πηγή: http://www.onestory.gr/post/30578223589
ΑΝΑΨΥΧΗ
του Ρωμανού Σκλαβενίτη - Πιστοφίδη *
.
Ο Άρτσι δεν άκουσε τη μαμά του. Άνοιξε τη σελίδα ”Beach Chat” και
συμπλήρωσε το παρατσούκλι του: Άρτσι. Δεν ήταν η πρώτη του φορά. Το
φόρουμ είχε φτιαχτεί για τους κατοίκους των παραλιακών πόλεων του L.A.
Σύνθημά του ήταν: Όλοι μαζί, μία παραλία, ένα διαρκές καλοκαίρι.
Ο Άρτσι μπήκε στην κεντρική συνομιλία του φόρουμ. Έγραψε ”Γεια,
κανείς απ’ το Μανχάτταν Μπητς;” και περίμενε. Ο Devil88 αντάλλασσε
κατάρες με τη SunnyGirl• κάποιοι άλλοι συζητούσαν για ένα καινούριο μπαρ
στην Όσιαν Ντράιβ• κανείς δεν απάντησε στον Άρτσι. Εκτός από έναν.
Ο Hunk73 του έστειλε προσωπικό μήνυμα.
-Είμαι στο Μανχάτταν Μπητς.
-Γεια.
-Ηλικία.
-11. Εσύ;
-Μεγάλος.
-Κουλ…
-Τι κάνεις εδώ, Άρτσι;
-Μιλάω. Εσύ;
-Ψάχνω για παρέα.
-Όλοι οι γέροι ψάχνουν για παρέα.
-Ώστε έτσι;
-Ναι. Είστε γέροι και μόνοι.
-Το παραδέχομαι, είμαι μόνος. Εσύ;
-Εγώ, τι;
-Είσαι μόνος;
-Έχω μαμά. Επίσης, έχω φίλους. Κι ένα Λαμπραντόρ.
-Κορίτσι;
-Στοιχηματίζω ότι εσύ δεν έχεις…
-Όχι, σου είπα, είμαι μόνος. Αλλά δεν είμαι τόσο γέρος, έχω γυμνασμένο σώμα.
-Τι δουλειά κάνεις;
-Έχω επιχείρηση. Εσύ;
-…
-Τι;
-Οι εντεκάχρονοι δεν δουλεύουν: πηγαίνουν σχολείο. Τι είδους επιχείρηση;
-Σωστά… Πουλάω αυτοκίνητα. Σ’ αρέσουν τα αυτοκίνητα;
-Κουλ… Ωραία είναι τα αυτοκίνητα. Είσαι απ’ αυτούς που προκαλούν τα ατυχήματα στον 101;
-Χαχαχα! Είμαι καλός οδηγός. Μπορείς να με δοκιμάσεις, αν θέλεις.
-Πώς…
-Μπορούμε να πάμε βόλτα με τ’αυτοκίνητο.
-…
-Τι είναι πάλι;
-Πολύ έξυπνο, αλλά δεν νομίζω.
-Φοβάσαι;
-Όχι.
-Φοβάσαι.
-Όχι.
-Αφού φοβάσαι, μπορείς να προσκαλέσεις και το κορίτσι σου. Ας πάμε όλοι μαζί.
-Δεν έχω κορίτσι και ξέχνα το.
-Πώς και δεν έχεις κορίτσι… είσαι άσχημος;
-Όχι, δεν είμαι άσχημος.
-Μήπως δεν σου αρέσουν τα κορίτσια;
-Δεν έχω χρόνο για κορίτσια. Απλούστατα.
-Γιατί δεν έχεις χρόνο; Τι κάνεις;
-Σχολείο, σκέιτμπορντ, βίντεο γκέιμς.
-Έχεις πάει στο καινούριο σκέιτπαρκ στο Βένις;
-Στο Πόλαρ Μπέαρ; Με τίποτα! Είναι για κανονικούς σκεϊτάδες.
-Εγώ εκεί πηγαίνω.
-Κάνεις σκέιτ;
-Πρωταθλητής.
-Αποκλείεται.
-Ραντεβού στην αποβάθρα σε μία ώρα.
-…
-Θα πάω στο Πόλαρ Μπέαρ είτε έρθεις είτε δεν έρθεις.
(Ύστερα από 23 λεπτά)
-Άρτσι; Είσαι εκεί;
-Ναι.
-Θα έρθεις να με συναντήσεις;
-Ναι.
-Πότε μπορείς να είσαι στην αποβάθρα;
-Σε 20 λεπτά εκεί.
-Πώς θα σε γνωρίσω;
-Εγώ θα γνωρίσω εσένα.
-Θα φοράω ένα τεράστιο γάντι του μπέιζμπολ.
-ΟΚ.
-Μην το πεις στη μαμά σου.
-Δεν είμαι μωρό.
Ο Άρτσι είπε στη μαμά του πως θα συναντούσε τον Ντένις για σκέιτ.
Πήγε στην αποβάθρα τσουλώντας τη σανίδα του. Τον αναγνώρισε από μακριά,
το γάντι ξεχώριζε• τον πλησίασε. Δεν κρατούσε σανίδα.
-Πού είναι, λοιπόν, η σανίδα σου;
-Στ’ αμάξι.
Ο Hunk73 ήταν όντως γυμνασμένος. Χαμογελούσε. Ο Άρτσι ένιωσε την παλάμη μέσα από το δερμάτινο γάντι να του χαϊδεύει την πλάτη.
Το ”Πόλαρ Μπέαρ” ήταν υπέροχο, ο Hunk73 ήταν σπουδαίος σκεϊτάς κι ο
Άρτσι έμαθε να κάνει δύο καινούρια κόλπα. Γύρω στις εννέα, επέστρεψε στο
σπίτι ιδρωμένος.
Ο Ρωμανός Σκλαβενίτης - Πιστοφίδης γεννήθηκε το 1991. Αποφοίτησε από το Μουσικό Σχολείο Θεσσαλονίκης και σπουδάζει Ιατρική. Οι «Διαβάτες στην πόλη»
(εκδ. ΑΠΟΠΕΙΡΑ, 2011) είναι το πρώτο του μυθιστόρημα. Έχει γράψει άλλα
δύο μυθιστορήματα, λίγα διηγήματα και ένα ποίημα. Δημοσιεύει κείμενα για
τον κινηματογράφο, παρουσιάσεις βιβλίων και άρθρα σχετικά με τις
μητροπόλεις.
Αν θέλετε να μας υποστηρίξετε πατήστε το
play start mining πάνω δεξιά
σας ευχαριστώ!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου