Ο χρήστης Maria Dimitriou κοινοποίησε ένα σύνδεσμο.
Πληροφορίες για αυτόν τον ιστότοπο
koutipandoras.gr
Στην οδό Λυκούργου, στο κέντρο της Αθήνας, βρίσκεται το μαγαζί που…
Σε έναν χώρο γεμάτο κούκλες, μουσικά κουτιά και μολυβένια στρατιωτάκια,
ο Νίκος Δαμίγος διηγείται την ιστορία του πιο παλιού παιχνιδάδικου και
του μοναδικού που έχει μείνει ανοιχτό στο κέντρο της Αθήνας. Ο πατέρας
του ξεκίνησε ως μπακαλόγατος και γυρολόγος και κατέληξε
να ανοίξει τη δική του επιχείρηση και να κάνει εισαγωγές. Χαζεύοντας τα
διάφορα αντικείμενα, είναι αδύνατο να μην πέσει το μάτι σου στα
ντουλάπια με τα συλλεκτικά παιχνίδια που ζωντανεύουν μια παραμυθένια
ατμόσφαιρα άλλης εποχής. «Αν έρθει κάποιος και μας ρωτήσει
“έχετε το τάδε;”, δεν χρειάζεται να ολοκληρώσει την πρότασή του. Η
απάντησή μας είναι “όχι, δεν το έχουμε”» εξηγεί ο κ. Νίκος, ο οποίος απορρίπτει με συνέπεια τη λογική του έτοιμου και του πανομοιότυπου παιχνιδιού.
«Ο πατέρας μου άνοιξε το μαγαζί το 1925. Στην αρχή ήταν αποθήκη ψιλικών αλλά πραγματοποιούσε και κάποιες εισαγωγές παιχνιδιών. Την περίοδο της Kατοχής δούλευε με ελάχιστα φτωχικά ελληνικά παιχνίδια. Κατά κύριο λόγο λειτουργούσε ως ψιλικατζίδικο, ενώ πουλούσε ακόμη γυαλιά και τσατσάρες. Με αυτό τον τρόπο επιβιώσαμε με δυσκολίες και στη συνέχεια το γυρίσαμε στο παιχνίδι. Ο πατέρας μου ήταν ιδιόρρυθμος. Ξεκίνησε αγράμματος. Οταν ήρθε από τη Σαντορίνη είχε τελειώσει μόνο τη Δ΄ δημοτικού. Στην αρχή έκανε τον μπακαλόγατο, το παιδί που κουβαλούσε τα πιάτα στις ταβέρνες. Μετά έγινε γυρολόγος, έβγαινε στον δρόμο με καροτσάκι και πουλούσε την πραμάτεια του. Είχε όμως καλό όνομα στην αγορά παρά την ταπεινή καταγωγή του και την έλλειψη μόρφωσης. Εγώ ανέλαβα το μαγαζί το 1960. Οταν πήρα σύνταξη, ξεκίνησαν να το δουλεύουν και οι κόρες μου. Ακόμη και τα εγγόνια μου δείχνουν ενδιαφέρον».
συνεχεια
https://www.koutipandoras.gr/article/h-istoria-toy-pio-palioy-paihnidadikoy-tis-athinas?
«Ο πατέρας μου άνοιξε το μαγαζί το 1925. Στην αρχή ήταν αποθήκη ψιλικών αλλά πραγματοποιούσε και κάποιες εισαγωγές παιχνιδιών. Την περίοδο της Kατοχής δούλευε με ελάχιστα φτωχικά ελληνικά παιχνίδια. Κατά κύριο λόγο λειτουργούσε ως ψιλικατζίδικο, ενώ πουλούσε ακόμη γυαλιά και τσατσάρες. Με αυτό τον τρόπο επιβιώσαμε με δυσκολίες και στη συνέχεια το γυρίσαμε στο παιχνίδι. Ο πατέρας μου ήταν ιδιόρρυθμος. Ξεκίνησε αγράμματος. Οταν ήρθε από τη Σαντορίνη είχε τελειώσει μόνο τη Δ΄ δημοτικού. Στην αρχή έκανε τον μπακαλόγατο, το παιδί που κουβαλούσε τα πιάτα στις ταβέρνες. Μετά έγινε γυρολόγος, έβγαινε στον δρόμο με καροτσάκι και πουλούσε την πραμάτεια του. Είχε όμως καλό όνομα στην αγορά παρά την ταπεινή καταγωγή του και την έλλειψη μόρφωσης. Εγώ ανέλαβα το μαγαζί το 1960. Οταν πήρα σύνταξη, ξεκίνησαν να το δουλεύουν και οι κόρες μου. Ακόμη και τα εγγόνια μου δείχνουν ενδιαφέρον».
συνεχεια
https://www.koutipandoras.gr/article/h-istoria-toy-pio-palioy-paihnidadikoy-tis-athinas?
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου