Η ΚΡΗΤΙΚΗ ΒΡΑΚΑ... ΤΟ ΚΡΗΤΙΚΟ ΣΑΛΒΑΡΙ

http://kritipoliskaihoria.blogspot.gr/2013/10/blog-post_1264.html?spref=fb

Τετάρτη, 23 Οκτωβρίου 2013

Η ΚΡΗΤΙΚΗ ΒΡΑΚΑ... ΤΟ ΚΡΗΤΙΚΟ ΣΑΛΒΑΡΙ

Στις αρχές του β΄ τετάρτου του 16ου αι. (1530 κ.ε.) που έκαμε την εμφάνισή της στην Κρήτη η γνωστή μας σήμερα βράκα, οι χωρικοί, με τη σιωπηρή ανοχή των Βενετών, ντύθηκαν με το νέο ρούχο. Στην αρχή φορούσαν τη θηλακοειδή βράκα λίγοι, αργότερα οι περισσότεροι, και το τελευταίο τέταρτο του 16ου αι., η θηλακοειδής βράκα, κυριάρχησε στην ύπαιθρο. Μόνο στις απρόσιτες κορυφές των Σφακίων, οι Σφακιανοί διατήρησαν την παλιά τους στολή, την κάρτσα (πανταλόνι πλατύ, μεταξύ βυζαντινού βρακού και περσικού σαραβάρου).

 Μεγάλο ζήτημα έχει γεννηθεί και πολλές γνώμες γράφτηκαν για την προέλευση της βράκας αυτής. Ο Νικ. Πολίτης αποφαίνεται πως «δε είναι βέβαιον αν η βράκα ήτο γνωστή εις τους Κρήτες προ της τουρκικής κατακτήσεως». Με τη γνώμη Πολίτη τάσσονται και άλλοι επιστήμονες. Εν τούτοις έρευνα συγκριτική στο ένδυμα των λαών με τους οποίους η Κρήτη ήρθε σε σχέσεις, έστω και αρνητικές, οδηγεί στο συμπέρασμα πως ούτε οι Άραβες, ούτε οι Τούρκοι, ούτε βεβαίως, οι Βενετοί φορούσαν τη βράκα που φοριέται στην Κρήτη. Είναι αλήθεια πως στα καράβια του τουρκικού στόλου υπηρέτησαν βρακοφόροι με θηλακοειδή βράκα, αλλά οι βρακοφόροι αυτοί ήσαν ΄Ελληνες, νησιώτες ναυτικοί, που τους επιστράτευε ο σουλτάνος για να μανουβράρουν τα καράβια, όχι για να μάχονται.

Οι Τούρκοι που υπηρετούσαν στον τουρκικό στόλο φορούσαν, όπως φαίνεται σε πολλές εικόνες της εποχής, το κοινό ένδυμα για τους πολεμιστές του ναυτικού. Μη έχοντας λοιπόν τη βράκα, οι Τούρκοι, δεν την έφεραν, βέβαια, στην Κρήτη. Η βράκα κατά την τουρκική κατάκτηση, υπήρχε ήδη, όχι μόνο στην Κρήτη αλλά και σ' άλλα νησιά, στο παράλια της Πελοπονήσσου, της Μικράς Ασίας, ακόμη και της Θράκης. Το γεγονός αυτό επιτρέπει, ίσως, να πούμε πως η βράκα μεταδόθηκε από ναυτικούς, και τέτοιοι ήσαν οι Αλγερινοί κουρσάροι, που είχαν καταντήσει η μάστιγα της Μεσογείου.

Μια φυλή Αλγερινών, οι Ζουάβοι, φορούσαν θηλακοειδή βράκα (που, ίσως, είναι εξέλιξη περιζώματος τύπου των κατοίκων του Σιάμ το οποίον δίνει την εντύπωση βράκας). Τολμηροί ριψοκίνδυνοι και κερδοσκόποι οι Ζουάβοι δεν δίσταζαν να κατεβαίνουν από τα βουνά τους και να γίνονται πειρατές, όπως έκαναν και οι Μαροκινοί βουνήσιοι.

  συνέχεια στο σύνδεσμο πηγή