Δευτέρα 11 Μαρτίου 2013

Διέθεταν χάρτες ακριβέστερους των συγχρόνων.



Διέθεταν χάρτες ακριβέστερους των συγχρόνων. 
Τούτο συνάγεται από τα γραφόμενα του Στράβωνος και του Διογένους Λαερτίου ("Θεόφραστος" 51), ότι στην Σχολήν του Αριστοτέλους υπήρχε στοά όπου εξετίθοντο "αι της γης περιόδοι", δηλαδή οι χάρτες της υδρογείου. Εκτός από αυτόν εδώ του Πτολεμαίου, σε νεώτερες εποχές, χάρτες της υδρογείου σχεδίασαν οι Αναξίμανδρος ο Μιλήσιος στ΄αιώνας π.χ. Εκαταίος ο Μιλήσιος στ΄αιώνας Δικαίαρχος ο Μεσσήνιος δ΄αιώνας και στην Ελληνιστική εποχή οι Ερατοσθένης, Μαρίνος ο Τύριος γ΄αιώνας π.χ. Ίππαρχος β΄αιώνας π.χ. Κράτης, Δημόκριτος, Ποσειδώνιος, Εύδοξος ο Κυζικηνός.
Ο Κράτης ο Μαλλώτης β΄αιώνας π.χ. γράγει ότι ο Όμηρος και ο Ησίοδος εθεωρούσαν τη Γη "σφαιροειδή" και εγνώριζαν την διαίρεσι της σε κλιματολογικές ζώνες -τροπική, εύκρατος, αρκτική ("Υπομνήματα εις Οδύσσειαν" και "Σχόλια εις "Έργα και Ημέραι" του Ησίοδου) Ο ίδιος κατασκεύασε υδρόγειον σφαίραν (Στράβων Β΄116)

Lemon pie

Lemon pie

lemon pieΓια αυτούς που τους αρέσει το λεμόνι,
αυτή η τάρτα θα τους τρελάνει!!!

Υλικά για 24 εκ ταψάκι
Για την βάση
180 γρ αλεύρι για όλες τι χρήσει
60 γρ. ζάχαρη
80 γρ βούτυρο
ξύσμα από 1 λεμόνι
1 κρόκο
Κρέμα λεμονιού
1 1/2 φλ. τσαγιού νερό
1/2 φλ. τσαγιού χυμό από λεμόνι
200 γρ. ζάχαρη
80 γρ. κορν φλάου
ξύσμα από 2 λεμόνια
60 γρ. βούτυρο
3 κρόκοι
Για την μαρέγκα
4 ασπράδια σε θερμοκρασία περιβάλλον
125 γρ ζάχαρη
Συνταγήhttp://syntagesapospiti.blogspot.gr/2012/08/lemon-pie.html?spref=fb

Ποιος ήταν ο Ντάγκλας Άνταμς

http://www.newsit.gr/default.php?pname=Article&art_id=196751&catid=7

Ποιος ήταν ο Ντάγκλας Άνταμς (VIDEO)




Διαδώστε αυτό το άρθρο

Τελευταία ενημέρωση: 11.03.2013 | 07:45

Διαδώστε το:

61 χρόνια συμπληρώνονται σήμερα από τη γέννηση του Άγγλου συγγραφέα Ντάγκλας Άνταμς (Douglas Adams) και η Google τα γιορτάζει με ένα doodle.

Ο Ντάγκλας Νόελ Άνταμς γεννήθηκε στις 11 Μαρτίου του 1952 στο Κέμπριτζ. Μητέρα του ήταν η Τζάνετ Άνταμς (το γένος Ντόνοβαν) και πατέρας του ο Κρίστοφερ Ντάγκλας Άνταμς.
Ένα χρόνο μετά τη γέννησή του, οι Γουότσον & Κρικ εφηύραν το DNA και ο Άνταμς συνήθιζε να λέει πως ήταν DNA (Douglas Noel Adams) μήνες πριν την εφεύρεση του. Μια αδερφή, η Σούζαν, γεννήθηκε τρία χρόνια αργότερα, πριν οι γονείς του χωρίσουν το 1957.

Ο Ντάγκλας, η Σούζαν και η μητέρα τους πήγαν να ζήσουν με τους γονείς της, που ζούσαν σε ένα καταφύγιο ζώων της Βασιλικής Εταιρίας για την Αποτροπή Ασπλαχνίας προς τα Ζώα (RSPCA) στο Μπρέντγουντ του Έσσεξ.
Ο πατέρας του Άνταμς παντρεύτηκε την Μαίρη Τζούντιθ Στιούαρτ τον Ιούλιο του 1960 και έκαναν την Χέδερ. Η παντρειά της μητέρας του το 1964 με τον Ρον Θριφτ τον έκανε να αποκτήσει δύο ακόμη αδέρφια, την Τζέιν και τον Τζέιμς Θριφτ.


Στα 12 χρόνια του είχε ύψος 1,83 μέτρα. Τελικά σταμάτησε λίγο πριν τα δυο μέτρα (1,96μ.). Ήταν ο μόνος μαθητής που έχει πάρει δέκα στα δέκα από το Haford για δημιουργική γραφή, κάτι που θυμόταν όλη του τη ζωή, ιδιαίτερα όταν βρισκόταν απέναντι από ένα συγγραφικό μπλοκ.
Σπούδασε αγγλική λογοτεχνία στο Κέμπριτζ.

Προσωπική ζωή

Στις αρχές της δεκαετίας του 1980 ο Άνταμς είχε σχέση με την λογοτέχνη Σάλλυ Έμερσον, στην οποία αφιέρωσε το βιβλίο του Η Ζωή, το Σύμπαν και τα Πάντα στην Έμερσον. Το 1981 χώρισαν γιατί η Έμερσον γύρισε στον σύζυγο της, Πίτερ Στόθαρντ.

Λίγο αργότερα ο Άνταμς συστήθηκε από φίλους στη Τζέιν Μπέλσον. Οι δυο τους ζούσαν στο Λος Άντζελες το 1983 όσο ο Άνταμς δούλευε σε μία πρώτη εκδοχή του ΓΓΩΣ για κινηματογράφο. Όταν η συμφωνία ακυρώθηκε, μετακόμισαν στο Λονδίνο, και μετά από αρκετούς χωρισμούς και έναν αρραβώνα που ματαιώθηκε, παντρεύτηκαν στις 25 Νοεμβρίου 1991. Ο Άνταμς και η Μπέλσον είχαν μία κόρη μαζί, την Πόλλυ Τζείν Ρόκετ Άνταμς, που γεννήθηκε στις 22 Ιουνίου 1994, λίγο μετά από τα 42α γενέθλια του Άνταμς.

Το 1999 η οικογένεια μετακόμισε από το Λονδίνο στην Σάντα Μπάρμπαρα της Καλιφόρνια, όπου ζήσαν μέχρι το θάνατο του. Μετά την κηδεία η Τζέιν Μπέλσον και η Πόλλυ Άνταμς επέστρεψαν στο Λονδίνο.

Ο Άνταμς έγινε γνωστός ως υπερασπιστής των ζώων και του περιβάλλοντος, λάτρης γρήγορων αυτοκινήτων, φωτογραφικών μηχανών και του Macintosh. Ήταν υπερασπιστής του αθεϊσμού.


Έφυγε από τη ζωή στις 11 Μαΐου 2001, σε ηλικία 49 ετών. Είχε χωρίς να το ξέρει υποστεί ένα σταδιακό στένεμα των καρδιακών αρτηριών του, που οδήγησε σε έμφραγμα του μυοκαρδίου και θανατηφόρα καρδιακή αρρυθμία. Η κηδεία του έγινε την 16 Μαΐου στην Σάντα Μπάρμπαρα της Καλιφόρνια, το σώμα του αποτεφρώθηκε και οι στάχτες τοποθετήθηκαν στο Highgate Cemetery του Βόρειου Λονδίνου τον Ιούνιο του 2002.
Καριέρα...
Από τη στιγμή που αποφοίτησε ήθελε να δουλέψει στο Λονδίνο σαν συγγραφέας στην τηλεόραση και το ραδιόφωνο. Μια παράσταση στο Γουέστ Εντ του άνοιξε το δρόμο για την επιτυχία.




Τον ανακάλυψε τότε ο Γκράχαμ Τσάπμαν των Μόντυ Πάιθον. Οι δυο τους σχημάτισαν μια συγγραφική ομάδα, που έδωσε στο Άνταμς τη δυνατότητα να γράψει ένα σκετς, το ‘Patient abuse’, για το 45ο επεισόδιο του Monty Python. Είναι ο ένας από τους μόνο δύο ανθρώπους που έχουν γράψει για το Monty Python χωρίς να είναι μέρος της ομάδας. Ο Άνταμς έχει γράψει επίσης ένα σκετς για το άλμπουμ του Monty Python and the Holy Grail.
Το 1974 η καριέρα του έκανε κοιλιά και αναγκάστηκε να στραφεί σε άλλες δουλειές για να ζήσει όπως: θυρωρός ξενοδοχείου, κτίστης φάρμας, καθαριστής ορνιθοτροφείου. Εργάστηκε ως σωματοφύλακας μιας Καταριανής οικογένειας, που είχε φτιάξει την περιουσία της από τα πετρέλαια. Εξιστορήσεις για τη δουλειά περιλάμβαναν ότι η οικογένεια είχε κάποτε παραγγείλει ολόκληρο το μενού ενός ξενοδοχείου, είχε δοκιμάσει από όλα τα πιάτα και στο τέλος είχε στείλει να της φέρουν χάμπουργκερ. Μια άλλη ιστορία είχε να κάνει με μια πόρνη που στάλθηκε στον όροφο που φρουρούσε ο Άνταμς ένα βράδυ. Παρατήρησαν ο ένας τον άλλο κατά την είσοδο της και όταν έφευγε μετά από μία ώρα λέγεται πως αυτή του είπε: «τουλάχιστον εσύ μπορείς να διαβάζεις όσο είσαι στη δουλειά».


Τα Χριστούγεννα του 1976 δεν είχε ξανά δουλειά ως συγγραφέας και με κατάθλιψη επέστρεψε να μείνει με τη μητέρα του. Τα πράγματα άλλαξαν όμως και ο Άνταμς έγινε παραγωγός ραδιοφώνου στο BBC και έφτασε για να γίνει ένας σεναριογράφος της σειράς Doctor Who.
Γυρίστε το Γαλαξία με Οτοστόπ
Ήταν μια ιδέα για μία κωμική ραδιοφωνική σειρά επιστημονικής φαντασίας που άρχισε ο Άνταμς με τον ραδιοφωνικό παραγωγό Σάιμον Μρετ στο BBC Radio 4 το 1977. Ο Άνταμς έφτιαξε το σχεδιάγραμμα ενός πιλοτικού επεισοδίου.

Όπως είδε δηλώσει την ιδέα για τον τίτλο «Γυρίστε το Γαλαξία με Οτοστόπ» (‘The Ηitchhiker’s Guide to the Galaxy’) την βρήκε όσο κείτονταν μεθυσμένος σε ένα λιβάδι στο Ινσμπρουκ της Αυστρίας, κοιτάζοντας τα άστρα. Αστειευόμενος έλεγε πως είχε πει στο BBC πως βρισκόταν στην Ισπανία.


Περιπλανιόταν στην επαρχεία κρατώντας ένα βιβλίο που λεγόταν Hitch-hiker’s Guide to Europe, όταν έφτασε σε μία πόλη που όλοι ήταν ή κωφάλαλοι ή δεν μιλούσαν κάποια γλώσσα που να καταλαβαίνει. Αφού περιπλανήθηκε και ήπιε για κάμποση ώρα, πήγε για ύπνο στη μέση ενός λιβαδιού και εμπνεύστηκε από την αδυναμία του να επικοινωνήσει με τους κατοίκους του χωριού. Αργότερα είπε πως λόγω των πολλών φορών που είχε διηγηθεί την ιστορία αυτή είχε πάψει να θυμάται την στιγμή της σύλληψης αυτή καθεαυτή, αλλά θυμόταν μόνο τον εαυτό του να την εξιστορείται.

Το «Γυρίστε τον Γαλαξία με Οτοστόπ» είναι το πιο γνωστό του έργο. Ξεκίνησε ως ραδιοφωνική κωμωδία το 1978 πριν καταλήξει να γίνει μια «τριλογία» πέντε βιβλίων, που έχει πουλήσει περισσότερο από 15 εκατομμύρια αντίτυπα όσο ζούσε ο Άνταμς, μια τηλεοπτική σειρά (επίσης του BBC), διάφορα θεατρικά έργα, κόμικ, ένα βιντεοπαιχνίδι, και τελικά το 2005, μετά τον θάνατο του Άνταμς, μια ταινία.
Έγραψε επίσης το Ο Ντερκ Τζέντλυ ακολουθεί τη γάτα (Dirk Gently's Holistic Detenctive Agency -1987), το ΑΡΡΓΚ - Αδιάφοροι Ροκ Ρυθμοί Για Γρήγορα Κέρδη (The Long Dark Tea-time of the Soul -1988), και The meaning of liff (1983), Last chance to see και τρεις ιστορίες για την τηλεοπτική σειρά Ντόκτορ Χού (Doctor Who). Μια μεταθανάτια συλλογή της δουλειάς του, η οποία περιλαμβάνει και ένα μισοτελειωμένο μυθιστόρημα, εκδόθηκε το 2002 με τίτλο The Salmon of Doubt.


ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ
Ντάγκλας Άνταμς: Η Google τιμά με doodle τα 61α γενέθλια του
Ντάγκλας Άνταμς: Γυρίστε τον Γαλαξία με οτοστόπ (VIDEO)

Σήμερα... 11/3

ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ! 
ΣΩΦΡΟΝΙΟΣ ΘΕΟΔΩΡΑ

Μια ωραία ιδέα για το αγαπημένο σας πλασματάκι.

Ο χρήστης Creative Ideas κοινοποίησε φωτογραφία από Sylvie Collette.

Μια ωραία ιδέα για το αγαπημένο σας πλασματάκι. Αν πιάνουν τα χέρια σας μπορείτε και μόνοι σας να το φτιάξετε αρκεί να βρείτε ξύλα και με καρφιά να τα συνθέσετε . Και δεν είναι απαραίτητο να είναι όλα τα ξύλα τα ίδια σε ποιότητα και χρώμα , αρκεί να είναι γερά . Επίσης όποιος θέλει μπορεί να παραλείψει τη σκάλα ανάλογα με το χώρο του ή μπορεί να κάνει δυο σκαλάκια . Καλή επιτυχία!

....Επανάσταση του Θέρισου



....Επανάσταση του Θέρισου
Στις 26 Φεβρουαρίου 1905 η «Ηνωμένη Αντιπολίτευση» διακήρυττε πως μόνη ορθή λύση ήταν η Ένωση, προσωρινό στάδιο η πλήρης αυτονομία. Στις 10 Μαρτίου 1905 συνήλθε συνέλευση στον Θέρισο υπό των Ελευθερίου Βενιζέλου, Κωνσταντίνου Φούμη και Κωνσταντίνου Μάνου, που κήρυξε "την πολιτικήν ένωσιν της Κρήτης μετά της Ελλάδος εις εν μόνον ελεύθερον συνταγματικόν κράτος", έδωσε δε και σχετικό ψήφισμα στις Μεγάλες Δυνάμεις, όπου υποστήριζε ότι το νόθο μεταβατικό καθεστώς εμπόδιζε την οικονομική ανάπτυξη του νησιού και η μόνη φυσική λύση του κρητικού ζητήματος ήταν η ένωση.

Στις 7 Απριλίου συνήλθε τακτική συνέλευση στα Χανιά, η οποία ομοίως κήρυξε την ένωση, ενώ ένας από τους συμβούλους του Ύπατου Αρμοστή παραιτήθηκε και πήγε στον Θέρισο να ενωθεί με τους επαναστάτες. Ο Ύπατος Αρμοστής απαίτησε από τους επαναστάτες να παραδώσουν τα όπλα μέσα σε 36 ώρες, μετά την παρέλευση των οποίων κήρυξε τον στρατιωτικό νόμο σε όλο το νησί με την έγκριση των Δυνάμεων, διέταξε συλλήψεις και φυλακίσεις αντικαθεστωτικών κι επέβαλε λογοκρισία στον τύπο. Έπειτα κάλεσε σε σύσκεψη τους προξένους και ζήτησε να λάβουν επείγοντα μέτρα για την "καταστολήν του κινήματος". Για να αυξήσει τις ένοπλες δυνάμεις του συγκρότησε το σώμα των "Δημοφρουρών". Οι Μεγάλες Δυνάμεις έστειλαν μήνυμα στους επαναστάτες ότι θα χρησιμοποιούσαν στρατεύματα προκειμένου να επιβάλουν τις αποφάσεις τους. Σε απάντηση οι περισσότεροι βουλευτές της τακτικής συνέλευσης πήγαν στον Θέρισο να ενωθούν κι αυτοί με τον Βενιζέλο.

Ο πρίγκιπας δεν διέθετε άλλες δυνάμεις εκτός της Κρητικής Χωροφυλακής (που έμεινε πιστή σ' αυτόν) και η οποία δεν αυξήθηκε από τους Δημοφρουρούς, ενώ και οι Μεγάλες Δυνάμεις δεν μπορούσαν να συνεννοηθούν για κοινή δράση. Μεγαλύτερη στρατιωτική δράση ανέπτυξαν οι Ρώσοι, οι οποίοι κατέλαβαν ή βομβάρδισαν θέσεις επαναστατών. Οι πρόξενοι των Μεγάλων Δυνάμεων συναντήθηκαν με την επαναστατική τριανδρία στις Μουρνιές, σε μια προσπάθεια να επιτευχθεί συμφωνία, χωρίς αποτέλεσμα. Η επαναστατική κυβέρνηση ζήτησε να χορηγηθεί στην Κρήτη πολίτευμα ανάλογο μ' αυτό της Ανατολικής Ρωμυλίας. Στις 18 Ιουλίου οι Δυνάμεις κήρυξαν τον στρατιωτικό νόμο, κάτι που δεν αποθάρρυνε τους επαναστάτες. Στις 15 Αυγούστου η τακτική συνέλευση των Χανίων ψήφισε τις περισσότερες από τις μεταρρυθμίσεις που ζητούσε ο Βενιζέλος.

Συναντήθηκαν και πάλι μαζί του οι πρόξενοι και έκαναν δεκτές τις μεταρρυθμίσεις που πρότεινε. Αυτό οδήγησε στον τερματισμό της επανάστασης του Θερίσου και στην παραίτηση του Ύπατου Αρμοστή πρίγκιπα Γεωργίου. Οι Μεγάλες Δυνάμεις τον Αύγουστο του 1906 είχαν παραχωρήσει στο βασιλιά των Ελλήνων Γεώργιο Α΄, το δικαίωμα να διορίζει εκείνος τον Ύπατο Αρμοστή, χωρίς να χρειάζεται η έγκριση της τουρκικής κυβέρνησης. Μετά την παραίτηση του πρίγκιπα Γεωργίου στις 12 Σεπτεμβρίου, τοποθετήθηκε στη θέση αυτή ο Αλέξανδρος Ζαΐμης ενώ επετράπη Έλληνες αξιωματικοί και υπαξιωματικοί να αναλάβουν την οργάνωση της Κρητικής Χωροφυλακής. Μόλις οργανώθηκε Χωροφυλακή άρχισαν να αποχωρούν τα ξένα στρατεύματα από το νησί....

ΛΥΚΟΦΡΩΝ (απόσπασμα 2)



Θυμήσου την ιστορία με τα μάτια του Ρα, μου ψιθύρισε η Ναυσικά, ενώ ο Ισίδωρος μας έδειχνε τη σπείρα από πλάκες πράσινου γρανίτη που ξεκινούσε από το άγαλμα του Όσιρι και επεκτείνονταν συστρεφόμενη ως της άκρες της επιστρωμένης με κατάλευκο μάρμαρο αίθουσας.
«Τα πάντα εδώ μέσα είναι συμβολισμοί έκανε εκείνος συνεπαρμένος,» θυμίζοντας μας τον ορφικό ύμνο της φύσης και τις ελικοειδείς εκδηλώσεις της που κινούμενη σαν ρεύμα με αδιάκοπους στροβιλισμούς, διαρρέει από παντού και κινείται κυκλικώς μεταβάλλοντας διαρκώς τη μορφή της. Ακόμα και το όνομα φύσις δηλώνει ξεκάθαρα τι είναι. Το φως πρώτο γράμμα, δηλώνει τον χρυσό αριθμό φ, που πρώτοι οι αρχαίοι μας πρόγονοι, οι οποίοι παρατήρησαν ότι τα πάντα στο σύμπαν από τη διάταξη των αστέρων και των πλανητών μέχρι το ίδιο το ανθρώπινο σώμα, αναπτύσσονται βάσει μιας αναλογίας. Ο Πυθαγόρας, ήταν ο πρώτος που διατύπωσε τον μαθηματικό ορισμό της αναλογίας, διαπιστώνοντας πως υπάρχουν κάποιοι αριθμοί, που η λειτουργία τους είναι έξω από το ανθρώπινα αντιληπτό, ανακαλύπτοντας την έννοια της ιδέας, που διατύπωσε ο Πλάτων ως τη θεωρία των ιδεών. Ο χρυσός αριθμός Φ ως Όσι-ρις και η Ίσις ως η δεκτική μήτρα, είναι η ανδρόγυνος φύσις.
Δείτε με τι μαεστρία το φ-ίσις, με γιώτα μετατράπηκε σε φ-ύσις με ύψιλον, με το γράμμα αυτό να δηλώνει ξεκάθαρα την κούπα, τη δεκτική μήτρα που δέχεται τα σπέρματα του γονιμοποιού ταύρου.
«Για παράδειγμα κοιτάξτε και αυτό» είπε, δείχνοντας μας στο ταβάνι έναν υπέροχο ζωδιακό ακριβώς επάνω από το άγαλμα του Όσιρι, που εκδηλώνονταν ελικοειδώς. Η ομορφιά του, μας έκοψε την ανάσα έτσι όπως δέσποζε ανάγλυφος ξεκινώντας από το κέντρο της κατάλευκης οροφής, και εκτείνονταν ως τις κολώνες που περιέκλειαν το άγαλμα του θεού. Ο κύκλος του ζωδιακού σε μορφή σπείρας, με τις ανάγλυφες συμβολικές παραστάσεις θεών και ανθρώπων, με τους ζωόμορφους και ανθρωπόμορφους αστερισμούς σχεδιασμένους αριστοτεχνικά από χρυσό, ασήμι, πολύτιμους και ημιπολύτιμους λίθους, σε σκούρο μπλε φόντο δουλεμένο με υαλόμαζα, ξεπερνούσε κάθε φαντασία. Ο χρυσός λέων, ο κόκκινος ταύρος, ο ζυγός, ο αιγόκερος με την ψαρίσια ουρά και στη μέση μια λιονταρίσια κυνοκέφαλη μορφή να κρατά το σκήπτρο του νόμου, από όπου ξεκινούν όλα. Θύμιζε την θεά Τουαρέτ, την Αιγυπτιακή θεά της Εστίας, όμως το λιονταρίσιο σώμα της θύμιζε και τη θεά Μούτ, το ίδιο αινιγματική όπως η Σφίγγα, η προωρισμένη μοίρα, που αποπνέει φωτιά, αιώνια ζωή και αθάνατη πρόνοια που κυβερνά από ψηλά.

Δόμνα Σαμίου

Αποτέλεσμα εικόνας για domna samiou

Η Δόμνα Σαμίου (12 Οκτωβρίου 1928 - 10 Μαρτίου 2012) ήταν Ελληνίδα τραγουδίστρια που συνετέλεσε στη διάδοση του παραδοσιακού τραγουδιού.
Γεννήθηκε στην Καισαριανή της Αθήνας. Οι γονείς της ήταν πρόσφυγες της Μικράς Ασίας, ζούσαν σε ένα χωριό έξω από τη Σμύρνη, το Μπαϊντίρι. H μητέρα της ήρθε με την καταστροφή στην Ελλάδα, ο πατέρας της τέσσερα χρόνια αργότερα, «γιατί έμεινε αιχμάλωτος εκεί». Από εκεί έχει τα πρώτα ακούσματα της ελληνικής παραδοσιακής μουσικής, όπως η ίδια ομολογεί σε συνέντευξή της. Έτσι μεγαλώνει και αγαπάει το Δημοτικό Τραγούδι.

Σε ηλικία 13 ετών έχει την πρώτη διδακτική επαφή με την μουσική. Πηγαίνει στο "Σύλλογο προς Διάδοσιν της Εθνικής Μουσικής", όπου και μαθητεύει κοντά στον δημιουργό του Σίμωνα Καρά[1]. Εκεί παίρνει τα πρώτα μαθήματα Βυζαντινής μουσικής και της αποκαλύπτονται τα μυστικά του παραδοσιακού τραγουδιού. Παρακολουθεί παράλληλα νυχτερινό Γυμνάσιο.

Το 1954 αρχίζει μια μακρά σχέση με το Εθνικό Ίδρυμα Ραδιοφωνίας (Ε.Ι.Ρ.) που τερματίζεται το 1971. Παράλληλα συνεργάζεται με την Ελληνική Τηλεόραση (Ε.Ρ.Τ.) για μια σειρά μουσικών ντοκιμαντέρ με το τίτλο "Μουσικό Οδοιπορικό". Αυτή η προεργασία θα την βοηθήσει να αποκτήσει ένα πλούσιο μουσικό υλικό, που αποδεικνύεται σημαντικό, με απώτερο στόχο την διαφύλαξη της ελληνικής παραδοσιακής μουσικής.

Το 1971, χρονιά ορόσημο για την μετέπειτα πορεία της, παρουσιάζεται δίπλα στον Διονύση Σαββόπουλο συνερμηνεύοντας παραδοσιακά τραγούδια επί σκηνής. Ήδη όμως το 1960 κυκλοφορούν δίσκοι της σε Ελλάδα, Γαλλία και Σουηδία, που σηματοδοτούν την απήχηση του έργου της στον κυρίως Ελληνισμό και στην Ελληνική Ομογένεια.

Αντιστρατευόμενη την εμπορική εκμετάλλευση και εκλαΐκευση της ελληνικής παράδοσης, αρχίζει να παρουσιάζει επί σειρά ετών την όσο πιο αυθεντική εκτέλεσή της. Έτσι κάνει αμέτρητες συναυλίες στις οποίες τραγουδά η ίδια, αλλά και παρουσιάζει αυθεντικούς καλλιτέχνες και δημιουργούς του δημοτικού τραγουδιού.

Πέθανε στις 10 Μαρτίου 2012.

Το έργο της ξεπερνά τα ελληνικά σύνορα και την ελληνική γλώσσα. Παρουσιαζόταν σε πολλές χώρες της Ευρώπης, της αμερικανικής ηπείρου και σε πόλεις της Αυστραλίας, όπου και έδινε συναυλίες.

Για τα ελληνικά πράγματα :

Το 1979, ο σκηνοθέτης του Εθνικού Θεάτρου, Αλέξης Σολωμός, της ανέθεσε τη μουσική επιμέλεια για τους Όρνιθες του Αριστοφάνη που παρουσιάστηκαν πρώτα στο Αρχαίο Θέατρο της Επιδαύρου και στη συνέχεια στο Ωδείο Ηρώδου του Αττικού.

Το 1993, ο Γιώργος Θεοδοσιάδης της ανέθεσε την επιμέλεια της "ζωντανής" μουσικής του Αγαπητικού της Βοσκοπούλας που ανέβασε το Εθνικό Θέατρο.

Στο Ωδείο Ηρώδου του Αττικού τραγούδησε για τέσσερις συνεχείς χρονιές (1995-1998).

Μεγάλη αναγνώριση της δίδεται από το Μέγαρο Μουσικής, όπου παραδίδει συναυλίες με Ακριτικά Τραγούδια (Μάιος 1995) και ελληνικά παραδοσιακά κάλαντα (Χριστούγεννα 1996), καθώς και το αφιέρωμα που της έκανε ο ίδιος φορέας τον Οκτώβριο του 1998 για τα 70 της χρόνια.

Το 1981 δημιούργησε τον Καλλιτεχνικό Σύλλογο Δημοτικής Μουσικής "Δόμνα Σαμίου", όπου και συνέχιζε μέχρι τέλους την ίδια ποιοτική και αξιόλογη δισκογραφική της παραγωγή.

Παράλληλα, από το 1994 ως το 2001, παραδίδει μαθήματα δημοτικού τραγουδιού στο Μουσείο Ελληνικών Λαϊκών Μουσικών Οργάνων.

Της παραδίδεται, το 2006, το βραβείο Αρίων για τη συνολική προσφορά της στη διάσωση του δημοτικού τραγουδιού.

Η Δόμνα Σαμίου συνέχιζε ως το θάνατό της την έρευνα και την καταγραφή της ελληνικής παραδοσιακής μουσικής.

Η εμπεριστατωμένη γνώση της πάνω στο αντικείμενο της δημοτικής παράδοσης του ελληνικού τραγουδιού, η πρωτοπορία της θεματολογίας της, η πολύχρονη πείρα της και η ακρίβεια στην απόδοση των λεκτικών ιδιομορφιών και του ύφους του τραγουδιού, της κάθε περιοχής, την καθιστούσαν μοναδική στον τομέα της.

http://el.wikipedia.org/wiki/Δόμνα_Σαμίου

Η ΠΑΡΑΔΟΣΗ ΤΗΣ ΜΑΘΗΜΑΤΙΚΗΣ ΣΚΕΨΗΣ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΟΡΦΙΚΟΥΣ



Η ΠΑΡΑΔΟΣΗ ΤΗΣ ΜΑΘΗΜΑΤΙΚΗΣ ΣΚΕΨΗΣ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΟΡΦΙΚΟΥΣ

Όπως εξηγεί ο Πρόκλος, διά τους προγενεστέρους της δημιουργίας θεούς ἀνύμνησαν (οι Έλληνες) τας συζεύξεις και τας διαδοχάς «συναπογεννήσεις» του Κρόνου και της Ρέας, του Ουρανού και της Γαίας, και κατά τον ίδιον τρόπον οι ποιηταί παρέδωσαν την πρώτιστην σύζευξην Διός και Ήρας, διά τους δημιουργούς θεούς του Παντός, όπου ο Ζεύς κατέχει την αξίαν του Πατρός, η δε Ήρα της Μητρός και ο πρώτος παράγει τα πάντα εκ της Μονάδος που τον χαρακτηρίζει, η δε Ήρα κατά την γόνιμον Δυάδα, του μεν Διός συγγενεύοντος προς το νοητόν Πέρας, της δε Ήρας προς την απειρίαν.

Και προσθέτει* (εν Πολιτεία 292,11):
ΠΡΑΓΜΑΤΙ ΤΟ ΜΕΝ ΣΗΜΕΙΟΝ ΑΝ ΚΑΙ ΕΝ ΤΗ ΓΕΩΜΕΤΡΙΑ ΕΙΝΑΙ Η ΑΡΧΗ ΤΩΝ ΠΑΝΤΩΝ, ΔΕΝ ΠΑΥΕΙ ΝΑ ΑΝΑΓΕΤΑΙ ΚΑΙ ΝΑ ΕΞΑΡΤΑΤΑΙ ΑΠΟ ΤΗΝ ΚΟΙΝΗΝ ΠΑΓΚΟΣΜΙΟΝ ΑΡΧΗΝ, ΚΑΙ ΝΑ ΥΠΟΚΕΙΤΑΙ ΕΙΣ ΑΥΤΗΝ. ΚΑΘ’ ΟΜΟΙΟΝ ΤΡΟΠΟΝ ΚΑΙ Η ΜΟΝΑΣ, ΟΥΣΑ ΑΡΧΗ ΜΕΡΙΚΩΝ ΠΡΑΓΜΑΤΩΝ, ΟΧΙ ΠΑΝΤΩΝ, ΕΙΝΑΙ Η ΑΡΧΗ ΤΩΝ ΑΡΙΘΜΩΝ ΚΑΙ ΠΑΝΤΟΣ ΠΟΥ ΕΙΣ ΤΗΝ ΑΡΙΘΜΗΤΙΚΗΝ ΑΡΙΘΜΕΙΤΑΙ**, ΕΝ ΤΟΥΤΟΙΣ ΔΕΝ ΠΑΥΕΙ ΝΑ ΥΠΟΚΕΙΤΑΙ ΕΙΣ ΤΗΝ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΚΗΝ ΑΡΧΗΝ***

Σχόλια Ε.Λιθοξόου: * … για τους μαθηματικούς.
** οι θεοί δεν είναι αριθμήσιμο είδος .
*** Το Εν Παν δεν είναι θεός.

