Χρήματα και απληστία κατά τον Αριστοτέλη
Χρήματα και απληστία κατά τον Αριστοτέλη Ο Αριστοτέλης αντιμετώπιζε
τα χρήματα σαν μέσον, για την επίτευξη στόχων – θεωρώντας πως οτιδήποτε
αγοράζει κανείς, θα πρέπει να έχει μεγαλύτερη αξία από το ποσόν που
ξοδεύει, αφού διαφορετικά δεν θα το επιζητούσε. Δηλαδή, το προϊόν που
αγοράζουμε, μας «υπόσχεται» ένα συναίσθημα, το οποίο ουσιαστικά
εκτιμούμε περισσότερο από το ίδιο το προϊόν. Επειδή δε στην ανώτατη
βαθμίδα της ιεραρχίας των αξιών ευρίσκεται η ευτυχία, η οποία «ορίζεται»
ευρύτερα ως η επιτυχία της ζωής συνολικά, η «εκπλήρωση» καλύτερα, όλα
όσα επιδιώκουμε αποσκοπούν στην υψηλότερη δυνατή ποιότητα της ζωής μας.
Κατ’ αυτόν τον τρόπο, ο Αριστοτέλης προσδίδει στα χρήματα εκείνη τη
λειτουργία, η οποία επιτρέπει την απόκτηση των μέσων που καθιστούν
δυνατή την επίτευξη μίας ποιοτικά καλής ζωής - η οποία αποτελεί
προϋπόθεση της ευτυχίας. Ο ίδιος όμως φιλόσοφος αναφέρεται σε ένα άλλο
σενάριο, σύμφωνα με το οποίο, όταν (εάν) η ποιότητα της ζωής πάψει να
αποτελεί το μέτρο της ευτυχία
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου