Τετάρτη 19 Σεπτεμβρίου 2012

«ΕΡΡΙΚΟΣ VIII»

Αναδημοσίευση άρθρου από Νέα Ακρόπολη

πηγή: http://www.nea-acropoli-ioannina.gr/istorika-proswpa/errikos-viii.html

«ΕΡΡΙΚΟΣ VIII»

Ο Ερρίκος VIII, βασίλευσε από το 1509 ως το 1547. Έμεινε στην ιστορία ως ένας ισχυρός, αδυσώπητος και απόλυτος ηγεμόνας. Διέθετε πολλά χρήματα ως κληρονομιά από τον πατέρα του, που ήταν εξαιρετικά φιλοχρήματος και αυτό τον έκανε πανίσχυρο εσωτερικά. Είχε λάβει εξαιρετική μόρφωση και ήταν πανέξυπνος και ικανότατος. Ενώ όμως έτρεφε μεγάλη αγάπη για τις τέχνες, τα γράμματα και τον αθλητισμό, η δράση του χαρακτηριζόταν από ωμότητα, σκληρότητα και ακολασία.

Η βασιλεία του Ερρίκου χαρακτηρίστηκε εσωτερικά από τους θρησκευτικούς διωγμούς κατά των καθολικών και εξωτερικά από επιτυχείς διπλωματικούς ελιγμούς. Οξυδερκέστατος πολιτικός, ο Ερρίκος κατάφερε να επιβάλει το γόητρο της Αγγλίας σε ολόκληρη την Ευρώπη. Το 1543 εκστράτευσε με επιτυχία εναντίον του Ιακώβου V της Σκωτίας και αργότερα έκανε συμμαχία με τον Κάρολο V της Ισπανίας για να εκστρατεύσει εναντίον της Γαλλίας και να καταλάβει την Βουλώνη.

Ήταν ένας πολύ ισχυρός άνθρωπος με έντονη προσωπικότητα που όμως την κυβερνούσε ένας ακόμη πιο ισχυρός εγωισμός. Οι ικανότητες του Ερρίκου του επέτρεψαν να δράσει αποτελεσματικά και να επιφέρει εσωτερικές μεταρρυθμίσεις, αλλά και διπλωματικές επιτυχίες. Στην προσωπική του ζωή όμως, αλλά και γενικά στις σχέσεις του με τους ανθρώπους υπήρξε ιδιαίτερα σκληρός και απόλυτος. Είχε υπερβολική εμπιστοσύνη στον εαυτό του, όμως στην ουσία ο εγωισμός του ήταν αυτός που κινούσε τα νήματα, δεν κατάφερε ποτέ να κυριαρχήσει σ' αυτόν και αυτό φάνηκε έντονα, στα μετέπειτα χρόνια που έγινε υπερβολικά παχύς, σχεδόν παρανοϊκός και εντελώς απρόβλεπτος.

Ερρίκος VIII (1491- 1547)

Ο Ερρίκος VIII, βασίλευσε από το 1509 ως το 1547. Έμεινε στην ιστορία ως ένας ισχυρός, αδυσώπητος και απόλυτος ηγεμόνας. Διέθετε πολλά χρήματα ως κληρονομιά από τον πατέρα του, που ήταν εξαιρετικά φιλοχρήματος και αυτό τον έκανε πανίσχυρο εσωτερικά. Είχε λάβει εξαιρετική μόρφωση και ήταν πανέξυπνος και ικανότατος. Ενώ όμως έτρεφε μεγάλη αγάπη για τις τέχνες, τα γράμματα και τον αθλητισμό, η δράση του χαρακτηριζόταν από ωμότητα, σκληρότητα και ακολασία.

Στην νεαρή του ηλικία πήρε μόρφωση στο πνεύμα της αναγέννησης και ανέπτυξε ιδιαίτερες ικανότητες στην μουσική και τον αθλητισμό. Μετά τον θάνατο του Άρθουρ, του μεγαλύτερου αδερφού του, έγινε πρίγκιπας της Ουαλίας το 1503.

Η βασιλεία του Ερρίκου χαρακτηρίστηκε εσωτερικά από τους θρησκευτικούς διωγμούς κατά των καθολικών και εξωτερικά από επιτυχείς διπλωματικούς ελιγμούς. Οξυδερκέστατος πολιτικός, ο Ερρίκος κατάφερε να επιβάλει το γόητρο της Αγγλίας σε ολόκληρη την Ευρώπη. Το 1543 εκστράτευσε με επιτυχία εναντίον του Ιακώβου V της Σκωτίας και αργότερα έκανε συμμαχία με τον Κάρολο V της Ισπανίας για να εκστρατεύσει εναντίον της Γαλλίας και να καταλάβει την Βουλώνη.

Η προσωπική του ζωή ήταν πολυτάραχη καθώς άλλαξε πέντε συζύγους. Η πρώτη του σύζυγος ήταν η Αικατερίνη χήρα του μεγαλύτερου αδελφού του, αργότερα όμως θέλησε να πάρει διαζύγιο για να παντρευτεί την κυρία επί των τιμών Άννα του Μπόλεϋ την οποία είχε ερωτευτεί. Ο πάπας όμως αρνήθηκε να του παραχωρήσει το διαζύγιο και ο Ερρίκος διέρρηξε κάθε δεσμό με την καθολική εκκλησία. Κήρυξε την Αγγλικανική εκκλησία ως αυτοκέφαλη και τον εαυτό του αρχηγό της. Έτσι ήταν ελεύθερος να πάρει το διαζύγιο από τον αρχιεπίσκοπο Καντέρμπουρυ Κράμερ, τον οποίο ο ίδιος είχε διορίσει. Τότε ξεκίνησαν διωγμοί εναντίον της καθολικής εκκλησίας με δημεύσεις των περιουσιών των καθολικών μοναστηριών και ιδρυμάτων.

Ως τότε ο Ερρίκος δεν κυβερνούσε ο ίδιος, αλλά επειδή του άρεσαν τα ταξίδια, το κυνήγι στο δάσος και άλλες ασχολίες και χόμπι, προτιμούσε ν΄ αφήνει τα θέματα της διακυβέρνησης του κράτους στον καρδινάλιο Ουόσλεϋ. Αυτός στην ουσία κυβερνούσε την Αγγλία μέχρι που απέτυχε να πάρει την άδεια από τον πάπα της Ρώμης, για να παντρευτεί ο Ερρίκος την Άννα του Μπόλεϋ. Ενώ προσπάθησε με πολλούς τρόπους να διασφαλίσει μία συμφωνία με τον πάπα αυτός υπήρξε ανένδοτος επειδή ο Κάρολος V αυτοκράτορας της Ρώμης και ανεψιός της Αικατερίνης, είχε ισχυρή επιρροή επάνω του.
Από τον γάμο του με την Άννα γεννήθηκε η βασίλισσα Ελισάβετ. Μετά από ένα χρόνο γάμου όμως ο Ερρίκος, κατηγόρησε την σύζυγό του για αιμομιξία με τον αδερφό της και κατάφερε να την καταδικάσει σε θάνατο με απαγχονισμό (1536). Η επόμενη σύζυγός του ήταν η Ιωάννα Σέυμουρ, η οποία σε ένα χρόνο πέθανε αφού γέννησε τον διάδοχο Εδουάρδο. Ο τέταρτος κατά σειρά γάμος του ήταν με την Άννα Ντε Κλεβ, διαλύθηκε όμως λίγους μήνες μετά την άφιξή της στην Αγγλία (1540). Η επόμενη σύζυγός του ήταν η Αικατερίνη Χάουαρντ, την οποία επίσης κατηγόρησε για απιστία και την εκτέλεσε με αποκεφαλισμό. Ο τελευταίος έκτος γάμος του Ερρίκου ήταν με την Αικατερίνη Παρ 4χρόνια πριν τον θάνατό του.

Προσωπικότητα
Σαν προσωπικότητα ο Ερρίκος VIII είχε έναν υπέρμετρο εγωισμό. Εξυπηρετούσε τις προσωπικές του επιθυμίες, με την πρόφαση της λαϊκής πολιτικής και του ηθικού δικαίου, ενώ ανάγκαζε του υπουργούς του να πληρώνουν τεράστια πρόστιμα για τα λάθη που ο ίδιος διέπραττε. Ακόμα εκτέλεσε πολλούς χρησιμοποιώντας γελοίες δικαιολογίες. Πάντως στην πολιτική υπήρξε εξαιρετικός διπλωμάτης και ικανός, δραστήριος και οξυδερκής ηγέτης. Παρ' όλο που φαινόταν να καταδυναστεύει του υπουργούς, ωστόσο ο θεσμός της βουλής πήρε μεγάλη αξία κατά την διάρκεια της βασιλείας του.

Από τα πλεονεκτήματα της βασιλείας του ήταν ότι κατάφερε να οργανώσει ένα ικανό ναυτικό σώμα και ακόμα ότι ξεκίνησε κοινωνικές και θρησκευτικές μεταρρυθμίσεις. Η Ουαλία προσαρτήθηκε στην Αγγλία το 1536 με σημαντικές βελτιώσεις στην τοπική κυβερνητική διοίκηση.

Ήταν ένας πολύ ισχυρός άνθρωπος με έντονη προσωπικότητα που όμως την κυβερνούσε ένας ακόμη πιο ισχυρός εγωισμός. Οι ικανότητες του Ερρίκου του επέτρεψαν να δράσει αποτελεσματικά και να επιφέρει εσωτερικές μεταρρυθμίσεις, αλλά και διπλωματικές επιτυχίες. Στην προσωπική του ζωή όμως, αλλά και γενικά στις σχέσεις του με τους ανθρώπους υπήρξε ιδιαίτερα σκληρός και απόλυτος. Είχε υπερβολική εμπιστοσύνη στον εαυτό του, όμως στην ουσία ο εγωισμός του ήταν αυτός που κινούσε τα νήματα, δεν κατάφερε ποτέ να κυριαρχήσει σ' αυτόν και αυτό φάνηκε έντονα, στα μετέπειτα χρόνια που έγινε υπερβολικά παχύς, σχεδόν παρανοϊκός και εντελώς απρόβλεπτος.

Η προσωπικότητα του Ερρίκου υπήρξε το θέμα της γνωστής ομώνυμης τραγωδίας του Σαίξπηρ. Λέγεται ότι είχε γραφτεί μετά από παραγγελία της Ελισάβετ για να παιχτεί σε μία γιορτή, όμως πρώτη φορά παίχτηκε το 1613 μετά τον θάνατό της.

Βιβλιογραφία:
Εγκυκλοπαίδεια «Ήλιος» τόμος Η΄
www.infoplease.com
www.britannia.com
Joomla SEF URLs by Artio
σημ. Αν δεν ανοίγουν οι σύνδεσμοι κάντε τους μαρκάρισμα, αντιγραφή, επικόλληση πάνω

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Δημοφιλείς αναρτήσεις