Με αφορμή την σημερινή ημέρα...ας μην τους ξεχνάμε τούτους τους λησμονημένους της πόλης τους !!!!!
Πως σ αγαπώ ! με του παιδιού την πίστη και τη φλόγα.
Με του κισσού το αγκάλιασμα στου δέντρου το κορμί
Με του σπουργίτη τη χαρά, που βρίσκει γι αφορμή
του τραγουδιού του μια μικρή, κοκκινισμένη ρόγα.
Πως σ΄αγαπώ! με του τρελλού και του άρρωστου το πάθος.
Με της δροσάτης Άνοιξης τα μύρα τ΄απαλά.
Με τα ηλιβασιλέματα, που απλώνονται δειλά
και ζωγραφίζουν ρόδινο των ουρανών το βάθος.
Πως σ΄αγαπώ, χρυσέ καρπέ του κήπου των ερώτων!
Κι απ τη ζωή μου πιο πολύ , ω εσύ , που ξαφνικά
έκαμες ν αντηχήσουνε τα γέλια μου γλυκά
σαν κουδουνάκια σε λευκούς γιακάδες πιερότων.
Από το βιβλίο: Κατίνα Παϊζη, κέιμενα- επιμέλεια- ερευνα Νίκης Τρουλλινού, στη σειρά ! Οι λησμονημένοι του τόπου, αριθ. 4, εκδ. Δοκιμάκης
Πως σ αγαπώ ! με του παιδιού την πίστη και τη φλόγα.
Με του κισσού το αγκάλιασμα στου δέντρου το κορμί
Με του σπουργίτη τη χαρά, που βρίσκει γι αφορμή
του τραγουδιού του μια μικρή, κοκκινισμένη ρόγα.
Πως σ΄αγαπώ! με του τρελλού και του άρρωστου το πάθος.
Με της δροσάτης Άνοιξης τα μύρα τ΄απαλά.
Με τα ηλιβασιλέματα, που απλώνονται δειλά
και ζωγραφίζουν ρόδινο των ουρανών το βάθος.
Πως σ΄αγαπώ, χρυσέ καρπέ του κήπου των ερώτων!
Κι απ τη ζωή μου πιο πολύ , ω εσύ , που ξαφνικά
έκαμες ν αντηχήσουνε τα γέλια μου γλυκά
σαν κουδουνάκια σε λευκούς γιακάδες πιερότων.
Από το βιβλίο: Κατίνα Παϊζη, κέιμενα- επιμέλεια- ερευνα Νίκης Τρουλλινού, στη σειρά ! Οι λησμονημένοι του τόπου, αριθ. 4, εκδ. Δοκιμάκης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου