ΣΤΕΒΙΑ:Εμπορική αξία και ευεργετικές ιδιότητες του φυτού

http://www.back-to-nature.gr/2012/11/blog-post_9948.html

ΣΤΕΒΙΑ:Εμπορική αξία και ευεργετικές ιδιότητες του φυτού

 Η ΣΤΕΒΙΑ ( Stevia rebaudiana bertoni), ένας μικρός θάμνος που είναι αυτοφυής στη Βορειοανατολική Παραγουάη στα σύνορα με τη Βραζιλία, εξελίσσεται σε έναν ισχυρό πρωταγωνιστή στο χώρο των γλυκαντικών ουσιών και σε ανταγωνιστή της Ασπαρτάμης και της ίδιας της Ζάχαρης.

Η Στέβια, που μέχρι λίγα χρόνια ήταν άγνωστη στην Ελλάδα, ίσως αποδειχθεί μια πολύ καλή εναλλακτική καλλιέργεια και για την Ελλάδα, οπως και σε πολλές άλλες χώρες, αλλά και ένα υγιεινό γλυκαντικό τόσο για τη βιομηχανία τροφίμων όσο και την Ιατρική.Αποτελεί πηγή χρήσιμων φυσικών χημικών ουσιών, όπως οι γλυκαντικές ουσίες Στεβιοσίδη και Ρεμπαουντιοσίδη ( Stevioside & Rebautioside ), αλλά και η χλωροφύλλη (φυσική χρωστική) κ.ά. 

Τα ακατέργαστα ξηρά φύλλα της Στέβια είναι 30-40 φορές πιο γλυκά από τη ζάχαρη, ενώ η καθαρή γλυκαντική ουσία που περιέχεται σε αυτά είναι 300 φορές πιο γλυκιά από τη ζάχαρη. Αλλά το μεγάλο γλυκό μυστικό της και το μεγάλο πλεονέκτημα της είναι, ότι δεν έχει ούτε μία θερμίδα.Μέχρι στιγμής δεν υπάρχουν ενδείξεις για ανεπιθύμητες δράσεις στον ανθρώπινο οργανισμό. Αντιθέτως, πολλές διεθνείς έρευνες έχουν δείξει ότι η Στέβια διαθέτει αντιοξειδωτικές, αντιφλεγμονώδεις, αντιβακτηριδιακές και αντιιογόνες ιδιότητες. Πλεονέκτημα επίσης της Στέβιας είναι το γεγονός, ότι η Στέβια δεν διασπάται σε υψηλές θερμοκρασίες μέχρι 200 βαθμών Κελσίου, ιδιότητα που επιτρέπει τη χρήση της στη μαγειρική, σε αντίθεση με τη συνθετική Ασπαρτάμη.

Οι μεγαλύτεροι χρήστες της Στέβιας είναι η βιομηχανία τροφίμων-ποτών και η ζαχαροπλαστική, καθώς υποκαθιστά τη ζάχαρη και την πράσινη χρωστική. Είναι χρήσιμη για τη διατροφή των διαβητικών, των υπογλυκαιμικών και των παχύσαρκων, αλλά και όλων μας για μια προληπτική υγιεινή διατροφή.
Η Στέβια και η Στεβιοζάχαρη ( Στεβιοσίδη και Ρεμπαουντιοσίδη-Α) αναμένεται πλέον να καταλάβει την δεύτερη θέση στην παγκόσμια αγορά γλυκαντικών ουσιών μετά τη ζάχαρη.
Με αυτά τα προσόντα, η Στέβια μοιάζει να είναι το μαγικό φυτό, η ιδανική εναλλακτική καλλιέργεια και λύση για την Ελλάδα και για την Κύπρο!

Η Στέβια με τη καλλιέργεια, τη μεταποίηση της και τη χρήση της έφερε επανάσταση στη διατροφή μας, στην αγροτική ανάπτυξη, στη βιομηχανική ανάπτυξη και στη βιομηχανία Τροφίμων και ποτών.

Οι ευεργετικές ιδιότητες και χρήσεις της στέβιας:
Η ΣΤΕΒΙΑ είναι σήμερα, το πιο πολυσυζητημένο φυτό σε παγκόσμια κλίμακα, που απασχολεί τον διεθνή έντυπο και ηλεκτρονικό τύπο και προκαλεί ραγδαίες ανακατατάξεις στην αγορά γλυκαντικών και ζάχαρης και δίκαια χαρακτηρίζεται σαν το «μαγικό φυτό της νέας χιλιετίας»
Οι λόγοι για τους οποίους γίνεται ευρεία συζήτηση και απασχολεί τους διεθνείς Ιατρικούς, Εμπορικούς, Επιχειρηματικούς αλλά και τους Γεωπονικούς κύκλους, είναι οι θαυμαστές φυσικές ιδιότητές της.

• Είναι ένα ισχυρό γλυκαντικό της φύσης, 300 φορές πιο γλυκό από τη ζάχαρη, αλλά χωρίς καθόλου θερμίδες και είναι ασφαλές για την ανθρώπινη υγεία, χωρίς ενδείξεις ανεπιθύμητης δράσης στον ανθρώπινο οργανισμό.
• Έχει θαυμάσιες αντιδιαβητικές, αντιυπογλυκαιμικές, αντιυπερτασικές, αντισηπτικές, επουλωτικές, αντιοξειδωτικές, αντιβακτηριδιακές και αντιφλεγμονώδεις ιδιότητες.
• Ενισχύει την άμυνα του οργανισμού και προστατεύει από τους ιούς και από ιογενείς καρκίνους, αλλά και από βλάβες του DNA.
• Επίσης έχει αντιγηραντική δράση στο δέρμα και χρησιμοποιείται σε σαπούνια, σαμπουάν, μάσκες προσώπου κλπ.
• Ακόμη ωφελεί στην υγιεινή του στόματος, προστατεύει από την candita (άφθα), την ουλίτιδα και έχει προληπτική δράση κατά της πλάκας και της τερηδόνας των δοντιών.
• Γενικά συμβάλλει στην υγιεινή διατροφή και στην αντιμετώπιση διαφόρων διατροφικών προβλημάτων, όπως η παχυσαρκία, ο σακχαροδιαβήτης και η υπογλυκαιμία, αλλά και προληπτικά για την πρόληψη των ανεπιθύμητων παρενεργειών της υπερκατανάλωσης της ζάχαρης.
• Τα ακατέργαστα ξηρά φύλλα της Στέβιας είναι 30-40 φορές πιο γλυκά από τη ζάχαρη, ενώ η καθαρή γλυκαντική ουσία που περιέχεται σε αυτά είναι 300 φορές πιο γλυκιά από τη ζάχαρη. Αλλά το μεγάλο γλυκό μυστικό της και το μεγάλο πλεονέκτημά της είναι ότι δεν έχει ούτε μια θερμίδα.

Η αξία του φυτού αυτού, είναι τεράστια, καθώς μπορεί να γίνει και βιομηχανική εκμετάλλευσή του, αλλά επίσης έχει νόημα κάθε σπίτι να διατηρεί μια με δύο γλάστρες με φυτά Στέβιας για τις καθημερινές ανάγκες του σπιτιού. Η Στέβια μπορεί να χρησιμοποιηθεί φρέσκια αλλά και αποξηραμένη, στα φαγητά, σε σαλάτες, σε γλυκά, σε ποτά χωρίς να προσθέτει θερμίδες στη διατροφή μας.
Καλλιέργεια στέβιας στην Ελλάδα : Tο εύκρατο και ξηροθερμικό κλίμα της Ελλάδας καλύπτει τις ανάγκες της Στέβιας σε θερμοκρασία και φωτισμό και ευνοεί την καλλιέργεια της.Αντίθετα όμως όσον αφορά στις ανάγκες της Στέβιας σε νερό, οι βροχοπτώσεις στην Ελλάδα δεν καλύπτουν τις απαιτήσεις της, οπότε αναγκαστικά θα είναι αρδευόμενη η καλλιέργεια. Οι εδαφικές απαιτήσεις της Στέβιας ( σε σύσταση εδάφους και σε θρεπτικά στοιχεία ) είναι μικρές και η Στέβια είναι ανθεκτικό και λιτοδίαιτο φυτό. Η Στέβια σαν ετήσια καλλιέργεια είναι κερδοφόρα , αλλά σαν πολυετής καλλιέργεια είναι ακόμη περισσότερο κερδοφόρα.
Τα οικονομικά αποτελέσματα της ετήσιας καλλιέργειας της Στέβιας, με βάση διεθνή στοιχεία είναι:

• Το κόστος παραγωγής 400- 500 Ε / στρέμμα,
• Η μέση στρεμματική απόδοση σε ξερά φύλλα κυμαίνεται γύρω στα 200-400 κιλά/ στρέμμα, που εξαρτάται από το γενετικό δυναμικό κάθε ποικιλίας, από τις εδαφοκλιματικές συνθήκες και επίσης από τις καλλιεργητικές φροντίδες.
• Το ακαθάριστο γεωργικό Εισόδημα κατά στρέμμα ( με τιμή 2- 2,5 ε/ kg ) κυμαίνεται στα 400- 1.000 ευρώ, ανάλογα με τις στρεμματικές αποδόσεις και ανάλογα με την τιμή πώλησης των ξηρών φύλλων της Στέβιας.
• Το σημείο ισορροπίας κόστους παραγωγής και γεωργικού εισοδήματος κυμαίνεται στα 200- 250 κιλά/ στρέμμα.
• Το καθαρό κέρδος ανά στρέμμα κυμαίνεται από 100-500 ευρώ, ανάλογα με την στρεμματική απόδοση και ανάλογα με την τιμή πωλήσεως των ξηρών φύλλων της Στέβιας, η οποία σήμερα κυμαίνεται από 2-2,5 ευρώ/ κιλό.Εξ άλλου αυτό το Καθαρό ετήσιο Κέρδος από την καλλιέργεια της Στέβιας ξεπερνά ακόμη και το Ακαθάριστο Γεωργικό Εισόδημα άλλων ανταγωνιστικών καλλιεργειών.

Η επένδυση στην πολυετή καλλιέργεια Στέβιας συμφέρει, διότι από την πρώτη χρονιά έχουμε απόσβεση του επενδυθέντος κεφαλαίου και επιπλέον σημαντικό καθαρό επιχειρηματικό κέρδος. Επιπλέον στη συνέχεια στα επόμενα χρόνια συνεχίζουμε να έχουμε σημαντικό επιχειρηματικό κέρδος. Επισημαίνεται δηλαδή, ότι ενώ σε άλλες πολυετείς καλλιέργειες δεν επιτυγχάνεται παραγωγή , απόσβεση και κέρδος από το πρώτο έτος, αλλά μετά από μερικά χρόνια, αντίθετα στη Στέβια έχουμε ικανοποιητικό εισόδημα, απόσβεση και κέρδη από τον πρώτο χρόνο της καλλιέργειας.
Η Μεταποίση της Στέβιας - Μια Κερδοφόρα Επένδυση

Η τεχνολογία μεταποίησης της Στέβιας είναι σχεδόν ίδια με αυτή της μεταποίησης των ζαχαρότευτλων για παραγωγή τευτλοζάχαρης. Η λειτουργία ενός εργοστασίου μεταποίησης Στέβιας στην Ελλάδα θα συμβάλλει πολύ στην επέκταση της καλλιέργειας της Στέβιας στην Ελλάδα και ταυτόχρονα θα δημιουργήσει πολλές θέσεις απασχόλησης και θα συμβάλλει στην βιομηχανική ανάπτυξη της Ελλάδας, όπως παλιότερα η έναρξη καλλιέργεια και μεταποίησης των τεύτλων για την παραγωγή τευτλοζάχαρης.

Προς το παρόν δεν υπάρχουν εργοστάσια στην Ευρώπη και στην Ελλάδα, αλλά μία τέτοια επένδυση θεωρείται σήμερα πολύ κερδοφόρα.

Σήμερα η Βιομηχανική Μεταποίηση της Στέβιας είναι ένας ραγδαία αναπτυσσόμενος κλάδος. Συνακόλουθα μια Καθετοποιημένη Μονάδα Καλλιέργειας, Μεταποίησης και Εμπορίας της Στέβιας θεωρείται και είναι από τις πλέον κερδοφόρες επενδύσεις, ταχείας απόσβεσης του επενδυθέντος κεφαλαίου και υψηλής κερδοφορίας.

 

Η Εμπορική Σημασία της Στέβιας

Η εμπορική σημασία της Στέβιας είχε επισημανθεί ήδη από το 1887, αλλά οικονομικά συμφέροντα έβαζαν πολλά εμπόδια στη χρήση της Στέβιας και συνακόλουθα στην επέκταση της καλλιέργειας και της μεταποίησης της.

Επιτέλους όμως οι μεγάλες ανάγκες των ανθρώπων για Υγιεινή Διατροφή, αλλά και οι πιέσεις των οργανωμένων Κοινωνιών υπερνίκησαν τα μεγάλα οικονομικά συμφέροντα και ανάγκασαν ακόμη και επιχειρηματικούς κολοσσούς να υιοθετήσουν τη Στέβια και τη χρήση της για την παραγωγή υγιεινών Τροφίμων και Ποτών.

«Τώρα ήρθε η ώρα του θριάμβου της Στέβιας» και σήμερα η προσφορά των προϊόντων της Στέβιας δεν προλαβαίνει να καλύψει την ραγδαία αυξανόμενη ζήτηση της, η οποία οφείλεται στα πλεονεκτήματά της έναντι όλων των άλλων γλυκαντικών ουσιών, αλλά και έναντι της ζάχαρης.

Η Στέβια αναμένεται να εκτοπίσει στο άμεσο μέλλον όλες τις άλλες γλυκαντικές ουσίες, αλλά και να αποσπάσει σημαντικά μερίδια αγοράς (γύρω στο 30% της κατανάλωσης ζάχαρης) και από την ίδια τη ζάχαρη.

Επομένως στο άμεσο μέλλον αναμένεται μεγάλη επέκταση της καλλιέργειας της Στέβιας, που θα φτάσει στα 8.000.000 στρέμματα παγκοσμίως, ενώ σήμερα δεν ξεπερνούν τα 500.000 στρέμματα.

Η δυνατότητα Συμβολής της Στέβιας στην Αγροτική και Βιομηχανική Ανάπτυξη της Ελλάδας
Οι προοπτικές επέκτασης της καλλιέργειας της Στέβιας στην Ευρώπη και στην Ελλάδα είναι πολύ μεγάλες και η καλλιέργεια του φυτού μπορεί να συμβάλλει σημαντικά στην αγροτική και βιομηχανική ανάπτυξη και στο ΑΕΠ της Ελλάδας.

Η συγκεκριμένη καλλιέργεια έχει εξαγωγικό προσανατολισμό, όπως τα Καπνά και μπορεί να φέρει συνάλλαγμα και νέα εισοδήματα στην αγροτική και Εθνική Οικονομία και να συμβάλλει στην έξοδο από τη σημερινή οικονομική κρίση.

Γενικά η Στέβια μπορεί να προσφέρει πολύ περισσότερα εισοδήματα, αλλά και υψηλότερα κέρδη στους αγρότες από άλλες σημαντικές παραδοσιακές καλλιέργειες, όπως το ΡΟΔΑΚΙΝΟ, το ΒΑΜΒΑΚΙ, τα ΤΕΥΤΛΑ κ.ά. Επί πλέον όμως, η συμβολή της Στέβιας στην εθνική οικονομία και στο ΑΕΠ είναι μεγαλύτερη από πολλές άλλες σημαντικές ελληνικές καλλιέργειες.

Τα παραπάνω είναι απόσπασμα από το βιβλίο «Η ΕΠΙΧΕΙΡΗΜΑΤΙΚΗ ΚΑΛΛΙΕΡΓΕΙΑ ΤΗΣ ΣΤΕΒΙΑΣ» του Παύλου Καπόγλου- Γεωπόνου ΑΠΘ.

«Το χρονικό του Τράβνικ»

Εκδόσεις Καστανιώτη.

Επανακυκλοφόρησε «Το χρονικό του Τράβνικ», το αριστουργηματικό και προφητικό έργο του νομπελίστα Ίβο Άντριτς. http://ow.ly/prXRc

Αλήθεια

Μυθικη Αναζητηση.Αλήθεια:η προστάτης της αλήθειας των αρχαίων Ελλήνων.
"Η Αλήθεια ήταν θεότητα στην Ελληνική Μυθολογία, ιδεατή ανθρωπόμορφη προσωποποίηση της αλήθειας των αρχαίων Ελλήνων φερόμενη προστάτης της έννοιας. 
Σύμφωνα με τον Πίνδαρο ήταν κόρη του Δία.Ο Πλούταρχος την αναφέρει ως "Τροφό του θεού Απόλλωνα", μαζί με την Κορυθάλεια...
http://mythiki-anazitisi.blogspot.gr/2013/10/blog-post_7418.html#more

Ο ΚΡΗΤΙΚΟΣ ΦΟΙΝΙΚΑΣ... ΤΟΥ ΘΕΟΦΡΑΣΤΟΥ

http://kritipoliskaihoria.blogspot.gr/2013/03/blog-post_11.html?spref=fb

Ο ΚΡΗΤΙΚΟΣ ΦΟΙΝΙΚΑΣ... ΤΟΥ ΘΕΟΦΡΑΣΤΟΥ

O Κρητικός Φοίνικας ή Φοίνικας του Θεόφραστου (Phoenix theophrastii)[1] είναι ένας μικρός φοίνικας, ενδημικός στην ανατολική περιοχή της Μεσογείου, με πολύ περιορισμένη εξάπλωση σε λίγες περιοχές της Κρήτης, με μεμονωμένα άτομα σε 5 σημεία στην Αμοργό και σε 1-2 σημεία στην Ανάφη στη νότια Ελλάδα, και στις χερσονήσους Datca και Bodrum  απέναντι από την Κω της επαρχίας Mugla στη νοτιοδυτική Τουρκία. Πρόσφατα ανακαλύφθηκαν 8 μέλη του είδους στην περιοχή της Αρχαίας Επιδαύρου. Το μόνο μεγάλο δάσος φοίνικα της Ευρώπης αποτελείται από το Φοίνικα του Θεόφραστου, στο Βάι, μια παραλία στο νομό Λασιθίου στην ανατολική Κρήτη στο δήμο Σητείας. 

Το φοινικόδασος του Αγίου Νικήτα που υπάρχει στο νότιο μέρος του Νομού Ηρακλείου είναι μακρόστενο και φύεται στα ανατολικά Αστερούσια Όρη σε κάπως αρκετή απόσταση απ' τη θάλασσα (το μόνο στην Κρήτη). Στην παραλία Πρέβελης ένα άλλο γνωστό παραποτάμιο φοινικόδασος στη νότια ακτή του Νομού Ρεθύμνης και στον ίδιο νομό δυτικότερα κοντά στον παράλιο οικισμό Πλακιάς φύονται λίγα άτομα δίπλα σε ένα ποτάμι στην παραλία Σούδα. Ο φοίνικας φτάνει τα 15 μ ύψος, συνήθως με πολλούς λεπτούς κορμούς. 

Τα φύλλα είναι πτεροειδή, με μάκρος 2-3 μ, με τα πολυάριθμα, άκαμπτα, γκριζο-πράσινα, γραμμικά φυλλάρια 15-50 εκατ. μήκος σε κάθε πλευρά του κεντρικού μίσχου. 
Ο καρπός είναι ωοειδής, κιτρινο-καφέ δρύπη, με 1,5 εκατ. μάκρος και 1 εκατ. σε διάμετρο, και περιέχει ένα μόνο μεγάλο σπόρο. Ως φοίνικας θυμίζει περισσότερο 
τον Phoenix dactylifera τη γνωστή μας χουρμαδιά που φύεται στις ερήμους Σαχάρα και της Αραβίας, αλλά σε κάποιες περιπτώσεις θυμίζει και τον Phoenix canariensis με πιο ασημοπράσινο χρώμα φυλλώματος, για αυτό και υποστηρίζεται πως ο φοίνικας του Θεοφράστου είναι ο αρχαίος πρόγονος και των δυο αυτών ειδών, ο οποίος είναι μικρότερος σε διαστάσεις (τα 10-15 μέτρα μόνο φτάνουν τα ενήλικα φυτά) και η σάρκα του καρπού του (του "χουρμά") δεν αξίζει να φαγωθεί επειδή είναι πάρα πολύ λεπτή και ινώδης και έχει μια στυφή γεύση, αν και μερικές φορές οι καρποί του τρώγονται από τους ντόπιους.

ΒΑΙ

Να σημειωθεί πως, ότι συμβαίνει με την χουρμαδιά, από περιοχή σε περιοχή έχει παρατηρηθεί και στον φοίνικα του Θεόφραστου, δηλαδή διαφορά ποικιλίας ανάμεσα στους καρπούς, όσον αφορά τη χημική διαδικασία ωρίμανσης τους και το σχήμα. Για παράδειγμα στην Επίδαυρο ο φοίνικας του Θεόφραστου κάνει πιο μακρόστενους καρπούς και όταν βρίσκονται σε κατάσταση ακόμα άγουρη ή ημι-άγουρη, ο πυρήνας (κουκούτσι) υφίσταται, αλλά όχι σε όλα τα στάδια ωρίμανσης (όπως συμβαίνει στην χουρμαδιά), ο οποίος στην πρώτη περίπτωση βρίσκεται εξολοκλήρου σε άγουρη, υγρή κατάσταση και όχι στερεή, σε αντίθεση όμως με τους πιο ωοειδείς καρπούς από την Πρέβελη και γενικότερα την Κρήτη όπου ακόμα και άγουρη πρασινωπού χρώματος να είναι η σάρκα του καρπού, ο πυρήνας μέσα βρίσκεται σε στερεή κατάσταση, ακόμα κι αν εμφανισιακά  έχει ένα λευκότερο "άγουρο" χρώμα, καθώς στην μετέπειτα σπορά του παρατηρείται πως ένα 80% μιας ποσότητας, έχει απόδοση ριζοβολίας. Επίσης, μόνο στην ίδια την Κρήτη  έχει παρατηρηθεί μικρή διαφορά ιδιοτήτων ανάμεσα σε σπόρους που προέρχονται από την Πρέβελη και το Βάι αντίστοιχα.

ΑΓΙΟΣ ΝΙΚΗΤΑΣ

ΠΡΕΒΕΛΗ


ΠΗΓΗ - ΒΙΚΙΠΑΙΔΕΙΑ
ΦΩΤ - ΑΑΝΤΩΝΗΣ ΓΕΝΝΑΡΑΚΗΣ

Η επιδεικτική είσοδος του κατακτητή το Ηράκλειο

http://www.cretalive.gr/history/view/h-epideiktikh-eisodos-tou-katakthth-to-hrakleio/110229

Η επιδεικτική είσοδος του κατακτητή στο Ηράκλειο

4 Οκτωβρίου 1669. Ο Κιοπρουλής στον Χάνδακα!

Πέρασαν έξι μέρες από την παράδοση του Χάνδακα στους Τούρκους και ο Κιοπρουλής λίγο πριν την θριαμβευτική του είσοδο στην πόλη καλεί στην σκηνή του όλους τους στρατιωτικούς πασάδες και  όλους όσους είχαν συμβάλλει στην άλωση του απόρθητου κάστρου και αφού τους πρόσφερε καφέ και σερπέτια , όπως αναφέρει ο Νικ. Σταυρινίδης στο βιβλίο του *, τους προσφώνησε λέγοντας : « Στον αγώνα αυτό του Μ. Κάστρου όλοι σας αγωνισθήκατε τίμια με τη ζωή σας και την περιουσία σας. Ας είναι ολοκάθαρο το πρόσωπό σας και σ΄  αυτό και στον άλλο κόσμο. Χαλάλι ας είναι σε σας το ψωμί του βασιλιά μας . Θα αναφέρω και θα εισηγηθώ τις υπηρεσίες και τους σκοπούς σας στον πολυχρονεμένο βασιλιά μας και κάθε ένας από σας θα ανταμειφθεί σύμφωνα με το βαθμό που κατέχει ».
Στις 4 Οκτωβρίου, λοιπόν , του 1669 ο Κιοπρουλής κάνει την θριαμβευτική του είσοδο στο Μεγάλο Κάστρο. Λίγες μέρες πριν έστειλαν να καθαρίσουν την Πόλη  από την δυσοσμία  και τις κακές αναθυμιάσεις, από τα πτώματα και άλλες ακαθαρσίες λόγω επιδημιών που είχαν θερίσει την πόλη πριν από λίγο καιρό. Αν και οι πηγές δεν συμφωνούν στην περιγραφή του γεγονότος μιας και όπως ήδη γνωρίζουμε δεν υπήρχαν ξένοι ιστορικοί ή χρονογράφοι εκείνο το διάσημα στην Πόλη αφού όλα είχαν ερημωθεί. Ούτε οι Τούρκοι ιστορικοί μας λένε πολλά ,ωστόσο, αναφέρονται κάποια στοιχεία σε τούρκικα αρχεία και πηγές. Η επιδεικτική του συμπεριφορά ήταν αξιοσημείωτη. Άλλοι γράφουν πως δεν μπήκε από την Πύλη αλλά  φτιάχτηκε γέφυρα από το ρήγμα στην Πύλη του αγίου Ανδρέα. Άλλοι λένε πως η  μεγάλη πομπή ξεκίνησε  από το δυτικό τμήμα του φρουρίου , δηλαδή από το μέρος της Κιζίλ Τάμπιας και κατέληγε  στην λατινική εκκλησία του Αγίου Φραγκίσκου. Πριν ξεκινήσουν όλοι οι επίσημοι μαζεύτηκαν σε μια μεγάλη πλατεία και έκαναν την Πρωινή του προσευχή ( Σαμπάχ Ναμαζί) ευχαριστώντας τον Αλλάχ για την μεγάλη νίκη τους. Η πλατεία  αυτή ήταν στο εσωτερικό μέρος των τειχών μεταξύ του παλιού και νεότερου προστατευτικού τείχους που είχαν κτίσει οι Ενετοί τα τελευταία χρόνια της πολιορκίας. Σε ανάμνηση αυτής της τόσο πρώτης σημαντικής θρησκευτικής  τελετής ένας ανώτερος τούρκος οικονομικός υπάλληλος, ο Δεφτερδάρ Αχμέτ Εφέντης έχτισε στα 1672 την ανατολική πλευρά της πλατείας ένα μουσουλμανικό τέμενος ο γνωστό , παλαιοτέρα, Τζαμί της Κιζίλ Τάμπιας  ή Φετιχιέ Τζαμισή δηλαδή Τζαμί της Κατακτήσεως.
Αφού τελείωσε η πρωινή προσευχή και όλοι οι λόγοι και προσφωνήσεις η πομπή ξεκίνησε με την Πράσινη σημαία του Προφήτη μπροστά. Πιθανή διαδρομή ήταν ο δρόμος από την σημερινή αρχή της Καλοκαιρινού ή Πλατιάς Στράτας όπως την έλεγαν παλιά και κατέληγε στην εκκλησία του Αγ. Φραγκίσκου. Η σημαία στήθηκε πάνω στο θυσιαστήριο της εκκλησίας, καθώς και η σημαία της ημισελήνου στο ψηλό κωδωνοστάσιο και εκεί ξεκίνησε πια η μεσημεριανή προσευχή. Εκεί διαβάστηκε ο πολυχρονισμός του Σουλτάνου και στη συνέχεια ο « φετιχναμές », δηλαδή το καταχτητήριο έγγραφο  του Μεγάλου Κάστρου. Η εκκλησία από εκείνη τη στιγμή και μετά θεωρήθηκε μουσουλμανικό τέμενος και μετονομάστηκε Τέμενος  του Σουλτάνου Μεχμέτ του Δ΄(Χιουνκιάρ Τσαμισί) δηλαδή αυτοκρατορικό Τέμενος. Στη συνέχεια ο Κιοπρουλής αποσύρθηκε με την ακολουθία του στο Σεράγι του. Δόθηκαν ένα σωρό εντολές για να  γίνουν οι μεταλλαγές που έπρεπε για να διακοσμηθεί το αυτοκρατορικό Τέμενος.
Την ίδια μέρα της θριαμβευτικής εισόδου του Κιοπρουλή μπήκαν μέσα στην πόλη και ο Διερμηνέας Παναγιωτάκης Νικούσιος και ο Ρεθεμνιώτης Έμπιστος του Κιοπρουλή Ανδρέας Μηλιώτης. Εγκαταστάθηκαν κι αυτοί στην ίδια συνοικία που κατοίκησε ο Πασάς. Μαζί του  μπήκαν στο Μεγάλο κάστρο και πολλοί Αρμένιοι οι οποίοι ανέλαβαν την οικοδομική δραστηριότητα μέχρι να  ξαναεγκατασταθεί το χριστιανικό στοιχείο στην Πόλη με τον Ορθόδοξο Μητροπολίτη Νεόφυτο Πατελάρο. Φυσικά έπρεπε να ξαναφτιάξουν την πόλη από την αρχή. Τεράστια θέματα έπρεπε να ρυθμιστούν. Ύδρευση, επισκευή τειχών, καθαρισμός. Η πόλη, όπως ήδη γνωρίζουμε, είχε σχεδόν ερημωθεί. Ήταν ένας σωρός μόνο από ερείπια . Μόνο η εσωτερική παλιά πολιτεία μπορούσε κάπως να κατοικηθεί, όμως κανένα σπίτι δεν υπήρχε που να μην ήταν κατατρυπημένο από τα τούρκικα βόλια. Χρειάστηκαν πάρα πολλά χρόνια για να ξαναπάρει ζωή το Μεγάλο Κάστρο και πολλοί άνθρωποι ιδίως Χριστιανοί εργάστηκαν ακόμα και με βασανιστήρια για την τακτοποίησή της .

Όπως χαρακτηριστικά αναφέρεται από τον ιστορικό Βigge η όψη ης πόλης την ημέρα που επίσημα πια μπήκαν οι τούρκοι «…θύμιζε περισσότερο Βηθλεέμ παρά Ιερουσαλήμ…»

ΠΗΓΕΣ

•                * Η Τελευταία περίοδος της πολιορκίας του Μ. Κάστρου, Νίκου Σταυρινίδη , Ηράκλειο 1979
•                Χάνδαξ – Ηράκλειο, Στέφ. Ξανθιουδίδη,Ιστορικά σημειώματα, 1927
•                Ο κρητικός πόλεμος, Χρυσούλα Τζομπανάκη, Ηράκλειο 2008
               Το Ηράκλειο εντός των τειχών, Χρυσούλα Τζομπανάκη,Ηράκλειο,2000
                  Κρητικά Χρονικά, τόμος πρώτος, 1947
•                http://zhtunteanagnostes.blogspot.com/

Δαμώ

Μυθικη Αναζητηση.

Δαμώ: Η μεγάλη γεωμέτρης φιλόσοφος.
"Η Δαμώ είναι σύμφωνα με την παράδοση, μετά το Μνήσαρχο και τον Τηλαύγη, το τρίτο παιδί του Πυθαγόρα του Σάμιου και της Θεανώς της Κροτωνιάτιδος. Κατά τον Γέμινο, η κατασκευή του κανονικού τετραέδρου και η κατασκευή του κύβου οφείλονται στην Δαμώ...http://mythiki-anazitisi.blogspot.gr/2013/10/blog-post_123.html

Όταν λέμε "ξενικά"...

Κρήτη:γαστρονομικός περίπλους.

 

Όταν λέμε "ξενικά" στην Κρήτη, εννοούμε τα καλαμπόκια! Βραστά ή ψητά είναι μια νοστιμιά για μικρούς και μεγάλους:
http://cretangastronomy.blogspot.gr/2013/10/blog-post_4.html

Ξενικά! Έτσι λέμε τα φρέσκα κυρίως καλαμπόκια στην Κρήτη.
Ενώ καλλιεργούνται πάνω από 400 χρόνια στην Ευρώπη, ακόμη εδώ στην Κρήτη τα
λέμε ξενικά, σε αντιδιαστολή με τα ντόπια δημητριακά. Το καλαμπόκι,  επίσημα λέγεται αραβόσιτος δηλαδή σίτος των Αράβων. Εκείνοι το έφεραν στην Ελλάδα γύρω στα 1600 από τη Βόρεια Αφρική. Η καταγωγή του είναι αμερικάνικη. Kαλλιεργήθηκε  από τους Ίνκας, τους Μάγιας και τους Ατζέκους πριν από χιλιάδες χρόνια. 

Στην Ευρώπη το έφερε ο Κολόμβος τον 15ο
αιώνα και διαδόθηκε εύκολα στην Αφρική και στην Ασία.Το αλεύρι του, υποδεέστερο από εκείνο των άλλων δημητριακών, έχει σχετιστεί στη χώρα μας με την μπομπότα της κατοχής με όλες τις συνέπειες αυτού του συσχετισμού. Θυμάστε οι παλιότεροι το τραγούδι του Θέμη Ανδρεάδη με τους σχετικούς στίχους; 

Κι όμως μια μικρή ποσότητα στα ζυμώματά μας δίνει ωραίο χρώμα στα ψωμιά και στα κουλούρια μας, και κάνει πιο τραγανά τα τηγανητά μας. Δοκιμάστε να προσθέσετε λίγο καλαμποκάλευρο στο ψωμί , και αλευρώστε με καλαμποκάλευρο τρόφιμα που θέλετε να τηγανίσετε, και θα δείτε…

Αλλά ας ξαναγυρίσουμε στα φρέσκα καλαμπόκια. 

Δημιουργεί εντύπωση το γεγονός ότι εδώ στην Κρήτη τα λέμε ξενικά ακόμη, αν και δεν είναι το μόνο προϊόν που έχει εισαχθεί στο νησί . Ίσως η ονομασία αυτή να δηλώνει και κάποια υποτίμηση, αφού από παλιά το καλαμπόκι χρησιμοποιήθηκε κυρίως για ζωοτροφή. 

Τα  καταναλώνουμε βραστά, ελαφρά αλατισμένα και πριν κρυώσουν. Φυσικά μπορούμε μετά το βράσιμο να τα ψήσουμε λίγο στα κάρβουνα ή στο γκριλ και να μοσχομυρίσουν όπως εκείνα που πουλούν ψητά οι πλανόδιοι πωλητές.

Τα «γένια» ή «μουστάκια» ή «μαλλιά» του καλαμποκιού  λέγεται ότι έχουν θαυματουργές ιδιότητες. Ηλικιωμένες γειτόνισσες μου λένε ότι τα αποξήραιναν παλιότερα και έφτιαχναν αφεψήματα
μαλακτικά, και θεραπευτικά διαφόρων ουρολογικών και εντερικών παθήσεων. Δεν τα πετούσαν ποτέ. Η μητέρα μου αποξηραίνει ήδη όσα βγάλαμε από τούτα εδώ. 

Ας δούμε τώρα μερικά «μυστικά» για το βράσιμό τους για ναγίνουν μαλακά και νόστιμα. 

Αφού βγάλουμε τα εξωτερικά φύλλα που περικλείουν τον καρπό και μαζέψουμε τα γένια για να τα αποξηράνουμε, βάζουμε τα καλαμπόκια σε
κρύο νερό που να τα σκεπάζει και τα βράζουμε. Όταν βράσουν και ετοιμαστούν    (δοκιμάζουμε ένα σποράκι, γιατί ο χρόνος βρασμού ποικίλλει ανάλογα με το μέγεθος τους και ανάλογα με το πόσο μεστωμένα είναι) προσθέτουμε λίγο αλάτι και αφήνουμε να πάρουν μια βράση μόνο. 

Τα βγάζουμε από το νερό και τα καταναλώνουμε πριν κρυώσουν εντελώς. 

Μπορούμε να τα αλατίσουμε και αφού τα βγάλουμε από το νερό που έβρασαν. ΔΕΝ πρέπει να τα
αλατίσουμε από την αρχή γιατί σκληραίνουν πολύ. Επίσης ΔΕΝ πρέπει να πρωτοβράσουμε το νερό. Θα τα βάλουμε λοιπόν σε κρύο νερό , χωρίς αλάτι να
βράσουν μέχρι να μαλακώσουν. Όταν είναι έτοιμα μπορούμε να τα βάλουμε για λίγο στο γκριλ ή στα κάρβουνα,ή σε σχάρα στο τζάκι ή σε ξυλόσομπα και να τα καταναλώσουμε ψητά. 

Αν κάποια κρυώσουν, τα μαδάμε και κρατάμε τα σποράκια για σαλάτες ή για άλλες χρήσεις.

Τα σερβίρουμε ολόκληρα , χωρίς μαχαιροπίρουνα και τα απολαμβάνουμε δαγκώνοντάς τα γύρω γύρω από ξυλώδες εσωτερικό τους.Χάνουν σε νοστιμιά αν τα μαδήσουμε. Καλό είναι λοιπόν να αποφύγουμε να τα φάμε μαζί με ανθρώπους που κρατάνε τους τύπους… Τα καλαμπόκια  μας ξανακάνουν παιδιά!

ΚΡΗΤΙΚΟΣ ΙΧΝΗΛΑΤΗΣ

Festivalaki: Cretan festival of Arts & Culture.

ΚΡΗΤΙΚΟΣ ΙΧΝΗΛΑΤΗΣ

Με αφορμη την παγκόσμια ημέρα των ζώων ας γνωρίσουμε τον Κρητικό Ιχνηλάτη, την αρχαιότερη κυνηγετική ράτσα σκύλου της Ευρώπης - αφού αριθμεί πάνω από 4000 έτη ζωής στην Κρήτη - και που λίγο κόντεψε, λόγω έλλειψης παιδείας, να τον "εξαφανίσουμε". Σκύλος λεβέντικος, ζωηρός, έξυπνος, εξαιρετος κυνηγός, ευκίνητος και ευλύγιστος με χαρακτηριστική σπειροειδή ουρά, ιδιαίτερα μαθημένος στην κακοτραχαλιά και τα θυράματα του νησιού που τον ανέθρεψε προστατεύοντας τον μέσα στην απομόνωση του.

Περισσότερη Κρήτη στο www.fb.com/festivalaki.gr
Cretan hound dog, the oldest kind of hound dog in Europe.

Παγκόσμια Ημέρα των Ζώων - 4 Οκτωβρίου

Bigbook.gr.

 

Η Παγκόσμια Ημέρα των Ζώων πρωτογιορτάστηκε το 1931 σ' ένα συνέδριο περιβαλλοντιστών στη Φλωρεντία, ως ένας τρόπος για την ευαισθητοποίηση κοινού και ειδικών για τα υπό εξαφάνιση ζώα. Από τότε, η γιορτή διευρύνθηκε και περιλαμβάνει όλα τα είδη του ζωικού βασιλείου.

Η 4η Οκτωβρίου καθιερώθηκε ως Παγκόσμια Ημέρα Ζώων, επειδη συμπίπτει με τον εορτασμό της μνήμης του Αγίου Φραγκίσκου της Ασίζης, που έχει αναγορευτεί από την Καθολική Εκκλησία ως προστάτης των ζώων και του περιβάλλοντος.
H Διεθνής Διακήρυξη των Δικαιωμάτων των Ζώων (1978)

Άρθρο 1
Όλα τα ζώα γεννιούνται με ίσα δικαιώματα στη ζωή και στη δυνατότητα ύπαρξης.

Άρθρο 2
1. Ο άνθρωπος οφείλει να σέβεται τη ζωή κάθε ζώου.
2. Ο άνθρωπος ανήκει στο ζωικό βασίλειο και δεν μπορεί να εξοντώνει ή να εκμεταλλεύεται τα άλλα είδη του ζωικού βασιλείου. Αντίθετα, οφείλει να χρησιμοποιεί τις γνώσεις για το καλό των ζώων.
3. Κάθε ζώο δικαιούται φροντίδας, προσοχής και προστασίας από τον άνθρωπο.

Άρθρο 3
1. Κανένα ζώο δεν πρέπει να υποβάλλεται σε κακομεταχείριση ή απάνθρωπη συμπεριφορά.
2. Αν η θανάτωση ενός ζώου θεωρηθεί υποχρεωτική πρέπει να γίνει στιγμιαία, ανώδυνα και χωρίς καμιά πρόκληση αγωνίας του ζώου.

Άρθρο 4
1. Κάθε ζώο δικαιούται να ζήσει στο φυσικό του χώρο (γη, θάλασσα, αέρας) και να αναπαράγεται σύμφωνα με τους φυσικούς νόμους,
2. Η στέρηση ελευθερίας του ζώου ακόμη κι αν γίνεται για μορφωτικούς σκοπούς είναι αντίθετη προς τη διακήρυξη δικαιωμάτων αυτού.

Άρθρο 5
1. Κάθε ζώο που από παράδοση θεωρείται κατοικίδιο δικαιούται να ζήσει με το ρυθμό και τις συνθήκες ζωής και ελευθερίας που αντιστοιχούν στο είδος του. 2. Η διαφοροποίηση αυτών των συνθηκών από τον άνθρωπο έχει σκοπούς κερδοσκοπικούς και είναι αντίθετη προς τη διακήρυξη.

Άρθρο 6
1. Κάθε ζώο που αποτελεί σύντροφο του ανθρώπου έχει δικαίωμα διάρκειας ζωής ανάλογης με τη φυσική του μακροβιότητα.
2. Η εγκατάλειψη ενός ζώου θεωρείται πράξη απάνθρωπη και εξευτελιστική.

Άρθρο 7
Αναφορικά με τα ζώα που προσφέρουν τις υπηρεσίες τους στον άνθρωπο, η διάρκεια και η ένταση δουλειάς πρέπει να είναι σε λογικά πλαίσια, η διατροφή τους ικανοποιητική και η ανάπαυσή τους υποχρεωτική.

Άρθρο 8
1. Οποιοσδήποτε πειραματισμός πάνω στα ζώα, ιατρικός, επιστημονικός, κλπ. Αντιτίθεται προς τα δικαιώματα των ζώων, εφόσον προκαλεί πόνο σωματικό ή ψυχικό.
2. Πρέπει να επιδιώκεται η αντικατάσταση του πειραματισμού πάνω στα ζώα από άλλες υπάρχουσες τεχνικές.

Άρθρο 9
Τα ζώα που εκτρέφονται για τη διατροφή του ανθρώπου πρέπει να στεγάζονται, να τρέφονται, να μετακινούνται και να θανατώνονται χωρίς πρόκληση πόνου και αγωνίας.

Άρθρο 10
1. Απαγορεύεται η εκμετάλλευση των ζώων για τη διασκέδαση των ανθρώπων. 2. Η έκθεση ζώου και τα θεάματα που χρησιμοποιούν ζώα αποτελούν καταστρατήγηση της αξιοπρέπειας και του σεβασμού προς τη ζωή του ζώου.

Άρθρο 11
Κάθε πράξη που χωρίς λόγο προκαλεί θάνατο ζώου είναι βιοκτονία, είναι έγκλημα απέναντι στη ζωή.

Άρθρο 12
1. Κάθε πράξη που προκαλεί θάνατο μεγάλου αριθμού άγριων ζώων αποτελεί «γενοκτονία», έγκλημα απέναντι στο είδος.
2. Η μόλυνση και οποιαδήποτε καταστροφή του φυσικού μας περιβάλλοντος οδηγούν στη γενοκτονία.

Άρθρο 13
1. Σεβασμός επιβάλλεται ακόμη και στο νεκρό ζώο.
2. Κάθε σκηνή βίας στην τηλεόραση και το σινεμά, με θύματα ζώα πρέπει να απαγορευτεί και μόνο οι σκηνές που έχουν σκοπό να ενημερώσουν για τα δικαιώματα των ζώων οφείλουν να προβάλλονται.

Άρθρο 14
1. Οι οργανισμοί προστασίας και προάσπισης των ζώων πρέπει να αντιπροσωπεύονται από κάθε κυβέρνηση.
2. Τα δικαιώματα του ζώου πρέπει να κατοχυρωθούν απ' τους νόμους, όπως ακριβώς και τα δικαιώματα του ανθρώπου.

Διαβάστε περισσότερα: http://www.sansimera.gr/worldays/58#ixzz2gj3PDss5

Παραλία Κουταλάς (Koutalas beach)

Άγνωστη Κρήτη - Unknown Crete.

Παραλία Κουταλάς (Koutalas beach) (16 φωτογραφίες)

https://www.facebook.com/media/set/?set=a.439241236192799.1073741907.

Παραλία Κουταλάς (Koutalas beach)

Ένα χιλιόμετρο έξω από το Κόκκινο Χωριό Αποκορώνου Χανίων (Κόκκινο Χωριό, εκείνο που έχει κόκκινα χώματα) βρίσκεται η μικρή και σχετικά άγνωστη παραλία του Κουταλά που είναι η απόληξη ενός μικρού και ξερού ρέματος. Εκεί μας οδηγεί δρόμος που φτάνει μέχρι και τη θάλασσα. Ο Κουταλάς ή Κουτάλης είναι ένα μικρό φυσικό φιόρδ που έχει σκάψει το νερό της θάλασσας στον ασβεστόλιθο. Στην άκρη του σχηματίζει μια μικρή βοτσαλωτή παραλία με κρυστάλλινα νερά κι εντυπωσιακά χρώματα. Τα βότσαλα είναι χοντρά και υπάρχουν και πέτρες μέσα σε κα΄ποια σημεία στο νερό που δυσκολεύουν λίγο το κολύμπι. Το μεγάλο όμως ατού που έχει η περιοχή του Κουταλά είναι ο πολύ όμορφος βυθός που έχει και γι’ αυτό πολύ συχνά θα συναντήσουμε ομάδες καταδυτών από καταδυτικές σχολές να εξερευνούν το βυθό. Η θέση της παραλίας είναι λίγο πριν το άγριο ακρωτήριο Δράπανο που είναι γεμάτο σε όλο το μήκος της ακτογραμμής του από εντυπωσικά θαλάσσια σπήλαια, κάποια από τα οποία είναι από τα πιο όμορφα της Κρήτης. Το ίδιο γεμάτη από σπήλαια μικρά και μεγάλα είναι και η περιοχή του Κουταλά, μάλιστα ένα από αυτά είναι πάνω στο δρόμο που κατηφορίζει στην παραλία ενώ σε απόσταση 10 λεπτών περπάτημα προς το Δράπανο βρίσκεται η εντυπωσιακή Νεροσπηλιά.

Κείμενο - Φωτογραφίες Christopher Cheiladakis
-------------------------------
One kilometer from the Kokkino Horio, Apokoronas Proivince we meet the small and relatively unknown beach Koutalas at the end of a small and dry stream. There leads a road. Koutalis or Koutalas is a small natural fjord in the limestone of the area. At its edge a small pebbled beach is formed with crystal clear waters and stunning colors. The pebbles are large and there are stones in some places. The area Koutalas has a very nice sea bottom that attracts groups of divers. The location of the beach is just before the wild cape Drapanos that hosts some of the most impressive caves of Crete. Koutalas is also full if caves, one just on the beach. If we walk 10 minutes towards Drapanos we meet the impressive cave of Nerospilia.

Photos/ Text: Christopher Cheiladakis

More: http://www.cretanbeaches.com/Beaches/Chania/koutalis-beach/