Κυριακή 20 Δεκεμβρίου 2015

Ὅσιος Πέτρος ὁ Δαμασκηνός

 
κωνσταντινος ψυχογυιος προς Ο ΚΑΛΥΤΕΡΟΣ ΜΟΥ ΦΙΛΟΣ Ο ΙΗΣΟΥΣ ΧΡΙΣΤΟΣ
Ὅσιος Πέτρος ὁ Δαμασκηνός
ΘΕΛΕΙΣ νὰ μὲ ἀναπαύσεις μέσα στὴ γνώση Σου; Δὲν ἀντιλέγω· θέλεις πάλι νὰ μὲ ἀφήνεις σὲ πειρασμοὺς γιὰ νὰ μὲ ταπεινώσεις; Τὸ ἴδιο σ᾽ ἀκολουθῶ· δὲν ἔχω τίποτα νὰ κάνω χωρὶς ἐσένα. Χωρὶς ἐσένα δὲν θὰ γεννιόμουν ἀπ᾽ τὸ μηδὲν, οὔτε μπορῶ νὰ ζήσω ἢ νὰ σωθῶ. Ὅ,τι θέλεις κάνε τὸ πλάσμα σου. Πιστεύω ὅτι ἀγαθὸς καθὼς εἶσαι ἀγαθὰ μοῦ φυλάγεις ἀκόμα κι ἂν γιὰ τὸ συμφέρον μου δὲν τὰ γνωρίζω· ἀλλὰ καὶ δὲν εἶμαι ἄξιος νὰ τὰ μάθω οὔτε ζητάω νὰ τὰ μάθω γιὰ νὰ ἡσυχάσω· ἴσως δὲν μὲ συμφέρει. Οὔτε τολμῶ νὰ ζητήσω νὰ μὲ ἀναπαύσεις ἀπὸ κάποιο πόλεμο, ἂν καὶ εἶμαι ἀδύναμος καὶ ὅλα μὲ καταπονοῦν, γιατὶ δὲν ξέρω ποιό εἶναι τὸ συμφέρον μου. Ἐσὺ γνωρίζεις τὰ πάντα· κάνε ὅπως γνωρίζεις· μόνο νὰ μὴν ἀστοχήσω, ὅ,τι κι ἂν γίνει, ἀλλὰ κι ἂν θέλω κι ἂν δὲν θέλω σῶσε με. Κι αὐτὸ ἂν τὸ θέλεις. Δικό μου θέλημα δὲν ἔχω· στέκομαι μπροστά σου σὰν ἄψυχος· τὴν ψυχή μου ἀκουμπῶ στὰ ἅγια χέρια Σου σ᾽ αὐτὴ τὴ ζωὴ καὶ τὴ μελλοντική. Γιατὶ τὰ πάντα μπορεῖς καὶ τὰ πάντα γνωρίζεις καὶ κάθε καλὸ θέλεις γιὰ ὅλους καὶ πάντα ποθεῖς τὴ σωτηρία μου. Τὸ βλέπω ἀπ᾽ ὅλες τὶς εὐεργεσίες ποὺ κάνεις γιὰ μᾶς μὲ τὴ χάρη σου, φανερὰ ἢ κρυφά, ἀπ᾽ αὐτὲς ποὺ γνωρίζουμε κι ἀπ᾽ ὅσες δὲν γνωρίζουμε κι ἀπ᾽ αὐτὴ τὴ συγκατάβασή σου σὲ μᾶς ποὺ δὲν τὴν χωράει ὁ νοῦς, Υἱὲ καὶ Λόγε τοῦ Θεοῦ. Ἐγὼ ποιός εἶμαι καὶ τολμάω νὰ Σοῦ μιλῶ, καρδιογνώστη; Ἀλλὰ τὰ λέω αὐτὰ γιὰ νὰ καταλάβω ὁ ἴδιος καὶ νὰ τὸ μάθουν καὶ οἱ ἐχθροί μου ὅτι σὲ Σένα καταφεύγω, τὸ λιμάνι τῆς σωτηρίας μου. Καὶ νά ποὺ ἔμαθα μὲ τὴ δική Σου χάρη ὅτι Ἐσὺ εἶσαι Θεός μου καὶ δὲν τολμῶ νὰ πῶ πολλά, ἀλλὰ μόνο νὰ σοῦ δείξω τὸ νοῦ μου ἀργό, κουφὸ καὶ ἄλαλο. Γιατὶ ὄχι ἐγὼ ἀλλὰ ἡ χάρη Σου ἐργάζεται κάθε καλό. Γιατὶ δὲν γνωρίζω νὰ ἔκανα ποτὲ κάτι καλό, ἀλλὰ πλήθη κακῶν πάντοτε, καὶ γι᾽ αὐτὰ γονατίζω μπροστά σου σὰν δοῦλος, γιατὶ μ᾽ ἀξίωσες νὰ μετανοιώσω καὶ εἶμαι δοῦλος Σου καὶ γυιὸς τῆς δούλης σου. Ἀλλὰ μὴ μ᾽ ἀφήσεις Κύριέ μου, Κύριε Ἰησοῦ Χριστὲ ὁ Θεός μου, νὰ κάνω ἢ νὰ πῶ ἢ νὰ σκεφτῶ κάτι ποὺ δὲν θέλεις· γιατὶ μοῦ φτάνουν οἱ τόσες ἁμαρτίες ποὺ ἔχω κάνει· ἀλλὰ ὅπως θέλεις βοήθησέ με. Ἥμαρτον, βοήθησέ με ὅπως γνωρίζεις. Πιστεύω Κύριε ὅτι ἀκοῦς τὴν ἀξιολύπητη φωνή μου καὶ νοιάζεσαι. Βοήθα με στὴν ἀπιστία μου, Ἐσὺ ποὺ μοῦ χάρισες τὴ ζωὴ καὶ μ᾽ ἔκανες Χριστιανό. Εἶναι μεγάλο ἀξίωμα γιὰ μένα, ὅπως λέει ὁ Καρπάθιος, ποὺ ὀνομάστηκα Μοναχὸς καὶ Χριστιανός· ὅπως εἶπες Κύριε σ᾽ ἕνα δοῦλο Σου “εἶναι μεγάλο ἀξίωμα γιὰ σένα ποὺ πῆρες τὸ ὄνομά Μου”. Αὐτὸ εἶναι ὅ,τι καλύτερο γιὰ ΄μένα, πάνω ἀπ᾽ ὅλα τὰ βασίλεια τῆς γῆς καὶ τ᾽ οὐρανοῦ, μόνο νὰ μὴ πάψω νὰ καλοῦμαι μὲ τὸ γλυκύτατο ὄνομά Σου.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Δημοφιλείς αναρτήσεις