Του Προφήτη Ηλία ...

http://zhtunteanagnostes.blogspot.gr/2013/07/blog-post_19.html?spref=fb

Παρασκευή, 19 Ιουλίου 2013

Του Προφήτη Ηλία ...

« Κι ο Αϊ Λιας  στον ουρανό …για να ρίξει ο Θεός νερό…»

Προφήτης Ηλίας, Αρχάνες

Της Ελένης Μπετεινάκη 

20 Ιουλίου, η μέση του καλοκαιριού, της κάψας, των ώριμων φρούτων, των λιάτικων σταφυλιών, του Αϊ Λιά του βροχερού, του βροντερού , του κεραυνοβόλη  και του νεφοκράτορα, του προφήτη Ηλία των ψηλών κορφών, των ξωκλησιών, του κλεισίματος του κύκλου της φωτιάς  που ξεκίνησε με τα Αναστενάρια κορυφώθηκε στις εξαγνιστικές πυρές του Αϊ Γιάννη και κλείνει με τις μεγάλες φωτιές στα ψηλά βουνά ,τούτη τη μέρα, που οι θρύλοι κι οι παραδόσεις θέλουν τον Ηλία , ναύτη, θεό, μάντη, έφορο της βροχής και των ανέμων, Άγιο και Προφήτη.

Λέει μια από τις παραδόσεις  πως « οι βροχές και τα αστροπελέκια απ αυτόν γίνονται. Ξαπλώνει στα σύννεφα και κοιμάται, όταν είναι να καλοσυνέψει ο καιρός. Μα όταν είναι για νερό , τρέχει με την άμαξά  του στον ουρανό και για αυτό βροντάει …Όταν βροντάει , είναι που με το πύρινο αμάξι του κυνηγάει τη Λάμια να τη σκοτώσει , για να μην καταστρέψει τα σπαρτά των ανθρώπων. Οι αστραπές που πέφτουνε τότες είναι οι πύρινες σαϊτιές που ρίχνει στη Λάμια ο άγιος. »

Ένας άλλος μύθος λέει πως ο προφήτης Ηλίας ήταν ναυτικός .Ταξίδευε χρόνια πολλά κι είχε γνωρίσει όλον τον κόσμο από την μια του άκρη ως την άλλη και κάποτε κουράστηκε. Θέλησε τότε να κατοικήσει σ ένα μέρος που οι άνθρωποι δεν ήξεραν  τίποτα για την θάλασσα. Πήρε λοιπόν ένα κουπί και σαν άλλος Οδυσσέας, άρχισε να πηγαίνει σε διάφορα μέρη. Ρωτούσε όποιους συναντούσε τι ήταν αυτό που κρατούσε. Όσο του απαντούσαν « κουπί » τραβούσε ψηλότερα, μέχρις που έφτασε στην κορυφή ενός βουνού  που του απάντησαν πως κρατούσε « ξύλο». Τότε κατάλαβε πως σ΄ αυτό το μέρος δεν γνώριζαν τίποτα για την θάλασσα κι έτσι ο άγιος έμεινε μόνιμα εκεί.

Προφήτης Ηλίας , Αρχάνες

Μια τρίτη παράδοση  θέλει τον Προφήτη Ηλία να ταυτίζεται με τον Ήλιο. Ηλίας – Ήλιος μια συνήχηση μεταξύ αρχαιότητας και χριστιανισμού. Στην αρχαιότητα ο Ήλιος ταυτιζόταν με τον Δία , που ως θεός των μετεωρολογικών  φαινομένων λατρευόταν πάνω στις βουνοκορφές. Επειδή λοιπόν ο Ήλιος , όταν ανατέλλει , φαίνεται ν΄ανεβαίνει λαμπρός από τις κορυφές που φωτίζει πρώτες με τις ακτίνες του , αλλά και ο θεός που σηκώνει την κακοκαιρία στη διάρκεια των καταιγίδων , θεωρήθηκε ότι η λατρεία και του αγίου Ηλία θα γινόταν στις κορυφές των βουνών.

Τούτη τη μέρα πολλά γίνονταν  τα παλιά τα χρόνια και πολλά δεν γίνονταν. Πρώτα απ΄όλα δεν δούλευαν στα χωράφια τους οι γεωργοί, ούτε στ αλώνια, ούτε στους λαχανόκηπους. Είναι γνωστή η ιστορία με το «Βουλισμένο Αλώνι» στον παλιό εθνικό δρόμο Ηρακλείου - Ρεθύμνης  με την εντυπωσιακή δολίνη (βαθιά λακκούβα, που σχηματίζεται , κατά κανόνα, από την υπονόμευση του εδάφους σε κάποια σημεία σε περιοχές με ασβεστολιθικά  πετρώματα). Λένε πως ένα αλώνι υπήρχε εκεί που σήμερα βρίσκεται το βούλιασμα. Ο ιδιοκτήτης του επέμενε να αλωνίζει την ημέρα του Προφήτη Ηλία ενώ  ήξερε πως ήταν πολύ μεγάλη γιορτή και ο άγιος θα θύμωνε .Ξαφνικά  η γη υποχώρησε συμπαρασύροντας  τον ίδιο, το ζευγάρι του , τα στάχυα και φυσικά το αλώνι…

Προφήτης Ηλίας, Αρχάνες, Ιερό μέσα στο βράχο!

Τα παρατηρήματα τούτη την μέρα επίσης πολλά. Συνήθιζαν οι άνθρωποι να παρατηρούν τομεσημέρι τον ουρανό αν ήταν καθαρός ο χειμώνας θα ήταν μαλακός, αν είχε σύννεφα, θα ήταν βαρύς. Οι βοσκοί παρατηρούσαν πως πλάγιαζε ο σκύλος της μάντρας. Αν ήταν γυρισμένος προς τον βορά είχαν βαρυχειμωνιά ενώ αν ήταν κατά τον νότιο ο χειμώνας θα ήταν καλοκαιρινός. Οι κοπέλες πάλι έβγαιναν στην εξοχή και μάζευαν αγριολούλουδα από σαράντα διαφορετικά είδη , τραγουδώντας. Έπλεκαν στεφάνι και το βαζαν το βράδυ κάτω από το μαξιλάρι τους και έτσι έβλεπαν στον ύπνο τους ποιον άνδρα θα παντρευτούν. 

περισσότερα στο σύνδεσμο πηγή

Προφήτης Ηλίας

http://www.apocalypsejohn.com/2013/07/profhths-hlias.html

Προφήτης Ηλίας

ΓΙΟΡΤΑΖΕΙ ΣΤΙΣ 20 ΙΟΥΛΙΟΥ Μέσα στη χορεία των Προφητών της Παλαιάς Διαθήκης ξεχωριστή είναι η θέση του προφήτη Ηλία. Στην Καινή Διαθήκη το όνομα του προφήτη Ηλία αναφέρεται πολλές φορές από τον ίδιο τον Ιησού Χριστό. Ο Ζαχαρίας, ο πατέρας του Προδρόμου, είπε πως ο Ιωάννης θα ερχόταν «ἐν πνεύματι καὶ δυνάμει Ἠλίου» (Λουκ., κεφ. α, στ. 17), θα είχε δηλαδή τα γνωρίσματα και το ζήλο του προφήτη Ηλία, θα ήταν ο ίδιος ο προφήτης Ηλίας, όπως ο λαός τον περίμενε να ξανάρθει. Ο Ιησούς Χριστός, όταν έδωσε μαρτυρία για τον πρόδρομο Ιωάννη κι έπλεξε το εγκώμιο του, είπε πως αυτός ήταν ο Ηλίας «Αν θέλετε, να το παραλεχθείτε, αυτός είναι ο Ηλίας, που έμελλε να έλθει». Το πιο σπουδαίο είναι ότι οι μαθητές επάνω στο βουνό, κατά τη θεία Μεταμόρφωση, είδαν τους δυο Προφήτες, τον Μωϋσή και τον Ηλία, να συνομιλούν με τον Ιησού Χριστό. Όλα αυτά φανερώνουν την ξεχωριστή θέση του προφήτη Ηλία ανάμεσα στους Προφήτες και μέσα στη συνείδηση του λαού. Ακόμα και στο πρόσωπο του Ιησού Χριστού, ακούοντας τη διδασκαλία και βλέποντας τα θαύματά του, έβλεπαν τον προφήτη Ηλία, που είχε ξανάρθει. Ο Ιησούς Χριστός ρώτησε· «Τίνα με λέγουσιν οἱ ἄνθρωποι εἶναι;». Κι οι μαθητές είπαν’ «Ἰωάννην τὸν βαφτιστήν, ἄλλοι δὲ Ἠλίαν....». Ο προφήτης Ηλίας έζησε τον 9 π.Χ. αιώνα και ήταν γιος του Σωβάκ και καταγόταν από τη Θέσβη (γι' αυτό και ονομάστηκε Θεσβίτης), το σημερινό El Istib, της περιοχής Γαλαάδ, και ανήκε στην φυλή του Ααρών. Όταν γεννήθηκε, ο πατέρας του είδε μία θεία οπτασία: Δύο άνδρες λευκοφορεμένοι τον ονόμαζαν Ηλία, τον σπαργάνωναν με φωτιά και του έδιναν φλόγα να φάει. Τότε ο πατέρας του, πήγε στα Ιεροσόλυμα και αφού περιέγραψε την οπτασία στους ιερείς, εκείνοι του είπαν ερμηνεύοντας την οπτασία, ότι ο γιος του θα γίνει προφήτης και θα κρίνει το Ισραήλ με δίκοπο μαχαίρι και φωτιά.

Ο Προφήτης Ηλίας άσκησε το προφητικό του χάρισμα επί 25 έτη στα χρόνια του βασιλέα Αχαάβ, που βασίλεψε στα 873 - 854 π.Χ. Ο Αχαάβ και μάλιστα η γυναίκα του Ιεζάβελ ήσαν άνθρωποι ασεβείς κι εναντίον τους ήταν ο πόλεμος του προφήτη Ηλία. Η Ιεζάβελ, που δεν ήταν ισραηλίτισσα και γινόταν αιτία να νοθεύεται η πίστη από ειδωλολατρικά έθιμα, αυτή λοιπόν κυνήγησε πολύ τον προφήτη Ηλία, γι’ αυτό κι εκείνος αναγκαζόταν διαρκώς να φεύγει και να κρύβεται. Η Ιεζάβελ κυνηγούσε τον προφήτη Ηλία όπως η Ηρωδιάδα τον Ιωάννη τον Πρόδρομο. Πρώτο μεγάλο σημείο, που έδωσε ο προφήτης Ηλίας, ήταν που προσευχήθηκε και δεν έβρεξε για τριάμισι χρόνια. Σ’ αυτό το διάστημα ο Προφήτης κρυβόταν σε μια σπηλιά σ’ ένα χείμαρρο πέρ’ από τον Ιορδάνη. Εκεί υπήρχε λίγο νερό, κι ένας κόρακας του πήγαινε τροφή κάθε πρωί. Όταν στέρεψε το νερό, έφυγε ο Προφήτης και πήγε στα Σάρεπτα της Σιδωνίας· όλα αυτά με εντολή του Θεού. Εκεί φιλοξενήθηκε σε μια χήρα γυναίκα, που είχε λίγο αλεύρι και λίγο λάδι, κι όμως έτρωγαν όλο τον καιρό και δεν έλειψαν. Η χήρα γυναίκα είχε ένα παιδί κι έτυχε να αρρωστήσει και να πεθάνει. Τότε ο Προφήτης προσευχήθηκε κι ανάστησε το παιδί. Δεύτερο μεγάλο σημείο, που έδειξε ο Προφήτης Ηλίας, ήταν που προσευχήθηκε κι ήλθε φωτιά από τον ουρανό. Με προσταγή του βασιλέα Αχαάβ, μαζεύτηκαν τετρακόσιοι ειδωλολάτρες ψευτοιερείς, που τους προστάτευε η Ιεζάβελ. Τότε ο προφήτης Ηλίας τους προκάλεσε σ’ ένα διαγωνισμό. Του είπε κι έβαλαν πάνω στο θυσιαστήριο τα ξύλα και το σφάγιο για θυσία, και άρχισαν να τρέχουν γύρω και να φωνάζουν όλη την ήμερα τον ψεύτικο θεό Βάαλ, για να ρίξει φωτιά· «και ουκ ην φωνή και ουκ ην ακρόασις». Τότε ο Προφήτης τους είπε· «Κάνετε πέρα! Τώρα θα κάνω εγώ τη θυσία μου». Έκανε δικό του θυσιαστήριο, έβαλε κι έβρεξαν καλά τρείς φορές τα ξύλα με νερό κι ύστερα προσευχήθηκε. Έπεσε τότε φωτιά από τον ουρανό κι αναποδογύρισε κι έκαψε ολόκληρο το θυσιαστήριο. Ύστερα απ’ αυτό το σημείο, ο λαός έπιασε τους τετρακόσιους ψευτοϊερείς, κι ο προφήτης Ηλίας τους τιμώρησε αυστηρά. Η Ιεζάβελ, αγριεμένη, κυνήγησε τον Προφήτη, κι εκείνος έφυγε ψηλά στο Χωρήβ, εκεί που πριν πεντακόσια χρόνια ο Μωϋσής άκουσε τη φωνή του Θεού κι είδε τη βάτο να φλέγεται και να μην καίγεται. Εκεί ο προφήτης Ηλίας κρυβόταν σε μια σπηλιά, κι ο Θεός τον δίδαξε ένα σπουδαίο μάθημα. Του είπε· «Ανέβα ψηλά στην κορυφή, και θα δεις το Θεό. Θα περάσει δυνατός αέρας· θα γίνει σεισμός· θα δεις φωτιά και θα περάσει ένα ανάλαφρο και δροσερό αεράκι. Ο Θεός δεν θα είναι ούτε στη θύελλα ούτε στο σεισμό ούτε στη φωτιά, αλλά στο ανάλαφρο αεράκι». Άλλα θαυμαστά σημεία του προφήτη Ηλία ήταν ότι διέσχισε τον Ιορδάνη ποταμό με την μυλωτή του και τέλος ότι αντί να πεθάνει ανελήφθη με άρμα πυρός στον ουρανό. Να σημειώσουμε, ότι ο προφήτης Ηλίας, μετά από οκτώ ή δέκα χρόνια από την ανάληψη του, απέστειλε γράμματα (ίσως δι’ Αγγέλου) στον βασιλέα Iωράμ, προβλέποντας τον θάνατο του επειδή απομακρύνθηκε από την λατρεία του αληθινού Θεού: «καὶ ἦλθεν αὐτῷ ἐν γραφῇ παρὰ ᾿Ηλιοὺ τοῦ προφήτου λέγων· τάδε λέγει Κύριος Θεὸς Δαυὶδ τοῦ πατρός σου· ἀνθ' ὧν οὐκ ἐπορεύθης ἐν ὁδῷ ᾿Ιωσαφὰτ τοῦ πατρός σου καὶ ἐν ὁδοῖς ᾿Ασὰ βασιλέως ᾿Ιούδα» (Παραλειπομένων Β’, κεφ. 21, στίχος 12). Το δε βιβλίο Σοφία Σειράχ αναφέρει ότι:

«ΚΑΙ ἀνέστη ᾿Ηλίας προφήτης ὡς πῦρ, καὶ ὁ λόγος αὐτοῦ ὡς λαμπὰς ἐκαίετο.... ὡς ἐδοξάσθης, ᾿Ηλία, ἐν τοῖς θαυμασίοις σου· καὶ τίς ὅμοιός σοι καυχᾶσθαι; ὁ ἐγείρας νεκρὸν ἐκ θανάτου καὶ ἐξ ᾅδου ἐν λόγῳ ῾Υψίστου· ὁ καταγαγὼν βασιλεῖς εἰς ἀπώλειαν καὶ δεδοξασμένους ἀπὸ κλίνης αὐτῶν· ὁ ἀκούων ἐν Σινᾷ ἐλεγμὸν καὶ ἐν Χωρὴβ κρίματα ἐκδικήσεως· ὁ χρίων βασιλεῖς εἰς ἀνταπόδομα καὶ προφήτας διαδόχους μετ᾿ αὐτόν· ὁ ἀναληφθεὶς ἐν λαίλαπι πυρὸς ἐν ἅρματι ἵππων πυρίνων.... μακάριοι οἱ ἰδόντες σε καὶ οἱ ἐν ἀγαπήσει κεκοσμημένοι, καὶ γὰρ ἡμεῖς ζωῇ ζησόμεθα.» (Σοφία (Σειράχ, μη΄, 1<-11>).

[Πηγή saint.gr]

20 Ιουλίου 1974

ΔEN ΞEXNΩ!!!

Δηλώστε ότι σας αρέσει η Σελίδα · Σάββατο

Ενα Σαββάτο, την αυγή
μπήκε ο τούρκος, στο νήσι
κι ατίμασε, βεβήλωσε, τ'άγια χώματα μας.
Ακούω φωνή, βροντερή,
να με προστάζει, να με καλεί,
να μην ξεχάσω, του νησιού μου, την τιμή.
Γι'αυτό τούρκε, θα γυρίσω,
ΑΙΜΑ τούρκε! Θα ζητήσω,
αυτή τη νύχτα, να μην κοιμάσαι, να με φοβάσαι!

20 Ιουλίου 1974 ξεκίνησε η παράνομη τούρκικη εισβολή. Ας δούμε πόσοι φέτος θα μιλήσουν για αυτή τη παρανομία, αφού εδώ και λίγα χρόνια το αντικατέστησαν και μιλούν για διπλές (άρα και κάποιες νόμιμες) εισβολές. ΔEN ΞEXNΩ!!!

Άγιοι Δέκα

http://agioideka-gortyna.gr/%CE%B9%CF%83%CF%84%CE%BF%CF%81%CE%AF%CE%B1/

Άγιοι Δέκα
Οι Άγιοι Δέκα είναι ένα από τα μεγαλύτερα χωριά  της επαρχίας Καινουργίου του Νομού Ηρακλείου Κρήτης και βρίσκεται  στο 44^ο χλμ  της εθνικής οδού Ηράκλειο – Αγία Γαλήνη.

Αεροφωτογραφία έτους 2001

Το χωριό είναι χτισμένο σε  γραφική τοποθεσία, σε υψόμετρο 170 μέτρων,  με θαυμάσια θέα, ανατολικά του ελαιώνα της αρχαίας Γόρτυνας, στη βόρεια πλευρά της πεδιάδας της Μεσσαράς, πάνω σε ερείπια των νοτιοανατολικών διαμερισμάτων της αρχαίας Γόρτυνας και των νεκροπόλεων της.

Εντοιχισμένη επιγραφή σε πρόσοψη οικίας

Πολλά από τα παλιά σπίτια του χωριού έχουν χτιστεί με οικοδομικό υλικό από τα ερείπια της αρχαίας πόλης. Σε πολλές προσόψεις κτιρίων υπάρχουν εντοιχισμένα αρχαία λείψανα, όπως επιγραφές, κιονόκρανα, κλπ.

Το χωριό οφείλει το όνομά του στους Δέκα Κρητικούς χριστιανούς, που μαρτύρησαν εκεί κατά τη διάρκεια των διωγμών του Ρωμαίου Έπαρχου  Δεκίου το 250 μ.Χ. Στο σημείο όπου μαρτύρησαν, στη θέση «Αλώνιον», βρίσκεται σήμερα η κεντρική εκκλησία του χωριού η οποία κτίστηκε τον 12ο αιώνα.  Οι Άγιοι Δέκα μάρτυρες ήταν αλφαβητικά οι: Αγαθόπους, Βασιλείδης, Γελάσιος, Ευάρεστος, Ευνικιανός, Εύπορος, Ζωτικός, Θεόδουλος, Πόμπιος και Σατορνίνος. Το μάρμαρο που γονάτισαν οι

Εσωτερικό Ιερού Ναού Αγ. Δέκα

Άγιοι Δέκα για να αποκεφαλιστούν, φυλάσσεται σε ειδική προθήκη στον  κεντρικό Ναό του χωριού. Αξίζει να σημειωθεί ότι πάνω στο μάρμαρο είναι αποτυπωμένες οι γονατιές  των Αγίων. Το χωριό πανηγυρίζει στις 23 Δεκεμβρίου, ημέρα αφιερωμένη στη μνήμη των Αγίων Δέκα μαρτύρων. Την ημέρα αυτή κάθε χρόνο τελείται πολυαρχιερατική Θεία Λειτουργία με την παρουσία Μητροπολιτών από όλη την Κρήτη,  ιερέων της γύρω περιοχής και πλήθους πιστών.

Η παλαιότερη γραπτή μαρτυρία για τους Αγίους Δέκα μάρτυρες περιλαμβάνεται στην επιστολή – ομολογία ορθόδοξης πίστης που απέστειλαν το 457/8 οι επίσκοποι της Κρήτης προς τον αυτοκράτορα Λέοντα Α΄, στην οποία αναφέρονται οι Άγιοι Δέκα μάρτυρες ήδη ως προστάτες της Κρήτης.

Από τους Αγίους Δέκα κατάγονταν οι οπλαρχηγοί  Νικόλαος, Μιχάλης και Μανούσος από την οικογένεια  Μαλικούτη, που έδρασαν στις επαναστάσεις του 19^ου αιώνα. Ο Νικόλαος Μαλικούτης ήταν αυτός που σκότωσε το 1828 το γενίτσαρο της Μεσσαράς Αγριολίδη, αλλά αργότερα σκοτώθηκε και ο ίδιος από τους Τούρκους. Από το χωριό καταγόταν επίσης ο Μαθιός Πρεκατσούνης (1828-1902), που έδρασε κάτω από τις διαταγές του Μ. Κόρακα.

Η αρχαιότερη μνεία του τοπωνυμίου του χωριού είναι σε έγγραφο του Δουκικού αρχείου του Χάνδακα του 1374.Παρακάτω παρατίθενται  δημογραφικά στοιχεία του χωριού που έχουν καταγραφεί κατά καιρούς:

Το 1583  από τον Καστροφύλακα   ως  «Agius  Dheca»   με 308  κάτοικους

Το 1671  στην Τούρκικη απογραφή  αναφέρεται ως  «Ayus  Deca»   με 77 χαράτσια

Στον πίνακα της  «τύχης των επαναστατημένων, κατά το 1821 (σελ 322) του βιβλίου «Ο Κώδικας των θυσιών» των Πανεπιστημιακών εκδόσεων Κρήτης, αναφέρεται για το χωριό των Αγίων Δέκα ο αριθμός 20 ανθρώπων, από τους οποίους 3 άνδρες σκοτώθηκαν, 5 πέθαναν, 4 έφυγαν, 5 αιχμαλωτίστηκαν, 1 χάθηκαν τα ίχνη του και από τις γυναίκες 1 έφυγε και 1 πέθανε. Επίσης στον πίνακα της «τύχης των περουσιώντων επαναστατημένων κατά το 1821» αναφέρεται (σελ 332) ότι στους Αγίους Δέκα δημεύτηκαν 17 περιουσίες χριστιανών.

Το 1837  από τον Pashley  με  10 χριστιανικές  και 10 τούρκικες οικογένειες

Το 1881 στην Τούρκικη απογραφή  με όνομα  «Άγιοι Δέκα»  με 254 κατοίκους (247 χριστιανοί και 7 μουσουλμάνοι κάτοικοι)

Το 1920 στην Εθνική απογραφή  με 610 κατοίκους

Το 1928 στην Εθνική απογραφή   με 682 κατοίκους

Το 1981 στην Εθνική απογραφή  με 766 κατοίκους

Τέλος στην  Εθνική απογραφή του 2011 με 861 κατοίκους (785 στους Αγίους Δέκα και 76 στον οικισμό Βουρβουλίτη)

πρώην Επισκοπικό Μέγαρο

Στους Αγίους Δέκα υπήρξε η έδρα της επισκοπής Αρκαδίας κατά την περίοδο που ήταν Επίσκοπος (1902-1940) και στη συνέχεια τοποτηρητής (1940-1946) ως Μητροπολίτης Κρήτης ο Βασίλειος Μαρκάκης, οπότε η έδρα μεταφέρθηκε στις Μοίρες από τον Επίσκοπο Αρκαδίας Ευγένιο Ψαλλιδάκη.

Από το 1999  ο οικισμός των Αγίων Δέκα αποτέλεσε  έδρα του Καποδιστριακού  Δήμου Γόρτυνας ενώ σήμερα εξακολουθεί να  αποτελεί την έδρα του Καλλικρατικού  πλέον  Δήμου Γόρτυνας.

Στο χωριό λειτουργούν νηπιαγωγείο, Δημοτικό, Γυμνάσιο, Λύκειο, περιφερειακό ιατρείο, ταχυδρομείο, τράπεζα, Κ.Ε.Π., Πολιτιστικός Σύλλογος και το αθλητικό σωματείο, με το όνομα «Γόρτυς».

Στα τέλη του 2010 παραδόθηκε προς χρήση το νέο δημαρχείο, που τώρα στεγάζει τις υπηρεσίες του νέου διευρυμένου Δήμου Γόρτυνας. Σε διαδικασία ολοκλήρωσης βρίσκεται η κατασκευή οίκου ευγηρίας βόρεια του χωριού στη θέση «Βρυσίδια», αλλά και η κατασκευή του αρχαιολογικού μουσείου Μεσαράς, ένα χιλιόμετρο δυτικά του οικισμού, επί της εθνικής οδού.

Στον παλιό οικισμό (συνεκτικό τμήμα)  βρίσκεται ο αρχαίος βυζαντινός ναός των Αγίων Δέκα μαρτύρων και στη θέση «Αγιά Λίμνη» το προσφάτως ανακαινισθέν παρεκκλήσι των Αγίων Δέκα κάτω από το οποίο βρίσκονται οι τάφοι τους.

Στα νοτιοδυτικά του χωριού και δυτικά της Αγίας Λίμνης βρίσκεται το Φυλακείον, όπου φυλάσσονται αγάλματα, επιγραφές, γλυπτά και άλλα ευρήματα από την αρχαία Γόρτυνα.

Το χωριό συνεχίζοντας την λαμπρή χριστιανική παράδοση της αρχαίας Γόρτυνας, διαθέτει δραστήρια ενορία η οποία συμβάλει θετικά στην ανάπτυξη του χωριού. Στην ενορία εκτός από τις κεντρικές  εκκλησίες  των Αγίων Δέκα, του Αγίου Νεκταρίου και του ναού στην τοποθεσία «Αγία Λίμνη» που βρίσκονται εντός του χωριού, ανήκει πλήθος από παρεκκλήσια και ξωκλήσια με κυριότερα:

Παναγία Κερά

Την  Παναγία την Κερά που  βρίσκεται 1 χιλιόμετρο δυτικά του χωριού, εντός του αρχαιολογικού χώρου της Γόρτυνας. Ο ναός είναι γνωστός και ως Άγιος Τίτος . Είναι ένα από τα ποιο επιβλητικά μνημεία της βυζαντινής αρχιτεκτονικής στην Κρήτη. Ιδρύθηκε στα χρόνια του Ιουστινιανού ή του Ηράκλειτου τον 6ο μ. χ. αιώνα και έχει πολλές ομοιότητες με την Εκατονταπυλιανή της Πάρου. Λειτουργείται την Τρίτη του Πάσχα.

Ο Μιχαήλ Αρχάγγελος και η Αγία Μαρίνα που βρίσκονται δυτικά  του Λυκείου, μέσα σε χώρο που έχει φυτευτεί τα τελευταία χρόνια με πλήθος δέντρων. Ο Προφήτης Ηλίας που βρίσκεται στην κορυφή του ομώνυμου λόφου, στους πρόποδες του οποίου είναι κτισμένο το χωριό. Ο Άγιος Στυλιανός που βρίσκεται 1,5 χιλιόμετρο έξω από το χωριό, στον δρόμο προς Ηράκλειο. Ο Άγιος Γεώργιος που βρίσκεται μέσα στον παλιό ελαιώνα της αρχαίας Γόρτυνας δυτικά του οικισμού.

Επίσης η ενορία διαθέτει το παλαιό πνευματικό κέντρο, δίπλα στην εκκλησία των Αγίων Δέκα αλλά και νέο, ακριβώς δίπλα στο περιφερειακό ιατρείο, στο κέντρο του χωριού με μεγάλη χωρητικότητα. Όσον αφορά το θρησκευτικό κομμάτι  του οικισμού, αλλά και θέματα που αφορούν γενικά την ενορία,  πλούσιο υλικό μπορείτε να βρείτε στην ιστοσελίδα της ενορίας www.ag-deka.gr

περισσότερα στο σύνδεσμο πηγή

Τονωτική Λοσιόν Προσώπου

Το Περιβόλι της Κρήτης

Η Τονωτική Λοσιόν Προσώπου που φτιάχνεται στο Μοναστήρι των Κρεμαστών στο Λασίθι περιέχει αμυγδαλέλαιο, λάδι jojoba, έλαιο καρύδας και αιθέρια έλαια απο δίκταμο και τριαντάφυλλο.

Αποροφάται άμεσα απο την επιδερμίδα, ενυδατώνει σε βάθος, αναπλάθει και ισορροπεί την επιδερμίδα και χαρίζει βελούδινη υφή στο πρόσωπο ενώ βοηθά στη μείωση των ρυτίδων αφήνοντας την επιδερμίδα λαμπερή και δροσερή.

Για παραγγελία στο http://tinyurl.com/obuzdck

ΜΠ.ΜΠΡΕΧΤ "Για τον όρο «μετανάστες»

ΤΑ ΡΑΝΤΙΣΜΕΝΑ(Ομάδα καλλιτεχνικών, λογοτεχνικών, αναζητήσεων)

ΜΠ.ΜΠΡΕΧΤ "Για τον όρο «μετανάστες»

Λαθεμένο μού φαινόταν πάντα τ' όνομα που μας δίναν:
«Μετανάστες».
Θα πει, κείνοι που αφήσαν την πατρίδα τους. Εμείς, ωστόσο,
δε φύγαμε γιατί το θέλαμε,
λεύτερα να διαλέξουμε μιαν άλλη γη. Ούτε
και σε μιαν άλλη χώρα μπήκαμε
να μείνουμε για πάντα εκεί, αν γινόταν.
Εμείς φύγαμε στα κρυφά. Μας κυνηγήσαν, μας προγράψανε.
Κι η χώρα που μας δέχτηκε, σπίτι δε θα 'ναι, μα εξορία.
Έτσι, απομένουμε δω πέρα, ασύχαστοι, όσο μπορούμε πιο κοντά
στα σύνορα,
προσμένοντας του γυρισμού τη μέρα, καραδοκώντας το παραμικρό
σημάδι αλλαγής στην άλλην όχθη, πνίγοντας μ' ερωτήσεις
κάθε νεοφερμένο, χωρίς τίποτα να ξεχνάμε, τίποτα
ν' απαρνιόμαστε,
χωρίς να συχωράμε τίποτ' απ' όσα έγιναν, τίποτα δε συχωράμε.
Α, δε μας ξεγελάει τούτη η τριγύρω σιωπή! Ακούμε ίσαμ' εδώ
τα ουρλιαχτά που αντιλαλούν απ' τα στρατόπεδά τους. Εμείς
οι ίδιοι
μοιάζουμε των εγκλημάτων τους απόηχος, που κατάφερε
τα σύνορα να δρασκελίσει. Ο καθένας μας,
περπατώντας μες στο πλήθος με παπούτσια ξεσκισμένα,
μαρτυράει την ντροπή που τη χώρα μας μολεύει.
Όμως κανένας μας
δε θα μείνει εδώ. Η τελευταία λέξη
δεν ειπώθηκε ακόμα.

Μπ. Μπρεχτ, Ποιήματα,
μτφρ. Μάριος Πλωρίτης, Θεμέλιο


ΠΙΝΑΚΑΣ - πρόσφυγες (από χειρόγραφο του 16ου αιώνα)

Εἴμαστε ἔνας λαὸς μὲ παλληκαρίσια ψυχή...

Μυθικη Αναζητηση

«Εἴμαστε ἔνας λαὸς μὲ παλληκαρίσια ψυχή, ποὺ κράτησε τὰ βαθιὰ κοιτάσματα τῆς μνήμης τοῦ σὲ καιροὺς ἀκμῆς καὶ σὲ αἰῶνες διωγμῶν καὶ ἄδειων λόγων...
Τώρα ποὺ ὁ τριγυρινὸς μας κόσμος μοιάζει νὰ θέλει νὰ μᾶς κάνει τρόφιμους ἑνὸς οἰκουμενικοῦ πανδοχείου... θὰ τὴν ἀπαρνηθοῦμε ἄραγε αὐτὴν τὴν μνήμη;
Θὰ τὸ παραδεχτοῦμε τάχα νὰ γίνουμε ἀπόκληροι;»
Γιώργος Σεφέρης -

ΤΕΡΠΑΝΔΡΟΣ

ΤΕΡΠΑΝΔΡΟΣ (η προτομή του κοντά στο χωριό του, στην Λέσβο).
ο θεμελιωτής των οριστικών βάσεων της ελληνικής μουσικής.

«Σοὶ δ᾽ἡμεῖς τετράγυριν ἀποστέρξαντες ἀοιδάν, ἑπτατόνω φόρμιγγι νέους κελαδήσωμεν ὓμνους».
(Ας τραγουδήσουμε νέους ύμνους με την επτάτονη φόρμιγγα, αφού για χάρη σας απαρνηθήκαμε την τετράτονη ωδή).

Ο Τέρπανδρος ήταν σημαντικός ποιητής και μουσικός της αρχαίας Ελλάδας. Γεννήθηκε στην Άντισσα της Λέσβου και έζησε το πρώτο ήμισυ του 7ου αι. π.Χ. Ο πατέρας του λεγόταν Δέρδενις, γι' αυτό και επονομάζεται Δερδένεος (στο Πάριο Χρονικόστ. 34) ή γενικά Αντισσαίος.
Σύμφωνα μ' ένα μύθο, όταν ο Ορφέας φονεύθηκε από τις Θρακιώτισσες Μαινάδες, η λύρα του ρίχτηκε στην θάλασσα και παρασύρθηκε έως την Άντισσα· εκεί τη βρήκαν μερικοί ψαράδες και την έφεραν στον Τέρπανδρο (Excerpta ex Nicom. 1).
Έλαβε μέρος και βραβεύτηκε σε πολλούς μουσικούς διαγωνισμούς της εποχής του.
Ο Τέρπανδρος πήγε στη Σπάρτη, όπου πρώτος νίκησε στους μουσικούς αγώνες των Καρνείων το 676 και το 673 π.Χ. (Αθήν. ΙΔ', 635Ε, 37). Διαγωνίστηκε επίσης και νίκησε τέσσερις φορές συνέχεια στα Πύθια· υπήρξε απαράμιλλος στην κιθαρωδική τέχνη (Πλούτ. Περί μουσ. 1132Ε, 4).
Έζησε το μεγαλύτερο μέρος της ζωής του στη Σπάρτη, όπου έπαιξε συμφιλιωτικό ρόλο στις πολιτικές έριδες και απέκτησε την φήμη του κατεξοχήν μουσικού, του ιδρυτή και θεμελιωτή της μουσικής ζωής της πόλης. Οι Σπαρτιάτες συνήθιζαν να τοποθετούν οποιονδήποτε διακεκριμένο μουσικό "μετά Λέσβιον αοιδόν" (FHG ΙΙ, 130 [Aristotelis Fragmenta], απόσπ. 87). Και ο Ηρακλείδης Ποντικός (Περὶ Πολιτειῶν ΙΙ, Λακεδαιμονίων 6, στα FHG ΙΙ, 210) γράφει: "Λακεδαιμόνιοι τὸν Λέσβιον ὠδόν ἐτίμησαν· τούτου γὰρ ἀκούειν ὁ θεός χρησμωδουμένοις ἐκέλευεν" (οι Λακεδαιμόνιοι ετίμησαν τον Λέσβιο αοιδό [Τέρπανδρο]· γιατί ο θεός τους διέταξε, όταν ζήτησαν χρησμό, να υπακούουν σε αυτόν).
Βραβεύτηκε επίσης τέσσερις φορές στα Πύθια, τα οποία τότε διεξάγονταν κάθε εννέα χρόνια.
Ανάμεσα στις εφευρέσεις και στις καινοτομίες που αποδίδονταν στον Τέρπανδρο, οι κυριότερες ήταν οι ακόλουθες:
1. η επέκταση του επτάχορδου στο οκτάχορδο με παράλειψη της τρίτης στη δωρική αρμονία (τρίτη βαθμίδα από πάνω, [mi - re] - do κτλ.) και προσθήκη της νήτης (8ης mi)·
2. η καθιέρωση και ονομασία των κιθαρωδικών νόμων (Πάριο Χρονικό στ. 34· Πλούτ. 1132C, D, 3 και 4)· ένας από αυτούς τους νόμους έχει το ονομά του (Τερπάνδρειος)·
3. ο μετασχηματισμός της μελωδικής απαγγελίας (τραγουδιστής απαγγελίας) των αοιδών σε πραγματική μελωδία·
4. η εισαγωγή των κιθαρωδικών προοιμίων στα επικά τραγούδια (Πλούτ. Περί μουσ. 1132D, 4)·
5. η εφεύρεση της βάρβιτου (είδους λύρας).
Ο Gevaert (Ι, 182) υποστηρίζει ότι ο Τέρπανδρος έθεσε τις οριστικές βάσεις της ελληνικής μουσικής και αξίζει τον τίτλο του ιδρυτή-θεμελιωτή της. Βλ. BergkPLG III, 7-12 και Anth. Lyr. 165, μερικά αποσπάσματα.

Πηγές
•Σόλων Μιχαηλίδης, Εγκυκλοπαίδεια της αρχαίας ελληνικής μουσικής, Εκδόσεις Μορφωτικού Ιδρύματος Εθνικής Τραπέζης, Αθήναι, 1999.

ΘΡΗΣΚΕΙΑ ΚΑΙ ΕΡΩΣ

Επιθυμητό Αγαπημένο βιβλίο Aγαπημένος Συγγραφέας

http://www.politeianet.gr

ΘΡΗΣΚΕΙΑ ΚΑΙ ΕΡΩΣ

SCHUBART WALTER

Τιμή Έκδοσης €15.98	Τιμή Πολιτείας €11.19	(-30%)
Κερδίζετε €4.79

- Διευκρινίσεις σχετικά με τις τιμές διάθεσης βιβλίων - Εξαντλημένο στον εκδότη, δεν υπάρχει δυνατότητα παραγγελίας.

Παρουσίαση

Το έργο του Β. Σούμπαρτ Θρησκεία και Έρως δεν είναι θρησκειολογική μελέτη, αλλά ενθουσιαστικό δοκίμιο που απευθύνεται στο ευρύ κοινό. Βέβαια ο συγγραφέας λαμβάνει υπόψη του τα συμπεράσματα της συγκριτικής θρησκειολογίας, της ιστορίας και της φιλοσοφίας των θρησκειών, της κοινωνικής ανθρωπολογίας και της ψυχολογίας του βάθους, αλλά δεν μένει δεσμώτης μέσα στην διεπιστημονική Βαβέλ. Μια βίαιη πνοή ερωτικού και θρησκευτικού στοχασμού φοιβάζει και αναπτερώνει τον ανθηρό ποιητικό του λόγο. (ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ ΣΤΟ ΟΠΙΣΘΟΦΥΛΛΟ ΤΟΥ ΒΙΒΛΙΟΥ)

Περιεχόμενα

Προλογικό σημείωμα Εισαγωγή I. Δαιμονολογία της απαρχής II. Η τέρψη της δημιουργίας III. Βουλιμική παρόρμηση και μαγεία IV. Το κίνητρο της απολύτρωσης V. Λατρεία και συγχώνευση VI. Εκφυλιστικές μορφές του έρωτα VII. Θάνατος και τραγικότητα VIII. Ο αποχωρισμός του έρωτα από τους θεούς IX. Χριστιανισμός και ασκητισμός X. Η επιστροφή του έρωτα στους θεούς

 http://www.apocalypsejohn.com/2013/06/prolhpseis-kai-deisidaimonies.html

Προλήψεις και δεισιδαιμονίες

“Χτύπα ξύλο”, “Πιάσε κόκκινο”, “Ο τυχερός μου αριθμός, ρούχο ή χρώμα”, “Τρίτη και 13″, “πέρασμα κάτω από σκάλα”, “μαύρη γάτα”, “δάγκωσε τη γλώσσα σου”, “κουνήσου από τη θέση σου”.
Ποιος από μας δεν έχει νιώσει την ανάγκη σε κάποια φάση της ζωής του να κάνει κάτι από τα παραπάνω; Αυτές οι εκφράσεις που τις έχουμε πει ή τις έχουμε ακούσει όλοι μας όταν θέλουμε να μας πάνε καλά τα πράγματα ή να αποτρέψουμε το κακό, γρουσουζιά ή μια άσχημη εξέλιξη, με ένα μαγικό τρόπο. Είναι κομμάτι της κουλτούρας μας και παρόμοιες εκδηλώσεις συναντώνται σε όλους τους πολιτισμούς. Επίσης, συχνά σε όλους μας παρατηρούνται εμβόλιμες σκέψεις όπως επαναλήψεις λέξεων και εικόνων, ή κάποιος ρυθμός, που κολλάνε στο μυαλό και δεν φεύγουν εύκολα.
Πότε οι προλήψεις αυτές γίνονται πρόβλημα;
Όλα τα παραπάνω παρά τον καταναγκαστικό χαρακτήρα που παίρνουν ορισμένες φορές, βρίσκονται, ωστόσο, μέσα στα φυσιολογικά πολιτισμικά πλαίσια και δεν συνιστούν παθολογικές συμπεριφορές. Η Ιδεοψυχαναγκαστική Διαταραχή χαρακτηρίζεται από α) ιδεοληψίες και β) τελετουργίες (ή καταναγκασμούς). συνέχεια στο σύνδεσμο πηγή