Απόσπασμα από «Το μυστικό του Αδάμ» Γκιγιέμο Φερράρα – εκδ. Λιβάνη

«Οι χαλαζίες μπορούν να δημιουργήσουν έναν έντονο συλλογικό αντίκτυπο επαναπρογραμματισμού στον γενετικό κώδικα», είπε ο Αχιλλέας. «Αυτό είναι το πιο σημαντικό τώρα».

«Αν συμβεί η ανάληψη σε μια ανώτερη διάσταση του είδους εφαρμόζοντας αυτή τη θεωρία, δε θα χρειαστεί να κάνουμε τίποτ' άλλο;» ρώτησε η Αλεξία.

«Δεν είναι έτσι, κόρη μου», απάντησε ο Αχιλλέας. «Όποιος δεν έχει εναρμονίσει τα ζωτικά του συστήματα και δεν πάλλεται στο επίπεδο της νέας συμπαντικής ενέργειας δε θα περάσει την παλμική πύλη».

«Τι πιστεύεις ότι θα συμβεί σε όσους δεν είναι στην ίδια συχνότητα;» ρώτησε με ενδιαφέρον η Αλεξία.

«Πολύ φοβάμαι ότι δε θα αντέξουν ένα ενεργειακό και νοητικό αντίκτυπο τέτοιας εμβέλειας. Είτε θα πεθάνουν είτε θα τρελαθούν, δεν ξέρω. Γι' αυτό είναι σημαντικό να μοιραστούν οι χαλαζίες και να έρθει ο κόσμος σε επαφή με τη Φιλοσοφική Λίθο. Πρέπει να ξυπνήσουν επειγόντως».

Ο Αδάμ κοίταξε ξανά τα σύμβολα που ήταν χαραγμένα στην πλάκα: την ένωση του θηλυκού με το αρσενικό και την άνοδο του φιδιού, του απόκρυφου συμβόλου της σεξουαλικής ενέργειας.

«Εκείνο που δεν ξέρουν είναι ότι η πλάκα των Ατλάντων που κρατάς τώρα, Αδάμ, και που πέρασε από τα χέρια πολλών σοφών λεγόταν στην πραγματικότητα Πλάκα του Πεπρωμένου. Περιέχει όλη την ιστορία που έχει γνωρίσει και θα γνωρίσει ποτέ η ανθρωπότητα».

Παρατήρησαν την πλάκα πολύ προσεκτικά και ο Αχιλλέας άρχισε ξανά να μιλά ξετυλίγοντας τις γνώσεις του, σαν ζωντανή εγκυκλοπαίδεια. Ύστερα θα μάθαινε ότι το σκοτάδι στο οποίο είχε μείνει για αρκετές μέρες είχε ενεργοποιήσει την επίφυσή του, κάτι που γίνεται βιοχημικά κυρίως στο σκοτάδι. Γι αυτό εκείνη τη στιγμή βίωνε τέτοια πνευματική διαύγεια.

Ο αρχαιολόγος έκανε κάμποσα βήματα προς το παράθυρο.

«Η λέξη Γένεση προέρχεται ετυμολογικά από το γόνο, το γονίδιο και από εκεί παράγονται οι λέξεις γενετική, γένος, γενετικός, γενιά, γενεαλογία. Το πρόγραμμα που δουλεύω εδώ και τόσο καιρό, το Μυστικό του Αδάμ, θα αποδείξει ότι η πραγματική συγγένεια του Αδάμ και της Εύας δεν ήταν αυτή που μας περιγράφουν. Η λέξη "μυστικό" προέρχεται από τη λέξη "έκκριση" και ξέρουμε ότι το όνομα Αδάμ ίσως δόθηκε για να ονομαστεί το DNA, άρα έχουμε να κάνουμε με... την έκκριση του DNA».

Στο δωμάτιο επικράτησε σιωπή.

«Η έκκριση του DNA;» επανέλαβε μπερδεμένη η Αλεξία.

«Το πιο σημαντικό πράγμα στο ανθρώπινο σώμα...» πρόσθεσε ο Αχιλλέας.

«Το αίμα;» ρώτησε η Αλεξία.

«Και το σπέρμα. Αυτά τα δύο δεν μπορούν να παραχθούν στο εργαστήριο` είναι θεία δώρα, δε δημιουργούνται με προϊόντα της Γης. Ο πραγματικός σπόρος, που έχει την απαρχή του στο συμβολικό Αδάμ και στην Εύα, ζούσε σε μια κατάσταση πεφωτισμένης συνείδησης, παραδεισιακή, συνδεδεμένος με την Πηγή. Ύστερα άρχισε να χάνεται σταδιακά ο σύνδεσμος, γιατί δε χρησιμοποιούνταν κατάλληλα η δύναμη του φιδιού, δηλαδή η σεξουαλική ισχύ. Αυτό επηρέασε το γενετικό κώδικα του αρχικού φωτός. Εκεί άρχισε η απώλεια της παραδεισιακής συνείδησης, η Πτώση που αναφέρει η Βίβλος. Οι επόμενες γενιές, όταν συνειδητοποίησαν ότι είχαν χάσει την παραδεισιακή συνείδηση, αναγκάστηκαν να εφαρμόσουν τη σεξουαλική αλχημεία για να την επανακτήσουν».

Ο Αχιλλέας πλησίασε το σεξολόγο.

«Γι' αυτό σε κάλεσα να έρθεις εδώ. Οι μελέτες σου στη σεξολογία θα μπορέσουν να εδραιώσουν καλύτερα αυτές τις πρακτικές».

«Πάντως», πρόσθεσε ο Αδάμ, «έχουν μείνει πολύ λίγοι γνωστικοί και ταντρικοί και ασκούν ελάχιστα αυτή τη σεξουαλική μέθοδο. Αχιλλέα, πιστεύεις ότι αυτό είναι που θα ανακτήσουμε;»

Ο αρχαιολόγος βολεύτηκε στην καρέκλα του.

«Τα τελευταία τελετουργικά ευρείας κλίμακας έγιναν στην Ηλιούπολη, σης Θήβες, στη Μέμφιδα, στο Λούξορ, στην αρχαία Αίγυπτο και στην Ινδία. Μάλιστα εκεί τελείωσαν, ακολουθώντας πάντα τα διδάγματα του Ερμή του Τρισμέγιστου, που είναι γνωστός και ως Τοθ ο Άτλαντας για τους Αιγύπτιους. Ήταν ερμητικά τελετουργικά με σκοπό τον ερεθισμό του εγκεφάλου και της συνείδησης. Αυτό είναι ακόμα καταγεγραμμένο στον αιγυπτιακό πολιτισμό στο Βιβλίο του Τοτ, αλλά λίγοι του δίνουν σημασία».

Ο Αδάμ σημείωσε: «Στην Ινδία η ίδια διδαχή αποκαλύφθηκε από τον ταντρικό θεό Σίβα και καταγράφεται στα Τάντρα, τα ιερά βιβλία. Πάντως διαισθάνομαι ότι πρέπει να πάμε προς κάτι ανώτερο. Η εξέλιξη μοιάζει με σπείρα. Δε νομίζω ότι θα επιστρέψουμε στην εποχή της ανταλλαγής αγαθών, αλλά ότι θα κάνουμε ένα ανώτερο άλμα συνείδησης. Τουλάχιστον έτσι ελπίζω», είπε ο σεξολόγος αναστενάζοντας.

Επικράτησε μια στιγμιαία σιωπή. Όλοι εμπέδωναν τις πληροφορίες προσπαθώντας με τη βοήθεια των υποθέσεων να ξεκαθαρίσουν την κατανόησή τους.

«Παραλίγο να το ξεχάσω», είπε ο αρχαιολόγος χωρίς να πάρει ανάσα. «Κάτι ακόμα για το έργο του Σελντρέϊκ. Σύμφωνα με την υπόθεση της μορφικής αντήχησης, αν αφυπνιστεί η εσωτερική αίσθηση με την ενίσχυση του νου και του DNA, θα ήταν εύκολο να αναπτύξει κανείς νέες έμφυτες δυνάμεις, άγνωστες ως τώρα, όπως η τηλεπάθεια, η αστρική προβολή, το προαίσθημα ή οι πνευματικές αισθήσεις».

«Συμπίπτει με τους Μάγια», αναφώνησε ο Αδάμ.

«Ο Σελντρέϊκ ήταν εμπνευσμένος άνθρωπος, έτσι δεν είναι;» ρώτησε η Αλεξία.

«Αν είχε ζήσει στην αρχαιότητα, θα βρισκόταν στην κλίμακα του Πυθαγόρα, του Ιπποκράτη ή του Σωκράτη», πιθανολόγησε ο Αχιλλέας.

Η Αλεξία συνοφρυώθηκε έκπληκτη. Ο πατέρας της πήρε βαθιά ανάσα και συνέχισε.

«Ο Σελντρέϊκ εμβαθύνει και την ιδέα ότι ο νους δε βρίσκεται μέσα στο κεφάλι, αλλά επεκτείνεται προς τα έξω. Αυτό θα αποδείκνυε γιατί καμιά φορά νιώθουμε να μας παρατηρεί κάποιος χωρίς να τον βλέπουμε ούτε να τον ακούμε. Όπως ο ποδοσφαιριστής που συγχρονίζεται με το συμπαίκτη του και ξέρει, από την εσωτερική αίσθηση, τι θα κάνει ο άλλος παίκτης με την μπάλα. Ή ένα θύμα που νιώθει να απειλείται από έναν κυνηγό πριν ακόμα τον δει. Ο Σελντρέϊκ έλεγε ότι αυτό συμβαίνει, γιατί τα πεδία του νου είναι συνδεδεμένα με την ίδια δύναμη την ίδια στιγμή. Είναι σύνηθες και στα δίδυμα αδέρφια, που λένε ότι ξέρουν πότε ο αδερφός ή η αδερφή τους έχει κάποιο πρόβλημα, παρόλο που τους χωρίζει αρκετά μεγάλη απόσταση».

Ο Αχιλλέας έμοιαζε με αρχαίο σοφό που μοιράζει τα διδάγματά

«Με συγχωρείτε που θα αναγκαστώ να τονίσω τη λογική και πρακτική πλευρά αυτής της κουβέντας», είπε η Αλεξία συνηθισμένη στο να αποδίδεται εκείνη η ιδιότητα πάντα και μόνο, αν και λανθασμένα, στους άντρες φιλοσόφους, «αλλά πρέπει να φύγουμε από εδώ». «Ίσως είναι κι αυτό κομμάτι της αλλαγής», υποστήριξε ο Αχιλλέας σαν να μην την είχε ακούσει. «Ο άντρας γίνεται πιο διαισθητικός και ευαίσθητος και η γυναίκα πιο λογική και πρακτική».

«Δεν ξέρω, μπαμπά», είπε εκείνη. «Όμως πρέπει να μάθουμε τι συμβαίνει στον έξω κόσμο. Και επείγει να φύγουμε από εδώ. Δεν ξέρουμε τι άλλα στοιχεία έχουν για μας οι άνθρωποι της Μυστικής Κυβέρνησης».

«Τώρα, φεύγουμε», υποσχέθηκε ο Αχιλλέας. «Κάτι τελευταίο. Είναι σημαντικό για να οργανωθούμε».

Η Αλεξία ήξερε ότι, όταν ο πατέρας της είχε έμπνευση, ο χρόνος δεν υπήρχε.

«Σε ακούμε», αποκρίθηκε. «Τι είναι;»

«Ο Σελντρέϊκ ανέφερε και τη θεωρία της μορφικής αιτιότητας. Έλεγε ότι όλα τα πράγματα οργανώνονται από μόνα τους ακολουθώντας το κοινό πρότυπο. Ένα άτομο δε χρειάζεται να δημιουργηθεί από κάποιον εξωτερικό παράγοντα, οργανώνεται μόνο του. Τα μόρια και οι κρύσταλλοι δεν οργανώνονται από τους ανθρώπους κομμάτι κομμάτι, αλλά κρυσταλλώνονται αυθόρμητα».

«Πού θέλεις να καταλήξεις, μπαμπά;»

«Πρέπει να δούμε πώς θα εφαρμόσουμε τις θεωρίες του, ώστε να συντονίσουμε ατομικά και συλλογικά τους χαλαζίες με το κοινό πρότυπο ενέργειας της μονάδας. Μία μόνο αποικία του νου, ένα μυαλό οργανωμένο για να λαμβάνει την ενέργεια που θα μας κάνει-να περάσουμε από τη μία διάσταση στην άλλη».

Ο Αδάμ έκανε δύο βήματα και τον πλησίασε. Εκείνη η πληροφορία ήταν ζωτικής σημασίας και ήθελε να την αφομοιώσει.

«Αχιλλέα, ο μόνος τρόπος να ενισχύσουμε το χαλαζία σε ένα συλλογικό νου είναι ο ομαδικός διαλογισμός, ένα κοινό πνευματικό τελετουργικό με πολύ κόσμο».

Απόσπασμα από «Το μυστικό του Αδάμ» Γκιγιέμο Φερράρα – εκδ. Λιβάνη