Dimitriou κοινοποίησε μια φωτογραφία του χρήστη Ancient Greek Civilization - Αρχαία Ελλάς.

11 Νοεμβρίου

 

Ακρόπολις Μυκηνών - ''Περσεία Κρήνη'' υδραγωγείο - Ένα μέγιστο κατασκευαστικό επίτευγμα των Ελλήνων της εποχής του Χαλκού

Mycenes - ''Perseia'' fountain house, cistern and aqueduct - Bronze age 1500 BC - A major pioneering achievement of mycenean Greeks

Ο Παυσανίας (2.16.3) αναφέρει ότι ο Περσέας ονόμασε τη νέα πόλη Μυκήνες είτε επειδή εκεί έπεσε ο μύκης του ξίφους του είτε επειδή εκεί αποκαλύφθηκε μία πηγή με άφθονο νερό, η Περσεία πηγή, κάτω από τη ρίζα ενός «μύκητος», δηλαδή ενός μανιταριού.

The Perseia Fountain House - Cistern was named for the natural spring supplying water to the citadel's aquaducts in ancient times. It had a porous stone retaining wall extending a row of water tanks.

ΑΡΙΑ. Ο ΚΟΣΜΟΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΡΧΗ του Δημήτρη Στεφανάκη

Maria Dimitriou κοινοποίησε μια φωτογραφία του χρήστη ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΨΥΧΟΓΙΟΣ - PSICHOGIOS PUBLICATIONS.

11 Νοεμβρίου

Ένα μυθιστόρημα για τον παλιό κόσμο, που χάθηκε μέσα σε δύο διαδοχικούς παγκόσμιους πολέμους, και για τη μικρή ιστορία των απλών ανθρώπων που γράφεται στη σκιά των μεγάλων γεγονότων.
ΑΡΙΑ. Ο ΚΟΣΜΟΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΡΧΗ του Δημήτρη Στεφανάκη

Ανακαλύψτε το! >> http://bit.ly/aria-o-kosmos-apo-tin-arxi — μαζί με Δημήτρης Στεφανάκης.

ΜΕΓΑΛΟ ΚΑΣΤΡΟ και ΚΑΝΤΙΑ η ΚΑΝΤΙΓΕ...

Η Maria Dimitriou κοινοποίησε σύνδεσμο από Κρήτη Πόλεις και χωριά.

11 Νοεμβρίου

ΚΡΗΤΗ ΠΟΛΕΙΣ ΚΑΙ ΧΩΡΙΑ: ΗΡΑΚΛΕΙΟ ΚΑΣΤΡΟ ΚΟΝΤΑΚ και ΧΑΝΔΑΚΑΣ - ΜΕΓΑΛΟ ΚΑΣΤΡΟ και ΚΑΝΤΙΑ η ΚΑΝΤΙΓΕ...

kritipoliskaihoria.blogspot.com

ΕΠΙΣΚΕΦΤΕΙΤΕ ΤΗΝ ΣΕΛΙΔΑ ΜΑΣ ΣΤΟ http://facebook.com/KRITI.POLIS.KAI.HORIA.2 http://www.youtube.com/user/KRITIPOLISKAIHORIA / twitter.com/kritipolis και την σελίδα μας (http://kritipoliskaihoria.webnode.com/

Δημιουργικοί τρόποι για αποθηκεύση Καυσόξυλων

1. Η Maria Dimitriou κοινοποίησε μια φωτογραφία του χρήστη Απλές λύσεις.
   

    

    
2.  

   ► Δημιουργικοί τρόποι για αποθηκεύση Καυσόξυλων
   
   Ο καιρός γίνεται όλο και πιο κρύος και για να ζεσταθούμε και να νιώσουμε άνετα μαζευόμαστε γύρω από τα τζάκια. Όμως, ο σχεδιασμός και το ύφος του σπιτιού σας, δεν θα πρέπει να χαλάσει με υπερβολικό ξύλο που θέλετε για να κάψετε.
   
   Πώς μπορείτε να το αποθηκεύσετε με κομψό τρόπο ; Εδώ θα δούμε κάποιους έξυπνους τρόπους
   
   Ο αρχιτεκτονικός σχεδιασμός του χώρο και τα έπιπλα στο δωμάτιο. Ψάξτε για ορισμένα τμήματα ή εσοχές πάνω ή στις πλευρές του τζακιού. Βάλτε τα καυσόξυλα σε ράφια ή σε οποιοδήποτε κομμάτι επίπλων – αυτό θα κάνει το τζάκι σας το σημείο εστίασης του δωματίου και την αποθήκευση να είναι πολύ πρωτότυπη.
   
