Τετάρτη 29 Ιανουαρίου 2014

Ο ΔΙΚΟΣ ΜΟΥ ΕΥΛΟΗΜΕΝΟΣ ΤΟΠΟΣ


Ο ΔΙΚΟΣ ΜΟΥ ΕΥΛΟΗΜΕΝΟΣ ΤΟΠΟΣ

Φωτογραφία: Ο ΔΙΚΟΣ ΜΟΥ ΕΥΛΟΗΜΕΝΟΣ ΤΟΠΟΣ

Ακόμα δεν εμίλησα , για το δικό μου τόπο,,,
τις ομορφιές απού βαστά , στα μάθια των αθρώπω,,,
Είν' το δικό μου το χωριό , που απ'τ'άλλα ξεχωρίζει,,,
βαστά ιστορία απ'τα παλιά και πίσω σε γυρίζει,,,

Κρύβει θαυμάσιους θησαυρούς , εκεί , στα χωματά του,,,
κοντά του πάντα τα βαστά , όλα του τα παιδιά του,,,
Ευλογημένη έχει γή , καρπορούσα κόρη,,,
έχει μεγάλες ομορφιές , αν βγείς και στο αόρι,,,,

Μνημεία έχει σ\της Φαιστού , της γόρτυνας την προίκα,,,
περιλαμβάνει θάλασσα , τέτοια αλλού δε βρήκα,,,,
Μπορείς να πάς στα Μάταλα , στον Πύργο στο Τυμπάκι,,,
Καλούς λιμένες , Σκούρβουλα μα και το Καλαμάκι,,,

Εγώ 'μαι από το κέντρο τους , τση ξάκουστές τις ΜΟΙΡΕΣ,,,
απού 'χει μεράκι ένα σωρό , και ομορφιές πλυμμήρες,,,
Μην πώ για την παράδοση , δεν με προφταίνει ο χρόνος,,,
είναι μεγάλη , φοβερή και δεν την βάνει ο χώρος,,,

Με κοντυλιές του Κλάδου μας , και του Σκευάκη λύρα,,,
εκειά τση πρωτογνώρισα , τση αρμηνειές που πήρα,,,
Πάντου τα ρακοκάζανα , βγάζουν τον αγιασμό μας,,,,
παρέες κάνουν διαλεχτές , στο ύδωρ το δικό μας,,,

Αυτά θα πώ κι άλλα πολλά μένουν ακόμα πίσω,,,,
μα 'ναι η αγάπη μου πολυ , και απο πού ν'αρχίσω,,,

Χρυσοβαλάντη Δρεττάκη
Ακόμα δεν εμίλησα , για το δικό μου τόπο,,,
τις ομορφιές απού βαστά , στα μάθια των αθρώπω,,,
Είν' το δικό μου το χωριό , που απ'τ'άλλα ξεχωρίζει,,,
βαστά ιστορία απ'τα παλιά και πίσω σε γυρίζει,,,

Κρύβει θαυμάσιους θησαυρούς , εκεί , στα χωματά του,,,
κοντά του πάντα τα βαστά , όλα του τα παιδιά του,,,
Ευλογημένη έχει γή , καρπορούσα κόρη,,,
έχει μεγάλες ομορφιές , αν βγείς και στο αόρι,,,,

Μνημεία έχει σ\της Φαιστού , της γόρτυνας την προίκα,,,
περιλαμβάνει θάλασσα , τέτοια αλλού δε βρήκα,,,,
Μπορείς να πάς στα Μάταλα , στον Πύργο στο Τυμπάκι,,,
Καλούς λιμένες , Σκούρβουλα μα και το Καλαμάκι,,,

Εγώ 'μαι από το κέντρο τους , τση ξάκουστές τις ΜΟΙΡΕΣ,,,
απού 'χει μεράκι ένα σωρό , και ομορφιές πλυμμήρες,,,
Μην πώ για την παράδοση , δεν με προφταίνει ο χρόνος,,,
είναι μεγάλη , φοβερή και δεν την βάνει ο χώρος,,,

Με κοντυλιές του Κλάδου μας , και του Σκευάκη λύρα,,,
εκειά τση πρωτογνώρισα , τση αρμηνειές που πήρα,,,
Παντού τα ρακοκάζανα , βγάζουν τον αγιασμό μας,,,,
παρέες κάνουν διαλεχτές , στο ύδωρ το δικό μας,,,

Αυτά θα πώ κι άλλα πολλά μένουν ακόμα πίσω,,,,
μα 'ναι η αγάπη μου πολυ , και απο πού ν'αρχίσω,,,

Χρυσοβαλάντη Δρεττάκη

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Δημοφιλείς αναρτήσεις