Κυριακή 25 Αυγούστου 2013

Espalier: μια πρακτική για μικρούς κήπους και αυλές

Espalier: μια πρακτική για μικρούς κήπους και αυλές

Αποτέλεσμα εικόνας για Espalier: μια πρακτική για μικρούς κήπους και αυλές 
Το Espalier είναι μια αρχαία γεωργική πρακτική ή οποία έχει να κάνει με τον έλεγχο της ανάπτυξης των κηπευτικών και ξυλωδών φυτών  αρχικά για την παραγωγή των φρούτων, και γίνετε με κλάδεμα  δένοντας τα κλαδιά σε ένα πλαίσιο, έτσι ώστε να αναπτυχθούν σε μία επίπεδη επιφάνεια, συχνά σε τυπικές μορφές, έναντι μιας δομής, όπως έναν τοίχο, φράχτη , ή πέργκολα, καθώς επίσης και για φυτά τα οποία έχουν διαμορφωθεί με αυτό τον τρόπο.
Τα Espaliers, αναπτύσσονται σε επίπεδη δισδιάστατη μορφή, είναι ιδανικά όχι μόνο για διακοσμητικούς σκοπούς, αλλά και για τους κήπους όπου ο χώρος είναι περιορισμένος. Σε ένα εύκρατο κλίμα, μπορούν να φυτευθούν δίπλα σε έναν τοίχο που μπορεί να αντανακλούν περισσότερο το φως του ήλιου και να διατηρούν τη θερμότητα κατά την διάρκεια της νύχτας ή να φυτευθούν έτσι ώστε αυτά να απορροφήσουν μέγιστη δυνατή ηλιακή ακτινοβολία.
Σχεδιαστικά μπορούν να ομορφύνουν εκπληκτικά τους υπαίθριους χώρους μας, δίνοντας μαγευτική ομορφιά, και εξοικονομώντας χώρο ειδικά όταν δεν υπάρχει. Δείτε πανέμορφες ιδέες και πάρτε έμπνευση από τις εικόνες.


fytokomia.gr/

Τα Λικερ της "Σοφίας".

Φωτογραφία: Τα ποιο όμορφα ζουμερα κεράσια και ο ηλιος θα σας δώσουν ενα μοναδικό λικερ..
Συνταγή για το μοναδικό λικέρ κεράσι.. (στον Ηλιο)
ιδια συνταγη ακολουθουμε για τα λικέρ βύσσινο και κράνα..
1 λιτρο κονιάκ
1 κιλό κεράσια πλυμένα με το κουκουτσιτους
1 κιλό ζάχαρη...
2-3 ξύλα κανέλλας
3-4 μπαχάρια 
3-4 γαρύφαλλα
Κλεινουμε σε βάζο την ζάχαρη το κεράσι, και τα μπαχαρικά, τα Αφήνουμε στον Ηλιο.. 1-2 μήνες μέχρι να λιωσει η ζάχαρη κουνάμε καλά το βάζο .. μετά προσθέτουμε το κονιάκ και ανακατεύουμε καλά κλεινουμε παλι το βάζο και το φυλαμε αλλες 10 μέρες σε ντουλάπι το λικερ ειναι ετοιμο καλή επιτυχία.. 
Με τον ιδιο ακριβώς τρόπο γίνονται και τα κράνα και και τα βυσσινα .. με διαφορά 1 1/2 μήνα το καθένα.. δηλαδή πρωτα τα κεράσια μετά τα βύσσινα και τέλος καλοκαιριού τα κράνα ..ισα που προλαβαίνουν τον φθινοπωρινό ηλιο..'
Τα Λικερ της "Σοφίας".

Τα ποιο όμορφα ζουμερα κεράσια και ο ηλιος θα σας δώσουν ενα μοναδικό λικερ..
Συνταγή για το μοναδικό λικέρ κεράσι.. (στον Ηλιο)
ιδια συνταγη ακολουθουμε για τα λικέρ βύσσινο και κράνα..

1 λιτρο κονιάκ
1 κιλό κεράσια πλυμένα με το κουκουτσιτους
1 κιλό ζάχαρη...
2-3 ξύλα κανέλλας
3-4 μπαχάρια
3-4 γαρύφαλλα
 

Κλεινουμε σε βάζο την ζάχαρη το κεράσι, και τα μπαχαρικά, τα Αφήνουμε στον Ηλιο.. 1-2 μήνες μέχρι να λιωσει η ζάχαρη κουνάμε καλά το βάζο .. μετά προσθέτουμε το κονιάκ και ανακατεύουμε καλά κλεινουμε παλι το βάζο και το φυλαμε αλλες 10 μέρες σε ντουλάπι το λικερ ειναι ετοιμο καλή επιτυχία..
Με τον ιδιο ακριβώς τρόπο γίνονται και τα κράνα και και τα βυσσινα .. με διαφορά 1 1/2 μήνα το καθένα.. δηλαδή πρωτα τα κεράσια μετά τα βύσσινα και τέλος καλοκαιριού τα κράνα ..ισα που προλαβαίνουν τον φθινοπωρινό ηλιο..'

Η αξία της Ζέας δεν είναι μόνο διατροφική

Η αξία της Ζέας δεν είναι μόνο διατροφική

Ζέα
Η τέλεια προσαρμογή του δίκοκκου σιταριού (Ζέα) στο ελληνικό κλίμα, το καθιστά ιδανική επιλογή όχι μόνο για τον καταναλωτή, αφού δεν περιέχει γλουτένη, αλλά και για τον αγρότη, αφού είναι ανθεκτικό στις κοινές ασθένειες των σιτηρών και δεν χρειάζεται ούτε ιδιαίτερη κατεργασία του εδάφους.
Δυσκολεύτηκε να βρει σπόρο Ζέας, αλλά ανταμείφθηκε από την απόλυτη προσαρμογή της ποικιλίας και την ανθεκτικότητά τηςΔυσκολεύτηκε να βρει σπόρο Ζέας, αλλά ανταμείφθηκε από την απόλυτη προσαρμογή της ποικιλίας και την ανθεκτικότητά της
Ταυτόχρονα, στη σπορά και τη συγκομιδή του μπορούν να χρησιμοποιηθούν τα ίδια μηχανήματα με το σκληρό σιτάρι, αρκεί να γίνουν πολύ μικρές προσαρμογές, λόγω του χοντρόφλουδου σπόρου. Εκεί ακριβώς βρίσκεται και το «μειονέκτημά» του, καθώς χρειάζεται άλεσμα σε πετρόμυλο για να παραχθεί αλεύρι. Στα μυστικά της Ζέας μας μυεί μία από τις πρώτες παραγωγούς που πίστεψαν σε αυτή την ποικιλία, η Δήμητρα Τριανταφύλλου, και καταθέτει τη μέχρι τώρα εμπειρία της, ενώ έχει ξεκινήσει να πειραματίζεται και με το Μαυραγάνι Λήμνου, μία ακόμα σπάνια ποικιλία, μοναδικής διατροφικής αξίας.
Πώς πήρατε την απόφαση να καλλιεργήσετε δίκοκκο σιτάρι;
Όταν, τυχαία, πληροφορήθηκα ότι το Ζέα είναι αρχαιοελληνικό φυτό και ότι ο Ελευθέριος Βενιζέλος το απαγόρευσε, έψαξα να το βρω. Έβλεπα στην αγορά μόνο αλεύρι από Ζέα. Έτσι, αποφάσισα να φέρω πιστοποιημένους σπόρους από το εξωτερικό. Πριν από δύο χρόνια, ξεκίνησα με ένα χωράφι τεσσάρων στρεμμάτων, το οποίο βρισκόταν σε αγρανάπαυση για τέσσερα χρόνια. Κράτησα τον πρώτο σπόρο και φέτος έφτασα να σπείρω 20 στρέμματα Ζέα και άλλα τόσα Μαυραγάνι Λήμνου.
Θεωρείτε ότι η αναπαραγωγή σπόρου είναι εύκολη υπόθεση;
Είναι εύκολη. Το σιτάρι αυτό είναι χοντρόφλουδο και σκληρό, ανθεκτικό στις ασθένειες και τις αντίξοες συνθήκες. Μπορείς να το σπείρεις σε ένα χωράφι χωρίς ιδιαίτερη προεργασία, ούτε χρειάζεται φυτοπροστατευτικά σκευάσματα. Εμένα, προσωπικά, δεν μου δημιούργησε το παραμικρό πρόβλημα.
Αν και φέτος είχαμε αρκετούς αέρηδες και πολλές βροχές, η παραγωγή ήταν πολύ ικανοποιητική. Βέβαια, ο γεωργός δεν μπορεί ποτέ να είναι σίγουρος για τη σοδειά. Εξαρτάται από τον Θεό και τα καιρικά φαινόμενα.
Θα χαρακτηρίζατε αποδοτικές αυτές τις τρεις χρονιές που ασχολείστε με την καλλιέργεια;
Σίγουρα, αποδοτικές και χωρίς πολλές διακυμάνσεις. Εμείς σπέρνουμε ανά στρέμμα 25-30 κιλά και παίρνουμε μια απόδοση, ανάλογα τη χρονιά, της τάξης των 150-180 κιλών. Το κοινό σκληρό σιτάρι έπιανε γύρω στα 200 κιλά το στρέμμα. Βέβαια, επειδή τα χωράφια μου διαθέτουν γεωτρήσεις, πότισα 2-3 φορές.
Η μεταποίησή του είναι εξίσου εύκολη υπόθεση;
Το σημαντικότερο είναι ότι ο σπόρος αλέθεται αποκλειστικά σε πετρόμυλο λόγω της χοντρής του φλούδας. Όταν θα πάρεις το αλεύρι, πρέπει να το κοσκινίσεις, για να φύγει η φλούδα. Αν και κάποιοι την κρατάνε, λόγω των φυτικών ινών που περιέχει. Σαν «ολικής άλεσης», δηλαδή.
Ποια είναι η τιμή του προϊόντος για τον παραγωγό και εσείς πόσο το πουλάτε για σπόρο;
Λόγω του ότι χρειάζομαι ακόμα τους σπόρους για την αύξηση της παραγωγής της επόμενης χρονιάς, δεν έχω πουλήσει ακόμη κάποια ποσότητα στην αγορά. Οι παραγγελίες, εξάλλου, μόνο για σπόρο από άλλους καλλιεργητές ήταν υπεραρκετές. Η μέση τιμή για τον σπόρο είναι τα 5 ευρώ το κιλό. Συνολικά, υπάρχει μία πρόθεση για του χρόνου να σπαρθούν μέχρι και 1.000 στρέμματα σε όλη την Ελλάδα. Υπάρχει πολύ μεγάλο ενδιαφέρον.
Πού μπορεί ο κόσμος να βρει ψωμί από σιτάρι Ζέα;
Εγώ το φτιάχνω μόνη μου. Υπάρχουν βέβαια και κάποιοι φούρνοι που έχουν, αλλά είναι κυρίως αυτοί που διαθέτουν πετρόμυλο, χωρίς και πάλι να είναι ξεκάθαρο από τι σπόρο είναι το ψωμί. Ενδιαφέρεται και η Ομοσπονδία των Αρτοποιών Ελλάδας, αλλά η υπάρχουσα ποσότητα δεν επαρκεί για τις ανάγκες της ζήτησης. Ο καθένας μπορεί να παρουσιάσει ότι θέλει και να το βαφτίσει Ζέα!
Γιατί το μαυραγάνι δεν έχει προχωρήσει εκτός Λήμνου;
Τα σπόρια είναι δυσεύρετα, εκλείπουν οι μεγάλες ποσότητες. Αυτό είναι το πρόβλημα με τις σπάνιες ποικιλίες σιταριών. Ακόμα και όταν οι παραγωγοί τα βρουν, οι τιμές είναι τσιμπημένες οπότε δύσκολα ένας αγρότης ρισκάρει! Εξάλλου, μια χαμένη χρονιά για έναν αγρότη ισοδυναμεί με πολλά δεινά. Η πρώτη δοκιμή εδώ στους πρόποδες του Παρνασσού, πάντως, πήγε πολύ καλά.
Θα ανησυχούσατε αν έσπερναν πολλοί παραγωγοί Ζέα;
Όλη η Ελλάδα ας γέμιζε με δίκοκκο σιτάρι! Είναι πολύ μεγάλη η ζήτηση και από το εξωτερικό! Όλοι ενδιαφέρονται για την υγεία τους, για ένα τρόφιμο που είναι ευεργετικό, είτε αλεύρι, είτε ψωμί.
Οι περισσότεροι αγρότες ζούνε από τις επιδοτήσεις. Δεν πρέπει να απαγκιστρωθούμε κάποτε από αυτό;
Τη μοναδική επιδότηση που πήρα από το ΟΣΔΕ ήταν 100 ευρώ πέρυσι για 7 στρέμματα ελιές. Ούτε για τα ποτίσματα δεν φτάνουν. Ακούω που λένε στον κόσμο να γίνουν αγρότες και σκέφτομαι ότι ναι μεν ασχολήθηκα με το χωράφι, αλλά κάνω κι άλλη δουλειά. Έσπειρα σιτάρι, αλλά όχι αυτό που η τιμή του βγαίνει στο εμπόριο χαμηλότερη κι από το κόστος παραγωγής. Το έψαξα και διάλεξα το Ζέα. Τα χωράφια, οι γεωτρήσεις και τα μηχανήματα υπήρχαν, δεν ξεκίνησα από το μηδέν. Πώς θα ξεκινήσει μόνος του ένας νέος τώρα να εγκατασταθεί στην επαρχία και να δουλέψει στη γεωργία χωρίς εφόδια και γνώσεις; Ούτε οι παλιοί αγρότες λογαριάζουν το κόστος παραγωγής. Δεν βγάζουν χαρτί και μολύβι πριν σπείρουν, για να δουν αν τους συμφέρει.
Who is who
Η Δήμητρα Τριανταφύλλου προέρχεται από οικογένεια αγροτών της Κάτω Τιθορέας. Μετοίκησε στην Αθήνα, όπου ασχολήθηκε με τον διαφημιστικό κλάδο, αλλά λόγω της οικονομικής κρίσης αποφάσισε πριν από δύο χρόνια να αξιοποιήσει μόνη τα οικογενειακά σιταροχώραφα. Στόχος της είναι να πουλά σπόρο Ζέας σε άλλους καλλιεργητές και το υπόλοιπο να το διαθέτει σε πετρόμυλο για αλεύρι.

