ΣΤΟΝ ΑΠΟΛΛΩΝΑ ..........
Θεός εσύ κι εγώ ιέρεια ,
να 'ρχομαι το ναό σου να φροντίζω.... με ιεροτελεστίες τη λατρεία μου να ζεις!
Κοσμήματα ακριβά να σου προσφέρω,
κοσμήματα απ’ το χέρι της ψυχής,
κομψοτεχνήματα, όπως σου πρέπει να δωρίζω....
Τη θεική μορφή σου να εξευμενίζω!
Θυσία στο βωμό να σου προσφέρω,
τα φύλλα της καρδιάς εκεί να ρίξω,
να εξαγνίσω την ψυχή μου μες τις φλόγες....
Τον ιερό χρησμό σου να αξίζω!
Σα μέταλλο να λιώσει να χυθεί,
Μελένια φύλλα, χρυσαφένια να σου πλέξω,
με όρκους σε χρυσό κλαδί να δέσω....
να προσκυνήσω σε λατρευτική στιγμή,
στεφάνι,στα μαλλιά σου τα σπαστά να το στολίσω. Κι ας μην είναι της δάφνης, που ποθείς!
Κάθε σου λέξη χρυσοστόλιστη μετρώ,
θαμπώνομαι απ’ το ηλιόφωτο σου κάλλος....
εκστασιάζομαι στα λόγια της ψυχής σου,
δώρο ευλογίας που αξιώνομαι να ζω!
Απλόχερα σκορπίζεις τις ακτίνες σου....
Δίνει ζωή και ζεστασιά το άγγιγμα σου!
Αναστατώνεις τις αισθήσεις με τη λύρα σου,
μαγεύει η χαρά της μουσικής σου!
Απόλλωνα θεέ πανέμορφε,
Ήλιε ζωοδότη,ολοπόρφυρε εσύ....
Να ξεχωρίζεις πάντα ολόδροσος στον Όλυμπο,
ν’ απολαμβάνεις τη λατρεία τη θνητή!
Κι εγώ θα σε λατρεύω θεέ της Ποίησης,
στο Πάνθεο μου, αιώνια εφηβική μορφή!
~~~ V . K. ~~~ (20/8/2013)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου