ΒΑΣΙΛΗΣ ΤΑΜΑΤΕΑΣ Για τον Γιάννη Ρίτσο"
...και όμως η Ρωμιοσύνη προχωράει κουτσή, με ένα χέρι γράφει πάλι την
ιστορία, με ένα μάτι βλέπει το μέλλον της,με μισή καρδιά αφουγκράζεται
τους αναστεναγμούς και τους βόγγους.Το ήξερες αυτό, έτσι δεν είναι;Το
ήξερες.
Όποτε βρισκόσουν με παλιούς συντρόφους απο τις εξορίες και
τις φυλακές, Παρθένι της Σάμου - Λακί της Λέρου-
Μακρονήσι-Γυάρος-Αρκαδία, μιλούσατε γιαυτά, σαν να είναι ένας που παλεύει.
Σήμερα μας λείπεις όπως και αύριο - όπως και κάθε μέρα. Μας λείπεις.
Μας άφησες απλά λόγια: "πώς απο τούτα τα απλά λόγια, απο τούτες τις
απλές πράξεις", είχες γράψει- θα μεγαλώσουμε τον άνθρωπο που θα σταθεί
πάλι ως ένας απέναντι στους πολλούς, και που ξέρεις, η ιστορία να
αποδώσει εκείνη τα δικά της μετάλλια Λένιν χτίζοντας μια νέα κοινωνία.
Δεν σε χαιρετώ. Προσπαθώ να σε μυμηθώ. Ούτε εσύ χαιρέτησες τον Γρηγόρη
Αυξεντίου, γράμμα του έγραψες. Δεν χαιρέτησες ούτε την ιστορία, ποιήματα
της έγγραψες. Δεν χαιρέτησες ούτε εμάς, αγώνες μας έδειξες.
Οπότε, απλά,σαν χτες - σήμερα και αύριο, τα ξαναλέμε.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου