"Η τριλογία της Μασσαλίας"
Με
τον τίτλο "Η τριλογία της Μασσαλίας" επανεκδίδονται σε έναν τόμο τα
μυθιστορήματα του Ζαν-Κλωντ Ιζζό "Το μαύρο τραγούδι της Μασσαλίας", "Το
τσούρμο", "Solea", με ήρωα τον Φαμπιό Μοντάλ. αυτό τον ευαίσθητο
αστυνόμο, απόγονο μεταναστών, εχθρό της βίας, που αγαπά την ποίηση, την
τζαζ, το ψάρεμα, τις γυναίκες και την πόλη του, τη Μασσαλία: μια πόλη
σταυροδρόμι λαών και πολιτισμών, το μεγάλο λιμάνι της
Γαλλίας. Η Μασσαλία, με το λιμάνι και τους ανθρώπους της, τους δρόμους
και τα κορίτσια της, εκεί όπου διασταυρώνονται Γάλλοι ρατσιστές,
διεφθαρμένοι αστυνομικοί, φανατικοί ισλαμιστές, ενώ η σκιά της Μαφίας
απλώνεται παντού, αποτελεί το ιδανικό σκηνικό για νουάρ ιστορίες. Και ο
ήρωας, γεμάτος αμφιβολίες για τον εαυτό του, πάντα αποφασισμένος να
φτάσει ώς το τέλος, συνεχίζει την περιπλάνηση του στους δρόμους της
χαμένης αθωότητας. Παλεύοντας μεταξύ νοσταλγίας και ανταρσίας, δρα για
χάρη της συντροφικότητας και της φιλίας με την ίδια πάντοτε ανθρωπιά. Ο
Ιζζό, τέκνο της "λαθρομετανάστευσης" κι αυτός, όπως και ο Ζιντάν, χάρισε
στην πόλη του κάτι που η πόλη του τού ανταποδίδει τώρα με αγάπη και
ευγνωμοσύνη: μια νέα εικόνα, μια νέα ζωή. Ένα μύθο. "Ζηλεύω τη Μασσαλία.
Πολύ θα το θελα να βρω μια μέρα το μπαρ του Φονφόν -καλή του ώρα- και
να του φωνάξω: "Patron, un pastis!". Στη μνήμη του Ιζζό. (από το
επίμετρο του Ριχάρδου Σωμερίτη)
Με
τον τίτλο "Η τριλογία της Μασσαλίας" επανεκδίδονται σε έναν τόμο τα
μυθιστορήματα του Ζαν-Κλωντ Ιζζό "Το μαύρο τραγούδι της Μασσαλίας", "Το
τσούρμο", "Solea", με ήρωα τον Φαμπιό Μοντάλ. αυτό τον ευαίσθητο
αστυνόμο, απόγονο μεταναστών, εχθρό της βίας, που αγαπά την ποίηση, την
τζαζ, το ψάρεμα, τις γυναίκες και την πόλη του, τη Μασσαλία: μια πόλη
σταυροδρόμι λαών και πολιτισμών, το μεγάλο λιμάνι της
Γαλλίας. Η Μασσαλία, με το λιμάνι και τους ανθρώπους της, τους δρόμους
και τα κορίτσια της, εκεί όπου διασταυρώνονται Γάλλοι ρατσιστές,
διεφθαρμένοι αστυνομικοί, φανατικοί ισλαμιστές, ενώ η σκιά της Μαφίας
απλώνεται παντού, αποτελεί το ιδανικό σκηνικό για νουάρ ιστορίες. Και ο
ήρωας, γεμάτος αμφιβολίες για τον εαυτό του, πάντα αποφασισμένος να
φτάσει ώς το τέλος, συνεχίζει την περιπλάνηση του στους δρόμους της
χαμένης αθωότητας. Παλεύοντας μεταξύ νοσταλγίας και ανταρσίας, δρα για
χάρη της συντροφικότητας και της φιλίας με την ίδια πάντοτε ανθρωπιά. Ο
Ιζζό, τέκνο της "λαθρομετανάστευσης" κι αυτός, όπως και ο Ζιντάν, χάρισε
στην πόλη του κάτι που η πόλη του τού ανταποδίδει τώρα με αγάπη και
ευγνωμοσύνη: μια νέα εικόνα, μια νέα ζωή. Ένα μύθο. "Ζηλεύω τη Μασσαλία.
Πολύ θα το θελα να βρω μια μέρα το μπαρ του Φονφόν -καλή του ώρα- και
να του φωνάξω: "Patron, un pastis!". Στη μνήμη του Ιζζό. (από το
επίμετρο του Ριχάρδου Σωμερίτη)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου