Σάββατο 10 Αυγούστου 2013

σπιτικόs τραχανάs και χυλοπίτες


6 Αυγούστου
Καλημέρα!
Στην σημερινή μας ανάρτηση η Βιβή, φτιάχνει σπιτικό τραχανά και χυλοπίτες με τα χεράκια της!!!
http://syntageskardias.blogspot.gr/2013/08/blog-post_6.html


Απλώνω τραχανά και χυλοπίτες


Μια φορά κι ένα καιρό, πολλά χρόνια πριν, ήταν ένα κοριτσάκι που όταν πήγαινε τέτοια εποχή, στο πατρικό του σπίτι στη Λαμία, έβλεπε τη γιαγιά του να ανασκουμπώνεται στη κουζίνα.
Κατσαρόλες, κουτάλες, σεντόνια, μαξιλαροθήκες και κρεβάτια επιστρατεύονταν, και όλοι ξέραμε ότι είχε έρθει η ώρα του τραχανά και της χυλοπίτας.
Όλοι ξέραμε ότι η γιαγιά θα γέμιζε τις μαξιλαροθήκες με τα κεντίδια, και κάθε κλωνάρι της οικογένειας θα είχε το δικό του μερτικό - εφόδιο στο χειμώνα που θα έμπαινε.
Τα χρόνια πέρασαν, το κοριτσάκι μεγάλωσε - αυτό μη το δέσετε και κόμπο - και κάθε χρόνο παρέα με τη γιαγιά να παρακολουθεί χαμογελαστή από ψηλά, σηκώνει μανίκια, στρωσίδια και άντρα από τα κρεβάτια, για να συνεχίσει τη παράδοση.

Τραχανάς Αγόρασε ( το - λέμε τώρα - κοριτσάκι ) :
- 5 κιλά γάλα πρόβειο
(αυτό για να είμαστε ειλικρινείς, το έχει εξασφαλίσει ως εξής : Σταμάτησε πριν κάτι χρόνια στη ψύχρα ένα βοσκό που πέρναγε με το κοπάδι του την Εθνική, στον Αυλώνα... κατσικώθηκε το κοπάδι, λαχτάρησε ο βοσκός, έβριζαν οι από πίσω που σταμάτησε η κυκλοφορία, αλλά το κοριτσάκι απτόητο!! Κατέβηκε, έμαθε πού ήταν η στάνη και από τότε κάθε φορά που θέλει γάλα, αβγά, γίδα και κατσίκι, τσουπ στη στάνη)
- 2 κιλά σταρένιο ( πλιγούρι )
- 1 κιλό σιμιγδάλι χοντρό
- αλάτι (τόσο όσο να σας αρέσει στην γεύση)
- σίτα ( κόσκινο με χοντρές τρύπες - αυτό δεν το αγόρασε, το κληρονόμησε )
Αν δεν θέλετε να βάλετε σταρένιο, βάλτε 3 κιλά σιμιγδάλι. ( εγώ βάζω και τα δύο, η γεύση είναι πιο γεμάτη, πιο παραδοσιακή)
...και ανασκουμπώθηκε κάπως έτσι :
Βράζουμε το γάλα σε μεγάλη κατσαρόλα και του προσθέτουμε το σταρένιο και το σιμιγδάλι, ανακατεύοντας συνεχώς με ξύλινη κουτάλα. Προσθέτουμε και το αλάτι.
Το κατεβάζουμε από τη φωτιά και σκεπάζουμε την κατσαρόλα με βρεγμένο πανί.
Μόλις κρυώσει, το …. τσιμπάμε! Παίρνουμε δηλαδή "τσιμπιές" μεγάλες από το μείγμα, τις απλώνουμε επάνω σε ένα καθαρό σεντόνι και αφήνουμε να ψιλοξεραθούν για μερικές ώρες.

Αν το αφήσουμε για την άλλη μέρα, ο τραχανάς μας θα είναι κάπως ξινός.
Αφού ξεραθούν οι τσιμπιές μας, οπλιζόμαστε με υπομονή και αρχίζουμε να τις τρίβουμε στη σίτα.
Απλώνουμε πάλι τον τριμμένο τραχανά στο σεντόνι μας και τον αφήνουμε να στεγνώσει τελείως.
Τον διατηρούμε σε μαξιλαροθήκη, έτσι ώστε να μη πάρει υγρασία και χαλάσει.

TIPάκια :
- Μια συμβουλή για όσες τυχερές μπορούν να βρουν γάλα πρόβειο, κατευθείαν από μαντρί ή βοσκό.
Το πρόβλημα σε αυτό το κατά τα άλλα αγνό γάλα που δεν έχει υποστεί επεξεργασία, είναι ο κίνδυνος μελιταίου πυρετού. Όταν το γάλα φτάσει σε σημείο βρασμού, φουσκώνει, έτσι δεν μπορούμε να το βράσουμε σε μεγαλύτερη θερμοκρασία ώστε να είμαστε σίγουροι ότι κάθε ανθεκτικό μικρόβιο έχει καταστραφεί.
Τι κάνουμε: Παίρνουμε ένα άδειο κουτί από γάλα εβαπορέ, αφαιρούμε την ετικέτα, το πλένουμε πολύ καλά, του ανοίγουμε τρύπες και από τις δύο πλευρές, και το βάζουμε να βράσει μαζί με το γάλα.
Η ανακύκλωση που γίνεται από τις τρύπες, δεν αφήνει το γάλα να φουσκώσει και να χυθεί, συνεπώς η θερμοκρασία που αναπτύσσεται είναι μεγάλη και τα μικρόβια δεν αντέχουν.
Το κόλπο μου το είπε ο κτηνίατρος της περιοχής που προμηθεύομαι το πρόβειο γάλα από το μαντρί.
- Άλλο κολπάκι για όσες δεν έχουν καμία διάθεση να κατακόψουν τα ωραία τους χεράκια τρίβοντας στη σίτα.
Τρίψτε τον τραχανά στο μούλτι. Θα είναι το ίδιο νόστιμος, απλά πιο "λεπτός", χωρίς εκείνα τα μικρά κομματάκια, που εμένα μου αρέσουν πολύ!
- Και τέλος, αν δεν έχετε σκοπό να πετάξετε τον άντρα σας ή τα παιδιά σας από τα κρεβάτια τους για να απλώσετε τραχανά, βάλτε τον τριμμένο τραχανά σε ταψί και στεγνώστε τον στο φούρνο για 45 λεπτά περίπου σε θερμοκρασία 100 βαθμών.
Ελέγξτε αν είναι εντελώς στεγνός - σε αντίθετη περίπτωση, όταν αποθηκευθεί, υπάρχει κίνδυνος να μουχλιάσει - και αποθηκεύστε σε μαξιλαροθήκες, βάζοντας μέσα και μερικά φύλλα δάφνης.

Τί...??? Νομίσατε ότι τελειώσαμε...???
Αμ δε!!
Εμπρός...έτοιμες για χυλοπίτες!!

Χυλοπίτες Χρειαζόμαστε:
- 1 κιλό γάλα (το γνωστό ..το παραδοσιακό … από το μαντρί … ξέρετε εσείς...)
- μισό κιλό σιμιγδάλι ψιλό
- 3 κιλά περίπου αλεύρι από σιτάρι (ή όσο πάρει για να γίνει μια μαλακή και ελαστική ζύμη)
- 30 αβγά
- 1 κουταλιά σούπας περίπου αλάτι 
συνέχεια στην πηγη

Έρμαν Έσσε





“If you hate a person, you hate something in him that is part of yourself. What isn't part of ourselves doesn't disturb us” Hermann Hesse

Ο Έρμαν Έσσε[1] ήταν Γερμανός λογοτέχνης. 

Ο Έσσε γεννήθηκε στο Καλβ (Calw) της Βυρτεμβέργης στη Γερμανία το 1877. Ξεκίνησε να εργάζεται ως βιβλιοπώλης και, παράλληλα, συνέγραφε. Έγινε γρήγορα γνωστός με τα ποιήματα και τα μυθιστορήματά του. Το 1904 δημοσίευσε το το πρώτο του μυθιστόρημα, Πήτερ Κάμεντσιντ. Το 1946 τιμήθηκε με το βραβείο Γκαίτε και το βραβείο Νομπέλ Λογοτεχνίας και το 1955 με το βραβείο Ειρήνης του Γερμανικού Συνδέσμου Εμπορίας Βιβλίων. Απεβίωσε στις 9 Αυγούστου του 1962.