   Μια ειδική ντουλάπα για τα καυσόξυλα. Αν χρειάζεστε πολύ ξύλο και πραγματικά δεν υπάρχει χώρος για να αποθηκεύετε κοντά στο τζάκι – κάνει μια ξεχωριστή θέση αποθήκευσης για τα ξύλα. Μπορεί να είναι ακόμη και χωρίς τις πόρτες για να κάνουν τα καυσόξυλα ένα ακόμη αξεσουάρ διακόσμησης.
   
   Εναρμονίσει το στυλ της αποθήκευσης καυσόξυλων σας με το τζάκι σας. Εάν έχετε ένα τζάκι στο σπίτι σας, τότε κρατήστε το χώρο αποθήκευσής σας κοντά ή να συνδέεται με αυτό.
   
   Έπιπλα για εξωτερικούς χώρους ή περιοχές. Μια μεγάλη λειτουργική και καταπληκτική ιδέα που θα βοηθησει να κρατήσετε τα καυσόξυλα ξηρά και καλά διατηρημένα είναι από την αποθήκευσή του κάτω από ένα παγκάκι. Επίσης, ρυθμίζεται έτσι ώστε να είναι σε μια βολική τοποθεσία, όπως κοντά στην βεράντα το αίθριο ή ακόμη και στο γκαράζ.
   
   Αγορά των ξύλων βάση σχεδίου κοπής. Μπορεί να είναι πολύ κομψά και όμορφα, και έτσι δεν θα χρειάζεται να κρύψετε τίποτα – το αντίθετο! Κάντε τα καυσόξυλα σας μια προφορά, που θα προσθέσει ζεστασιά και θαλπωρή στο χώρο σας.
   
   Καλάθια για καυσόξυλα. Καλάθια κάνουν κάθε χώρο πιο άνετο και λίγο πιο ρουστίκ, οπότε γιατί να μην αγοράσει ένα τεράστιο για την αποθήκευση της ξυλείας;
   
   Ειδικά επίπλα για φύλαξη ξύλων. Σήμερα, πολλοί σχεδιαστές είναι πρόθυμοι να σας βοηθήσουν να οργανώσετε την αποθήκευση ξύλων δημιουργώντας μερικά τρομερά κομμάτια επίπλων, ώστε να είναι ένα κομψό και συναρπαστικό αξεσουάρ – και όχι μόνο από ξύλο.
   
   Πηγή: texnotropieskaidiakosmisi.com

 

 

«Ολάκερη η πολιτεία ήταν ένα φρούριο κι είχε καπετάνιο ένα Άγιο..»

http://www.cretalive.gr/history/view/olakerh-h-politeia-htan-ena-frourio-ki-eiche-kapetanio-ena-agio/119088

«Ολάκερη η πολιτεία ήταν ένα φρούριο κι είχε καπετάνιο ένα Άγιο..»

 

΄Αγιος Μηνάς ... Ο προστάτης του Μεγάλου Κάστρου ! Η εκπληκτική ιστορία ενός ναού, τα θαύματα και γιατί το Ηράκλειο δεν έδινε στα παιδιά του το όνομα...Μηνάς

"Στα παλιά εκείνα ηρωικά χρόνια, το Μεγάλο Κάστρο δεν ήταν ένα μπουλούκι σπίτια, μαγαζιά και στενοσόκακα, στριμωγμένα σ' ένα ακρογιάλι της Κρήτης, μπροστά από ένα ακατάπαυστα αγριεμένο πέλαγο κι οι ψυχές που το κατοικούσαν δεν ήταν ακέφαλο ή πολυκέφαλο ρέμπελο τσούρμο από άντρες και γυναικόπαιδα που σπατάλευαν όλο τους τον αγώνα στις καθημερινές έγνοιες του ψωμιού, του παιδιού, της γυναίκας.
Άγραφτη, αυστηρή τάξη τους κυβερνούσε, κανένας δε σήκωνε αντάρτικο κεφάλι στο σκληρό απάνω του νόμο. Κάποιος πάνω από το κεφάλι του έδινε προσταγές. Ολάκερη η πολιτεία ήταν ένα φρούριο, η κάθε ψυχή ήταν κι αυτή ένα φρούριο αιώνια πολιορκούμενο κι είχε καπετάνιο ένα Άγιο, τον Άγιο Μηνά, τον προστάτη του Μεγάλου Κάστρου...".
Νίκος Καζαντζάκης , Αναφορά στο Γκρέκο.

Ο επιβλητικός ναός του Αγίου Μηνά, ένας από τους μεγαλύτερους στην Ελλάδα, θεμελιώθηκε στις 25 Μαρτίου 1862 ως εκδήλωση ευγνωμοσύνης των Ηρακλειωτών για την προστασία που πρόσφερε ο Άγιος στην πόλη. Η θέση στην οποία χτίστηκε, λέγεται ότι υποδείχθηκε από έναν καλόγερο, στον οποίο παρουσιάστηκε ο Άγιος Μηνάς σε όραμα.
Αρχιτέκτονας του ναού ήταν ο ηπειρώτης Αθανάσιος Μούσης, ο οποίος είχε αναλάβει επίσης τον Άγιο Τίτο και τους στρατώνες στην Πλατεία Ελευθερίας, το κτίριο που στεγάζει σήμερα την Περιφέρεια Κρήτης και τα Δικαστήρια.
Η ανοικοδόμησή του ναού σταμάτησε στη διάρκεια της επανάστασης του 1866 και συνεχίστηκε το 1883. Η προσπάθεια για την ανέγερση του ναού σε τόσο δύσκολους καιρούς υποστηρίχτηκε από όλους τους Ηρακλειώτες με ενθουσιασμό.
Αναφέρεται στην εφημερίδα "Ηράκλειο" της εποχής εκείνης, ότι στο λιμάνι του Ηρακλείου έφτασε ιστιοφόρο που μετέφερε οικοδομικά υλικά για το κτίσιμο του ναού. Ωστόσο η επιτροπή που είχε αναλάβει την ανέγερση του ναού, δεν είχε τα χρήματα για να πληρώσει εργάτες να μεταφέρουν τα υλικά από το καράβι στον τόπο της οικοδομής. Το γεγονός αυτό πληροφορήθηκαν οι μαθητές του Ηρακλείου, που με ενθουσιασμό προσφέρθηκαν να ξεφορτώσουν το καράβι και να μεταφέρουν τα υλικά. Στήθηκε έτσι μια ανθρώπινη αλυσίδα από το λιμάνι μέχρι τον Άγιο Μηνά, που με τραγούδια ολοκλήρωσε την κοπιαστική εργασία.
 
Ο Άγιος Μηνάς καθιερώθηκε πολιούχος του Ηρακλείου την περίοδο της Τουρκοκρατίας. Η διαφορετική θρησκεία Κρητικών και Τούρκων υπήρξε κύρια αιτία βιαιοπραγιών από τους μουσουλμάνους εναντίων των χριστιανών. Η παράδοση μας λέει ότι το Πάσχα του 1826 ενώ οι χριστιανοί ήταν μαζεμένοι στο ναό και παρακολουθούσαν τη λειτουργία της Ανάστασης, όχλος μουσουλμάνων προετοίμαζε σφαγή εναντίον τους, η οποία αποφεύχθηκε με την επέμβαση ενός ηλικιωμένου αξιωματικού καβαλάρη. Ο καβαλάρης αυτός έμοιαζε με το πρωτοπαλίκαρο των Τούρκων, τον Αγιάν Αγά, που τους ηρέμησε και τους απέτρεψε από τη σφαγή των χριστιανών. Την επέμβαση αυτή του μυστηριώδη καβαλάρη, οι χριστιανοί την απέδωσαν σε θαύμα του Αγίου Μηνά, πιστεύοντας ότι ήταν αυτός που παρουσιάστηκε στους Τούρκους και όχι ο Αγιάν Αγάς. Όμως, ακόμη κι αν οι Τούρκοι είχαν δίκιο και δεν ήταν ο Άγιος Μηνάς ο έφιππος αξιωματικός, ήταν θαύμα ο Τούρκος διώκτης των χριστιανών (Αγιάν Αγάς) να λειτουργήσει σαν προστάτης τους την τελευταία στιγμή. Από τότε ο Άγιος Μηνάς απεικονίζεται έφιππος ως Ρωμαίος στρατηγός και τιμάται ως προστάτης της πόλης του Ηρακλείου.
Αναφέρει ο Γεώργιος Συλλαμιανάκης, στο βιβλίο του "Άγιος Μηνάς" το 1939, πως όχι μόνο οι Χριστιανοί θεωρούσαν προστάτη της πόλης τον Άγιο Μηνά αλλά και οι Τούρκοι, οι οποίοι αντίκριζαν τον Άγιο με φόβο και σεβασμό.

Τα εγκαίνια του ναού έγιναν με μεγαλοπρέπεια το 1895 επί μητροπολίτη Τιμόθεου Καστρινογιαννάκη. Αν και η Κρήτη βρίσκονταν ακόμα υπό τουρκική κατοχή, οι γιορτές για τα εγκαίνια του Αγίου Μηνά κράτησαν 3 μέρες και ολόκληρο το Ηράκλειο είχε γίνει αγνώριστο από τους στολισμούς και τον λαμπρό φωτισμό.

"Σπίτια, σοκάκια και τσαρσά τώρα μορφίσαν όλα,
τώρα που ξετελεύτηκε Αη Μηνάς στη χώρα.
Σαββάτ' αργά και Κυριακή η νύχτα ήτο μέρα
απού τα φώτα που 'φτανε και ρίκταν στον αέρα.
Λάμπες, φανάρια και κεριά, χρωματιστά κανδήλια
όλη η χώρα ήφεγγε σαν να 'τον μέρα ίδια"
Το όνομα Μηνάς είναι σπάνιο στο Ηράκλειο, και αυτό ακούγεται περίεργο για μια πόλη που έχει τον Άγιο Μηνά σαν προστάτη της. Η αιτία βρίσκεται σε μια παλιά ιστορία, που ελάχιστοι θυμούνται πια.
Τον καιρό του τούρκικου ζυγού ήταν συνηθισμένο να αφήνουν τα νόθα παιδιά στα σκαλιά της εκκλησίας του Αγίου Μηνά. Η εκκλησία φρόντιζε τα παιδιά αυτά, και στα αγόρια έδινε το όνομα Μηνάς, μια και βρέθηκαν μπροστά στην εκκλησία του αγίου. Έτσι για πολλά χρόνια, το όνομα Μηνάς στο Ηράκλειο δήλωνε ότι αυτός που το έφερε ήταν νόθος, οπότε όλοι απέφευγαν να δώσουν στο παιδί τους το όνομα αυτό.
Θαύματα του αγίου αναφέρονται και σε πιο πρόσφατες εποχές, όπως το ότι ο Άγιος Μηνάς προστάτευσε το ναό του από τον σφοδρό βομβαρδισμό του Ηρακλείου στις 23 Μαΐου 1941. Σήμερα έξω από το ναό εκτίθεται η βόμβα που έπεσε στο ναό αλλά δεν εξερράγη.

Γράφει ο Νίκος Καζαντζάκης στον « Καπετάν Μιχάλη » :

