Η Maria Dimitriou κοινοποίησε τη δημοσίευση του χρήστη Αλέξης Φωτόπουλος.
Ο
φόβος του θανάτου είναι η μεγαλύτερη ψευδαίσθηση που καταστρέφει τον
άνθρωπο. Αυτός είναι ο πραγματικός θάνατος του ανθρώπου: η σκέψη του
θανάτου. Ο ίδιος ο θάνατος είναι μια γιορτή. Όπως είπε ο Carl Young:
«Αυτό που συμβαίνει μετά τον θάνατο είναι τόσο ανείπωτα περίλαμπρο, ώστε
η φαντασία και τα συναισθήματά μας δεν είναι αρκετά για να σχηματίσουν
έστω και μια κατά προσέγγιση αντίληψη αυτής της κατάστασης».
H ψυχή μας δεν υπάρχει στον χώρο και στον χρόνο, αλλά υπερβαίνει τον χώρο και τον χρόνο. Η ψυχή προβάλλεται ως σώμα και νους. Το υλικό μας σώμα αποτελεί έκφραση της ψυχής σε μια χαμηλότερη συχνότητα, προσδίδοντάς μας μια εικόνα που εντοπίζεται στον χωροχρόνο. Πρέπει να ξεχάσουμε την αντίληψη ότι είμαστε μια αμετάβλητη προσωπικότητα, σταθερή στον χώρο και στον χρόνο. Η προσωπικότητα (δηλαδή το εγώ μας) δεν είναι παρά μια ψευδαίσθηση. Όταν το συνειδητοποιήσουμε αυτό και μειώσουμε το εγώ μας, τότε «πετάμε».
Αν συνειδητοποιήσουμε ότι δεν υπάρχουμε σαν το όνομα και το επώνυμο που μας έδωσαν, αλλά είμαστε η άπειρη, αέναη, αιώνια δύναμη που δημιουργεί με τη συγκέντρωση της συνείδησής της τα πάντα, δεν θα μας απασχολεί αν θα εγκαταλείψουμε την παρούσα ταυτότητα για να ενωθούμε μαζί της, ίσα ίσα η σκέψη του θανάτου θα μας ευχαριστεί. Διότι τότε θα απαλλαγούμε από τις ψευδαισθήσεις που μας δημιουργούν οι περιορισμένες αισθήσεις μας και θα συνειδητοποιήσουμε ότι είμαστε ένα με την Πηγή και θα νιώθουμε μόνο αγάπη, χαρά, αγαλλίαση, γαλήνη, όπως ένιωσαν όλοι όσοι είχαν μεταθανάτιες εμπειρίες. Όταν λοιπόν πεθαίνουμε, δεν πηγαίνουμε πουθενά, απλώς η ψυχή δονείται σε διαφορετική συχνότητα. Η ψυχή εξακολουθεί να ζει μετά τον θάνατο.
Η ψυχή, όπως κατά τη διάρκεια της ζωής μας στη Γη, αλλά και μετά, είναι και θα είναι αναπόσπαστο μέλος της Πηγής μας, του Δημιουργού μας, η ίδια η ουσία Του. Πως μπορούμε να απαλλαγούμε από το φόβο του θανάτου, που βασίζεται στο φόβο που είμαστε ξεκομμένοι. Ο φόβος είναι έλλειψη αγάπης, όπου η αγάπη, είναι η ενέργεια που μας κάνει αν αντιλαμβανόμαστε την ενότητα των πάντων, μας κάνει να συνειδητοποιούμε την πραγματική μας φύση ότι είμαστε αθάνατα πνεύματα ψυχές γεμάτες φως, που τίποτα δεν μπορεί να μας απειλήσει. Στην ουσία ο θάνατος είναι ο θάνατος του εγώ μας της ψευδαίσθησης που έχουμε για τον εαυτό μας.
Ο κυριότερος φόβος που απασχολεί τον άνθρωπο είναι ο φόβος του θανάτου. Όταν ο άνθρωπος δεν γνωρίζει την πραγματική φύση του και ταυτίζει την ύπαρξή του με το ξεχωριστό σώμα που βλέπει, το οποίο κατευθύνεται από το εγώ του, τότε η σκέψη ότι το υλικό σώμα, με το οποίο ταυτίζει την ύπαρξη του, θα πεθάνει, θα πάψει να υπάρχει, δημιουργεί απόλυτο πανικό. Ο φόβος αυτός που είναι η κύρια αιτία για τις ασθένειες που ταλαιπωρούν τους περισσότερους αρρώστους σήμερα, ο φόβος του θανάτου που καταδικάζει πάρα πολλούς ηλικιωμένους να πάσχουν από μελαγχολία και να χάνουν τον ύπνο τους, οφείλεται σε μια άγνοια. Δεν είναι θέμα να πιστεύουμε ή όχι στην άλλη ζωή, είναι κάτι πραγματικό, είναι επιστημονικά αποδεδειγμένο ότι δεν υπάρχει θάνατος.
Όπως είδαμε παραπάνω, οι επιστήμονες απέδειξαν ότι τα πάντα είναι ενέργεια, η οποία είναι λιγότερο ή περισσότερο πυκνή. Απέδειξαν επίσης ότι κάθε οντότητα επεκτείνεται ενεργειακά επ’ άπειρο. Εμείς έχουμε πλήρη άγνοια όταν ταυτίζουμε την ύπαρξή μας με το υλικό σώμα που βλέπουμε με τις αισθήσεις μας. Είδαμε ότι οι αισθήσεις έχουν απειροελάχιστες δυνατότητες. Αν θεωρούμε ότι πραγματικότητα είναι αυτό που αντιλαμβανόμαστε με τις αισθήσεις μας, τότε καταδικάζουμε τον εαυτό μας σε πλήρη άγνοια.
Η άγνοια αυτή μας δημιουργεί όλες τις δυστυχίες (η σημαντικότερη όλων ο φόβος του θανάτου), από τις οποίες ο άνθρωπος ταλαιπωρείται σήμερα. Σύμφωνα με την Barbara Brennan, o άνθρωπος αποτελείται κυρίως από άπειρα ενεργειακά σώματα τα οποία επεκτείνονται στο άπειρο. Οι ειδικοί ξεχωρίζουν επτά σώματα που αντιστοιχούν στα επτά ενεργειακά κέντρα, ανάλογα με την πυκνότητα της ενέργειας και τις πληροφορίες που περικλείουν:
το ενεργειακό κέντρο της βάσης αντιστοιχεί στο αιθερικό σώμα (κατώτερη αιθερική όψη).
το ιερό ενεργειακό κέντρο αντιστοιχεί συναισθηματικό σώμα (κατώτερη συναισθηματική όψη).
το ενεργειακό κέντρο του ηλιακού πλέγματος στο οποίο αντιστοιχεί το νοητικό σώμα (κατώτερη νοητική όψη). Τα τρία αυτά σώματα αποτελούν το φυσικό πεδίο και μετουσιώνονται (αυτό που βλέπουμε εμείς για θάνατο) κατά τη διάρκεια του θανάτου.
το ενεργειακό κέντρο της καρδιάς το οποίο αντιστοιχεί στο το αστρικό σώμα, όπου κατοικεί η καρδιά μας, τα ανώτερα συναισθήματά μας, επιβιώνει μετά τον θάνατο και αποτελεί τη γέφυρα μεταξύ του φυσικού πεδίου που πεθαίνει και του πνευματικού πεδίου που επιζεί μετά τον θάνατο.
το ενεργειακό κέντρο του λαιμού το οποίο αντιστοιχεί στο αιθερικό πρότυπο (φυσική όψη) όπου είναι η έδρα της ψυχής μας.
το ενεργειακό κέντρο του τρίτου ματιού στο οποίο αντιστοιχεί το ουράνιο σώμα (συναισθηματική όψη).
το ενεργειακό κέντρο της κορώνας (στέμματος) που βρίσκεται στην κορυφή της κεφαλής, αντιστοιχεί στο κεθερικό σώμα (νοητική όψη), μαζί με το αστρικό σώμα αποτελούν την ανώτερη συνείδησή μας, είναι τα σώματα της ψυχής μας που επιζούν μετά τον θάνατο.
Στην ουσία, λοιπόν, δεν υπάρχει θάνατος, απλώς απαλλασσόμαστε από τα τρία κατώτερα σώματα τα οποία αποτελούν το φυσικό πεδίο. Μπορούμε να δούμε στο παρακάτω γράφημα τα επτά ενεργειακά κέντρα (chakras) και τα επτά σώματα που αντιστοιχούν σε αυτά. Βλέπουμε ξεκάθαρα ότι τα τρία πρώτα ενεργειακά κέντρα και σώματα αποτελούν το φυσικό πεδίο, πεθαίνουν (μεταλλάσσονται ) μαζί με το φυσικό σώμα, όμως από το κέντρο της καρδιάς το οποίο αντιστοιχεί στο αστρικό μας σώμα επιβιώνει μετά το θάνατο, καθώς και τα τρία ανώτερα κέντρα και σώματα που αποτελούν το πνευματικό πεδίο, τα οποία μαζί με το αστρικό σώμα αποτελούν τη συνειδητότητα που έχουμε και αφού πεθάνουμε.
Η συνειδητότητα μας (δηλαδή ο τρόπος που αντιλαμβανόμαστε τα πράγματα) υπάρχει και αφού πεθάνουμε. Όταν «πεθάνουμε» αντιλαμβανόμαστε τα πράγματα απίστευτα περισσότερο από όταν είμαστε «ζωντανοί», διότι έχουμε απαλλαγεί από τις γήινες αισθήσεις μας, που μας περιορίζουν την αντίληψη μόνο στις τρεις διαστάσεις. Μπορούμε να δούμε τα πράγματα από άλλη διάσταση να επικοινωνήσουμε με κάθε όν αλλά και να γνωρίζουμε την κατάσταση που βρίσκεται ακόμη και τι σκέπτεται. Βεβαία ελάχιστοι είναι αυτοί από εμάς τους «ζωντανούς» που έχουν τη δυνατότητα να επικοινωνήσουν με ψυχές, προσωπικά γνωρίζω άτομα που έχουν αυτό χάρισμα και έχω μάθει άπειρες πληροφορίες από ανθρώπους που γνωρίζω και έχουν «πεθάνει», (δηλαδή έχουν περάσει σε άλλη διάσταση συνειδητότητας). Πληροφορίες όπως ότι βλέπουν τα πάντα με αγάπη, βλέπουν χωρίς κανένα νόημα αυτόν το αγώνα που έκαναν για να δημιουργήσουν υλικά αγαθά, βλέπουν τι βλακεία ήταν να φέρονται άσχημα, να μισούν τους συνανθρώπους τους, βλέπουν τι άσκοπο και επιβλαβές για αυτούς ήταν να θλίβονται για τη ζωή τους, για τον υποτιθέμενο θάνατο των δικών τους. Μιλώντας με όλες αυτές τις ψυχές συνειδητοποίησα πόσο πραγματικά, πόσο σημαντικά είναι τα μηνύματα που σας μεταφέρω από αυτό το βιβλίο:
Ότι είμαστε πνεύματα, ψυχές γεμάτες φως, γεμάτες αγάπη,
όπου το μόνο που έχει αξία είναι η αγάπη, τα πάντα λειτουργούν με αγάπη.
Ο Θεός περικλείει τα πάντα και τα πάντα είναι αγάπη, όταν βιώνουμε οποιοδήποτε άλλο συναίσθημα από αγάπη, είμαστε εκτός πραγματικότητας, είμαστε σε πλάνη και καταδικάζουμε τον εαυτό μας και τους δικούς στο σκοτάδι, στην καταστροφή, την δυστυχία.
Όταν δεν αγαπάμε τους συνανθρώπους μας σημαίνει ότι έχουμε σκεπάσει με αρνητικά την καρδιά μας, που είναι ο εκφραστής της ψυχής μας, του θεού μέσα μας και κατά αυτό τον τρόπο δεν λειτουργούμε, δεν ζούμε. Μόνο όταν έχουμε αγάπη μέσα μας μπορούμε να αγαπήσουμε τους άλλους.
Σε ένα βαθύτερο επίπεδο τα πάντα είναι ενωμένα, αν κάνουμε κακό σε κάποιο είναι σαν να πληγώνουμε τον εαυτό μας, αυτό έχουν τη δυνατότητα να το συνειδητοποιήσουν οι ψυχές που βλέπουν χωρίς τα φίλτρα των αισθήσεων και μετανιώνουν λυπούνται που φέρθηκαν άσχημα, ενώ αισθάνονται γαλήνη και ομορφιά για τις καλές πράξεις που έκαναν. Αυτό για μένα είναι η κόλαση κι παράδεισος, ο Θεός είναι φως, αγάπη, ποτέ δεν τιμωρεί, εμείς τιμωρούμε τον εαυτόν μας, εμείς καταδικάζουμε τον εαυτό μας με τα περιοριστικά μας πιστεύω.
Όλοι βρίσκονται (μιλάμε πάντα για τις ψυχές) σε γαλήνη, ο βαθμός της ευδαιμονίας, της γαλήνης, της χαράς εξαρτάται από την προσφορά και την αγάπη που έχουμε δείξει στους συνανθρώπους μας, όσο είμαστε σε αυτή τη ζωή. Προσωπικά ακούοντας όλα αυτά από δικούς μου ανθρώπους, που έχουν περάσει στην άλλη διάσταση, αφιερώνω πλέον όλη μου τη ζωή στην δημιουργία, στην αγάπη και την προσφορά. Φροντίζω το μόνο συναίσθημα που με διακατέχει να είναι η αγάπη, ανεξάρτητα τα εμπόδια που συναντώ στην προσπάθεια μου αυτή. Αν κυριαρχείστε λοιπόν από αγάπη δεν θα είστε μόνο ευτυχισμένοι και χαρούμενοι σε αυτή τη ζωή, αλλά και στην άλλη ζωή.
Είναι περίπου οι ίδιες πληροφορίες που δίνουν άνθρωποι που είχαν επιθανάτιες εμπειρίες (πέθαναν βιολογικά για λίγα δευτερόλεπτα ή λεπτά και επανήλθαν). Βάζω τις λέξεις: «ζωντανοί» και «πεθαμένοι» σε εισαγωγικά διότι στην ουσία δεν έχουν νόημα, είμαστε πάντα ζωντανοί. Ζωντάνια στο σώμα μας δίνει η συνειδητότητα μας, όταν η συνειδητότητα μας εγκαταλείψει το σώμα μας, αυτό παύει να υφίσταται, η συνειδητότητα μας δημιουργεί την πραγματικότητα μας, η συνειδητότητα μας δημιουργεί τα πάντα.
Βέβαια, μερικοί επιστήμονες όπως ο φυσικός Amit Goswami, στο βιβλίο του «The Visionary Window: A Quantum Physicist’s Guide to Enlightenment», μας εξηγεί ότι το νέο αυτό σώμα το αποκαλεί κβαντική μονάδα. Σύμφωνα με την κβαντική θεωρία, η επιζήσασα κβαντική μονάδα διακρατεί την κβαντική μνήμη των συνηθειών και των κλίσεων του κάθε ατόμου τις περασμένες ζωές. Οι επιστήμονες πλέον έχουν αποδείξει ότι η μνήμη μας δεν καταστρέφεται όταν ο εγκέφαλος καταστραφεί. Στην κβαντική φυσική δεν υφίσταται η έννοια του χώρου και του χρόνου. Άλλωστε, υπάρχουν χιλιάδες παιδιά που θυμούνται προηγούμενες ζωές τους. Οι αρχαίοι Έλληνες πίστευαν ότι η πραγματική ζωή ξεκινά με τον θάνατο, ο Νεοπυθαγόρειος φιλόσοφος Απολλώνιος ο Τυανέας έλεγε: «Κανείς δεν πεθαίνει, παρά μόνο φαινομενικά, καθώς και κανείς δεν γεννιέται παρά μόνο φαινομενικά. Αυτό που αποκαλούμε γέννηση είναι το πέρασμα από την ουσία στην ύλη κι αυτό που ονομάζουμε θάνατο είναι το αντίθετο πέρασμα από την ύλη στην ουσία».
Η λύση στο πρόβλημα του φόβου του θανάτου είναι μία και απλή: Η μείωση του εγώ. Η μείωση του εγώ συνεπάγεται την ανάπτυξη του δεξιού κροταφικού λοβού που είναι το σημείο του εγκεφάλου μας με το οποίο επικοινωνούμε με τον Θεό. Τότε ο άνθρωπος συνειδητοποιεί ότι δεν είναι το εγώ του, δεν είναι το σώμα του, αλλά είναι μια ψυχή που ανήκει στην ψυχή του κόσμου κι όταν πεθάνει ενώνεται μαζί της. Για την ψυχή είναι μεγάλη χαρά και αγαλλίαση να γυρίσει στην Πηγή της. Στα βιβλία μου «Έτσι Γίνεται το Θαύμα» και «Μια Ζωή Γεμάτο Φως», θα βρείτε αναλυτικά τις απόψεις των αρχαίων Ελλήνων μεγάλων φιλοσόφων και επιστημόνων, καθώς και τις αναλυτικές μελέτες του Dr Raymond Moody, που περιγράφει την εμπειρία εκατοντάδων ανθρώπων που παραλίγο να πεθάνουν και επανήλθαν, οι οποίοι ένιωσαν απερίγραπτη αγαλλίαση, χαρά, πληρότητα όταν ήρθαν σ’ επαφή μ’ ένα φωτεινό ον που κατά πάσα πιθανότητα ήταν η προβολή της οικουμενικής ή συμπαντικής διάνοιας που ονομάζουμε Θεό.
Μπορείτε να απαλλαγείτε από το φόβο του θανάτου, να αυτοθεραπευτείτε σε ενεργειακό επίπεδο και στη συνέχεια σε σωματικό επίπεδο από προβλήματα στην σπονδυλική στήλη, στη μέση, στον αυχένα, στα γόνατα, στο ισχίο, στο στομάχι, στη χολή, αυτοάνοσα νοσήματα, συχνοουρίας, προβλήματα σπαστικής κολίτιδας ή δυσκοιλιότητας, ιγμορίτιδας, ροχαλητού, πρόβλημα καρπιαίου σωλήνα, τενοντίτιδες, αυπνία, κρίσεις πανικού, κατάθλιψη, διακοπή περιόδου, αρρυθμία, ταχυκαρδία, πονοκέφαλοι, ημικρανίες, δύσπνοιες, αναπνευστικά προβλήματα, προβλήματα στη χολή, χοληστερίνη
Αλλάξτε πλήρως τη ζωή σας, απαλλαγείτε από ολα τα προβλήματα υγείας σας, σχεσεών σας, και έλλειψης. Στην ουσία, λοιπόν, δεν υπάρχει θάνατος, απλώς απαλλασσόμαστε από τα τρία κατώτερα σώματα τα οποία αποτελούν το φυσικό πεδίο. Βλέπουμε ξεκάθαρα ότι τα τρία πρώτα ενεργειακά κέντρα και σώματα αποτελούν το φυσικό πεδίο, πεθαίνουν (μεταλλάσσονται ) μαζί με το φυσικό σώμα, όμως από το κέντρο της καρδιάς το οποίο αντιστοιχεί στο αστρικό μας σώμα επιβιώνει μετά το θάνατο, καθώς και τα τρία ανώτερα κέντρα και σώματα που αποτελούν το πνευματικό πεδίο, τα οποία μαζί με το αστρικό σώμα αποτελούν τη συνειδητότητα που έχουμε και αφού πεθάνουμε.
Μπορούμε να απαλλαγούμε από το φόβο και κυρίως από το φόβο απόρριψης που μας δημιουργεί όλα τα προβλήματα υγείας μας.
Απαλλαγείτε από όλα σας τα προβλήματα, αλλάξτε τη ζωή σας αλλάξτε τον εαυτό σας ακολουθώντας τα παρακάτω βήματα που ακολουθώ κι εγώ που αυτοθεραπεύτηκα από θεωρούμενη ανίατη ασθένεια, είμαι ένας ευτυχισμένος άνθρωπος και κάνω όλους τους συνανθρώπους μου να πετάξουν από υγεία και χαρά.
1.Μύηση στην αγάπη χωρίς όρους. Βλέποντας τα μάτια ενός ανθρώπου που διακατέχεται από αγάπη χωρίς όρους, στα μάτια του βλέπετε τον καθρέφτη του εαυτού σας και τον αγαπάτε πραγματικά. Τα χέρια ενός ανθρώπου που διακατέχεται από αγάπη χωρίς όρους, βγάζουν φωτόνια με την πληροφορία της ενότητας των πάντων (σύμφωνα με τον William Tiller καθηγητή του Stanford University) και αισθανόμαστε ασφαλείς, και σιγά σιγά αλλάζουμε τον τρόπο που βλέπουμε τον εαυτό μας και τους άλλους
2. Η βαθύτερη και μονιμότερη μύηση στην αγάπη επιτυγχάνεται με την βοήθεια και τη φωτίση του Αγίου Πνεύματος που είναι η πραγματική σύνδεση με τον Δημιουργό μας. Είναι το Πνεύμα του Θεού που μας γεμίζει φως μας κάνει και αισθανόμαστε την ενότητα των πάντων, την ασφάλεια, την γαλήνη ότι είμαστε στα χέρια του Δημιουργού. Χρειάζεται να συνειδητοποιήσουμε ότι εδώ στο χωροχρόνο τα πάντα είναι σκιές, αντίγραφα του πραγματικού μας εαυτού πού είναι ενωμένος με την Πηγή μας. Μόνο με τα μυστήρια η ψυχή μας συνδέεται με τον Πατέρα με τον Κύριο και λαμβάνει άπειρη φωτίση, δύναμη, αγάπη ασφάλεια. Το Άγιο Πνεύμα το οποίο λαμβάνουμε με την συμμετοχή μας στα μυστήρια και τις τελετές της θρησκείας μας κι όταν ακολουθούμε το λόγο του Κυρίου, που είναι οι προδιαγραφές του Δημιουργού μας. Με την εξομολόγηση καθαρίζουμε από κάθε αμαρτία το αστρικό μας σώμα απαλλάσσεται από κάθε ψεγάδι και ενδύεται και δονείται στις συχνότητες του φωτός και της υπέρτατης αγάπης που μας δίνει ο Κύριος στο μυστήριο της Θείας Κοινωνίας. Η απαλλαγή μας από κάθε αρνητική σκεπτομορφή που δημιουργείται από τα αρνητικά βιώματα στη ζωή μας, καθώς και εισαγωγή μας στον κόσμο του φωτός, της υπέρτατης μύησης στην αγάπη που λαμβάνουμε με τη θεία κοινωνία στέλνει την ψυχή μας (που αποτελείται από το αστρικό, το αιθερικό, το ουράνιο και το κεθερικό σώμα) κατευθείαν στο Παράδεισο όταν φύγουμε από το χωροχρόνο. Αν συνειδητοποιούσαμε τι πραγματικά μας προσφέρουν τα μυστήρια της εξομολόγησης και της Θείας Κοινωνίας δεν θα κάναμε τίποτα άλλο, παρά να εξομολογούμαστε και να κοινωνάμε συνεχώς, διότι η δύναμη, η ασφάλεια, η πληρότητα και η αγάπη που αισθανόμαστε είναι απερίγραπτη. Αυτοί που το κάνουν και δεν το αισθάνονται το κάνουν τυπικά, έχουν κλειστή την καρδιά τους και δεν έχουν μυηθεί στην αγάπη. Μπορώ να σας βοηθήσω στην μύηση αυτή, με τις εκπομπές μου που υπάρχουν στην ιστοσελίδα μου www.afotopoulos.gr και με τα σχεδόν δωρεάν σεμινάρια που κάνω παντού.
3. Χρειάζεται να επαναπρογραμματίσουμε το υποσυνείδητο μας, διότι το 90% των πληροφοριών που έχει και αποτελούν το φίλτρο που βλέπουμε την πραγματικότητα μας προέρχεται από την σύλληψη μας έως την ηλικία των έξη ετών. Τότε ο εγκέφαλος είναι σε υποσυνείδητη κατάσταση απορροφά και επεξεργάζεται 2,000,000 ψηφία το δευτερόλεπτο, ενώ στη συνειδητή κατάσταση μόνο 40 ψηφία και το σημαντικότερο στην ηλικία από την σύλληψη έως έξη ετών δεν έχει αναπτυχθεί ο πνευματικός εγκέφαλος και λαμβάνουμε για πραγματικότητα ότι βλέπουμε ή ακούμε. Κατ’ αυτό τον τρόπο λαμβάνουμε για απόρριψη την διαμάχη, την απουσία ή την αυστηρότητα των δικών μας. Ακούγοντας τα cd από τα βιβλία μου κάθε βράδυ όταν πέσουμε για ύπνο, όπου ο εγκέφαλος μας πέφτει σε υποσυνείδητη κατάσταση επαναπρογραμματίζουμε το υποσυνείδητό μας, σβήνουμε τα περιοριστικά μας πιστεύω και στη θέση τους βάζουμε θετικότατες εκφράσεις που ονομάζουμε Alphamatics.
4. Ο άνθρωπος είναι ενέργεια η οποία βγαίνει από βρύσες που ονομάζουμε ενεργειακά κέντρα (chakras) και κυκλοφορεί σε ποτάμια που ονομάζουμε μεσημβρινούς. Όταν βιώνουμε αρνητικά συναισθήματα τα ενεργειακά κέντρα και οι ενεργειακοί μεσημβρινοί μπλοκάρονται. Ξεμπλοκάρουμε τα ενεργειακά κέντρα και του ενεργειακούς μεσημβρινούς που είναι τα ποτάμια με την ενέργεια που μπλοκάρεται ανάλογα το συναίσθημα που έχουμε. Αν βιώνουμε θυμό μπλοκάρεται ο μεσημβρινός του ύπατος και της χολής τον οποίο τον ξεμπλοκάρουμε με τις οδηγίες που σας αναγράφουμε στο βιβλίο «Μια Ζωή Γεμάτη Φως».
ΟΛΑ ΤΑ ΠΑΡΑΠΑΝΩ ΕΙΝΑΙ ΑΠΟΣΠΑΜΑΤΑ ΑΠΌ ΤΟ ΤΡΙΤΟ ΜΟΥ ΒΙΒΛΙΟ ΠΟΥ ΘΑ ΚΥΚΛΟΦΟΡΗΣΕΙ ΤΕΛΟΣ ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΥ 2016 ΚΑΙ ΣΚΟΠΟ ΕΧΕΙ ΝΑ ΣΑΣ ΒΟΗΘΗΣΕΙ ΝΑ ΑΠΑΛΛΑΓΕΙΤΕ ΑΠΟ ΟΛΑ ΣΑΣ ΤΑ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΑ, ΝΑ ΠΕΤΑΞΕΤΕ ΑΠΟ ΥΓΕΙΑ ΚΑΙ ΧΑΡΑ ΚΑΙ ΝΑ ΟΔΗΓΗΘΕΙΤΕ ΣΤΟ ΦΩΣ, ΣΤΟΝ ΚΥΡΙΟ.
Η λύση για όλα τα προβλήματα μας είναι η αγάπη χωρίς όρους, είναι ο κώδικάς που μας κάνει να αισθανόμαστε την ενότητα των πάντων και να αισθανόμαστε ασφαλείς, μας βγάζει από το φθαρτό, και μας πηγαίνει στο άφθαρτο, μας κάνει όμοιους με τον Πατέρα μας, δημιουργούς να μπορούμε να κάνουμε τα πάντα, να κάνουμε θαύματα.
Στο άρθρο μου: http://www.afotopoulos.gr/…/233-h-therapeia-tvn-pantvn-ta-a… θα βρείτε όλες τις απαντήσεις για τα προβλήματα που σας απασχολούν
Επίσης στα βιβλία και στα σεμινάρια μου αυτά υπάρχουν πλήρεις οδηγίες για να απενεργοποιήσετε τα αρνητικά σας συναισθήματα και να αυτοθεραπευτείτε σε ενεργειακό επίπεδο και στη συνέχεια σε σωματικό επίπεδο από προβλήματα στην σπονδυλική στήλη, στη μέση, στον αυχένα, στα γόνατα, στο ισχίο, στο στομάχι, στη χολή, αυτοάνοσα νοσήματα, συχνοουρίας, προβλήματα σπαστικής κολίτιδας ή δυσκοιλιότητας, ιγμορίτιδας, ροχαλητού, πρόβλημα καρπιαίου σωλήνα, τενοντίτιδες, αϋπνία, κρίσεις πανικού, κατάθλιψη, διακοπή περιόδου, αρρυθμία, ταχυκαρδία, πονοκέφαλοι, ημικρανίες, δύσπνοιες, αναπνευστικά προβλήματα, προβλήματα στη χολή, χοληστερίνη.(βέβαια για οποιαδήποτε θέμα υγείας έχετε και ιδίως του καρκίνου θα απευθύνεστε πρώτα στο γιατρό σας, ενώ παράλληλα σε πνευματικό, νοητικό και ενεργειακό επίπεδο θα απαλλάσσεστε από τις συνθήκες που σας οδήγησαν στην ασθένεια και θα αυτοθεραπεύστε).
Μεγάλη βοήθεια επίσης θα λάβετε επισκεπτόμενοι την ιστοσελίδα μου www.afotopoulos.gr όπου θα βρείτε πάρα πολλά νέα άρθρα και όλες τις πρόσφατες εκπομπές μου.
Δείτε τα παρακάτω βίντεο για να συνειδητοποιείστε τις αιτίες όλων των ασθενειών σας, των προβλημάτων στις σχέσεις σας και την έλλειψη αφθονίας, αλλά κυρίως να δείτε με τρόπο απλό και ξεκάθαρο πως απαλλάσσεστε από όλα τα προβλήματα. https://youtu.be/unlVkiv4fkE Σεμιναριο στο Ηράκλειο www.afotopoulos.gr/…/Βιωματικό-σεμιναριο-πως-θα-κάνουμε-τη-… www.afotopoulos.gr/…/Βιωματικο-σεμινάριο-πως-θα-κάνουμε-τη-… www.afotopoulos.gr/…/Βιωματικο-σεμινάριο-πως-θα-κάνουμε-τη-… http://img.youtube.com/vi/woGDM_ckcKI/0.jpg (στην Κύπρο με την εκπομπή της Ελιτας 2012)
Ότι και να ακούσετε με το νου σας δεν είναι τίποτα σε σχέση με την όφελος από το φως που λαμβάνει η ψυχή σας, για αυτό όσοι βλέπουν την εκπομπή με την ψυχή τους κι όχι το νου τους βελτιώνουν πλήρως τη ζωή τους κυριολεκτικά πετούν.
Θα ωφεληθείτε τα μέγιστα αν έλθετε στα βιωματικά σεμινάρια μου που γίνονται σε όλη την Ελλάδα και στην Κύπρο, Βιωματικά σεμινάρια:
ΑΘΗΝΑ ΔΩΡΕΑΝ βιωματικά σεμινάρια ATHENS HILTON
«Πως θα κάνουμε τη Ζωή μας ένα θαύμα!»
Παρασκευή 8/1/2016 ATHENS Hilton αίθουσα Θάλεια4 20-22:00
Σάββατο 9/1/2016 Hilton αίθουσα ΤερψιχόρηC 9-12:00
Κυριακή 10/1/2016 Hilton αίθουσα Εσπερίδες 9-12:00
ΑΘΗΝΑ
ΚΑΘΕ ΔΕΥΤΕΡΑ ΚΑΙ ΤΕΤΑΡΤΗ 17:00 -21:00 Δωρεάν σεμινάρια (αφήνει κάτι όποιος θέλει για το κόστος της αίθουσας) Ναυαρίνου 9 και Ιπποκράτους στο κέντρο της Αθήνας.
ΛΑΡΙΣΑ
Τρίτη 19 Ιανουάριου 2016 17 – 21:00 μπορεί και πιο αργά, Ξενοδοχείο Διόνυσος Λ. Κατσώνη & 23ης Οκτωβρίου, Λάρισα
ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ
Παρασκευή 22 Ιανουαρίου 2016, 17:00 - 22:00 Πολυχώρος ΕΝΩ Ερμού 11 & Ι. Δραγούμη γωνία Θεσσαλονίκη
Σάββατο 23 Ιανουαρίου 16:00 - 22:00 Πολυχώρος ΕΝΩ, ΕΙΣΤΕ ΟΛΟΙ ΠΡΟΣΚΕΚΛΗΜΕΝΟΙ
Είμαι πάντα δίπλα σας για να απελευθερωθούμε από όλα τα προβλήματα μας, να πετάξουμε από υγεία και χαρά και να οδηγηθούμε στο φως.
Με άπειρη, χωρίς όρους αγάπη
Αλέξης Φωτόπουλος
Συγγραφέας - Spiritual Healer www.afotopoulos.gr τηλ: 6977349766, 6909193329, www.afotopoulos.gr email; alex-fotop@hotmail.com
Facebook: Alexis Fotopoulos, Αλέξης Φωτόπουλος ή Alexios Fotopoulos-b, ομάδες: "Έτσι Γίνεται το Θαύμα, "Μπορούμε όλοι να αυτοθεραπευτούμε και να οδηγηθούμε στο Φως".
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΤΟ ΠΑΡΑΚΑΤΩ ΑΡΘΡΟ ΕΙΝΑΙ ΠΟΛΥ ΔΙΑΦΩΤΙΣΤΙΚΟ
H ψυχή μας δεν υπάρχει στον χώρο και στον χρόνο, αλλά υπερβαίνει τον χώρο και τον χρόνο. Η ψυχή προβάλλεται ως σώμα και νους. Το υλικό μας σώμα αποτελεί έκφραση της ψυχής σε μια χαμηλότερη συχνότητα, προσδίδοντάς μας μια εικόνα που εντοπίζεται στον χωροχρόνο. Πρέπει να ξεχάσουμε την αντίληψη ότι είμαστε μια αμετάβλητη προσωπικότητα, σταθερή στον χώρο και στον χρόνο. Η προσωπικότητα (δηλαδή το εγώ μας) δεν είναι παρά μια ψευδαίσθηση. Όταν το συνειδητοποιήσουμε αυτό και μειώσουμε το εγώ μας, τότε «πετάμε».
Αν συνειδητοποιήσουμε ότι δεν υπάρχουμε σαν το όνομα και το επώνυμο που μας έδωσαν, αλλά είμαστε η άπειρη, αέναη, αιώνια δύναμη που δημιουργεί με τη συγκέντρωση της συνείδησής της τα πάντα, δεν θα μας απασχολεί αν θα εγκαταλείψουμε την παρούσα ταυτότητα για να ενωθούμε μαζί της, ίσα ίσα η σκέψη του θανάτου θα μας ευχαριστεί. Διότι τότε θα απαλλαγούμε από τις ψευδαισθήσεις που μας δημιουργούν οι περιορισμένες αισθήσεις μας και θα συνειδητοποιήσουμε ότι είμαστε ένα με την Πηγή και θα νιώθουμε μόνο αγάπη, χαρά, αγαλλίαση, γαλήνη, όπως ένιωσαν όλοι όσοι είχαν μεταθανάτιες εμπειρίες. Όταν λοιπόν πεθαίνουμε, δεν πηγαίνουμε πουθενά, απλώς η ψυχή δονείται σε διαφορετική συχνότητα. Η ψυχή εξακολουθεί να ζει μετά τον θάνατο.
Η ψυχή, όπως κατά τη διάρκεια της ζωής μας στη Γη, αλλά και μετά, είναι και θα είναι αναπόσπαστο μέλος της Πηγής μας, του Δημιουργού μας, η ίδια η ουσία Του. Πως μπορούμε να απαλλαγούμε από το φόβο του θανάτου, που βασίζεται στο φόβο που είμαστε ξεκομμένοι. Ο φόβος είναι έλλειψη αγάπης, όπου η αγάπη, είναι η ενέργεια που μας κάνει αν αντιλαμβανόμαστε την ενότητα των πάντων, μας κάνει να συνειδητοποιούμε την πραγματική μας φύση ότι είμαστε αθάνατα πνεύματα ψυχές γεμάτες φως, που τίποτα δεν μπορεί να μας απειλήσει. Στην ουσία ο θάνατος είναι ο θάνατος του εγώ μας της ψευδαίσθησης που έχουμε για τον εαυτό μας.
Ο κυριότερος φόβος που απασχολεί τον άνθρωπο είναι ο φόβος του θανάτου. Όταν ο άνθρωπος δεν γνωρίζει την πραγματική φύση του και ταυτίζει την ύπαρξή του με το ξεχωριστό σώμα που βλέπει, το οποίο κατευθύνεται από το εγώ του, τότε η σκέψη ότι το υλικό σώμα, με το οποίο ταυτίζει την ύπαρξη του, θα πεθάνει, θα πάψει να υπάρχει, δημιουργεί απόλυτο πανικό. Ο φόβος αυτός που είναι η κύρια αιτία για τις ασθένειες που ταλαιπωρούν τους περισσότερους αρρώστους σήμερα, ο φόβος του θανάτου που καταδικάζει πάρα πολλούς ηλικιωμένους να πάσχουν από μελαγχολία και να χάνουν τον ύπνο τους, οφείλεται σε μια άγνοια. Δεν είναι θέμα να πιστεύουμε ή όχι στην άλλη ζωή, είναι κάτι πραγματικό, είναι επιστημονικά αποδεδειγμένο ότι δεν υπάρχει θάνατος.
Όπως είδαμε παραπάνω, οι επιστήμονες απέδειξαν ότι τα πάντα είναι ενέργεια, η οποία είναι λιγότερο ή περισσότερο πυκνή. Απέδειξαν επίσης ότι κάθε οντότητα επεκτείνεται ενεργειακά επ’ άπειρο. Εμείς έχουμε πλήρη άγνοια όταν ταυτίζουμε την ύπαρξή μας με το υλικό σώμα που βλέπουμε με τις αισθήσεις μας. Είδαμε ότι οι αισθήσεις έχουν απειροελάχιστες δυνατότητες. Αν θεωρούμε ότι πραγματικότητα είναι αυτό που αντιλαμβανόμαστε με τις αισθήσεις μας, τότε καταδικάζουμε τον εαυτό μας σε πλήρη άγνοια.
Η άγνοια αυτή μας δημιουργεί όλες τις δυστυχίες (η σημαντικότερη όλων ο φόβος του θανάτου), από τις οποίες ο άνθρωπος ταλαιπωρείται σήμερα. Σύμφωνα με την Barbara Brennan, o άνθρωπος αποτελείται κυρίως από άπειρα ενεργειακά σώματα τα οποία επεκτείνονται στο άπειρο. Οι ειδικοί ξεχωρίζουν επτά σώματα που αντιστοιχούν στα επτά ενεργειακά κέντρα, ανάλογα με την πυκνότητα της ενέργειας και τις πληροφορίες που περικλείουν:
το ενεργειακό κέντρο της βάσης αντιστοιχεί στο αιθερικό σώμα (κατώτερη αιθερική όψη).
το ιερό ενεργειακό κέντρο αντιστοιχεί συναισθηματικό σώμα (κατώτερη συναισθηματική όψη).
το ενεργειακό κέντρο του ηλιακού πλέγματος στο οποίο αντιστοιχεί το νοητικό σώμα (κατώτερη νοητική όψη). Τα τρία αυτά σώματα αποτελούν το φυσικό πεδίο και μετουσιώνονται (αυτό που βλέπουμε εμείς για θάνατο) κατά τη διάρκεια του θανάτου.
το ενεργειακό κέντρο της καρδιάς το οποίο αντιστοιχεί στο το αστρικό σώμα, όπου κατοικεί η καρδιά μας, τα ανώτερα συναισθήματά μας, επιβιώνει μετά τον θάνατο και αποτελεί τη γέφυρα μεταξύ του φυσικού πεδίου που πεθαίνει και του πνευματικού πεδίου που επιζεί μετά τον θάνατο.
το ενεργειακό κέντρο του λαιμού το οποίο αντιστοιχεί στο αιθερικό πρότυπο (φυσική όψη) όπου είναι η έδρα της ψυχής μας.
το ενεργειακό κέντρο του τρίτου ματιού στο οποίο αντιστοιχεί το ουράνιο σώμα (συναισθηματική όψη).
το ενεργειακό κέντρο της κορώνας (στέμματος) που βρίσκεται στην κορυφή της κεφαλής, αντιστοιχεί στο κεθερικό σώμα (νοητική όψη), μαζί με το αστρικό σώμα αποτελούν την ανώτερη συνείδησή μας, είναι τα σώματα της ψυχής μας που επιζούν μετά τον θάνατο.
Στην ουσία, λοιπόν, δεν υπάρχει θάνατος, απλώς απαλλασσόμαστε από τα τρία κατώτερα σώματα τα οποία αποτελούν το φυσικό πεδίο. Μπορούμε να δούμε στο παρακάτω γράφημα τα επτά ενεργειακά κέντρα (chakras) και τα επτά σώματα που αντιστοιχούν σε αυτά. Βλέπουμε ξεκάθαρα ότι τα τρία πρώτα ενεργειακά κέντρα και σώματα αποτελούν το φυσικό πεδίο, πεθαίνουν (μεταλλάσσονται ) μαζί με το φυσικό σώμα, όμως από το κέντρο της καρδιάς το οποίο αντιστοιχεί στο αστρικό μας σώμα επιβιώνει μετά το θάνατο, καθώς και τα τρία ανώτερα κέντρα και σώματα που αποτελούν το πνευματικό πεδίο, τα οποία μαζί με το αστρικό σώμα αποτελούν τη συνειδητότητα που έχουμε και αφού πεθάνουμε.
Η συνειδητότητα μας (δηλαδή ο τρόπος που αντιλαμβανόμαστε τα πράγματα) υπάρχει και αφού πεθάνουμε. Όταν «πεθάνουμε» αντιλαμβανόμαστε τα πράγματα απίστευτα περισσότερο από όταν είμαστε «ζωντανοί», διότι έχουμε απαλλαγεί από τις γήινες αισθήσεις μας, που μας περιορίζουν την αντίληψη μόνο στις τρεις διαστάσεις. Μπορούμε να δούμε τα πράγματα από άλλη διάσταση να επικοινωνήσουμε με κάθε όν αλλά και να γνωρίζουμε την κατάσταση που βρίσκεται ακόμη και τι σκέπτεται. Βεβαία ελάχιστοι είναι αυτοί από εμάς τους «ζωντανούς» που έχουν τη δυνατότητα να επικοινωνήσουν με ψυχές, προσωπικά γνωρίζω άτομα που έχουν αυτό χάρισμα και έχω μάθει άπειρες πληροφορίες από ανθρώπους που γνωρίζω και έχουν «πεθάνει», (δηλαδή έχουν περάσει σε άλλη διάσταση συνειδητότητας). Πληροφορίες όπως ότι βλέπουν τα πάντα με αγάπη, βλέπουν χωρίς κανένα νόημα αυτόν το αγώνα που έκαναν για να δημιουργήσουν υλικά αγαθά, βλέπουν τι βλακεία ήταν να φέρονται άσχημα, να μισούν τους συνανθρώπους τους, βλέπουν τι άσκοπο και επιβλαβές για αυτούς ήταν να θλίβονται για τη ζωή τους, για τον υποτιθέμενο θάνατο των δικών τους. Μιλώντας με όλες αυτές τις ψυχές συνειδητοποίησα πόσο πραγματικά, πόσο σημαντικά είναι τα μηνύματα που σας μεταφέρω από αυτό το βιβλίο:
Ότι είμαστε πνεύματα, ψυχές γεμάτες φως, γεμάτες αγάπη,
όπου το μόνο που έχει αξία είναι η αγάπη, τα πάντα λειτουργούν με αγάπη.
Ο Θεός περικλείει τα πάντα και τα πάντα είναι αγάπη, όταν βιώνουμε οποιοδήποτε άλλο συναίσθημα από αγάπη, είμαστε εκτός πραγματικότητας, είμαστε σε πλάνη και καταδικάζουμε τον εαυτό μας και τους δικούς στο σκοτάδι, στην καταστροφή, την δυστυχία.
Όταν δεν αγαπάμε τους συνανθρώπους μας σημαίνει ότι έχουμε σκεπάσει με αρνητικά την καρδιά μας, που είναι ο εκφραστής της ψυχής μας, του θεού μέσα μας και κατά αυτό τον τρόπο δεν λειτουργούμε, δεν ζούμε. Μόνο όταν έχουμε αγάπη μέσα μας μπορούμε να αγαπήσουμε τους άλλους.
Σε ένα βαθύτερο επίπεδο τα πάντα είναι ενωμένα, αν κάνουμε κακό σε κάποιο είναι σαν να πληγώνουμε τον εαυτό μας, αυτό έχουν τη δυνατότητα να το συνειδητοποιήσουν οι ψυχές που βλέπουν χωρίς τα φίλτρα των αισθήσεων και μετανιώνουν λυπούνται που φέρθηκαν άσχημα, ενώ αισθάνονται γαλήνη και ομορφιά για τις καλές πράξεις που έκαναν. Αυτό για μένα είναι η κόλαση κι παράδεισος, ο Θεός είναι φως, αγάπη, ποτέ δεν τιμωρεί, εμείς τιμωρούμε τον εαυτόν μας, εμείς καταδικάζουμε τον εαυτό μας με τα περιοριστικά μας πιστεύω.
Όλοι βρίσκονται (μιλάμε πάντα για τις ψυχές) σε γαλήνη, ο βαθμός της ευδαιμονίας, της γαλήνης, της χαράς εξαρτάται από την προσφορά και την αγάπη που έχουμε δείξει στους συνανθρώπους μας, όσο είμαστε σε αυτή τη ζωή. Προσωπικά ακούοντας όλα αυτά από δικούς μου ανθρώπους, που έχουν περάσει στην άλλη διάσταση, αφιερώνω πλέον όλη μου τη ζωή στην δημιουργία, στην αγάπη και την προσφορά. Φροντίζω το μόνο συναίσθημα που με διακατέχει να είναι η αγάπη, ανεξάρτητα τα εμπόδια που συναντώ στην προσπάθεια μου αυτή. Αν κυριαρχείστε λοιπόν από αγάπη δεν θα είστε μόνο ευτυχισμένοι και χαρούμενοι σε αυτή τη ζωή, αλλά και στην άλλη ζωή.
Είναι περίπου οι ίδιες πληροφορίες που δίνουν άνθρωποι που είχαν επιθανάτιες εμπειρίες (πέθαναν βιολογικά για λίγα δευτερόλεπτα ή λεπτά και επανήλθαν). Βάζω τις λέξεις: «ζωντανοί» και «πεθαμένοι» σε εισαγωγικά διότι στην ουσία δεν έχουν νόημα, είμαστε πάντα ζωντανοί. Ζωντάνια στο σώμα μας δίνει η συνειδητότητα μας, όταν η συνειδητότητα μας εγκαταλείψει το σώμα μας, αυτό παύει να υφίσταται, η συνειδητότητα μας δημιουργεί την πραγματικότητα μας, η συνειδητότητα μας δημιουργεί τα πάντα.
Βέβαια, μερικοί επιστήμονες όπως ο φυσικός Amit Goswami, στο βιβλίο του «The Visionary Window: A Quantum Physicist’s Guide to Enlightenment», μας εξηγεί ότι το νέο αυτό σώμα το αποκαλεί κβαντική μονάδα. Σύμφωνα με την κβαντική θεωρία, η επιζήσασα κβαντική μονάδα διακρατεί την κβαντική μνήμη των συνηθειών και των κλίσεων του κάθε ατόμου τις περασμένες ζωές. Οι επιστήμονες πλέον έχουν αποδείξει ότι η μνήμη μας δεν καταστρέφεται όταν ο εγκέφαλος καταστραφεί. Στην κβαντική φυσική δεν υφίσταται η έννοια του χώρου και του χρόνου. Άλλωστε, υπάρχουν χιλιάδες παιδιά που θυμούνται προηγούμενες ζωές τους. Οι αρχαίοι Έλληνες πίστευαν ότι η πραγματική ζωή ξεκινά με τον θάνατο, ο Νεοπυθαγόρειος φιλόσοφος Απολλώνιος ο Τυανέας έλεγε: «Κανείς δεν πεθαίνει, παρά μόνο φαινομενικά, καθώς και κανείς δεν γεννιέται παρά μόνο φαινομενικά. Αυτό που αποκαλούμε γέννηση είναι το πέρασμα από την ουσία στην ύλη κι αυτό που ονομάζουμε θάνατο είναι το αντίθετο πέρασμα από την ύλη στην ουσία».
Η λύση στο πρόβλημα του φόβου του θανάτου είναι μία και απλή: Η μείωση του εγώ. Η μείωση του εγώ συνεπάγεται την ανάπτυξη του δεξιού κροταφικού λοβού που είναι το σημείο του εγκεφάλου μας με το οποίο επικοινωνούμε με τον Θεό. Τότε ο άνθρωπος συνειδητοποιεί ότι δεν είναι το εγώ του, δεν είναι το σώμα του, αλλά είναι μια ψυχή που ανήκει στην ψυχή του κόσμου κι όταν πεθάνει ενώνεται μαζί της. Για την ψυχή είναι μεγάλη χαρά και αγαλλίαση να γυρίσει στην Πηγή της. Στα βιβλία μου «Έτσι Γίνεται το Θαύμα» και «Μια Ζωή Γεμάτο Φως», θα βρείτε αναλυτικά τις απόψεις των αρχαίων Ελλήνων μεγάλων φιλοσόφων και επιστημόνων, καθώς και τις αναλυτικές μελέτες του Dr Raymond Moody, που περιγράφει την εμπειρία εκατοντάδων ανθρώπων που παραλίγο να πεθάνουν και επανήλθαν, οι οποίοι ένιωσαν απερίγραπτη αγαλλίαση, χαρά, πληρότητα όταν ήρθαν σ’ επαφή μ’ ένα φωτεινό ον που κατά πάσα πιθανότητα ήταν η προβολή της οικουμενικής ή συμπαντικής διάνοιας που ονομάζουμε Θεό.
Μπορείτε να απαλλαγείτε από το φόβο του θανάτου, να αυτοθεραπευτείτε σε ενεργειακό επίπεδο και στη συνέχεια σε σωματικό επίπεδο από προβλήματα στην σπονδυλική στήλη, στη μέση, στον αυχένα, στα γόνατα, στο ισχίο, στο στομάχι, στη χολή, αυτοάνοσα νοσήματα, συχνοουρίας, προβλήματα σπαστικής κολίτιδας ή δυσκοιλιότητας, ιγμορίτιδας, ροχαλητού, πρόβλημα καρπιαίου σωλήνα, τενοντίτιδες, αυπνία, κρίσεις πανικού, κατάθλιψη, διακοπή περιόδου, αρρυθμία, ταχυκαρδία, πονοκέφαλοι, ημικρανίες, δύσπνοιες, αναπνευστικά προβλήματα, προβλήματα στη χολή, χοληστερίνη
Αλλάξτε πλήρως τη ζωή σας, απαλλαγείτε από ολα τα προβλήματα υγείας σας, σχεσεών σας, και έλλειψης. Στην ουσία, λοιπόν, δεν υπάρχει θάνατος, απλώς απαλλασσόμαστε από τα τρία κατώτερα σώματα τα οποία αποτελούν το φυσικό πεδίο. Βλέπουμε ξεκάθαρα ότι τα τρία πρώτα ενεργειακά κέντρα και σώματα αποτελούν το φυσικό πεδίο, πεθαίνουν (μεταλλάσσονται ) μαζί με το φυσικό σώμα, όμως από το κέντρο της καρδιάς το οποίο αντιστοιχεί στο αστρικό μας σώμα επιβιώνει μετά το θάνατο, καθώς και τα τρία ανώτερα κέντρα και σώματα που αποτελούν το πνευματικό πεδίο, τα οποία μαζί με το αστρικό σώμα αποτελούν τη συνειδητότητα που έχουμε και αφού πεθάνουμε.
Μπορούμε να απαλλαγούμε από το φόβο και κυρίως από το φόβο απόρριψης που μας δημιουργεί όλα τα προβλήματα υγείας μας.
Απαλλαγείτε από όλα σας τα προβλήματα, αλλάξτε τη ζωή σας αλλάξτε τον εαυτό σας ακολουθώντας τα παρακάτω βήματα που ακολουθώ κι εγώ που αυτοθεραπεύτηκα από θεωρούμενη ανίατη ασθένεια, είμαι ένας ευτυχισμένος άνθρωπος και κάνω όλους τους συνανθρώπους μου να πετάξουν από υγεία και χαρά.
1.Μύηση στην αγάπη χωρίς όρους. Βλέποντας τα μάτια ενός ανθρώπου που διακατέχεται από αγάπη χωρίς όρους, στα μάτια του βλέπετε τον καθρέφτη του εαυτού σας και τον αγαπάτε πραγματικά. Τα χέρια ενός ανθρώπου που διακατέχεται από αγάπη χωρίς όρους, βγάζουν φωτόνια με την πληροφορία της ενότητας των πάντων (σύμφωνα με τον William Tiller καθηγητή του Stanford University) και αισθανόμαστε ασφαλείς, και σιγά σιγά αλλάζουμε τον τρόπο που βλέπουμε τον εαυτό μας και τους άλλους
2. Η βαθύτερη και μονιμότερη μύηση στην αγάπη επιτυγχάνεται με την βοήθεια και τη φωτίση του Αγίου Πνεύματος που είναι η πραγματική σύνδεση με τον Δημιουργό μας. Είναι το Πνεύμα του Θεού που μας γεμίζει φως μας κάνει και αισθανόμαστε την ενότητα των πάντων, την ασφάλεια, την γαλήνη ότι είμαστε στα χέρια του Δημιουργού. Χρειάζεται να συνειδητοποιήσουμε ότι εδώ στο χωροχρόνο τα πάντα είναι σκιές, αντίγραφα του πραγματικού μας εαυτού πού είναι ενωμένος με την Πηγή μας. Μόνο με τα μυστήρια η ψυχή μας συνδέεται με τον Πατέρα με τον Κύριο και λαμβάνει άπειρη φωτίση, δύναμη, αγάπη ασφάλεια. Το Άγιο Πνεύμα το οποίο λαμβάνουμε με την συμμετοχή μας στα μυστήρια και τις τελετές της θρησκείας μας κι όταν ακολουθούμε το λόγο του Κυρίου, που είναι οι προδιαγραφές του Δημιουργού μας. Με την εξομολόγηση καθαρίζουμε από κάθε αμαρτία το αστρικό μας σώμα απαλλάσσεται από κάθε ψεγάδι και ενδύεται και δονείται στις συχνότητες του φωτός και της υπέρτατης αγάπης που μας δίνει ο Κύριος στο μυστήριο της Θείας Κοινωνίας. Η απαλλαγή μας από κάθε αρνητική σκεπτομορφή που δημιουργείται από τα αρνητικά βιώματα στη ζωή μας, καθώς και εισαγωγή μας στον κόσμο του φωτός, της υπέρτατης μύησης στην αγάπη που λαμβάνουμε με τη θεία κοινωνία στέλνει την ψυχή μας (που αποτελείται από το αστρικό, το αιθερικό, το ουράνιο και το κεθερικό σώμα) κατευθείαν στο Παράδεισο όταν φύγουμε από το χωροχρόνο. Αν συνειδητοποιούσαμε τι πραγματικά μας προσφέρουν τα μυστήρια της εξομολόγησης και της Θείας Κοινωνίας δεν θα κάναμε τίποτα άλλο, παρά να εξομολογούμαστε και να κοινωνάμε συνεχώς, διότι η δύναμη, η ασφάλεια, η πληρότητα και η αγάπη που αισθανόμαστε είναι απερίγραπτη. Αυτοί που το κάνουν και δεν το αισθάνονται το κάνουν τυπικά, έχουν κλειστή την καρδιά τους και δεν έχουν μυηθεί στην αγάπη. Μπορώ να σας βοηθήσω στην μύηση αυτή, με τις εκπομπές μου που υπάρχουν στην ιστοσελίδα μου www.afotopoulos.gr και με τα σχεδόν δωρεάν σεμινάρια που κάνω παντού.