Και ο Θέον μας διευκρινίζει: «και αι παρά Πλάτωνι ενάδες, είρηνται εν Φιλήβω (15 Α) ου παρά το Εν ελέχθησαν, αλλά παρά την ενάδα, ήτις μονάς μετοχή του ενός….. Ώστε διαφέρει αν το Εν της Μονάδος, ότι το μεν εστί ωρισμένον και πέρας, αι δε μονάδες άπειροι και αόριστοι».

Ελεύθερη απόδοση Ε.Λιθοξόου: οι ενάδες που αναφέρει ο Πλάτων στον Φίληβο, δεν ανήκουν στο Εν, αλλά στην Ενάδα που εξαρτάται (προέρχεται) από το Εν, όπως η μονάς προέρχεται από το Εν. Και διαφέρει επομένως, όπως το Εν της Μονάδος, διότι το μεν είναι ορισμένο και πέρας, οι δε μονάδες αμέτρητες και αόριστες.

Σύμφωνα λοιπόν με τον Πλάτωνα οι ιδέες ανοίκουν στο Εν και τα γεωμετρικά στοιχεία, όπως και αριθμοί (σαν πολλαπλότητες μονάδων) υπόκεινται (προέρχονται) σε αυτές. Σε αυτό στηρίζει την θεωρία των ιδεών και θεωρείται ως η πλέον ορθόδοξη ερμηνεία του πυθαγορισμού, δεδομένου ότι οι επίγονοι του Πυθαγόρα διαφωνούσαν για το αν προηγούνται τα γεωμετρικά στοιχεία ή οι αριθμοί.

...ξεφάντωναν με το Καρναβάλι

http://mikros-romios.gr 

Οι Αθηναίοι την εποχή του Λόρδου Βύρωνα ξεφάντωναν με το Καρναβάλι



του Ελευθερίου Γ. Σκιαδά.
Tο γεγονός ότι οι Απόκριες ήταν για τους σκλαβωμένους Ρωμιούς εποχή διασκέδασης δηλώνεται από τον γνωστό Αθηναίο Δ. Kαλλιφρονά, ο οποίος στο ημερολόγιό του (το 1800) έγραφε ότι «εφέτος τις απόκρηες χορέψαμε». Άλλοι υποστηρίζουν πως ο χορός σε ανοιχτούς χώρους και η διασκέδαση ήταν τα κύρια χαρακτηριστικά των ημερών της Αποκριάς. Ο Καμπούρογλου επισήμανε πως ήταν μία αποκλειστικά οικογενειακή γιορτή και όλοι συγκεντρώνονταν στον γεροντότερο ή στον επισημότερο της κάθε οικογένειας. Παραδέχεται, ωστόσο, πως και στους δρόμους εμφανίζονταν μασκαράδες, αλλά ήταν ένα είδος επαγγελματιών, τα αποκαλούμενα «είδωλα».
Πολύτιμα στοιχεία όμως για την εποχή της Tουρκοκρατίας, επίσης, μας παρέδωσε και ο γνωστός πολιτικός και περιηγητής John Cam Hobhouse (1786-1869), φιλέλληνας, αρχαιολάτρης και συνοδοιπόρος του Βύρωνα στις ανά την Ελλάδα περιηγήσεις του, κατοπινός βαρόνος του Broughton. Εξιστορεί ότι κατά τη διάρκεια του «Καρναβαλιού» ιδιαίτερα οι ξένοι που βρίσκονταν στην Αθήνα δέχονταν την επίσκεψη νεαρών Αθηναίων που ήταν μεταμφιεσμένοι σε Άγγλους!
Σημειώνει, μάλιστα, ότι κατά τη διάρκεια της παραμονής τους στην Αθήνα το 1810, όταν η πόλη είχε 1.200-1.300 σπίτια, 400 τουρκικά, 300 αρβανίτικα και τα υπόλοιπα ελληνικά, απόλαυσαν το εορταστικό έθιμο των κατοίκων της Αθήνας. Πολλοί μεταμφιεσμένοι τον επισκέφθηκαν και τον διασκέδασαν ολόψυχα. Περνούσαν μεταμφιεσμένοι από το σπίτι του, άλλος σε βοεβόδα, άλλος σε καδή ή άλλος σε Τούρκο επίσημο. Ως εντυπωσιακή μάλιστα καταγράφεται η ανοχή των Τούρκων στα ιδιαίτερα περιπαικτικά έθιμα των χριστιανών.
Το έθιμο γιορτάστηκε ακόμη και στα δύσκολα χρόνια της Επανάστασης. Παρά το γεγονός ότι οι περισσότερες αθηναϊκές οικογένειες είχαν καταφύγει στη Σαλαμίνα και την Αίγινα για να διασωθούν, εκείνοι που έμειναν πίσω μετακάλεσαν τους συνήθεις πανηγυριστές, προκειμένου να γιορτάσουν την Αποκριά τους!

Δημοφιλείς αναρτήσεις