«......Κι εκεί που πήγαινε και μονομιλούσε και βλαστημούσε τη μοίρα του, ακούει πίσω του πεταλιές αλόγου,μα δεν ήταν ετούτο άλογο σαν εκείνα που κατέχουμε, που τρώνε κριθάρι, χλιμιντρούν και κάνουν καβαλίνες, ο Μπαρμπαγιάννης το γνώρισε από τις πεταλιές, που ήταν μαλακές, σα να ΄ταν τυλιμένα με μπαμπάκι τα πέταλα, κι από μιαν άγια μυρωδιά μοσκολίβανου που περιχύθηκε στον αγέρα…Κατάλαβε ο Μπαρμπαγιάννης, δεν ήταν η πρώτη φορά, κόλλησε στον τοίχο, έκαμε το σταυρό του και περίμενε. Το απάλαφρο ανάερο τριπόδι ζύγωνε, η μυρωδιά πλήθαινε.
- Μνήστητί μου Κύριε, μουρμούρισε, ‘Αγιε Μηνά μου, καλησπερούδια σου!
Σήκωσε μ΄ ευλάβεια τα μάτια, είδε, από την άκρα του δρόμου φάνηκε μέσα στο σκοτάδι να φεγγοβολάει, καβάλα στο χρυσοχάμουρο ντορή του με το κόκκινο κοντάρι ακουμπισμένο στον ώμο, με τα ψαρά του κοντόσγουρα  γένια, με την ασημένια διχτάτη  αρμάτα του, ο λεβεντόγερος προστάτης του Μεγάλου Κάστρου, ο Αι-Μηνάς. Έκανε κι απόψε τη βόλτα του. Κάθε μεσάνυχτα, την ώρα που ΄ναι χαμένη στον ύπνο η πολιτεία, ο Αι-Μηνάς κατεβαίνει αθόρυβα από το κόνισμά του, παίρνει σβάρνα τα μουράγια, διαβαίνει στις ρωμέικες γειτονιές, αν έχουν ξεχάσει καμίαν πόρτα ανοιχτή, τη σφαλνάει, αν κανείς χριστιανός είναι άρρωστος κι είναι φωτισμένο το παραθύρι του, στέκεται και παρακαλάει το Θεό να τον γιάνει. Μάτι ανθρώπου δεν έχει τη δύναμη να τον δει, μονάχα τα σκυλιά κουνούν τις ουρές τους, κι από τους ανθρώπους δύο μονάχα σε ολάκερη την πολιτεία: Ο Μπαρμπαγιάννης ετούτος κι η Εφεντίνα Καβαλίνα, ο παρακούζουλος  χότζας. Κι άμα τελέψει τη βόλτα του, χαράματα πια, γυρίζει πάλι στο κόνισμά του, και κανένας δε θα καταλάβαινε τι μυστήρια γίνουνται την πάσα νύχτα, αν δεν έβρισκε ο καντηλανάφτης ο Μούρτζουφλος, το πρωί που πάει να συγυρίσει την εκκλησιά, το άλογο του Αι-Μηνά ιδρωμένο.
Ο Μπαρμπαγιάννης κοίταζε τον άγιο ν΄ αλαργαίνει και να λιώνει μέσα στο σκοτάδι κι έκαμε το σταυρό του.
- Τον είδα πάλι απόψε, μεγάλη η χάρη του, καλά θα πάνε οι δουλειές μου, μουρμούρισε.

Και λίγο πιο κάτω {σελ. 297-298}

«Έκαμαν κορδόνι και του 'φραξαν το δρόμο. Η Εφεντίνα στάθηκε, ξεγλωσσισμένη απελπισμένος... θα 'χει φτάσει πια ο Αράπης, θα ΄χει σπάσει την πόρτα, θα 'χει σφάξει τον καπετάν Μιχάλη.
- Δεν έχετε, μωρέ, Θεό απάνω σας; κλαψούρισε. Αφήστε με να περάσω. Βιάζουμαι, μωρέ αδέρφια!
- Ποιος σε κυνηγάει, Εφεντίνα Καβαλίνα; Αυτό να μας πεις, να περάσεις!
Το μυαλό της Εφεντίνας άστραψε. Κοίταξε πίσω του, έσυρε φωνή:
-Ο Αι- Μηνάς!

Οι τουρκαλάδες ξέσπασαν στα γέλια.

- Τι γελάτε, μωρέ αθεόφοβοι; Δεν ακούτε τα πέταλα του αλόγου του; Τον είδα να βγαίνει από την εκκλησία, τον είδα! Και με πήρε ξοπίσω . Δεν ακούτε; Νάτος! ζυγώνει!

Οι τουρκαλάδες ένιωσαν να σηκώνεται η τρίχα τους. Σα ν΄άκουσαν, αλήθεια, πεταλιές αλόγου. Κάποιος καβαλάρης ζύγωνε!

- Νάτον! φώναξε πάλι η Εφεντίνα και τα μάτια της γούρλωσαν τρομαγμένα. Νάτος! Νάτος!

Μα οι τουρκαλάδες που να γυρίσουν να δουν! πήραν δρόμο κι αφανίστηκαν.

Ως τους είδε η Εφεντίνα να φεύγουν αλαφιασμένοι, κοκάλωσε. «Μωρέ, έχει το χάζι του να ΄ναι αλήθεια!» συλλογίστηκε με τρόμο. Κι άλλη φορά, στην άλλη Επανάσταση, δεν τον είχε δει να χιμάει καβαλάρης και να κυνηγάει τους Τούρκους που ήθελαν να πατήσουν την εκκλησία του; Κρύος σπυρωτός ιδρώτας τον έκοψε...πεντακάθαρα τώρα γρικούσε το άλογο που ζύγωνε.

- Αλλάχ! Αλλάχ! ξεφώνισε, ανασκουμπώθηκε πάλι και έβαλε τις φτέρνες στον ώμο.

Έτρεχε, έτρεχε αλαλιασμένος. Ως ξεπρόβαλε στου Ιδομενέα τη βρύση, ξέκρινε απόξω από του καπετάν Μιχάλη τον αράπακα και τους συντρόφους του να βαρούν την πόρτα, να τη σπάσουν. Χύθηκε καταπάνω τους.

- Βάρδα, παιδιά φώναξε, βάρδα και θα μας φάει! Έρχεται καβαλάρης!
 - Ποιος, μωρέ κουζούλακα; ούρλιασε ο Αράπης.
 - Ο γείτονας
 - Ποιος γείτονας;
 - Ο Αι- Μηνάς, νάτος!

Όλοι στράφηκαν. Τα μάτια τους πεταλούδιζαν, δε διάκριναν τίποτα.
 - Νάτος! Νάτος! φώναζε η Εφεντίνα κι ακούμπησε στην πόρτα του καπετάν Μιχάλη αλλοπαρμένος.
Κόλλησε πιτακώθηκε απάνω στην πόρτα, σα να 'θελε να κρυφτεί και να περάσει ο Αϊ Μηνάς, χωρίς να τον αρπάξει το μάτι του. Είχε προβάλει τώρα στου Ιδομενέα τη βρύση, τον έβλεπε καθαρά, ο ίδιος απαράλλαχτος όπως ήταν στο κόνισμα: ηλιοκαμένος, ψαροσγουρογένης, απάνω σε μούρτζινο άλογο και χρυσά σελοχάλινα. Όλος ο αέρας μπροστά από του Ιδομενέα τη βρύση γέμισε ψαρά γένια, μούρτζινο άλογο και σελοχάλινα.

- Νάτος! Νάτος! φάνηκε μουρμούριζε και το κατωσάγονό του καταχτυπούσε.
 - Που 'ναι, μωρέ; τα μάτια μου θάμπωσαν!
 - Δεν τον θωράς; νάτος! νάτος! μαύρος ψαρογένης, μ' ένα κόκκινο κοντάρι... Μας είδε, χύνεται καταπάνω μας!

Έδωσε ένα σάλτο, ξεκόλλησε από την πόρτα, πήρε κατά το λιμάνι. Πίσω του φυσομανώντας, έτρεχαν πιλάλα κι οι Τούρκοι άκουγαν τώρα κι αυτοί το άλογο που τους είχε πάρει του κυνήγου, κι ο Αράπης, που στράφηκε μια στιγμή, ξέκρινε από πάνω του, στον αέρα, έναν καβαλάρη:
- Γρήγορα πόδια, μωρέ πόδια! φώναξε κι είχε κυλήσει το κίτρινο μπουρνούζι του χάμω - μα που να σταθεί να το περιμαζώξει, πιλαλούσε τώρα ολόγυμνος,
Ξεπνεμένοι έφτασαν στο λιμάνι. Σφούγγιξαν τον ιδρώτα τους, κουκούβισαν στον ίσκιο, έβγαλαν έξω τις γλώσσες τους κι  αναβόλιαζαν σα σκύλοι. Η  Εφεντίνα είχε πέσει μπρούμυτα κάτω στις πέτρες και σπάραζε. Κάμποσην ώρα δεν μπορούσαν να μιλήσουν. Τέλος ο Αράπης άνοιξε το στόμα:

Φτηνά τη γλιτώσαμε, είπε.»

Πηγές :


-http://www.explorecrete.com/Heraklion
-Απ όσα θυμούμαι το Παλιό Κάστρο , Μανόλης Δερμιτζάκης,εκδ. Δοκιμάκης
-Ο καπετάν Μιχάλης,Ν. Καζαντζάκη,εκδ. Ελένης Καζαντζάκη, 1974
-Αναφορά στον Γκρέκο, Νίκου Καζαντζάκη.
-http://zhtunteanagnostes.blogspot.gr
-Γεώργιος Συλλαμιανάκης, "Άγιος Μηνάς" ,1939