http://el.wikipedia.org/wiki/Έρμαν_Έσσε

Φόρος τιμής στον Κορνήλιο Καστοριάδη

http://www.antifono.gr

Φόρος τιμής στον Κορνήλιο Καστοριάδη

E-mailΕκτύπωσηPDF
Σωτήρης Αμάραντος
Ίσως να έκανε λάθος ο Karl Jaspers όταν χαρακτήρισε τον Μάξ Βέμπερ ως το τελευταίο καθολικό πνεύμα του Δυτικού πολιτισμού. Όχι βέβαια γιατί ο Βέμπερ δεν αξίζει τον τίτλο του καθολικού πνεύματος, αλλά γιατί σίγουρα δεν ήταν  ο τελευταίος. Εάν με το χαρακτηρισμό καθολικό πνεύμα εννοούμε την εξαιρετική ικανότητα-ιδιότητα ενός σκεπτόμενου υποκειμένου να επικεντρώνει, να διεισδύει, να συγκρίνει, να συνθέτει και τελικά να γνωρίζει πολλά και ποικίλα γνωστικά αντικείμενα, να συγκεφαλαιώνει την ανθρώπινη γνώση διαφόρων επιπέδων και τομέων του επιστητού, τότε θεωρούμε πως ο Κορνήλιος Καστοριάδης ανήκει σε αυτή την κατηγορία στοχαστή.
Η επιστημονική και τεχνολογική έκρηξη των δύο τελευταίων αιώνων και το γραφειοκρατικό σύστημα με την αύξηση του καταμερισμού εργασίας που επέβαλλε,  κατακερμάτισε κάθε προνεωτερικό ή και πρώιμο νεωτερικό γνωστικό αντικείμενο, καθιστώντας υποχρεωτικές τις εξής οριακές καταστάσεις: η πρώτη χαρακτηρίζεται από την επιφανειακή γνώση πολλών επιπέδων της πραγματικότητας και βρίσκει πλήρη εφαρμογή ως αναγκαίο προσόν στις χαμηλές ιεραρχικές θέσεις της εργασίας, αλλά και σε πολλές άλλες εκφάνσεις της μαζικής κοινωνίας. Η δεύτερη αντίθετα εισχωρεί στα κατάβαθα της γνώσης ενός ιδιαίτερου αντικειμένου. Πρόκειται για την εξειδίκευση της εξειδίκευσης που μοιραία αγνοεί σε τέτοιο βαθμό την πραγματικότητα στις καθολικές της διαστάσεις, ώστε καταλήγει στον εργαλειακό υποβιβασμό. Κάτω από αυτές τις προϋποθέσεις είναι εύκολο να αντιληφθούμε πως η σύγχρονη δυτική κοινωνία δεν ευνοεί και τόσο την ανάδυση τύπων προσωπικότητας και στοχασμού όπως αυτή του Κορνήλιου Καστοριάδη.
Ξεκινώντας από αυτή την παραδοχή θα μπορούσαμε να κατανοήσουμε βασικά στοιχεία της πορείας του φιλοσόφου στους λαβύρινθους της σκέψης. Συνοπτικά στο έργο του Καστοριάδη κανείς μπορεί να διακρίνει: πρώτον την απόπειρα συγκρότησης μιας θεωρίας μεγάλης-καθολικής κλίμακας ή οποία φιλοδοξεί να ενσωματώσει στην προβληματική της, τη φυσική, τη ψυχική και την κοινωνική πραγματικότητα. Δεύτερον πολύ δύσκολα και ίσως αποδεχόμενοι κάποιες συμβάσεις, που προκρούστια παραποιούν την σημασιολογική ιδιαιτερότητα του καστοριαδικού έργου, θα μπορούσε να ενταχθεί το τελευταίο στις κλασικές κατηγορίες της φιλοσοφικής σκέψης. Τρίτον η θεωρία αυτή στηρίζεται σε ένα πυρήνα εννοιών που αν και αποτελούν κάποιες από αυτές δάνεια παλαιότερων φιλοσοφικών και επιστημονικών επιτευγμάτων, στο έργο του Καστοριάδη επεξεργάζονται και συντίθενται με έναν εντελώς δημιουργικό και καινοφανή τρόπο. Τέταρτον μέσα από την αποδόμηση της λεγόμενης ελληνοδυτικής σκέψης ο Καστοριάδης προχωρά στη δημιουργία μιας ερμηνείας του κοινωνικού και φυσικού κόσμου η οποία αποτελεί και το θεμέλιο για την έκφραση του πολιτικού του οράματος.
Η φιλοσοφία του Καστοριάδη αναμετριέται με την ακαθοριστία-μαγματικότητα του ριζικού φαντασιακού ως ορίζουσα δύναμη και πηγή δημιουργίας «εκ του μηδενός, μα όχι στο μηδέν και με το μηδέν», τόσο του κοινωνικού μορφώματος συνολικά, όσο και της ψυχικής πραγματικότητας.
Ανακαλύπτει την τραγικότητα της ανθρώπινης ύπαρξης ως «συνολιστικού-ταυτιστικού» εγκλεισμού στις επιταγές του καθορισμού, ως γεγονός απόκρυψης που επιβάλλει το κοινωνικό-ιστορικό στον ίδιο του τον εαυτό, αποδίδοντας πάντοτε σε κάτι «άλλο» τις οντολογικές του καταβολές. Αυτή τη τραγικότητα πολεμά, γνωρίζοντας ότι δεν μπορεί να εξαλείψει. Αυτή η μάχη μάλιστα, για τον Έλληνα φιλόσοφο, τείνει να κορυφωθεί όταν αναγνωρίζει την ανάγκη για μια γλωσσική μεταρρύθμιση, κατ΄ ουσίαν θεωρεί απαραίτητη τη μεταρρύθμιση των αρχετύπων της ανθρώπινης σκέψης και νοηματοδότησης, προς τη μαγματική διάσταση. Τέλος, αυτοί οι προσανατολισμοί αντιστοιχούν σε μια άλλη κοινωνία και σε ένα άλλο πολιτικό σύστημα, σε ένα πρόταγμα που προσβλέπει σε μια αυτόνομη κοινωνία, αυτόνομων ατόμων, ικανών να αποφασίζουν για όσα μοιράζονται και δημιουργούν.
πηγή: Aντίφωνο

Σιντάρτα


Το Σιντάρτα είναι ένα από τα βασικά μυθιστορηματικά τεκμήρια της σύγχρονης εποχής. Καταγραφή της πορείας ενός ανθρώπου που ψάχνει να βρει τον εαυτό του και τη βαθύτερη αλήθεια της ζωής, γραμμένη με βιβλική σχεδόν απλότητα και ομορφιά, που καταλήγει σ' έναν παθιασμένο ύμνο της ατομικότητας και της πνευματικής ανεξαρτησίας. Δεν είναι περίεργο που το βιβλίο τούτο, απαλλαγμένο από τις βαριές, αποπνικτικές αναθυμιάσεις της εποχής των ορθοδοξιών και των δογμάτων, έγινε κάτι σαν ευαγγέλιο για τις γενιές του ποπ και του ροκ, για τις γενιές της σύγχρονης μαρκουζικής μεταμαρξιστικής αμφισβήτησης.
Μέσα στις λιγοστές σελίδες του Σιντάρτα, οι νέοι βρήκαν την πιστή, αποκαλυπτική αντανάκλαση του κόσμου που αγωνίζονται να δημιουργήσουν: ενός κόσμου όπου η πείρα και η γνώση κατακτούνται και δε χαρίζονται, όπου ο έρωτας είναι μαθητεία, γνωστική περιπέτεια κι όχι φτηνός συναισθηματισμός, ενός κόσμου, τέλος, όπου η ζωή προχωρεί προς το αύριο, χωρίς να δεσμεύεται από την πίστη και τις φιλοδοξίες κανενός χθες.
Είναι αμφίβολο αν υπάρχει στη σύγχρονη λογοτεχνία άλλο βιβλίο τόσο αποκαλυπτικό, τόσο πολύτιμο για τους νέους του καιρού μας... για όσους θέλουν να είναι νέοι.

«Σούπερ» μικρόβια σε ποτάμια και ακτές

http://www.agrotikabook.gr

«Σούπερ» μικρόβια σε ποτάμια και ακτές

Παρ, 2013-08-09 11:15
«Σούπερ» σαλμονέλες, με ιδιαίτερη αντοχή στα αντιβιοτικά, εντόπισαν επιστήμονες σε ποτάμια και θαλάσσια ύδατα της Ηπείρου. Οι ερευνητές απομόνωσαν πολλά βακτηρίδια (λιστέρια, σταφυλόκοκκο, ψευδομονάδα κτλ.), μόνο όμως τα στελέχη της σαλμονέλας εμφάνισαν ανθεκτικότητα στα αντιβιοτικά. Μάλιστα σε ορισμένα από αυτά καταγράφηκε πολυανθεκτικότητα σε περισσότερα από τρία αντιμικροβιακά φάρμακα. Με άλλα λόγια, υπάρχει κίνδυνος αν προσβληθεί κάποιος από τα συγκεκριμένα ανθεκτικά στελέχη να είναι δύσκολη η αντιμετώπιση της μόλυνσης.

Η μελέτη, η οποία δημοσιεύθηκε πρόσφατα σε διεθνές επιστημονικό έντυπο  («International Journal of Hygiene and Environmental Health»), πραγματοποιήθηκε από ειδικούς επιστήμονες των Πανεπιστημίων Ιωαννίνων και Κολονίας, καθώς και του Εθνικού Κέντρου Αναφοράς Σαλμονέλας στο Νοσοκομείο Ειδικών Παθήσεων Θεσσαλονίκης.
Συνολικά στη διάρκεια ενός έτους συλλέχθηκαν 240 δείγματα νερού από επιλεγμένα σημεία του Αχέροντα και του ποταμού Καλαμά, καθώς και από ακτές του Ιονίου πελάγους (Αμμουδιά, Βατάτσα, Ηγουμενίτσα, Πλαταριά και Δρέπανο). Τα δείγματα αναλύθηκαν για σαλμονέλα, λιστέρια, καμπυλοβακτηρίδιο, Escherichia coli O157, σταφυλόκοκκο, ψευδομονάδα, ολικά κολοβακτηρίδια, κολοβακτηριοειδή κοπρανώδους προελεύσεως, εντερόκοκκους, ολική μικροβιακή χλωρίδα, μύκητες και πρωτόζωα (κρυπροσπορίδιο και γκιάρντια). Ακολούθησαν δοκιμές ευαισθησίας των βακτηριδίων που απομονώθηκαν σε εννέα αντιμικροβιακές ουσίες (αμπικιλίνη, αμικασίνη, αμοξικιλίνη - κλαβουλανικό οξύ, κεφουροξίμη, σιπροφλοξασίνη, κεφοξιτίνη, τετρακυκλίνη, τικαρκιλίνη - κλαβουλανικό οξύ, αμπικιλίνη-σουλβακτάμη).

Σύμφωνα με την αναπληρώτρια καθηγήτρια Μικροβιολογίας στην Ιατρική Σχολή του Πανεπιστημίου Ιωαννίνων κυρία Χρυσάνθη Παπαδοπούλου, επιστημονική υπεύθυνη της έρευνας, απομονώθηκαν πολυανθεκτικοί ορότυποι σαλμονέλας τόσο από τους δύο ποταμούς όσο και από τα θαλάσσια ύδατα. Μάλιστα το 34,8% των ορότυπων της Salmonella enteritidis και το 100% της Salmonella virchow βρέθηκαν ανθεκτικά σε περισσότερα από τρία αντιβιοτικά. Δηλαδή, οι σαλμονέλες παρουσίασαν υψηλή αντίσταση στα «όπλα» που διαθέτει αυτή τη στιγμή η ιατρική επιστήμη για την αντιμετώπιση των λοιμώξεων. Αυτό, όπως λέει η καθηγήτρια, σχετίζεται με την ανεξέλεγκτη χορήγηση αντιβιοτικών σε ανθρώπους και ζώα (συχνά χωρίς συνταγογράφηση), η οποία οδηγεί στη δημιουργία σούπερ βακτηριδίων, διότι οι παθογόνοι μικροοργανισμοί έχουν πολύ καλή ικανότητα να προσαρμόζονται σε αντίξοα περιβάλλοντα.

Ανθεκτικές στα αντιβιοτικά σαλμονέλες ανιχνεύθηκαν στον Καλαμά και στον Αχέροντα, κυρίως τους χειμερινούς μήνες (από Νοέμβριο ως Ιανουάριο). Αυτή η παρατήρηση μπορεί να οφείλεται στις μεγάλες βροχοπτώσεις, οι οποίες συνεπάγονται υψηλές αγροτικές απορροές στα ποτάμια. Ανάλογες ήταν και οι παρατηρήσεις παλαιότερης μελέτης που είχε γίνει σε ποτάμια της Βόρειας Ελλάδας από το Εργαστήριο Υγιεινής της Ιατρικής Σχολής του Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης (Arvanitidou et al., 1997), ωστόσο τότε είχε εντοπιστεί πολυανθεκτικότητα σε χαμηλότερα ποσοστά.

Υπαίτιοι άνθρωποι και... πουλιά
Οι ερευνητές πάντως επισημαίνουν ότι τα αποτελέσματα τους εξέπληξαν διότι στον Καλαμά, ο οποίος δέχεται λύματα από την πόλη των Ιωαννίνων, το μικροβιακό φορτίο ήταν μικρότερο από εκείνο του Αχέροντα, όπου δεν καταγράφονται απορροές από μεγάλο αστικό κέντρο. Οι επιστήμονες συμπεραίνουν ότι η επιδείνωση της μόλυνσης του ιστορικού ποταμού μπορεί να οφείλεται στα υψηλά ποσοστά αγροτικών δραστηριοτήτων (κτηνοτροφικές μονάδες) στις όχθες του.  

Οι ειδικοί απομόνωσαν ανθεκτικά στελέχη σαλμονελών και στα θαλάσσια ύδατα - στη Βατάτσα, στο Δρέπανο αλλά και στην Αμμουδιά όπου καταλήγει ο Αχέροντας. Τα αποτελέσματα ωστόσο για τη λιμνοθάλασσα της Βατάτσας τούς προβλημάτισαν διότι απομόνωσαν ανθεκτικά στελέχη βακτηριδίων κοπρανώδους προελεύσεως σε περιοχή προστατευόμενη (Δίκτυο NATURA 2000), η οποία αποτελεί καταφύγιο άγριων πτηνών, μεταξύ των οποίων και ερωδιών. Σύμφωνα με την κυρία Παπαδοπούλου, η μόλυνση μπορεί να προέρχεται  από τα κόπρανα άγριων πτηνών που είναι φορείς σαλμονελών, κάτι που έχουν παρατηρήσει και άλλοι ερευνητές σε περιοχές όπου ο πληθυσμός των άγριων πτηνών είναι μεγάλος. Επίσης υπάρχουν μελέτες από άλλες χώρες όπου συχνά απομονώνονται σαλμονέλες σε παράκτιες περιοχές όπου υπάρχουν πολλά θαλασσοπούλια και τα νερά είναι ρηχά και ζεστά, όπως και στις παραπάνω περιοχές.

Σε κάθε περίπτωση, τα αποτελέσματα της συγκεκριμένης μελέτης υπογραμμίζουν την πολυπλοκότητα των αλληλεξαρτήσεων μεταξύ των παθογόνων βακτηριδίων και των δεικτών (indicator bacteria) που μετρούν το υπουργείο Περιβάλλοντος, Ενέργειας και Κλιματικής Αλλαγής και το υπουργείο Υγείας σε ποτάμια, λίμνες και θαλάσσια ύδατα της χώρας. «Είναι καλό να μην περιορίζονται οι έλεγχοι ρουτίνας μόνο σε ορισμένους μικροβιακούς δείκτες (ολικά κολοβακτηρίδια, ολική μικροβιακή χλωρίδα, ολικά κολοβακτηριοειδή και  εντερόκοκκους) τους οποίους μετρούν υποχρεωτικά οι αρμόδιες υπηρεσίες. Πρέπει να αρχίσουν να ψάχνουν και άλλους δείκτες διότι σε περιοχές που φαίνονται "καθαρές", σύμφωνα με τις μετρήσεις  ρουτίνας,  μπορεί να υπάρχουν και άλλα παθογόνα μικρόβια και ιδιαίτερα ανθεκτικά βακτήρια» τονίζει η κυρία Παπαδοπούλου.
Ωστόσο η καθηγήτρια επισημαίνει ότι συγκριτικά με άλλες χώρες (Μεξικό, Λίβανο, Ινδία, Βραζιλία, ΗΠΑ), ακόμη και ευρωπαϊκές (Ισπανία και Γαλλία), τα ύδατα στη χώρα μας είναι ακόμη σε πολύ καλή κατάσταση όσον αφορά την παρουσία βακτηριδίων αλλά και την ανθεκτικότητά τους σε αντιβιοτικά. Και καταλήγει: «Μπορούμε ακόμη να σώσουμε το υδάτινο περιβάλλον της Ελλάδας και να το διατηρήσουμε. Δυστυχώς τα τελευταία χρόνια παρατηρούμε μια σταδιακή έκπτωση στη μικροβιολογική ποιότητά του και αυτό είναι κρίμα. Πρέπει να το φροντίσουμε όσο ακόμη μπορούμε».
Δημοσιεύτηκε στο HeliosPlus στις 8 Αυγούστου 2013

Υδατικές απαιτήσεις και άρδευση ελαιοδέντρων

http://www.agrotikabook.gr

Υδατικές απαιτήσεις και άρδευση ελαιοδέντρων

Παρ, 2013-08-09 11:00
Η ελιά αν και μπορεί να επιβιώνει ή και να αναπτύσσεται κάτω από συνθήκες χαμηλής διαθεσιμότητας εδαφικού νερού, για να δώσει ικανοποιητική παραγωγή απαιτεί επαρκή εφοδιασμό με νερό.
Ο επαρκής εφοδιασμός με νερό γενικά επιδρά θετικά στην αύξηση της βλάστησης, στην καλύτερη ανθοφορία, στο υψηλότερο ποσοστό καρπόδεσης, στην αύξηση του μεγέθους του καρπού και στην υψηλότερη παραγωγή ελαιολάδου ανά δέντρο.
Για να διαβάσετε ολόκληρο το άρθρο πατήστε εδώ.
(Ελιά & Ελαιόλαδο, Τεύχος 12, Αύγουστος-Σεπτέμβριος 1999)

"Ο Πλωτίνος και η Παγκόσμια Ψυχή" Πίτερ Μάρσαλ

"Ενώ ο Πτολεμαίος έθεσε τις τεχνικές βάσεις της Δυτικής αστρολογίας, ένας άλλος Αλεξανδρινός ήταν εκείνος ο οποίος ενίσχυσε τη μυστική διάσταση της. Ακολουθώντας την παράδοση του Πυθαγόρα και του Πλάτωνα, ο φιλόσοφος Πλωτίνος (204-270) αποκλήθηκε θεμελιωτής του "θεωρητικού μυστικισμού" στη Δύση. (Paul Henry, "The Place of Plotinus in the History of Thought", στο Plotinus, The Enneads, μτφρ. Stephen MacKenna, Λονδίνο:Faber&Faber, 1962), σελ.xxxv.).

Γεννημένος στην Αλεξάνδρεια, σε ηλικία σαράντα ετών, εγκαταστάθηκε στη Ρώμη. Κατά τον μαθητή του Πορφύριο, ο Πλωτίνος ενδιαφερόταν ιδιαιτέρως για τις "περσικές μεθόδους και το σύστημα που είχε υιοθετηθεί από τους Ινδούς" Άντλησε επίσης από την αρχαία σοφία των ναών της γεννέτειρας του. Μετέσχε σε μια συνεδρία με έναν Αιγύπτιο επισκέπτη ιερέα στο Ναό της Ίσιδας στη Ρώμη για να επιτιμήσει το "πνεύμα" του, το οποίο διακήρυξε ότι ήταν εκείνο ενός θεού. Δεν ήταν ξένος προς τα αστρικά ταξίδια. Στις "εννεάδες" διαβάζουμε ότι "πολλές φορές εγείρομαι από το σώμα μου και φθάνω εις εαυτόν, εξερχόμενος από όλα τα άλλα πράγματα και εισερχόμενος στον εαυτό μου, και βλέπω ένα τόσο θαυμαστό κάλλος...."

Στη φιλοσοφική θεωρία του Πλωτίνου για τον κόσμο, ο Νούς και η Παγκόσμια Ψυχή, η οποία είναι υπεύθυνη για όλη τη ζωή, εκπορεύονται από το Εν.
Οι "θεοί" οι κατώτεροι "δαίμονες", είναι εκφράσεις του Ενός. Οι άνθρωποι έχουν δυό ψυχές, την ανώτερη "διανοητική ψυχή", άθικτη από την ύλη, και τη "λογική ψυχή", την κανονική φύση της ανθρωπότητας.
Όπως οι Στωικοί, έτσι και ο Πλωτίνος ήταν πεπεισμένος ότι ο κόσμος δεν είναι μόνο ένας, αλλά ότι είναι επίσης αρμονικός και καλός. Γι΄ αυτό απέρριψε τους Γνωστικούς, οι οποίοι ταύτιζαν το κακό με την ύλη σε τούτο τον υποσελήνιο κόσμο. Για τον Πλωτίνο, η ύλη είναι τελικά μια αδύναμη σκιά του Όντος. Ο ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΚΕΝΤΡΟ ΤΟΥ ΣΥΜΠΑΝΤΟΣ, ΑΛΛΑ ΑΥΤΟΣ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΣΥΜΠΑΝ. Και εφόσον τα ζώα μετέχουν της Παγκόσμιας Ψυχής, ο Πλωτίνος αρνιόταν να τα τρώει.
Εφόσον το Αγαθόν φτάνει παντού, μιλώντας αυστηρά δεν υπάρχει κακό. Ό,τι κοινώς νοείται ως κακό είναι απλώς η κατά το ήμισυ ύπαρξη του Αγαθού στην ύλη. Επομένως, κάθε σφαλερή πράξη είναι απόρροια σύγχυσης και οκνηρίας: "Η φαυλότητα είναι μια κακώς υπολογισμένη προσπάθεια πρός τη Διάνοια. (!!!!) την ανώτατη αρχή στον άνθρωπο". Eξ αυτού προκύπτει ότι η σωτηρία δεν είναι κάτι το οποίο πρέπει να προσπαθούμε: έχουμε ήδη σωθεί. 
ΑΠΛΩΣ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΕΝΗΜΕΡΩΘΟΥΜΕ ΓΙΑ ΟΤΙ ΕΙΜΑΣΤΕ ΣΤΗΝ ΕΣΩΤΑΤΗ ΦΥΣΗ ΜΑΣ. Επομένως, το μυστικό μονοπάτι είναι μια άνοδος και μια επάνοδος στις απαρχές μας. Όλοι μπορούμε να βιώσουμε την εκστατική ένωση της ψυχής με το Εν, το οποίο είναι μέσα μας ως θεία παρουσία. Ο Πλωτίνος αποκαλούσε αυτή την εμπειρία "όραμα":
"Όταν είστε αυτοσυγκεντρωμένοι στην αγνότητα του όντος σας, μη απομένοντας τώρα τίποτα που να μπορεί να καταστρέψει αυτή την εσωτερική ενότητα, τίποτα που να αρμόζει στον αυθεντικό άνθρωπο, όταν βρίσκετε τον εαυτό σας πλήρως αληθή προς την ουσιώδη φύση σας, σε τέτοιο βαθμό που μόνο το αληθινό Φως το οποίο δεν μετριέται με τον χώρο, ούτε περιορίζεται σε οποιαδήποτε περιγεγραμμένη μορφή, ούτε, πάλι, διαχέεται ως ένα πράγμα στερούμενο ορίου, αλλά πάντα μη μετρήσιμο ως κάτι μεγαλύτερο από κάθε μέτρο και μεγαλύτερο από κάθε ποσότητα - όταν αντιληφθείτε ότι έχετε αναπτυχθεί σε αυτό το επίπεδο, έχετε γίνει αληθινό όραμα: επιστρατεύστε τώρα όλη σας την εμπιστοσύνη, κάντε ένα βήμα μπροστά - δεν χρειάζεστε πλέον οδηγό - προσπαθήστε και δείτε......"

Παρασκευή 9 Αυγούστου 2013

Για ζεστές κούπες



NETTEN



Πλέξτε μπλουζάκια για τις κούπες σας. Με τρία μυλλάκια στολίζετε και κρατάτε ζεστές τις κούπες . Καλή επιτυχία!

Tove Jansson ...Φιλανδή συγγραφέας- εικονογράφος

https://www.facebook.com/media/set/?set=a.612794535421924.1073741868.108511895850193&type=1

Tove Jansson ...Φιλανδή συγγραφέας- εικονογράφος

Ενημερώθηκε την Παρασκευή
Tove Jansson 1956.jpgΗ Τόβε Γιάνσον (9 Αυγούστου 1914 - 27 Ιουνίου 2001) ήταν Φινλανδή συγγραφέας και εικονογράφος.

Γεννήθηκε στο Ελσίνκι στις 9 Αυγούστου του 1914. Η οικογένειά της κατοικούσε στο Σουηδόφωνο τμήμα της Φινλανδίας, το οποίο ονομαζόταν Μεγάλο Δουκάτο της Φινλανδίας. Επίσης και άλλα μέλη της οικογενείας της ήταν σπουδαίοι καλλιτέχνες. Ο πατέρας της, Βίκτορ Γιάνσον ήταν γλύπτης και η μητέρα της, Σίγκνε Χαμάστερν-Γιάνσον, γραφίστρια και τυπογράφος. Η Γιάνσον είχε επίσης δύο αδελφούς, που κι εκείνοι ήταν διάσημοι καλλιτέχνες. Ο πρώτος, Περ Όλοφ Γιάνσον, ήταν φωτογράφος και ο δεύτερος, Λαρς Γιάνσον, ήταν συγγραφέας και σχεδιαστής κινουμένων σχεδίων. Μολονότι το σπίτι της οικογένειας βρισκόταν στο Ελσίνκι, ένα μεγάλο μέρος των θερινών διακοπών τους το περνούσαν σ' ένα νησί κοντά στο Πορβού, πενήντα χιλιόμετρα ανατολικά του Ελσίνκι.

Η Γιάνσον σπούδασε στο Πανεπιστημιακό Κολλέγιο Τέχνης, Γραφιστικής και Σχεδίου στη Στοκχόλμη απ' το 1930 μέχρι το 1933, στη Φινλανδική Ακαδημία Καλών Τεχνών απ' το 1933 μέχρι το 1937 και τέλος στη Σχολή του Αντριάν Χολλύ και στη Σχολή Καλών Τεχνών του Παρισιού το 1938. Παρουσίασε ένα μέρος αυτών των εργασιών της σε διάφορες εκθέσεις τη Δεκαετία του 1930 και στις αρχές της Δεκαετίας του 1940 και η πρώτη ατομική της έκθεση έγινε το 1943.
Έργο

Η Γιάνσον έγραψε πολλά βιβλία, μα σημαντικότερα είναι αυτά με ήρωες τα Μούμιν. Το έναυσμα για να δημιουργήσει αυτούς τους χαρακτήρες, το πήρε επειδή όταν ήταν μικρό κοριτσάκι, ένας θείος της κάθε φορά που την έβλεπε να μην τρώει το φαγητό της με όρεξη και να ετοιμάζεται να το αφήσει στη μέση, της έλεγε απειλώντας την πως στα σπίτια που υπάρχουν μικρά κοριτσάκια βρίσκεται κρυμμένο στο ντουλάπι της κουζίνας ένα Μούμιν και κάθε φορά που αυτά πάνε να κάνουν μια αταξία, αυτό βγαίνει απ' την κρυψώνα του και πηγαίνει και τους γαργαλάει το λαιμό.
http://el.wikipedia.org/wiki/Τόβε_Γιάνσον

Σαν σήμερα, 9 Αυγούστου 1825


 
Σαν σήμερα, 9 Αυγούστου 1825

Εκστρατευτικό σώμα 2.400 ανδρών από την Μονεμβασία αποβιβάζεται στην Κίσσαμο Κρήτης. Οι Έλληνες καταλαμβάνουν το κάστρο της Γραμβούσας και εκδιώκουν τους 2.000 Τούρκους του Μουσταφάμπεη...

Το φρούριο είναι κτισμένο πάμω σε ένα απότομο, επίπεδο ύψωμα με μοναδική πρόσβαση από την ανατολική πλευρά, όπου διαμορφώνεται ένα ελικοειδές μονοπάτι. Το σχήμα του είναι ελλειψοειδές και προσαρμόζεται στη διαμόρφωση του εδάφους με εναλλαγή ευθύγραμμων τμημάτων τείχους και μικρών προμαχώνων, στους οποίους οδηγούν κεκλιμένα λιθόστρωτα. Λόγω της απότομης διαμόρφωσης, το τείχος διακόπτεται στη βορειοανατολική πλευρά. Η κύρια είσοδος προστατεύεται από προμαχώνα και από μια θολωτή στοά γίνεται η είσοδος στο εσωτερικό του φρουρίου, όπου οδηγεί ένα κεκλιμένο επίπεδο. Στο χώρο του φρουρίου σώζονται δυο μεγάλες, θολοσκέπαστες δεξαμενές, που συγκεντρώνουν τα νερά της βροχής από τα λιθόστρωτα. Από τα υπόλοιπα κτίσματα σώζονται ο ναός του Ευαγγελισμού και η πυριτιδαποθήκη, ενώ διακρίνονται τα θεμέλια των στρατώνων, του διοικητηρίου και των άλλων εγκαταστάσεων. Τα τείχη είναι κτισμένα από τοπικό ασβεστόλιθο, εκτός από το cordone, που είναι αποτελείται από λαξευτούς ψαμμίτες.

Δημοφιλείς αναρτήσεις