3. Χρειάζεται να επαναπρογραμματίσουμε το υποσυνείδητο μας, διότι το 90% των πληροφοριών που έχει και αποτελούν το φίλτρο που βλέπουμε την πραγματικότητα μας προέρχεται από την σύλληψη μας έως την ηλικία των έξη ετών. Τότε ο εγκέφαλος είναι σε υποσυνείδητη κατάσταση απορροφά και επεξεργάζεται 2,000,000 ψηφία το δευτερόλεπτο, ενώ στη συνειδητή κατάσταση μόνο 40 ψηφία και το σημαντικότερο στην ηλικία από την σύλληψη έως έξη ετών δεν έχει αναπτυχθεί ο πνευματικός εγκέφαλος και λαμβάνουμε για πραγματικότητα ότι βλέπουμε ή ακούμε. Κατ’ αυτό τον τρόπο λαμβάνουμε για απόρριψη την διαμάχη, την απουσία ή την αυστηρότητα των δικών μας. Ακούγοντας τα cd από τα βιβλία μου κάθε βράδυ όταν πέσουμε για ύπνο, όπου ο εγκέφαλος μας πέφτει σε υποσυνείδητη κατάσταση επαναπρογραμματίζουμε το υποσυνείδητό μας, σβήνουμε τα περιοριστικά μας πιστεύω και στη θέση τους βάζουμε θετικότατες εκφράσεις που ονομάζουμε Alphamatics.
4. Ο άνθρωπος είναι ενέργεια η οποία βγαίνει από βρύσες που ονομάζουμε ενεργειακά κέντρα (chakras) και κυκλοφορεί σε ποτάμια που ονομάζουμε μεσημβρινούς. Όταν βιώνουμε αρνητικά συναισθήματα τα ενεργειακά κέντρα και οι ενεργειακοί μεσημβρινοί μπλοκάρονται. Ξεμπλοκάρουμε τα ενεργειακά κέντρα και του ενεργειακούς μεσημβρινούς που είναι τα ποτάμια με την ενέργεια που μπλοκάρεται ανάλογα το συναίσθημα που έχουμε. Αν βιώνουμε θυμό μπλοκάρεται ο μεσημβρινός του ύπατος και της χολής τον οποίο τον ξεμπλοκάρουμε με τις οδηγίες που σας αναγράφουμε στο βιβλίο «Μια Ζωή Γεμάτη Φως».
ΟΛΑ ΤΑ ΠΑΡΑΠΑΝΩ ΕΙΝΑΙ ΑΠΟΣΠΑΜΑΤΑ ΑΠΌ ΤΟ ΤΡΙΤΟ ΜΟΥ ΒΙΒΛΙΟ ΠΟΥ ΘΑ ΚΥΚΛΟΦΟΡΗΣΕΙ ΤΕΛΟΣ ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΥ 2016 ΚΑΙ ΣΚΟΠΟ ΕΧΕΙ ΝΑ ΣΑΣ ΒΟΗΘΗΣΕΙ ΝΑ ΑΠΑΛΛΑΓΕΙΤΕ ΑΠΟ ΟΛΑ ΣΑΣ ΤΑ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΑ, ΝΑ ΠΕΤΑΞΕΤΕ ΑΠΟ ΥΓΕΙΑ ΚΑΙ ΧΑΡΑ ΚΑΙ ΝΑ ΟΔΗΓΗΘΕΙΤΕ ΣΤΟ ΦΩΣ, ΣΤΟΝ ΚΥΡΙΟ.
Η λύση για όλα τα προβλήματα μας είναι η αγάπη χωρίς όρους, είναι ο κώδικάς που μας κάνει να αισθανόμαστε την ενότητα των πάντων και να αισθανόμαστε ασφαλείς, μας βγάζει από το φθαρτό, και μας πηγαίνει στο άφθαρτο, μας κάνει όμοιους με τον Πατέρα μας, δημιουργούς να μπορούμε να κάνουμε τα πάντα, να κάνουμε θαύματα.
Στο άρθρο μου: http://www.afotopoulos.gr/…/233-h-therapeia-tvn-pantvn-ta-a… θα βρείτε όλες τις απαντήσεις για τα προβλήματα που σας απασχολούν
Επίσης στα βιβλία και στα σεμινάρια μου αυτά υπάρχουν πλήρεις οδηγίες για να απενεργοποιήσετε τα αρνητικά σας συναισθήματα και να αυτοθεραπευτείτε σε ενεργειακό επίπεδο και στη συνέχεια σε σωματικό επίπεδο από προβλήματα στην σπονδυλική στήλη, στη μέση, στον αυχένα, στα γόνατα, στο ισχίο, στο στομάχι, στη χολή, αυτοάνοσα νοσήματα, συχνοουρίας, προβλήματα σπαστικής κολίτιδας ή δυσκοιλιότητας, ιγμορίτιδας, ροχαλητού, πρόβλημα καρπιαίου σωλήνα, τενοντίτιδες, αϋπνία, κρίσεις πανικού, κατάθλιψη, διακοπή περιόδου, αρρυθμία, ταχυκαρδία, πονοκέφαλοι, ημικρανίες, δύσπνοιες, αναπνευστικά προβλήματα, προβλήματα στη χολή, χοληστερίνη.(βέβαια για οποιαδήποτε θέμα υγείας έχετε και ιδίως του καρκίνου θα απευθύνεστε πρώτα στο γιατρό σας, ενώ παράλληλα σε πνευματικό, νοητικό και ενεργειακό επίπεδο θα απαλλάσσεστε από τις συνθήκες που σας οδήγησαν στην ασθένεια και θα αυτοθεραπεύστε).
Μεγάλη βοήθεια επίσης θα λάβετε επισκεπτόμενοι την ιστοσελίδα μου www.afotopoulos.gr όπου θα βρείτε πάρα πολλά νέα άρθρα και όλες τις πρόσφατες εκπομπές μου.
Δείτε τα παρακάτω βίντεο για να συνειδητοποιείστε τις αιτίες όλων των ασθενειών σας, των προβλημάτων στις σχέσεις σας και την έλλειψη αφθονίας, αλλά κυρίως να δείτε με τρόπο απλό και ξεκάθαρο πως απαλλάσσεστε από όλα τα προβλήματα. https://youtu.be/unlVkiv4fkE Σεμιναριο στο Ηράκλειο www.afotopoulos.gr/…/Βιωματικό-σεμιναριο-πως-θα-κάνουμε-τη-… www.afotopoulos.gr/…/Βιωματικο-σεμινάριο-πως-θα-κάνουμε-τη-… www.afotopoulos.gr/…/Βιωματικο-σεμινάριο-πως-θα-κάνουμε-τη-… http://img.youtube.com/vi/woGDM_ckcKI/0.jpg (στην Κύπρο με την εκπομπή της Ελιτας 2012)
Ότι και να ακούσετε με το νου σας δεν είναι τίποτα σε σχέση με την όφελος από το φως που λαμβάνει η ψυχή σας, για αυτό όσοι βλέπουν την εκπομπή με την ψυχή τους κι όχι το νου τους βελτιώνουν πλήρως τη ζωή τους κυριολεκτικά πετούν.
Θα ωφεληθείτε τα μέγιστα αν έλθετε στα βιωματικά σεμινάρια μου που γίνονται σε όλη την Ελλάδα και στην Κύπρο, Βιωματικά σεμινάρια:
ΑΘΗΝΑ ΔΩΡΕΑΝ βιωματικά σεμινάρια ATHENS HILTON
«Πως θα κάνουμε τη Ζωή μας ένα θαύμα!»
Παρασκευή 8/1/2016 ATHENS Hilton αίθουσα Θάλεια4 20-22:00
Σάββατο 9/1/2016 Hilton αίθουσα ΤερψιχόρηC 9-12:00
Κυριακή 10/1/2016 Hilton αίθουσα Εσπερίδες 9-12:00
ΑΘΗΝΑ
ΚΑΘΕ ΔΕΥΤΕΡΑ ΚΑΙ ΤΕΤΑΡΤΗ 17:00 -21:00 Δωρεάν σεμινάρια (αφήνει κάτι όποιος θέλει για το κόστος της αίθουσας) Ναυαρίνου 9 και Ιπποκράτους στο κέντρο της Αθήνας.
ΛΑΡΙΣΑ
Τρίτη 19 Ιανουάριου 2016 17 – 21:00 μπορεί και πιο αργά, Ξενοδοχείο Διόνυσος Λ. Κατσώνη & 23ης Οκτωβρίου, Λάρισα
ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ
Παρασκευή 22 Ιανουαρίου 2016, 17:00 - 22:00 Πολυχώρος ΕΝΩ Ερμού 11 & Ι. Δραγούμη γωνία Θεσσαλονίκη
Σάββατο 23 Ιανουαρίου 16:00 - 22:00 Πολυχώρος ΕΝΩ, ΕΙΣΤΕ ΟΛΟΙ ΠΡΟΣΚΕΚΛΗΜΕΝΟΙ
Είμαι πάντα δίπλα σας για να απελευθερωθούμε από όλα τα προβλήματα μας, να πετάξουμε από υγεία και χαρά και να οδηγηθούμε στο φως.
Με άπειρη, χωρίς όρους αγάπη
Αλέξης Φωτόπουλος
Συγγραφέας - Spiritual Healer www.afotopoulos.gr τηλ: 6977349766, 6909193329, www.afotopoulos.gr email; alex-fotop@hotmail.com
Facebook: Alexis Fotopoulos, Αλέξης Φωτόπουλος ή Alexios Fotopoulos-b, ομάδες: "Έτσι Γίνεται το Θαύμα, "Μπορούμε όλοι να αυτοθεραπευτούμε και να οδηγηθούμε στο Φως".
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΤΟ ΠΑΡΑΚΑΤΩ ΑΡΘΡΟ ΕΙΝΑΙ ΠΟΛΥ ΔΙΑΦΩΤΙΣΤΙΚΟ
(Ανάλυση του λόγου περί θανάτου του Αγίου Ιωάννου Μαξίμοβιτς). Από το βιβλίο του π. Σεραφείμ...
orthodoxia.blogy.gr
(Ανάλυση του λόγου περί θανάτου του Αγίου Ιωάννου Μαξίμοβιτς).
Από το βιβλίο του π. Σεραφείμ Ρόουζ.
Οι πρώτες δύο ημέρες μετά το θάνατο.
Για διάστημα δύο ημερών η ψυχή απολαύει σχετικής ελευθερίας και έχει δυνατότητα να επισκεφθεί τόπους που της ήτα προσφιλείς στο παρελθόν, αλλά την Τρίτη ημέρα μετακινείται σε άλλες σφαίρες
Εδώ ο Αρχιεπίσκοπος Ιωάννης απλώς επαναλαμβάνει τη διδασκαλία που η Εκκλησία ήδη γνωρίζει από τον 4ο αιώνα, όταν ο άγγελος που συνόδευσε τον Αγ. Μακάριο Αλεξανδρείας στην έρημο, του είπε, θέλοντας να ερμηνεύσει την επιμνημόσυνη δέηση της Εκκλησίας για τους νεκρούς την Τρίτη ημέρα μετά θάνατο: «Όταν γίνεται η προσφορά της αναίμακτης θυσίας (μνημόσυνο στη θεία λειτουργία) στην Εκκλησία την τρίτη ημέρα, η ψυχή του κεκοιμημένου δέχεται από τον φύλακα άγγελο της ανακούφιση για τη λύπη που αισθάνεται λόγω του χωρισμού της από το σώμα… Στο διάστημα των δύο πρώτων ημερών επιτρέπεται στην ψυχή να περιπλανηθεί στον κόσμο, οπουδήποτε εκείνη επιθυμεί, με τη συντροφιά των αγγέλων που τη συνοδεύουν. Ως εκ τούτου η ψυχή, επειδή αγαπά το σώμα, μερικές φορές περιφέρεται στο οίκημα στο οποίο το σώμα της είχε σαβανωθεί, περνώντας έτσι δύο ημέρες όπως ένα πουλί που γυρεύει τη φωλιά του. Αλλά η ενάρετη ψυχή πλανιέται σε εκείνα τα μέρη στα οποία συνήθιζε να πράττει αγαθά έργα. Την τρίτη ημέρα, Εκείνος ο Οποίος ανέστη ο Ίδιος την τρίτη ημέρα από τους νεκρούς καλεί την ψυχή του Χριστιανού να μιμηθεί τη δική Του ανάσταση, να ανέλθει στους Ουρανούς όπου θα λατρεύει το Θεό όλων.»
Στην Ορθόδοξη νεκρώσιμη ακολουθία, ο Αγ. Ιωάννης ο Δαμασκηνός περιγράφει παραστατικά την κατάσταση της ψυχής η οποία, έχοντας μεν αφήσει το σώμα αλλά παραμένοντας στη γη, είναι ανίκανη να επικοινωνήσει με τους αγαπημένους της τους οποίους βλέπει: «Οίμοι, οίον αγώνα έχει η ψυχή χωριζόμενη εκ του σώματος! Οίμοι, πόσα δακρύει τότε, και ουχ υπάρχει ο ελεών αυτήν! Προς τους αγγέλους τα όμματα ρέπουσα, άπρακτα καθικετεύει προς τους ανθρώπους τας χείρας εκτείνουσα, ουκ έχει τον βοηθούντα. Διό, αγαπητοί μου αδελφοί, εννοήσαντες ημών το βραχύ της ζωής, τω μεταστάντι την ανάπαυσιν, παρά Χριστού αιτησώμεθα, και ταις ψυχαίς ημών το μέγα έλεος».
Σε γράμμα του προς τον αδελφό μιας αποθνήσκουσας γυναίκας, ο Όσιος Θεοφάνης ο Έγκλειστος γράφει: «Η αδελφή σου δεν θα πεθάνει. Το σώμα του ανθρώπου πεθαίνει, αλλά η προσωπικότητά του συνεχίζει να ζει. Απλώς μεταφέρεται σε μια άλλη τάξη ζωής… Δεν είναι εκείνη που θα βάλουν στον τάφο. Εκείνη βρίσκεται σε έναν άλλο τόπο όπου θα είναι θα είναι ακριβώς το ίδιο ζωντανή όσο και τώρα. Τις πρώτες ώρες και ημέρες θα βρίσκεται γύρω σου. Μόνο που δεν θα λέει τίποτα και εσύ δεν θα μπορείς να την δεις. Θα είναι όμως ακριβώς εδώ. Να το έχεις αυτό στο νου σου. Εμείς που μένουμε πίσω θρηνούμε για τους κεκοιμημένους, όμως για εκείνους τα πράγματα είναι αμέσως πιο εύκολα. Είναι πιο ευτυχισμένοι στη νέα κατάσταση. Όσοι έχουν πεθάνει και κατόπιν επαναφέρθηκαν στο σώμα διαπίστωσαν ότι το σώμα ήταν μια πολύ στενάχωρη κατοικία. Και η αδελφή σου θα αισθάνεται έτσι. Είναι πολύ καλύτερα εκεί, και εμείς νοιώθουμε οδύνη σαν να της έχει συμβεί κάτι απίστευτα κακό! Θα μας κοιτάζει και σίγουρα θα μένει κατάπληκτη με την αντίδρασή μας».
Θα πρέπει να έχουμε υπόψη ότι η ανωτέρω περιγραφή των πρώτων δύο ημερών του θανάτου αποτελεί γενικό κανόνα, ο οποίος κατά κανένα τρόπο δεν ισχύει σε όλες τις περιπτώσεις. Πράγματι τα περισσότερα παραδείγματα από την Ορθόδοξη γραμματεία, δεν συνάδουν με αυτόν τον κανόνα, και ο λόγος είναι φανερός: οι άγιοι, μην έχοντας καμιά απολύτως προσκόλληση στα εγκόσμια και ζώντας σε διαρκή προσδοκία της αναχώρησής τους για την άλλη ζωή, δεν ελκύονται καν από τους τόπους όπου έπρατταν τα αγαθά τους έργα αλλά ξεκινούν αμέσως την άνοδο τους στους Ουρανούς. Άλλοι, ξεκινούν την άνοδο τους πριν το τέλος των δύο ημερών για κάποιον ειδικό λόγο που μόνον η Θεία Πρόνοια γνωρίζει. Από την άλλη οι σύγχρονες «μεταθανάτιες» εμπειρίες, ατελείς καθώς είναι, ανήκουν όλες στον εξής κανόνα: η «εξωσωματική» κατάσταση αποτελεί μόνο το ξεκίνημα της αρχικής περιόδου ασώματης «περιπλάνησης» της ψυχής στους τόπους των επιγείων δεσμών της. Όμως κανείς από αυτούς τους ανθρώπους δεν έχει παραμείνει νεκρός για αρκετό χρονικό διάστημα, έστω μέχρι να συναντήσει τους αγγέλους που πρόκειται να τον συνοδεύσουν.
Μερικοί επικριτές της Ορθόδοξης διδασκαλίας για την μετά θάνατον ζωή, θεωρούν ότι τέτοιες αποκλίσεις από το γενικό κανόνα για την μεταθανάτια εμπειρία αποδεικνύουν την ύπαρξη «αντιφάσεων» στην Ορθόδοξη διδασκαλία. Αυτοί οι επικριτές όμως είναι απλώς και μόνο προσκολλημένοι στις «κατά γράμμα» ερμηνείες. Η περιγραφή των πρώτων δύο ημερών, καθώς και των επομένων, σε καμιά περίπτωση δεν αποτελεί κάποια μορφή δόγματος. Είναι απλώς ένα «μοντέλο», το οποίο μάλιστα εκφράζει την πιο συνηθισμένη χρονική σειρά των εμπειριών της ψυχής μετά τον θάνατο. Οι πολλές περιπτώσεις, τόσο στην Ορθόδοξη γραμματεία όσο και στις αναφορές σύγχρονων σχετικών εμπειριών, όπου οι νεκροί έχουν στιγμιαία εμφανιστεί στους ζωντανούς μέσα στην πρώτη ή τις δύο πρώτες ημέρες μετά το θάνατο, μερικές φορές σε όνειρα, είναι παραδείγματα που επαληθεύουν το ότι όντος η ψυχή συνήθως παραμένει κοντά στη γη για κάποια σύντομη χρονική περίοδο. Κατά την τρίτη ημέρα, και συχνά πιο πριν, η περίοδος αυτή φθάνει στο τέλος της.
Τα τελώνια
Την ώρα αυτή (την τρίτη ημέρα), η ψυχή διέρχεται από λεγεώνες πονηρών πνευμάτων που παρεμποδίζουν την πορεία της και την κατηγορούν για διάφορες αμαρτίες, στις οποίες αυτά τα ίδια την είχαν παρασύρει. Σύμφωνα με διάφορες θεϊκές αποκαλύψεις υπάρχουν είκοσι τέτοια εμπόδια, τα επονομαζόμενα «τελώνια», σε καθένα από τα οποία περνά από δοκιμασία κάθε μορφή αμαρτίας. Η ψυχή αφού περάσει από ένα τελώνιο, συναντά το επόμενο, και μόνον αφού έχει διέλθει επιτυχώς από όλα τα τελώνια μπορεί αν συνεχίσει την πορεία της χωρίς να απορριφθεί βιαίως στη γέεννα. Το πόσο φοβεροί είναι αυτοί οι δαίμονες και τα τελώνια τους φένεται στο γεγονός ότι η ίδια η Παναγία, όταν πληροφορήθηκε από τον Αρχάγγελο Γαβριήλ τον επικείμενο θάνατο Της, ικέτευσε τον Υιό Της να διασώσει την ψυχή Της από αυτούς τους δαίμονες και απαντώντας στην προσευχή Της, ο ίδιος ο Κύριος Ιησούς Χριστός εμφανίστηκε από τους Ουρανούς για να παραλάβει την ψυχή της Πάναγνου Μητρός Του και να την οδηγήσει στους Ουρανούς. Φοβερή είναι πράγματι, η τρίτη ημέρα για την ψυχή του απελθόντος, και για το λόγο αυτό η ψυχή έχει ιδιαίτερη ανάγκη τότε από προσευχές για την σωτηρία της.
Σύντομα, μετά τον θάνατο, η ψυχή πράγματι βιώνει μια κρίση, τη Μερική Κρίση, ως τελική συγκεφαλαίωση του «αοράτου πολέμου» που έχει διεξαγάγει ή που απέτυχε να διεξαγάγει, στην επίγεια ζωή κατά τω πεπτωκότων πνευμάτων. Συνεχίζοντας την επιστολή του προς τον αδελφό της αποθνήσκουσας γυναίκας, ο Όσιος Θεοφάνης ο έγκλειστος γράφει: «Λίγο μετά το θάνατο, η ψυχή αρχίζει έναν αγώνα για να καταφέρει να διέλθει από τα τελώνια. Στον αγώνα της η αδελφή σου χρειάζεται βοήθεια! Θα πρέπει να στρέψεις όλη σου την προσοχή και όλη σου την αγάπη γι’ αυτήν στο πως θα την βοηθήσεις. Πιστεύω πως η μεγαλύτερη έμπρακτη απόδειξη της αγάπης σου θα είναι να αφήσεις την φροντίδα του νεκρού της σώματος στους άλλους, να αποχωρήσεις και, μένοντας μόνος σου οπουδήποτε μπορείς, να βυθιστείς σε προσευχή για την ψυχή της, για τη νέα κατάσταση στην οποία βρίσκεται και για τις καινούριες, απροσδόκητες ανάγκες της. Συνέχισε την ακατάπαυστη ικεσία σου στον Θεό για έξι εβδομάδες και περισσότερο. Όταν πέθανε η Οσία Θεοδώρα, το σακούλι από το οποίο πήραν χρυσό οι άγγελοι για να τη γλιτώσουν από τα τελώνια ήταν οι προσευχές του πνευματικού της πατέρα. Έτσι θα γίνει και με τις δικές σου προσευχές. Μην παραλείψεις να κάνεις όσα σου είπα. Αυτό είναι η πραγματική αγάπη.»
Το «σακούλι» από το οποίο πήραν «χρυσό» οι άγγελοι και «εξόφλησαν τα χρέη» της Οσίας Θεοδώρας στα τελώνια έχει συχνά παρανοηθεί από κάποιους επικριτές της Ορθόδοξης διδασκαλίας. Μερικές φορές συγκρίνεται με τη λατινική έννοια του «πλεονάσματος χάριτος» των αγίων. Στην περίπτωση αυτή, τέτοιοι επικριτές ερμηνεύουν κατά γράμμα τα Ορθόδοξα κείμενα. Σε τίποτε άλλο δεν αναφέρεται το παραπάνω απόσπασμα παρά στις προσευχές της Εκκλησίας για τους αναπαυθέντες και ειδικότερα στις προσευχές ενός αγίου ανθρώπου και πνευματικού πατέρα. Είναι σχεδόν περιττό να πούμε ότι όλες αυτές οι περιγραφές έχουν μεταφυσική έννοια. Η Ορθόδοξη Εκκλησία θεωρεί τη διδασκαλία περί τελωνίων τόσο σημαντική, ώστε έχει συμπεριλάβει σχετικές αναφορές σε πολλές από τις ακολουθίες της, μερικές εκ των οποίων αναφέρονται στο κεφάλαιο περί τελωνίων. Ειδικότερα, η Εκκλησία θεωρεί ιδιαιτέρως απαραίτητο να συνοδεύει με αυτήν τη διδασκαλία κάθε τέκνο της που αποθνήσκει. Στον «Κανόνα για την Αναχώρηση της Ψυχής», που διαβάζεται από τον ιερέα στο νεκρικό κρεβάτι κάθε πιστού, υπάρχουν τα παρακάτω τροπάρια:
«Καθώς φεύγω από τη γη, αξίωσέ με να διέλθω ανεμπόδιστα από τον άρχοντα του αέρα, το διώκτη και βασανιστή, εκείνον που ως άδικος ανακριτής στέκεται πάνω στους φοβερούς δρόμους». (4η Ωδή)
«Ω Πανένδοξε Θεοτόκε, οδήγησέ με εις τους Ουρανούς, στα ιερά και πολύτιμα χέρια των αγίων αγγέλων ώστε, προστατευμένος μέσα στα φτερά τους, να μην αντικρύσω τη ρυπαρή, αποκρουστική και σκοτεινή μορφή των δαιμόνων». (6η Ωδή)
«Ω Αγία Θεοτόκε, Εσύ η Οποία γέννησες τον Παντοδύναμο Κύριο, απομάκρυνε από εμένα τον άρχοντα των φοβερών τελωνίων, τον κυβερνήτη του κόσμου, όταν φθάσει η στιγμή του θανάτου μου, ώστε να Σε δοξολογώ αιωνίως». (8η Ωδή)
Κατ’ αυτόν τον τρόπο, τα λόγια της Εκκλησίας προετοιμάζουν τον αποθνήσκοντα Ορθόδοξο Χριστιανό για τις δοκιμασίες που θα συναντήσει μπροστά του.
Οι σαράντα ημέρες
Κατόπιν, έχοντας επιτυχώς διέλθει από τα τελώνια και υποκλιθεί βαθιά ενώπιον του Θεού, η ψυχή για διάστημα τριάντα επτά επιπλέον ημερών επισκέπτεται τις ουράνιες κατοικίες και τις αβύσσους της κολάσεως, μη γνωρίζοντας ακόμα που θα παραμείνει, και μόνον την τεσσαρακοστή ημέρα καθορίζεται η θέση στην οποία θα βρίσκεται μέχρι την ανάσταση των νεκρών.
Σίγουρα δεν είναι παράξενο ότι η ψυχή, έχοντας διέλθει από τα τελώνια και παύσει μια για πάντα κάθε σχέση με τα επίγεια, εισάγεται στον αληθινά άλλο κόσμο, σε ένα τμήμα του οποίου θα παραμείνει αιωνίως. Σύμφωνα με την αποκάλυψη του Αγγέλου στον Αγ. Μακάριο Αλεξανδρείας, η ειδική επιμνημόσυνη δέηση υπέρ των απελθόντων την ένατη ημέρα μετά τον θάνατο (πέραν του γενικού συμβολισμού των εννέα αγγελικών ταγμάτων) πραγματοποιείται επειδή μέχρι τότε παρουσιάζονται στην ψυχή τα θαυμάσια του Παραδείσου, και μόνον κατόπιν αυτού, για το υπόλοιπο των σαράντα ημερών, της παρουσιάζονται τα μαρτύρια και τα φρικτά της κολάσεως, πριν τοποθετηθεί την τεσσαρακοστή ημέρα στη θέση στην οποία θα αναμένει την ανάσταση των νεκρών και την Τελική Κρίση. Θα πρέπει και πάλι να τονίσουμε ότι οι αναφερόμενοι αριθμοί αποτελούν γενικό κανόνα ή «μοντέλο» της μεταθανάτιας πραγματικότητας, και αναμφισβήτητα δεν ολοκληρώνουν όλες οι ψυχές των απελθόντων την πορεία τους ακριβώς σύμφωνα με τον «κανόνα». Γνωρίζουμε σαφώς ότι η Οσία Θεοδώρα, στην πραγματικότητα, ολοκλήρωσε το «γύρο της κολάσεως» ακριβώς την τεσσαρακοστή ημέρα, σύμφωνα με τη γήινη μέτρηση του χρόνου.
Η κατάσταση των ψυχών μέχρι την Τελική Κρίση
Μερικές ψυχές βρίσκονται (μετά τις σαράντα ημέρες) σε μια κατάσταση πρόγευσης της αιώνιας αγαλλίασης και μακαριότητας, ενώ άλλες σε μια κατάσταση τρόμου εξαιτίας των αιωνίων μαρτυρίων τα οποία θα υποστούν πλήρως μετά την Τελική Κρίση. Μέχρι τότε εξακολουθεί να υπάρχει δυνατότητα αλλαγής της κατάστασής τους, ιδιαιτέρως μέσω της υπέρ αυτών προσφοράς της Αναίμακτης Θυσίας (μνημόσυνο στη Θεία Λειτουργία), και παρομοίως μέσω άλλων προσευχών.
Τα οφέλη της προσευχής, τόσο της κοινής όσο και της ατομικής για τις ψυχές που βρίσκονται στην κόλαση, έχουν περιγραφεί σε πολλούς βίους Αγίων και ασκητών καθώς και σε Πατερικά κείμενα. Στο βίο της μάρτυρος του 3ου αιώνα Περπετούας, για παράδειγμα, διαβάζουμε ότι η κατάσταση της ψυχής του αδελφού της Δημοκράτη της αποκαλύφθηκα με την εικόνα μιας στέρνας γεμάτης νερό, η οποία ήταν όμως τόσο ψηλά που δεν μπορούσε να τη φτάσει από τον ρυπαρό, καυτό τόπο όπου ήταν περιορισμένος. Χάρη στην ολόθερμη προσευχή της Περπετούας επί μία ολόκληρη ημέρα και νύχτα ο Δημοκράτης έφτασε τη στέρνα και τον είδε να βρίσκεται σε έναν φωτεινό τόπο. Από αυτό η Περπετούα κατάλαβε ότι ο αδελφός της είχε απελευθερωθεί από τα δεινά της κολάσεως.
Στο βίο μιας ασκήτριας που πέθανε μόλις τον 20ο αιώνα αναφέρεται μια παρόμοια περίπτωση. Πρόκειται για τη Οσία Αθανασία (Αναστασία Λογκάτσεβα), πνευματική θυγατέρα του Οσίου Σεραφείμ του Σάρωφ. Όπως διαβάζουμε στο βίο της: «Η Αναστασία είχε έναν αδελφό που τον έλεγαν Παύλο. Ο Παύλος κάποτε ήταν μεθυσμένος και κρεμάστηκε. Κι η Αναστασία αποφάσισε να προσευχηθεί πολύ για τον αδελφό της. Μετά το θάνατο του, η Αναστασία πήγε στο μοναστήρι Ντιβέγιεβο, του Οσίου Σεραφείμ, για να μάθει τι ακριβώς έπρεπε να κάνει, ώστε να βελτιωθεί η κατάσταση του αδελφού της, ο οποίος έδωσε τέλος στη ζωή του με τρόπο δυσσεβή και ατιμωτικό… Ήθελε να συναντήσει την Πελαγία Ιβάνοβνα και να ζητήσει τη συμβουλή της… Η Αναστασία επισκέφθηκε την Πελαγία. Εκείνη της είπε να κλειστεί στο κελί της σαράντα μέρες, να προσευχηθεί και να νηστέψει για τον αδελφό της και κάθε μέρα να λέει εκατόν πενήντα φορές: «Υπεραγία Θεοτόκε, ανάπαυσον τον δούλον σου.»
Όταν συμπληρώθηκαν οι σαράντα ημέρες, η Αναστασία είδε ένα όραμα. Βρέθηκε μπροστά σε μία άβυσσο. Στο βάθος της ήταν ένας βράχος από αίμα. Πάνω στο βράχο κείτονταν δύο άνδρες με σιδερένιες αλυσίδες στο λαιμό τους. Ο ένας ήταν ο αδελφός της.
Η Αναστασία διηγήθηκε το όραμα στην Πελαγία και κείνη της είπε να συνεχίσει την νηστεία και την προσευχή.
Τελείωσαν κι άλλες σαράντα ημέρες με νηστεία και προσευχή κι η Αναστασία είδε το ίδιο όραμα. Η ίδια άβυσσος κι ο βράχος πάνω στον οποίο βρίσκονταν οι δύο άνδρες με αλυσίδες στο λαιμό τους. Αυτή τη φορά όμως ο αδελφός της ήταν όρθιος. Περπατούσε πάνω στο βράχο, έπεφτε και ξανασηκωνόταν. Οι αλυσίδες ήταν ακόμα στο λαιμό του.
Η Πελαγία Ιβάνοβνα, στην οποία κατέφυγε και πάλι η Αναστασία, της είπε να επαναλάβει την ίδια άσκηση για Τρίτη φορά.
Όταν τελείωσε και το τρίτο σαρανταήμερο της νηστείας και της προσευχής, η Αναστασία ξαναείδε το ίδιο όραμα. Η ίδια άβυσσος, ο ίδιος βράχος. Τώρα όμως πάνω στο βράχο ήταν μόνο ένας άνδρας, αγνωστός της. Ο αδελφός της είχε απελευθερωθεί από τα δεσμά. Δε φαίνονταν πουθενά. Ο άγνωστος άνδρας ακούστηκε να λέει: «Είσαι τυχερός εσύ. Έχεις πολύ ισχυρούς μεσίτες στη γη.»
Η Αναστασία ανέφερε στην Πελαγία Ιβάνοβνα το τρίτο όραμά της και εκείνη της απάντησε:
«Ο αδελφός σου λυτρώθηκε από τα βάσανα. Δεν μπήκε όμως στη μακαριότητα του Παραδείσου.»
Πολλά παρόμοια περιστατικά αναφέρονται σε βίους Ορθοδόξων Αγίων και ασκητών. Σε περίπτωση που κάποιος έχει την τάση να ερμηνεύει κατά γράμμα τέτοια οράματα, ίσως θα πρέπει να παρατηρήσουμε ότι βεβαίως οι εικόνες με τις οποίες εμφανίζονται τέτοια οράματα, συνήθως σε όνειρα, δεν «φωτογραφίζουν» κατ’ ανάγκη τον τρόπο ύπαρξης της ψυχής μετά τον θάνατο. Πρόκειται περισσότερο για εικόνες οι οποίες μεταβιβάζουν την πνευματική αλήθεια της βελτιώσεως της καταστάσεως της ψυχής στον άλλο κόσμο χάρη στις προσευχές εκείνων που παραμένουν στον κόσμο τούτο.
Από το βιβλίο του π. Σεραφείμ Ρόουζ.
Οι πρώτες δύο ημέρες μετά το θάνατο.
Για διάστημα δύο ημερών η ψυχή απολαύει σχετικής ελευθερίας και έχει δυνατότητα να επισκεφθεί τόπους που της ήτα προσφιλείς στο παρελθόν, αλλά την Τρίτη ημέρα μετακινείται σε άλλες σφαίρες
Εδώ ο Αρχιεπίσκοπος Ιωάννης απλώς επαναλαμβάνει τη διδασκαλία που η Εκκλησία ήδη γνωρίζει από τον 4ο αιώνα, όταν ο άγγελος που συνόδευσε τον Αγ. Μακάριο Αλεξανδρείας στην έρημο, του είπε, θέλοντας να ερμηνεύσει την επιμνημόσυνη δέηση της Εκκλησίας για τους νεκρούς την Τρίτη ημέρα μετά θάνατο: «Όταν γίνεται η προσφορά της αναίμακτης θυσίας (μνημόσυνο στη θεία λειτουργία) στην Εκκλησία την τρίτη ημέρα, η ψυχή του κεκοιμημένου δέχεται από τον φύλακα άγγελο της ανακούφιση για τη λύπη που αισθάνεται λόγω του χωρισμού της από το σώμα… Στο διάστημα των δύο πρώτων ημερών επιτρέπεται στην ψυχή να περιπλανηθεί στον κόσμο, οπουδήποτε εκείνη επιθυμεί, με τη συντροφιά των αγγέλων που τη συνοδεύουν. Ως εκ τούτου η ψυχή, επειδή αγαπά το σώμα, μερικές φορές περιφέρεται στο οίκημα στο οποίο το σώμα της είχε σαβανωθεί, περνώντας έτσι δύο ημέρες όπως ένα πουλί που γυρεύει τη φωλιά του. Αλλά η ενάρετη ψυχή πλανιέται σε εκείνα τα μέρη στα οποία συνήθιζε να πράττει αγαθά έργα. Την τρίτη ημέρα, Εκείνος ο Οποίος ανέστη ο Ίδιος την τρίτη ημέρα από τους νεκρούς καλεί την ψυχή του Χριστιανού να μιμηθεί τη δική Του ανάσταση, να ανέλθει στους Ουρανούς όπου θα λατρεύει το Θεό όλων.»
Στην Ορθόδοξη νεκρώσιμη ακολουθία, ο Αγ. Ιωάννης ο Δαμασκηνός περιγράφει παραστατικά την κατάσταση της ψυχής η οποία, έχοντας μεν αφήσει το σώμα αλλά παραμένοντας στη γη, είναι ανίκανη να επικοινωνήσει με τους αγαπημένους της τους οποίους βλέπει: «Οίμοι, οίον αγώνα έχει η ψυχή χωριζόμενη εκ του σώματος! Οίμοι, πόσα δακρύει τότε, και ουχ υπάρχει ο ελεών αυτήν! Προς τους αγγέλους τα όμματα ρέπουσα, άπρακτα καθικετεύει προς τους ανθρώπους τας χείρας εκτείνουσα, ουκ έχει τον βοηθούντα. Διό, αγαπητοί μου αδελφοί, εννοήσαντες ημών το βραχύ της ζωής, τω μεταστάντι την ανάπαυσιν, παρά Χριστού αιτησώμεθα, και ταις ψυχαίς ημών το μέγα έλεος».
Σε γράμμα του προς τον αδελφό μιας αποθνήσκουσας γυναίκας, ο Όσιος Θεοφάνης ο Έγκλειστος γράφει: «Η αδελφή σου δεν θα πεθάνει. Το σώμα του ανθρώπου πεθαίνει, αλλά η προσωπικότητά του συνεχίζει να ζει. Απλώς μεταφέρεται σε μια άλλη τάξη ζωής… Δεν είναι εκείνη που θα βάλουν στον τάφο. Εκείνη βρίσκεται σε έναν άλλο τόπο όπου θα είναι θα είναι ακριβώς το ίδιο ζωντανή όσο και τώρα. Τις πρώτες ώρες και ημέρες θα βρίσκεται γύρω σου. Μόνο που δεν θα λέει τίποτα και εσύ δεν θα μπορείς να την δεις. Θα είναι όμως ακριβώς εδώ. Να το έχεις αυτό στο νου σου. Εμείς που μένουμε πίσω θρηνούμε για τους κεκοιμημένους, όμως για εκείνους τα πράγματα είναι αμέσως πιο εύκολα. Είναι πιο ευτυχισμένοι στη νέα κατάσταση. Όσοι έχουν πεθάνει και κατόπιν επαναφέρθηκαν στο σώμα διαπίστωσαν ότι το σώμα ήταν μια πολύ στενάχωρη κατοικία. Και η αδελφή σου θα αισθάνεται έτσι. Είναι πολύ καλύτερα εκεί, και εμείς νοιώθουμε οδύνη σαν να της έχει συμβεί κάτι απίστευτα κακό! Θα μας κοιτάζει και σίγουρα θα μένει κατάπληκτη με την αντίδρασή μας».
Θα πρέπει να έχουμε υπόψη ότι η ανωτέρω περιγραφή των πρώτων δύο ημερών του θανάτου αποτελεί γενικό κανόνα, ο οποίος κατά κανένα τρόπο δεν ισχύει σε όλες τις περιπτώσεις. Πράγματι τα περισσότερα παραδείγματα από την Ορθόδοξη γραμματεία, δεν συνάδουν με αυτόν τον κανόνα, και ο λόγος είναι φανερός: οι άγιοι, μην έχοντας καμιά απολύτως προσκόλληση στα εγκόσμια και ζώντας σε διαρκή προσδοκία της αναχώρησής τους για την άλλη ζωή, δεν ελκύονται καν από τους τόπους όπου έπρατταν τα αγαθά τους έργα αλλά ξεκινούν αμέσως την άνοδο τους στους Ουρανούς. Άλλοι, ξεκινούν την άνοδο τους πριν το τέλος των δύο ημερών για κάποιον ειδικό λόγο που μόνον η Θεία Πρόνοια γνωρίζει. Από την άλλη οι σύγχρονες «μεταθανάτιες» εμπειρίες, ατελείς καθώς είναι, ανήκουν όλες στον εξής κανόνα: η «εξωσωματική» κατάσταση αποτελεί μόνο το ξεκίνημα της αρχικής περιόδου ασώματης «περιπλάνησης» της ψυχής στους τόπους των επιγείων δεσμών της. Όμως κανείς από αυτούς τους ανθρώπους δεν έχει παραμείνει νεκρός για αρκετό χρονικό διάστημα, έστω μέχρι να συναντήσει τους αγγέλους που πρόκειται να τον συνοδεύσουν.
Μερικοί επικριτές της Ορθόδοξης διδασκαλίας για την μετά θάνατον ζωή, θεωρούν ότι τέτοιες αποκλίσεις από το γενικό κανόνα για την μεταθανάτια εμπειρία αποδεικνύουν την ύπαρξη «αντιφάσεων» στην Ορθόδοξη διδασκαλία. Αυτοί οι επικριτές όμως είναι απλώς και μόνο προσκολλημένοι στις «κατά γράμμα» ερμηνείες. Η περιγραφή των πρώτων δύο ημερών, καθώς και των επομένων, σε καμιά περίπτωση δεν αποτελεί κάποια μορφή δόγματος. Είναι απλώς ένα «μοντέλο», το οποίο μάλιστα εκφράζει την πιο συνηθισμένη χρονική σειρά των εμπειριών της ψυχής μετά τον θάνατο. Οι πολλές περιπτώσεις, τόσο στην Ορθόδοξη γραμματεία όσο και στις αναφορές σύγχρονων σχετικών εμπειριών, όπου οι νεκροί έχουν στιγμιαία εμφανιστεί στους ζωντανούς μέσα στην πρώτη ή τις δύο πρώτες ημέρες μετά το θάνατο, μερικές φορές σε όνειρα, είναι παραδείγματα που επαληθεύουν το ότι όντος η ψυχή συνήθως παραμένει κοντά στη γη για κάποια σύντομη χρονική περίοδο. Κατά την τρίτη ημέρα, και συχνά πιο πριν, η περίοδος αυτή φθάνει στο τέλος της.
Τα τελώνια
Την ώρα αυτή (την τρίτη ημέρα), η ψυχή διέρχεται από λεγεώνες πονηρών πνευμάτων που παρεμποδίζουν την πορεία της και την κατηγορούν για διάφορες αμαρτίες, στις οποίες αυτά τα ίδια την είχαν παρασύρει. Σύμφωνα με διάφορες θεϊκές αποκαλύψεις υπάρχουν είκοσι τέτοια εμπόδια, τα επονομαζόμενα «τελώνια», σε καθένα από τα οποία περνά από δοκιμασία κάθε μορφή αμαρτίας. Η ψυχή αφού περάσει από ένα τελώνιο, συναντά το επόμενο, και μόνον αφού έχει διέλθει επιτυχώς από όλα τα τελώνια μπορεί αν συνεχίσει την πορεία της χωρίς να απορριφθεί βιαίως στη γέεννα. Το πόσο φοβεροί είναι αυτοί οι δαίμονες και τα τελώνια τους φένεται στο γεγονός ότι η ίδια η Παναγία, όταν πληροφορήθηκε από τον Αρχάγγελο Γαβριήλ τον επικείμενο θάνατο Της, ικέτευσε τον Υιό Της να διασώσει την ψυχή Της από αυτούς τους δαίμονες και απαντώντας στην προσευχή Της, ο ίδιος ο Κύριος Ιησούς Χριστός εμφανίστηκε από τους Ουρανούς για να παραλάβει την ψυχή της Πάναγνου Μητρός Του και να την οδηγήσει στους Ουρανούς. Φοβερή είναι πράγματι, η τρίτη ημέρα για την ψυχή του απελθόντος, και για το λόγο αυτό η ψυχή έχει ιδιαίτερη ανάγκη τότε από προσευχές για την σωτηρία της.
Σύντομα, μετά τον θάνατο, η ψυχή πράγματι βιώνει μια κρίση, τη Μερική Κρίση, ως τελική συγκεφαλαίωση του «αοράτου πολέμου» που έχει διεξαγάγει ή που απέτυχε να διεξαγάγει, στην επίγεια ζωή κατά τω πεπτωκότων πνευμάτων. Συνεχίζοντας την επιστολή του προς τον αδελφό της αποθνήσκουσας γυναίκας, ο Όσιος Θεοφάνης ο έγκλειστος γράφει: «Λίγο μετά το θάνατο, η ψυχή αρχίζει έναν αγώνα για να καταφέρει να διέλθει από τα τελώνια. Στον αγώνα της η αδελφή σου χρειάζεται βοήθεια! Θα πρέπει να στρέψεις όλη σου την προσοχή και όλη σου την αγάπη γι’ αυτήν στο πως θα την βοηθήσεις. Πιστεύω πως η μεγαλύτερη έμπρακτη απόδειξη της αγάπης σου θα είναι να αφήσεις την φροντίδα του νεκρού της σώματος στους άλλους, να αποχωρήσεις και, μένοντας μόνος σου οπουδήποτε μπορείς, να βυθιστείς σε προσευχή για την ψυχή της, για τη νέα κατάσταση στην οποία βρίσκεται και για τις καινούριες, απροσδόκητες ανάγκες της. Συνέχισε την ακατάπαυστη ικεσία σου στον Θεό για έξι εβδομάδες και περισσότερο. Όταν πέθανε η Οσία Θεοδώρα, το σακούλι από το οποίο πήραν χρυσό οι άγγελοι για να τη γλιτώσουν από τα τελώνια ήταν οι προσευχές του πνευματικού της πατέρα. Έτσι θα γίνει και με τις δικές σου προσευχές. Μην παραλείψεις να κάνεις όσα σου είπα. Αυτό είναι η πραγματική αγάπη.»
Το «σακούλι» από το οποίο πήραν «χρυσό» οι άγγελοι και «εξόφλησαν τα χρέη» της Οσίας Θεοδώρας στα τελώνια έχει συχνά παρανοηθεί από κάποιους επικριτές της Ορθόδοξης διδασκαλίας. Μερικές φορές συγκρίνεται με τη λατινική έννοια του «πλεονάσματος χάριτος» των αγίων. Στην περίπτωση αυτή, τέτοιοι επικριτές ερμηνεύουν κατά γράμμα τα Ορθόδοξα κείμενα. Σε τίποτε άλλο δεν αναφέρεται το παραπάνω απόσπασμα παρά στις προσευχές της Εκκλησίας για τους αναπαυθέντες και ειδικότερα στις προσευχές ενός αγίου ανθρώπου και πνευματικού πατέρα. Είναι σχεδόν περιττό να πούμε ότι όλες αυτές οι περιγραφές έχουν μεταφυσική έννοια. Η Ορθόδοξη Εκκλησία θεωρεί τη διδασκαλία περί τελωνίων τόσο σημαντική, ώστε έχει συμπεριλάβει σχετικές αναφορές σε πολλές από τις ακολουθίες της, μερικές εκ των οποίων αναφέρονται στο κεφάλαιο περί τελωνίων. Ειδικότερα, η Εκκλησία θεωρεί ιδιαιτέρως απαραίτητο να συνοδεύει με αυτήν τη διδασκαλία κάθε τέκνο της που αποθνήσκει. Στον «Κανόνα για την Αναχώρηση της Ψυχής», που διαβάζεται από τον ιερέα στο νεκρικό κρεβάτι κάθε πιστού, υπάρχουν τα παρακάτω τροπάρια:
«Καθώς φεύγω από τη γη, αξίωσέ με να διέλθω ανεμπόδιστα από τον άρχοντα του αέρα, το διώκτη και βασανιστή, εκείνον που ως άδικος ανακριτής στέκεται πάνω στους φοβερούς δρόμους». (4η Ωδή)
«Ω Πανένδοξε Θεοτόκε, οδήγησέ με εις τους Ουρανούς, στα ιερά και πολύτιμα χέρια των αγίων αγγέλων ώστε, προστατευμένος μέσα στα φτερά τους, να μην αντικρύσω τη ρυπαρή, αποκρουστική και σκοτεινή μορφή των δαιμόνων». (6η Ωδή)
«Ω Αγία Θεοτόκε, Εσύ η Οποία γέννησες τον Παντοδύναμο Κύριο, απομάκρυνε από εμένα τον άρχοντα των φοβερών τελωνίων, τον κυβερνήτη του κόσμου, όταν φθάσει η στιγμή του θανάτου μου, ώστε να Σε δοξολογώ αιωνίως». (8η Ωδή)
Κατ’ αυτόν τον τρόπο, τα λόγια της Εκκλησίας προετοιμάζουν τον αποθνήσκοντα Ορθόδοξο Χριστιανό για τις δοκιμασίες που θα συναντήσει μπροστά του.
Οι σαράντα ημέρες
Κατόπιν, έχοντας επιτυχώς διέλθει από τα τελώνια και υποκλιθεί βαθιά ενώπιον του Θεού, η ψυχή για διάστημα τριάντα επτά επιπλέον ημερών επισκέπτεται τις ουράνιες κατοικίες και τις αβύσσους της κολάσεως, μη γνωρίζοντας ακόμα που θα παραμείνει, και μόνον την τεσσαρακοστή ημέρα καθορίζεται η θέση στην οποία θα βρίσκεται μέχρι την ανάσταση των νεκρών.
Σίγουρα δεν είναι παράξενο ότι η ψυχή, έχοντας διέλθει από τα τελώνια και παύσει μια για πάντα κάθε σχέση με τα επίγεια, εισάγεται στον αληθινά άλλο κόσμο, σε ένα τμήμα του οποίου θα παραμείνει αιωνίως. Σύμφωνα με την αποκάλυψη του Αγγέλου στον Αγ. Μακάριο Αλεξανδρείας, η ειδική επιμνημόσυνη δέηση υπέρ των απελθόντων την ένατη ημέρα μετά τον θάνατο (πέραν του γενικού συμβολισμού των εννέα αγγελικών ταγμάτων) πραγματοποιείται επειδή μέχρι τότε παρουσιάζονται στην ψυχή τα θαυμάσια του Παραδείσου, και μόνον κατόπιν αυτού, για το υπόλοιπο των σαράντα ημερών, της παρουσιάζονται τα μαρτύρια και τα φρικτά της κολάσεως, πριν τοποθετηθεί την τεσσαρακοστή ημέρα στη θέση στην οποία θα αναμένει την ανάσταση των νεκρών και την Τελική Κρίση. Θα πρέπει και πάλι να τονίσουμε ότι οι αναφερόμενοι αριθμοί αποτελούν γενικό κανόνα ή «μοντέλο» της μεταθανάτιας πραγματικότητας, και αναμφισβήτητα δεν ολοκληρώνουν όλες οι ψυχές των απελθόντων την πορεία τους ακριβώς σύμφωνα με τον «κανόνα». Γνωρίζουμε σαφώς ότι η Οσία Θεοδώρα, στην πραγματικότητα, ολοκλήρωσε το «γύρο της κολάσεως» ακριβώς την τεσσαρακοστή ημέρα, σύμφωνα με τη γήινη μέτρηση του χρόνου.
Η κατάσταση των ψυχών μέχρι την Τελική Κρίση
Μερικές ψυχές βρίσκονται (μετά τις σαράντα ημέρες) σε μια κατάσταση πρόγευσης της αιώνιας αγαλλίασης και μακαριότητας, ενώ άλλες σε μια κατάσταση τρόμου εξαιτίας των αιωνίων μαρτυρίων τα οποία θα υποστούν πλήρως μετά την Τελική Κρίση. Μέχρι τότε εξακολουθεί να υπάρχει δυνατότητα αλλαγής της κατάστασής τους, ιδιαιτέρως μέσω της υπέρ αυτών προσφοράς της Αναίμακτης Θυσίας (μνημόσυνο στη Θεία Λειτουργία), και παρομοίως μέσω άλλων προσευχών.
Τα οφέλη της προσευχής, τόσο της κοινής όσο και της ατομικής για τις ψυχές που βρίσκονται στην κόλαση, έχουν περιγραφεί σε πολλούς βίους Αγίων και ασκητών καθώς και σε Πατερικά κείμενα. Στο βίο της μάρτυρος του 3ου αιώνα Περπετούας, για παράδειγμα, διαβάζουμε ότι η κατάσταση της ψυχής του αδελφού της Δημοκράτη της αποκαλύφθηκα με την εικόνα μιας στέρνας γεμάτης νερό, η οποία ήταν όμως τόσο ψηλά που δεν μπορούσε να τη φτάσει από τον ρυπαρό, καυτό τόπο όπου ήταν περιορισμένος. Χάρη στην ολόθερμη προσευχή της Περπετούας επί μία ολόκληρη ημέρα και νύχτα ο Δημοκράτης έφτασε τη στέρνα και τον είδε να βρίσκεται σε έναν φωτεινό τόπο. Από αυτό η Περπετούα κατάλαβε ότι ο αδελφός της είχε απελευθερωθεί από τα δεινά της κολάσεως.
Στο βίο μιας ασκήτριας που πέθανε μόλις τον 20ο αιώνα αναφέρεται μια παρόμοια περίπτωση. Πρόκειται για τη Οσία Αθανασία (Αναστασία Λογκάτσεβα), πνευματική θυγατέρα του Οσίου Σεραφείμ του Σάρωφ. Όπως διαβάζουμε στο βίο της: «Η Αναστασία είχε έναν αδελφό που τον έλεγαν Παύλο. Ο Παύλος κάποτε ήταν μεθυσμένος και κρεμάστηκε. Κι η Αναστασία αποφάσισε να προσευχηθεί πολύ για τον αδελφό της. Μετά το θάνατο του, η Αναστασία πήγε στο μοναστήρι Ντιβέγιεβο, του Οσίου Σεραφείμ, για να μάθει τι ακριβώς έπρεπε να κάνει, ώστε να βελτιωθεί η κατάσταση του αδελφού της, ο οποίος έδωσε τέλος στη ζωή του με τρόπο δυσσεβή και ατιμωτικό… Ήθελε να συναντήσει την Πελαγία Ιβάνοβνα και να ζητήσει τη συμβουλή της… Η Αναστασία επισκέφθηκε την Πελαγία. Εκείνη της είπε να κλειστεί στο κελί της σαράντα μέρες, να προσευχηθεί και να νηστέψει για τον αδελφό της και κάθε μέρα να λέει εκατόν πενήντα φορές: «Υπεραγία Θεοτόκε, ανάπαυσον τον δούλον σου.»
Όταν συμπληρώθηκαν οι σαράντα ημέρες, η Αναστασία είδε ένα όραμα. Βρέθηκε μπροστά σε μία άβυσσο. Στο βάθος της ήταν ένας βράχος από αίμα. Πάνω στο βράχο κείτονταν δύο άνδρες με σιδερένιες αλυσίδες στο λαιμό τους. Ο ένας ήταν ο αδελφός της.
Η Αναστασία διηγήθηκε το όραμα στην Πελαγία και κείνη της είπε να συνεχίσει την νηστεία και την προσευχή.
Τελείωσαν κι άλλες σαράντα ημέρες με νηστεία και προσευχή κι η Αναστασία είδε το ίδιο όραμα. Η ίδια άβυσσος κι ο βράχος πάνω στον οποίο βρίσκονταν οι δύο άνδρες με αλυσίδες στο λαιμό τους. Αυτή τη φορά όμως ο αδελφός της ήταν όρθιος. Περπατούσε πάνω στο βράχο, έπεφτε και ξανασηκωνόταν. Οι αλυσίδες ήταν ακόμα στο λαιμό του.
Η Πελαγία Ιβάνοβνα, στην οποία κατέφυγε και πάλι η Αναστασία, της είπε να επαναλάβει την ίδια άσκηση για Τρίτη φορά.
Όταν τελείωσε και το τρίτο σαρανταήμερο της νηστείας και της προσευχής, η Αναστασία ξαναείδε το ίδιο όραμα. Η ίδια άβυσσος, ο ίδιος βράχος. Τώρα όμως πάνω στο βράχο ήταν μόνο ένας άνδρας, αγνωστός της. Ο αδελφός της είχε απελευθερωθεί από τα δεσμά. Δε φαίνονταν πουθενά. Ο άγνωστος άνδρας ακούστηκε να λέει: «Είσαι τυχερός εσύ. Έχεις πολύ ισχυρούς μεσίτες στη γη.»
Η Αναστασία ανέφερε στην Πελαγία Ιβάνοβνα το τρίτο όραμά της και εκείνη της απάντησε:
«Ο αδελφός σου λυτρώθηκε από τα βάσανα. Δεν μπήκε όμως στη μακαριότητα του Παραδείσου.»
Πολλά παρόμοια περιστατικά αναφέρονται σε βίους Ορθοδόξων Αγίων και ασκητών. Σε περίπτωση που κάποιος έχει την τάση να ερμηνεύει κατά γράμμα τέτοια οράματα, ίσως θα πρέπει να παρατηρήσουμε ότι βεβαίως οι εικόνες με τις οποίες εμφανίζονται τέτοια οράματα, συνήθως σε όνειρα, δεν «φωτογραφίζουν» κατ’ ανάγκη τον τρόπο ύπαρξης της ψυχής μετά τον θάνατο. Πρόκειται περισσότερο για εικόνες οι οποίες μεταβιβάζουν την πνευματική αλήθεια της βελτιώσεως της καταστάσεως της ψυχής στον άλλο κόσμο χάρη στις προσευχές εκείνων που παραμένουν στον κόσμο τούτο.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου