ΠΡΟΒΑΤΗΔΟΝ
του Κωνσταντίνου Ωσηέ * .
Στις παγκόσμιες στέπες, έβοσκαν αμέριμνα πρόβατα πολλά, ‘’ών αριθμός ουκ έστι.’’ Πορεύονταν ανάμεσα στη χλόη αμβλύνοα, αναμασώντας απαθέστατα την τροφή που ανεξάντλητη φύτρωνε και περίσσευε για όλα, στη μεγάλη ετούτη αγέλη του κολοσσιαίου κτηνοτροφικού συνεταιρισμού. Ακάτεχα, πρόδιδαν με το βλέμμα τη νωθρότητά τους, σαν οι σιαγόνες πηγαινοέρχονταν σε ρυθμό φυσικού διατονικού ήχου απαλλαγμένου από διεσοϋφαίσεις, στο ατέρμονο φαγοπότι.
Οι συνεταίροι ποιμένες, στο σύγχρονο κουβούκλιο επιχειρήσεων παρακολουθούσαν από κλειστά κυκλώματα κάθε κίνηση των ανυποψίαστων ζωντανών και κάθε τόσο, πατώντας ένα πράσινο κομβίο, εξαπέλυαν στην ατμόσφαιρα διάφορα συστατικά, κάτι σαν ανάμιξη ισχυρών βαρβιτουρικών και οπιούχων, κρατώντας τα αχάμπαρα ζωντανά στο ίδιο τέμπο αποφεύγοντας περίεργες εξάρσεις και νοητικές επαναστάσεις.
Αν κάποιο απ’ αυτά κατάφερνε καμιά φορά να ανανήψει, αόρατα μικροτσίπ εμφυτευμένα άλλα σε ορμόνες, άλλα σε νεύρα, άλλα σε κύτταρα, εξέπεμπαν συναγερμό στο κουβούκλιο επιχειρήσεων του παγκόσμιου κτηνοτροφικού συνεταιρισμού. Βλέποντας οι ‘’ελεγκτές προβάτειας νοοφορίας’’ τον ‘’κόκκινο συναγερμό οξύνειας’’, ειδοποιούσαν ασκαρδαμυκτί τα ψηφιακά τσοπανόσκυλα που αυτοβοή έσπευδαν και οδηγούσαν υπό την απειλή των οδόντων το ασθενήσαν πρόβατο προς το θεραπευτήριο.
Εκεί, διάφοροι επιστήμονες κλείνοντάς τα σε κελιά, έκαναν διεξοδικές έρευνες αναζητώντας την αιτία που το πρόβατο δεν ανταποκρινόταν ολότελα στη θεραπευτική αγωγή της παναγέλειας νωθρότητας και με μικροχειρουργικές κινήσεις προσθαφαιρούσαν μικροτσίπ, καλώδια, επεξεργαστές, motherboard. Επιπρόσθετα –για σιγουριά- αφαιρούσαν ποσότητα αντισωμάτων και γύριζαν το κοχλιοστρόφιο της ταχύτητας της σκέψης στην έσχατη βραδύτητα. Έπειτα το κτηνό, αφού επαναπρογραμματιζόταν με απαλειφή κάθε προηγούμενης μνήμης, επανατοποθετούταν στη βοσκή, αμνημονώντας την προηγούμενη απόπειρα απόδρασης από την ‘’πολιτική της αμβλύνοιας’’. Φυσικά αυτό συνέβαινε την πρώτη φορά• αν παρ’ ελπίδα ετύγχανε το ίδιο πρόβατο να έχει παρόμοιο περιστατικό για δεύτερη φορά η διαδικασία απλοποιούταν δραματικά. Ένας ελεγκτής, ιστάμενος σε ανώτερο επίπεδο μπροστά από ένα επιβλητικότερο υπολογιστή, πατούσε στο ενσωματωμένο στο χέρι του μικροπληκτρολόγιο την εντολή: end program number….. και τοποθετώντας τον κωδικό της έξυπνης ταυτότητας του ασθενούντος προβάτου, αυτό εξέπνεε πάραυτα.
Έτσι κυλούσε η ζωή στη βοσκή, ένα καλοκουρδισμένο λογισμικό που δεν άφηνε πολλά περιθώρια δυσλειτουργιών. Οι μεγιστάνες του παγκόσμιου κτηνοτροφικού συνεταιρισμού απολάμβαναν την ήρεμη ροή των πραγμάτων απαλλαγμένοι απ’ το άγχος του αναπάντεχου και του ακαθορίστου. Μέσα από το κουβούκλιο, ζώντας με αβρότητα, είχαν τα πάντα υπό τον έλεγχό τους. Κάθε στιγμή των ακάτεχων προβάτων ήταν στενώς ηλεγμένη και κάθε αντίδρασή τους καταδικασμένη εν τη γενέση της.
Τα πρόβατα συνέχιζαν ελεύθερα και αμέριμνα να γαστριμαργούν στον απέραντο παράδεισο της αφθονίας, ικανοποιώντας την ακόρεστο ηδονή της κοιλίας σε ύψιστα μεγέθη και μπεμπερίζοντας φαιδρά σ’ ένα βοσκοτόπι χωρίς σύνορα, δίχως κάγκελα, χωρίς βοσκούς. Η υπέρτατη ελευθερία ήταν γι’ αυτά γεγονός. Μετά από χρόνια σκλαβιάς και καταπίεσης, γκετοποίησης σε παραπήγματα κτισμένα από λάσπη, καυσόξυλα και λαμαρίνα, επιτέλους η κοινωνική δικαιοσύνη είχε επιτέλους αποδοθεί και με το παραπάνω. Εντρυφώντας αδέσμευτα πια στα παγκόσμια χωράφια πάχαιναν μέρα με τη μέρα και ελεύθερα πορεύονταν σε προκαθορισμένη πορεία.
—————————————————————————
Ξαφνικά, σ’ ένα λοφίσκο αντίκρισαν μια διαφήμιση που έπαιζε σε τηλεόραση plasma σαράντα δύο χιλιάδων ιντσών :‘’FOUR DAY CLEARANCE 400m’’. Ευκαιρία! έβαλαν τα δυνατά τους και τράβηξαν προς την κατεύθυνση που έδειχνε το βέλος. Στην άκρη μιας μικρής όμορφης κοιλάδας, παρά τον ποταμό, δέσποζε ένα
μοντέρνο οικοδόμημα από ανοξείδωτο ατσάλι που διαθλούσε τις ακτίνες του ήλιου τυφλώνοντάς τα και κάνοντάς το να φαίνεται ακόμα πιο μεγαλόπρεπο απ’ ότι πραγματικά ήταν. Όταν πλησίασαν στα διακόσια μέτρα είδαν μια ουρά από ένα άλλο κοπάδι να περιμένει και υπομονετικά στάθηκαν πίσω της ψιλοκουβεντιάζοντας και αναμυρηκάζοντας την τροφή τους.
Κι ενώ αυτά περίμεναν απαθώς, ένα φορτηγάκι εξερχόμενο από την πίσω πλευρά του ατσαλένιου οικοδομήματος με το ‘’Four Day Clearance’’ τα διασταύρωσε. Στο πλάι, το όνομα της εταιρείας: ‘’Ηνωμένα Παγκόσμια Αμνοπωλεία’’. Ο οδηγός τους έσκασε απλόχειλα ένα χαμόγελο. Αυτά, κρυψίνοα, ανταπέδωσαν από αβροφροσύνη και γύρισαν ξανά μπροστά περιμένοντας στην ουρά για την ευκαιρία.
[ ιστολόγιο ] [ e-mail ]
του Κωνσταντίνου Ωσηέ * .
Στις παγκόσμιες στέπες, έβοσκαν αμέριμνα πρόβατα πολλά, ‘’ών αριθμός ουκ έστι.’’ Πορεύονταν ανάμεσα στη χλόη αμβλύνοα, αναμασώντας απαθέστατα την τροφή που ανεξάντλητη φύτρωνε και περίσσευε για όλα, στη μεγάλη ετούτη αγέλη του κολοσσιαίου κτηνοτροφικού συνεταιρισμού. Ακάτεχα, πρόδιδαν με το βλέμμα τη νωθρότητά τους, σαν οι σιαγόνες πηγαινοέρχονταν σε ρυθμό φυσικού διατονικού ήχου απαλλαγμένου από διεσοϋφαίσεις, στο ατέρμονο φαγοπότι.
Οι συνεταίροι ποιμένες, στο σύγχρονο κουβούκλιο επιχειρήσεων παρακολουθούσαν από κλειστά κυκλώματα κάθε κίνηση των ανυποψίαστων ζωντανών και κάθε τόσο, πατώντας ένα πράσινο κομβίο, εξαπέλυαν στην ατμόσφαιρα διάφορα συστατικά, κάτι σαν ανάμιξη ισχυρών βαρβιτουρικών και οπιούχων, κρατώντας τα αχάμπαρα ζωντανά στο ίδιο τέμπο αποφεύγοντας περίεργες εξάρσεις και νοητικές επαναστάσεις.
Αν κάποιο απ’ αυτά κατάφερνε καμιά φορά να ανανήψει, αόρατα μικροτσίπ εμφυτευμένα άλλα σε ορμόνες, άλλα σε νεύρα, άλλα σε κύτταρα, εξέπεμπαν συναγερμό στο κουβούκλιο επιχειρήσεων του παγκόσμιου κτηνοτροφικού συνεταιρισμού. Βλέποντας οι ‘’ελεγκτές προβάτειας νοοφορίας’’ τον ‘’κόκκινο συναγερμό οξύνειας’’, ειδοποιούσαν ασκαρδαμυκτί τα ψηφιακά τσοπανόσκυλα που αυτοβοή έσπευδαν και οδηγούσαν υπό την απειλή των οδόντων το ασθενήσαν πρόβατο προς το θεραπευτήριο.
Εκεί, διάφοροι επιστήμονες κλείνοντάς τα σε κελιά, έκαναν διεξοδικές έρευνες αναζητώντας την αιτία που το πρόβατο δεν ανταποκρινόταν ολότελα στη θεραπευτική αγωγή της παναγέλειας νωθρότητας και με μικροχειρουργικές κινήσεις προσθαφαιρούσαν μικροτσίπ, καλώδια, επεξεργαστές, motherboard. Επιπρόσθετα –για σιγουριά- αφαιρούσαν ποσότητα αντισωμάτων και γύριζαν το κοχλιοστρόφιο της ταχύτητας της σκέψης στην έσχατη βραδύτητα. Έπειτα το κτηνό, αφού επαναπρογραμματιζόταν με απαλειφή κάθε προηγούμενης μνήμης, επανατοποθετούταν στη βοσκή, αμνημονώντας την προηγούμενη απόπειρα απόδρασης από την ‘’πολιτική της αμβλύνοιας’’. Φυσικά αυτό συνέβαινε την πρώτη φορά• αν παρ’ ελπίδα ετύγχανε το ίδιο πρόβατο να έχει παρόμοιο περιστατικό για δεύτερη φορά η διαδικασία απλοποιούταν δραματικά. Ένας ελεγκτής, ιστάμενος σε ανώτερο επίπεδο μπροστά από ένα επιβλητικότερο υπολογιστή, πατούσε στο ενσωματωμένο στο χέρι του μικροπληκτρολόγιο την εντολή: end program number….. και τοποθετώντας τον κωδικό της έξυπνης ταυτότητας του ασθενούντος προβάτου, αυτό εξέπνεε πάραυτα.
Έτσι κυλούσε η ζωή στη βοσκή, ένα καλοκουρδισμένο λογισμικό που δεν άφηνε πολλά περιθώρια δυσλειτουργιών. Οι μεγιστάνες του παγκόσμιου κτηνοτροφικού συνεταιρισμού απολάμβαναν την ήρεμη ροή των πραγμάτων απαλλαγμένοι απ’ το άγχος του αναπάντεχου και του ακαθορίστου. Μέσα από το κουβούκλιο, ζώντας με αβρότητα, είχαν τα πάντα υπό τον έλεγχό τους. Κάθε στιγμή των ακάτεχων προβάτων ήταν στενώς ηλεγμένη και κάθε αντίδρασή τους καταδικασμένη εν τη γενέση της.
Τα πρόβατα συνέχιζαν ελεύθερα και αμέριμνα να γαστριμαργούν στον απέραντο παράδεισο της αφθονίας, ικανοποιώντας την ακόρεστο ηδονή της κοιλίας σε ύψιστα μεγέθη και μπεμπερίζοντας φαιδρά σ’ ένα βοσκοτόπι χωρίς σύνορα, δίχως κάγκελα, χωρίς βοσκούς. Η υπέρτατη ελευθερία ήταν γι’ αυτά γεγονός. Μετά από χρόνια σκλαβιάς και καταπίεσης, γκετοποίησης σε παραπήγματα κτισμένα από λάσπη, καυσόξυλα και λαμαρίνα, επιτέλους η κοινωνική δικαιοσύνη είχε επιτέλους αποδοθεί και με το παραπάνω. Εντρυφώντας αδέσμευτα πια στα παγκόσμια χωράφια πάχαιναν μέρα με τη μέρα και ελεύθερα πορεύονταν σε προκαθορισμένη πορεία.
—————————————————————————
Ξαφνικά, σ’ ένα λοφίσκο αντίκρισαν μια διαφήμιση που έπαιζε σε τηλεόραση plasma σαράντα δύο χιλιάδων ιντσών :‘’FOUR DAY CLEARANCE 400m’’. Ευκαιρία! έβαλαν τα δυνατά τους και τράβηξαν προς την κατεύθυνση που έδειχνε το βέλος. Στην άκρη μιας μικρής όμορφης κοιλάδας, παρά τον ποταμό, δέσποζε ένα
μοντέρνο οικοδόμημα από ανοξείδωτο ατσάλι που διαθλούσε τις ακτίνες του ήλιου τυφλώνοντάς τα και κάνοντάς το να φαίνεται ακόμα πιο μεγαλόπρεπο απ’ ότι πραγματικά ήταν. Όταν πλησίασαν στα διακόσια μέτρα είδαν μια ουρά από ένα άλλο κοπάδι να περιμένει και υπομονετικά στάθηκαν πίσω της ψιλοκουβεντιάζοντας και αναμυρηκάζοντας την τροφή τους.
Κι ενώ αυτά περίμεναν απαθώς, ένα φορτηγάκι εξερχόμενο από την πίσω πλευρά του ατσαλένιου οικοδομήματος με το ‘’Four Day Clearance’’ τα διασταύρωσε. Στο πλάι, το όνομα της εταιρείας: ‘’Ηνωμένα Παγκόσμια Αμνοπωλεία’’. Ο οδηγός τους έσκασε απλόχειλα ένα χαμόγελο. Αυτά, κρυψίνοα, ανταπέδωσαν από αβροφροσύνη και γύρισαν ξανά μπροστά περιμένοντας στην ουρά για την ευκαιρία.
http://www.onestory.gr/post/22672967897
Ο Κωνσταντίνος Ωσηέ γεννήθηκε στη Λευκωσία το
1971. Έζησε με την οικογένειά του σε Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα και Ελλάδα
μέχρι το 1980 και έκτοτε είναι κάτοικος Λάρνακας. Είναι απόφοιτος του
Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών με μεταπτυχιακή
εκπαίδευση στο Ηνωμένο Βασίλειο. Έχει εκδώσει τη συλλογή ‘’Ατελέσφορη
Αποδημία’’, ενώ ποιήματα και πεζά του έχουν κατά καιρούς δημοσιευτεί σε
λογοτεχνικά περιοδικά. [ ιστολόγιο ] [ e-mail ]
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου