Νέα συρταριέρα

Νέα συρταριέρα απ' τα σκουπίδια

Βράδυ γυρνώντας στο σπίτι βρίσκω μια συρταριέρα στα σκουπίδια। Βρώμικη, σε μαύρα χάλια αλλά αυτό δεν με εμπόδισε να αναγνωρίσω την σωστή κατασκευή και το καλό της ξύλο. Αυτοστιγμεί αποφάσισα την διασώσω. Μοιρασμένη γνώση λοιπόν, για να σώσετε αριστουργηματάκια απ' τη χωματερή και να χαρίσετε προσωπικότητα στο φτωχικό σας।

Χρειαζόμαστε
2 πινέλα (1€ τεμ.)
Ξύστρα/σπάτουλα (2€)
Γυαλόχαρτο για ξύλο (0.50€)
Διαβρωτικό χρώματος (6€)
Xρώμα ριπολίνης, κουτί 500 ml (5€)
Νέφτης (για πλύσιμο χεριών)
4 Πόμολα

Οι οδηγίες


Ιδού η συρταριέρα όπως την βρήκα στα σκουπίδια. Τη κακομοίρα έζησε την φρίκη της ταπετσαρίας και μάλιστα αυτής! Ξεκινάμε κι αφαιρούμε πόμολα και συρτάρια.Ξεκινάμε κι αφαιρούμε πόμολα και συρτάρια.

Απλώνουμε το διαβρωτικό χρώματος με ένα φτηνό πινέλο (καλό να φοράτε γάντια, αν όχι και έρθουν σε επαφή τα χέρια με το διαβρωτικό, ξεπλύνετε άμεσα με νερό).

Το διαβρωτικό εν δράσει θυμίζει το δέρμα σιτεμένης παραθερίστριας στη Μύκονο. Το αφήνουμε για 20 λεπτά.

Παίρνουμε την ξύστρα κι αφαιρούμε την προηγούμενη μπογιά (σαν βούτυρο φεύγει). Προσοχή όχι με δύναμη, χαράζεται το ξύλο. Αν η μπογιά επιμένει σε σημεία ξανααπλώνουμε διαβρωτικό για 10 λεπτά.

Έχοντας απομακρύνει την πολλή μπογιά, τρίβουμε με το γυαλόχαρτο για να λειάνουμε την επιφάνεια (αν βάψουμε με διάφανο βερνίκι τρίβουμε ως που να αφαιρεθεί κάθε ίχνος μπογιάς, να ναι ολοκάθαρο το ξύλο. Στην προκειμένη θα βαφτεί με πλήρες χρώμα, άρα ας μείνουν και ίχνη).
Η συρταριέρα απογυμνωμένη. Η χοντρή δουλειά έγινε!

Προχωράμε στο βάψιμο. Χρησιμοποιώ ριπολίνη αντί λαδομπογιάς: είναι άοσμη, στεγνώνει γρήγορα και έχει την ματ -όχι γυαλιστερή- υφή που ζητώ. Επίσης προσοχή στο πινέλο να μην αφήνει τρίχα κατά το βάψιμο. Βάφετε ακολουθώντας τα 'νερά' του ξύλου.
Σαν χρώμα επέλεξα το ιβουάρ, υπηρετεί το στυλ γαλλικής εξοχής που θέλω στο έπιπλο. Επί τούτου αφήνω ατέλειες στο βάψιμο, να διαφαίνεται σε σημεία το ξύλο.

Αφήνουμε να στεγνώσει για 2-3 ώρες μέχρι το δεύτερο χέρι. Παίρνουμε μια βυσσινάδα, την αδειάζουμε στο ποτήρι και στην συσκευασία βάζουμε το πινέλο με νερό για να μην ξεραθεί. Και κουλουράκια κανέλλας; Η ζωή είναι απολαυστική στην Προβηγκία!

Μετά το δεύτερο χέρι (προαιρετικό βέβαια, μπορεί να σας αρέσει η όψη με το πρώτο).

Η γοητεία του παλιού. Με το γυαλόχαρτο τρίβουμε τις γωνίες (και των συρταριών) να αποκαλυφθεί το ξύλο, και να δώσει την φθαρμένη εσάνς της Προβηγκίας.

Πόμολα, τα σημαντικά: ότι τραβά η ψυχή σας, μα αν ακολουθήσετε αποχρώσεις του λευκού ως κρεμ όπως εδώ, επιλέξτε ή ξύλινα σε μίνιμαλ φόρμα, ή μεταλλικά (όχι ασημί).

Ιδού η συρταριέρα τελειωμένη. Πλάκα δεν έχει;

athensville.blogspot.gr

http://athensville.blogspot.com/2010/04/blog-post_08.html