Ενας κόμπος η χαρά μου~Μπάμπης Στόκας

Ενας κόμπος η χαρά μου~Μπάμπης Στόκας

Μεταφορτώθηκε στις 15 Μάρ 2011
Έρχονται κάποιες στιγμές στη ζωή μας που κάποια τραγούδια μας ταιριάζουν τόσο μα τόσο πολύ...Λες και είναι ρούχα ραμμένα επάνω μας...
----------------------------------------­----------------------------------------

Στίχοι: Σταύρος Κουγιουμτζής
Μουσική: Σταύρος Κουγιουμτζής
Πρώτη εκτέλεση: Γιώργος Νταλάρας

Άλλες ερμηνείες:
Μπάμπης Στόκας


Φεγγαρόβραδα με γλέντια και μουσικές κάτω από την Ακρόπολη

http://mikros-romios.gr/2520/feggarovrada/

Φεγγαρόβραδα με γλέντια και μουσικές κάτω από την Ακρόπολη

Τμήμα από ακουαρέλα του Ηλία Κουμετάκη με τίτλο «Η παλιά ταβέρνα», 1940
Γράφει ο Eλευθέριος Γ. Σκιαδάς
Προπολεμικά, το πιο πολυθόρυβο κομμάτι από τις συνοικίες που περιβάλλουν ολόγυρα την Ακρόπολη ήταν του Μακρυγιάννη και η λεωφόρος Ακροπόλεως μέχρι το Θησείο. «Ήταν η “ηχητική” ζωή των Αθηνών», γραμμόφωνα, μεγάφωνα, λατέρνες, σαντούρια, ρομβίες, κιθάρες, βιολιά, μαντολίνα αντιλαλούσαν από τον Ιερό Βράχο της Ακρόπολης μέχρι τον λόφο του Φιλοπάππου έως τα ξημερώματα! Πότε με φεγγαροβραδιές και πότε με αστροφεγγιές, με δροσιές και με ανυπόφορες ζέστες, όλα τα είδη μουσικής επιστρατεύονταν για να τέρψουν τους θαμώνες. Στου Μακρυγιάννη, βέβαια, τα κέντρα δεν ήταν πολλά. Τα «Παναθήναια» του Σπίγγου, η «Ελλάς» του Στεφανάτου, η «Λευκάς» του Καρύδη και το γνωστό σε όλη την Αθήνα κέντρο του Ανδρίτσου διατηρούσαν αμετάβλητο τον παλαιό τους χαρακτήρα και συντελούσαν στην «γκαγκαρέικη» εικόνα της συνοικίας. Κυριαρχούσαν οι… πατροπαράδοτες συνήθειες· το καφεδάκι, η γκαζόζα και το λουκουμάκι. Πιο πάνω όμως, στην πλατεία Ακροπόλεως, μοιραία η καλοκαιρινή κίνηση είχε εντονότερο χαρακτήρα. Εξάλλου, εκεί τα διάφορα καταστήματα θεωρούνταν «εξοχικά»: ο «Παρθενών» του Παπανδρέου, τα «Προπύλαια» του Ιωνά, το «Ερέχθειον» των Βρυχέα και Σταυριανού, ο «Βρούτος» της Άννας Βρυχέα και ο «Φιλόσοφος Σωκράτης» του Β. Γωγούση. Μια… πανδαισία ονομάτων του ευκλεούς παρελθόντος! Στις περιπτώσεις αυτές υπήρχε μια ιδιαιτερότητα: Το πρωί οι επισκέπτες δεν ήταν απαιτητικοί. Σερβιρίζονταν με κάτι δροσιστικό, έβγαζαν αναμνηστικές φωτογραφίες σε έναν από τους δύο υπαίθριους φωτογράφους που έστεκαν πάντα στην πλατεία, τον Ιωάννη Δαλόγλου και τον Κώστα Ξανθομαλλίδη, και έφευγαν προς τα αρχαία ή προς το σπίτι τους. Άλλος όμως ήταν ο απογευματινός και βραδινός κόσμος. Ερχόταν για να διασκεδάσει, να… ξεσκάσει. Καταλάμβανε λοιπόν όλα τα τραπεζάκια των καταστημάτων, παρατείνοντας τη διαμονή του έως τα μεσάνυχτα ή ―τις ζεστές νύχτες― και πολύ αργότερα.

ΣΤΟΝ ΑΠΟΛΛΩΝΑ




ΣΤΟΝ ΑΠΟΛΛΩΝΑ ..........
Θεός εσύ κι εγώ ιέρεια ,
Φωτογραφία: ΣΤΟΝ ΑΠΟΛΛΩΝΑ ..........
Θεός  εσύ κι εγώ ιέρεια ,          
να 'ρχομαι το ναό σου να φροντίζω....               
με ιεροτελεστίες τη λατρεία μου να ζεις! 
Κοσμήματα ακριβά να σου προσφέρω,                                    
                              κοσμήματα απ’ το χέρι της ψυχής, 
κομψοτεχνήματα, όπως σου πρέπει να δωρίζω....
Τη θεική μορφή σου να εξευμενίζω!
Θυσία στο βωμό να σου προσφέρω, 
τα φύλλα της καρδιάς εκεί  να ρίξω, 
να εξαγνίσω την ψυχή μου μες τις φλόγες....
Τον ιερό χρησμό σου να αξίζω!
Σα μέταλλο να λιώσει να χυθεί, 
Μελένια φύλλα, χρυσαφένια να σου πλέξω, 
με όρκους σε χρυσό κλαδί να δέσω.... 
να προσκυνήσω σε λατρευτική στιγμή, 
στεφάνι,στα μαλλιά σου τα σπαστά  να το στολίσω.
Κι ας μην είναι της δάφνης, που ποθείς!
Κάθε σου λέξη χρυσοστόλιστη μετρώ, 
θαμπώνομαι απ’ το ηλιόφωτο σου κάλλος....
εκστασιάζομαι στα λόγια της ψυχής σου, 
δώρο ευλογίας που αξιώνομαι να ζω! 
Απλόχερα σκορπίζεις τις ακτίνες σου.... 
Δίνει ζωή και ζεστασιά το άγγιγμα σου! 
Αναστατώνεις τις αισθήσεις με τη λύρα σου, 
μαγεύει η χαρά της μουσικής σου!     
Απόλλωνα θεέ πανέμορφε,
Ήλιε ζωοδότη,ολοπόρφυρε εσύ....
Να ξεχωρίζεις πάντα ολόδροσος στον Όλυμπο, 
ν’ απολαμβάνεις τη λατρεία τη θνητή!
Κι εγώ θα σε λατρεύω θεέ της Ποίησης, 
στο Πάνθεο μου, αιώνια εφηβική μορφή!
  ~~~ V . K. ~~~     (20/8/2013)να 'ρχομαι το ναό σου να φροντίζω....
με ιεροτελεστίες τη λατρεία μου να ζεις!
Κοσμήματα ακριβά να σου προσφέρω,
κοσμήματα απ’ το χέρι της ψυχής,
κομψοτεχνήματα, όπως σου πρέπει να δωρίζω....
Τη θεική μορφή σου να εξευμενίζω!
Θυσία στο βωμό να σου προσφέρω,
τα φύλλα της καρδιάς εκεί να ρίξω,
να εξαγνίσω την ψυχή μου μες τις φλόγες....
Τον ιερό χρησμό σου να αξίζω!
Σα μέταλλο να λιώσει να χυθεί,
Μελένια φύλλα, χρυσαφένια να σου πλέξω,
με όρκους σε χρυσό κλαδί να δέσω....
να προσκυνήσω σε λατρευτική στιγμή,
στεφάνι,στα μαλλιά σου τα σπαστά να το στολίσω.
Κι ας μην είναι της δάφνης, που ποθείς!




Κάθε σου λέξη χρυσοστόλιστη μετρώ,
θαμπώνομαι απ’ το ηλιόφωτο σου κάλλος....
εκστασιάζομαι στα λόγια της ψυχής σου,
δώρο ευλογίας που αξιώνομαι να ζω!
Απλόχερα σκορπίζεις τις ακτίνες σου....
Δίνει ζωή και ζεστασιά το άγγιγμα σου!
Αναστατώνεις τις αισθήσεις με τη λύρα σου,
μαγεύει η χαρά της μουσικής σου!
Απόλλωνα θεέ πανέμορφε,
Ήλιε ζωοδότη,ολοπόρφυρε εσύ....
Να ξεχωρίζεις πάντα ολόδροσος στον Όλυμπο,
ν’ απολαμβάνεις τη λατρεία τη θνητή!
Κι εγώ θα σε λατρεύω θεέ της Ποίησης,
στο Πάνθεο μου, αιώνια εφηβική μορφή!
~~~ V . K. ~~~ (20/8/2013)

Kατσαρίδες..Φυσικός τρόπος για να τις διώξετε!


Kατσαρίδες..Φυσικός τρόπος για να τις διώξετε!


Θεωρούνται τα πρώτα φτερωτά έντομα στον κόσμο, το είδος τους έχει μείνει απαράλλαχτο εδώ και περίπου 300 εκατ. χρόνια, λατρεύουν το ζεστό, υγρό και σκοτεινό περιβάλλον και τρέφονται με υπολείμματα τροφών, ρούχα, χαρτιά, μικρά έντομα κ.λπ. Ο λόγος για τους πιο ανεπιθύμητους οικιακούς επισκέπτες: τις κατσαρίδες.
Το γνωστό «τέλειο έντομο», που θα επιβιώσει από οποιαδήποτε παγκόσμια οικολογική, πυρηνική ή άλλη καταστροφή, η κατσαρίδα έχει την…τιμητική της το καλοκαίρι, ειδικά στα μεγάλα αστικά κέντρα. Παρά τις επισκέψεις της όμως, κανείς δεν την υποδέχεται με «ανοιχτές αγκάλες». Αντίθετα, η σαγιονάρα στο ένα χέρι και το εντομοαπωθητικό στο άλλο, είναι μία σκηνή που όλοι έχουμε επιχειρήσει, προκειμένου να απαλλαγούμε από αυτήν. Επειδή συνήθως η προσπάθεια είναι απόλυτα… αποτυχημένη, πριν καλέσουμε τους ειδικούς, ίσως θα πρέπει να δοκιμάσουμε πιο φυσικούς τρόπους εξόντωσης της.
1. Αρχικά, να θυμάστε ότι οι κατσαρίδες απεχθάνονται τα δαφνόφυλλα, τις φέτες του αγγουριού και το σκόρδο. Άρα καλό θα ήταν να αφήσετε κάπου κοντά στα μέρη που συχνάζουν (συνήθως ντουλάπια κουζίνας και μπάνιου) τα μικρά αυτά «δώρα». Βέβαια, υπάρχει ο κίνδυνος να γεμίσετε μυρμήγκια και άλλα έντομα. Plus: ένα καλό κόλπο είναι όταν σφουγγαρίσετε το σπίτι σας, να προσθέσετε μερικά φύλλα δάφνης στο νερό. Αυτό θα αποτρέψει επιδρομές τους στο σπίτι σας. 2. Ένα καλό απωθητικό είναι ένα παρασκεύασμα από βορικό οξύ, ζάχαρη και σιτάρι ή αλεύρι. Φτιάξτε μικρές μπαλίτσες από αυτό το μίγμα και τοποθετήστε τις στα μέρη που εμφανίζονται οι κατσαρίδες. Σύντομα θα δηλητηριαστούν καταπίνοντας το οξύ. 3. Η αμμωνία είναι ένας ακόμα εχθρός της κατσαρίδας. Προσθέστε δύο φλιτζάνια αμμωνίας σε ένα κουβά γεμάτο νερό και ξεπλύνετε το μέσα στο νεροχύτη. Η αμμωνία που υπάρχει στο νερό θα «κυνηγήσει» τις κατσαρίδες μακριά από το σπίτι σας. 4. Η ναφθαλίνη δεν είναι κάτι που αγαπούν οι κατσαρίδες, επομένως καλό θα ήταν να τοποθετήσετε μπάλες ναφθαλίνης μέσα στα ντουλάπια, στο νεροχύτη της κουζίνας, κάτω από το ψυγείο και όπου αλλού θεωρείτε ότι έχουν «πέρασμα» τα συγκεκριμένα έντομα. 5. Μία καλή παγίδα για κατσαρίδες είναι ένα βάζο με …νερό. Απλά τοποθετήστε ένα βάζο με νερό κοντά στον τοίχο και αυτό σύντομα θα γίνει πόλος έλξης για τις κατσαρίδες. Απλά, μην ξεχάσετε να προσθέσετε και λίγη αμμωνία ή ένα από τα δολώματα που κυκλοφορούν στο εμπόριο, ειδικά για κατσαρίδες. Το «κόλπο» είναι ότι οι κατσαρίδες, αν και μπορούν να επιβιώσουν για μήνες χωρίς τροφή, χρειάζονται καθημερινά νερό. Γι αυτόν το λόγο, καλό θα ήταν να μην αφήνετε νερό στο νεροχύτη, άπλυτα πιάτα ή άλλες «εστίες» νερού σε μέρη του σπιτιού. 6. Ο πιο απλός τρόπος για να απαλλαγείτε από τις κατσαρίδες είναι το σαπουνόνερο. Προσθέστε σαπούνι ή απορρυπαντικό σε νερό και απλώστε το στην επιφάνεια που εμφανίστηκε η κατσαρίδα. Την επόμενη φορά που θα πλησιάσει, το μίγμα αυτό θα τη σκοτώσει μέσα σε λίγα λεπτά. 7. Η μαγειρική σόδα είναι μία ακόμα λύση. Βάλτε μαγειρική σόδα σε φύλλα λάχανου ή μαρουλιού και τοποθετήστε το στις περιοχές όπου εισβάλλουν οι κατσαρίδες. Το «γεύμα» αυτό θα τις κάνει να μη σας ξαναεπισκεφτούν. Εναλλακτικά, μπορείτε να προσθέσετε και ζάχαρη. Οι κατσαρίδες δύσκολα θα αντισταθούν στη «μοιραία» αυτή λιχουδιά. 8. Να θυμάστε ότι οι κατσαρίδες έλκονται από τις περιοχές, όπου έχουν ήδη ρυπανθεί με περιττώματα κατσαρίδων. Καθαρίστε πολύ καλά και φροντίστε έπειτα να στεγνώσετε τις συγκεκριμένες περιοχές, ώστε να μην μείνουν υπολείμματα νερού, που μπορεί να τις προσελκύσουν ξανά.

ΚΛΕΙΤΟΣ ΚΥΡΟΥ ""Θα ξαναγυρίσουμε"

Φωτογραφία: ΚΛΕΙΤΟΣ ΚΥΡΟΥ ""Θα ξαναγυρίσουμε"

Θα ξαναγυρίσουμε
Oταν οι ελιές θα ντύνουν στο χρυσάφι τα γέρικα όνειρά τους
Oταν τα μελτέμια θα κινούν να χαϊδέψουν τις εφήμερες πεζολογίες του νησιού
Oταν δυο μάτια σκοπελίτικα θα φωτιστούν απ' τη χαρά του γυρισμού
Τούτο το καλοκαίρι είτε το άλλο που θα 'ρθει
Δεν έχει σημασία πότε
Κάποιο καλοκαίρι τέλος πάντων θα ξαναγυρίσουμε
Πιο δυνατοί πιο μεστωμένοι
Eχοντας συνοψίσει το νόημα της πρώτης προσπάθειας
Πειθαρχώντας στη νοσταλγία του Αιγαίου

Θα ξαναγυρίσουμε
Συνοδευόμενοι από γυναικεία στήθια σ' ενάντιον άνεμο
Κι από το βασιλιά το Στάφυλο με το αρχαίο σπαθί του
Ποιος θα βρεθεί να μας τον ιστορήσει
Πιο νέοι πιο ξανθοί πιο ακμαίοι
Χωρίς αυταπάτες μ' αγκαλιές γιασεμιά
Να φυτέψουμε στου πελάγους τη ράχη
Τον σπόρο του έρωτά μας
ΤΑ ΡΑΝΤΙΣΜΕΝΑ(Ομάδα καλλιτεχνικών, λογοτεχνικών, αναζητήσεων).

ΚΛΕΙΤΟΣ ΚΥΡΟΥ ""Θα ξαναγυρίσουμε"

Θα ξαναγυρίσουμε
Oταν οι ελιές θα ντύνουν στο χρυσάφι τα γέρικα όνειρά τους
Oταν τα μελτέμια θα κινούν να χαϊδέψουν τις εφήμερες πεζολογίες του νησιού
Oταν δυο μάτια σκοπελίτικα θα φωτιστούν απ' τη χαρά του γυρισμού
Τούτο το καλοκαίρι είτε το άλλο που θα 'ρθει
Δεν έχει σημασία πότε
Κάποιο καλοκαίρι τέλος πάντων θα ξαναγυρίσουμε
Πιο δυνατοί πιο μεστωμένοι
Eχοντας συνοψίσει το νόημα της πρώτης προσπάθειας
Πειθαρχώντας στη νοσταλγία του Αιγαίου

Θα ξαναγυρίσουμε
Συνοδευόμενοι από γυναικεία στήθια σ' ενάντιον άνεμο
Κι από το βασιλιά το Στάφυλο με το αρχαίο σπαθί του
Ποιος θα βρεθεί να μας τον ιστορήσει
Πιο νέοι πιο ξανθοί πιο ακμαίοι
Χωρίς αυταπάτες μ' αγκαλιές γιασεμιά
Να φυτέψουμε στου πελάγους τη ράχη
Τον σπόρο του έρωτά μας

Κέντημα με απλές βελονιές

     
  El hogar de las lanas.

Buenas noches

Κέντημα με απλές βελονιές ραψίμματος.
Ωραίο μοτίβο και προσιτό για πολλές χρήσεις. 
Μπορείτε να το εφαρμόετε ολόκληρο ή μέρος αυτού ανάλογα με το πού και το γιατί... 
Από πετσέτες μέχρι μαξιλάρια ύπνου ή διακοσμητικά αλλά και σαν κάλυψη κάποιας φθοράς σε κάποιο ύφασμα...! 
Καλή επιτυχία! 







Φωτογραφία: Buenas noches
 

γιουρτομπανανοσοκολατένιο γλυκό

Φωτογραφία: Ένα ακόμη δροσερό γιουρτομπανανοσοκολατένιο γλυκό ψυγείου. Καλή Κυριακή και καλή εβδομάδα.
http://cretangastronomy.blogspot.gr/2013/08/blog-post_18.htmlΚρήτη:γαστρονομικός περίπλους.

Ένα ακόμη δροσερό γιουρτομπανανοσοκολατένιο γλυκό ψυγείου. Καλή Κυριακή και καλή εβδομάδα.
http://cretangastronomy.blogspot.gr/2013/08/blog-post_18.html

Δημοφιλείς αναρτήσεις