Παύλος Κουντουριώτης

Παύλος Κουντουριώτης 

(9 Απριλίου 1855- 22 Αυγούστου 1935) 

 

Ο Παύλος Κουντουριώτης ήταν ναύαρχος του Βασιλικού ναυτικού, αρχηγός του Γενικού Επιτελείου Ναυτικού και αρχηγός του Β΄ Στόλου κατά τους Βαλκανικούς Πολέμους. Συμμετείχε στην κυβέρνηση της Θεσσαλονίκης ως μέλος της τριανδρίας και διετέλεσε δις Πρόεδρος της Δημοκρατίας.
 

Γεννήθηκε στην Ύδρα και καταγόταν από την αρχοντική ναυτική οικογένεια Κουντουριώτη.  Ήταν γιος του Θεοδώρου Κουντουριώτη, γιου του πρώην πρωθυπουργού της Ελλάδας Γεωργίου. 

Ακολουθώντας τη ναυτική παράδοση της οικογένειας το 1875 κατετάγη στο Βασιλικό ναυτικό. Το 1886 συμμετείχε ως υποπλοίαρχος σε ναυτικές επιχειρήσεις στην Πρέβεζα καθώς και σε αυτές στην Κρήτη κατα τον Ελληνοτουρκικό Πόλεμο του 1897 με τον βαθμό του πλωτάρχη. 

Ως κυβερνήτης του ατμομυώδρομου «Αλφειός» αποβίβασε το εκστρατευτικό σώμα του Συνταγματάρχου Τιμολέοντος Βάσσου στο Κολυμπάρι Χανίων τον Φεβρουάριο του 1897 και Σκάλα Λεπτοκαρυάς τον Απρίλιο του 1897.[1] Ως κυβερνήτης του εκπαιδευτικού «Μιαούλης» ο ανθυποπλοίαρχος τότε Κουντουριώτης πραγματοποίησε το πρώτο υπερπόντιο ταξίδι ελληνικού πολεμικού, φθάνοντας ως την Αμερικανική ήπειρο, και συγκεκριμένα στη Βοστόνη και τη Φιλαδέλφεια.[2] Το 1908 έγινε υπασπιστής του βασιλέως Γεωργίου Α΄ και τον επόμενο χρόνο προήχθη σε πλοίαρχο.

Τον Ιούνιο του 1911 και λόγω απειθαρχίας του πληρώματος του θωρηκτού Αβέρωφ, την θέση του κυβερνήτη ανέλαβε ο τότε πλοίαρχος Παύλος Κουντουριώτης.[3] Με την έκρηξη των Βαλκανικών πολέμων προήχθη σε υποναύαρχο ενώ στις 16 Απριλίου του 1912 έγινε αρχηγός του Γενικού Επιτελείου Ναυτικού, θέση στην οποία παρέμεινε μέχρι τις 16 Σεπτεμβρίου του 1912.[4] Στη συνέχεια γίνεται αρχηγός του στόλου του Αιγαίου και αναλαμβάνει δράση. Ως κυβερνήτης του θωρηκτού «Αβερωφ» καταλαμβάνει την Λήμνο ενώ τις επόμενες μέρες ακολουθούν οι Θάσος, Ίμβρος, Τένεδος, Ψαρά, Άγιος Ευστράτιος και Σαμοθράκη. Μέχρι τις 21 Δεκεμβρίου είχε κατορθώσει να ελευθερώσει όλα σχεδόν τα νησιά του Αιγαίου, συμπεριλαμβανομένου και της Χίου. Με το θωρηκτό «Αβέρωφ» συμμετείχε σε δύο ναυμαχίες, σε αυτή της Έλλης και της Λήμνου (5 Ιανουαρίου 1913). Η τελευταία ναυμαχία κερδίστηκε χάρις έναν παράτολμο ελιγμό του Κουντουριώτη, ο οποίος θεωρήθηκε ασυλλόγιστος ηρωισμός. Οι επιτυχημένοι χειρισμοί του ανάγκασαν τον τουρκικό στόλο να αποσυρθεί στα Δαρδανέλλια.
 

Με την λήξη των Βαλκανικών πολέμων προήχθη σε αντιναύαρχο δια εξαιρετικάς εν πολέμω υπηρεσίας. Αξίζει να σημειωθεί οτι ήταν ο πρώτος Έλληνας μετά τον Κωνσταντίνο Κανάρη που ελάμβανε αυτό τον βαθμό. Στη συνέχεια ανέλαβε το υπουργείο Ναυτικών στις κυβερνήσεις Αλέξανδρου Ζαΐμη και Στέφανου Σκουλούδη. Διαφωνώντας με την πολιτική της ουδετερότητας της Ελλάδας στον Α΄ Παγκόσμιο Πόλεμο συμμετέσχε στην κυβέρνηση της Θεσσαλονίκης ως μέλος της Τριανδρίας (Δαγκλής-Βενιζέλος-Κουντουριώτης). Το 1917 ανέλαβε για ακόμη μια φορά το χαρτοφυλάκιο του υπουργείου ναυτικών και την ίδια χρονιά αποστρατεύθηκε με τον βαθμό του ναυάρχου τιμής ένεκεν.
 

Μετά τον θάνατο του βασιλιά Αλέξανδρου, ανέλαβε καθήκοντα αντιβασιλέως μέχρι τον Νοέμβριο του 1920, και ξανά μετά την αναχώρηση του Βασιλέως Κωνσταντίνου για την Μικρά Ασία (την άνοιξη του 1921 μέχρι την άνοιξη του 1922). Επίσης μετά την αναχώρηση του Γεωργίου Β' από την χώρα, τον Δεκέμβριο του 1923, έως την ανακήρυξη της Δημοκρατίας, τον Μάρτιο του 1924. Ως πρόσωπο μεγάλου κύρους και ευρείας αποδοχής εξελέγη προσωρινά πρώτος πρόεδρος της Δημοκρατίας, θέση στην οποία παρέμεινε μέχρι το 1926 όταν και παραιτήθηκε διαμαρτυρόμενος για τη δικτατορία του στρατηγού Θεόδωρου Πάγκαλου. Στις 4 Ιουνίου 1929 επανεξελέγη στο αξίωμα του προέδρου από τη Βουλή και τη Γερουσία αλλά παραιτήθηκε οριστικά αυτή την φορά, τον Δεκέμβριο του ίδιου χρόνου, για λόγους υγείας.
 

Απεβίωσε στις 22 Αυγούστου 1935 στο Παλαιό Φάληρο. Είχε νυμφευθεί δύο φορές, στο Λονδίνο το 1889 με την Αγγελική Πετροκόκκινου (1865-1903) και στην Αθήνα το 1918 με την Ελένη Κούππα (1876-1957). Απέκτησε παιδιά με την πρώτη του σύζυγο. Ενταφιάστηκε στον οικογενειακό τάφο της οικογένειας Κουντουριώτη στην Ύδρα, κατόπιν επιθυμίας του. Ο γιος του, Θεόδωρος Κουντουριώτης, κατετάγη στο πολεμικό ναυτικό και μάλιστα διετέλεσε κυβερνήτης του θρυλικού θωρηκτού Αβέρωφ. Το 1944 μετέφερε με το Αβέρωφ την εξόριστη κυβέρνηση από την Αίγυπτο στην Αθήνα. ΒΙΚΙΠΑΙΔΕΙΑ

Πώς λέγονταν παλιά οι γειτονιές της Αθήνας;

Ο χρήστης Maria Dimitriou κοινοποίησε ένα σύνδεσμο.

shar.es

https://www.in2life.gr/features/notes/article/529293/pos-legontan-palia-oi-geitonies-ths-athhnas.html 
 

Πώς λέγονταν παλιά οι γειτονιές της Αθήνας;

Κουκουβάουνες, Κακοσάλεσι, Κατσικάδικα και άλλα παλιακά

Κουκουβάουνες, Κακοσάλεσι, Κατσικάδικα. Σίγουρα τα έχετε ακουστά. Ώρα να μάθετε και πού βρίσκονταν όλα αυτά.

Δημοσίευση | 5 Μαΐου 2016Παλαιότερο των 360 ημερών

 47.9K  34 15

Πού βρίσκονταν τα Κατσικάδικα; Πώς λέγονται σήμερα οι Κουκουβάουνες; Πού είναι το Τουρκολίμανο και ποια γειτονιά γνωρίζουν οι κάτοικοι της και ως Μαγκουφάνα; Ακολουθήστε μας, σε μια βόλτα στα παλιά τοπωνύμια των περιοχών της Αθήνας.

Κατσικάδικα: Στα τέλη του 19ου αιώνα, όταν ακόμα σχεδιαζόταν η Πλατεία Δεξαμενής, το Κολωνάκι αποκαλούταν Κατσικάδικα, και βόρεια της πλατείας δεν υπήρχαν παρά καλύβες βοσκών. Τα κατσικάκια τους, μάλιστα, έφαγαν –στην κυριολεξία– την πρώτη απόπειρα δεντροφύτευσης του Λυκαβηττού.

Κουκουβάουνες: Λεγόταν η σημερινή Μεταμόρφωση, πριν η μανία να καταργήσουμε τα αρβανίτικα τοπωνύμια «χτυπήσει» την Αττική, και γίνουν τα Λιόσια Ίλιον, η Χασιά Φυλή, το Μενίδι Αχαρνές και το Λιόπεσι Παιανία.

Λοιμικό: Ήταν το Ελληνικό μέχρι τις αρχές του 20ου αιώνα. Αν δεν το μαντέψατε, το όνομα προέρχεται από ένα λοιμοκαθαρτήριο που υπήρχε στην περιοχή.

Μαγκουφάνα: «Θύμα» κι αυτή της από-αρβανιτοποίησης των αττικών τοπωνυμίων, άλλαξε το όνομά της σε Πεύκη με διάταγμα που δημοσιεύτηκε στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως το 1960.

Μπραχάμι: Εντάξει, αυτό το ξέρετε –κυρίως επειδή οι παλαιότεροι κάτοικοι του Αγίου Δημητρίου και της Δάφνης αποκαλούν ακόμα έτσι τη γειτονιά τους.

Τουρκολίμανο: Κι αυτό θα το έχετε ακουστά, αν γνωρίζετε έστω και έναν Πειραιώτη άνω των 40. Είναι το Μικρολίμανο του Πειραιά, που κάποια στιγμή αποφασίσαμε πως παραέχει πολλά τούρκικα τοπωνύμια. Το Πασαλιμάνι έμεινε, το Τουρκολίμανο έφυγε.

Κακοσάλεσι: «Στου σπιτ’ στου Κακοσάλεσ’ δε ματαξαναγυρνώ» τραγουδούσε ο Γιάννης Μηλιώκας τότε που η Αυλώνα αποκαλούταν ακόμα από τους γηραιότερους κατοίκους της με το όνομα που είχε ως το 1927 –και το οποίο σήμαινε «κακό πέρασμα», επειδή το ορμητήριο των κλεφτών εκεί δυσκόλευε το πέρασμα των Οθωμανών.

Βουρλοπόταμος: Είναι η σημερινή Αμφιθέα, του Παλαιού Φαλήρου, η οποία τότε δανειζόταν το όνομά της από το ρέμα που την διέσχιζε.

Λεβί: Ένα από τα πιο άγνωστα παλιά τοπωνύμια της Αθήνας, το εβραϊκό Λεβί έγινε αργότερα επίθετο –ο Δημήτρης Λεβής ήταν ο τελευταίος ιδιοκτήτης της αγροικίας στον Ελαιώνα, που δάνειζε το όνομά της στην γειτονιά γύρω της. Αλώνια: Λεγόταν το Θησείο μέχρι και τα πρώτα χρόνια της ανεξάρτητης Αθήνας –τότε που εκπονήθηκε το πρώτο σχέδιο πόλης, από τους Κλεάνθη και Σάουμπερτ. Υπήρχαν όντως αλώνια στην πλατεία έξω από τον σταθμό του ηλεκτρικού, τα οποία μάλιστα σημειώνονται στα σχέδια των Κλεάνθη και Σάουμπερτ.

Επιμέλεια: Ηρώ Κουνάδη

Οι 6 κανόνες του Ιπποκράτη κατά του καρκίνου

Ο χρήστης Maria Dimitriou κοινοποίησε ένα σύνδεσμο.

newsone.gr

http://thesecretrealtruth.blogspot.com/2016/04/6_24.html

Οι 6 κανόνες του Ιπποκράτη κατά του καρκίνου

Οι 6 κανόνες του Ιπποκράτη κατά του καρκίνου Ο Ιπποκράτης έδωσε το…

Ο Ιπποκράτης έδωσε το φάρμακο για τον καρκίνο πρίν πολλά χρόνια. Και θα υιοθετήσουμε την τακτική του πανεπιστήμονα Ιπποκράτη ο οποίος μας έλεγε ότι είμαστε ό,τι τρώμε. Τι συμβαίνει όμως και υπάρχει στις ημέρες μας αυτή η έξαρση του καρκίνου;

Ας γνωρίσουμε την Ιπποκράτειο αντικαρκινική άμυνα η οποία στηρίζεται στην ισορροπία των 4 βασικών γεύσεων. Αυτός θεωρείται η κορυφή της ελληνικής ιατρικής γιατί πρώτος αυτός ασχολήθηκε με την ανατομία και φυσιολογία και διατύπωσε ως εξής τις αντιλήψεις του για την υγεία και την αρρώστια, που υιοθέτησε και ο Ιπποκράτης:

«Εκείνο που διατηρεί την υγεία είναι ισομερής κατανομή και ακριβής μείξη μέσα στο σώμα των δυνάμεων (= ισονομία) του ξηρού, του υγρού, του κρύου, του γλυκού, του πικρού, του ξινού και του αλμυρού. Την αρρώστια την προκαλεί η επικράτηση του ενός (=μοναρχία). Η θεραπεία επιτυγχάνεται με την αποκατάσταση της διαταραχθείσας ισορροπίας, με τη μέθοδο της αντίθετης από την πλεονάζουσα δύναμη». Οι αντιλήψεις αυτές τις βρίσκουμε ακέραιες στον Ιπποκράτη. Η ακριβής μείξη, η ισονομία, η συμμετρία, η αρμονία, βρίσκονται στη βάση των δογμάτων των Πυθαγορείων και του Ιπποκράτη. Γράφει χαρακτηριστικά ο Ιπποκράτης:

«Μέσα στον άνθρωπο υπάρχει και το πικρό και το αλμυρό, το γλυκό, το ξινό, το στυφό και το άνοστο και… τα συστατικά αυτά όταν αναμειγνύονται και ενώνονται μεταξύ τους, ούτε φαίνονται ούτε βλάπτουν τον άνθρωπο. Όταν όμως κάποιο απ΄ όλα διαχωριστεί και μείνει μόνο του τότε φαίνεται να προκαλεί βλάβη».

Έχει υποστηριχθεί, ότι με τον αποκλεισμό των πικρών ουσιών – μόνο ηδονή και ευχαρίστηση στο λάρυγγά μας είναι το σύνθημά μας – αποκλείσαμε μια από τις 4 βασικές γεύσεις: αλμυρό, ξινό, πικρό, γλυκό. Πολλοί έχουν απορρίψει και το ξινό και έχουν επιλέξει το αλμυρό και το γλυκό. Έτσι έχει χαθεί η ισορροπία.

Ο Ιπποκράτης τόνιζε την ισορροπία, επηρεασμένος από τον πατέρα της ελληνικής ιατρικής τον γιατρό Αλκμαίωνα. Αν τρώμε πολλά γλυκά και υδρογονάνθρακες και έχει γίνει το σώμα μας σοκολάτα και ζαχαροπλαστείο, έχει επέλθει ανισορροπία. Η επικράτηση των γλυκών σε βάρος του πικρού θα το πληρώσουμε και μάλιστα ακριβά.

Οι όγκοι είναι γεμάτοι από ζάχαρη.Αυτό απέδειξε ο Warburg. Το 2001 ένα ιατρικό συνέδριο στην Καρλσρούη της Γερμανίας, επιβεβαίωσε την παροιμία: «ότι είναι πικρό στο στόμα, είναι καλό στο στομάχι». Τονίστηκε ότι οι πικρές ουσίες, συμβάλλουν αποφασιστικά στη συνολική διαδικασία της πέψης Το αμυγδαλέλαιο λαμβάνεται από τους καρπούς του αμύγδαλου. Πλούσιο σε βιταμίνες Α, Ε, Β1, Β2, Β6, Β17 και ιχνοστοιχεία. Η βιταμίνη Β17 δεν είναι βιταμίνη. Είναι η παλιά ονομασία της αμυγδαλίνης, όπως διαβάσαμε σε άρθρο ειδησιογραφικού πόρταλ. Η αμυγδαλίνη είναι το πικρό συστατικό των αμυγδάλων και μια πιθανή τοξίνη αφού μπορεί να απελευθερώσει κυανίδη στον οργανισμό. Η αμυγδαλίνη θεωρείται ότι έχει αντικαρκινικές ιδιότητες, αλλά αυτό δεν έχει αποδειχθεί επιστημονικά. Οι κινήσεις του στομάχου και του εντέρου εντείνονται και επιταχύνεται η προώθηση της τροφής. Διεγείρουν την έκκριση χολής και παγκρέατος, βελτιώνουν την πέψη των λευκωμάτων, πρωτεϊνών και λιπών.Μειώνεται η αίσθηση του φουσκώματος και εμποδίζονται οι διαδικασίες ζύμωσης και σήψης που συντελούνται στο έντερο.

Μέσω της βελτίωσης απορρόφησης της βιταμίνης Β12, οι πικρές ουσίες υποστηρίζουν την παραγωγή αίματος, προάγουν την απορρόφηση των λιποδιαλυτών στοιχείων, όπως και του σιδήρου. Οι πικρές ουσίες υποστηρίζουν και τη δημιουργία βάσεων (αλκαλικό υψηλό ΡΗ) στον οργανισμό. Και δρουν μ” αυτό τον τρόπο ενάντια στην υπεροξείδωση του αίματος.

Κανόνας 1ος

Σε περίπτωση συστηματικής λήψης των πικρών ουσιών 1) δυναμώνει το συκώτι: Το συκώτι θέλει πικρά για να λειτουργήσει. Η χολή που παράγεται στο συκώτι είναι πικρή. Πως λοιπόν θα έχουμε παραγωγή πρώτης ποιότητας χολής, να διαλύει τα λίπη, αν δεν τρώμε πικρά; Τροφοδοτώντας με ζάχαρη το συκώτι δεν παράγουμε πικρή χολή. 2) Βελτιώνεται ο μεταβολισμός και με τον τρόπο αυτό μειώνεται και η χοληστερίνη.

Με τα πικρά μειώνονται και οι τιμές του σακχάρου. Ο καθένας το καταλαβαίνει. Το σάκχαρο προέρχεται από την κατάχρηση υδατανθράκων, όχι από την κατάχρηση πικρών ουσιών και η θεραπεία γίνεται με τα αντίθετα, έλεγε ο Ιπποκράτης. Πικρές ουσίες, όπως η Clucosonalat Sinigrin, είναι αντικαρκινικές. Πως δρουν οι πικρές ουσίες; Η περίπτωση του βερίκοκου Το κέντρο για τον καρκίνο είναι το συκώτι. Το συκώτι είναι για τον καρκίνο, ότι η καρδιά για το κυκλοφορικό. Το συκώτι είναι το κέντρο. Δυνατό συκώτι διώχνει τον καρκίνο. Ζαχαροποιημένο και σοκολατοποιημένο συκώτι ίσον καρκίνος. Η άμυνα και ο τερματοφύλακας του οργανισμού εναντίον του καρκίνου βρίσκονται στο συκώτι και το συκώτι θέλει πικρά για να λειτουργήσει σωστά, να αποθηκεύσει τις βιταμίνες. Γιατί δεν παρουσιάζεται καρκίνος στο λεπτό έντερο;Ρωτήστε κάποιο γιατρό. Πολλοί δεν γνωρίζουν. Άλλοι απαντούν το ΡΗ, η μεγάλη ποσότητα γ – σφαιρίνης (επηρεάζεται από το σελήνιο), ή λόγω της ταχείας διέλευσης. Η απάντηση βρίσκεται στο γεγονός, ότι – σύμφωνα με τη φυσιολογία- στο λεπτό έντερο χύνονται οι εκκρίσεις της χολής και του παγκρέατος που κάνουν αλκαλικό το ΡΗ του λεπτού εντέρου.

Τα παγκρεατικά ένζυμα (θρυψίνη, χυμοθρυψίνη) και η χολή, είναι βασικής σημασίας για το περίεργο γεγονός, ότι στο λεπτό έντερο δεν εμφανίζεται σχεδόν ποτέ καρκίνος. Ο συνδυασμός και των δύο. Γιατί και στο πάγκρεας και στο χοληδόχο πόρο εμφανίζεται καρκίνος; Να θέσω διαφορετικά το ερώτημα. Αν είναι το ΡΗ ή η γ-σφαιρίνη η αιτία που το καρκίνου του λεπτού εντέρου είναι πρακτικά 0, γιατί δεν αυξάνουμε τις γ – σφαιρίνες ή δεν διορθώνουμε το ΡΗ του οργανισμού σε αλκαλικό; Ας θυμηθούμε τον Otto Warburg: 1) μεγάλη κατανάλωση γλυκόζης (γαλακτικό οξύ), 2) έλλειψη οξυγόνου, 3) χαμηλό (όξινο) ΡΗ.

Η τριάδα των χαρακτηριστικών των καρκινικών κυττάρων.Πράγματι στο λεπτό έντερο υπάρχει αλκαλικό ΡΗ. Τα ένζυμα είναι πολύ ευαίσθητα. Η θερμοκρασία τα καταστρέφει εντελώς. Για να έχουμε λοιπόν πολλά ένζυμα, πρέπει να καταναλώνουμε ωμές τροφές. Έτσι θα ανεβάζουμε το επίπεδο των πεπτικών ενζύμων του εντέρου και θα έχουμε περισσότερα παγκρεατικά ένζυμα.

Κανόνας 2ος

Τουλάχιστον το 50% των τροφών ενός καρκινοπαθή πρέπει να είναι ωμές, για άριστη λειτουργία των παγκρεατικών ενζύμων. Πώς το κουκούτσι του βερίκοκου σκοτώνει τα καρκινικά κύτταρα; Η Β17 που περιέχεται στο κουκούτσι του βερίκοκου, στα πικραμύγδαλα και τα αμύγδαλα, αποτελείται από δύο σάκχαρα (γλυκόζη) ένα βενζελδαύδη και ένα κυάνιο συνδεδεμένα μεταξύ τους.

Όπως ο καθένας γνωρίζει, το κυάνιο είναι υψηλά τοξικό και σε μεγάλες ποσότητες θανατηφόρο.Όμως σ” αυτή τη φυσική του μορφή είναι χημικά αδρανές. Υπάρχει μία ουσία, που μπορεί να ξεκλειδώσει το μόριο της βιταμίνης Β17 και να απελευθερώσει το κυάνιο του βερίκοκου. Η ουσία αυτή είναι το ένζυμο beta glucosidase (βήτα γλυκοσιδάση), που το καλούμε, το ένζυμο που ξεκλειδώνει.

Όταν η βιταμίνη Β17, έρχεται σε επαφή μ” αυτό το ένζυμο, όχι μόνο απελευθερώνεται το κυάνιο, αλλά και η βενζελδαϊδη, η οποία είναι πολύ τοξική από μόνη της. Αυτές οι δύο ουσίες μαζί έχουν δηλητηριώδη ισχύ 100 φορές περισσότερο απ΄όσο κάθε μια χωριστά. Αυτό καλείται συνεργιστικό αποτέλεσμα.Ευτυχώς, το ένζυμο αυτό δεν βρίσκεται οπουδήποτε στον οργανισμό μας σε επικίνδυνο βαθμό, εκτός από τα καρκινικά κύτταρα. Κάποτε δε 100 φορές περισσότερο απ΄ότι στα περιβάλλοντα υγιή κύτταρα.

Αποτέλεσμα: Το δηλητήριο που απελευθερώνεται από το κουκούτσι του βερίκοκου και του αμύγδαλου στοχεύει στα καρκινικά κύτταρα και μόνο και τα σκοτώνει. Υπάρχει επίσης ένα άλλο ένζυμο, που καλείται ροδανάση. Το ονομάζουνε προστατευτικό ένζυμο, για την ικανότητά του να προστατεύει και να ουδετεροποιεί το κυάνιο μετατρέποντάς το σε υποπροϊόντα ωφέλιμα για την υγεία. Αυτό το ένζυμο απαντάται σε μεγάλες ποσότητες σε κάθε σημείο του οργανισμού μας, εκτός από τα καρκινικά κύτταρα, τα οποία δεν προστατεύονται.

Με λίγα λόγια η ροδανάση προστατεύει τους ιστούς από το κυάνιο ενώ δεν υπάρχει στα καρκινικά κύτταρα. Β γλυκοσιδάση απελευθερώνει το κυάνιο που σκοτώνει τον καρκίνο. Βρίσκεται στα καρκινικά κύτταρα, δεν βρίσκεται στα υγιή. Προσοχή εδώ. Ένα παράδειγμα από την ιστορία. Οι επιστήμονες γνωρίζουν πως το αντίδοτο στη δηλητηρίαση από κυάνιο, είναι η ζάχαρη. Αναφέρεται στην ιστορική απόπειρα δολοφονίας με κυανιούχο κάλιο κατά του Ρασπούτιν, μισητό πρόσωπο στην προεπαναστατική Ρωσία. Μολονότι ο Ρασπούτιν δηλητηριάστηκε με κυάνιο, δεν έπαθε τίποτα, διότι το κυανιούχο κάλιο είχε τοποθετηθεί μέσα σε γλυκά και σε κρασί. Αν και η δόση ήταν μεγάλη παρουσίασε ελάχιστα συμπτώματα δευτερεύοντα της δηλητηρίασης, όπως λόξυγκα, σιελόρροια κ.λ.π.

Η ζάχαρη είχε εξουδετερώσει τη δράση του πολύ δραστικού δηλητηρίου. Τη λεπτομέρεια αυτή δεν τη γνώριζαν οι επίδοξοι δολοφόνοι. Ας φανταστούμε λοιπόν σήμερα έναν καρκινοπαθή που έχει καταναλώσει μεγάλες ποσότητες γλυκών, αναψυκτικών, ποτών, πατάτας, ή που η διατροφή του περιλαμβάνει κυρίως υδατάνθρακες, αν είναι δυνατόν να πάθει κάτι με λίγα κουκούτσια από βερίκοκα, όπως τα παπαγαλάκια των ΜΜΕ είπαν, ακολουθώντας τα κελεύσματα των κυρίων τους στου Μεμόριαλ.

Όπως δεν έπαθαν οι Χούντζας, όπως λέει η παράδοσή μας με το μυλωνά, όπως επιστημονικά το ανέλυσε ο Krebs με τη ροδανάση και τη Β γλυκοσιδάση, τα κουκούτσια από βερίκοκα είναι απολύτως ασφαλή. Αρχίζουμε σε περιπτώσεις διαγνωσμένου καρκίνου με 5 την ημέρα, την πρώτη βδομάδα., με 10 τη δεύτερη και χωρίς περιορισμό στη συνέχεια. Η όρεξη, η πέψη, ο μεταβολισμός, θα βελτιωθούν.Τα βερίκοκα είναι φρούτα εποχής και τα προμηθευόσαστε από το μανάβη της γειτονιάς. Από αυτό το αντικαρκινικό φάρμακο όχι μόνο δεν κερδίζουν οι φαρμακευτικές εταιρίες, αντίθετα ζημιώνουν.

Κανόνας 3ος:

Τα καρκινικά κύτταρα έχουν όξινο (χαμηλό ΡΗ) Το ΡΗ το ισορροπεί το ασβέστιο η βιταμίνη D, το μαγνήσιο, το κάλιο, το βόριο. Το λεμόνι, βοηθά στην απορρόφηση του ασβεστίου. Καταναλώνετε πολύ λεμόνι κάθε μέρα, όπως συστήνει η αντικαρκινική δίαιτα Μοερμαν στην Ολλανδία. Τρώτε χέλια (τεράστια πηγή βιταμίνης Δ 5000 ΙΘ (μονάδες) στα 100 γραμ..Φρούτα, ειδικά σταφύλι (τεράστια πηγή καλίου). Λαχανικά (μπρόκολο, λάχανο, μωβ – άσπρο)καρότα, λαχανίδες (τεράστια πηγή αφομοιώσιμου ασβεστίου), βλήτα (επίσης τεράστια πηγή ασβεστίου, βορίου), μαϊντανό (ειδικά για καρκίνο του πνεύμονα, ρόκα (ειδικά για καρκίνο των νεφρών), ραδίκια (με το ζουμί τους).

Κανόνας 4ος:

Η υποξία (χαμηλό οξυγόνο), είναι χαρακτηριστικό της καρκινογένεσης H χλωροφύλλη δίνει το οξυγόνο στα φυτά.

Σύμφωνα με το μεγάλο γιατρό Max Gerson (7) που θεράπευσε τον νομπελίστα Αλμπερτ Σβάϊτσερ και αποδεδειγμένα 50 καρκινοπαθείς σύμφωνα με τις ακτινογραφίες τους πριν και μετά τη θεραπεία. Οι πράσινοι χυμοί, τουλάχιστον 5 την ημέρα, δίνουν το απαιτούμενο οξυγόνο και υγεία στα κύτταρα.Έχουμε έτσι απόπτωση (θάνατο, κυτταρική αυτοκτονία) των καρκινικών κυττάρων. Οι χυμοί της τσουκνίδας, φύλλων ελιάς, σέλινου, μαϊντανού και καρότου παίζουν σημαντικό ρόλο.

Ο Gerson μάλιστα, χρησιμοποιούσε ειδικό, αποχυμωτή, για τη διατήρηση όλων των θρεπτικών συστατικών. Όταν παρουσίασε τις ανίατες περιπτώσεις στο Κογκρέσο με όλα τα αποδεικτικά στοιχεία που τις συνόδευαν (εξετάσεις, ακτινογραφίες κ.λ.π.). Αντί να τον συγχαρούν, άρχισε ένα ανελέητο κυνηγητό εναντίον του. Έτσι δρουν οι φαρμακευτικές εταιρίες. Καταδιώκουν την αλήθεια. Τα ίδια έγιναν και στη Γαλλία με τον Μπελανσονί, γιατρό του προέδρου Μιτεράν κ.λ.π..

Κανόνας 5ος:

Τρώτε άφθονο σκόρδο και κρεμμύδι μέχρι «σκασμού» Σκοτώνει τα καρκινικά κύτταρα. Γιατί τεράστιες ποσότητες; Υπάρχουν πολλοί σκουπιδιάρηδες στον οργανισμό μας που τον καθαρίζουν από τις τοξίνες και τα δηλητήρια. Το γκλοκουρονικό οξύ, είναι ένα απ΄ αυτά. Έχετε ακούσει κάτι για την εξέταση Β-γλυκουρονιδάση; Ρωτείστε το γιατρό σας. Στα βιβλία της καρδιολογίας αναφέρεται ως εξέταση στο εγκεφαλονωτιαίο υγρό και πως συναντάται υψηλή σε σε αδενοκαρκινώματα, λεμφώματα, καρκινώματα από πλακώδη κύτταρα κ.λ.π.

Τι κάνει η γλυκουρονιδάση; Καταστέλλει τη σύζευξη μεταξύ τοξίνης και του σκουπιδιάρη γλυκουρινικού οξέως με αποτέλεσμα οι τοξίνες να παραμένουν στον οργανισμό. Όσο περισσότερο σκόρδο και κρεμμύδι καταναλώνουμε, τόσο περισσότερο καταστέλλεται η δράση της β-γλυκουρουνιδάσης και αποβάλλονται οι τοξίνες από τον οργανισμό. Το ασβέστιο παίζει επίσης σημαντικότατο ρόλο στη μείωση της δραστηριότητας της β-γλυκουρονιδάσης. Από την άλλη μεριά το γλυκουρονικό οξύ χρειάζεται μήλα μπρόκολα, ραπάνια, λάχανο (ειδικά μωβ), χαμομήλι. Επίσης τα κρεμμύδια μειώνουν σημαντικά τη γλυκόζη, όσο και την απάντηση της ινσουλίνης στη γλυκόζη. Το γλυκουρανικό οξύ συζεύγνυται με τη χολερυθρίνη από το ένζυμο UDT GT και απεκρίνεται στη χολή.

Έχουμε καλύτερη λειτουργία της χολής και του συκωτιού. Ο γιατρός Χαβάκης έγραφε πως στην Τρασυλβανία, όπου οι κάτοικοι που στη διατροφή τους έχουν μεγάλη θέση τα κρεμμύδια, ο καρκίνος είναι σχεδόν άγνωστος. Επειδή η δράση των κρεμμυδιών στο σάκχαρο είναι γνωστή και στην ιατρική . Είναι αδιανόητο, οι καρκινοπαθείς και οι διαβητικοί να μην τρώνε πολλά κρεμμύδια. Ειδικά αν οι διαβητικοί τρώνε αρκετά φρέσκα κρεμμύδια, πέφτει ο δείκτης του σακχάρου. Επίσης αν κάθε πρωί στίβουν ξερά κρεμμύδια και πίνουν μισό φλιτζάνι πέφτουν αισθητά η χοληστερίνη και το σάκχαρο.

Ο δεύτερος ρόλος του κρεμμυδιού είναι ότι παρεμβαίνει στην τυροσίνη κινάση. Το κρεμμύδι, το μήλο και το γκρέιπφρουτ, περιέχουν κουερσετίνη, ένα βιοφλανοειδές. Η κουερσετίνη είναι σημαντικότατη, γιατί σταματά τη δράση μιας κατηγορίας ενζύμων που λέγονται κινάσες της τυροσίνης. Tα ένζυμα αυτά βρίσκονται στην κυτταρική μεμβράνη και στο εσωτερικό της και όταν ενεργοποιούνται εντέλουν τα καρκινικά κύτταρα να διασπαστούν και έτσι προκαλούνται οι μεταστάσεις. Για να μην δίδονται εντολές διαίρεσεις του κυττάρου και έτσι να αποτρέπονται οι μεταστάσεις, το μήνυμα είναι: τρώτε άφθονα κρεμμύδια. Υπάρχουν φάρμακα για την αναστολή δράσης της τυροσίνης κινάσης (Τυροφωστίνες). Ο στόχος των φαρμακευτικών εταιριών είναι σαφής: Θαυμάζουμε το Gleenvec ή τις τυροφωστίνες. Θαυματουργό το Gleenvec, καταπληκτική η επιστήμη! Μπράβο! Εμείς κερδίζουμε και οι καρκινοπαθείς είναι ευχαριστημένοι.! Κουβέντα όμως για το κρεμμύδι, που είναι το φυσικό Gleenvec.

Πείτε μου!

Είχε άδικο ο Ιπποκράτης, όταν έγραφε: «Πιστεύω, ότι για να ασκήσει αποτελεσματικά το επάγγελμά του ένας γιατρός, είναι ανάγκη να γνωρίζει και μάλιστα να προσπαθήσει σκληρά να μάθει, όλα τα περί φύσης, δηλαδή ποιά επίδραση ασκούν στον άνθρωπο, ή τροφή, το ποτό και οι διάφορες συνήθειες σε κάθε άτομο ξεχωριστά. Δεν αρκεί να νομίζει απλά, ότι το τυρί είναι κακή τροφή, επειδή προκαλεί πόνο σε όποιον καταναλώνει μεγάλες ποσότητες. Πρέπει να μάθει, τι πόνο προκαλεί, για ποια αιτία και για ποιο, από όσα υπάρχουν μέσα στο σώμα είναι ακατάλληλο. Γιατί υπάρχουν πολλές άλλες τροφές και ποτά που είναι από τη φύση τους βλαβερά και επιδρούν στον άνθρωπο με ποικίλους τρόπους. Κάποιοι μπορούν να φάνε μεγάλες ποσότητες τυρί, χωρίς να τους πειράξει καθόλου. Αντίθετα τονώνει θαυμάσια όσους ωφελεί. Άλλοι όμως το αφομοιώνουν δύσκολα.

Οι οργανισμοί είναι διαφορετικοί. Η γνώση αυτών θα θεράπευε τον άνθρωπο από τις αρρώστιες».

Το ερώτημα παραμένει. Έχουν σήμερα γνώσεις οι γιατροί για τη θεραπευτική αξία των τροφών; Τι διδάσκονται για τη θεραπευτική τους δύναμη; Έχει άδικο ο Ιπποκράτης;

Κανόνας 6ος:

Περιορίστε την Αποκαρβοξυλάση της ορνιθίνης (ODC) Η Αποκαρβοξυλάση της ορνιθίνης είναι το ένζυμο κλειδί στη σύνθεση των πολυαμινών και παίζει σημαντικό ρόλο στη διαίρεση και ανάπτυξη του κυττάρου. Επανερχόμαστε στο μεγάλο ρόλο του συκωτιού. Η εξίσωση, συκώτι = καρκίνος και καρκίνος = συκώτι, παίζει και εδώ το ρόλο της.

Η αποκαρβοξυλάση της ορνιθίνης, είναι ηπατικό ένζυμο. Αν το σταματήσουμε, σταματούμε και την ανάπτυξη των όγκων. Η αποκαρβοξυλάση της ορνιθίνης κάνει πολύ παρέα με την ινσουλίνη. Είναι στενές, πολύ στενές φιλενάδες. Επιρεάζοντας τις πολυαμίνες, προκαλούν αύξηση των όγκων, μεταστάσεις, αύξηση του βάρους. Επίσης ο συνδυασμός ινσουλίνης με σωματομεδίνες (IGF1 και IGF 2) είναι θανατηφόρος. Οι σωματομεδίνες (IGF1 και IGF 2) μοιάζουν με την προϊσουλίνη και παίζουν σημαντικότατο ρόλο στη ρύθμιση του πολλαπλασιασμού και της λειτουργίας των κυττάρων. Σε υποκλυκαιμία, σχετιζόμενη με όγκο η (IGF1) είναι υψηλή.

Ο όγκος έχει καταναλώσει όλο το σάκχαρο και ζητάει και άλλο. Γι΄αυτό έχουμε υπογλυκαιμία. Η IGF1, είναι ο κύριος παράγοντας για τη διέγερση των λιποκυττάρων, επιτάχυνση της ανάπτυξης των όγκων και πρόκλησης φλεγμονών. Η ινσουλίνη συνοδεύεται από την IGF1, που διεγείρει την κυτταρική ανάπτυξη. Μεγάλη αύξηση της ινσουλίνης και των σωματομεδινών, διεγείρουν την αύξηση των καρκινικών κυττάρων, αλλά και την ικανότητά τους να κάνουν μεταστάσεις (8). Μεγάλη κατανάλωση ζάχαρης, συνδέεται με αύξηση της ινσουλίνης με την παρέα της IGF σε μια προσπάθεια του οργανισμού να ρίξει το σάκχαρο. Τη σκυτάλη μετά την ινσουλίνη, παίρνουν οι σωματομεδίνες και αποκαρβοξυλάση της οπνιθίνης.

Αποτέλεσμα: Μεταστάσεις, αυξήσεις των όγκων. Ας δούμε μερικές έρευνες: Η S. Hankinson της ιατρικής σχολής του Χάρβαρντ, απέδειξε, ότι από μια ομάδα γυναικών, ηλικίας κάτω των πενήντα, εκείνες με το υψηλότερο IGF, είχαν εφτά φορές περισσότερες πιθανότητες να εμφανίσουν καρκίνο του μαστού (ομάδες ερευνητών από το Xάβαρντ, το Mac Gill κ.λ.π. έδειξαν το ίδιο αποτέλεσμα στον καρκίνο του προστάτη με 9 φορές μεγαλύτερη πιθανότητα στους άνδρες που είχαν ψηλές σωματομεδίνες (10). Άλλες μελέτες έχουν δείξει παρόμοια αποτελέσματα στον καρκίνο του παγκρέατος, του παχέος εντέρου, των ωοθηκών κ.λ.π. Πως μειώνουμε την ινσουλίνη και τις φίλες της τις σωματομεδίνες; Κόβοντας με το μαχαίρι στους καρκινοπαθείς γλυκά, πατάτες, ψωμιά και γενικά τις επεξεργασμένες τροφές. Η εξέταση ινσουλίνης και σωματομεδινών (IGF1 και IGF2) είναι απαραίτητες.

Έρευνες έχουν δείξει, ότι η πλήρης αποχή από τροφές πλούσιες σε υδατάνθρακες μειώνει θεαματικά τα επίπεδα ινσουλίνης και IGF. Για την αναστολή της ODC (αποκαρβοξυλάση της ορνιθίνης), το σκόρδο, το τσάι, το ρόδι ο χυμός από φύλα ελιάς, τα καρύδια, τα κρεμμύδια, τα κεράσια και όλα τα πικρά παίζουν σημαντικότατο ρόλο. Όταν πέσουν η ινσουλίνη και οι σωματομεδίνες, ο οργανισμός αποβάλλει τα σάκχαρα. Το σώμα – ζαχαροπλαστείο, διώχνει τον καρκίνο πετώντας τα στοιχεία που τον θρέφουν. Άρα μειώστε τα γλυκά και αυξήστε τα πικρά… έτσι θα έχετε ευεξία και αντίσταση απέναντι στον Καρκίνο


Πηγή: makeleio.gr

awakengr.com

Το διαβάσαμε από το: Οι 6 κανόνες του Ιπποκράτη κατά του καρκίνου http://thesecretrealtruth.blogspot.com/2016/04/6_24.html#ixzz5Op6rlxZf

κουρκουμπίνια φούρνου!

Ο χρήστης Maria Dimitriou κοινοποίησε ένα σύνδεσμο.

ediva.gr

https://www.ediva.gr/eykola-nistisima-kourkoumpinia-fournou/

Εύκολα νηστίσιμα κουρκουμπίνια φούρνου!

Πως να φτιάξεις κουρκουμπίνια εύκολα, γρήγορα, οικονομικά και χωρίς…

Κουρκουμπινάκι και εύκολο και γρήγορο και οικονομικό και χωρίς τηγάνισμα, γίνεται; Μα φυσικά και γίνεται με την συνταγή του ediva.gr. Δοκίμασε την και δε θα το μετανιώσεις!
Τα κουρκουμπίνια είναι από τα αγαπημένα μου γλυκά χάρις στο τραγανό αλλά ζουμερό τους φύλλο. Η συγκεκριμένη συνταγή που θα δούμε είμαι σίγουρη πως θα σε ξετρελάνει εσένα, αλλά και όποιον την δοκιμάσει από τα χεράκια σου, μιας και δεν θα σε λιγώνει και δεν θα ξέρεις πως να σταματήσεις!
Πάμε λοιπόν να δούμε βήμα προς βήμα την διαδικασία;

Δες επίσης: Πως να φτιάξεις νηστίσιμη τούρτα σοκολάτας!

Πως να φτιάξεις νηστίσιμα κουρκουμπίνια

Τι υλικά θα χρειαστείς για τα κουρκουμπίνια:

• 500γρ φύλλο κρούστας
• 1 πλάκα βιτάμ (250γρ)
• 1 βανίλια

Ποια υλικά θα χρειαστείς για το σιρόπι:

• 500γρ ζάχαρη
• 1 1/2 ποτήρι νερό (330γρ)
• 1 κουταλιά γλυκόζη
• 1 βανίλια
• λίγες σταγόνες λεμονιού

Εκτέλεση
Σε χαμηλή φωτιά ή στον φούρνο μικροκυμάτων λιώνεις το βιτάμ και ανακατεύεις με τη βανίλια, ενώ στην συνέχεια αφήνεις το μείγμα στην άκρη να χλιαρύνει λίγο.
Έπειτα, απλώνεις τα φύλλα και παίρνεις ένα μπροστά σου. Το βουτυρώνεις ελαφρά και βάζεις ένα δεύτερο από πάνω, το βουτυρώνεις και αυτό και βάζεις ένα τρίτο.

Το τρίτο το βουτυρώνεις μόνο το μισό στη στενή πλευρά και διπλώνεις το άλλο μισό από πάνω. Βουτυρώνεις και αυτή την πλευρά και βρέχεις ελαφρά το τελείωμα από την πλευρά του διπλώματος. Τις άκρες θα τις τυλίξεις μέσα.

Βέβαια, σου έχω και έναν πιο εύκολο και γρήγορο τρόπο για να γίνει αυτή η δουλειά, γιατί ξέρω ότι το κεντράρισμα είναι δύσκολο. Παίρνεις όλα τα φύλλα μπροστά σου και τα διπλώνεις στη μέση από τη φαρδιά πλευρά. Κατεβάζεις ένα φύλλο και το βουτυρώνεις.
Κατεβάζεις και ένα δεύτερο φύλλο και βουτυρώνεις και αυτό. Κατεβάζεις το τρίτο φύλλο και το αφήνεις όπως είναι και συνεχίζεις. Στην ουσία θα πρέπει να βουτυρώνεις δύο και να αφήνεις ένα καθαρό.
Όταν τελειώσει αυτή η πλευρά διπλώνεις από την αντίθετη πλευρά και συνεχίζεις. Ακούγεται δύσκολο αλλά δεν είναι. Έχεις πολύ γρήγορα τέλεια ευθυγραμισμένα φύλλα.
Παίρνεις τώρα κάτι λεπτό όπως μια βελόνα πλεξίματος ή το συρματάκι μιας κρεμάστρας για να σε βοηθήσει στο να το τυλίξεις σε σφιχτό ρολό. Εννοείται μπορείς και χωρίς αυτό απλά θα σε διευκολύνει αρκετά. Το αφήνεις στην άκρη σκεπασμένο με πετσέτα και συνεχίζεις με τα υπόλοιπα φύλλα.

 

Όταν τελειώσεις με όλα τα βάζεις στο ψυγείο για  10 λεπτά για να κοπούν καλύτερα. Παίρνεις ένα ρολό και το βάζεις σε ένα ξύλο κοπής και κόβεις ελαφρώς διαγώνια κουρκουμπινάκια πάχους ενός δακτύλου περίπου.

Τα αραδιάζεις σε ένα ταψί που τα χωράει ακριβώς (να μην είναι πολύ μεγαλύτερο για να σιροπιαστούν καλύτερα μετά), βουτυρώνεις την επιφάνεια και τα ψήνεις σε προθερμασμένο φούρνο στους 170 βαθμούς για περίπου 50 λεπτά.

Πρέπει να ροδίσουν χωρίς να καούν. Βέβαια άμα τα προτιμάς τηγανιτά μπορείς να τα τηγανίσεις σε σπορέλαιο, αλλά θα τα αφήσεις τουλάχιστον 1 ώρα κομμένα στο ψυγείο να σφίξουν καλά.
Όταν περάσουν 30 λεπτά ψησίματος βάζεις να ετοιμάσεις το σιρόπι γιατί πρέπει να είναι και τα δύο ζεστά. Σε μια κατσαρολίτσα βάζεις τη ζάχαρη, το νερό, τη γλυκόζη και το λεμόνι και βράζεις για 6-7 λεπτά. Πρέπει να έχει την πυκνότητα σιροπιού μπακλαβά. Το κατεβάζεις από τη φωτιά και προσθέτεις τη βανίλια.
Βγάζεις το ταψί από τον φούρνο και ρίχνεις όλο το σιρόπι μέσα. Θα αφρίσει λίγο και θα επιπλέουν μέσα αλλά μη τρομάξεις σε 1 ωρίτσα θα έχουν ρουφήξει σχεδόν όλο το σιρόπι. Τα αφήνεις να κρυώσουν και σερβίρεις!

Tip: Δε χρειάζονται ψυγείο και διατηρούνται καλύτερα στο ταψί, αντιθέτως σε τάπερ μαλακώνουν.
Δοκίμασε τη συνταγή και πες μου τα αποτελέσματα!
Καλή επιτυχία κορίτσια! Δες επίσης κι άλλες νηστίσιμες συνταγές εδώ!

Φτιάξτε Φυσική Ορμόνη Ριζοβολίας

Η Maria Dimitriou κοινοποίησε ένα σύνδεσμο.

Φτιάξτε Φυσική Ορμόνη Ριζοβολίας με Αυτούς τους 6 Τρόπους για να Πολλαπλασιάσετε τα Βότανα του Κήπου Σας - share24.gr

share24.gr

Πολυετή βότανα, όπως το δενδρολίβανο, το θυμάρι και η λεβάντα, χρειάζονται τακτικά μέσα στο έτος μερικά κλαδέματα για να ελεγχθεί η ανάπτυξή τους. Ένα καλό κλάδεμα συνδυάζεται με τη συλλογή των βοτάνων αυτών για αποξήρανση και αποθήκευση στο σπίτι. Συνήθως, το κλάδεμα των φυτών αυτών είναι μια καλή ευκαιρία για τον πολλαπλασιασμό τους, χρησιμοποιώντας τους υγιείς βλαστούς, που αφαιρέθηκαν, ως μοσχεύματα για νέα φυτά.

Επίσης, όταν μαζεύουμε μια ποσότητα πολυετών βοτάνων υπάρχουν πάντα μερικοί βλαστοί που περισσεύουν, τους οποίους δεν τους αποξηραίνουμε, αλλά μπορούμε να τους χρησιμοποιήσουμε για τον πολλαπλασιασμό τους.

Ορισμένα από αυτά τα φυτά ριζοβολούν δύσκολα με μοσχεύματα, όπως το δενδρολίβανο, και απαιτούν κάποιες χημικές ουσίες (ορμόνες) για να διαφοροποιηθούν τα κύτταρα του στελέχους και να σχηματιστούν ρίζες. Στο εμπόριο υπάρχουν διάφορες χημικές ουσίες, που παίζουν το ρόλο ορμονών, σε σκευάσματα, αλλά σίγουρα θα θέλαμε μια πιο οικονομική και φιλική προς το περιβάλλον λύση για τον κήπο μας. Ευτυχώς υπάρχουν 6 φυσικοί τρόποι για να εφαρμόσετε τη δικές σας φυσικές ορμόνες ριζοβολίας για τον πολλαπλασιασμό των φυτών σας.

Γιατί να χρησιμοποιήσω ορμόνη ριζοβολίας;

Όταν πολλαπλασιάζουμε φυτά με μοσχεύματα, δεν περιμένουμε ποτέ να έχουμε επιτυχία 100 % και να επιβιώσουν όλα. Μερικά από αυτά θα κιτρινίσουν και θα ξεραθούν. Ἐτσι, χρησιμοποιώντας κάποια συστατικά ως ορμόνες ριζοβολίας, εξασφαλίζουμε ένα καλύτερο ποσοστό επιτυχίας των μοσχευμάτων μας, που μπορεί να φτάσει το 75%.

Η ορμόνη δρα ως καταλύτης για τη διαφοροποίηση των κυττάρων του στελέχους σε ριζικές καταβολές, από τις οποίες αναπτύσσεται το νέο ριζικό σύστημα. Επίσης, οι ορμόνες προστατεύουν τα μοσχεύματα από επιβλαβείς μύκητες και παθογόνα που μπορεί να μολύνουν το μόσχευμα κατά τη διαδικασία κοπής.

Τι είναι το υπόστρωμα ριζοβολίας;

Τα μοσχεύματα, από τα οποία θα ξεκινήσουν τα νέα φυτά, δεν φυτεύονται απευθείας στο χώμα του κήπου. Χρειάζεται να επεξεργαστείτε το χώμα σας για να γίνει πολύ ελαφρύτερο. Συχνά, συμβαίνει να μην χρησιμοποιούμε καθόλου χώμα και στη θέση του κάποια άλλα υλικά, ένα μείγμα περλίτη, βερμικουλίτη, άμμου, βρύα και άλλα υλικά, που μπορείτε να προμηθευτείτε από ένα φυτώριο. αν τους ζητήσετε υπόστρωμα για ριζοβολία μοσχευμάτων των βοτάνων σας.

Το υπόστρωμα ριζοβολίας έχει την ιδιότητα να συγκρατεί το απαραίτητο νερό χωρίς όμως να είναι πολύ βαρύ και πυκνό για τις τρυφερές ρίζες των μοσχευμάτων.

Οι έξι φυσικές ορμόνες για ριζοβολία των μοσχευμάτων

Όποια μέθοδο και αν επιλέξετε από αυτές που θα σας προτείνουμε, μην βυθίζετε τα μοσχεύματα απ ‘ευθείας μέσα στο δοχείο που έχετε την ορμόνη ριζοβολίας. Οι χυμοί του φυτού στην άκρη της κοπής θα αλλοιώσουν την ποιότητα της ορμόνης που μένει στο δοχείο. Αντιθέτως, γεμίστε ένα βάζο ή κυπελάκι με το υπόστρωμα ριζοβολίας, κάντε μια μικρή λακκούβα και ρίξτε μέσα μια μικρή ποσότητα της ορμόνης, ώστε να μείνει φρέσκια και να υποδεχθεί το μόσχευμα, όταν το φυτέψετε.

# 1 Χρησιμοποιήστε το σάλιο σας!

Ναι, καλά διαβάσατε, το δικό σας σάλιο λέγεται ότι είναι ένα φυσικό ενισχυτικό ριζοβολίας. Δεν είμαι σίγουρος πώς λειτουργεί ακριβώς, αλλά αξίζει να το δοκιμάσετε. Δεν χρειάζεται καμία προετοιμασία. Μερικοί υποστηρικτές αυτής της μεθόδου γλύφουν τα μοσχεύματα πριν τα φυτέψουν, ωστόσο, δεν είναι πρακτικό εάν έχετε αρκετά μοσχεύματα ή αν το φυτό είναι δηλητηριώδες.

# 2 Χρησιμοποιήστε μηλόξυδο

Το μυλόξυδο έχει πάνω από 30 ιχνοστοιχεία που είναι ευεργετικά για την ανάπτυξη των φυτών. Μην το παρακάνετε όμως, γιατί το ξίδι έχει ζιζανιοκτόνες ιδιότητες. Το μόνο που χρειάζεται να κάνετε είναι ένα μείγμα ρίχνοντας 3 κουταλιές της σούπας μηλόξυδο σε τέσσερα λίτρα νερό. Βρέξτε την άκρη του μοσχεύματός σας με αυτό και στη συνέχεια φυτέψτε το στο κυπελάκι με το υπόστρωμα ριζοβολίας

# 3 Χρησιμοποιήστε κανέλα.

Η κανέλα έχει την ικανότητα να σκοτώνει μύκητες και βακτήρια, έτσι θα βοηθήσει τα μοσχεύματα να μείνουν προστατευμένα από ασθένειες ενώ ριζοβολούν. Μπορείτε να συνδυάσετε τις τεχνικές και να σαλιώσετε την άκρη του μοσχεύματος ή να το βυθίσετε σε τσάι ιτιάς και στη συνέχεια να προσθέσετε την κανέλα. Επίσης, η κανέλα μπορεί να ελαχιστοποιήσει την τήξη φυταρίων όταν μεγαλώνετε φυτά από σπόρο.

# 4 μέλι

Το μέλι είναι επίσης φυσικό αντι-βακτηριακό και θα ωφελήσει τα νέα μοσχεύματα σας. Για να φτιάξετε ορμόνη ριζοβολίας με μέλι, κάντε αυτά τα απλά βήματα:
α) Βράστε 2 φλιτζάνια νερό
β) Προσθέστε 1 κουταλιά της σούπας μέλι
γ) Αφήστε το μείγμα να κρυώσει και τοποθετήστε το σε ένα βάζο κλείνοντας το καπάκι.

Αποθηκεύστε το μέλι σε σκιερό χώρο μακριά από το φως. Θα διαρκέσει περίπου 2 εβδομάδες. Για να χρησιμοποιήσετε, βρέξτε την άκρη των μοσχευμάτων με το διάλυμα και ύστερα φυτέψτε τα στο υπόστρωμα ριζοβολίας.

# 5 ασπιρίνη

Συνθλίψτε ένα δισκίο ασπιρίνης και διαλύστε τη σε νερό. Επίσης, λέγεται ότι είναι αποτελεσματική και σαν ορμόνη ριζοβολίας. Το συστατικό αυτό μπορεί να μην είναι απόλυτα φυσικό, αλλά κάτι που πιθανώς θα έχετε στο σπίτι και μπορείτε να το χρησιμοποιήσετε.

# 6 Τσάι ιτιάς

Φτιάξτε εκχύλισμα από τα φύλλα της ιτιάς και χρησιμοποιήστε το σαν ορμόνη ριζοβολίας. Μαζέψτε φύλλα την άνοιξη και παρασκευάστε το, άλλα και όλο το χρόνο μπορείτε να το φτιάξετε από τους πράσινους ιστούς του δέντρου.

Χρησιμοποιήστε αυτά τα 6 συστατικά και φτιάξτε ορμόνη ριζοβολίας στο σπίτι σας για να εξασφαλίσετε την επιτυχή ανάπτυξη των νέων σας βοτάνων.

Του Θανάση Αργυρόπουλου (Γεωπόνος ΑΠΘ), για επικοινωνία στείλτε mail στο share24@gmail.com

share24.gr

Για περισσότερα νέα σχετικά με Καλλιεργητικές Πρακτικές κάντε like στην σελίδα στο facebook πατώντας εδώ

 

 

εξαίρετο αφιέρωμα

 Ο χρήστης Maria Dimitriou κοινοποίησε ένα βίντεο.

11 Ιουνίου 2017 ·

https://www.facebook.com/maria.dimitriou.5/posts/1350276275069151

Festivalaki: Cretan festival of Arts & Culture

18 Μαΐου 2017 ·

Aπόσπασμα απο το εξαίρετο αφιέρωμα της ΕΤ3 στη μουσική της Κρήτης ..
Oλόκληρο το αφιέρωμα στα σχόλια ! Δείτε το !

Όπου κι αν πάει ο Κρητικός
όσα και ν' αντικρύσει
με μια ελπίδα πάντα ζει
στην Κρήτη να γυρίσει